장음표시 사용
431쪽
XXXIV. Alter librorum mali commatis ordo complectitur eos, qui religionem quidem non tollunt omnem, sed Christianae tamen aduersantur eiusque fundamenta subruunt..
Huc pertinent D. LMeri scripta pro polygamia, Daphnaei Arcuinis Det .ci tuns des Ebeutandes, Pedirerius de Prae ad amitis, Hobboii Leviathan, Beckeri Mundus fascinatus, Herberti Cherburii liber de retiagione, monymi , qui est Ludovicus MIerusAmstelodamensis medicus,) Philosophia Scripturae interpres, Beuertandus de peccato originis, Mich. Serueti libri septem de Trinia
talis erroribus. Caeterum hujus furfuris li-
hri alii sunt theoretici, alii practici. Theo- reticis illis, quos modo nominaui, adiungantur praetici, quorum rursus plures sunt Classes.
Alii namque sunt natici, e. g. EuhImanni Geubet cistertex Dbhme; alii mogici, V. g. citiustulae Salomonis; alii obsceni, ut I annis Meursi Elegantiae Latini sermonis,
stola de atheisino, qui chri'. Thomasio iniuste imputatur, a. I oo. edita, ac deinde Programmatibus Thoma- sanis inserta p. 649. sqq. ) De hoe Ofero Raelius agit in Dictionario, et copiosius Niceronius T. XXXIX. p. 386. sqq. ' γ Vid. Hauberi Bibliotheca Magica T. I. p. sos. sqq. et T. III. p. I43. Vid. meus de Anoumis liber p. Loo. -- .
432쪽
Una cum annexis Aloisae Sigaeae ceu Sa ris Sotadicis. Accidit vero interdum, ut et hano in classem reiiciantur libri meliore loco digni: . idque fere fit a fidelibus quidem illis, sed iusto feruentioribus orthodoxiae patronis. Ita inter empaectas, de quibus praedixit Petrus γ apostolus, immerito reseruntur Bernardus
60 Neque Mursius neque Sigam quiequam sui habet in hoc opere. Auctori nomen fuisse me irenio, tradit Struuius in Diff. de doctis impostoribus β. 36. et alius: quidam in Reisnari Vita L A. Easeicii p. 332. R. Verum editor ille fuit, non auctor. . Compositum enim esse librum istum a Nicolao Goreris, ICto Gratianopolitano, docet Niceronitis in T. XXXVI. Idem igitur fatum Sigaea hahuit, quod oliin Philaenis, de qua vid. Athenaeus lib. VIII. p. 333. Caeterum quo anno liber ille nullio spurcissimis aeternis tenebris dignus emistus si in lucem, et qua in urbe, titulus eius nori docet. Is enim sola haec verba praesert: Ioannis Mursi Elegantiae Latini sermouis.
- U Comiori Evangelium Medici multa egregia et ad defendendam υeritatem et eligionis Christianae an AZoritatemque Scripturae S. aptissima continet, quamuis erroriabas paradoxis non careat, inquit Theologus Aliorsinus, Reuertinus in tab. XII. Cursus sui philosophici. Thο- 1 fur cautel. P. U. cap. 6. 3. p. 32. et Iurisprud. it die. cap. Io. p. II6. iudicat, bonum esse illum Connisi li-hrum, scriptuni scilicet ad defendendam miraculorum possibilitatem, sed non esse necessarium. Benigne item de hoe libro Connori iudieat Euddeus Instit. Theol. dom. lib. II. cap. I. β. 3O. P. 232
433쪽
Thomas Burnelius M ob Theoriam suam telluris, Io Lochius ob librum 619 de rationalitate Chrisianae religionis, et anonymus cui nomen Bernardus Mandeuide, ob Cogia rationes Ch liberas. XXXV. Tertia classis est librorum seditim , sorum. In his eminent Stephani Iunii Bruti Vindiciae contra Orannos, Hippolithi a Lapide liber de ratione flatus in Imperio Germanico, Io Milioni Defenso pro populo Anglicano contra Salmaseum, Nilh. Assenii lubellulus CD de iure occidenti Urannum.
