장음표시 사용
51쪽
tentiali ponitur. Serom adeo etiam, quod in nonnullis est, Pos
sit. Ceterum haec belle cum superioribus cohaerent, nec a Scaligero in prima, post v. 66, reiici debebaut: Te carere nolimrnain qui id ferre possim Z Ferreus sim etc. Quod tam belle coliberere haec dicebam, id mihi nunc secus videtur; nam diversa illa rutio est, qua puellam aeternum se amare velle dicit, nec unquam eius amore solvi velle ac liberari, alia, si quis, puella relicta, ad militandum discedati
Itaque aut intercidisse hic alia, aut hoe fragmentum alterius Elegiae esse necesse est. Porro si in his uss. 65, 67, certum
aliquid sibi propositum habuisse dicendus erat posita, ad ipsum
M salam respexisse eum dicerem. Nam eum Ciliciae res sub haec tempora constituisse, satis intelligas ex El. 7, I 3-i6; cr. post ad M. 3 pr. HEYN. Versus 67- 1oO n prioribus abrumpi non posse , his mihi persuasi argumentis. Primum enumeratione votorum, quibus inter sacra magica mutuum Deliae expetiuerit amorem, 65, 66, carmen siniri posse non credo. Nam doloribus suis gravissimis ex erepto usu Deliae nuptae breviter declaratis, id sedulo quum egisset, ut animum illius, quam Ueneri secum imi ulgere etiamnunc cupientem sibi fingit, 5, a S, audacia muniret, eique nihil in amoris sui fructu a marito timendum es se ostenderet, paucis addit, se amore in illam per sagam exsolvi noluisse. - 66. Exspectas hic saltem testineationem uberiorem amoris saevorumque dolorum. Nam illud, quod carminu aliquo
tractandum sibi sumsit Albius, in fine imprimis attingere vel urgere solet, ut ex elegiis I, i, 3, 6, 8, 9, io, comparatis patet. At sententiis expositis: sub tutela Veneris et auxilio sagae sine ullo periculo maritum decipere potes. - ω, amorem sidum meu in respicias doloresque magnos, innocenti mihi serendos nec deridendos, i avocatione Veneris: At mihi parce Venus - quid
messes uris, acerba, tuasῖ bene et commode terminatur carmen.
Vides, eum acquiescere in precibus, ut dea, cui multum consilit, vota secundet, curasque graves benigne expellat. Deinde sententiam de solicitudine et moerore ex infelici amore 77-8o, et mala nostra 89 apte cum vel his 4: infelix dum requiescit
amor convenire apparet. Denique ea, quae a versu 67 sequuntur, cum superioribus ita mihi cohaerere sunt visa : Delia ad in nita, ut maritum audacter deciperet, viaque ad id ostensa certissima, carmine inagico , quod saga verucissima sibi composuis set, V. 6I occasione opportuna ad amoris sui constantiam et fidem testandam utitur, verbis e 67 nec te Pone carere velim,
52쪽
5 2co Id optare deelarat, ni ne velit quidem unquam s; ne Delia vivere posse. Tum hominem quemdam notat, qui laudis militaris stladiosus militiam amori Deliae praetulerit, quo magis 73 constantiam suam in amore extollat. Iam versibus 75, 76, de dolore suo admonitus, qui vel somnum auserat, eo delabitur, ut a diis impietatis poenam sibi impositam esse opinetur. Α cedit quod Propertius quoque , Ne commemorationem amatoris pristini ineptam putes, lib. III, Io, ut eonstantiam silain laudaret Cunthiam de amatore perfido , qui eam lucri causa reliquerit, admonet. - Ad verba careo posse Delim compares Ouid Art. Il. 454: Illa ego sim - Quo sine non possit A, ere, Posso uelit. Quis vero ille fuerit, qui a Delia discesserat, ego quidem Non magnopere euro, nec nomani, qui carminibus Tibulli delectabantur, scire laborahant. Cotiiunctivus maluerit non magis
