Albii Tibulli Carmina quae exstant omnia ex recensione F. Wunderlichii cum notis G. Heynii. Tomus primus secundus

발행: 1821년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

OBSERVAT. IN TIBULLI ut a Pincta c. altero. Apud Rutil. I, 489, recte emendarunt. itineta menta gelu. llEYN. Ash. ρhoebo ferro. - V s. 3, iamcta

cum Core. et Cuarn. De consusione crebra verborum Dincta et

iuncta egerunt Statius ad ii l. . Et lienueriis ad Epist. Horat. II, 3, ao a. - Goth. Sibi pro tibi. - 65. Goth. tu meis ap. V. at definire pro de funere γ. Hamb. defundere pro de funere , nec

P. adi, quum post Argo e Codice Eboracensi commate distinguen dum monet, quasi ante eum Mirgo sicca iunxerint . nec exhibet. - 69. ZWic. i fata que. - o. IIamb. mox pro iam et Goth. op. ni. Ῥta pro ad 3Perta. U .

7 i. nec amare decebit Reg. et M. Lips. licebit, ut alii, et Cueis. 3 pro var. lect.; sed iam reiectum a II rou kh. Fotum illud, quod Statius laudavit:

Tiarm senea miles, turpe senilis amor. BETH.

De re et oratione pluribus egit Benileius ad Horat. Epist. II. I, aig. Iam L. et suurn. neque, quod non sequar. Pam Tthullus nee ante vocalem non vitavit; vid. I , a, I3 et istas. ad li. 4. 43; neque ullus poetarum. Remo igitur in prologo Persit neqtie in reseribenti non aAsentior. - Goth. amore et subcro et teste V ssio . - Zwie. r. Ash. Bern. licebit. U. 72. cano-cvile e seriptis, adde Guel s. a. 3. 4, i a Murolus Q veteribus libris legendum putavit, recepit Seuliger. Vul g. evisi, qui antiquus ablativus soret, sed hic paruiu gratus. CLVulp. h l HENNE Statio evili non magnopere placuit, notanti rIl.iud paullo melius in veteribus libris Dicere nee cans blandiarias capite, id est, ntis iam canos. At recte vero e terso Tibullo expelluntur tibiativi. capiti, operi I. 4, 48 , qui eascam ant

quitatem sapiutit. - Apogr. omnia capite. Zwie. I , I capiti.

dicere nees non maiorem vim Lalint quam nec dicere. CL I, 8, 4. Ita et .apud poetas postpositum simpliciter annectit. Virg. Aeta. I, 35, 262. - 73. lenis Εwie. I. - Guarn. Posses. U. 74. et rixas insertiisse itioni Helias ad Ovid. FasL I , n8 eouileit r inbernisse serae, ingeniose quidem, sed parum prohabiliter. Nee placet hoc : risiari eum sera. Malo dicere inserere esse dictum pro simplici serere, sacere rixas, et poetam dDl-Ces amantium rixas omnino commemorare. An in natum ex eo a peon E ria ua, ut pugnam. Sie commitrere rixam. HEvN. H. De eo laee iram a libri, Seliesseri et Bern. consimnaiam ς recepit

sius; Columbo quoque , qui excerpta codi eis Sehesseriaui ad

32쪽

LIB. I ELEG. II

Πe insium misit, et Syllog. Epist. Vir. Illustr. tom. V, p. I 78,c u se misse satis plenam efficere orationem visum est. Nihil attulitu chhius. Tu vide. an verbum compositum inserere h. l. , ut apud alios scriptores, translute pro admiscere, immiscere, usurpatum sit . ita ut dativus in verbis frangere postes lateati Similiter innectere positum puto apud irg. Aen. IV, Si : Indulgehoastilio, causasque i necte morandi. VOM. o, rissas. - Exemplis in Noti ad 76 allatis add. Virg. Aen. IV, 4 4 : I atque ad fare. WVND.

78. Despiciam dites ordinem hune ex MStis , quibus adde Guel f a et Vindob. . induxit Broukh. Alii, etiam nostri , languide : Dites demiciam. Alias eleganter variatur verborum positus , etiam ab historicis aliisque pedestri oratione utenti hus. V.Corti in Sall. Cat. 2, a. 1IRYN. Zwic. i, a, dites demiciam cu Goth. Hamb. - Guarn. Mites dem. - Golli. famam. .

ELEGIA II.