. . Adi s) Burnelii libri duo posthumi argumenti theologici docent, eum quidem ingenii lasciuientis vitio non- 'nullos ineidisse in errores, sed animum eius longissime abfuisse ab impietate et a sacri codicis contemtu. Aemilius de Burneliana Theoria sentit Eud ut Philoctheor. P. III. cap. I. II. et Thomasius T. I. Obs Hal. I9. p. 294. Cons. Spanhemius in Elencho controuersia-
ruui p. 784. sqq. et Acta eruae. Suppl. T. VIII. p 288. si) Hunc qui non ipsum perlegendi otium habet, is
aecuratam eius recensionem legat in Hist. Crit. de la rep. iues lettres T. X. p. I. -39. '
h) Penseti libres, edit. I 23. Vid. Coleri Theologi Vinariensis, TheoL Biblioth. Ta I. p. 37s. et sI3. sqq. ac Thoma si Gemifchte Minaeel T. II. p. 688. R. et meis-
manni Schediasmata Aeademica p. 2IT. itemque Rei-- manni Catalogus librorum suorum criticus p. Io66. R. la Meis est in manibus editio Lugd. I 638. ita imscripta: Traite politique, que tuer tin I Iran n'est pax un urire. De hoc libro vid. et Placrii Theatrum anon. n 2II4. α, et 2484. Inter huius ingenii opera a. I7o
simul edita libellas hie non repetitur. Vid. Acta mια
Fuppl. T. V. P. 242. . . ' - .
434쪽
Adi sis Acheri Diatriben de monarchomachis. Multi tamen libri et huic classi iniuste adscri- buntur, e. g. Hotomanni Francogallia, et olim Pinendorsi Monetambanus Caeterum de damnatis libris consuli quoque merentur Morbosius atque n Struvius, ac praeeipue menbachius, qui in Bibliothecae suae Tomo III. p. 68Ι.-758. insignem exhibet talium librorum catalogum. XXXVI. Sed discedamus a libris rariori-
runt auctores sui vel nullo vel falso inscriptos nomine. Illi anonymi 6hm Vocantur, hi pseudoumi. Scriptores de iis nominat Struuius in Introductione ob sua, quibus adde meum Schediasma. Eximium plane est p Vincen- . iii PDecii Theatrum anoumorum et Ueudoumorum, Hamburgi a. ITO8. editUm, cuius vestigiis, quanquam non semper ω recte, in-
Polyhist. lit. lib. I. cap. 8. n, Introd. ad rem lit. cap. IX. Adi et Schelhornii Amoenit. liter. T. II. p. 34I. sqq. - nu) D. D. migandus a. I376. edidit libellum contra Neministas et Neministica scripta, hoc est, anony-
ο) Cap. VIII. g. I 8. et in Supplem. ad hunc β. V Is in Theano anou. n. 2297. β fatetur, se in hoc opere suo ubique usum esse Bailleti libro, inseripto Autenrs deguiset. Idem plus, quam ab se exspectabatur, praestitit in Theatro pseudoivinorum, inserens ei libros quoscunque supposititios, e. g. Aristotelis, Ambrosii. f) Exemplum eximium imperitiae hominis attuli in libello meo de an dimis P. III. R.
435쪽
stitit Dabimannus quidam im Schaupliu3 deemas quirten GeIebrten, Lips. I IO. Laudabilius institit Placcii vestigiis Io. Christoph. --bus, qui Hamburgi I74o. excusam edidit duabus constantem Partibus Bibliothecam anov-worum et pseudoumorum ad se plendum et
continuandum Theatrum Placcii. Hebraeorum anonymorUm catalogum singulari industria confecit Mossus in tomo II. et III. Biabliothecae Hebraeae. Speciminis modo aliuquot anonymorum et pseudonymorum Cel hriorum librorum veros hic producam auctores. Sub nomine igitur Monetambani latet
Pinendosus; Salsorii Rich. Simonius; Eusebii Romani Mabidonius p Goralli, Liberis de S. Amore, et nereponi Io. Clericus RGarmundi Rudigerus ; Theophili Alethaei D. La seerus, item Laur. Mulierus et eius su cessor, Ieremias siderici; Philareti, Ethicae scriptoris, Rodolphus, Prosessor Bernensiis; remini Sch Geochius; Steph. Iunii Bruti Languetus ; Alnophili Curiose Magensellius pingueul Mamille Natalis Argonesus; Amtenoris Sesuppius; Antistis Constantis non Spinoeta, sed Dan den Isin, Peganis Baro Ro-fenrothius ς Daphnaei Hircuarii Laur. Beg rus s Clari Bonarsit Carolus Scribanius;
Burgoldenses di Pacifici a Lapide, et Constantini
QIi scriptor aliud atque aIiud salsum sitis libris praescribit nomen, is noteus aliquis literarius haud immerito
