장음표시 사용
21쪽
POOB ERVAT. IN TIBULLI Ait se sub umbrosae platani nde aestum suggre Caninulae
sub aestatem adultam. HE,N. II enley versus 25, usi accipere : Si non Posaiam visere - sed sat Possum vitiare, notat II γ nius. Lacunae signa post v. a. sustuli, ita sententias singulas cohaerere ratus: Quuin Laribus se in posterum etiam agnam mactaturum esse promisisset, non vero hostiam maiorem, causa in huius rei subiiciens a versu uS, ampliora se nunquam appetiturum . nec castra amplius secuturum , sed parvo contentum vitam rure quietam exacturum Esso profitetur. Vt uva, ius voluit, et V sius seeit, dedi Am modo, iam , pro quo censor editionis Vossianae Iam, modo iam postulavit; non quod Tibullum ita scripsisse mihi persuadcrem, sed ut negatio abes-aet , quae sententiam totam perturbaret. Ilusebkius correctio nem illam prorsus improbans et compositionem iam modo, Proponit: Iam vola , nam Possum, contentias etc. CoerenEiusnam pro iam coniiciens, quae particulae saepe confunduntur, cetera, ut sana , ad verba Io messes et bona vina date reserte
Tibullum optare , ut ipsi quoris anno v. 9 frugum acerri repleno inguia musta lacu subnascantur; nam exiguo tantum frugum fructuumque ex anni vitio proventu contentum vivere ipsum non posse, licet ceteroqui divitiis Leila careati Coth.
Possem. - Zwi C. I, contemtus, sed sic ut m sit eorrectoris. I6. Verba nec semPer etc., quorum sensus est: et abstinere
militia, quam prius toleravit, ut vidit et uenteu, sana sunt; es. Not. Semper de rebus, quae assidue sere vel saepius fiunt. Properi. I , ao, r, semper adire lacus. - 27. arati Os Ortus defendit et HuschLius contra Ilentietum. Zwic. I , hortus. x8. riuos Vossio mutatum in risum, emendationem I,urmanni; hominem ad unum rivum requiescere. Quid si duo vel tres Per silvam serpunt, ubi requiescist Quis novit regionem Pedanam , ubi praedioIum Tibulli Z Nee his adminiculis opus estidiam neque se iacentem vel dormientem fingit poeta, neque, si hoc velis, ad plures rivos simul iacentem. V sius memor non
Fortunate aeneae , hie inter fumina nota Ee fontis sata os frigus eviabis vacos.
ubi ipse hunc sensum reddit: requiesces in umhra ad riuos oblis quo cursu Libentes ; neque Horatii Ep. 1, 4, 4:
an tacitum silvas inter reptare εalabres.
22쪽
LIB. I ELEO. di i- Neque necessarium aut poeta dignum statuere, mos esse canales. qui in hortos vel agros ducebantur. Georg. I, G 6: fm-ὐium inducit -osque sequentia. Ovid. nomed. Amor. ici : Use potes mos ducere lenis aquae. Cf. Horati Ep. I, io, 6. U. I9. Non tamen. Colot. pigeat bidentem. Reg. Guel f. 3, et Corvin. hilaentes, ut alii. Et sex apogr. Coth. C rn. ludentes.
que - fetumque Colbert. et ed. IIrix. . pudeat Ed. Rom. , ut etiam ex Colot. notavit 1lmuhli., ex aliis Statius. nepetitum est ex v. 29. ΗΕYN. Vindob. Pudeat, ita marg. pigem. - Apogr. duo et Zwic. a, foetumque. Goth. Detusque capogr. m. Getisque . Goth. desertur et stresque. Puderat - pigeat e inore Ti
34. de magno yraeda petenda grege est Est in finem re-ie it. Brou k., sequutus aurium iudicium , ex uno Heinxii. Nihil tamen molesti inest alteri, quod ubique legitur: de magno est pol. Λ quibusdam Statii aberat est. Et eiecit Vossius, ut oratio fieret πιι τυ -ίμα. Equidem euin Iluso likio id verbum in finem vereus reiicere, quam pPorsus eiicere malo. Ilo khusii sententiam, firmatam auctoritate Σwic. a, et Voss. duorum, amplexi sunt Coerengius Et Lenetius, ne pentameter in brevem
desineret syllabam. Vid. Ohra. ad Ι,3έ, έ. m. Deinde Ed.
