장음표시 사용
111쪽
so DE ANTI UIA ECCLESIAE DISCIPLINA
te habuisse firmuni manere debet S inconcutium , Metropolitan rum ordinandorum in Africa Gallia, Hispania coetorisque occidentis Provinciis extra Patriarchatus Romani limites a nobis assignatos sitis, potestatem,penes Coimprovinciales Episcopos, non penes omanum Pontificem fuisse , qui jure isto antiquitus fruebatur tantum in Provinciis suburbicariis, ubi omnes Episcopos ordinabat, de in Illyrico ubi Metropolitanos a suo Vicario Thessalonicensi Episcopo ambiebat ordinari. Eodem, ut observavimus, lure fruebantur Patriarchae orientis, Alexandrinus, Antiochenus, Constantinopolitanus, Hierosolymitanus, sed in suis tantii Dioecesibus , non extra Patriarchatus sui limites, ubi Metropolirae juxta antiquissimam foci. mam ab Episcopis Provinciae, aiunctis si placuisset finitimis constituebantur. Atque haec de pruno Patriarcharum jure quod ad ordinationes spectat. De posterioribus, Concilii scilicet convocandi potestate de super totam Dioecesim inspectione, vix ulla potest est disticultas. Nam statim atque recursus datus cst a Synodo Provinciae ad Synodum Dioeces eos, ut in Concilio Chalcedoncnsi Canone sancitum cst, haud dubium ciui Patriarchae jus habuerint Episcopos ad Concilium invitandi. cetera vero jura inspeciationis cadem sunt proportione servata Patriarchae super Dice-ccsim ac Motropolitani super Provinciam. Nullus autem Patriarcha majorem habuit in sua Dioecesi potestatem quam Alexandrinus. Nam praeter omnium Episco-porum ordinationes adco ab ipso pendebant coeteri Episcopi ii nihil sine ipso majoris momenti accre auderent. Hinc in Concilio Chalccdonensi ach. 4. AEgypti Episcopi de enixe obtestantur Patres Concilii, ne ad subscliptionem fidei sine G. chiepiscopo adigantur, quia cxtra sententiam justum jusjihil ejusmodi facere potCrant.
112쪽
Sextus Cano concilii Nicaeni exponitur, Pro inciarum sitiburbicariarum limites inquiruntur. OUoniam ad praesens institutum imprimis spectat sextus Ca-
non Concilii Nicaeni, quo quarumdam Ecclesiarum supra caeteras iura de privilegia firmantur idc nos antequam huic dis sertationi finem imponamus, genuinum ejus cnsum, qui multis disputationibus involutus est, vestigabimus Aciri naum cxscripturi sumus Canonem ex versione Dionysiit Exigui, quae omnium videtur optima Antiqua consuetudo servitur per AEgyptum , Libyam Pcntapolim , ut sexandrinus Episcopus horam omnium habeat potι um s quia, urbis Roma Episcopo parilis mos es. Similiter atium apud Antiochiam et irasiqne revincias , uis privilegia cretentx Ec-cissis. Illud autem generaliter claxum est, quod siquis fracter Metropo
