장음표시 사용
41쪽
OB8ERVAT. IN TIBYLLInendus est eum Horatio Sat. II, 7, 5s: metuens in viris a que Alterennie libidinibus tremis ossa paυore. Nec novum pro- Deto. eandem notionem duobus vocabulis, ut abditus et secrem enuntiari. CL Iuv. 1lI, IO9. Itaque Don vereor, ne quis, licet Vo stantis codex anni t 4 i pentametrum Semrum me etc. eum tribus aliis exhibeat, coniecturae VOssii, Aurispa n e e dice nescio quo meliore versiculum illum dedisse, inultum tribuat, nut signa lacunae, quae intuli, improbet. Ceterum pent meter Sectirum est in Voss. I , Monac. Hamh. et Coth. , ubi mire do pravatur: En ego cum lene is me scis esse Ventis.' In Voss. 3 duo poni. Metirtim - Frnesidio; in Voss. I, SQ - m - Non mihi nocte: in Voss. 5, Praesidio - Securum. Cod. L. dat solum Praesidio deain. m. IT. Occurrat Reg. iaccurrat, impetum ut signifieel. IIorat.
Aeetirrit quidam notus mihi nomine tantiam.
I in aliis Oee sti. Similia loca, in quibus varἰant Codices, congessit Heius. Ibi et ad Fast. III, 57. BΕYN. Nec tamen
occurrat eum accurrat permutem. diam verbum militare occurro, obvium so pugnandi causa, praedonibus nocturnis, vi grassantibus, convenit. Vid. Erti. Not. ad Tae. Ilist. III, 16, Proelio - occurrerent. m. 28. aut rapta praemia orate petat BrouLb. Teposuerat ferrat pro ρetat, retinuit Vulpius, sed auetoritate duorum tantum librorum et quidem recent; um. Add. Vossianos tres et Bern. a manu secunda. Variant saepe haec duo verba. V. Burmann.
ad O, id. V Trist. 8, 3or et ad Ibin v. dio, ubi polis recte tuetur. Sed praemia petere rarius occurrit altero, ideoque retinendum. Oeeurrit tamen v. c. apud Propert. IlI, ii i 3346: Sive petas calamo praemia, siue cane. Sup. EI. I , 3. :
- de magno praeda petenda grege est.
Pro praemia neg. -lnera et obversabatur librario ex initio ve sus: Vulneret. II Ex N. Tritae sunt compositiones similes apud irg Aen. XI, 79o Non exuuias, petitiaeue trῬticum Virginis, arit spolia tula peto, et II, 64έ, Exuuiasque petet. Tacit. Atin. XI, a, gloriam petere. Nec tamen ferat praetulerim. Num praemitim eum rem quamvis, tum, ut hoc loco, pecuniam lu-
42쪽
bore vel opera impensa partam significat. Tacit. II isti IV, έε rneque se Praemium aut honorem ex Calamitate cicium c Iusse.
Et Pecuniam primam vocis praemium notionem fuisse, tradiderunt grammatici veteres. Qui de linc signiticatione non cogitabant, vestemque esse praemium latronis, renique raptam non amplius peti posse ponebant, ab iis lectio altera ferae iuvecta esse videtur. Ceterum Praemiatores praedones nocturnos dictos esse, Nonius c. a, u. 6as commode tradit. Goth. ut oerin avi rapida. W.3o. Qualibet Libri nonnulli quolibet. Corvin. quaslibet. Mox liber Statii nec, idque melius. At illud deterius, quod prodecet legitur in duobus et pro var. loci. ita Gucis. 3, iuuat. II.
