De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicae. Autore Ludovico Ellies Du Pin, sacrae facultatis theologiae Parisiensis doctore

발행: 1686년

분량: 630페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

e DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA

re tutis quaeras Eccissastieas Alcani Concilii nonibus uteris.

responde mihi ad Alexamdrinum Episeopum at Ina quid ertinet flni fallor hoeib decernitur ut Palotinae M tropolis Caesere si es t rius Orientis Antiochia Daut igitur ad Caesereensem Episcopum referredi bueras , ut streta communione tuί communicare nos noveras , aut si procul expetendum erat judicium Antiochiam potius litterae dirg/ndae. Sed novi cur Caesaream , eur Antiochram nolueris miti re , sciebas

quid fugeres , quid vitares , malus occupatis auribus molestiam facere quam debitum Metropolitano tuo honorem reddere.

In Concilio Ephesino Iuvenalis inter primos sedit, S ipsi Orientales agnoscunt cum jus ordinationis in aliquibus Provinciis habuiss' aiunt enim in petitione ad Imperat tom. 3. Conc col. 728. quosdam e suis ab ipso olim ordinato , nec propterea ipsum incusant, sed illius praestigias 5 studia per Phoenicem secundam de Arabiam reprehendunt. Attamen sanctiis Leo Ep. 62. c. . ad Maximum Iuvenalem i cusat, quod Palaestinae principatum occupare conatus fuerit: sicut etiam, inquit, in onod Ephesina, qua inpium Nestorium eum do mate su pereulit Iuvenalis Episcopus ad obtinendum Palaestina PD-

vincia principatum, credidit se posse susticere, insolentes ausus ereommentitia scripta firmare, quod aucta memoria Cyrillus Alexandrinus , piscopus merito perhorreseus , scriptis suis mihi quid υῶ-cta cupiditas ausa sit , indicavit O silicita prece multum pusit, uenulla illicitis ranaribus praeberetur assensio. Nescio unde habuerit sanctus Leo Iuvenalem de Palestinae principatu in Concilio Ephesino egisse nihil enim in achis hujus Concilii de hac quaestione repetitiiri Ut ut sit in codem Concilio Ach. 4 col. 6 2 luvenalis ipse sciuam commendat sedem oportebat qui em , Joannem Revere distinum Antiochiae Episcopum, hae sancta es magna, Marcumentea Synodo considerata confestim, ut de iis quae sibi ob ieiuntur se purgaret

accurrere , reveritus etiam Apostolicam Sedem magna Roma nobiscum ransidentem ae obedire, o honorem deferre Apostolico Ecclesiae Dei Hierosolymorum , per quam maxime con uetuὸ es Apostolica traditis, Threnum Antiochena Ecelsa dirigi or apud ipsam Judicari. Iuvenalis in Antiochenum Episcopum sentcntiam ferens, arrepta occasione Hierosolymitanae Ecclesiae potestatem commendat. Sed nullum occurrit exemplima, quo probari queat Antiochenam Sedem ab Hierosolymitana tuisse dilectam, nisi forte prae oculis habuerit/postolica tempora, si in Ecclesia Hierosolymitana occasione

92쪽

DIssERTATIONES HISTORICAE.

Antiochen dissidii habitum est primum Concilium, unde Epistola

ad fratres in Syria conlist 'ntes missa est. D uni in Concilio Chalcedonensi acti. . tom. q. Onc Col. έ13. sequentibus, omnes Concilii Patres atque intc alios Romanae sedis Logati consentiunt, ut Episcopus Hierosolymitanus tres. habeat Palaestinas, relictis Antiocheno Phaeniciis duabus de Arabia Eaque Patrum sentencia judicum decreto confirmatur. Exinde quinque Sedes Patriarchales numerari coeperim hoc ordine, Romana, Constantinopolitana Alexandrina, Antiochena, Hierosolymitana.

