장음표시 사용
401쪽
logis hanc inlimam patribus Ecclesiae illatam saepius obiecerunt Protestantes. Adeatur Gerbardi Consessio Catholica lidi I. P. II. cap. I3. p. 256. R. et missaei liber primus de Uu P trum in cap. IV. item Casp. Loesheri Dissere ti-artisburgi a.I674. edita de latrocinii quas, in publicos seriptores, Patres maxime, solent committere haeretici, er Hottingeri Analecta p. 34o. sqq. et Io. Christopb. MendieriDissert tio, qua asseritur, Lutheranos neque upprim re neque corrumpere scriptores eccusastiacos et profanos s eiusdemque altera de libris
a Pontifciis aliisque haereticis is praesum
eap. 38. Mare on et Ba diris sita Hersumus ait Praef. eomm. in epist. Pauli ad Titum. non solum ritus lanimνunt Tes amentum, sed et Nouum, et, quicquid coram rium suo dogmati viderrant, erosereunt. Exstat singularis libet Barthol. Gemonii de veteribus haereticis ecclesiasticorum codicum ccirruptoribus, Paris I 13. Praetenhaereticos etiam alii e eodice saero quaedam sustulere hona quidem mente, sed audacia pessimi exempli. De , historia adulterae Ioan. VIII. I. sqq. res in vulgus nota est. vid. Mastritatius ad h. I. a Pag. 8a. sqq. Ac noti sunt Indices expWgatoni, de quibus legi dignus est Edminis tantis lib. de statu re- Iigionis Pontificiae cap. 28. Eorum Indicum catalogum exhibet Baithius T. II. Iudiciorum P. I. p. 43. et Fabrielus in Centisolio Luthermio p. s48. sqq. Cons. Bibliotheca Rehum mana p. m. 93.12I. Iaa. 44. ARIM. Non ita pridem in Parisiensi editione Historiae T. II 'Heauxit ea omissa sunt, quae repugnare videbutur dogmatibus Pontifieiis. Vid. GEUrte nituum
402쪽
cium doctrinae purioris suppressis et corruptis. Ac sane Aethiopes lauat Richartas Simonius, qui, id factum fuisse a suae sectae hominibus, audacter a) infitiatur. Illud tamen non neqgamus, esse inter doctos aa) Pontificios, qui magnopere hunc morem improbant: quem- . admodum nostratium u0 cordatissimus quisque ita ue fert, castrata fuisse Lucteri Postilia ecclesiasica, e quibus eiecta loca exhibet Amnoldus in quarto Tomo cc Historiae ecclesim sicae.
XXI. Denique libri Iistorici sunt, quibus
eximitur, quicquid vel ingratum est vel etiam noxium videtur. Guicctardini Historiam c stratam prodiisse eo loco, quo negauit donationes Ecclesiae factas, testis est Nirius di Euthraeus. At fragmentum hoc tamen conseruatum suu et Bauleae a. 1569. O) editum,
a Biblioth. erit. T. I. eap. 37. p. 2sq. sqq. Exemplar omnium operum Hierondimi, a Iesultis secundum Indices expiargatorios seuere eastratum, asseruat in bibliotheca sua Etimmannus. Vid. eius Catalogus p. 34o. na Vid. Mur. Bochesii querela in Dieteriri Praes. ad Auctar. Catal. Test. Ver. p. 37.
b) E. g. Cellarius Dissi de Pas o Lutheri 33. p. 37. sqq. se) Sect. II. num. XII. d) Lib. VII. epist. I3. p. 339. Ηine Thuanus lib. XXVII l. p. s 9. quaeri quandam historiam iubet in Guicis tardino non mutilato. 6n Vid. Acta eod. a. Iros. P. 34M
403쪽
ac postea recusum cum mille geri Historia D Popatus. Platinae quoque Vitas in Pontificum, Thuani Sisidanique cis Hia
storias incidisse constat in editores malae fidei Praecipue historicorum mercede conductorum opera ante editionem typographicam a censo- .ribus castrari solent: imo et alia scripta historiza, quorum quidem castratio modo iusta est, modo inlusta. . Prioris exemplum cape e Vita
demiae Oxonienses censoris correctionem suta iisse legitur; posterioris e Franckiana Bibliotheca Obseruationum ac Reeension m p. 58. sqq. Vbi , . quam multa typographus omittere .coactus fuerit in Nic. Antonii Bibliotheca Hianana, indieatur; item ex Lugdunensi anni 16oo. editione libri Corn. Agrippae de vanis te scientiarum . in qua multa veritatis testimoniam P. s81-s96.
