장음표시 사용
421쪽
libro non solum recensentur libri perraro obuii, sed etiam potiora inde excerpta exhibe tur. Et quam magnam librorum rarorum
multitudinem habet Bibliotheca Theologica
Reimmanniana nuper edita l Imo maximam illius bibliothecae librorum partem nihil magis Commendat, quam sua raritas. Postea Londini r726. de rarioribus Italica lingua scriptis liber singularis editus est: et ad Volgii num catalogum exhibuit Spicilegium inligno Dan. Gerdesus in Miscedaneorum Groning norum T. l I. p. 643. - TO6. et T. III. p. 65. 123. Admirandus vero in primis est Sam.
Engelii Catalogus librorum rarissim rum, quos maximis sumtibus tablegit i si
Bernae 1743. editus, et notis instructus criticis. . XXX. Addam et ipse aliquot librorum rariorum a mentionem, ut ne hoc quidem eloco discedam ἀσυμβολος. Per igitur rarorum libr
Reeensetur in Nouis Supplementis Actorum πuditin um T. III. p. sta. R. Vbi et indicatur, auctorem eius esse Me. Franc. Hadimium, Romanum. Huius catalogi aliquam notitiam petas licet e Notiis literariis Gottingensibus anni 1744. p. 232. sqq. a) Quinque libros anti - Iudaicos rarissimos recenset molpus Biblioth. Hebr. T. II. p. IIIo. sqq. De Naudaei rarissimo libro , D Mascurat inscripto, Vid. Gryphius lib. de historicis saeculi XVII. eap. IV. p. 239. R. Ipse ini Actis Philosophorum plures libros singulari raritate notabiles recensui: qui et in Historia Gamnasii Got-singensis cap. IV. f. as. sqq. perrarum eundemque bonum librum Tilemanni Frisii, cui titulus M. Spiget, re--nta copiose.
422쪽
librorum in classem reser Henrici Stephani librum de origine mendorum, Scultingit oest Bibliothecam ecclesiasticam, Benedicti ininc teri libros V. dvi de prineipiis iuris, De δε- .
aeis librum G contra Concilium Ephesinum,
Strauius Introd. cap. II. β. Is. edit. primae p. 72. negauit, hunc Stephani librum unquam editum fuisse. Postea seeundae editionis cap. V. β. 2I. p. 239. memorauit, Stephanum specimen libri de origine mendorum edidisse. Caeterum adhuc credit, ipsum librum non fuisse eonseis filiam editumque. Sed praeterquam, quod pselidonymusa 'Struvio adductus istum librum laudat tanquam suis
usurpatum oculis, ipse Stephaniis in Epistola de suae t puraphiae statu quae et exstat in Vitis Stephanorum a Mattairis editis, p. 3os. p. s: suem, inquit, olim pollicitur de origine mendorum librum, aliquando tandem et ipsum in lucem prodiresinam. Etiam Sehediata. lib. II. eap. I3. innuit Stephanus, se iam edidisse hune librum. Origines mendorum inquit plerasque alibi memoraui. Imo et Honorius de S. Maria in suis Re flexionibus eriticis p. I. testis est, exstare hune libellum, et esse libellum pa . uulum. Edidit quidem Stephanus Caslationes quom plurimorum Ciceronis locorum, in eiusque libelli fine
exempla variorum in Cicerone mendorum, et eorum
εausas, recensuit. Sed aliud, et quidem longe maius opus esse, quod de origine mendoγum composuerat, et rissime docetur in Miblia Nouis literariis anni 1738. p. 34. Quare nune tandem assentior Struuio , nondum editum esse hunc librum, vehementer optans, ut e suis tenebris aliquando in lucem proferatur artis Criticae cuti toribus suturus utilissimus.