Cceterum si quis omnes orbis Ecclesias quinque Patriarchis subjectas fuisse arbitraretur, is non levi errore implicaretur. Erant etenim in variis locis Episcopi αυα,κε αλιι, idest nulli subditi. Talis crat, ut jam diximus, Carthaginensis rimas cialis etiam fuit in oriente Constantiensis Episcopus, Cypri Metropolitanus. Cum enim Antiochenus Patriarcha ne vim tentasset subiicere Provinciam Gypri,S ordinandi us a se rapere praeter Canones α consuetudinem quae jam olim invalucrat Episcopi Cyprii Concilium Ephesinum adiere,ac coram eo de Antiochem Epit copi illicitatisurpatione conquesti, Synodi Decreto I: Constantiensis Episcopi ordinatio , S liberrima Provinciae administratio Episcopis Cypri commissa si addito ut idem in aliis Dioecesibus, de in omnibus Provinciis servetur, ut nullus piissimorum Episcoporum aliam Provinciam occupet Haec legere est ac 7 hujus Concilii tom. 3. Conc col. 787. S sequentibus. cc solum jus istud habuit Episcopus iste, quamdiu in Insula Cypri demoratus est, sed etiam cum post istud tempus in Hellespontum cum populo commigrasset ob incursiones Barbaronim eumdem honorem, idemque privilegium

conservavit ci Trullana Synodus c. 39. tom. 6. Conc col. 66. quo

statuitur, ut illi jura a Patribus Ephesuis concesse serventur, prae s que -nibus Episcpis Hellesponti, se a suis Episcopis ordinetur, plenaque

Haud dissimili ratione in Occidente, Gallia nulli certo Patria chae parebat, sed ab Episcopis, Metropolitanis regebatur. Pari regimine administrabantur, Hispania Germania S cceterae nationes iis remotiores Barbarorum certe Ecclosias nulli istorum Patriarcharum subiectas fuisse haud dubium cst. Has secundum eam quae a Patribus obtintiit, eonsuetudinem gubernari Gubet Concilium

Constantinopolitanum Canone, id cst ab iis Episcopis pendere

93쪽

s1 DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLIN A

regi, quibus id mos de conlacrudo concessit. Sic Ethiopicadi Ecclesiae Porsicae Indicaris aliae extra Romanum Imperium a. suis regebantur accrdotibus 5 nullius e quinque modo me, moratis Patriarchis potestati subdcbantur

3. XI L.

De Iuribus stes Primi iis Metropolitanorum. P Rimatis seu Metropolitani Iura S Trivilegia duplicis sunt ge

neris alia sunt honoris, alia potestatis, atque iurisdictionis, ut ex dictis facile colligi potest. Quod spectat ad honoris Prima tum seu πρεκα εδρια , res clarior cst , quam ut ulla explicatione indigeat De potestate ac jurisdictione magis laborandum cst. Haec autem in tribus praecipuo consistit. Prim in jure ordinationis . Episcoporum Provinciae. . In facultate convocandi Concilii Provinciae. . In superinspectione super universam Provinciam, ut fides o disciplina in ca servetur. Primum Metropolitani us idque antiquissimum', cst ordi nandi Episcopos Provinciae. Hoc autem sic fieri solebat Cle-rusis populus urbis, cujus Episcopus mod defunctus crat, Episcopum cligebant, ut innumeris testimoniis probari posset,

quia vero fieri non poterat, ut in eligendo non partim errarent

hominemque Sacerdotio indignum, ad tantam dignitatem pro moverent cicctiones ab Episcopis ordinatoribus examinandae dediscutiendae crant. Quoniam vero magna sitisset orta turba, si cuivis passim Episcopo licuisset Episcopum ordinare, statutum est, ut Episcopi electio confici aretur ab Episcopis Provinciae, praesertim vero a Metropolitano. Ubi autem ille lectionem ccundum Canones factam dignumque Sacerdotio lectima esse intellexerat, simul cum Episcopis Provinciae illiina ordinabat Coeterum circa istud Metropolita ni us maxime advertendum cst illud ipsi cum coeteris Episcopis fuisse quodammodo commune, nec enim illius erat solius aut cicctionem Episcoporum examinare, aut ipsos postea ordinare, sed omnium Provinciae Episcoporuni Verum quia omnes simul adesse convenire haud ita facile crat, alicui ipsorum malo danda fuit autoritas, cujus praesentia foret ad ordinationem necessaria, noquo nemo posset I piscopum ordimu e cuique firmitas eorum quac