De laeunis huius carminis v. ias. ad v. 67 et 8 i. i. Adde merum Bene in Gucis. a adscriptum ex Ovid. Rem. 8 et

Atir nutia ebrietas aut tanta sit, tir Mi mras Eripivi; si qtia est inter in nare. nocer.

υos comesce dolores Ed. Ald. see. cum iis, quae inde expressae sunt, graυρs dolores habet: semat id pars librorum apud Nu relum, et, quantum sensu valeo, malim iitie solum lectum. Nune eritica praeeepta tutient ininus solenne praeserre ; et magna pars librorum noseos dolores tuetur , ut aden poeta relinquendum sit. Nee tam n Moos dieam cum iliouLhusio super veteres novos. sed recentes. 'atii redierat paullo antes ab occlusa Puellae ianua, vina popogeerat. In aliis no Os - furores I gi te Statur ni oukh. , qui et ipsi non malo locum tueri possenti Sed rmutantur sere inter se dolor et furor. V. nurm. ad ravid. Epist. VI, i o. Praestat igitur tenere vulgatum. HRYN. De sendere et Santenium p. 67 , notat Be3mus. Nam noυi dolo es sunt quales antea non senserat. Iain enitia spem Delia, praeter exspectationem nupta . fruendi omnem abieeerat, et gravius dolebat. ita noὐtis magistraltis est, quem antea non gessi. Li . II . 35: quia in lati tempore nulli noὐus magistratias Mid a tir mandandus. Leetici graues vel est glossa vulgatae, vel ab eo iuventa,

33쪽

OBSERVAT. IN TIBULLI qui dolorum , quos iam antea, discidio iacto , ex amore se e

Scripti nonnulli Mincta, quae et ipsa recte dicuntur; Homerus saepe i. δεμυ AM ία . Eurip Baceti 379r

ita ut dissicile sit pronuntiare, utrum praestet eum b. I. tum alibi. Non raro enim in libris ita variatur; vid. in s. IV, i, 57 et Cirin dios; alterum omen firmare potest Properti III, 15, 4at

Alcme hoe sollicitum Minoe sorore cuiat.

Et Ovidius succumbere. oculos dixit I Met. 714. HEYN. Add. Net. XIV, 771, e corpora Micta somne. ND. 3. multo perfusum te ora B accho Itia editum constanter, sicque nostri cum multis aliis scriptis. Add. tria apogr. Alii libri Pari s rme numero, in his Guelf a et octo apogr. Guam. Percusso Percussum , tuente Heinsio. CL musa in not. c aet 7; hoc et ipse verius puto , saltem exquisitius, ut GP. flo,, μέλι, dolum illud Ovidii ne med. 1έb ἰ

- multo te oria quassa mero.

Habet quoqua rationem, scit . ut tangi, percelli adeoque et per cuti videatur caput, dum vino turbatur; hominem cini Dis cum Penetraoia Acris, et in oenas discesait diduus ardor - quod μ hemens o lentia uini Conturbare animam consumit. Lucret. III, 475. Et ita Graecis .i,inati dicitur, quod tanquam attoniti et fulmine tacti mentis compotes osse desinunt ebrii , ut omnino mente capti icti dicuntur. CL Heius. Aotas in Properi. III, 6, 24 , quas eius adversariis P. Burmannus attexi curavit, nunci Burmannus inseruit editioni suae. Ten ora vero , quia ea pars capitis, vino largiter hausto, maxime incalescit . et aariores

palius saeit, quod iam Cyllenius vidit: hinc Properi. III, 15 , 13, ferrida te ora dixit, et Ovid. I Aiu. b, 37:

Ergo Amor et modicum circum mea tempora innum Mecum est.

34쪽

quod modo vidimus: et similiter de somno ibid. percussus nubero oris , quemadmodum in Orphic. Amon. 5 or γλ-ιμωτα --. Contra autem , tametsi Mino Perstinui bene diei videtur perae, uti et similia: Oino madere. lingui Horat. IV, ia, a3 , Promere se Virg. Aen. I, 7 dilui, τ γγ WΘαι, μω. i. non tamen , quomodo aliquis te ora Mino ρerytisus dici possit. Ἀ-eile est doeere. Id nihilominus dici posse, manifesturu sit ius.

ex lib. I, El. 7, Soet .

- multo tempora finde mero.

