장음표시 사용
191쪽
memorat Martyrol. Rom. 23. Decembris, nimirum Theodulum , Saturninum, Euporum , Gelasium, Eunicianum, Zeti- Cum , Cleomenem, Agathopum , Basilidem, & Evaristum , qui omnes capite caesi sunt. Horum agonem & singulorum patriam recensent Graeci in Menol. Basilii eadem die his verbis: Ipi ,
'Decio imperante, ex Insula Cretae fuere , ustu tamen ex eadem C vitate , sed ex diversis ejusdem Regiosis locis. Et ex Metropoli qui-dΘm Gor va quinque ortum duxere , Theodotus, Saturvivus, Eu poras, Gelasius, Euniciauusi ex Guosso vero zoticas 3 ex Epiuio Leomenes Poutius , ex Panormo et albopus , ex CIdonia Basilides soe' ex Heraclea Evaresus: qui comprebens ab Iindelibus Praefcto Infula traduntur : at ille Populo imperaοiι, ut viinctos ad Aras Idolorum circumducerent, σ uis immolarent, gravissimὸ eos , ut cuique libui et, torquerent. Triginta itaque dierum 1 patio circumducu tur , illuduutur, verberantur , lapidantur , per stercora ropto tur: demum Praefecto pro Tribunali sedente eoram eo decollautur , ad extremum Itir tum gratias Deo agentes. Quis tantam in carne
fragili constantiam , & tantis tempore ac poenis probatam , ut opus supra humanum & plane Divinum non demiretur ris Celeberrimi habiti sunt hi decem Cretenses Martyres notat Baronius ad diem s. Julii vel ex ea causa, quod illo ,, rum meritis ea Insula custodiens semper Catholicam Fidem,ri illaesa permanserit ab omni haeresum labe, prout Martyrius is Episcopus Gortynae in Creta una cum collegis Episcopis stris
bens ad Leonem Magnum Imperatorem recenset his verbis: ,, Dicimus Tranquillitati tuae, quia ab initio totius haeretiea blasphe miae iuexperta es vestra Creta, deeem Maroribus passionis tempονσdeprecautibus, ut libera is tentationibus haeretieis, semper ab Uu es rum ' incia fervaretur. Quam Epist. dicit Baronius extare tom. a. Conc. edit. a. Colon. pag. a s. & a 6., modo autem edit. Harduini tom. I. pag. 767.
VIII. Porro praefatorum Cretensium Martyrum in Fide. constantiam fructum fuisse instructionis S. Cyrilli Gortynae Episcopi, qui sub Decio pariter passus est, probabiliter censet Surius& Baronius ad ann. Is . num. I 6. . Ejus Acta, quae Baronius re
putat sincera, ferunt, Cyrillum ab infantia fiducia in Deum fuisse repletum, sic ut interdum parentes ipsos deserens ad Ser vos Dei ubicumque eos inveniebat accederet, quo ab eis Fidem
edoceretur, in eaque magis confirmaretur. Cum ergo ejus pie tas aetate crevisset, vix trigesimum quartum annum attingens Episcopus eligitur. Quo in munere honi Pastoris partes exercens
gregem sibi commissum aluit & simul auxit, Infidelium multos
192쪽
M ARTYR Es sua DECIO . I γγ ad ipsum trahendo . Quinquaginta annos indefessa vigilantia laborans ad octuagesimum quartum aetatis pervenerat omnibus
amabilis, & vel ipsis Christi hostibus admirabilis, cum Decii
Persecutione irruente a Lucio Praefecto captus Diis s.crificare jubetur. Lucius coepit eum adhortari, ut suae senectutis misertus ad obediendum Decii mandatis flecteretur . At Cyrillus, mea , inquit, senectus nihil est ι Deus enim mihi promittit, me sicut Aquilam renovandum fore : . alteri quam ipsi sacrificare non pose sum, ut tu jubes s quia qui aliis Diis immolaverit, extermina-hitur a terra . Respondente autem Lucio: tu qui sapiens haberis, talem te este ostende,saluti tuae obedientia consulendor reposuit Cyrillus: imo insipiens essem, si postquam tota vita mea alio Sdocui, ne Idolis immolando parerent, ipse hoc faciendo dignus
reprobatione evaderem. Mea ergo salus est, ut eorum, quae filios meos docui, ipse me exemplum praebeam.