94쪽

DIssERTATIONE HISTORI E.

gererentur maxime tribuercitu, hanc fuisse Metropolitani in ordinationibus autoritatem constat ex innumeris pen Canonibus :testimoniis.

Concilitis Nicaenum anone . Episcopum convenit maximὸ auia dem , Omnibus, qui sunt in ra incia Episcopis ordinari , si autem Mest disicile, aut propter urgentem necessitatem, aut propter itineris sui-iudinem tribus omnin eumdem in locum eonvenientibus se absentibus quoque agium ferentibus scriptisque consentientibus tuue eismonem Feri. Eorum autem quaesunt in unaquaque Provincia firmitas, κλος Metropolitano tribuatur Discopo vi Canone 6. Illud autem genera-

uter clarum es , quia si quis praeter Metropolitani sententiam fueritor inatus Episcopus , hunc magna nodus Univit E sevum esse non

oportere. In autem communi cunctorum decreto rationabili resecundum Eccissa cam regulam comprobato, duo aut tres propter contentiones pro- Irias contradicant, obtineat sententia plurimorum.

Post illud Concilium idem ferme in Synodo Arelatens Σ. hi diis canones confirmati sunt Canone o Episcopum sine et votitano, Me Epi Metropolitani me tribus Compreet incialibus Episcopis non liceat ordinare i ita utatii Comprovinciales Epistolis a moneantur ut

Iesu ressponso consensisse signi centri quo si inter partes abrua nata

erat dubitatio, majori numero Metropolitanus in eis Itone consentiatr Canone 6. Illud autem ante omnia clareat eum qui sine conscien-

σι Metropolitani consitum fuem Episcopus juxta magnam Synodum Discopum spe non debere. Concilium Laodicenum Canone 11. saluit ut Di dii judicis

Metropolitanorum se eorum Episicoporum , qui circum circa uni prove-Bantur ad Eecissasticam potestatem Antiochenum Canone 9. Episcopus praeter Dmdum se praesentiam Metropolitani nullatenus orsinetur Constantinopolitanum . in Epistola ad Occidentales apud 1laeodorit. lib. I. c. 9. De a ministratione aulcm parriculari sine ιβrum Eccissarum antiqua, ut probe sis obtinuit san tio, es πο-ctorum Patrum qui Nicaeae congregati sunt regula , ut tu singulis Provinciis Dis vi illius Protineta es sillis placuerit una cum ipsis Ini ιm , prout utris judicaverint, ordinationes satiant. Hanc additionem ut Vicini advocentur, desumpsisse vidcntur illi ex Synodo Sar- censi Canone 6. secundum Graecam editionem Concilium Carthag. 2. C. H. Placet o libus, ut inconsilio Pri- Tte uJuslibet Provincia iam facili nemo praesumat hcet cum mutiis

vj 7M in i oramque loco sine ejus , ut dictum es, praecepto Episcopu

95쪽

M DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA

ox inares si nutem necessitas fucri , tres Episcopi tu quocumque loca sint, cum Primatis praecepto psopum ordinare Concit Carth. .