Rom. Praeda tenenda, valde obvio errom ad sensum similis est lusus Catulli i9, 39:
Quare hinc, o meri, malas alsiancte rVinas. Virinus Prore disera est, negligerisque Prio 3,
Ins. IV, i, I 87: Et domino satis et nimium furique myoque. Post hunc versum aliqua intercidisse nullus dubito. Reliqua hene
cohaerent usque ad finem Elegiae. HETH. Vide an ita sente tiae cohaereant. Ne sures lupiv gregem exiguum tinui iuuaui. optans, illum conservatum et auctum iri sperat; nam Palilia se Pie celebrare. Similiter Goerengius cohaerentiam singulorum Constituit. Ita tu signa lacunae, cuius Η ch Lius vestigia nulla reperire potuit, delenda censui. WvND. 35. 6 torumque deum vel PQtoremque dctum, M. Panem, male coniiciehat Passeratius. CL Droukli. Tum Nunc ego Coni lin. m . apud Gebbard. 36. Palen alii ap. Statium. HRYN. et ZWic. a. Vassius, qui hanc scripturam recepit, refutatus est in Huscuhio, qui in ita
23쪽
costirtensis praebet Pialem. VAD. 37. Adsitis HA. Mai. Exe. Vos qti tie adeste dei. vid. in Lad ll. 6. 19; neu oos bene revocavit e libb. BrisDLla. pro nec. Nox Reg. Cuel s. omnes . et Corviti. , ut imavi, e patiρore m-sa. Sie Editi Lim. at ex nom. praepositio excidit. Primus Brou klaus. mutavit. Hoc loco nil resert . utrum servit et sed ap. Cor- Mel. 'ep. in Themist. I, ,. 6, qtiiuniam Iacerent de rebus stiis. mon male legeris e relus stiis. Vulgata Apud Nepotem bona. Cf. Sall. Cat. 5o. vnn. Porro mensa la. i. Non est sciera mensa, etsi inier utensilia sciera id genus habebatur, sed Tibulli mensa . in qua appositae fruges ae poma sutat, unde pura praeli natu cliis in ara ponitur. ΗΕYN. Apogr. sere Otiin tu A u - Oss. Adonec . Os e. Monae. Zwic. 1 a e. Goth est. Praepositio de utile vera. Supr. i5: nostro de rure corona. Iuven. I. 137r de νυ istis et latis orbatis e medere patrimonia. - Assilis Muret. m.
38. Me e ρtiris spernil tilibus. Scaliger ex vetusto suo codice reposui rat par, is, quod possit placere , quia elati venit magis istis: de piavere mensa. Sed comparare debes histria et Paraperem mensam , quae hene sibi respondi ni. Sustulit pia is Brou, h. , quem vide. HEYN. Et nuse likius piis defendit. Vindob. Fetilis. v v ND. 43 3. Primum vulgo legitur. - primus Wiit. pr. cum binis Anglie. Ite in ii. ΗΕvΝ. Primuin, ita extra enumerationem positum
N, i. 59; I, 7, 35: Plauti Asin. 5, α, 3 , significat, tintiquissima poeula saetitia fuisse; de qua opinione docte egit Isuae , hius. Cf. in primis eruditissimum Boetii gerani P EI. archiam P. G. m.