60 Vid. Acta erua. 37IO. P. 283. - Reeenset hoe opus Ge. E ei reus in Notitia a Morum Iuridicorum p. 6O. sqq.
423쪽
Hora manni Schedebi et Sebost. Franckii cir nica, Braobesiani Indicem f) expurgator um DecembrisPolitiam literariam Petrinamoris Anglertiuistolas, Blandesium de Si tollis,Anovini g Onus Ecclinae, Campanetae SF lagma de libris propriis,Bodini Theatrum Nacturae, Io. Baptistae Ferreti ch: Minus lapid rias, Alphons Conradi Commentarium in Apo- eal sen, D. Bapt. Crispi opus de Platone caute legendo, Pomponatii scripta, Ioannis Erus nae Pbsiologiam, Nicolai Securi librum de salute Platonis, Trithemii Epistolas famili res, Iordani Bruni scripta, marti Scrutianium ingeniorum, Sebastiani 0 Bassionis Phialosophiae naturalis aduersus Aristotelem lia
bros XII. Hobbesi opera philosophica,
Schenchelii Memoriam artificialem. Des de ters usoris de P innocence inle e trubrum sub r*ina Galliae Catharina a Resommato quodam emissum , rarissimum et simul suo in genere incomparabilem esse , docet Baelius
f Vid. Off. Hal. T. III. n. VI. et Vergnigline muster Dunden, et Aison. Gel. Zeis. anni I743. p. 3Oq. q. Vberiorem eius Indicis notitiam eodem anno edidit Λltor:ii Nis. Em. Abelius. go Vid. liber meus de Anommis pag. ISI. ha Veronae i672. sel. o Hune una eum scriptis suis sibi ignotum esse, satebatur Christ. Thomasius Orat. p. 38. R. Nee MMD- fio cognitum fuit illud mlonis opus. Recensui igitur id hoc nomine eupidius in Actis Philos T. III. p. 939.
424쪽
l Baelius in sua Critique de P Histoire δε Catiuinis ne de Maimboum T. I. p I3o. De libello longe rarissimo Nicolai Guiberti de Dasis veterum murrinis inspiciatur Io. Frid. Christis Dissertatio de iisdem, Lipsiae 1743. edita, p. 23. et II. De Melanchthonii inpo- po ibus Italico sermone editis exitat Iacobi Bracheri Dissertatio in Novorum Miscellaneorum Lipssiensium primo Tomo p. 628. sqq. XXXI. Non erit, opinor, lectoribus meo is molestum, hoc loco recognoscere libros rariores, quorum indicium mihi fecit Catalo. gus historicorum Fresinoio- -nchemanus. Ibi scilicet memorantur sequentes: Petri femtis Thratrum Geographiae veteris p. 2I 3 Antonini Itinerarium cuin notis Hieron. Suria: rae p. 22 ; Ioannis Blaeu Atlas λ munus, duodecim voluminibus constans, p. 249 Gabr. Prateoli Elenchus haereticorum omnium P.
4et; Ioan. Cochlaei Historia Hussitarum p. 43. et 148; Herib. Rostaeis Vitae Patrum p. 49 ; Origines Murensis monobrii in Heia Getis p. 52; Matia . Marrirni et Andr Puem retani Bibliothem Cluniacensa p. 33 3 Stat ta antiqua ordinis Carthusianorum p 59; Barth. de PVis liber conformitatu=m vitae S. Francisci cum vita Iesb Christi p. 6 ; Morinides de uis dugouuernement ae t Oratoire p.
Cons. Struvius Introd. cap. V. I. aO. P. MA
425쪽
69 ; Κωcheri Oedipus Aegyptiacus p. 76; Nic. Bergierit Himire des granti chemins de P
pire Romam p. 88 , Henr. Canisi Lectiones antiquae p. II8, Goldastus de regno Bo- hemiae p. 1q93 Viminum sacrarum mon menta p. 168; Goldasi scriptores rerum . uicarum p. 1 3 , Du Chesne Scriptores historiae Francorum p. 189, Volumen epistolarum, quas Romani Pontices miserunt ad Carolum Martellam, Pipinum, et Carolum M gnum , editum a Graisero P I98; Rob. Gu gnini et Io. Raulini Epistolae p. 212 3 Hier 'umi de ta Garde minoire Iur la mora CHenri IV. p. 233; Uict. Siri Memoire reco dite das anno IGI. o ad' anno Iseo. p. 2383 Sammarabanorum Gallia Christiana p. 268,
. Petri Saxii 0 Pontificium Arelatensie p. 29I3. IUephus Texeira de Portinalba p. 317; Uincentius fin9 Mirabella de Syracusa p. 341; Leon. Augustinus de Sicilia p. 342; D. Mich. Bruti historita C Florentina p. 3 s. Plutiae, nae Historia urbis Mantuae p. 3*8; Dugd lii Monasticum Anglicanum Ia. 4oo; Simonis
h De hoe libro vid. Gessendus in Vita Petrestit Iib.
IV. p. 222. R. et Tenetelim B. 17o6. pag. IIS. sqq. Reeusus vero nuper hic liber est in Menuenit Tomo primo Scriptorum rerum Germanicarum. 3 Hie liber non ita pridem fuit recussis. Vid. o Acta Erud. IT2O. p. 4-
Cons. Fresuoii Μethodus legendi historiam p. I94.