Cap. I. Cum in his omnibus examinatus inventus fuerit plene instru rus, sene cum consensu Clericorum, L icorum, se conventu totius Provincia Episcoporum , maximeque in Metropolitani piaesentia vc au-:toritate oesinetur Episcopus. Concilium Taurinense primum c. I. jubet, ut is qui a prelaverit suam imitatim se Metropolim iuxta praeceptum Canonum o

dinationum habeat potesatem, Concilium Eptielinum ach. . refert S confirmat Canonem . Concilii Nicaeni. Clialcedonense Concilium Canone .s N est ult in Decret judicum Metropolitani in ordinationibus Episcoporum jura intacta servat, adversus Constantinopolitanum Antistitona , decemitque, Episcopum simplicem ordinari sine consensu Patriarchae nec non Canoneris jubet, ut intra tres menses a Metaopolitanis ordinationes fiant. Eadem de Metropolitani jure sanciunt Concit Regiens c. αΑraus I. c. I. Tarraconens cap. s. in quo speciatim decernitur ἡut si non sit in Metropolitana civitate ordinatus , sed per Metr politani litteras, duobus post ordinationem mensibu si tropolita num adeat Epaunense Conc. c. I. Aurelianens 4. s. δ quintum Caia. o. Turonicum 2 Canon , Parisiense . Cian. . Tolet. q. c. 18 S alia quampliuima. His addam aliquot summorum Pontificum testimonia. Innocentius primus in Epist ad Victricium c. I. ubet ur xullus citra conscientiam Metropolitan ordD. are audeat Episco

Bonifacius primus Epist ad Hilarium Patroclum , reprehendit

quod nescio quem in abena revincia ordinares, pristermisso Metropo litano conim regulas airum. cfert postea Concilii Nicaeni a

Leo Magnus Epist. 8 . . . decernit, ut sit in electione piscopi pastum se vota diιserint , is alter Metropolitans udiero praefera r qui majoribus o studiis uvatur se mentis. Et Ep. 89 reprehendit

Hilari una, quod ordinationes sibi omnium per Gallias Ecclesiarum in dicaret, O debitam Metropolitanι Sacιrdotibus ιnsuum Ius transferret dignitatem: cap. 6 ordinationem sibi, ut jam diximus,sing o Metropolitani se rum Prουinciarum cum his qua arteros antiquita-

96쪽

Et Ep. 13. queritii vivir Anatolio Provincialium jura Prima- suum, o quod Episcoporum ordinationes sibi arrogarct Ep. 93. id satuentes , inquit , is quis fratrum in quacumque revincia decesse rit, is sibi Ordinationem vindicet acetaotis , quem illius Provinciae Metropolitanum sis constitεrit. Idem videre est p. s. Hilariis Papa ad Ascanium S: Episcopos Tarraconensis Provinciae lubet is nullus rater notitiam Metropobtani Ascanii conseretur Antistes Idem sanciunt Gelas. I in Ep. ad Natalem. Gregorius lib. Εp. 14 ad Constantium Mediolanensem clib. 7. indict. a. Ep. 8 ad Innocentium S alios Sardiniae Episcoposci lib. 2. Ep. s. ad Au

gustinum Anglorum Episcopum S alii.

Sed etiamsi Episcoporum ordinatio ordinario jure pertineret ad Me tropolitanum,nihilominus tamen siEpiscopos ordinares glis cret,is acoeteris Episcopis ad id faciendum cogebatur, ut sancitrum si Canone Concilii Chalcedonensistas quoniam quidam Metropolitanorum, quantum comper mus, negligunt commisossibi greges es ordinationes c piscopο-rum facere disserunt placui sano Synodo intra tres menses ordinationer Episcoporum celeb ari bisseri necessitas inexcusabilis praeparet rempus dilationis extendi, quod shoc minimefecerit, Ecelesia sileae disciplinae subjaceat. Idem ex Canone Concilii Sardicensis secundum latinam editionem colligi rotest. In Concilio Aurelianensi . anni fr8. c. i. an no integro jubetur is Metropolitanus a Milsis celebrandis abitine-xe, qui per biennium Vacantem Ecclesiam reliquerit. Ex dictis demonstratum est ordinationem Episcoporum ordinario jure Metropolitanorum esse, non Patriarcharum. Hi tamen jam olim cam invadere conati sunt sic Alexandrinus Praesul post annum oo ordinabat Episcopos, non modo per AEgyptium, sed etiam per Lybiam S icntapolim, ut ex Syncssio Isidoro S Moscho constat. In cineris Patriarchatibus cxpetierunt primo Patriarchae, ut ordinatio Episeoporum a Metropolitanis non fieret sine illorum consensu, scientia S consilio Istud consilii dat Roma nus Patriarcha Innocentius I. Antiocheno Patriarcha Ep. ad Alex his verbis' Itaque arbitramur, Frater harissime , ut sicut Metropolitanos aut tiritate Uius singulara , se es cateros Di pos, nonfine permissu conscientiaque tua, sinas Epistopos recreari. Hanc vin dicabat in Prox incias sibi subditas autoritatem Innocentius, Cam-demque ab Antiocheno usurpari arbitratur,4 ex se de aliis iudicat. terum Episcopis Romanis ita persuasum crat neminem a triarchatus sui ordinari debere citra conscivium suum, ut expres