Videtur vinum. quum calore per venas diffuso concitatiores per caput motus facit, hactenus etiam eaput ac tempora perfundere dici possa. Sunt quoque uda Lyaeo tommm a P. Horat. l. 7, aa. omnino uterque tropus tam frequenti usu habetur, ut utrum utrum praeserre recte possis. Horat. II Serua l, a , ictum caput; et v. 9 , irriguum comtis dixerati Brou klius. multa , ut so

let, exempla coacervavit, uullo dilectu adhibito Aliud enim est, si vino diffunditur animus et vultus. aliud, si quis persundi dieitur. Dissicultatem autem iaciebat nec hoc nec illud, sed quod te ora Perfundi dicuntur. ΗΕYN. Ad lectionem percussum illustrandam comparat Lenetius p. i86 Ain phin apud Allien. IV,

Ioch. 3., 3r ει- σ6νιο-ωtoire et Plaut. Casin. Ill , 5, 15, sed praesert perfusum, ut Vossius, qui alterum , ut nimiam ebrietatem notans, convenire uegat. U.

έ. infelix dum requiestit amor Ita omne Codd. At in MLant, Esse amans , ait Broukh. Iuveni hoc in Ed. Reg. Lep. et Lips., et est pro var. leci. in Guel f. 3; at in Romana, et quae hinc fluxere, Venetis rQi, 493. i 5oo, et i Sao, etiam in vi

cent. t 8 i, et in Ald. pr. constanter amor legitur. At Ald. sec.lterum amans intulit, quod sequuntur edd. inde expressae. Si milis varietas est ins. El. 9, i et amores - amantra. IIEYN. VOSM5 amans al. amor. ZWic. i, amans. V. S. nostrae In Brou khus. libro erat mater, fortasse ex vocis compendio nr. Voss. 3 , naturae.

6. dura ianua fulta feta fulta recte BrouLh. reposuerat, quamquam Vulpius denuo revocavit firma , quod in aliis est, etiam in Cod. Reg. Guols. 1, 4, et Edd. Lips. et Rom. Add. maximam partem apogr. IIamb. Cotti .; quamquam ex hoc

Vossius sueta asseri , et Corv. vrio. Est hoc haud dubio Diuitiam by Corale

35쪽

OBSERVAT. IN TIBULLI Istius Interpretamentum. CL itis ad El. 8 6. Ita etiam variatur in Metam. Ovidii XIV, M :

quae Priscianus , teste Heinsio , ita laudat:

quas Maiae sultis Gaia,erat Iliades.

Atque erit apposita iistia stilia sera.

Add ovid. Λ m. I, 6, α8: Boboriatis duris ianuis id a riget. m. 7. d Ditis domini ) int maritum Deli. e. Alii, eum iis Queis. 44 et i a pr. in . dominae, quod tuetur vir doetus in Biblioth. CGL P lli, p. h ex eo ,endio scripturae lam. trumque hen lNNY . lleia letus ad Horatium Od. I, α 5 S, p. 4o di testis domini potius eo uiungenda esse, quam tantia ae cilis, iudicavit. Quod si sit . epitheton disseilis frigot, sive ad Delia in illud refertur , sive ad amatorem. Nam neuter maritum facilem spei are poterat. Ferrem . si epithetola legeretur quale apud Ovid. Η Tot l. II. i. i r Non tibi pse tenebras duri reseranda mariti Iantia. Accedit, quod epitheton desideratur ad Iantia, quam im precationibus incessit, non ad domini. Denique ianuae , quam precibus et sertis i3. i , sibi eoucilia iam putaverat poeta, OP time illud convenit. Cf Ovid. Am si di , et Ubss. ad I, 9, Io. Domini non esse commodum, sensit Mutetitus , vidit Coe Tenetius, demonstravit Vossius : quippe quod neque ad ianuam neque ad Deliatii referri posset. Aecedit auctoritas codicum. 'um .pogr. quoque quatuor Coth. I lamb. cum Guarti . dant δε- mitiae. In Zwie. i vocabulum per Compendium scriptum, ut dominae et domini legi possit , Zivie. I, domini , supersc. do minae. Santenius denique distinguendum csse statuite

Ianua. AP itis dominae, te Merberet in ter.

Ianuam Esse dira iam dominae ut casus sit tertius . quod clausis soribus 5 si amat rem admitter non potuerit D. lia. Quae atructura quamquam latina est, discitis tameti magis pro-Dihili eo b

36쪽

LIB. I ELEG. II

pris ad Tibullum desiderio amatae aestuantem et smstra optantem. ut aperiretur ianua vid. v. 9 3, referri patet . quam ad Deliam. Itaque recepi dominae. Voss. ι , dominae irre ἔ apogr. nonnulla bmber. - V. 9. margo Vindob. at ianuam ; limn b.

vini pro uni. - Io. Voss. I nec. Gesu. verte. Hamb. aovrura , m punctis notato. .