ossicitii σι alibus. Viudob. quaslibet, marg. quolibet. - nec, quod et tu Voss. 3 et Ash. , Ilevnio prohatum, recepit Vos sius; rec esse ne - quidem. Nos causas diversarum lectionum examinabimus. Primum verba eat tui. s. non sunt pro praecepto iungenda; nam Deminem, ut tutus cat, hortari possumus. Feram dicentem eat securus. Tu coniunge vel eat qualibet, tutus sacerque, quum sit tutus praesidio Veneris, ut eat sit praecipientis, vel, quod malim, eat tui. s. q. pro ibit lutus F. q. , ut eat cogitate positum sit. Vtramcunque probabis interpretationem , ea quale sequuntur non apte illis cohaerenti Etenim pentameter ita hexametro annexus plerumque causam Prioris Le tentiae affert. I, 8, 4 :
At tu , dum primi flaree tibi te oris aetaν , Utere ; non tardo labit ur aua Pede.
eaque iunctura Tibullo est frequens, vid. I, a, 36, 9o; 4, 16; IV, 3, 4. Raro uutem nam vel namque in pentametro tum leges, es. I, 4, io; 9, 46; 5, i O; IlI, 4, 36. - Causam vero
verbis insidias - decet enuntiatam se utentia praecedens non patitur. Accedit positura verborum. Nam, particula nam omissa,
negatio apud Albium praeponitur. Cons practer I, 8. 47, etiam I i , 63; a, 9o; 3, 5; b, 67. Melior igitur iunctura sente
tiarum praebetur coniunctione nec, ut coti tunsatur eal nec d cet, oratioque variata Sit Pro eat nec timeat aut eat neu timeat,m ιιι, μνω. ε βοis αυ. De nec in initium alterius partis penta metri
reiecto vid. I, 8, . Vossiana interpretatione particulae nec, de qua vide ad I 6, 45, Deile ita carebis. Ceterum verbatulusque sacerque observationi locum da ut, Lutinos interdum, ut Graccos Per particulas τ; Ο Xenoph. Anab. III, 3, a et ii is ra
43쪽
ανι εἴν. , Per particulas que - que vel que - et verba enunt; tiouesque copulare, signi sicatione non dioersas. Tibull. II, 3, G:
Add. I, 9, ao, et Pers. I, 48 r
Sed reeti finemque extremumque esse recus Euge tuum et belle.
et Virg. Aen. IV, 43o, et Liv. a S, 37 : Inde in castra aseidos adhuc caedisque et stinguinis reduxit. - Differunt loca I, a, 47 ;6, 6i, 7i ; b, 6., ubi paries dioersae unam sententiam reddunt. - Mars. Goth. cap. Voss. tener. . 3 i. hibernae frigora noctis In Reg. sidera, nimis grnve ocabulum pro Elegiae simplicitate, ceterum uberratio librariorum valde obvia. V. 1leins. ad Claudian. VI Cons. llon. 444 ς Crono v. ohss. III, 15; Burin. ad Ovid. Met. adi, ubi figus haud dubie vera lectio. In Catal. Virg. XI, v. 45, t. IV, pag. I93 Anthol. Lat. lib. II, ep. iaa, ubi v. Bumana. P. act7, d et
moderata pati nunc stigora nuneque calores t
minus bene Scalig. ex aliis praesert sidera. u. Nam b. non Pigra , superscripto mihi. - ibernae op. in . hi brumae pro noctis, fortasse ex I, 4, 5 , hibesrnae producis trigora brumae. Cotti. iberna ap. V. - 3I. Manah. quom. - Vindob. decidet. Fri,emannus Colleci. Crit. P. I 86, ut et Hernius notat, coniecit Non mihi qui, qui et quum millies permutata csse m nens , fierique potuisse, ut m seque ut is vocis prioribus adhaereret. Sed virum doetum sugiebat, subiectum vel obiectum omitti, ubi membrum a pacticula quum iacipiens sequitur. Vid.