litani sententiam fuerit flectus Episcopus , hu, magn4 θη-us de nivit Episcopum esse non oportere. Prima circa hujus Canoni sensum quaestio est, utrum jura illa: seu privilegia Romanae, Alexandrinae, & caeterarum Ecclesitarum de quibus loquitur Concilium, Patriarchalia sint, an Metropolitica Posterius istud in disertatione ea de re consecta probaro studuit Launotus Parisiicnsis Theologus Sed hanc dissertationem refutare conatus est Valesius, in alia dissertatione quam ad calcem Socratis δί Sozomeni inseruit, contendens de jure Patriarchico hic agi Nos utriusque opinionis fundamenta referemus, praetermis sis illis quae ad quaestionem istam solvendam non pertinent quid in utraque opinione vitii videatur, doccbimus ac demum nostram
e positionem apertam , ut puto, ac planam subjiciemus. Launo ius censet hunc Canonem editum esse occasione schismatis et iiij, quod ille per singulas Provincias Episcopos,Press yteros' Diaconos constituere ausus fucrit cum antea consuetudo esset, ut ab Episcopo Alexandrino ordinarciatur. Vult igitur hoc Canone antiquunt illaid ordinationis per totam AE ptum, Libyam, cintapolua lus Alexandrino Episcopo vindicari. -- ut ille Canon sit veluti cxceptio quarti, in quo statuitur con si matro eorum in Provincia geruntur M. tropolita tribuatur f
113쪽
s, DE ANTIQUA ECCLEsIAE DISCI pLINA
Itaque Canonis hujus ex Launolo hic sensus est, etiamsi in I risque Ecclesiis ordinatio Episcoporum censeatur esse legitima, cum a tribus Episcopis Provinciae, consentientibus caeteris cjusdem Provinciae, &confirmante Metropolitano facta est attamen omnes csingulae ordinationes in AEgypto, Libya,ac Pentapoli, pertinebunt ad Alexandrinum Metropolitanum a sicut ordinationes Provinciarum suburbicariarum ad Romanum quia antiquus mos ita obtinuit similiter apud Antiochiam, caeterasque Provincias is Metropolitanus qui consuevit antiquitus Episcopos in Ecclesiis ordinare suo jure fruetrur. Haec expositio duobus nititur fundamentis. Primum est, Alexandrinum Praesulem jus ordinationis Epist porum S Presbyterorum, S Ministrorum per AEgyptum, Pent
Alterum est , illam quae instituitur inter Romanumis Alexandrinum Praesulem comparationem, in iis quae ad ordinationem Episcoporum, Presbyterorum, dc Diaconorum pertincnt institui. Haec duo probare conatur Launotus, primum cap. 2. alterum cap. q. dissertationis suae.
Illiid igitur probat ex Athanasio, qui ait in opusculo de sententia Dionysi Alexandrini ad curam ejus superioris Libyae Ecclesias pertinuisses de Sozomeno qui dicit Melitium ordinationes ad Alexandrinum pertinentes sibi usurpasse, cui jungit Epiphanium qui ait, ipsum Eleuteropoli Basae seu potius asta, S: Elii Episcopos constituisse. Deinde ex eodem lib. 8 cap. Is cum refert Nilammonem Pelus ordinatum esse Episcopum a Theophilo, Socrates quoque He mopoleos Episcopum Dioscorum, ab eodem ordinatum esse scribit lib. 6. c. 7. Praeterea Synesius testis cst Epist. 7. 5 ios.
Episcopum Alexandrinum Palaebiscae , Olbiatis, dc Cyrenae Pentapoleos urbibus Episcopos ordinasse, colligiturque ex Isidoro Pelusiota lib. 1. Epist. 118. Cyrilliu Alexandrinum Peliis Episcopum ordinasse. Denique Moschus ait Papam Alexandrinum Heliopolim Leontopolim, S Babylonem Episcopos misisse.