8. Iovis imperio a V sius interpretatur: Iove iuhente. At no vum hoc, qui,d fulmina non a Iove ipso mitti dicuntur. Exemplum vero Minervae fulminantis non apte commemorabitur. U. ia. Ignoscas γ Corvin. ignosces. 33. Perexi Liv. I, i 8 s. tum Peregit verbis auspicia. Iuvet pro decet Bem; et nocte pro Moce a manu recentiori. Goth.

At os iani tres eum Mk. for ) retinenti Haec sunt munera ap. Properti I, 16. 3s, in simillimo loco. V. su p. ad l, i, i a. NEVN. quom Monae. Hamh. - Vindob. o, liber S rtiae apud Statium Ghnm . quod admisit Vossius, imperfecti indicativo significari monens rem temporis spatio non certo durantem EI. X, 8, - , aut, ut hic, repetitionem, at coniuncti O, rem certo temporis momento transigi , qnod iisdem serme verbis iam olim ad Ecl. Virg. X, 1 o. p. 563, docuerat. Mihi secus videtur. Im- perseetum sinim indieativi statum rei vel actionis per cerium temporis praeter ii spatium sine intermissione manantem notat, ut I, i O, 7, nec bella fuerunt, Faginus adfrabal quum scXPhus ante duos. Mos ille, sagino poeulo utendi per illud tempus, per quod durabat, intermissus non erat, cr. I, Io, Io; l. 3, 35, 45. Indicativus autem in mera temporis notatione po tu- Ialur, ubi talis enuntiatio per eoniunctionem qtitim alteri annectitur. Itaque leolio datam Tibullum sine ulla intermissione

sertis ianu .im amatae ornantem saceret. At sententia , per eouiuuctionem tibi tel quum vel postqtiam prioribus iuncta, et con- iuuetivo enuntiata . indicantur ea , quae a eogitatione pendent, aut res hel artio saepius rediens. Virg. Aen. IV, ω9 : Qitias dabas gemitus, otium litora temere late prospiceres. Aen. I. 65 i. ides coniunetivum prospi res. essectumques et eausam in terno nexu cohaerere. Ita necipies Tibulli verba I, io, is enitiistis et idem, cursarem oestros quum tener ante Pedes, quae verba Avmnannus latinitatis in euriosus ita reddidit viti Tib. 3.s: patrios Lares dicit ipstim viluisse, quum tener ante eorum P

37쪽

OBSERVAT. IN TIBULLI

des eursavisset. Vos ius rationem eoniuncti Wi non perspἰeIens de Coui unetura cursalam reposuit Repetitionis notio inest quum, tibi, in Ost, s ost alA luven. Iv, i 36: Nooreat ille - aliam famem, quum pulmo Falerno Araeret. Tae. II ist. I, ro: Nimis I voluρtates cerant , quum Macaret Mucianus ). Liv. at νέα t I bi vero dimicarrem, is habitus animorum erat. Convenit apud Gra 'cris vel ι τι cum optativo uom. Od. V IlI, η7 etuo. Calltim Lav. Pall. 6 i. Tibullus igitur eoniunctivo, quae lectio integerrima est, notat , se in inius coronasse: si semel se cisset, deui dicendum erati Errores similes erravit Vossius ad I,

16. Aberat hic us. in Colot., et in Ald. sec., hoo versu omisso, laeuna stellula insignita esti Damnavit eum Statius quoque nouidonea de cauM.

x7. seu quis iuuenis in multis Stati tuo tim. ΗΕvs. Quod

Vossius, ut elegantius et suavius sonans. invexit. Vereor, ut

interpretes saepe perspiciant , quid sit elegans vel ele ntius. Vulgata defenditur loco IV, 3, i r Stra quis ver. De somo vid.

Obss. ad I, 3, ar. - ortam leviare eodem sensu posiait Val.

Fl. I, 835. Goth. habet lumina - puellae. voss. 1 , referat. Goth. res erat ap. V. 3 π.i9. furtim molli descendere lecto Descendere Broukh. reposuit e coni. Dousae patris; vulgo ubique est decedere. Ciris ao9

Cum furtim laesio deseendens Mylla cubiti.

