장음표시 사용
301쪽
ss sui Ieg. ut heredibusSI.stri lcgat. 2. Per qui ,dubia sublata remaIaent,Vtruviuente usus ructuariovcl colono, pos sit domitius investire posteor ummo rem de re quam tenent. Constat enim,
CEXTO' Pactum dispositiuu,de quo
in textu nostro,Consistit,suspicione, quae contra paciscentes militat,purgata puta, si tertius, de cuius siccessione illi conuenerunt, pacto consensim ad- habe t. texi nost.h bi In nus Bam n II faunua, An nusi Castro a U-Iῖ ist
302쪽
At in taciti specie tali , qualis Modestino Pist. de Hieronyis, churs, supra nu. 4 proposita fuit,multis modis omnis sinistra suspicis cessare videtur. Tum i quod Electores c principes sacri Romani imperii no nisi legalibus
Tum 1 quod seudi possessor agnatorum suorum per nas inforo maxime Saxonico probex, dum eos ad ius con- itinctae manus admittit,quorsum facit, quod notat Salycet Anum II adsm Ita in fideicomissis conditionalibus heres persona fideicomissaxi probare int igitur. Ergo non esset probabilis eius assertio si votum captand mortis suae fideicomist a luci praetenderet: quum si de eo dubitet, abstinere hereditate possit adeundo aute consensum fideicommissario postea paciscenti a is inum
303쪽
Quae maxime inter Germanos ob tinere debent, propter quorum integritatem princeps dispositionem erarus nost in totu toltcie posset, ut dixit Bolognet. ibi num. UL plerosq; Germaniae bonos esse scribens, quemadmodum Spertuo Tauri illam legem innovata, tradit Hass desurres aerea g.M. .IΠ.tibiar. SEPTIMA RATIO.
eiusmodi agnatis paciscentibus intelligit, qui ex test mento successionem sperabant,ubi consensu testatoris opus esseexistimat, ut pactum sustineatur. At in successione lagitimalonge aliud esse contendit,valere videlicet couentionem, si duo de diuidenda inter se aut restituenda alietius ignorantisti reditate, ab intestato obuentura paciscantur. Illud inquiensimili semper alabiguum, dimcile visum est, cur Titius de Seius, eis ognati eius essent, de cuius hereditate agitur, pacti sine de illius hereditate inter se iridenda. Nam si in aequali radii erant, poterat hereditatem aequaliter sperare: si vero
304쪽
alter proximior erat, damnu ex pacto patiebatur,quum solus successurus esset Vere enim pactio insipidaesst,s qualiter successuri de hereditate aequaliter diuidendapacistant .cagnia.
Si ergo noster textus ad spem sue cessionis ex testamento coangusta dus, in spe autem successionis ab int stato,ut Ramatus voluit, eo de cuius hereditate bonisue agitur, ignorante, patru sub duabus illius conditionibus, de quibus in textu nostro componere simpliciter permissum est. Non est,cur in seudorum successionibus pactiones impermissas esse contendamus: OCTAVA RATIO.
OCTAVO, 'Bonum argumentum g fideicommis ad seudum,&ab herede atq; fideicomissario, ad vasaulum seudi posses rem eiusq; agnatos
305쪽
pellere,iante omnes iacitius fini causae
Tum ii quod non de viventis,id est. heredis grauati, sed de testatoris iam defuncti hereditate agatur, cui ex ideicommisso succeditur L coheredi s. g u lis suu .sepupue
Tum a quod votu captandae mortis, facto testatoris aut tertii inductum, in consideratione non habeatur. d. l. deIC deicommisio.Bolo π h num as. Tum b)per ea quae scribitus .incia
Ergo idem de udo iudicandiam. NON A RATIO, '. M O Noe hoc quoq; ad propositae quaestionis comprobatiinie adferri potest, quod pactio agnatoru non tam de hereditate,quam de bonis aut quo- bonorii sit: qu i eiure quide ciuili
306쪽
L. is C. Dat Ac e thb. a. quae multis aliis in mediu productis auctoritatibus corrobari possent. DECIMA ET VLTIMA
Eniq; ut alia omittam, clare intem e pretes nostri decidunt, teXtui stru ad fetida, bona seudalia non pertinere. Ita enim olf Vbertu de Bobio tradunt hAlberic desorat num 7 Cagno
ma si quumve fient Aluaret num a defudit in vicog comisi Matth de Asyli I. c.Lnu Isumstor diuisuccessam. Erg.etsi renuntiatio de omni iure, quod quis haber aut habere sperat, spe succedendi ex testamento,aut ab intestato non comprehendat, nequpes t lis,ui pote vana disponi possit per prae dicta Tamen aliud est in spe successionis seudalis Nam renunxiatio generatis,proximiori agnato, in quem seudi alienatio iure permissa est jacta, etiam spem in seudum succedendi compre
307쪽
i x x Pos ITIO Hae sunt rationespro parte negati-ua: nunc rationes pro parteassirmativa videamus
PRIMA RATIO. PRIMAM' autem rationem ab au- Aoritate praestantium Iuriseonsultorum deducimus, qui disertis verbis professi sunt, textus nostri decisionem adseudaquQq; pertinere. Ita enim in specie tradit L n. Bolgu. s. num 33 ad . ubi hanc quaestionem proponit: a duo fecerint pactum de seudo alterius, num illud valeat Respondet autem distinguendo non dum seu dum acquisiverin sedin eu tu concessionis domini & si1ccessionis suae paciscantur,pa qu sustineri: Si auteiam domino seudum impetrauerint, Sconsequenter sub conditione momtis possessoris tantum atq; successionis suae pacti sint,pactum concidere. Atq; hoc pacto etiam decidunthduo illa arissima patriae huius lumina, Modestinus inquam Pistorius, praeses Collegii iuridici in Academia Lipsi
ensi meritissimus,meo S. num. Isi. 17. .