436쪽
tini Germanici OMenburgerus p L. Cornelii Europaei Iulius ) Clemens Scotus; Alphoinde Targas Scioppius ς Srari lembergs Zectius pPetri Firmiani Zacharias Lexoviensis, monachus Capucinus; Furseneris Leibnitius;
Talandri Augustus Bosius. Denique Palingenii sub umbra quis tamdiu latuerit, discit Poeciles meae secundo tomi secundi libro. XXXVII. Nec ingratum, scio. lectoribus erit meis, hic loci nudum intueri Hippolithum a Lapide, cuius de ratione status in Imperio
Germanico liber tot oculos totque in se comuertit aculeos. Prosecto vix cuiquam felicius cessit sui nominis occultatio, quam huic scri-Ptori, cuius quippe notitia vel curiossissimos
, merito vocabitur. Prater hunc Oldenbueterum dignus in primis est eo nomine Rich. Simonitis. ' Hunc, non Inchoferram, esse Verum auctorem,
Meeransus satis docet T. MXV. p. 337. R. et T. XXXIX. P. 67. R. Doeetur hoe in Biblioth. ras. Tomo XXXIV. P. I98. R. Cons. T. XXXII. p. 3. R. α Germanicum ei nomen erat Glbs - M . Ηinea Graeco et Hebraico eum nomen sibi fecit Mo-fherosch. Sie in Anglia erat Rich. Sufe, verius Mim- heia, Germanice Sume .XoV. 'sis) Vita huius, in Lipsiensiuin Lexico eruditorum omissi, reperitur in Mochmanni Erfordia literata T. I. P. IOO. sqq.
437쪽
viros b) fugit: e quibus Io. Muterus in se cunda praefatione libri sui aduersus illum Hippolithum a. 1653 editi scribit, sibi non magis '
eum, quam Antipodes, notum esse. Veri sp ciem permagnam habet eorum opinio, qui ex ipso nomine t) collegerunt, eius auctorem fuisse Iac. Steinbergium, Equitem inferioris Saxoniae. Nomen enim Qtem nomine Hippolithi a Lapide bis exprimitur, Graece priamo, deinde Latine Verbo vero ' me significari videtur dignitas auctoris equestris, vel, ut Bierlingius in literis ad me datis suspicabatur, patria viri, in ea regione nati, cuius Principum insignia equum habent. Firmat hancce coniecturam testimonium ubi Ludoiaphi, apud Plataium in Theatro Pseudonymorum u) narrantis, ipsum sibi Steinbergium id consessum esse. Quanquam ipse statim dubium
s) Ea quoque re obscuriorem se fecit Hippolithusi quod nihil quicquam responsionis reposuit suis aduer- .
o Leibnitius a. 1 12. haee seribebat ad mertingitima Hippolithi auctorem quidam i uicio nominis Steinbergium. esse suspicantur, qui ex his oret id est, e Saxonia inse- riore ortus, in Suecia fortunam fauentem habuit. Ibi enim factum mi esse Comitem, docet IIunkerus in Vitae Ludolfi p. 4 .su Num. 1362. Etiam Behrensius in Supplementis genealogiae Steinbergicae, Hir lesiae I 33. editis, p. 29. R. tradit, Stembergium esse aiictorem, adiuuante tamen Pomeraniae Suecicae tum praeside, Lilien'το-ο. Crediderim, Lud sum, cum ex nomine suspiea
438쪽
bium reddit lectoris animum, addens, se suspicari, Stembergium vis quicquam praeter no
men suum ad Doe scriptum contuli e. Ex quo satis intelligimus, Steinbergium Ludo haud
visum esse idoneum ad librum illum compo- . Dendum. Ac si Verum est, quod Menelienius refert in annotatione quadam ad Fresnois C talogum is historicorum, librum illum manu Steinbergii scriptum asseruari in tabulario re- gni Sueciae, facilius inde credideris, descriptorem libri, quam scriptorem, eum fuisse. Mihi quidem, Steinbergium non fuisse auctorem, hoc est argumento certissimo, quod eius rei testis non est Conringius: cui prosecto, in Saxonia inferiore Versanti, et rerum personarumque huius Saxoniae non solum curiosissimo, verum etiam gnarissimo, id ignotum esse haudquaquam potuit. Aeque infirmum est Boecteri testimonium, cuius ex ore Frisus quidam
apud Placcium et Christ. Gophius in libro de . historicis saeculi XUII. referunt, rixelio ' Oxenstirnio, viro illustrissimo, et Saluio,
γὲ Cap. II. p. 49. ' Vix dubitaueris, aliquas hie suisse partes et Oxen firmi et Salini, si leges in edito nuper PMOHomo Commercii epistolici Leianitiani haee verba Boineburgii :Hippo.