offendere debet quain itisisset I , a, si . Restat, ut vossit opini Aem vici. Praefat. eius p. XXII XXIII apponam. Is a verbis
Ferretis ille fuit novam elogiam incipero statuit, libenotorum errore annexam priori. Compositam eam esse a Tibullo, quum in cohorte Mossalae, Aquitanis perdomitis, aestale extrema anui
a. , in Ciliciam navigantis, Corcrram pol cret, hoc argumentor Albium, Delia relicta, se eastra secti tum esse iam poenitet, utque militiae laedio sessus, et amatae, quam fidam sibi singit, et praedioli sui fructum desiderat. Amicum ridentem 89. esse Mossalam. Sed huius argumenti nulla comparent vestigia. Vt laceam de versibus 8i -89 argutius expositis et annexis, ubi iter 8 Nobi votum revertondi' Quid facies denique versibus 99 iooy Aeeedunt dissicultates linguae. Tibullum 67 - a se ipsum incusare statuit Vossius, huncque inesse sensum : o me seri eum,
qui te reliqui, mea Delial Quid milii prosit victoria da Citiei
huq et splendor auri argentiquo ρ At nemo, Latinos loquentes tertia perscina se solum significasso, docuit. Datio loci II, 3, di,
alia est. Neque animadvertit antitheta manifesta lue - ipse. Apogr. quatuor posset cum ZWie. i, I. - COth. Pt Iamb. posm , quam lectionem Burmannus Anthol. Lat. toni. I, p. a 73, sequitur. Voss. 3, posse - mnitierat. m. 69. Aetas agat ante calemmas Violas ei iam nostri; Brou-khus. quod in quibusdam est, oincias tacito reposuit: Livius v. c. 1l, ti7: os Dinctos consul ame currum triumphans egit. Pr
vulgata est Ilorat. I Carm. 1 I, 53:
Ille , seu Par hos , Larin imminentes. Egerit iusto miros triumpho.
53쪽
eo lamen haee de triumpho accipi possunt propter versus sequentis sententiam, sed potius aut de eo tempore, quum victor ah persequetidis hostibus in eastra rediens, ex iis captos ante se agit, aut viritis agat an e caum s de ipsa hostium fuga accipere praestat id. Notavi. ΗΕYN. Posterioleni interpretationem unice veram visam esse Santeuio p. 68, conserenti benec. Ep. 94, D Ut Bonius. Omnia sere apogr. oicias cuin ZwiC. I I. - Damia
7o. capto Martia castra solo Bogius crampo; nempe in animo habebat librarius campum Martium.
7 . contextus) unus Stat. contectus, minus doete, expedἱ-tius tamen ad interpretandum, praedia onus tis; ut, adeo cciticis praeceptis etiam h. l. sententiae rationes obstoni, utque non absim ab existimatione, veram lectionem Esse contectus. Ita censebat Schrade r. quoque Emendat. p. Ita. ΗΕ, N. contextitis ZMic. a I. Hamb. Goth. - , ossianus quidam toltis conleatus et auro pin aliis apogr. eonfestus, conlectus, confectum , Conmmius. - γα
Cotii. imitii at, alia incideat. N. 73. mea, sim tecum modo nostri, etiam Guel ff., cum aliis, mea si; in s. el. 6, 64 , Me modo ius , idem si modo fias. Brou-klius. ex uno Statii ordinem muttirat: modo sim lectim, mea D. eod. versu Ed. Ilom. cum Guel L i , 4, possiam. MON. Aldinae, Muret. eum Plantin. et Statio, sus ligantibus Corv. et Guarn. . hahent si tecum modo, usque ad Scaligerum, qui de coniectura vel ex veteri libro, quem Statius eomparavit, sim, asseutiente Guyeto , recepit. Lectio mea, si tecum modo, quam dant plurima apogr. Ramb. GOth. , non video, cur tantopere displi-eeat , in qua Statius bene supplevit: si tecum modo id saeiam. Vt hoc loco si modo , omisso verbo, ita apud O idium dummodo usurpatur Amor. II, Isi, a 9:
m mihi, si premerem Mentosas horridus Alpes . Dummodo eum domina, molle inuisset iter.