v. . , ibi in cons. A. Hieronymus
308쪽
b Inclytum de venerabile collegium lagoustadiense,interrogatum de simili fati specie,al-Quorumi sententiam ex disputatis
circa thema, ad quartam ratione propositam,receptiorem esse constat. Ibi enim conclusum est,dominum,
possestare ignorante , seudu tertio eo pacto concedere posse, si vasallo sine herede seudali decedente , id sibi de .
sierit.d radit in vis let commisi. Iam omnes reudistici Dd textum nostrum iuribus hisce opponunt: iam oppo-stionibus,quam tutionibus suis ci risme ostendunt decisione legis, strae etiam adseuda pertineremisi quatenus moribus seudisticis aliud introductum estis Ideoq; una haec omnium prope paucis exceptis sententiaest, nisi concessio illa,quam de caducitate successi onis appellamus, moribus co- probata esset, eam sub decisione legis
309쪽
1 cx ros retro nostrae redigendam fore,&hoc verissimum esse plane constabit, si omnium, quotquot ad manum sunt,conciliationes probe eXcutiantur.
Scribit: autem Mailh de Aspicitares
asta. m.a.de isto dubio num dominus, possessoris seudum, alii Vt praecitatis textibus exponitur,con Cedere posse maxima cotentione inter Placentinos
ex una parte M Mediolanenses atq; Cremonenses ex altera i olim fuisse, quod&textus conuestimi, ostendit. Placentini enim affirmarunt eiusmo di inuestitura non aliter valere , nisi eo consentiente, cuius esset seudii, &ita manifeste quaestionem hanc seudisti cam ad textum nostrum retulerunt)Mediolanenses atq; CremonensesCoua,nihil dubitare opinati sunt, utrum possessore sciente vel ignorante, talis concesso fiat, dummodo eo vivente,
nullum detrimentum de seudo pa
Hic inter Dd constat Iureconsuti tum Mediolanensium atq;Cremonem sium sententiam,vltimo loco relatam approbare.Id enim alia quo itura iam, alia
310쪽
. L. Fi N. C. DE Acm 1 scilia ostendunt. Sed quae diuersitatis ratio sit,& quo paeto iura haec seudfitica cum textu nostro coponenda sint. diligenter a nostris est quaesit una. Primo triliandisquisi estierit ante II. . quinq; rationes adduxit, quibus probare vult concessione domini Dudi de laudo viventis factam,etia in iure Romano defendi pome,etsi alibi aliterientiat: quas rationes ex parte Aluaro cibi in Matth de Ao usi . . . l. 1 seqq. 'secces ten. retia Ilit. Eandem sententian probat Matth de Assisita ecfapa Vcrum illius sententia neq; Comunis est, ne in puncto iuris defendi posse videtur si rationes, quibus dogma suu fulcit,probe excutiantur. Lege i tinquit Baldus, cauetur, si S . pater leget seruum castrensis peculii, vivo filio:&postea filius vivo patre decedat, tale legatum sumere effectum: quu tame pater de peculio filii vivencis sit testatus eruu ιν inprim Flegat r.
Ergo queadmodu spes propter partis dominium,quod vivente filio, in pendenti est in illo textu disponi potet D. O ad castriem elegante Francisae Calae