g) Sie in sua Platinae editione haee Pii II. verba, . quae quidem in edit. Lugd. I;I2. s. 348. itemque in C Ioniensi I6oo. p. 32'. lego: Sacerdotibus magna ratione sublatas nuptias maiori restituendas inderi. onusisse Onu-phrium Pan inium, obseruauit nuper Infantius Piaef. ad bam I s. Concilii Pisani p. 24. H vid. Noua likrorum rariorum Collictio Reng riana p. zo9. sqq. et Struuii Biblioth. antiqua a. Iros.
404쪽
que , cultro illo censorio multa exsecta esse e
Christoph. Brodieri Hisoria Treuirensi, e Schth usi Chronico Siosae, ex Ant. Neckii Historia Dresilens , et e G. Mich. er- hornis Historia Thuringiae , in Conringit libro de Orig. Iun. Germ. cap. 8. p, 37; C s. Rungis Misceli. liter. Specim. II. p. 6I sq. o si His Quaλer Lib. III. p. 559. sq. et . in D. . Christoph. Coleri Arithologia 9 1o9. Est meis in manibus exemplar Historiae IV
ierkornianae, cui nescio quis sua manu adscripsit, quaecunque inde sustulerat censoris vel iustitia vel aulica prudentia. E A NFenni Commentario in Genesin quae a castratoribus sublata fuerat narratio de multitudine atheorum Parisiensium, ea exhibita non ita
pridem est in Bibliotheque Bri Iannique T. XVIII. p. 4O6. ipse in Poeciles meae secundo Tomo p. 98. e. MS. restitui aliquot Iuca in Potali de uarietate fortunae opere, consulto
R. Hac occasione obseruo, etiam hoc esse illaudabilis castrationis genus, eum in multis nouis editionibus veteres praefationes saepe doctae et utiles) omittuntur, grauiter nec immerito indignante ipso illo Cremis P. LGaP. I. a. et s. itemque P. II. cap. I. I. I.
Amoenit. liter. T. II. p. 6Ι3. sqq. Commemorari hie meretur Pufendor si Vita Frideriei Wilhelmi, Electoris Brandenburgiei. Huius prima editio statim fuit mandata tenebris. ἀ
405쪽
in editione Parisina omissa. De castratione Politiae ecclesiastieae Rob. Pacteri queriturmornisectius in Summa controuersiarum p 62. De Criticae nacrae Lui Capelli castratione vid. Bla assi Critica N. T. p. 637. versionis Latinae. De castratione Historiae Imp. Leopoldi a Gualdo scriptae vid. Itiner rium Lorieri. T. II. p. 9SP sqq. H. Caeterum cum castratio illa vel nuhil vel minus criminis habeat, si quis eius se profiteatur auctorem: id quod Castalio fecit . n) in praefatione ad suam versionem vel potius conuersionem Thomae M enses, et insuintiliani sui editione Rosimus ,r illud pro sus intolerabile est et fraudatorem arguit, si quis factum suum dissimulat. Huius rei unum exemplum proferre libet e Phaedro. In limius libro tertio tabula tertia mirifice reformata est
M Eodem modo S. Albinus, qui Terentium una eum versione Galliea paucis locis eastratum edidit, id non solum indieauit in Praefatione ae defendit sed in ipso titulo dixit, esse has comoedias Nudues tres home tes an F changeant fora peti de Mose. Quarta huius IN Nntis editio prodiit Paris. i638. in let. De aliis huius conuel eastratoribus vid. Fabricii Biblioth. Lat. lib. Leap. 3. p. 6O. Camerarium item edidisse Plautum eastr tum, refert ac sinit indignatur Ianus musa in Centiis rionatu suo lib. II. cap. 8 et s. Ienae a. ITol. qiudam sumto Georgii Phaedri nomine edidit Petronii Sarsico spuritate do tum, eiemsque obscenis Uibus iuuentutis .