97쪽

M DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA

se mandent Thessaloniceni Episcopo , quem Vicarium sinim in Illyrico occidentiali constituebant, ne his in locis ullam ordinatio nem inscio se vel invito ieri patiatur. Lege Epis . Si ita ad Anysium S: Sixti . ad Episcopos Thessalonica congregandos. Idem jus arrogavit sibi Constantinopolitanus Antistes in Dic ce-sibus sibi subjectis,4 ad illud confirmandum Imperatoriam legem

obtinuit , up ex Socrate Observavimus. Sed postea repulsam tulit in Concilio Chalcedonensi, statutumque, ut Metropolitani etiam sine ejus consensu Episcopos ordinarent, de merito quidem jus cnim illud c Metropolitanorum proprium, nec Patriarchi competit nisi cum aliqua necessitas urget, vel cum Metropolitanus ipse vacuas relinquit Ecclesias, quo tempore Patriarcharum est laborantibus Dicecoleos sibi subjectae Ecclesiis subvenire in ne quid ipsae detrimenti patiantur providere. Succedente ver tempore Pontifices Romani ordinandorum per universum Occidentem Episcoporum potestatem non sine multa contradictione sibi vindicavere, desomniinn Metropolitanorum jura

paulatim pessumdederunt. Primum quidem Metropolitica ordinationum jura ad se trahetaxe conati sunt per conccssionem Pallii ch enim dabatur a Pontificibus, ut possent plena autoritate sua Provinciae Episcopos ordianare inde sequebatur hanc potcstatem a Pontifice Metropolit ni simul cum Pallio concedi. Hinc postea novo jure Metropol tanis interdictum est universis functionibus Episcopalibus, donec Pallium recepissent, juramentumque fidei introductum est. Secundo, ad Pontificem Romanum devolutae sunt appelliationes judiciorum quae a Metropolitanis lata erant circa controve sias, quae in electionibus occurrebant.

Tertio, Si clectores essent negligentes, aut si hominem minime idoneum elegissent, devolvebatur electio ad Pontificem Roma

num.

Quarto, Romano Episcopo reservatum est jus admittendi cecsones Episcopatuum, decernendique transtatione d coadjutorias cum futura successione. Demum confirmatio electionum omnium Episcoporum ipsi concessa, quod jus concordatis confirmatum cst. Verumtamen ad duodecimum usque saeculum M amplius, a ta tectaque jura sua conservarunt in Gallia Metropolitani. Alcvinus seu quisquis alius Autor libri de divinis ossiciis c. 6.