Λen. XII, 632. W.33. Non labor hie laedit fortasse rectius laedat. Regius Iaedet , ri mox, pro Didia, Lydia , sed ullis in locis vulgatum retinet. Dolia etia in amicae nomen memoratur in Calai. Poet. et. p. aoa Malig., sed ex Scaligeri emendatione. ΗEYN. Video offensos interpretes compositione Medit, reseret modo de siderasse laedat vel laedet. Et vero ea est compositio legitimi . Cf. Aen. t II, 116; Tibull. l 1, 6, 9. Nihilominus tamen etia in illa modorum et temporum ratio usurpata suisse videtur, ex qua est res et sutura sit, si conditio aliqua suppetat. Iuven. VII, 87 : urit, inlaetam Paridi nisi vendat Aga eu. Add. Terent.
44쪽
έ8r Age iam curio, modo si argentum reddat. Goth. cedit preMedit, et rosei cap. m. Vindob. reseret non. M35. seu vir seu femina fias Obota Has etiam Reg. Sed ML antiquiores, Rom. et Lips., et pars librorum sat, minus docte. ΠΕΥN. Fias sex apogr. Structuram legitimam firmant loca Il, a, a; IV, 3, a. Etiam I, 6, 39 secundam personam colis in tertiam oscitantes corruperunt librarii. Zwic. I, a cum Guarn. et Hamb. dant fiat. Vindob. cum Thuan. siet, quod a Guvet in ses mutatum probatur Vossio, non mihi. 'am coniunctivo
Deliae significatur, incertum esse, an quis obvius suturus siti Hamb. m. ap. celarae corruptum ex celane. Nam codex ille saepe ae pro e repraesentat. Supr. io fallae. Semper scribitur Daelia. - Idem e pro ae I, 3, a. W.3 . Neu str. Reg. et Ed. Lips. M. Rom. Nec. IIEYN. V siani antiquiores duo dant nec cum Guarn. , assumsit Vossius, ut significaret ne - quidem. Non nego, nec αι γ eum imperativo copulatum esse. Ovid. Heroid. XV l, lir Parce, Procor. fano , nec vultu cetera dum Perime. Georg. Virg. II, 96: nee cellis ideo contende Falernis, ut habet et optimus Medice . - eo
tameia vidi usquam suspeetus est locus Virg. Georg. llI, 435
Uid. Obss. ad 1, 6, i 7. Non obsto, si quis enuntiationem priorem Neu strePitu t. P. cum verbis Parcite luminibus arctius co iungat, ut neu - neu - neu sit mδε - μαδὶ --CL Ohss. ad I, 4, 304 i. Vindob. non pro primo neu. ZWic. I, ne. Coth. str it'. II altib. terete. oss. 3, lasa pro lumina. - Ad eompositioncm
lumina ferre face cons. Ovid. Ηcroid. II, rao, Siantque s uia ali lumina mota face, ibi I. Burm. Ceterum sententiae Mitscherlichii Tentam. Crit. p. 4 . versus 37 , 38, ut e margine illatos, delendos esse, nemo suffragabitur. W.
39. Si quis nonnulli ap. nrouuli. Si quid. IIEYN. Si quid,
έα. napulo Recte retinet Brou kh. Alii rabido : quod et ipsum potest defendi. Nec refert. Mox multi sentiat e. Guel Lέ et Ald. i. Abest e ab uno Pal. et Witt. Iunges autem sentiet
natam esse. ΗEYN. - rabido defendit Santenius p. 68, recepi eum Vossio. Quum de fama natura e mari oriae Veneris agatur , epitheton illud mari accommodatius esse videtur. Id, quod versu abhinc quinto rapidi recurrit, me non ita movet, ut
Bent lutum ad Lucan. III, 235, Santonium et Vossium ἔ vid. quae de reρetitione verborum exposui ad Ι, 9 , 67. Erunt tu-
45쪽
LIB. I ELEG. II 54 Vertit iter vero est Deit, ut versus caput et sontem flumcu r vertatur. Ov id. IV ex P. 6, :
In eaput Euxino de mare vertet Remi
raque eaput rapidas arte recurMat aquas.