Alterum vero expositionis suae fundamentum, nempe comparationem inter Alexandrinum Romanumque Patriarcham quoad jus ordinationis institui probat tantum Latinoius ex hypothesi quam antehac fecerat, Melitium huic Canoni occasioni fuisse ob ordin
ros in Libya AEgypto, Pentapoli piscopos Verum id gratis
114쪽
omnino supponitur, nec ullo argumento aut probatum est a Lau- noto , aut probari potest. Qu9 autem primo loco asserit Alexandrinum Praesulem jus ordinationis Episcoporum,Prest,yterorum& Diaconorum per omnes Ecclesias AEgypti, Libyae de Pentapoleos habuisse, Wquidem refragante Metropolitano, necnon proprio Episcopori de Promyteris de Diaconis falsum omnino videtur de Episcopis ver qui sunt extra ejus Provinciam ante annum goo.. nullo argumento demonstrari potest. Nam jura illa Dionysii Alc-xandrini ad ordinationes usque Metropoliticum minime pertinebat sed tantum ad quamdam, ut ita loquar, superinspectionem, S superintendentiam seu majorem autoritatem , qua pollebat Alexandrinus Antistes super Episcopos Libyae S Pentapoleos, ad quos propterea lcgatos misit, ut cos ab errore Sabelli revocaret . Verum est quidem Melitium Episcopo dc Prest yteros non mo-d in istis Provinciis ordinasse, sed etiam in aliis, nam Eleuter
polis, Gaza, de Eliam Palaestina sunt, non in .Egypto, Libya aut Pentapoli sed ex huius facto concludi non polca Alexandrinum ius ordinationis in liis Provinciis habuisse,nec ullus id unquam dixit. Hinc videre est Melitium sibi vindicasse non solum ordinationes ad Alexandrinum Prasulem pertinentes sed pro more eorum qui novarum sunt sectarum autores, ubique factionis suae Epis.copos ordinare tentasse. Denique quod Socrates ait ordinatum
esse Episcopum Hermopoleos, id nihil facit ad propositum, cum Hermopolis sit AEgypti urbs cuius Praesul Alexandrinus Metropo
Verumtamen negari non potest, quin post annum Mo nonnuulos in Pentapoli Episcopos ordinarit Alexandrinus Praesul, ut Constatis relatis a Latinoi Synesii, Isidori S Moschi testimoniis. Sed istud ius tempore Nicaeni Concilii Alexandrino Episcopo competiisse non probatur, nec ex Concilii Canonibus colligi potest. Deinde etiamsi iis istud tunc temporis Episcopus Alexandrinus habuisset, inde concludi non potest de illo tantum hic Concilium
loqui non autem de jure Patriarchico. Praeterea quidvis tandem moliatur Launotus, dicere nunimc
potest de jure Metropolitico hic tantiis agi Licet enim jus ordinandi Episcopos in sua Provincia sit Metropoliticum lus tamen Ordinandi Episcopos in aliena Provincia plusquam Metropoliticum, imo plusquam Patriarchicum. Quare cum ultro fateatur Lau-
ius hic He isto iure, fateri quoque debet Canonem non dei '
115쪽
r DE ANTIQUA ECCLESIAE DIICIPI in A
plici aure Metropolitico intelligendum csse ut nim verbo dicam. Metropolitanus is dicitur qui uni Provinciae taeest, Pacitarchavem qui toti Dioecesi sed qui in tota Di oecoli Episcopos ordinat, non modo Provinciae , sed toti Dioeceu praeest ri rgo Patriarcha
merito dicitur. Itaque multum vereor, ne haec tam acris disceptatio mera sit λογιμιοιχιὰ Patriarchae nomen tunc in usu non fuisse fatentur omnes Metropolitani nomen pro primo unius tantiu Provinciae piscopo, qui jus iram gerit, acceptum tunc temporis certo certius cst. Dum ergo Concilium Nicaenum, quibusdam Metropolibus in alias Metropolos 5 Provincias lura concedit, jura ista proprie non sunt Metropolitica , si tamen aliquisca Metropolitica appellare pertinaciter velit, non multum repugnabo, mod fateatur haec cadem dici etiam posse Patriarchica, quamvis nomen Patriarchae nondum esset in usu. Alteriam opinionis Launoij caput cst, comparationem interet clesiam Alexandrinam Romanam quoad jus ordinationis institui. Hanc x ip me Launolo refellimus, nam si Romanus Epis.copus, ut ipse contendit, ordinabat tantisin Episcopos in Provinciis Metropoli suae subjcctis, non autem in Provinciis, quae