Veritas religionis christianae et librorum quibus innititur contra atheos, polytheos, idolatras, mahometanos, & judaeos demonstrata per fr. Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. 7 Veritas religionis christianæ contra atheos polytheos idololatras ma

171쪽

omnia alacriter π cum voluptate multa fusinenda esse. II. Alter sit Alexander Episcopus Ierosolymitanus , de quo Eusebius L. 6. cap. 39. haec refert: In Palaesina autem e Gexander Per ob morum Epiycopus rursus propter Chrisum ad Prasidis tribunal adductus es c quadraginta enim annis ante jam Episcopus sub Severo Christum fuerat confessus cum ex fecuuda bae eo essione magnam gloriam retulisset, C areae in earcerem conjeeIus es s vir decora jevectute ct venerauda cauitie covspicuus. xui cum post pra claram atque illorem Fidei confessouem in praesidiali judicio editam randem tu custodia avimam exala et, mazabaues in ejus locum Episcopus Perofolrmitavus revuutiatus es. Nota tamen , hunc Alexandrum ante fuisse in Cappadocia Episcopum, qui ad visenda Loca Sancta Ierosolymam veniens, cum Narcissus ejusdem Urbis Episcopus Ecclesiam valde senex regeret, Narcisso

Er multis Clericorum ejus revelatum es , altera die maue tutrare

Episcopum , qui adjutor Sacerdotalis Cathedrae esse deberet. Itaquere ita completa, ut praedicia fuerat, eundiis tu Palaestiua Episcopis iunuum cougregatis, ad evte ipso vel maxime Narcisso Per obmitanae Ecclesiae cum eo gubervaculum fuscepit Narcissus autem, ipso Alexandro teste, D6. annos tunc agebat Ita S. Hieron. L. de Scri pt. Eccles. cap.62., qui addit: Septima autem 'Persecutioue sub Decio , quo tempore Nabditas Autiochiae passus es, dudius CGaream er clausus in carcere , ob co e ouem Chri yi s Iar rio coronatur anno ut creditur asI. : Eadem fere habet Martyrol. Rom. 8. Martii. De alio Alexandro longaeva aetate venerabili & iterata confessione claro, inter Carnificum tormenta pariter sub Decio coronat O , mentionem faciunt Martyrologia Bedae Adonis & Rom. 3 o. Januarii, qui tamen a praecedente diversus est .

III. Tertio loco succedunt S S. Galation seu Galaction &Epistem es ejus conjux Eme se in Phoenicia sub Decio passi. De his Latini s. Novembris & Graeci eadem die, qui in Menol. Basilii ita narrant: Saudius Galaetion ex Urbe Emesa fuit, Ouupbrii Mouacbi praedictione natus , a quo pareutes ejus baptizati fueram. Cum autem post Matris obitum despondisset illi Pater uxorem nomine Epipemeu formosissimam sed adhuc in elem , nuptiis celcbratis , adiit quidem Galaetion uxorems j ed nulla ratioue adduci potuit, ut ad osculum eam admitteret: cujus rei causam ab ea rogatus: Σuiu , inquit, Christiana non es. Iuare statim Chrisianam fe futurum pollicetur . Sed cum nulla Pres θyteri facultas propter Ferfe-cutiovem daretur, ab ipso Galaesi ou e baptizata es. Delude ex composito distributis in pauperes facultatibus, uterque in montem fecessit atque iv Nouasterium separatum se recepit. Commota autem in Chri-

172쪽

MARTYR Es s UB DECIO . Is sianos Persecutioue, ad Regionis Praefectum delati funt. Num igntur Galaesiou comprehensus ad Praefectum trabitur , Di seme asseeutaeum es o simul cum illo retenta. Deinde ambo praecisis mau

bus ae pedibus decollati fuere. IV. Melitina Armeniae Urbs Martyrum feracissima exhibet quarto loco S. Polyeucti sub Decio certamen. De hoc agit Martyrol. Rom. II. Februarii, Graeci autem s. Januarii, die vero Io. , ut ex Actis ejus. Is in Romanis copiis, quae Melitinae stationem habebant, Miles erat s uxorem nomine Paulinam cujusdam Felicis filiam habebat, ex qua unicum filium susceperat. Intimus ejus amicus Nearcus erat, pro sessione & ipse Miles , sed Religione Christianus, ubi Polyeuctus adhuc infidelis