terti in marg. li Ex N. Add. Monae. vinclob. Vosa. 5, cuius viam. AE . De antiquo ais vid. Obss. ad x, 8. U. 43. Paris seges salis vir; salis est reuiuescere lecto Si licet, ei solito membra imare loro. Principio in quibusdam scriptis, in Guel f. ti tu marg. 4 legitur: paria salis mensa est, quia videtitur reii nxisse ii, qui in suis habebant messis ; mensa enim et messis permutari solent, vid. in s. ad IV, i, i 85, non minus ae messis ei seges v. I, 8, iii. Sed messis antecedit v. 4ui Deo mensia lυε iam liuhel; num iespondet hoc distichon antecedenti, Iu quυ ea aut θι-ιias et me14i3. clientea tamen illis in lectionein
24쪽
Eliam itiore , qui uiallent. Pro satis est altero loeo in quibusdam est iano vel piaris, quod et Gueis 3 eum altero in marg ; nempe intrusuiti ab iis, in quorum libris satis est semel tantum exaratum erat. Paroo Et Monae cum voss 4 Lerio h ibent omnes libri: quum tam eii stati in torus a quatur . Fruterius cciti ieci ratrecto in vetitum nune in v s 3 4) et recepit ilioukli , qui etiam in hoe argutiatur. qu d tectum stramineum ex Aege E PT xime memorata insert. nequiescere tamen lectum postulare videtur, et vix bene dicitur tecto rinia ceres, pro sub tecto quamquam tecto pro in lecto latiuuui est Aen. l. 725: Fιl strepitas lectis. WhND. et Iorias autem et lectus multo magis iuxta momorari poteraui, quoniam proprie diversae res sunt; nimirum pulvinus spotidie impositus Ita ine malui cum vulpio rei inere. et
dicere: paullo languidius et indiligentius haec videri a Tibullo
dicta; praesertim quum eodeua modo undae et aquae iii f. l. 7, is , a 4. se excipiant. Quid .' quod eundem sere in inodum El. 3, 7a, quum Cerberum in ρω tia esse dixisset, subi icit sere -
- ar aeratas stantibae anta forest.
Heinsius ad Ovid. 1 Fast. IA7, p. 3 pro lecto coniecerat Iesso, Guleius lonio. Pro membra te, are toro Stat unus et duo Palat. Gebburdi hahobant: m. mbria refore toro, dictum. Ut rcferre se, reddi via K. Pro Si l ei mendose in edd. usque ad Scaligerum et in libris. eriam neg. Giseis L est Scilicet. Misi eius, errata op rarum in εἰ De Tibulli recensens et correctionibu augens, ex ingenio deproms t eoniecturum palmarium si licet proseliaeet nam sciliari et si lieor et alibi et apud Piopext. II , ci8
aia go , cousunduntur adu ns, se Non ausum es- a vetust slibris recedere; qui an scripturam in Excerptis suis in vetitam, Ni roti mentione non facta, Sei ligor primus in editionem 1577 Tecepit. Manc eorrectionem, quam mirum est e receiitioi ibus nonnullos eL. ossi uni ignora se, quo loco posvisset Murelug, ii mant V s. I, 3, 4, euua ne . - Zwic. i a et Golli. dant scilicet. v No. Mox in solito loro magna est suavitas, h. e. non peregre, sed in domo sua. Scaliger ex Exe. suis maluit solo , quasi vem solus torus Tlhullo superfuserit, quod Scaliger sic tuo Lot. v v D.) aut ille solus in toro eis hare maluerit; tiam,
quod doeet exemplis limisvh mitis florus est is latine, in quo solus, sine puella, recubas. Rom. Ed. vitiose sotiuo, frequetiti
25쪽
errore. Vid. Bilrm. ad Ovid. I Art. 9έ. HEvs. Si lectus et co nus idem significant, assentior Reynio, negligenter hoc distichoneSaratum esse, ut 1, 3. 7i 7a; neque ab hac reprehensione liberari potest Tibullus observatione Ilu,chkii, usum illum esse amplifical Hiie sententiae, usitatissima classicis scriptoribus. Est illa, fateor, non solam propria priscae simplicitatis, sed omnium poetarum et oratorum: sed quamquam bonum est lecto requiescere et membra leuare, num item probabis coniuncta requiescere lecto et mombra Imare lecto p Nam quod toro altero loco substitutum est, nihil mutat. Diversa vero a prioribus inerit Verbis so ito - toro sententia, si torum peculiari significationuusurpatum notare statues lectum, in quo legere et seribere duquo vid. Plin. Epist. U, 5; et Horatius egit Sat. I, 6, illa: Ad artam iaceo, cum quo conseres iuven. VI l, 79: Contentus fama iaceat I canus in hortis , vel, quod malim, quo se ab opero Tibullus ipse agrum suum curare optat aut ab ambulationuconferre solebant Romani. De lecto lucubratorio cogitabat iam Statius: est, inquit, in veteri libro referre, non levare, ut idem sit, quod reddere vel quieti, vel, quod malim , labori. Quaci verba Vossius non bene ita intellexit, quasi Statio in mentem venisset referre lecto accipere pro surgentem lecto se ad Iahorem conferre. Ex interpretatione mea saltem serenda sunt verbale are membra toro. Disse ultatem non sustulit Vossius, quum , ut exquisitius, recepit referre, quod quatuor codices, in his Goth. praebent. Propertius II, 33, 4i, dixit se recipere lecto. Argutatur censor oditionis Vossianae, statuens, membra referre toro nil amplius notare quam ad torum ire. Verba motus Cum dativo iuncta etiam motum in locum notare quis neget y l orati Od. III, at, a7: Tu spem reducis mentibus an xiis. Ovid. Met. VII, 588: Quis non altaribus illis Irrita tura tulit 8 Add. ex Potiti
S. Quam iuvat. Reg. quem. Vetusius malebat quam tuo t. audire superscripto ne Guels. 3: immunes a pr. in . a. IIEYN. Nonac. et Uoss. 4, atidisse. Male. Coniungunt latini poetae, nullo discrimin , in sinitivos praesentis et persecti. Aen. Virgil. X, i e
rim seriare odiis, tum res ruptiisse licebit.