CL Luean. VI, 4 3. Claudian. I in Bus. 159; Petron. r. i 3 extr. Vulpius Mortis revocaverat, sed retenta voeo fulminis rverum fulmen statere dicuntur saga , non ostri 're. Vid. ilr DL h. ad li. l. ΗΕYN. Quum ad auctoritatem Aldinarum, quae fulmi nis hahent . nunc qnatuor codices Vossiani et Ask. acre latit eum Vossio reduxi fulminis - sistis. Nam et imago nobilior tritae praeserenda, et post sideria commode stimen mi moris tur, ut I, 9, 35, 36. - iter fulminis sistere est sulmen ruens sistere, ut i, d, ao rcanitis et iratae dotinet angi is it rh. e. anguem remorari, ne irruere possit. - sistit in Ham b. Comparat V sius o Seneca Ilerc. Oet. 4 ,9: et cantu)ugni siet prehensum stilmen. Voss. 3 , oretitur. Coth. celso pro coelo. . 48. tepido Mooent ossa rogo. Regius a prima manu rapido. OVid. I Trist. 7, Io:
postii rapidis seiscera nostra rogis.
et docet sane Lucan VI, 533, ardente adhue rogo , id fecisse
sagas: - - ardentiaqtie ossa E mediis rapie illa rogis.
Sed teneamus vulgatum: leguntur omnino ossa, ubi ignis in einerem sub edit, et saepe r ρidus et timidus pomuipiatur. U. Ite invi ad Ovid. Fast. II, 3 ii, et hic modo rvidiam mare us. 46 praecesserat. Videtur uostrum in uni itio habuisse Naso Epist.
certaque de tepidis eolligit ossa rogis. In Guolt. 4 est di orat et in gwic. I , a a manu receniIori. Etiam Cullenius, qui hune versiam laudat, legit is orat, voluit dei octii, ex hoc, puto loco. Ceterum haec vulgo eo referunt Interpretes, ut ossa e cineribus legat venefeci, quibus ad malefi-eium utatur. Enim vero enumerat potita miras istas ei stupP das plane sagae potentissima, praestigius. Quantum autem .il
46쪽
Iud est, lissa de rogo Iegere ' Nisi sorte in eo artis summa posita est, quod videntibus et praesculibus iis, qui in taueris Oia ficio sunt, cadaver e rogo subducit. Cous. Lucan. l. l. Mali uitamen ita accipere, quasi anus cadaver in rogo positum desce dere faciat et vitae restituat. Hoc est, quod npud Statium Theh. IV, 5o attollere bustis coryora, Et Plenas antiquis ossibus tirnas egerere dictum. Similem narratiunculam in Apuleio lih. II, p. 16a legere memini. Gutinuatur etiam Manium evocatio us. seqq. ΗΕYN. Contendit Vossius , ossibus rogo dereptis ad eum cationem numinum infernorum usam esse sagam. Cui opinioni vel propter Manes se ulchris evocatras, quod praecedit, Heynii sententia esset praeserenda. At, puto, Tibullus de usu ossium
devocatorum non cogitavit, sed vim tantum et artem magae novo argumento adumbrare voluit. Nam ad surtum elandestinum verbum d ocare nemo reseret. - Quartum exemplum Peret annectitur, qu uin hanc - haec - haec praecessisset. Legitimum
sere est in repetitione ultimum exemplum per conii uctionem et vel que adiungere. - Virg. Aen. II, 39 mc - ωί - que. Sup. 17 - tia , Illa - illa - illa - illa - que. 8, i , frustria frustra - et. 8, 43 - 46, 2 - - ωm - et. Add Horat. Epist. I, 7, 5-8, 25 - 28. Od. II, 8, ai. Iuven. III, a6, 27 et I, 35, 36, quem - quem - et, quem locum, cum loco Virgilii Aen. II, 677 cui - ctii - et collatum, intactum velim relinquant intemPretes. - Tertium, quod praecedit, exemplum duas continet enunt tutiones, Per particulas qus - qtis hene vinctas. CL Uirg. Ecl. X , 65 , 66 - Voss. 3 seditque. - Ash. trepido. W.49. Iam tenet infernas ta iam Statius o suis maluerat, et Brou kli., quum etiam in aliis invenisset, recepit. Vulpius tacito voeavit id , quod ante legebatur, quodque etiam nostri exhibent, ciet. Sed tenet hic multo aeeommodatius est ' ne idem bis dicatur, quum iam fuerit: Manesque sepulcris Elicis, et quia equitur res re milem. Ciet vero aliquis vel adscripsit , vel inscrsit, quia sere dici solere norat et excire, ciere M ura, ut
Graolora Manes Moee et attonita ciet.