Erat timnen in quibusdam diaee re , quod saepe cum desc-dere permutatur. V. Heius. ad Ovid. Rem. iai. et I Meti et al. quia nempe pingebant discedere. Gruterus e Cod. Frisin gens. ap. Gebhardum notarat dere ere, quod probabat ueing. adli. l. Ceterum est cum his Ovid. IlI Amor. i , si , 5a. HEY Descondere ii rinint Monae. et UOM. 3. CL I, S, . i. - Ηamb. et ducere. - Z ie. r, a , Corv. Guarn. docedere. Vossius dedit aerei' re, qua i huic verbo inesse posset notio clam descendere. - Ad rem cons. Virg. hel. VIII, 47 e Samus Amor docuit ele. - η. Muretus erratum Ald. il referat propagavit. v. a . nurus Confore loquaces Conferre, quia mutuo sunt; itam orne sermoura, quos mutuo facimus, consilia dicimus ; ita lue melius, quam proferre, quod Statius e libris affert, quodque est iu Exc. I . In uno Broukh. Guel L a, etiam νωι-, ex

38쪽

LIB. I ELEG. II 3 interpretationea etsi sie Ovid. I Amor. ι, i 7 , qui hae de re

elassicus est: ne vecta ntidisque meos istiumque se aeem :Eaeis e stirti s ri refer ipsa notas.

Iere ut in nostro. Properi. III, 6, α5 :

eta stipere iis si qtirando Merba remittis.

II. Blandaque compositis rabdere Merba notis Plerique male addere, Statianorum nonnulli reddere. Regius, Cueis. I, tenetvibuere, is uoci et magna pars libh. Brouhh. tuetur, cum sexapogr. Goth. . - addere in Zwic. i, a, Corv. Mamb. a in anuseeunda et Aldinis. Muretus abdere. WvND. Tum pro notis unus Broti vh. modis, Guarii. iocis in marg. alias notis. Ovid. I

Neoa aliquis Merbia odiosas aserae cures. Quam potes, ambiguis callidus obde nolis.

Nee decet, male. Apogr. quinque decet Com. Hamh. quod Guarn. hie et sup. Is praebet. - AsL. Haec pro Neo. Muretus edidit docet. WvΝn. Mox un. Broukh. seu quas: hoc non male. Nam metus in puellas eadit, et de iis in antecedontibus actum. HEx N. Sed in uniuersum hic et I9 de amantibus sermo est. Vossius quoque tu tur quos. m. αέ. Post hunc in libris et primis Edd. aliud distichon sequitur :

En ego eum renebris tota Magor anxius urbe. Metirtim in tenetria me feta esse Venus.

Sie quoquo Cucis. i, 3, 4. In primo versu pro cum Ed. Rom. habet quin, sortasse pro qui in Nec ex qu in ortum esse videtur quin, ut Vossius putat, sed ex qtium vel ctim , cum qua voeo etiam I, 3. i. ; IV, a, tis, confunditur. De ablativo ten Bris sine praepositio no vid. Obm. ad II, I, 76. - In petita metro Ald. I, et Stat. ipsa. - Muretus cum Ald. II , esse. WvND. in altero pro ipsa ; hoc quidem eum Guctis. 4. Sed pentameter variis modis offertur; in aliis, ut in Corvio. r

Non mihi nocte qtiles, non mihi noele sopor.

39쪽

OBSERVAT. IN TIBULLI in quo Statius mse pro ille legi malit; non male, et. I, 8, 56,

Vsque meum erastos vid Ialus haeret Amor.

vel in eod. Stari. apud Stalium :

V. Aiat. et Col,liard. ad h. l. In Gueis 3 adscripti in marg. aliter: Praesidio - et Non mihi. Haec varietas versum iam olim suspectum reddidit vii Is doctis. Iain Poelius et Statius notarant,

ala Aurispa , homine Siculo , qui Mee. XV vixit, et Eugenio IV P. M. ab epistolis latinis suit, illum , quem primo loco posuimus, peniametrum Securtim in l. et a Pontan . illum: Us emeiam c. suppositum eqse. V. Brou h. In Cod. neg. post longiorem versum ille r Praesidio noctis etc. deinde alter : Secti-rtim in ι. etc. ponitur: sed in margine ab eadem manu ad priorem : Seneca sic supple est; ad alterum : Aurima uero sic, ad seriptum est. Cons. de his Praefat. De eo igitur conflat, penta metrum esse κυδ γου. Sed quid de hexametro dieem y Sustulit et hune Setiligor, si citikh. et Vulpio suffragantibus. At si neque is poetae est, quomodo in mentem venit interpolatoribus Petitiametrum supplere ' Fit ergo probabile , eum Tibulli esse, pentametrum auteni excidisse. Confirmat ista statuentem Cuari eritinus, in quo solus versus prior, teste Vulpio, legitur.