406쪽
est a Lancessoto, monacho S. Cyrani, qui ediationem Phaed i Gallico - Latinam, quae Lutetiae a. ITO2. prodiit, adbrnasse dicitur. Ibi' enim v.F. pro humano exstat informi s v. u. pro infitiuos legitur infelices s v. I7. pro Uxoresida tuispastoribus exhibetur: uuod aequum est, . da tuis pastoribus. Scilicet verebatur vir bonus, ne quis fabulam illam applicaret ad monachos. XXIII. Non alienum hoc loco fuerit, quaenam praestantiores deterioresue sint auctorum o classicorum, quos vocant, notis illustra- . torum editiones, indicare. Principem igiturl . haud dubie locum merentur eae, quibus se' totum serme impendit editor, non solum . philologica scientia probe instruetus, verum s etiam arte pollens critica, et nihil reliqui fe- 'cit ad ornatissime emittendum auctorem suum. Talis est Curtius Freinshemianus, Ouidius Bachetianus, Horatius Benileianus, Nouum Testamentum Miltianum, Lucretius Lambi- manus, Tacitus Liplianus, Hesiodus Graeuianus, Aelianus PeriZonianus. ProXimum locum tenent eae editiones, quae a praestan-A tissimis Criticis cum codicibus ΜSS. collatae fuerunt,
O De titulo Hassiet vid. Gelsus lib. VII. cap. 13. et lib. XIX. cap. 8. Scriptoribus et issicis opponit proletarior' Eudaeus in Annoti prior. ad Pandecias P. 334 p) Sie notum est, Rogelasium Gallicae suae veri . . soni curris impendisse XXX. annos. Vnde Baliacius dixit, Alexandrum Curtianim esse invinciale, sed Aleam-drum Vosula num cae in uobis. .
407쪽
suerunt, propriisque et aliorum insignium vitirorum annotationibus illustratae. Huc refero
Sallustium Gruterialium, Persum Casaubonianum, Statium Barthianum, Saltastium Cortianum, potem Bosilanum, Onouit Herodotum, Clerici risodum, Drahenborabis Liuium et Silium Italicum, 'editiones Heinsianas, Graeuianas, Gronouianas, Bumannianas. Ha bent tamen hae posteriores hunc q) naeuum, quod integritatis textus quidem magna habetur ratio, sed sensus scriptoris subinde perob- scurus non eXplanatur, nisi rarissime. Debe- bant scilicet auctorum explicari dissiciliora loca et ambigua, iidemque subinde illustrari eκ moribus antiquis: id quod Lambinus in suo et Lucretio et Horatio fecit, Muretus in Commentario suo ad Ciceronis Catilinarias. Quae inscriptae sunt editiones cum notis or9 vari
Hune editionum veterum auctorum naeuum grauiter notat Perletonitis in sua Praef. ad Aelianum. Imo iam olim Ianiis Guille ins Ouas. in Plauti Aphi retiο- nem cap. 8. haec scripta reliquit: Magna laus est , Acis ποptimormn scriptorum male aseos a per sanare : Jeae profecto non minis, eosdem, ubi obscuriores sunt, liguserrare. Vtrumque quidem boni C; itici mauus est. Nunc ia ἀ certatim omnes satagunt ἰ hoc paucissimi perfluuntur, ita quirim, Ut par ems. ν) Vid. BOechri Bibliogr. erit. p. 44s, et Burmanis ni praef. M Phaedrum et ad HBium. Pluribus editi num harum plerarumque vitia describit Borremansitus Vari lecti cap. T. p. 73. sqq. Caeterum recte iudicat μίκλrius Bibl. Lat. p. 38. R. et p. 397. non esse simplicitee, damnam
408쪽
rum , pleraeque textum quidem exhibent satis emendatum, sed in seligendis notis iudicio carent. ' Eiusdem farinae sunt, quas sim n mine praescripsit Schreuelius , quem nullius fere iudicii confarcinatorem vocat O) Cleriacus. Meliores sunt illae editiones, quae in titulo promittunt st) integros criticorum
omnium Commentarios: qualem nuper Tac
tum , Iusinunt, et Helianum dedit Abr. Gr novius, Curtium Suakeburgius , Horum et Thucydidem Ducherus, alios alii. Quae a Bernenero atque Freinshemio adornatae sunt editiones, margini adscriptis locis parallelis, subiunctoque Indice philologico accuratissimo, i inter
damnandas, imo vero laudandas, editiones auctorum. quibus adiunxerit selectas editorum notas vir quispiam eruditione praestans et iudicio. Qualis erat Reinshemius, qui selectas aliorum notas adiunxit suo FAM.