i supplendum est vel : dummodo eum domina id facere potuissem, oel: dummodo rum domina iter suisset. Ad positu Pamverborum compures Ouid. Ηeroid. I, 6i: Qtiamque tibi reddat, si te modo Pideria usqnnm, Triaditur htiis digiris charta notata meis. Ita e dicum auetoritatem usu loqnendi firmari vides. Erunt, qui molliorem strueturam praeserant:
Ipse Moes, modo si reetim, mea Delia, possim.
Modo si quamquam iuriseonsultis vid. Forcellinium i usitati
54쪽
OBSERVAT. IN TIBULLIs nati m. tamen et anulogia stirmulariam modo tis, mo ne de senditur et loeo Terentii Adelph. II , i, 48: iram ctipio , modo si argentum redual, uti bene notitie ius edidit: idem sitio causa vers. si , rescripsit Id quoque possum ferre, modo si redunt, ubi metrum librorum scripturam si modo Naiani patitur. Vossius textum Brou khusii propagavit, Disi quod Ordinem
verborum ex arbitrio ita immutavit tecum modo sim , ut vocabulo lectim maior vis accederet. Sed ea non eotici lititiar vocabulis in secundo pede hexametri ita collocatis. Adv. irg. Eel. N, 43: Nie nemtis; hic ipso locum constimerer aeuo. - oss. I, mea sim eum Zwic. r a. - oss. 5, modo sim - modo I . Possem. 3, si tecum modo me D. - Goth. non iungere pro modo, Delia. ZWie. t a, Possem. W.74. in solo - monte) Reg. et Guolss. et Ed. Lips. vitiose eum oti s soli o. l: Otii. solido. II LYN. Alditiae eum Sicilio exhi Letit vitioke insolito; et Coth. Delia et insolito. Plura opogr. in solito namb.) Zwie. i, Gua . et Muretus, qui in solo probavit. in bolido Zwic. I. Vid. Obss. ad I, i, 44. v. 5. liceat tenoris ) In aliis, teneris liceat, quod expulit Brou-klius. I Ex N. At Sealigero praeeunte reduxit Vossius, ut plenius afleetu. Idem de eotii e tura rescripsit G, te pro Et te. 'atia , absoluta priori sententia, post pretis plene, signo exclamandi, distinguendum; quod Sealigerum quoque puncto is usus est vidisse et quasi vero eius editio aeeurata niteat distinctioDo. 'O-vam autem sententiam requirere hane multilionem. Nihil prorsus hae argumentatione prohatur. Tibullus, qui Delia nupta aegro caro hut . ait: dummodo Destiam hubeat, se duros labores ferre et Mommoditatibus vitae litienter carere posse; quana sententium Cou- templare quomodo dupliei protasi et apodosi eloeutus sit 73 76. Non haeso sunt verba precantis , et Optantis , quod vetant interiecta modo - dum. R. 6. mollis et taetitia sit mihi somnus humo Ita etiam nostri.
Eι datur Metileo tramite dura quies.
Brouhh. o Statianis et aliis, mollis in in I ar et potest et insem tum videri ab eo, in cuius libro in geminatum Don esset: quod saepe factum. In quibusdam in nuda , ut Ovid. Art. li, 38:
Frigiatis et ni dri saepe in bis humo.
ubi etiam in aliis in nuda. Dousa s l. in nolis c. I, coniecit in dura : et sic Propert. IlI, i 3, i 6:
55쪽
LIB. I ELEG. IIΕι eaput in dura ponere iussit humo lVirg. in Catal. tona. IV, p. 193. Εleg. ad Messalam v. 46 .
Stertere vel dura posse stiper silice.
Et hoe esset elegans propter antitheton mollis, ut ap. Ovid. XIV Met. 7o9 :- posuitque in limine duro Molla latus.