mec hia iam conchae r sisse et saringere Denaa Fer,entis massiae emuo de ρυDere iussit.
26쪽
Him perlaeti infinitivo aoristi in talibus respondere quis neget ' Vid. Pers. I, i Aa: scit risisse. - Differt a , 95 9 i: citare detinuisse m it. Nam verbi pudet signifieatio ivlinitivum et praesentis et perseeti admittit. U. 46. Et dominam tenem continuisse sinu. Haec est vulgaris I elio , quam ipse in priore editione ex Vulpio servaveram. Gntinere tamen de complexu puellae diei, non memini. In utio Palat. emendatissimo, Gebhardo teste, libro, et in Exe. Coloti fuit detinuisse; idem Corvin. habet, idque recepit Broukli. Et est sane elegantius. Composita per con et de saepe permutantur. Sic IV, i , toa , de reat, ubi alii concurrat. Add. II, 3,aέ,
et Aen. Virg. IV, I67r urbem exstruis, al. construis. Firmatur tintiisse auctoritate Monac. V s. a, 4, et Ash. - continuissa ZWic. t a. I amb. margo Vindob. conticuisse. - Ηandius tamen
ad Diatrib. Stati p. OS , an editores optimo iure detinui,se praetulerint, dubitat ; nam contineri dici proprie eos, q o tempestas et imber moretur et domi teneat. Virg. Georg. I, 259. Non vidit vir doctus, cubantem designare tempus nociurnum, ubi homines ad opera non exeunt, et locutionem temmatas macontinet nihil probare, quum sit h. l. homo me continet. Latino autem dicitur homo me cohibet; cs. Tac. Ann. t II, 3 s. - Detinere Proprie est tenere, ne quis in alio loco vel negotio versari possit; cs. Eleg. II, 96; tum tenere , ut apud Virg. Aen. IV, 8. : Aut gremio Ascanium , genitoris imagine cuia, Detinet. CL Tibull. I, 2, 7S, retinere. Vnde simul probatur, iungendum esse detinere sinu: nee quem iliam morabitur, quod sinum suum appellat tenerum. Ovid. Art. II, 45a :
. Ille ego sim, teneras cui Petat ungue gentis.
Monac. et s. . dant tenero dominam. WvND. Deinde Vul pius iungit: dominam tenero sinu ; sed sucilius sinum Tibulli intelliges, cui se puella applicat. Sic El. 2, 75 lenema sibi laceo tos tribuit: ead. v. 98τ
Dea uir in selles et sibi qui que sinus.
cons. Properti IV, 3, ab. Alioquia Iegi posset tepido; Oxid. Epist. III, ii 4:
Te tenet in te'do mollis cunica sinu.
27쪽
26 OBSERVAT. IN TIBULLIulii in quatuor Ili instanis legebatur teneros. Sed nil movendum ἔest opitheton simplicii r ornatis. 48. S curiam somnos . imire Moante 4 sequi. lla Primns reposuit Scaliger, suffragante Guel f. ut vulgg. igne Mo-ιω; hoc et pars Codd. , etiam si uel s. i. A. et Corviti. Et sane ille ea oroauo membra solvit. Et stimnum e anciliat; sed alii nus ignis est ab h. l. , et es librariorum lapsu ortum esso. Acicuit Bron, h. ,
qui eodem modo imhre pro igne reposuit apud Propert. li I. λ36 lli 3. 58). Ηκου, . Imbre Voss. i. . - Guarn. Zmie. I, I. Goth. llam h. isne . quod Cruter vid. Diau. Stat p. 435 defendit: otiose hie imbre in ante ponatur, quum illud aquas, quod proxime aut cedit. imbrem facile iusserat. nce minus ignis sopiat quam imber. Ihi Ilanditis notat. Per tum quoque imbraeitioian re in eo. d. invenisse Et Muretus ad lectionem praeserendam propensus est. Hamh. iberatio. Serip)ura quom . quam huic loco e Monte. et Manah. intulit et in toto restituit Tibullo, etiam de eoniectura, Vossius . mihi non probatur. Vid.