s) Art. Crit. P. L cap. 2. β. I. n. s. p. 64. Caeterum eundem timium meretur editor Orationum Cieem- nianarum, FHelius, cuius annotationes summo iure δε-riles vocat Mecima Bibliogr. erit. p. 68. De caeterorum an Orationes Ciceronis meritis tuli iudicium Poeciles T. I. lib. 2. p. 282. et in Praef. ad nouem Ciceronis Orationes
s, Recte dixi promittunt. Non enim semper praestamus, quod promisimus. Abr. Gronouius neutiquam exhibuit notas omnium integras in Incisum: id quod tamen promittit titulus.
409쪽
inter optimas omnino sunt habendae. De Meditionibus in usum Delphini conferis ita iudicat rhinus: ductorum illorum, quotquot ea ratione inGalbaprodiere, perpauci e sunt, quorum editio noui quid secum afferat, aliisque praeferri tantopere mereatur, nis quod magniscus plane atque splendidissisus in rum chartaeque nitor gloriam Regis indicant,
harum etiam rerum curam gerentis. Indi Ces etiam et castrationes harum editionum re
prehendit et) Fabricius. Excipiendus tamen ' .est Plinius Harduini, longo sane interuallo jpost se relinquentis doctissimos viros, qui ante ipsum in eo expoliendo illustrandoque et, 'horarant. Cedarianae editiones eX praesta tissimis sunt expressae : annotationes habent
μ Historiam harum deseriptam vide si metis Viaeae suae lib. V. p. II9. 2o. I2I. Auctores singularum i harum editionum nominatim indicat Ballistus Iudicio-Tum T. II. P. II. p. 4oI. sqq. et Dumal liter ais e T. XVL46s. sqq. - i Polyhist. liter. lib. IV. cap. II. β. s. p. 133. 0 Quantopere editiones Delphinianae spernantur in Batauia, narrat Baelius Epist. 22I. p. 8,3. Maxime , editis Taciti nullius est pretii , ut ex vero iudicat Fre notus in Catalogo Historicorum p. 9s. editionis Menckeinnianae. Inspice, quaeso, Gronouit ad Ciceronis opera, et Bumanni ad Veli. Paterculum Praefationes, in quihus Delphinianae illae editiones acerrime exagitantur. allatis etiam a Gronouio ineptiarum exemplis. Addo Crinis Animaduers philol. P. IV. p. 6. l n Biblioth. Lat. p. 11. et μ.
410쪽
vi rariores , philologicas partim, partim hiastoricas , subiuncto Latinitatis Indice, sed eo
valde imperfecto. Adornatae eae sunt, V gentibus bibliopolis, exiguo tempore, et in usum scholarum, suoque scopo satis sunt a Commodatae. Certe nimium aeruginis habet
υ Maesiti annotationes, quas editis ab se
auctoribus subiecerunt ad sensa eorum explananda , satis bonae et adolescentibus necessariae sunt. Adolescentibus dico λ Imo ne viri. quidem, nisi in his literis exercitatissimi, c rere iis possunt: id quod vel inde apparet, quod ipsi illi duumviri, publici literarum professores, se suum auctorem haud recte cepis-
a Excipe Minucium Felicem, notis philologicis a Celtario instructum et copiosissimis et doctissimis. Singularem quoque operam nauauit is Eutropio. b) T. II. Epist. arcan. p. 4o6. et 498. Priore lo-ao Ferrariensis titulo assidit Cellarium, scilicet natum Smalealdiae , urbe ob ossicinas clara ferrarias. M) Huius vitam ipse exhibui in Actis eruci. I733. p. 6ΙΑ. e) Fuit Roterodami Scholae Erasmianae Paedagogus. Ita vocatur in titulo carminis gratulatorii, Le-Fentis a. I663. in g. eum notis et versione Belgica ab ipso Misellio Roterodami edito praefixi. Caeterum MineIlianas notas auctoribus priscis iam ante subscripserunt Herm. Torrentinus et Ascensus: ve omittam Antonium Mancinestum , de quo supra mentionem feci ad cap. V.