Albinovanus non stratam di xit El. a, 96. Anthol. Lat. lona. I. p. ubi vid. Iturmatis. Seo.
Memira nee in aerata stornere diseat humo.
h. e. in non constrata, ut Virg. Georg. III, IM:
79. Nam neque tum plumae nunc pro tum Cneis. a. Ed Ven. 15M it. Palati secundus, Circis. i et 4 cum Lindob., euius tamen margo pluma dat, PluMiae: posset placere ex El. I, 48, nisi stramia sequerentur. Sententiam ipsa υ ornate expressit Propert. I. i 4, i5 sqq. Locum hunc eum aliis huius elegi scite imitatus est Satin ara P. I, Eleg. i , si a Sqq. 8O. possit) Corvin. Posset, c. Cueis. i,a,4 etiam 3, sed adser. a. II. Possis, quod in Coth. et Nainh. est, retinen diam et contextui reddendum, quamquam et Aldinae eum Mu-xeto aliaeque editiones et opogr. sere Omnia cum ZWic. r. aet Cuarn. dant posses, idque 'recepit Vossius. Nain cotiiunetivus imperseeli reserendus esset ad rem, quae tantuin fingeretur,ueque esse posset, sententia vero Albii, dolores passi, est: quum nox sine puella, quam infeliciter amas , vigilanda venit, tum nihil dolorem levare somnii que adducere possit; itaque eon iunctivo praesentis apodosis cogitate ponitur, quod in sententiis generalibus frequens. Terent. And. 38: ita facillume Sines in- in ita inoenias laudem 4 et timicos pares. Virg. Aen. IV, a96 :qtiis fallere possit ramantem J - Pro tam Goth. m. ap. et
81. Num Veneris magnae Non male intulerat Ald. Me. Niam et non in eodieibus eoiistisa. Vid. Aen. Virg. IV, 369. at Tacit. Ilisti I, 83. Muretus ritim. Reg. hie et x. 8a Di iligod by Cooste
56쪽
Eum aliis. qrian, et mox cum uno Hei sit, magni. Pas erat. Qvetere libro magno praesert . ut etiam Cebhardus coniecerat et magnum Perbum est supcitium. id. IImukli. ad II, 6, O. Mamragnae saepe dicuntur deae potiores. V. IV, i 3, i 6. Si bum simpliciter positum est pro verbo impio. Ceterum , quia
haec, quae sequuntur, cum superioribus non bene Cotinerent,
lite aliquot versus desiderari putavere antiqui interpretes, idque Statius etiam vetere suo libro admouehatur. ut Ald. II asteriscum post aquae posuit. v. Neque ego nexum, qui interea intercedat, animo assequi possum, quamquam Vulptias sibi eum iuvenisse vidPhatur. Scaligor in Elegiae quintae extrema reiecit; quod ut vix est probandum, ita tutius eat statuere, fragmentum hoc es, e novae Elegiae. In iis, quae periere. magnam calamitatem. quae sibi acciderat. exposuisse videtur; so lasse non dis in il in illam ab ea, quam in s. El. 5, 41-- , Exponit. Cons. similem locum Petroa. ia'. obscenitas loci fuit
fortasse causa , cur versibus expuactis lacunam liabeamus. H.
id. obis. ad v. 67. W. 8a. et mea nunc γ Ed. Lips. Guel f. a , num p mox Pro Iuit quidam tulit, ut ap. Ovid. Epist. io, 99 , nec fata luisses,
multi tulisses. Quidam etium h. l. G - luat. ΗEYN. ω - luat, quod, ut verum, V sius recepit, praeterquam quod auctoritate eodicum destituitur, pedestrem etiam orationem referre mihi videtur. Pro nunc Vossianus non, alius num, duo ititit. 63. V sianus non feror et numina pro sedes, ex v. 83 Hauib. m. ap. adisse. W.8. der*ui,se Ita ex Turnebi Iib. XVI, 4 emendatiora elagitur, primum in Ed. Plant. pN vulgato der*uisse. Rom.