me ad praededentia roserendum. Similis transitus est I, io, 43. Sie ego iam. - Zwic. a , non. ND. ib. sit diues itire, in rom. Cod. Reg. sit Dems: et vers. se hpro qui M. Lips. quis; Guarne . sim et Zisic. ι α, unde scribi Posset:
Rure et inm Ex . Sent. habebant eum nam Complin. Sed vulguta multo melior. ΗΕvΝ. Α codit onuom sentontiarum innellii a I .ro, a : Sic plueram ὐobis: alius sit fortis in armis. Pro sti oss. i. si. - C ih. sa rem pro furorem. vND. So. qui maris et tri tes serre potest pluoias. Ita quidquid usquam librorum est legit praelei quam quod in Exo. Malig. ad evitandum in sue trisyllabum interpolatum est:
de quo v. in s. ad II, s. dio. Primus Brotiv h. ox Nie. uoinsit emendationo reposuit H, a fas pro 'luoias , quod e se elegantis imum non nego; et sic, quotios de tempestate agitur, eum alii
28쪽
Verum non video. quouiodo hoe in illius locum in textum venire potuerit, nisi dicas, quod pia tis saepe pitioiae Wades di
euntia P. propterea pluoivis a quopiam adscriptuni fuisses, idque, magis notum, librarium quemdam arripuisse. Auin pro luterpretamento vix adscriptuni esse potuit. PDoiae et Pliades permutantur interdum, . . Heliis ad Virg. Aen. III, 5 iii, sed non pluriae et Huades. Sed neque iii vulgata aliquid desideres, modo de itinere terrestri, sive de militia, quum sub dio et genu uni est. accipiatur. Hradas autem ne convenire quidem carminis huius simplieitati censeo. HEU . Ileii sitis voeabulo pluoias osseusus est, quia imber praecessisset: quod vanum esse argumetitum vidit et II elthius. Coniecturam De insit, ut necessariam, recepit vos aius, quippe de itinere maritimo solummodo cogitatis. Iteete, si tristes pluoiae ad mare reserendae sunt; quod seeus diam stirori maris , h. e. Davigationi periculosae, tristes ρLoiae, b. e. itineragravia, saevis imbribus vexata, ut IIe nius iani animadvertit, Tecte opponuntur. CL NOt. ad ti6. - Simpli eius Moralius II, G, IA utriamque verbis mare et uias notavit. Inepto Sehructer lituos cotii et L v ND. 5 i. potius perentque. Ordinem hunc, ut concinniorem , ex uno Slatiano refinxit Broti li.; et iam Livineius ita conieeerat. Vulgri e pereat potiti que. Scripturam zmaragdi tuetur Broukh. ad h. l. ,
et ad Properi. II, 16, 43 Il 3, 43 ). Et accedit Burmania. ad Ovid. Met. Il. 24. Res tanti non est: sed vitiosam eam libra-xiorum et ortificum scripturam esse, pro habilius fit; non enim suppetit ratio, eur σμαηαγω non efferatur Amaragdias. nExN. neue Ilisset Litis ex Prisciano p. 56. , veram scripturum Esse smaragdi, Probavit, eamque recepiL V sius tamen BrouLhusio obse tua
est; quamquam in pluribus apographis Ilainti. altera esset
Ieeito. - politis perentque in Ash. et Bern. - Ilamb. pereatque pol tis. ex qua translati Oue Ortum Est perem potiusque, quod in Zwic. i, a, et Golli. Statius coniicit pereant. -- 5ci. Quiam pro quam V s. i, et pro ob Voss. 5. WvΛD. 53. hostiles - exuoias neg. Miles, ut alii ap. Brontili. Male. perferat et praeue I Guelf. a. ΗΕHq. Zwie. a hostiles: sic et Zwie. I, sed punctis improbatum, et eorreetiam Oiles, quod
29쪽