Sed potissimum ex Virg. Aen. IV, 489, interpolatum esse videtur, quo loco ut alia similia his nostri:
47쪽
3 perperam. ΠΕ N. Si veta est explicatIo verborum insorntis cale retinendum est tenet, Et dicendum, Tibullum in ima sine timhrarum Evocata cum immorari. Sin inmor e careri ne sunt numina in seroa, ut Vossius censet, Horatii Satiram I 8, Iaudans , quae quidem , Hecaten risu honenque ad mera magica iuvanda voeatas, Nou vero sermonem cum deabus istis, sicut eum umbris, habitum esse . probat, tum eiet praeserendum, qliod dant quinque apogr. uamb. et Gie. i, α. Et quamquam neque de usu loquendi eonflat, Deque de more numina ipsa lacte ad pergendi , et explicationem posteriorem . ca- torvus ins esse numina magiaa, quae Virgilio Aen. IV 5io . sat memorantur. Et Ioetionem ciet praesero. Ceterum senten tiaq singulas . quibus 45-55 idem declaratur, arte eximia non so ordinatas , non est quod dissimulem. Nam versus si, Saprimo loco poni , tum 45, 46 deinde 47-So, et 53, 54, sententiarum et cohaerentia et raravitas postulat. simila exemplum ordinis melioris neglecti vid. III, 5, -i . U. 5o. adspersas laete Novum hoc est, quod laetἱs adsper sione animae reverti ad inseras sedes coguntur. Dieas hoc interponi: aumersas iacter pro eas, tanquam animarum epitheto a amplisienns. Nam sacrum in hae evocatione fit sanguine, vino ollacte in speeum dosuso, v. c. Senec. Oedip. 564, ut omnino in inseriis, vid. in s. III, 5, 33, 34. Manet tamen sie mos minus notus adspergendi laete Vmbras. Cf. not. ΗΕ TN. Statius tamen notauit, interpretes Lyeophronis de eo ageret attulerunt alia loeum Thebaidis Statii IU, 544, alias au imas auertere gressus iacte quater Narsas - iube, ubi Barthius p. Oso, loci nostri memor sulti m. 5a. aestios conoscat orbe niora) uane Delionem, quam ma gna pars librorum, etiam nostri, topniur, revocavit Vulpius. Brou h. alium receperat, quae Statio rectior visa erat:
quae non minus in multis Italicis libris est, etiam in vetustIs Exe. Perceii , etiam in Guel f. a. Itaque librorum par sere auctoritas, utraqne lectio ei nns; nisi quod haec altera politis a correctoris manu venisse videtur, quum semel peccatum esset, ut pro Dria scriberetur ore. Sane oria et ore saepissimo in libris pormulantur, ut interdum dissicile sit dicera, Otrum verius sit. Ita Ovid. Met. XV, a vi de Lyco fluvio:
Easis il ρ etia hine alioque renascitur ore.