IX. Videns Judex constantiam sancti Viri, eiusque responsis
confusus, vivum eum comburi imperavit , statimque laudes Deo canens in ignem injectus fuit. Porro cum qui aderant Fideles corporis ejus reliquias colligere exoptarent, apparuit in me
dio ignis stans manusque ad Coelum tendens illaesus, ut sicut tres Pueri e fornace Babylonica , ita & ipse ε rogo illaesus exierit. Hoc prodigio obstupefacti Infideles, rem Judici nuntiaverunt : qui sanctum Virum ad se vocatum , videns eum a tiam mi Sprorsus innoxium exiisse, non potuit, quin Deo Christianorum gloriam daret, ideoque Cyrillum ad suos liberum dimisit. Accurrerunt proinde omnes,& felicem se quisque existimabat si eum vel tangere vel ad eum accedere sibi licuisset. Hinc multi erroribus relictis Fidem Christi amplectebantur. Inter adeo gloriosoSeventus solus Cyrillus tristabatur, quod dignus habitus non emset mortem pro Christo pati. At Deus hac gloria eum privare noluit: videns enim Lucius ex hoc prodigio tot ad Christum transire & idola deserere , poenitentia ductus, quod erga ipsum humaniter se gessisset, finalem sententiam protulit, qua S. Cyrillum decollari jussit. Sicque die-Junii cui apud Latinos
glorioso Martyrio vitam coronavit.
X. Ita ad eandem diem Marty rol. Rom. his verbis : Gor vae tu Creta S. Grilli Discopi, qui in perseeutione Decii sub Lucio Praeside flammis injectus, eum incensis minculis evasi et illaesus aesapore tanti miraculi a judice dimissus esset, rursus pro insavito alaeri Fidei praedicatione factEde Christo, ab eodem capite plexus es. Graeci autem in Menol. Basilii eadem die clarius sic habent: Sacra gwror CFrillus Christanε Fide Divinisque auctus virtuti- Tom. VI. L bus,
193쪽
bus, Creteusis Ecclesia Pontifex consitutus fuit. Cumque gregem beNe gubervasset, atque Domini plebem doctrinE adbortationibus
auxisset, commota Perfecutione, Idololatris comprehensus ligatur Praesidi Assitur : ignem projectus, indeque illaesurta refus, vinculis quibus vinciebatur concrematis, s una lignis quibus flamma alebatur in civerem redactis , Praeside dimissus fuit factum mirante s o tune quidem res ita se habuit. Fosmodismvero Fraeses cerneus complures CBrsi Fidem amplexari, Imperatoris indiguationem .eritus , Sauctum comprehesium, etiam iuvitus capite damnavit: ct per buuc modum vitam immortalem perpetuam que Regni caeleeIis beatitudinem eidem comparavit.
X l. Corinthus quoque illustrium agonum Decio imperante theatrum fuit. Primus qui a Latinis die Io. Martii celebratur
extitit S S. Codrati, Dionysii, Cypriani, Anecti, Pauli N Crescentis, qui Corinthi sub Jasone Praeside caesi gladio fuere . De his fusius Graeci in Menol. Basilii eadem die haec habent : Imperante 'Decio cum Persecutio mota fuisset, Corisiaus omaes aut capti mactabautur , aut fugientes in montibus ad tempus a coudebantur . Tunc etiam mater Codrati ex Urbe Corinthiorum oriunda, fago elapsu venit in montem ET in latebra degit: π quia praegnaus erar, peperiι Alium , Codratum uominavit, nee diu posea vixit relicto sitio adbue in Dute mortua. Nutriebatur autem ille is nubibus Iupra tuum coeuntibas aquam adferentibus potumque ei praeb enticius . ProcedeNte vero tempore cum aetatem juvenilem attigissct, co-guoveruut eum aliqui, ct ad eum accesseruut, ex qaibas erant Θ-prio MMs , Diotasius, Anectus, Paulas oe Crescetis, omnes re
gebat Sanctus Codratus oe veritatem docebat. Pos aliquod delutempus ab idolorum cultoribus traditi funt Praesi ct et incti CoriNicium adducti , ac dein tormentis subjeeri, eum usque ad Auem Chripam prαdicareut, eapite plexi suur. Ita Graeci qui deinde Martyrium S. Dionysi separatim enarrant . Ea tamen quae de S. CO-drato dicunt, quod scilicet mortua matre infans nutritus fuerit nubium aqua vel rore nutritus, aliquibus absque fundamento
dici putatur: & similiter si sub Decio natus asteritur, sub eodem adolescere & pati non potuit, cum Decius duobus vix annis Imperium tenuerit. Sed hic de circumstantiis non curo : satis enim m ibi est, hosce Martyres vere pro Christo fui ite pastos .Xll. His adjungunt Graeci si. Januarii in Menol. Basil. Victorinum , Victorem , Nicephorum , Claudianum , Diodorum , Sc rapionem,& Papiam Corinthi similiter sub Decio passos Sc sin
194쪽
ois e torti furit. Victorinus enim eruto oculo dextro , manibusque π pedibus abscissis, in ingenti mortario marmoreo contusus decessit .