a perferat, 3 praeme. re, Guarn. proferas. - Goth. eximias pro exuoias cap. V. vND. 5S. me retinent Minctum formosae Mincla Puellae Non placebant haec Heinsio. nempe quod vincla vinctum retinent. Atqui Tibullum ea negligentia decet. Fuit in uno Broukbusii: me retinet Anctum in cura puellae i mitius bene. Ovid. Remed. at 3:
In locutione uinculo uinciri nulla vis inesti Sophocles Ai. 6a pdixit
Et praeivit Homerus, v. c. u. X. 443. Imago bene in sequentibus continuatur. Vid. Νot. - Miclum Goth. V s. 3. - retinet Hamb. - Clossalor in Zwic. a notat, Horatium aut compede I Od. 33, 14 , aut loro nemo hoc dixit aut Mincio saepe puellae detineri. m. 56. Et sedeo duras tantior ante fores Heinsius mallet i et serio ut d. , sed id intelligitur; et saepe ipsum IIeinsium hoc observare memini. Supra v. 7: Ime seram - Rusticus, h. e. tauquam rusticus: vide ibi Vesp. IIorat. I Epist. a, 4i:
v. Gmnov. de Pec. Vet. I, r. - diras uti. Broukh. 57. laudari curo recte Broukh. ut exquisitius praetulit olibris alteri lectioni evio, quae est etiam in Ed. Bom. . Et hine in ceteras fluxit; at Vicent. fortasse cum aliis veti. edd. curo, quod in Guels. 3 est in mare. ΗΕvN. Cum de cupiditate et studio dietum accedit prope ad significationem verbi cupio, quod vel constructio apud Horati Epist. I, a7, 5, quod cures Pro rium fecisse, evincit. Hamb. cui me, et Momer Pro -- Cer, sed c super m a manu autiqua scripto. Goth. totum pro tecum. Verba mea Delia ad sequentia traxit Vossius; improbatur Hugehkio. U. 59. Te vectem - Te teneam utroque loco Reg. Guess. α, έ Guarn. item Edd. Rom. et Lips. cum Venetis Et vitiose; priore loco mutatum in Guel s. i. Hemistichium, sUrema mihi quum venerit hora , repetiit Auson. Ephem. Orat. 7a. IIEYN. D - Et
30쪽
plura apogr. Iamb. - Zwlc. I, Pro em et my. Zwio a. Haec corr. in D. V s. 3 quam morerem. Ilaiuli. dum piro grauis eum Core. - Goth. omittit hora. Muretus Te tonstam . m. 6o. Te teneam m. Alii . et Cuelf. 3 e. Aldinis, Et teneam vel Et tenear. hoc etiam Corvin. et Hamia Expressit ovidius
m tentiis moriens defciente manu.
6t. Flebis et arsuro positum me, Delia, lecto Ante meum reniat - moesta Neaera gum ins III, a, Ir. Et arsum lecto
Luridaque arsuro Portabat membra fregro.
Dictum autem exquisite pro flabia me arsurum. Beckius Comment. II do intei p. p. 87, coni. mea Delia. HRYN. IIane coniectura in recepit Vossius , me languidum esse pronuntians. omitti
me in participiis ita usurpatis, concedo. 'um ideo, utii ponitur, languet y Languebit vero et apud Ovidium Trist. Ill, o, sur
et apud Maronem Aen. III, Io9. - Liv. II, is, in tum eum ἐnterrogat. Neque ea causa mutationis i usta . quod codiees Donnullii ut liam h. 57, Coth. VI, 55, in verbis mea Delia variant. Lectus est lectus su nebris , ἰn quo corpora efferenda compone-hantur. Cf. Pers. III, io3. Idem, quod Tibullus a L elia, a Cynthia in leeto stinebri eo inpositus exspeetat Propertius II, IO, 29:
Oaeia qua in gelidis Porias an .ma talestis. Qiatim dubia r Syrio munere Hentia Ovx.
Et Ovidius Am. HI, 9, 53, liune locum ob oeulos habuit:
Cumque mis auri iunxerura Nemesisque Prior eos M. nec solos destuviem rogos.