48쪽
OBSERVAT. IN TIBULLI in perquam mullis est orbe, quod sere praetulerim, v. ib. Ilein s. Cf. Burm. ad Flaee. II, 57. duum it.,que hie aliquis haberet ore mutavii aliorum 4 ut sensus procederet, tu nestioas. Iusoleuter tam ea dictum aestioo or . Ovidius, qui hunc locum ante oculos halluisse hidetur, legit etiam orbe ; nam I Auior. 8, 9, de venefica r
noceat etiam veriuq, quam quod in lihris Mureti , Cueli tet 4 et in Edd. Mureti, Brix. et noua. ot aliis pro-cat et Damovidius modo dixerat: glomernntur nutilia. Erotivli. Iaudat lectionem an liqui libri, qtine quid sibi velit, divitiare non potest: Qtium Inet, nostioo δενμrat orbe deos. Nempe lioe voluisse videtur: aestioo fla mi orbe dies: quod ex U. idio fortas e, loco latinio Liud, to I Λmor. 8, io, inter potatum. likx N. Ad verba aestious ortis compara I, 7, 22, aestica aqtia. Lectio hona aes Do-niora in apogr. Omnibus et Zavic. i, I, exstat. Λt Vossius ollansus Dive aestate eadente, utque antitheta accuratius effligeretitur, reposuit nes ioo iugit ab orbe dies. Quomodo dies ab orbe aestivo sugere plassit, Duc ipse rationibus aut exemplis doeet, neque ego exputare possum. Vide etiam hane coiitecturam restitatam veleberio in Epist. Crit. de Val. Fl. p. i9-ai. Oti sunt ahlativi co Io, coelo aperto. - Burna annus iunior tentavit aestio fulserat orbe detis. Vossius exua in b. et libro Schelseri assumsit quom-quom. Λsk. dat lubet. vND.
53. malas V deae - herbus Quidam apud Statium et Gebh. iartes. Lucan VI, 485 :
na pol na animal teli Mni umqtie noeere Et paseee Hiaemonias ea mortibus Matriait artes.
Sed vulgata verior, inprimis propter epitheton malas herbas. Et si et simplieitee Modinues herbae occurrunt apud Ovid. II
49쪽
LIB. I ELEG. IIa poetis usurpata, accurate disputavit ad IIorati Epist. XVII, i ,
bullo reddidi. At IV, i, si, circes iam emit receptum. Non illo moratur, quod versus in syllabam es desiuit, quum Tilitillum duobus petita metri membris similiter e detitibus deleelaltim fuisse vel quindecim huius elegiae exempla probent deo Loti
nos terminutiones es verborum Hecales - canes eodem uiodo pris-
nuntiasse , constat. Sigmatismus autem , quem vocant, exiguuArmaior l, 3, 5 de quo vid. Erti. ad Tacit. Atin. IV, 34. - Domnibus Hecatae cum dea prodeuntibus vid. Morat. Scit. I, η, 35 et Apoll. Rhod. II l, tui si, i , ubi vid. Brutich. V s. duo
exspuer alii conspue. CL Broukh. lIEYN. Quinque apogr. cum Corv. expue Hamb. exutie . UOqs. i, psssis; a et 3, posses 's, possem. Versu 55, Voss. 3. Nuc pro mec. Scripturam qu. Betilleti a uetoritate. ubique reponere haud cunctatus sum, prae- a
sertim quum He nius ad Aen. Virg. I, 95, qui is improba xerit , nee in Virgilio admi erit. Et Coth. habet quis. - In Ald II di,ticho 55, in appositus est asteriscias. WYND. 58. si in molli Exeiderat in nonnullis apud BrouLb. CLmox 6. Tum libri nonnulli r Oiderit esse toro. Aldina seeunda autem esse sinu, et ex ea alii. Petitum sortasse ex El. 3, 46: D minam tenero de inuisse sinu. uti N. Praepositionem in dei vit ossius, collatis exemplis 77, reeti re toro; I, 3, a64 se cubuisse toro, quibus addo praeter ea. quae ueynius ad 76 uia tulit, Iuven. II, idio. gremio iaciati; V1, I9o, et Mantos Collina rurre maritos ; XIV, 267, Cometa M re qui puppe moraris . ubi Ilupertius male in e sex codicibus recipiendum censet. Vid. ibid ut 86 et a , et 1, iasi. Virg. Aen. I, 3os: Liabae eirtis adstitit oris. Locum Taciti Ann. II, 3i, apposisti mensa lumen eoniecturis male tentarunt; Eruestius in intelligi posse Dotavit. Catuli. 3i, Io: cintilescere lecto. irg. Aon. II, I45: sistere arce monstrum. II Orat. Od. II, i 3, io: agroque satirat meo Te, triste lignum. Sed ibi sunt verba, quae signifi- ut esse vel ponere in aliquo loco, a quibus abhorret es ore. Insolitum mihi videtur Dideo te toro. Iuven. X V. 3it: stilia Alexiander, testa quum vidit in illa Magni ni hali/nsorona. Noe
ossit mutationem defendam loeo Virg. C. II im: mul Disaepe caνα montis convalle solemtis Dispicere. - Murcius dedit ipse sinu. WvND.