CL in s. ad II, 3, 14: Ill , 5, 17. Aioni etiam Muretus et

alii, lacunam pro petita metro esse in nonnullis. Sie apud Ovidium haud semel accidit, ut alius pentam elet substitueretur, quum verita excidisset. Potuit tamen hoc quoque evenire, ut, quum adscripsisset aliquis in margine distichon , maiore versu eruntia, excideret nut obscuraretur in aliquo apographo minor versus; isque adeo ab aliis aut omitteretur aut sussceretur. II. i textus a si utilius io et Vulpio constitutus est, aliquid anto verba Nec sinit occurrat, quae, si locus sanus, Dovum clocumentum tutelae Veneris exhiberent . di esse, iam inde suspicari possis , quod illa . vorsibus u 3, aέ interpositis, cum prioribus, in quihus v. i7.cia de praesidio Veneris exposuerat, per coniunctionem ni e non hono vincla cohaerent. Accedit, quod inmversus Quisquis - decet sententiam eonti Detit, a priori Nee sinit non multum diversam, neque ad praeceptum Qtiisquis timore tonsetur via est stilis munita. Denique rodices suspicionem lacunae sirmant. Atini, praetor Vindoli. et Born. , qui disticho cia Scaligero proscriptum omittunt, Omura aut duos vexsus prae-

40쪽

LIB. I MEG. II

bent, ut apogr. novem IIamb. et Coth. - n. V. - et Zmie. I, 2, aut hexametrum solum, eumque sine ulla varietate insigni. At hexameter servatus viam ad restitutionem et explieatio-tiem totius loci ostendit. Nam . eo recepto, apparet, Tibullum, Venerem tutela sua a periculis quoque iuvenes sibi deditos tueri, neque audaci quidquam esse timendum, ostensurum, suo ipsius exemplo rem demonstrare aggressum, hanc eloqui sententiam: etiam me nocte vagantem detendit dea a perieulis urbis; verbaque me sinit non generaliter accipienda, sed ad ipsum referenda esse. Tum quidem apte subiicitur ab ipsius

incolumitate petita sententia illa : Quisquis - decet; plane ut I, 3 ui , infelici discessu suo descripto, monet; Atideat inuiso ne

is discedere Amore, Aut sciat egressum se prohibente deo. uexametrum igitur elegantem, quem sensus postulAt, et eodἰ- eum auctoritas geo uinum praestat, ut Coerenatus vult, nee Heynius non vult, in ordinem recepi, praesertim quum sen qua

deperditi Mota metri Deile de eoniectura suppleri posset. Nam hunc interiisse patet, neque ullum ex quinque oblatis a Til, ulli

manu esse, mihi est persuasissimum, quamquam Vossius praeter hexametrum et hunc pentametrum : Securtim tenebris me jacie ipsa Ventis, ut genuinum, reccpit. Nam et eo licum disere-Panlia - Guarn. nullum exhibet - et spnsus ineptus eos novitios et supplementa aliena arguit. Vt ceteros omittam , in versa

a Vossio probato displicet primum repetitio vocis leniaris ut Ianguidia, deinde dicere non potuit Tibullus quod verba signi-seant: Venus a metu me liberat. Num Diget sententia, et sequentia de latronibus et grassatorisus nocturnis agi, aperto demonstrant. VOss Innam autem interpretationem anxius amore

cave admittas. Num timet porsidiam amatae 3 Num, Ne a marito deprehendatur 8 At vero Ioeus Ohidii verum vocabuli sensum indicabit, quem Vossius laudavit, Beroid. xx, ia9, autimina crebro Anaitis huc illuc dissimulanter eo. Aeontius ibi vitae Cydippes aegrotantis timet, ut 198 ibidem apparet Anxia stine ollae pectora nostra Itine. Ergo sollieitus de vita amatae 8 Sed unde hoe auguraris p Et quid hoe ad sententiam fa-

etly Non magis eonvenit quod Coerenatus voluit: anxitia mom re. Nec securus pro itistis accipies, quod Bupertio videtur accidisse, quum in Iuven. VI, a37, Abdi us interea latet et se cretus adtirier, Impatiensque morae paseet, bonam ieetionem secretus in se res, trium librorum auctoritate sectus, corrum-What. Securus est amator et tamen paserit Iuvenalia compo-

SEARCH

MENU NAVIGATION