98쪽

DissERTATIONEM HISTORI CAE.

se eligendi Episcopi formam describit Cum Episcopus civitatis fuerit defunctus, eligitur alius a Clem seu populo, fitque Deeratum aliis i is leniunt ni Apostolicum , idest Metropolitanum, eum suo electo deferente secum suggestionem , hoc es rogatarias litteras , ut eis conferret Epimpum. In Capitulis Regum nostroriam insertus est Canon et Concilii Laodiceni, in quo ordinandi Episcopi his Metropolitano, Comprovincialibus reservatur. Hunc morem tunc in Galli viguist e constat ex formulis quae cum operibus Hi mars editae sunt tom LConc Galliae S uom. s. Conc Gonorat pag. ISO S sequentibus. Concilium ad Saponarias in Ep. ad Episc. tit tom. 8. Concit col. 6's. statuit neminem prater praesentiam aut consens Archim.

piscopi Turonum Herardi ordinar posse apud Britones Episco

Yvo Carnotensis Epist. 61. sic pro ure ordinationi cum Hugone decertat. Verum, inquit , de eo quod consecrationem mavernenses Episcopi Augustodunt faceres di possis Initer dido

P ternitati essae , quia nec di positiomem vos et reprehemtimus, proniam reverentiae e ue deferimus , nec tamen approbamus : quia nec mi autoristes, nec ex consuetudine ordinem hunc conscnitionis h. beatus. neque in consuetudinem ducere, sine multa an deratione audemus o

mentes rei fleri sponsisnis quam Metropolita arae sieri fecimus cum erat Metropolitana sedes ad praesens ab hoc ossicio suspensa sit, possemus nos pro de Metropolitana confratribus ne is sicundum ransuetudines

nostras, intra Dia resim hoc Sacramentum consecrationis implere. Con-

rmata per insertum es, e legationis praetaxata personae electione . . quod se aliquando contigit penuria Catholicorum Disoporum , mediam qua alia necessitate cogente aliquem Episcopum a Comproυincialibus non fuisse consecratum, non debent haec exempla praejudicium ficere Micommuni , e generali consuetudini. Attendat ergo discriai vestra, utrum hoc si ri liceat, ors liceat, utrum eri ex diat. Idem Epist . I38. Etimonis, inquit, Fulconis mel alterius assensitim non abimus; ns crurm ut Curi plebi que consensus Legerit, aut Metropolita3 juri, crum cum ramisentia Suffraganeorum habita te itima ista sone ira severit. Idem confirmatur ex Romanis Pontificibus, qui ordinanti m Episcoporum jus Metropolitanis conservant e Stephanus VI. ut scribit Frodoardus Ilib. . Remensis Hist noluit populo clero Lingonensi consentire, ut Episcopum TheuthoIdum ordinaret: etiam jam electum, quia ali a propria autoritat Lugdunensis

99쪽

Metropolitanus cis ordinarat Episcopum, scd scripsit ad Lugdunensem inconcustum cuiusque cctis priviugium servares, volens ut Theuiboldo manus imponeret. Promisit ille, sed promissis non stetit xlerus verba populus suum cicctum Romam miserunt ob nixe sibi illum consecrari potentes. Sed nec tunc Stephanus id agere acquievit, voseus ut Lugdunense Eccusa concissum pr. vitigium immutiluium consi fret. Ideoque Episcopo Lugdunensi iterato res cribens mandavit, ut quia concordi voto Clerus S populus Theut-boldum legerat, aut ipsum consecraret, aut quid in eo reprehensibile judicaret, rescriberet S cum neutrum Lugdunensis Antiste praestitisset, lieulboldum lamentabilibus Lingonensium rectius imGnatus Lingosensis cistae psopum consecravit Prudenter omnino moderate se gessit hic Pontifex , nec enim Ecclesiae Lingonensi periclitanti defuit, nec Metropolitani jura violavit. Nam in ejusmodi casu cum Metropolitanus contra Canones S sine plebis a Cleri electione Episcopum ordinat, Patriarchae potissimum est Ecclesiae afflicte subvenires, Sc ipsam ab iniquo Metropolitani do omni vindicare, cum praesertim admonitus in iacm contumacia

perseverat.

Gregorius VII ad Moguntinum Metropolitanum scribit lib. s.