alii Metropolitanis subjiciebantur , quid hoc, quaeso, ad Alexandrini Praesulis in Libyam Pentapolim jura confirmanda faciebat fNulla quippe dissicultas crat, quin ordinatio Episcoporum Hypti ad ipsum pertincrct, vel si qua erat, haec Canone 4 jam sublata fuerat, quo Metropolitanorum in ordinationibus ius confirmabatur. Sed quaestionem hanc fuisse vult Launoius nimi in Pentapoli, S: Libya, idest aliis Provinciis ordinationis jus haberet Ale- xandrinus hoc autem Romani Pontificis exemplo non confirmatur, sed potius infirmatur. Nam si Episcopus Romanus non alibi ordinat quam in Provinciis suburbicariis, quarum ille solus Metropolitanus cst, cur Alexandrinus ordinabit in aliis Provinciis quarum Metropolitanus non est Qu9d autem hic ass erit Latinoius Romanum piscopum Prest yteros ex sua Provincia inconsultis Episcopis ordinasse id mihi, falsum videtur&omnibus Ecclesiasticis regulis contrarium, sed hoc nihil ad quaestionem nostram iacit, quare nunc ad Valesii expositionem accedimus. Valesius duo praecipue ait hoc in Canone notanda esse primum hic agi de Patriarchic alterii non de la ordinatione, sed de omni jure Patriarchico agi. Posterius illud jam probavimus&postea exponemus Alterum ir
116쪽
se probat ex Athanasio, Innocentio, SI Hieronymo Athanasio quidem cium ait ad curam Dionysii Libyam pertinuisse. Innocet mo cum scribit ad Alexandrum Antiochenum, cum Concilij Nicaeni Canonibus , Non si per unam Provinciam, sed super Diarce esse constitutum , ut Metropolitanos autoritate ordine singuLiri ueteros non sine permissu conscientia sua sinat Oscopos procreari. Denique Hieronymus ait in Epist ad Pammachium 1 Concilio Nicaeno statutum fuisses, ut totius Orientis Metropolis esse Anti
Posteriorem ver hujus Canonis partem, Hud autem omnino, manifestum es , ut siquis pneter Metropolitani sententiam fuerit fac rus Episcrepus , hunc magna Synodus definiat Epissopum esse non opo tere: de omnibus Episcopis intelligendam non esse putat Vale sitis, sed tantum de Metropolitanis quorum ordinatio irrita decemnitur, nisi sit a Metropolitano Metropolitanorum, hoc est a P
Ego autem in duobus 1 Valesio dissentio, quorum alterum est posteriorem hujus Canonis partem de simplicibus Metropolitis intelligendam esse, ut sit veluti exceptio praecedentis, qua Cano, . confirmatur & sensus sit propter privilegia quibusdam sedibus co cessa non minui Metropolitanorum jura. Alterii in priorem Canonis partem de iure quidem qui Metr politano superior sit intelligendam seu de jure Exarcharus Alexandriae Antiochiae, quod olim Patriarchicum dicebaturri non autem de re Patriarchico prout nunc accipitur. Statim enim addit Concilium Similiter O in Antiochia, in aliis Provinciis sua privilegia ac sua dignitates siruenturEcclisis. Porro si de hoc posteriori jure ageretur, nullae aliae commemorarentur Ecclesiae , praeter Romanam, Alexandrinam 5 Antiochenam , cum nullae aliae tum temporis
fuerint, quibus id juris competeret. Qitare sensus Canonis hic mihi videtur. Antiqua consuetudo observetur, ut Alexandrinus Episcopiis in Ecclesias, quae sunt in AEgypto, Libya, Pentapoli , potestatem habeat, & curam illarum gerat, procuretqui ut cuncta in illis secundum Ecclesiae leges fiant inuemadmodum Episcopus Romanus facit in Provinciis sit burbicariis. Similitera in Antiochia S in aliis Ecclesiis , quae similia privilegia habent , iis illa serventur. Sed quamvis liae privilegia quibusdam sedibus roscruciatur , non I pterea tamen Metropolitam Episcopi ius auferri debet. sed G
117쪽
DE ANTIQJI ECCLESIAE DISCIPLINA
coporum ordinationes ipsius semper erunt, nec Patriarchae reservabuntur. Instituitur vero inter Alexandrinumac Romanum Episcopum comparatio, non proiit uterque Episcopus aut Metropolitanus , aut prout hic Episcoporum primus, sed prout ille caput est Dioeces eos Egypti, Libyae S Pentapoleos, hic vero Provinciarum.