Victor praecisa livgua eadem ratione in mortario contuuditur. Nicephorus tamdiu peemitur , dοπα Detuis Θ Naribus erumperet, deinde per capillos suspensus, tandem in eodem mortario conciditur, quoadauimam efflaret. Gaudiavus mutilatis manibus ae pedibus o suspen-Jas ex hae vita discessit. Diodoras igne consumtus es c Serapion inverso capite Doeusas deeollatur. Papias denique manibus pedibusque amputatis, faxo auigatus in profandum dejicitur. De eisdem agunt Latini a4. Februarii, sed supponunt, eos fuisse passos in AEgypto sub Numeriano Imperatore & Duce Sabino, ut ait Adocum aliis . Sed si hoc dicatur , sub Decio, non sub Numeriano passi fuerunti Sabinus enim, qui alio nomine Tertius forte vocabatur , mgypto praesidebat anno aso. , quo Decius imperabat.
Quod vero Graeci eos passos fuisse dicant Corinthi, Latini vero in AEgypto componi posset dicendo Corinthi quid Θm fuisse, sed in Rigyptum ad Martyrium traductos , vel Corinthi fuisse passos, sed eorum corpora fuisse postea in AEgyptum translata . XIII. Corinthi quoque iisdem temporibus sub Prae side Uenusto Tertii successbre, & proinde sub Decio, S. Leonidem Mplures sanctas Mulieres vitam pro Christo dedisse, sentiunt Bollandi sis io. Maii: Graeci I 6. Aprilis in Menol. Basil. haec habent : Hi Sancta Martyres ex Graeciae Regione fuerunt. Ae Leonides quiram eum iu Festo Resurrectionis Domini nostri P a Chri ucoram frequenti Populo in Ecclesia psalleres Festumque ageret, comprebensus fuit ab Idololatris ct Oluctus Corinthum adductus . Reliqui veris Viri ae Mulieres, qui ex diversis locis erant, Provincia Praesidi oblati fueruui. 1jlai simul vinculis confricti-Sancto Leonidi alaues , in carcerem detrus sunt. Deinde Θ careere educti , iteram Corinibi Praesidi sistuntur . Cismque ab eo impellerentur
Cbrsum negare, π Idolis Der care, nee ad id adduci possent, Leonides quidem ligno suspensus erudeliter depexas laceratus ) es,
faeibusque in lateribus usulatus , deinde δ ligno depositus, una cum Soetis Saveiis Isis in profundum maris demersus fuit. Hos eosdem
Martyres s omisso tamen Leonide & additis Callisto & Chavisio
cum aliis septem indicare videtur Martyrol. Rom. i6. Aprilis dicens : Corinthi natalis Sauctoram Maroram Callisi O' Charisii eam aliis septem, qui omnes in mare demersi fuvt.
195쪽
De Septem Dormientibus, Chrisophoro ct Themisocis .