Ep. 2. ut in locum Herim anni Bambergensis, simoniae convicti,

idcirco in Synodo depositi, alium Pastorem Ecclesiae Bambeo. gens praeficiat. Ante hos Nicolaus primus in simili causa idem judicium tule .rat. In Ep. ad Hilduinum s.cum enim iste Cameracensem Ecclesiam invasisset ad eum scribit ipsum non posse Episcopum comsecrari, cum Metropolitano Rhemorum Provinciae, cui Cameraeensis Ecclesia subjecta erat,nullum debeat praejudicium irrogari jubet ergo cum quantocius abscedere, ut possit Episcopus plebe eligi α ab Arcbiepiscopo Rhemorum consecrari. Joannes VIII. Ep. 1 3 Hieronimum Lausenensem pro Episcopo incunctanter agnoscit, e quoa ab Episcopis consecratus fuerit proprio Archiepiscopo causa infirmitatis praebente consensum. Epistol4. Hincmarum hortatur, ut Laudunensi Ecclcstae idoneum praeficiat Episcopum. Idem cum Ecclesia Genevens esset Pastore orbata, A rate ramus Vietinensis Episcopus nollet optandum cicctum ordinare,

ipsum ordinavit, salvo deinceps ejusdem loci privilagi antiquae ρυ-ina ctropolis. Haec habentur in Epistola Joannis 28i hunc D

100쪽

tandum teramus, non modo non recepit, sed S in carcerem conjici curavit, quapropter incusaturis citatur ad Synodum a Ioanne Ep. 292 addito mandato, ut optandum mitteret e carcere, ni id faceret cxcommunicationem interminatus. His non motus teramus alium Episcopum Genevcras Ecclesiae praeficit

qua de causa graviter incusatur ab eodem Ep. 9s. Urbanus II in Ep. ad Richerium Sononensem Archiepiscopum Yvonem se consecrasse scribit Episcopum Carnotentem, coquod ille ad quem scribit, electo a Carnotensibus Antisiti, cum ab ea Uecrationis gratiam petivi sent, manum imponere recusast. Pol tifices illi inviti, necessitate cogente ordinationes Episcoporum faccres protestabantur, nec audebant illud jus sibi sine aliquΣeeculiari causa vindicare. Innumera alia referri possent exempla, te laxe abunde demonstrant primam ac praecipuam Metropolit norum potestatem in ordinatione Episcoporum Provincia consistere

Alterum ipsorum jus in facultate convocandi Concilii Provinciae situm est. Cum enim Ecclesiasticae Provinciae negotia in consmune tractarentur, ita tamen ut sine Episcopo Metropolitano ni

hi fieri posset illius fuit locum S tempus Synodi indicere S ad

eam Episcopos Provinciae convocare, quod minus recte ab alio fieri potuisse Hoc ergo us etiam ante Concilium Nicaenum Me tropolitanum ex conluctudine habuisse verisimillimum est. At post Concilium Nicaenum Antiochena Synodus c. 2G id aperiste Metropolitano us detulit Perseiatur , inquit Synodus, Metro, positano revinetales Episcopos admonente secundam onodum uita bus Ombris futuram ne ullis liceaturno suerseicere sine iis quibus redita sunt Meiro oles. Tunc ex eodem Concilio c. in. perfecta dicitur ea Onodus, cui una quoque ades με impolitanus. Quinctiam Canonibus sancitum cst, ne Episcopi a Metropolitano vocati venire recusent S poenae in contumaces latae Cast. Laod. o. non oporteat Episcopos ad Incdum vocatos contemnere sed protinus ire O Leere, vel discere ea qua a correctionem Ecclesia se arterarum pertinent rerum seipsum vero qui contemps

rit, accus vit nisi foria per aer tudinem ire non Osit. Idem statuitur Canone 6 Codicis Ecclesiae Africanae S Canone 19. Concilii Chalcedonensis, in quo Metropolitani iudicio relinquitur, ut Synodi locum eligat. Eamdem dilciplinam Gallicani Episcopi ii Conciliis suis sanxerunt, Arelatensi a. c. 18. I9 in quo prae-

SEARCH

MENU NAVIGATION