426쪽
. LITERARIAM CAP. VI. 3 Ibehit Atlantica p. 4io; Caroli inerit Iter
Danicum p. 4IT; Samuelis Guichenonii Genealogia Sabaudiae p. q38; Hieroumi He ninges c o Theatrum genealogrcum. XXXII. Sunt vero libri nonnulli usque adeo rari, ut vix in quingentesima quaque
bibliotheca reperiantur, quosque adeo phoenices librorum iure vocaveris. Talis est Cum lius Una cum Variantibus lectionibus codicis MS. Theocreniani editus: quem nusquam obuium eta, docet ac dolet p) nachenburgius in Praef. ad Curtium suum p. . Mihi vero duo eius exempla aceipere contigi , quorum alterum inserendum duxi bibliothecae men-bachianae, cuius in Catalogo id producitur Aa a T. IT
Quarta eademque vitinia huius operis Pars est . longe rarissima. Cuius raritatis causa profertur in Gh- iii Nouis literariis anni II I. p. 4S9. R. Idem R. IT43. p. v. docet eiusdem Maebeckii Camporum H orum Par- . tis primae duo duiuaxat sub sole elle exemplaria, horumque possessores simul indicat. o) De hoc omnino vid. Re manni Historia studii genealogici p. 64. sqq. editionis primae. p ) Cons. Fabricius Bibl. Lat. T. II. p. 717. et lihellus meus de avovmis p. I27. Addo nunc, CDτtium hune iterum excusem esse Lugdtini apua Paulum Helyon et Abraham Cloquemlu rsya. in I2. Vix otium tam OtIosimile, quam editio haec priori: ut facile credas, nouum duntaxat libro praefixum esse titulum. At reperi in pagina quadam editionis prioris , et quidem in maris gine tubarum, pro quo perperam in posteriori est tiιν- harum. Hinc manifestum est, a diuersiis hasce duas editiones prosectas esse typographis. Caeterum non nisi
semel oculis occurris meis polletior haec editio.
427쪽
T. IV. p. IO. Secundo loco nomino Poema cuiusdam Scholastici de Aristotele, praecursore Christi, quod, omissis annotationibus sui auctoris, rursus edidi in sotis Philosophorum, ipsum vero vetus et insigni pro sus raritate notabile exemplar inserui bibliothecae Gymnasii Gottingensis. Alterum vero huius poematis exemplar in bibliotheca Ducis Vinariensis. tertium in bibliotheca Gymnasii Rotenburgensis ad Tubarim, asseruari, docuerunt me doctissimi fratres , D. Marthias et Andri Sam. Geseneri, ille in Notitia
bliothecae Schurraeischianae p. I . sq. hic in Notitia bibliothecae Rotecturgenses Θ-mnasi , Tomo primo Ssdoges Ble chlagim
nae inserta, p. m. Tertium huius generis librorum locum occupet Mnesi, Lan r uti minae, Catholicus discretus, cuius publicauit recensionem Hasaeus in Tomo secundo
huius notae liber est is, quem Lud. Septabus edidit de re familiari: cuius de existentia se dubitari vetat eruditissimus Abbatis Fabricii filius, Prosessor nunc Academiae Iuliae, quippe
428쪽
pe qui librum istum secum retulit ex Italia. Quintum locum hic teneat liber Wittebergae 1529. editus : Pentateuchus, liber I Uuae, liber Iudicum, libri Regum , Nouum Testamentum: de quo opere, LuIhero tribui solito, Dissertationem inserui Tomo quinto Adtorum historico - eccloiasticorum P. 322. -54O. Denique hunc est in censum referenda prima editio Carolini operis de cultu imaginum e cuiusquam singularis sit raritas, ipse docui in praefatione ad nouam huius operis editionem. XXXIII. Venio ad libros malae notae, quorum plerique et ipsi perrari sunt. It trium sunt generum. Primum genus est u) atheorum. Huc reser Vanini scripta, Pomponatis,
Spinoetae, Curbactis, Firmarsi; Machim velli u Principem, Totandi origines Iudaia Aa 3 ' . cas,
od Libros atheorum, quorum ingentem multitudinem possidet Reimmannus, ipse recenset in Bibliotheca . sua p. 972. - Ι37. Caeterorum quoque paradoxicorum librorum quanta ipsi est copia a p. 677.-778. υ) Bussierius Hist. Gall. lib. XXI. cap. 26. p. 3ος. reseri, Henrictim III. regem intim inprimis Machiauebium legise amasseque; et lib. XXII. cap. 27. p. 4o2. addit, eundem ducem secutuin fuisse Ducem Nemursium. Fatientissimum vero iudicem nuper Politieus ille aecepit ' L. Friae Christium, euius acumini an succubitura sit Co ι- ringit sententia, qua nee pro viro eximiae prudentiae habetur Machiauesius, et Epicureorum, hoc est, diuinam Prouidentiam non agnoscentium, gregi adscribitur, dies docebit. Ego quidem, etsi, eum aliquando legi illum - Principem, clarissima mihi visus sum deprehendisse im- Pietatis vestigia, tamen paratus sum a commmo deficere,
429쪽
eas. Collini librum de libertate cogitandi. Librum enim de tribus impostoribus, de quo Struuius copiose egit in libello de dotitis imposioribu , nunquam Prodiisse typis exscriptum, imo ne compositum χὶ quidem fuisse, Mon ius demonstrasse videtur singulari
Dissertatione tomo quarto Menagianorum annexa. Est vero et illud animaduertendum, , multos libros in classem hane referri summa
imo a memetipso, ubi Iectio Christimii operis prorsus alium mihi repraesentaverat Florentinum illuni. Interea referre liceat, doctissimo euidam viro, in Biblio-eheque Tuison e T. XI. p. asa. sqq. Iauiste Aethiopem videri Chrstium, virum alioqui acutissimum.