erat . Cum ergo motae a Decio Persecutionis rumor illuc advenisset, Nearcus paratus quidem pro Christo mori, sed anxius de salute aeterna Polyeucti amici, ipsum lacrymans adiit de mutua imminenti separatione monens ac simul dolens, quod in statu aeternae perditionis eum relinqueret. Polyeuctus qui ex familiaricum Nearco conversatione multa audierat de Christo, nec ab eo multum alienus erat, hac visione devictus fuit: Apparuit illi Jesus in somnis pretiosum lagum illi offerens : quod cum Nearco narrallet, mutuo se pro Christo vitam daturos promiserunt.

Polyeuctus igitur illico se Christianum publice professus , propterea comprehenditur R diris tormentis subjicitur . Carnifices ipsi , socer, uxor unicum filium ei praesentans, eum a Fide deterin rere modis omnibus conabantur s in cassiim tamen. Quare morti addictus , animo adeo intrepido supplicii locum adivit, ut Omnes mirarentur , & multi conversi sint: inde Nearco valedicens,& ad se sequendum exhortatas gladio coronatur . Cumque Martyrium, Metaphraste teste, quatriduo post ejus conversionem contigerit, credibile fit, eum solo Baptismo sanguinis baptigatum in Domino obiisse. Graeci tamen in Menol. Basilii s. Januarii aliter factum

narrant: dicunt enim : Cum autem saeva a aversus Christianos Pe secutio mota esset, iique in dies caederentur, qui Christum negare detrectabavi s esire comperta S. Pol)euctus, Christum quidὰm palamo publicὰ Deum profusus es, Idolorum autem Fanum ivgressus omnia Idola comminuit . Comprehensus ergo Praefecti jΗ caedebatur :cumque Praefoctus socer ejus esset, eum Θοrtabatur , ut CBriso ab jurato , saluti fuae consuleret. At ille eompellans Nearcum amicum suum : Vidi, inquit , in somnis Chri sum meum venientem b pretiosum mihi Sagum asserentem . Verumtameυ memento mei, amice .

e Gerat ejus uxor eumque movebar, ut in Fide Christi constans υ-

173쪽

fet. xuare gratias agens decollatus es. Quibus Polyeuctus antea Christianus describitur, Praefectus socer illius, & uxor Christiana supponitur. Quid revera fuerit, meum non est hic discutere . Quomodocumque exprimatur Sancti Polyelicti Martyrium glori osum fuit. V. Sanctum Mercurium quinto loco subjicio, apud Latinosa s. Novembris , N apud Graecos eadem die celebrem . Fuit iste in Oriente sub Decio Miles. Custodientis se Angeli patrocinio, fortiter in praelio se gerens Dux Militum a Decio declaratur :sed cum eum esse Christianum rescivi mei, comprehensum ad qua tuor palos bumi alligari jussit oe gladiis membratim concidi, ignem-q e acceufum ei supponi, qui ex nimio sanguine extinζIus es. Post

haec alligato ad collum ingenti faxo , tu equuleum inverso capite rapitur , deIractaque auea forcipe cute , vinitus Caesaream Cappadociae

ducitur : ubi abscisso capite sepultus quiescit, eurationes Fidelibus omnibus ad bauc usque diem praebens. Ita Graeci in Menol. Basiliias. Novembris . De hoc Sancto Martyre refert Damascenus Orat. I. de Imagin. , quod cum S. Basilius coram imagine , in qua dicta erat B. Virgo & S. Mercurius Martyr , oraret ut Apostata Iulianus de medio tolleretur, confestim vidit, Martyrem exiguum ad tempus ab oculis suis evanescentem , ac non

multo post cruentam ira stam tenentem : quo viso Julianum fui sese necatum sinε mora fama tulit. Et hoc ex Vita Basilii ab Helladio ejus Discipulo scripta se didicisse Damascentis testatur. Idem in Vita S. Basilii, quar sub nomine Amphilochii fertur. Ut ut tamen sit, certum est , impium Julianum Divina ultione

fuisse peremtum. De quo vide SoZOmenum L. 6. his . cap. a. subi relatis variis , quae de hoc suo tempore ferebantur mirabilia, concludit: Neque enim adborret a vero , quin alia etiam bis admirabiliora contigerint, quibus ostenderetur , Christianam Religionem nou humana vi aut industria stabilitam esse. Quae verba mire confirmant hujus mei operis argumentum .