Haec ratio Rummim impulit, ut eariim mcntionem faceret in sva translatione, quae sic sciabct. Ei ut apud Alexandriam es in urbe Roma vetusta consuetudo serietur , ut vel ille AEgypti vel hic sub-nrbicariarum Ecclesiarum soliicitudinem gerat Antiquissimus ustelli Codex Canonem hunc eoden ferme modo exhibet. Titulus cst de Primatu Ecc si Roma , aliarum civitatum pisuis. Dein sequitur Canon his verbis conceptuso Antiqui moris est, ut urbis Romae Episcosus habeat principatum, ut suburbicaria loca o omnem Pro
vinciam sua silii Dudine gubernet cis c. Iii cumdem sensum recidit: Canon Arabicus 8 Constatum est , ut uisiopus gypti , id es Iriarcha Alexandrinus , praesideat es habeat potestarem totius gypti
omnium locoram civillatum c oppidorum, quariun circum eam , cyma
sic convenit,ta quias mititer pisopus Romae , iis successor Petri, o
soli pol item habet omnium civitatum ac locorum, qu. sunt circum eam : ac simititer pscopus Atiochiae, id est Patriarma potestatem habeat Provincia Eius totius, ct in aliis item locis sa vari duci, quod in praeterito constitutum est. Hae Canonis hujus Paraphrases minime malae mihi videntur Naim licet ista omnes interpretationes accuratae non sint, nec ad litterain, verba Canonis reddant, jus tamen sensum optim exponunt, ud ex dictis constata. Ostendimus enim in Nicaeno Canone 6 comparationem instituit Alexandrini Episcopi cum Romano quoad jus Exarchicum, sicuit olim loquebantur Patriarchicum, aliunde cro demonstravimus
jus istud Romani Pontificis cxtra Provincias Vicario urbis Romae subditas, quas suburbicarias dicit Rustinus, non extendi. Ex qui-.bus inferri necessari debet illos scopum attigisse , qui Canonem Nicaenum exponentes ius Alexandrini Episcopi, in AEgyptum, Libyam, de Pentapolim , cum Romani Pontificis in Provincias suburbicarias jure compararunt. Praeterquam quod Ruffini autoritas . non levis debet os e ponderis, quippe qui codem quo Nicaenum . Concilium celebratum est saeculo, vixerit& scripserit, quo tempore ex Ecclesiarum regimine colligi poterat qua rauinae amicae
118쪽
riis Pallibus illud dispositum foret. Restat nunc inquirendum, quae fuerint Provinciae N Ecclesiae suburbicariae, quinam illarum limites. Hoc autem imprimis circa istam quaestionem statuendum videtur pro certo supponendum Ecclesias suburbicarias Provinciis respondere suburbic riis. Quemadmodum enim Ecclesii e . Eo yptiae, Asianae , Illyriciariae, Orientales, eae sunt Ecclesiae quae in istis Dioecesibiis erant sitaei ita etiam Ecclesiae suburbicariae aliae esse non possunt ab iis quae Provinciis suburbica iis continebantur. Tota ergo quaestio de Ecclesiarum suburbicariarum limitibus ex Provinciarum suburbicari, rum limitibus pendet. Provinciae autem suburbicariae aliae dici non possunt quam illae quae circa Romam adjacebant quae urbs dicitur αντονι σπικὼς Docet id vel ipsum nomen, quod regiones ab urbe non longe positas significat, tum etiam Imperatoriarum lcgum autoritas, in quibus Provinciae suburbicariae appellantur eae, quae circa Romam adaacebant. Et procul dissitis ab urbe Regionibus, ut Africae, Galliae, Hispaniae opponuntur, ut modo demonstraturi sumus, patetque vel ex una lege Codicis Theodosiani, lib.