Ed. Cum Cod. Guel f. i , έ, er uisse, ut etiaui Brixiana et Staliana, non vero Cyllenius: is in notis laudat domuisse. Tum malim Serta. e. ΗEYN. Quod contra Booukhusium monetur,
qui serta E maluerat, ut duae proponereutur res, Contem
tus religionis et sacrilegium. At sententia hexametri hoc versu amplificatur. Vid. Not. - dir*uisse, quod est in codd. ZWic. t , a et apogr. plurihus IIamh. γ, reduxit Vossius, Doruus sylla-ham di vel dis in compositione non solum divisionem rei in plures parte', sed etia in separationem rei ab alia significare, ut dimittere, digredi; itaque diripere, ut contextu significaretur, se ruere ab ara , demi ere autem notare, rapere de loco alto,duolinum rapere. Verum est, verba plura ex syllaba di vel diauomposita etiam separatiouein rei a re significare, ut iενο-
57쪽
mare a Tae. Ann. t. I8; dioellere a Ann. 3. 34: diuiderae. abl. Virg. Ecl. i , 66. De verbo dimoυere vid. Foreellinium s. voe . demoPere. Adde discedere et distrahere. Sed actio rem de loco aut deorsum movendi Dolatur verbis ex praPp silioue de eompositis, ut detrahere, Λ pellere, ue dere, deinbi deria pere. Apud Plautum nud. lti 5, 5 optimae editiones unanimi consensu dant de ara deripere, ubi Pureus in Lexieo loei nostri memor fuit. Detinui igitur deripi isse auctoritale quatuor apogr. firmatum. Colli. eum Sellem eripuisse π.85. Aldina altera cum Muret. et Siat. v. 87, 88 huic praeri posuit. II Eus. Eadem vilioso luminibus. U.
87. perrepere) Cyllen. laudat prorepere, quod in Cueis.
I, a, 4, explicat Ohrmere; male. m. sancto - poste ) Stal. et Coth. tacto. Coth. posce a. m. ). . qui Metus rides Broti, h. mallet lenitis. Sed laetus Leno eonvenit verbo rideres. Ceterum huiuη distichi. quod notidum satis expeditum habeo, triplex est interpunctior in Solig. et BrouLhusiana ut iam in veti. edd. v. e. Ven. a 49i - i 493 et codd.
Guel L I,4 At tu q. - nostra, Ooeto Mox tibi: non tintis V Di usqne iactus. - non tinus adverbialiter, ut non idem, non eodem modo, sυχ ὁμ - non constanter ita in me saeviet so tuna. Et hoc tenendum esse arbitror. In vetustissimis Excerptis Perreii cst, non tini r se. Di ibi. Possis hoe probare. Sei. Iicet primum s adhaeserat ex sequenti voce; tum tinis mutatum suisset in tinus p detis autem est Amor, ut adeo sit: cnoeso mox tibi: non uni sae, iri tistio detis, non in unum me, sed etiam aliquando iis te. Ita lumen minus uceommodatum tisque. Alii
euin I ulpio ita distinguunt: At tu q. - nostra, caretiae Mox tibi non tintis sa iel tisque deus : ut in libris veteribus iuvenit Statius. v. tanquam non unum, sed omnes de fi itin-stos habiturus sit; quod parum placet; et sic orio laude positum. Cui rei medentur Edd. Basil. Plant. et al. eum Queis.