VI. Sexto Martyrium ponitur SS. Luciani, Martiani, Flo rii , Heraclis, Titi, & alterius Florii, qui sub Decio imperatore& Proconsule Sabino combusti feruntur Nicomediae. ΗOrum meminerunt Martyrologia etiam antiquiora 26. Octobris. HO-rum Acta exhibet Ruinari Ae . Mart. , in quibus tamen Luciani& Martiani tantum fit mentio . Dicunt ergo, quoa isti, praeter Gentilitatis errorem, quo summo Zelo antea tenebantur, Magia& maleficiis omnis generis ita celebres erant, ut quotquot Vel lent voluntates suas impias perficere, ad eos accurrerent. Deus

tamen, qui, ut ostendat potentiam suam, identidem etiam magis

174쪽

rebelles trahere solet ac sibi subdere voluntates , id in istis implevit. Erat quaedam puella Deo devota & virginitatis adeo

amans, ut quascumque nuptias contemneret. Hanc Lucianus& Marcianus insano amore deperire coeperunt f sed cum nihil proficerent , ad Daemones Magicis ut consueverant artibus conversi sunt. Virgo in vigiliis Zc oratione perstans constantior Omnes eorum artes eludebat. Quod illi videntes, novis Magicis phantasmatibus Daemones sollicitabant, ut eis responderent, cur qui in tot aliis praesto fuerant, hac in re eos desererent. Quibus Daemones dixerunt: is Quascumque animas non cognoscen is tes Deum , qui est in Coelo, voluistis subvertere, invocantes se nos, facillimum nobis fuit vobis praestare . Sed quia ad hancis castissimam animam certamen nobis esti multa quidem feci- mus, sed nihil potuimus proficere adversus eam. Haec vero ,, virginitatem illibatam servat Jesu Christo Domino suo& Deo, , omnium , qui crucifixus est pro salute omnium : ipse eam cu- , , stodit & nos affligit. ideo nihil contra eam facere possit mus , is nec in aliquo superare . En a Daemone mendacii auctore &jurato Christi hoste , pro Veritate Christianae Religionis ineluctabile testimonium . Cum haec publice agerentur, Lucianus & Martianus cono territi ceciderunt in faciem velut mortui. Post paululum Divina gratia excitati, Daemones omniaque Magica detestati, ad Christum , contra quem se non prie valere Daemones ipsi confessi fuerant, converti statuerunt. Subinde in media Civitate magicis Libris combustis , baptiZati , omnibus derelictis loca secreta petierunt , ubi macerantes se & delicta sua castigationibus detestabantur, Christum sibi propitium invocautes: inde majori Zelo accensi, Christum stupentibus omnibus publice praedicare coepGrunt . Quapropter accusati ad Proconsulem Sabinum , qni tunc Decii nomine regebat, adducti fuerunt. Proconsul ergo eos

primo improperavit, cur vero S Deos relinquentes , ad mortuum& crucifixum Jesum, qui nec se ipsum salvum sacere potuit,

transfugissent, cui Marcianus respondit : Ille uobis donavit, qui I' Saneso Paulo , qua eum ess et Eccjesarum persecutor , postea Hur grati E factus es praedicator . Cumque urgeret Proconsul, ne Christum sequerentur , qui ipsos nec e manu sua nec a morte

pollet eripere . Et respondentibus ipsis: hanc gloriam Christianoruin ex Christi promisso elle, ut qui fideliter certaverit cum Diabolo, minas & quae sunt caduca contemserit, perpetuam ac futuram vitam consequatur ι Sabinus partim irridens partim indignatus, videus se uulla ratione ac minis eos flectere polle ,

175쪽

ut flammis exurerentur sententiam tulit: quae 7. Kalend. Novembris impleta fuit anno aso. , Sanctique Martyres ad Christum advolarunt.