50쪽
OBSERVAT. IN TIBULLIS'. Tu tamen γ Tu tantum aliquot Statiani, si eque edd.
Ven. Cueis i et . , et Zwic. ti: ut 1 correctum iu tamen. Go. sentiet i se nihil γ lsrouv. i. tacite recepit ipse; vulga esse. Reg. ille, et hoc mollius ad meum sensum est, φse etiam Corvin. 1 litus. ipse Muretus ante Brou kh. pro esse intulit. Sed quum cetera - me uno contraria, neque emphasi , quam facit Pronomen ipse, locum esse viderem, e libris iue, ut ne vilius voluit et V sitis secit, in textum admisi. Vid. NM. ud I, 5, i 8. Carmen sagae prohibiturum erat, ne maritus amores furtivos inhae aut κihi visos aut aliis cognitos crede L IIamb. noscet pro cernet; et versus 59, ω, post Ga Posse meos, Collocat. V. Ga. amores Cantibus aut herbis sol, ere ρOsse meos In Stalianis erat fallere, languide. Proprium in hac re soluere, v.
Brou kh. ad h. l. Properi. I, 4. 15: nostros contendis soli erct amores , ubi v. notas. ΗΕvN. CoerenEius distinguendum censet
Quidῖ credam p Tum qiatu non habere videtur, quo reseratur. . Transitus autem similis ost apud Ovidium Fast. II, 667: Quid , no a quum fierent Capitolia ' Nempe deorum Cuneta Iota cessit turba locumque dedit: Terminus - restitit. bi quid pro quid sactum est ' Vides hac ratione enarrandi animum audientis ad novam rem , quae sequitur , intendi. Saepius ita voce quid di- fit inguenda erratum est, ut apud Tacitum II isti IV, i 7, mala est interpunctio : Quid P si Galliae iugum exuant, corrigEnda
illa ad IV, : Quid, si foreat o eatque nequitia ῖ diam ad
quid supplendum est fore. - Mec omittit Voss. I. - AsL. si pro se - 63. Ald. II et Mur. tedis. - thedis Ash. - Puelia 6.
65. Non ego, solus abesset amor Reg. Non totusque abe εα, vitiose, v. ad IU, I, 39. Nempe ego primum exciderat, ut etiam in aliis et Ed. Lipa. factum. Alii pro eo habent ut, quod Ald. see. dedorat, unde alii vulgaverunt, non invito Statio. HEYN. Gotli. ergo, marg. ego ap. V. Voss. 5, MEM M. Be . mitius.
67. Ferreus ille fuit, qui Broukh. contendit , certum hominem designari, Et coniicit, eum esse C. Sosium, Syriae et Ciliciae ab Antonio praesectum. Ego non video , cur eo devenire, et tam incertam rationem amplecti nece se sit, et cur non potius υποΘimκῶς dictum accipiamu , pio fuerit, vel si , quod vel illa, maluerit, agat, Ponat, exigunt. 'am si fuit absolute positum est , vehohat sequi maluis. Aeque necesse cum Sontigero fuat, vel cum Helusio riuu reponere. Indicativus saepsi Pris P