α et Corv. , in quibus ita distinetum: At tu, qui uoltis
rides, mala nnstra Ooelo : More tibi non . Porro pro non tintis
multi, etiam editi, cum M. Rom. et eod. lanah. a. in. enm Goth. a. m. non tintis. Sic Ald. quoquo pr. in altera etiam ima pro usque, quod retinent editiones ex ea prosectae. Aberratio haec frequens. v. ad El. 5, 7έ - non υanus deus, est P tens , gravis, adeoque metuendus. Platebat quoque Medeba-ehio in Amoenit. litter. p. s . qui explicabit potens, Pollens, ut Ovid. Met. III, 55 Ferri pote,t: sed sententiae uatur
58쪽
OBSERVAT. IN TIBULLI Iis cursus, quem b. I. expectabam , is profecto non est. ΠΙ- stravit ex Eurip. et Aeschylo Nodcli Not. Erit. p. 7 I. HEYN. Quum sensus verborum non unus sa iet deus aperte sit: sea plurcs dei saevient, neque unus illam, quam Scaliger voluit, habere possit significatiouem, lectioucin uni, quam post San- levium p. 7o dedit Vonius , recipiendam duxi , ut sententia generalis iucludat specialem: in alios quoque , h. e. tu te quo que saeviet deus. Simillimus locus Sophoclis Eleet. 916:
Chrysostem is fore promittit, ut sortuna domus mutata eme detur. - Accedit elegantia structurae verbi saeuire, cuius exemplum exstat apud Ovid. I eroid. Iv , -8:
Qui mihi nune scierit, sie tibi porcae Amor.
me o iam totis edassatis ossa trucem.
Cocrenetius con ecit uni is, quod Lenetio placuisse miror. Doverbis At tu vid. Obss. ad II, 3 , 33. - Goth. . ides pro rides. Oss. I , samitit. V. 9 i. Vidi ego, qui tu enum miseros Iusisset amores IIanci eg ante Brou Lli. vulgatam unice veram lectionem esse iudico, quum et omnium sere librorum, etiam nostiurum et Guel T. omnium , auctoritate nitatur, et unice sensui conveniens sit. Irrisori infelicis sui amoris similem aliquando, et, quod tur- Pius est, in senectute , sortem, ab aliorum Exemplo , qui tam parum immaniter senserint , ut miseros amautes exagitarent , minatur, ut Properi. I, 9, Iz
Diectam tibi Menturos, irrisor , amore .
dere est h. l. ludificari , irridere, ludibrio habere. Cf. in . I, 8, Ti. Amores in entim active dicuntur, quibus in puellas ipsi seruntur. Miseri amores, ut ins. Eleg. 9, i ἔ et 8, 7t , miaeri amantes et al. In nonnullis legitur iasisset vel Mensset . quod in libris idem est, variatione sollentii. V. in s.
La dere utrumque uno studeas errere Parentem.
ubi Maliger corrigebat ludere, quod nimis tenue pro scelera Disitire Corale
59쪽
nefandis in superiori versu. Sed In dere amores est amantium, qui si dein datam saliunt, ni itis. Eleg. 9, i, lihi vide tiroti, L. aut eorum . qui aliis amicas subducunt et corrumpunt, vel quocunque modo violatii. Sic de Sole, qui amores , eneris vulgarat, O, id. IV Met. 19t:
Inque Osees illum, tectos qui laesit timores, Medie amore piari.
Vtroque signis eatu et miolare usurpatur I, 9, 39; I, 3, 8 i. v. Sed horum neutrum recte huc facit. Scaliger tamen, qui etiam in suo lesisset deprehenderat, inde aliam lectionem consecit:
Vidi ego , qui iuvenem seros desisset amores.
duriori sane traiectione, nec commodo sensu, ut mireris Brou-khusium eam recepisse, quod Scaliger ipso ausus non erat. Sane desinere ex loquendi usu est deserere, deponere. V. IIei . ad O id. II Αα ti 5: at hic de relicto amore, eoque Sero, non agitur; etiamsi seros amores dicas esse . qui diu iam viguerunt, non nuper demum nati. Apud Ovid. I Met. imbr
m, qtios eertus amor, quos hora noυissima iunxit.