VII. Eodem anno a s o. contigisse fertur illustris passio Sanctorum Tryphonis & Respicii, quam septimo loco propono. Hos secundum veriorem lectionem cum Baronio in Notis ad Io. Novembris & Ruinari in Act. Mart. censeo fuisse Phryges s Apamaeae Phrygiae tentos , R Nicaeam ubi passi sunt perductos,& sub Aquilino Praeside imperante Decio agonem suum consummasse. Hi ergo honestis natalibus orti adhuc juvenes Iesu Christo omni virtutum studio sese dederunt. Cumque Occulti manere non postent assumto ad Imperium Decio , ad Aquilinum Bithyniae Gubernatorem delati, catenis constricti Nicaeam perducti sunt ό sed Praeside tunc aliis distracto negotiis , in carcerem conjiciuntur. Julli post aliquot dies coram Praeside steterunt , a quo quinam essent interrogati, responderunt se Christianos esse, & hunc esse eorum statum & unicam fortunam. Cumque ad haec Pompejanus primi scrinius respondisset: Tales nempe Christianos. jussis Imperator livos incendi, nisi sacriuecavertat Diis: Respicius dixit, hoc esse quod anxie optarent, & pro inde quod sibi praeceptum erat, implere satageret. Addente autem Aquilino , ut aetatem habentes & sanum intellectum , cogitarent quid facerent, alacres responderunt: propterea quia persectum intellectum habemus, nil aliud magis optamus, quam

agonem consummare pro Christo .

His auditis, Aquilinus jussit illos torqueri, ni consenti rent. At illi depositis vestibus ultro se obtulerunt quaestioni. Cumque per tres horas torquerentur, nullam doloris vocem ediderunt, imo de Deo & poena colentium Idola alacreS cum Praefecto disceptabant. Qui nihil se proficere videns , eis gravio ra comminatus, in carcerem detrudi jussit. Interea ad alias Civitates profectus, deinde Nicaeam reversus , eosque constanti O reS inveniens , pedes eorum clavis configi jussit in asperitate hyemis per mediam Civitatem trahi. Eorum hilaritatem admiratus Iudex t xuides ' inquit, non sutilis tormenta 8 Illi autem responderunt: Non : quia clavi non sunt Mi in pedibus vostris , fes

Hac irrisione indignatus Aquilinus, eos manibus post ter gum ligatis, nudos caedi jussit. Sed cum acerrime caederentur, quaestionarii deficiebant. Quare ira repletus ungulas & lampades eorum lateribus applicari imperavit. At dum lampades applicarent , astitit Angelus Domini coronas habens in manibus

176쪽

MA RTYREs s UA DE lo. I g rgemmis & floribus ornatas,quas capitibus Martyrum imposuit, eosque in agone firmavit: quod cum viderent Ministri, cadentes in terram facti sunt veluti mortui. Aquilinus furore infaniens tormenta tormentis adjecit 3 sed cum vidisset, eos ita se gerere ac si nihil sentirent , tandem capitali sententia illos damnavit, sicque gladio jugulati Martyrii coronam accepere,

dumque vitam hanc temporalem contemserunt, a Christo donati fuerunt aeterna . Haec ex eorum Actis quae exhibet Ruinari.

VIII. Graeci autem in Menol. Basilii I. Februarii de solo S. Tryphone loquentes haec habent in multis diversa: TopbouMartyr in nrnia Gordiano Imperatore natus , adbuc puer auferes pascebat, sed simul virtutibus comparavdis operam dabat, Deique

mandata diligenter exequebatur. UNde curatio uum d9vum accepit , ut uultum esui morbi geuus, quod uou curaret Guavit autem Σ'

Imperatoris Iliam is Daemone oppressum , ipsumque Daemonem in specie nigerrimi canis osensum compulit, ut fuas praestigias ct dolos patefaceret s qua res multos ad Gripi Fidem traduxit. Post hae

Decio imperante , captus ab Aquiliuo Praefecto Nicaeam vinctus perducitur 3 ubi ad equos indomitor alligatus per invia laberno tempore raptatur , delude nudus juper acutos clavos volutatur, demum

facibus circa latera usulatus, capite plectitur. Ita Graeci aliqua addentes aliqua omittentes s omnia tamen Christi gloriam in suis Sanctis testificantia.

IX. Octavo . Apolloniae in Bithynia ponitur sub Decio passo SS. Thyrsi, Leucit 3c Callinici , de qua Martyrol. Rom.

18. Januarii dicitur : e polio uiae Sanctorum murorum Torsi

Leucii σ Callinici, qui tempore Decii Imperatoris .ariis tormentorum geueribus cruciati, primus π ultimus abscissone capitis, meatur eaelesti voce evocatus spiritum reddens , Martyrium consummaruul.