II nuncupantur, nomina ex Martyrol. Rom. 27. Augusti sunt Maximianus, Malchus, Martinianus, Dionysius, Joan nes, Serapion, S Constantinus, qui Ephesi ponuntur. Aliter tamen eorum nomina reserunt Graeci in Menol. Basilii a 3. Octobris , ubi commemorantes manifestationem eorum & narrantes historiain a junt: Hi Sauctι gMaximilianus, Pamblicus, Martitiianus , Diovsius, Ioannes, Cavstantinus, ct Autoniuga, imperante Decio Epos claruere . Ob Chrsi autem confessionem compreheUS' ad Imperatorem producti, eum tempus ad deliberaudum petiissent, .dque impetrassent, in montem queudam profugieutes, in speluucam fe se abdidere , ibique obdormierunt, obstruso Delunca aditu . centesimo septuagesimo fecundo pos anno Theodosio Puuiore impera te , cum Haeretici dogma moetis ut, negando Resurrectionem s eaque res Imperatorem maximὰ sollicitum haberet, Deus, ut in omnium animis certam Refurrectionis fidem coinrmaret, aperta speluoco, voluit eos vivos excitare : ex quibus Pamblicus sumto Decii nummo descendit in Urbem ad coemendos cibos, ut qui hesterna die dormisset: sed cognitus adductusque ad Episcopum , rem omvem , uti se babaerat , exposuit . Igitur cum testatam Resurrectionem fecissent, iterum mortui in speluncam illatifunt . II. Hanc historiam refert etiam Photius Bibl. Cod. 233. pag. 33O9. , aliqua tamen varietate: nam vult hos septem suu
nes , cum Decius alio transmigrasset post Fidei coram ipso editam confessionem feeuritate inventa in speluucam in monte juxta 'besum fuisse , ta' servitum ipsis in iis , quae corporalis necessitos popularet, ob uuo eorum, qui jamblicus fuisse perhibetur. Paulo post Imperator, fuga re loco ubi essenι, ρο vivendi ratione exploratGiso pleuas , obstrui spelunca os jussit, ut fame Mar res enecarentur. Hoc tamen cohaerere non potest, quod & ipse dicit, nimirum eos in spelunca mansisse a a. annis, & inde exisse , dum Theodosius annos 38. imperii sui ageret: nam cum annus 38. Imperii Theodosii incidat in annum Christi 44ς. , fit, ut si hi Martyres sub Decio speluncam ingresti sint, hoc fuerit anno Christi aso.& sic nec dum ducentis in ea annis , antequam apparerent, mansisse. III. An vero dicantur Dormientes, quia toto dio tempore vivi
196쪽
ΜA RTYREs sua DE cIci. I 8 Iuivi somno sopiti fuerint: an vero revera mortui Theodosii
temporibus fuerint e morte excitati, controvertitur. EOS a temporibus Decii usque ad extrema Theodosii Iunioris tempora, fere nimirum ducentis annis intra specum somno captos revera dormisse , senserunt ex Graecis Metaphrastes, qui hujus rei historiam texuit, quam recitat Surius tom. . 27. Julii, Nicephorus lib. 24. cap. f., Cedrenus in Compend. anni a I. Theodosii , ex Latiuis Greg. Turon. , Sigebertus Chron. ann. 4 7. Ab OP posito autem eos fuisse vere mortuos, & a morte excitatos Theodosii tempore apparuisse, ac Normientes dictos consueta Divinae Scripturae phrasi , quae eos, qui pie religioseque vita functi Dormiestes consuevit appellare probabilius videtur a & ita sentiunt Graeci in Menologio supra relato, & Photius ipse. Et merito . Nam si ipse cum aliis Graecis vult, hoc miraculum fuisse a Deo factum ad confirmandam fidem Resurrectionis, quae tunc impugnabatur ἡ haec veritas certe non probaretur, si non a marte , sed a somno tantum , quo toto illo tempore fuerant oppressi,