tinus Moreti habet sertis amor eleganter, si eo sensu accipias. De usu vocis serus pro longus, diuturnus, milii persuasum Donesi, nee lectio seros quid suum ad sensum scicit. W. Doctus Britannus c Iortiti iti Innoti Vol. li , p. 45o in Obs. Misceli. Ol. II, p. 24 , veram lectionem esse ei edebat:
Vidi ego, qui luoenia seros liasissee amores.
quam coniecturam Sealiger quoque proposuerati m. nec sa-elli nec eommoda sententia; et recte ibi eruditissimus Batavus vulguum praeserebat. Ceterum αὐenem etiam Editio Lips. eum mullis libris Statii habet, unde hie legebat: I idi ego , qtii λ-υenem miseros L Add. Voss. i , 3. MAeros in seros mutavit Broutilius ius in Propertio quoque I, r5, ai:
coniugis Eoa e seros etitia per ignes.
Sed omnes Iibri constanter servant miseros - ignes. Optime. Ovid. I 'ast. VI, o
mesta Learcheas mater tumula erat umbrasi Et dederat miseris omnια iusta rogis.
potiori iure usus est Burm. in Ovid. III Trist. 13, 3, Dure, Natalis quid ad miseros veniebas exsulis annos ' Color au-Diuiti oti by Corale
60쪽
SERVAT. IN TIBULLIt m orationis in his verss. ante oculos suisse videtur ovidio ex
Vidi ego linigerae numen et totos se Iatentem Ilia a Discos ante amiare Iocos.
Ceterum Santonii, qui praetulit moenis miseros risisset, disputationem ad li. l. in iliblioth. erit. Vol. I, P. IlI, p. 69 adeat,
cui otium est; contra eum IIusci Le Epist. CIit. in Piop. p. xo5 disi utat. HEYΛ. Oss. 3, collo. - s. 95. stare nec - Puduit. nec, neque, poli, interpo, itum notat etiam non, vel non. CLI, 8, 58. Virg. ΕΗ. ΗΙ, ioa.' Nec pedestres hunc usum ad sperunti sunt scriptores. Vid. Plin. Paraeg. c. isi, ut noeue hostes Al is locis postpositum sine vi annectit. CL Obss. ad I, 8, 4 --stare - detinuisse vid. Obss. ua I, I , 46. U. 97. tur circumteris arta dictum ut Premere, urgere; et ita neg. cum ni lioribus. Alii cum illam. et Λsk., sicque editum iu Aldiua utrisque, et iis, quae inde fluxere, circumst tit, quod istius est glossema. Scaliger inde iacit l,at circumstrepit. unus Palat. cum binis tirouLh. circum ruit. Pro arta in Guele i pro var. Icci. alna. II. Ita in veteribus libris, quos Stultus inspexit. Bern. aucta. Arta, non arcta, est Seriptura,
quam in Viigilio Mediceus praebct. Nianc pro hunc , s. 3 et tiarn. - mi Ob. circumit. W.99. dedita Apud. Brou L h. nonnulli c. Guel L a, debita. Cf. Statius. Tum Scal. et tirou kh. edidere ser iit. H. De contractiones perit c s. Me itis. ad Ovid. Fast. l, i m. Ferri posset et plausetis inroti, quod dant , oss. duo. Tibull. I. 3, 57, quod
iacuis tenero stim senι per Amori. - os s. i. Zwic. I , isebita. ivo, qui sero amore captus itari menter a Venere tractatur,
se opponit verbis Ad mιhi, es. I, io, 67 ; 3 d3 ; ita carmen apto linitur. U.
M. Valerius Messala Corvinus anno pugna Aelἰaea notabili, ab V. C. Varr. 723, culti Vctaviano Caesi re consul fuit. eumque, Eodem anno in Craeciam adversus Antonium profectum, s Dutus t classi piaesectus est. Quum autem Octaviano, ei rea Aetitim haerenti, Gullorum desectio nune tala esset, in Galliam Procotisule missus est Messala, ut diserte tradit Appian. ikil.
Civ. IV, c. 38, p. 984. I.itur neque ei Gallia ex more Pi- Diailigod by s poste