Graeci pariter in Menol. Basilii I4. Decembris, de solis tamen

Thyrso & Lucio loquentes, ajunt: Decio imperaute cum Combricius Praefectus magna adversus Chrisiavos mota perfecutione , tu partibus Nicomedia sanguinem Grisianorum iu dies .elat aquam effundereι, aegre id ferens Leucius vir Cbristianus Deumque timens , adiit Praefectum , ct , Canis inexplebilis, tuquit, usquequo hominum favguiuem velut aquam effundes, compelleus ilios adorare lapides 9 Iigua animo sensuque carentia ' Ad bac excanduit μα- fetius, raptumque su equuleum re excarni catum decoliari jussit. dissus veris obviam fatius eidem Praefesto, exprobravit, quo multo mortalium sanguine exbauso , nondum ιamev avimum suum explesset. stuare ρο bunc eo rebensum , manibus pedibusque reviu-ctis , oculis traus is cruribusque contusis, mandavit serra medium.

177쪽

fecari . Sed aut equam scinderetur atque in duas partes divideretur ,

avi mam reddidit. Quid ad haec Dodu vellus e Si Christianorum sanguis sub Decio vel in una Provincia veluti aqua effundebatur , quid dicetur de toto Romano Orbe a per quem grassata aeque fuit Persecutio tX. Nono loco ponam S. Menignum , de quo Martyrol. Rom. s. Maii , & Graeci in Menol. Basilii die I ., qui ei adjungunt S. Romanum his verbis: Mucius Meuiguus vixit imperauis te Decio oriundus ex Civitate Paro seu Pario in Hellesponto arte fullo re labore maunum sibi victum comparaus, mimprabat Chrisianis ob persecutionem in carceres conjetiis . Desiderabat autem ct ipse pro Christi Maro rium obire, idque precibus efflagitabat. Euare audivit vocem sibi dicentem : Mevigue, veni ad me ct iuvenies gratiam csiram me . Accessi ergo ad Pudicem ct Chrisianum Je esse eo usus est. xuamobrem verberibus exceptus, gladioque digitis manuum ae peduis absciso, capite plexus fuit. Veueranda autem ejus Reliquiae in Urbe sepultae praebent funitatem omnibus Fidelibus usque in hodieruum diem . Romauus autem cum Ecclesia Caesareae Palaestiva Diaconus emet, Christique Fidem Populum doceret , comprehensus multisque tormeutis excruciatus eodem die gladio caesus em accepit.

X l. His accedunt SS. Petrus, Andreas, Paulus & Dionysia Lampsaci in Hellesponto passi, ut in Martyrol. Rom. Is . Maii& in Menol. Basilii eadem die, ubi tamen loco Dionysiae ponitur Dion usius, & additur Christina his verbis: Petrus Corsi

Maror ex Lampsaco Urbe fuit. Comprehensus autem ab Idolorum Guitoribus, Praesidi a didi traditur . Cumque Molis sacrincare detrectaret , coutrito lignis corpore, Diritum tradidit. Paulus autem 9 2 dreas, qui sub eodem Abrdi Praeside Milites erant, uua cum illo se theuas etenientes , Dion m π Christinam comprehensos tu carcerem detrusos jussi funι eusodire . Sed a S. Christina edo-cii , patrio Idolorum errore quem a Majoribus accepera ut derelicto,

ad Gripum accessere . Deprehensi ii aque quod Gripiaηi Ufevi, ipsi, i qaam, s Diovsius , primum quidem plurimis supplic is,

quod impuris Daemonibus sacri care nolletit, jubjiciuntur, ac demum lapidibus Otruuntur . Sancta Oeris Christua accurrens ad illos ν plora os capite plexa est.