tit. s. l. 34 ubi statuitur, ut Decretum in gratiam Anicae Procon sularis latum, locum etiam habeat in Provinciis suburbicariis. Ferri igitur minime potest illorum opinio, qui Provinciarum suburbicariarum nomine, vel universum Imperium, vel saltem Occidentem universum designari volunt. Verum quamvis controversum esse non debeat, quin Provinciae suburbicariae haud procul ab urbe fuerint positae , non mediocris tamen est disticultas in eorum assignandis exacte limitibus, variantque hic peritissimorum in istis rebus virorum sententiae. Sunt enim nonnulli qui Provincias omnes suburbicarias intra centesimum ab urbe milliare positas fuiste contendant, qua in opinione fuerunt hoc taculo viri duc, eruditione praestantes, Gotho redus de Salmasius. Ille in dissertationibus anonymis de Provinciis suburbicariis quatuor tantum Provineias seu regiones, si tamen ita dici possunt, suburbicarias dictas fuisse autumat Tusciam suburbicariam, Picenum suburbicarium , Latium vetus Latium novum. Alter vero Latium non dividit in duas regiones, sed quartam Provinciam addit Valeriam Ali vero Provincias suburbicarias tam archis limitibus haud concludunt i sed eas omnes Provincias esse Volunt, quae Vicatio urbis parebant 'ac in opinione versatur doctissimus Su mondus, cujus sententiam plerique cruditi secuti sunt.
119쪽
s DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCI UL IN A
Probatur autem II ex variis legibus, in quibus rogionum suburiabicariarum, seu urbicariarum nomine illa: omnes designantur, qu Vicario urbis parebant. Sic codice Tlwodoliano lib. I. it. s. c. his verbis designantiir. Non enim per IIaliam tantum , sitit m per xrbicarius regiones , O Siciliam , patrimonialium se Emphylenticorum fundorum vires crvandas esse perseximus. hi urbicariae regiones sumuntur pro ulta Italiae parte, quae Vicariat Italiae non comprehenditur. Nam Italiae nomirae hic non intelligitur universa Italia . sed Vicariatus Italiae , prout distinguitur a Vicariatu Urbis Romae. In codem Codice lib. . it. o. c. 3. Valentinianus ait, a se vetitum fuisse, ne apud urbicarias regiones quis uti liceret Lex aurem qua id vetitum fuerat exta c. r. .cjusdem tituli, in aque nominantur Picenum alaminia , necnon etiam Apulia, Calabria, Britti j. Lucania , atque Samnituri Eae igitur sunt quae in posteriori lcge urbicariae dicuntur, si Flaminiam excipias, quae Italica erat. Ejusdem Codicis lub. i. tit. o. Gratianus ad Probum Praesectum
scribit, ut lcgem de privilegiis per obrcptionem impetratis confirmet, per omnem Italiam , tum etiam per urit artas , Apricanasique regiones , ac per omne Illyricum. Ecce quatuor Diceccses, quae Praefecto Praetori Italia tum temporis parcbant , Vicariatus Italiae Vicariatu Romae, Africa Occidentalis S Illyricum ex iis autem quatuor, Vicariatus Romae integer Provinciarum suburbicariarun nomine comprehcnditur Sigillatim vero Vicariatus hujus Provinciae numcrantur in codcmmodico lib. I. it. 28. c. T. Campaniae musci.e, Piceno, Samnii, Apuliae, Calatriae, Bristiis Lucaniae in omni pressationis modo, quem antiqcia sitimnitas detinebat, quatuor partes jubemus auf,ri. Hae autem omnes Provincia hic numeratae urbicaria diserte dicuntur cjustacin tituli cap. 4 ubi de lege ista haec habentur. κρη de annonariis fuActioAibi per uicarias