439쪽
384 VIA AD HISTORIAMSuecico ad pacificationem Monasteriensem legato, id libri deberi. Testis enim ipsemet est Hippolithus p. a. etJ7 etJ71 se Germ
num esse natione, cum duos illos procrearit
Suecia. Prodeat igitur Placcius, qui, D. Ioath. Rusdorfium esse auctorem, prorsus persuasum habet, sed infirmo nitens fundamento, teste quippe usus eo, qui tantum referebat re' lata, et iusto maiorem rumori di tribuebat fidem. Imo ne esse quidem auctor potuit ille Rusdorfius, quippe iam a. I6ψα rebus ereptus humanis. A. ITI2. prodiit in lucem Gallica huius libri versio, cuius in ipso titulo Ioachiamus M Transeus, Suecicus ad Electorem Brandenburgicum legatus, nominatur auetor: qua eadem in sententia oncterus svi fuit a que M Burgoldenss., Sed huius quidem e roris originem aperiemus paulo post. Scilicet cum satis appareret, Hippolithum esse virum. partium Suecitarum, et hostili odio in domum Austri
Hippolithus illi per mihi cognitus est, imo familiariter e
saltim ille, qui stylum Ferri commodauit. uui enim maia teν;em congess ere, et calorem spiritumque toti machinae et .animos aia derunt, nae ill per naee mihi satis cognitι magnam panem fuerunt: quorum plerique deceserunt, uno,
z Non aliam idem credendi causam habuit mi renitis in Praef. ad Diarium biographicum lit. e fol. 4. p. . et in ipso Diario ad a. IMP. d. 27. Aug. αὶ Alii scribunt Dranseus. Sed litera Τ recte id nomen scribi, apparet e Iuukeτι Vita Iobi Ludolfi p. 56. a) In Ditis de forma Imperii Rom. Germ. H Λnnot. ad Instrum. Pacio Westph. P. 289.
440쪽
Austriacum incensum, Vix cuiquam SVeeiCO-rum ministrorum carere suspicione c) contigit. Incertissama igitur etiam habenda est
Alex. Arn. Pagensecheri fides, in annot. ad Bochelmanni Syno,n Iuris publici p. 2II. scribentis, quendam, qui, se id ab ipso reno- litho edoctum esse, iactabat, sibi affirmasse, libri huius auctorem fuisse Lud. Camerarium
Suecicum ad foederatos Belgas legatum. Producam igitur certiorem grauioremque testem, Conringium, cuius haec sunt in Conringianis
d) verba: Sub Hippolithi a Lapide nomine latet Bogustaus Ph stippus Gemnitius, Martini, theologi) nepos, historiographus Sue
ciae, olim centurio. Ac sane Hippolithus ille p. a. e fatetur, se aliquot annis stipendia meruiuste, cum antea fuisset Studiosus Iuris ciuilis
e Vana igitur et inepta erat eontemtra Teneteli , in Colloquiis menstruis a. 1689. p. 3i8 H. E. id est, ut interpretatur Placcius n. I446. p. 333. Hulderieο sebenis, A fibri Camerae Imperialis, id libri tribuentis. Contrarium vel ex Edibenu filii additamentis ad Magiri I 0-vmois cum p. soT. et so8. apparebit. d) Edit. a. i7o8. p. 63. it edit. a. t I9. p. 39. Re fert etiam, qui a. i738. ad hunc meum Conspectum annotationes edit, Stollius, narrasse sibi Clarili anum Thoma- sunt, se vidisse exemplar aliquod libri Hippolissi a Lapide, quem ipse Chemuitius amico cuidam suo donarit hisce praescriptis verbis: Author Bog. Ph. Chemuitius. Ita Stollius p. 9IT.