Xll. Aliter tamen in multis ferunt Acta a Ruinari exhibita . Dicunt, Petrum adhuc juvenem in locis Lampsaci comprehensum oblatumque Proconsuli, cum constanter confiteretur, se non obstantibus decretis Principum velle magis Deo vero Obedire es Christianum elle : uia dc lenium in rotis ligneis, in circui-

. tu

178쪽

tu positis vinculis ferreis, toto corpore constrictum & constactum , sed magis constantem gratiasque Deo agentem , tandem gladio fuisse percussum . Dicunt, Proconsuli Troadem iter paranti oblatos fuisse Andream , Paulum & Nicomachum , quos cum interrogasset, cujus essent Religionis , Nicomachus impatiens prior dixit, Christianus sum , quod Andreas & Paulus interrogati dixerunt. Sed Nicomachus sacrificare repugnans Scappetasus , cum nimium Vexaretur ac prope esset lpiritum emissurus , negans se fuisse Christianum depositus fuit, & Diis sacrificavit. Verum Divina ultione statim percussus fuit: nam correptus a Daemone in terram alliis linguam suam comedens emisit spiritum . Ex spectat tibus autem turbis quaedam puellati virgo annos habens sexdecim nomine Dionysia exclamavit dicens : I lifer σ ivfelicissime Bomo, cur propter uvius hora spatium acquisislsi tibi perpetuam ct inenarrabilem parvam rXIlI. Hoc audito Proconsul accersitam interrogavit, an ese

set Christiana : cui illa , Christiana , inquit, sum , & propterea

infelicem istum plango, quod momentaneam poenam non tole rarit, ut perpetuam requiem inveniret: & respondens Proconsul Venerem S. Dianam eum rapere dignatas esse, ne propter Va

nam Christi Religionem improperia sustinereti addidit: Sacrifica & tu Diis , ne turpiter te illusam vivam incendam. At irridens Dionysia ait: Deus meus major est quam tu, ideoque mi

na S tuas non timeo i potens enim est dare mihi in omnibus tolerantiam . Tunc Proconsul tradidit eam duobus Iuvenibus corrumpendam s Andream vero & Paulum jussit in custodiam recludi . Juvenes ergo acceptam castissimam Dei puellam duxerunt ad suum hospitium. Cumque usque ad mediam noctem insisterent, ut ei vim turpitudinis in serrent, post mediam noctem quidam splendidus Juvenis eis apparens totam domum luce perfudit . Quo conterriti duo illi Juvenes ad pedes puellae provoluti ceciderunt. At puella erexit eos dicens , nolite timere: hic enim est Custos meus & tutor. Interim illi rogabant eam, ne quid mali eis contingeret.. Mane autem facio excitantibus Dianae Sacerdotibus omnis Turba conclamare coepit, ut Andreas & Paulus sibi traderentur. Qui jussu Proconsulis adducti cum coram omnibus constanter negassent se Dianae sacrificaturos, flagellis cassios tradidit Populo lapidandos. Cumque extra Civitatem ligatis pedibus traheren tur , Dionysia clamans & plorans e custodia elapsa cucurrit ad

locum ubi erant, & jactans se super ipsos dixit: Ut vobiscum pollim vivere in Coelis , volo vobiscum hic mori in terris. Pro-

179쪽

- consul certior factus de eo quod acciderat duobus Juvenibus & quod e custodia fugiens jactasset se super corpora Andreae& Pauli', ut cum ipsis lapidibus occideretur, jussit ut separaretur S gladio plecteretur 3 quod factum est . Igitur SS. Martyres, Petrus diversis poenis , Andreas & Paulus lapidibus , Dionysia gladio coronati sunt apud Lampsacum , Decio imperante, optimo Proconsule Idibus Maii anno Christi aso. Quis tantam animi

fortitudinem maxime in puella non admiretur XIV. Idem annus celebris fuit Martyrio S. Maximi. Decio enim nomen Christianum delere conante, Maximus in Asia &Ephesilit quidam volunt coram optimo Proconsule se Christianum palam manifestavit. Erat is conditione plebejus negotium suum exercens. A Proconsule sacrificare Dianae justiis S ita poenas ab Imperatore latas evadere , cum respondisset', hoc se optare, nimirum pro Christo pati, & propterea se mansese stalle, ut tandem carens misera hac temporanea vita aeternam reciperet ἡ Proconsul julΙit eum fustibus caedi, ipsum interea monens ut resipisceret ac Dianae sacrificaret i sed videns se nihil proficere, sententiam tulit, ut lapidibus obrueretur,

sicque athleta Christi ereptus fi Ministris Diaboli, triumphi palmam Coelo intulit. Celebrant autem hujus memoriam Latini quidem 3 o. Aprilis, Graeci vero i4. Mati s qui pluribus Martyris constantiam circumstantiis Ornant.

q. VIII.