Proximae tamen aetatis nebulo quidam librum huius tituli composuit, qui commemoratur in Ullistb Mevbactae T. III. p. 681. Vid. Misit Obs miseelLT. II. p. 364. sqq. Plaecius in Theatro Anon. n. 89Σ-P. 184. - I97. La Crore Entretiens Dial. IV. p. 328. sq. et ρ34. Bierlingius Pyrrhon. hist. cap. v. p. 236. R. G. frienus de seripi. de veriti relig. christ. cap. 22. p. 47;ς Annales Acad. Iuliae Sem. II. Coleri Anthol. p. I96. seq. Rich. Simonius Epist. sci. T. Ι. n. I 8. et p. 2I6; Ubii theca Reimmanniama p. 98o. R. et Io48. Vnfehul Te Narimesten I 3 3. p. 763. sqq. Recueit in literature, qui libellus Ainsteiodami I 3o. est editus, p. 33. sqq.
Ο Cum contra halic Dissertationem Hagae I Is. edita fuisset Reponse a la Dissertation de Mn de la Mon-mie fur is Traiis de tribus impostoribus, quae perpaulo post recusa est in I. Go Mautis insanesicher BBeher- Historie P. II. p. 28 . sqq. sit in Monnesus vel potius Monetavius responsionem edidit in Mem res de liter ture T. I, 'l
430쪽
iniuria: id quod accidit Historiae set, Seum .rambum, Melis commentario philosophico de tolerantia religionum, Iordani Brani libro de mundis innumerabilibus, Homini sa) politico,
Thomae Bromnis Religioni b) Medici, Be nardini Ochini scriptis, Thomasi co Dusputationi de crimine magiae.
et Equidem ipse suspectinn profanae mentis habui auctorem huius resoriae in libro de Anon mir p. I6s; sed post iteratam, eamque accuratissimam, illius operis lectionem agnoui, et non fuisse mentem de religionis Christianae diuinitate dubiam. a Vid. meus libellus de Amrimis p. 9, sq. ubi auctorem huius libelli ab impietatis crimine defendi. Non quidem satisfecit ista mea apologia Rer anno, cuinius vid. Bibliotheca p. I3ς. et III3. Sed probaturus eam, opinor, erat, si legisset, in quae postea incidi, verba Spi-zelii, quae ex ipsius Infelice literato, et quidem e cap. 826. repeto. Planissime mihi persuaserum, inquit, anonymiι uisium Politiei hominis informarorem esse atheum, ac 'ο- inde eius effata tum in Episola de eradicando atheismo, tum in Felicis literati Commentat. L. num. XL fuream dein testatus. Attamen, cum nuper ex amici cuiusdam indicio cognouerim, scriptum istud nonnisi satyricum esse, - - usu potui non ea de re operis mei anagnostas facere certiores, ut iNi meeum sui piram omnem de auctonre illa opinionem
6 Religio Mediei vehemento me delectauit. Hinnam nemo Medicorum, imo Theologorum, illo homine sis minus xeligiosust inquit Convingius in Comingianis p. Io. Adi et G. Arnoldi res. Theot Benachiungem p. 389. et 614. Vid. Obs select. Hal. T. IV. p. 4o6. sqq. et T. V. p. I. sqq.