Aegiones C mentia uegra conresst. Praetermittuntur autem in supcriori numeratione quatitor Vicariatus Romae Provinciri Valeria
solicet, quia cum Samnio confusaditur, S tres insulae quia suos habebant pcculiares magistratus, per quos vectigalia exigeban
Denique regiones suburbicarias nec universo Imperio Romano aut salicia Occidentici sponderi, nec intra centesimum ab urbenailliare coercori sed Vicariatus Romae Provincias cst e evidentissime demonstratur c alio Valentiniani, Valentis, de Gratiani res-
Riptu ad Ampelium, quo concedunt Ursicino, qui prius in Galliasi
120쪽
fuerat elogatus abscedendi copiam, ea tamen lege, ne ad urbem Romam vel certe suburbicarias regiones pedem inferat. Idque se faccre dicunt incjhis gratiam naturae suae mansuetudine timigatos. Porrbii regiones suburbicariae vel universo Imperio Romano vel saltem Occidentiresponderent, quid est et ineptius quam homini cuidam, velut insignem gratiam concedere, ut Gallia excedat ca tamen lege , ne pedem in universum Imperium Romanum, aut saltem in Occi-
. dentem inferat. Ejusmodi profecto gratia summi supplici loco habenda esset. Ostendendum jam supercst Provincias illas a quibus excluditur Ursicinus, eas esse , quae Vicario urbis Romae par bant. Hoc autem idem Imperator non obscure indicat, ii in ad . Maximinum urbis Vicarium scribit, ut singularum quibus praecra: urbium civibus notum faciat, ne Ursicinum c)usque socios pervctitatas regiones iter facere patiantur.Itaque Provinciae illae suburbicariae, ad quas accedere Ursicino permissum non erat, erant illae omnes. quibus urbis Romae Vicarius praeerat. Hae sunt autem, ut ex notitia. Imperii constat, Campania , hiscis, imbria, Picenum sub urbicarium milia Apulia, Cafabria, Brutij, Lucania, Samnium,. Corsica, Valeria, quae aliquando cum Samnio confunditur. Hadisunt rationes se conjecturae, quibus probatur, Provincia suburbicacias a solum ste, quae Vicario urbis Romae subjectae
Nunc ad cos me converto, qui Ecclesias suburbicarias nimis angustis limitibus concludunt, asserentcs illas co tractu contineri qui Praefecto urbΗ, parebat Sc ultra centesimum ab urbe milliare non protendebantur. Fundamentum laxijus opinionis est, quod in
Codice Theodosiano lib. 2. it. 6. l. I. de calcis coi fortius. Coinstantinus Imperator ut ad c quatuor regioiribus, reccntos ovos
ad vehendam calcem submuaistrari. cx ista inscripta est Praefecto urbis unde concludunt illam proprie accipiendam de iis regionibus quae ipsius ditioni subjectae crant. Illa autem i,ltra centcsmum ab urbe militare non cxtendebatur, ut constat ex Ulpiano lib. i. g. . de os aeriis. Praeficti urbis, de apud aut collat lege Mosi s de plagiariis , lib. 2. Cod Theodo de intra i VHIutione, i. a. de haercticis, neenon ex Cassiodoro, scenate apud Dionem lib. 11. Unde concludunt Provincias, quae ab ejus nomine urbi aliae , vel sub bicariae dicebantur quod ipsi subiectae
essent intra centcstinum ab urbe milliarc conclusas ritisse. Hine
volunt eas non sollina ab Africa, Illyrico, sed de a Sicilia S u