. Carpus die. Domus di Achatius.

l. FT Lira priefatos, qui pro Christo invicte triumpharunt, M plures alii superestent. Ex his S S. Carpus Episcopus Thyatirae in Lidia 3 Papylus Diaconus, Agathonica soror

ejus, S Agathodorus eorum famulus aliique multi. Scio, horum agonem ad tempora Antonini Veri & Aurelii Commodi , non vero Decii ab aliquibus referri, & maxime a Martyrol. Rom. 13. Aprilis , quibus consentire videtur Eusebius Lib. 4. hist. cap. I Alii tamen ut Tillemontius, Ruinari, Graeci , & Valesius in dictum Eusebii Caput probabilius referendoselle ad tempora Decii existimant. Quo autem tempore passi sint, praesenti meo argumento non officiS , cui satis est istos revera aliquando pro Veritate Religionis Christianae fuit e pastos . . . Hi igitur Sancti Martyres propter Fidem capti & ad Valerium seu Valerianum Proconsulem Optimi luccessorem an. 2ς I. . dela-

180쪽

delati ac Christum generosh confessi catenis onerati per totam Τhyatirae Urbem ducti sunt s qui iterum postea interrogati, antequam responderent, Hatis ad Coelum oculis, signo Crucis corpora munientes Christum denuo confessi sunt. Tunc Valerius rudibus equis per Iudibrium impositos Sardiana vel Sarden tunc Lydiae Urbem quo erat ipse iturus adduci jussit, ubi tertio Christum confessi, carceri addicti sunt: interim tamen Agathodorus famulus nervis bubulis adeo crudeliter distractus fuit,

ut vitam temporalem in aeternam felix permutaret. Hoc tamen

nihil territi alii jussi sunt pedestres catenis gravati Pergamum transire: quo cum pervenissent, Episcopus Carpus virgis & spinis

contextis caesus fuit, faces lateribus ejus accensae fuere , plagis etiam sale aspersis. Papylus etiam iisdem cruciatibus affectus fuit, sed uterque hilari vultu tormentis superatis in carcerem trahitur. Post paucos autem dies super serrea acumina nudum utramque extendi jubet atque costas distrahi, tandemqne in ignem injici, in quo e temporali vita ad aeternam transierunt. Videns Agathonica Papyli soror tantam fratris in tormentis pro Christo constantiam sancta aemulatione accensa , depositis Uestibus , sponte in ignem prosiliens cum ipso consumta ad gloriam evolavit aeternam .

II. Hisce praenarratis sere in omnibus concordant Graeci in Menol. Basilii Ia. Octobris dum ajunt : Sancti Mar res Carpus ρο Pantus Decio Imperatore florueruui. Et Saucius quidem Carpus Episeopus Iatirorum fuit, Papylus autem Diaconus . Confrehensi autem ab a a Praeferio tuterrogatique , Gripi Domini nomen tu conspectu omulum coufessi sunt: jusique Molis immolare , imperato

facere recusaruvl. xuare alligatos ad equos usqu e ad Sardes Urbem prae se egit π raptavit Praefeeius , ibique in equuleum auos excarni-Acari mandavit. Agathodorus autem Sanctorum fervius illos pros

euius laudiis torquetur donec expiravit. Carpus veris cum tu equuleum subrideret, rogatus d Praefecto, cujus causa id faceret , r spondit, se ex bilaratum esse , quod gloriam Dei vidisset . Igitur de equuleo depositi tu Quem eo ictu utar . Agatboui ea autem Fanli soror , quα tum aderat, tu rogum ardeutem fud ponte gaudens iuJliit, ambo auimas 'Domino tradidere .

III. Ecclesia Smyrnensis in Jonio , quae secundo seculo in S. Polycarpo Episcopum vere Apostolicum & Martytem Christo dedit, tertio seculo in S. Pionio ejus Presbytero dignum Polycarpi virtutum protulit haeredem, ac ruinae, quam in Eude-mone suo Episcopo ac pluribus suis palla fuerat, reparatorem. Ejus virtutes Zelum constantiam in Martyrio velut clam pendio