IV. Nutate tamen hujus mirabili silacti quomodocumque expositi & causam & modum & factum ipsum sequentia argumenta ostenduit. Causam quidem , nam diςunt, hoc miraculum fuisse a Deo patratum , ut fides Resurrectionis, quae tunc impetebatur , confirmaretur : at nulla temporibus Theodosii iunioris legitur exorta haeresis , quae veritatem Resurrectionis negaret. Scio, hoc asserere Photium citato Cod. Is 3. , ubi ait: Toeodorus quidam , atinam ira usu fuisset, Di copus ab eo-νam erat . Hic , nescio, qua rotiove, luso tu delitatis absorptus, graveoleutes evomuit voces, mortuorum resurrectionem negatis , 9 mutior eam fuis sectariis eodem errore involvens. Hoe miraculoeIarum resurrectionis tesimonium in omnem terram divulgante, ipsi, ct quicumque Seutiles retiqui eraui, partim rubore eonfusi obmutueraut , partim certam Λrmamque resurrectionis spem conceperunt . Haec Photius. Sed de hoc Theodoro Fidem resurrectionis Τheodosii tempore negante nulla fit in historiis mentio , imo nec tunc de resurrectione quaestionem eXortam ex eo probatur, quod nec in Concilio Ephesino sub eodem Theodosio celebrato, nec in Synodo Chalcedonensi post illud proxime coacta ulla unquam de hujusmodi haeresi mentio facta invenitur , qua: prima omnium Patrum sententia damnari debuisset. . V. Nec magis certus videtur modus s quo ista vel dormientium expergefactio vel jam mortuorum suscitatio facta ivit. Ut enim ex Menologio dictum est, & clarius exprimit Pho
197쪽
Photius ibidem, At Iius , ad quem tuae , mori Ele perιius
Pliotius, qui antea descripserat, quo modo ad tanti prodigii fa Inam imperator ipse & Marus . tunc Ephesi Episcopus accesserint ad speluncam, & Martyres allocutii ab eis didicerint omnia, quae ipsis acciderant : quo facto in conspectu Imperahoris & Epi- Ropi in ipso antro Sancti Martyres in Domino iterum quieverint
ipsorum ex hac vita communi migratio . . DL'; . ./-t
VI. Prodigium revera mirabile & inauditum, & quoad factum , & quoad modum quo factum est ι Sed optandum esset, ut solidioribus fundamentis esset innixum , & maxime testimo Dio eorum, qui vel coaevi vel propinquiores illius temporis gesta accurate scripsere. Factum enim adeo publicum & solemne& ante inauditum silentio omitti non debuisset. Et certe Pro sper in Chronico, Marcellinus, & Evagrius, qui omnia sub Theodosio Juniore gesta studiose enarrant, hoc adeo singulare
posteris tradere non neglexissent. Cum ergo de hoc nec ver
bum faciant, non leve fundamentum dubitandi viro prudentPpraebent. Accedit, quod Ephesinus Episcopus, sub quo hoc contigisse narrat Photius, non erat Marus, ut ipse scribit, sed Stephanus , qui tu eam sedem vi armorum fuit in trusus, imo communione Dioscori &Euthychetis pollutus,ut habent Acta , quae recitantur in Synodo Chalcedonensi Act. i. R I I. Unde non est credibile, septem Dormientes ejus communione inquinari
Quid vero in hac causa decernendum sit, meliori judicio re linquo. Hoc mihi satis est, hos Sanctos Martyres gravia sub Decio passos esse, ac in spelunca reclusos in Domino obiisse, &si velis,etiam eorum corpora Theodosii Junioris tempore in spe cie fuisse reperta. Atque ideo ab Ecclesia anniversaria solemni. tale merito celebrari. An vero toto illo tempore somno sopitimansierint non mortui, vel si mortui fuerint postea adeo mirabi liter eX citati, ac iterum mortui, cum Baronio nec prorsus negos neque assirmo. VII.
198쪽
VII. Sancti Christophori celebris quoque memoria est tum apud Latinos tum apud Graecos. Hoc tamen non obstante , quidam praesertim ex Modernis totam Christophori historiam allegoricam esse , nec unquam fuisse hominem , qui tali nomine vocaretur, sed esse nomen merε appellativum, quod cuique Christum corde serenti attribui possit, pertinaciter de more contendunt f irridentes Ecclesiam, quod eum ceu singularem Martyrem colat . At si hoc dicere licet, lieebit etiam dicere SAgn tium Martyrem, qui ut suo loco dixi, raeophoras, id est Dei servocabatur, non fuisse singularem hominem , ac verum, sed allegorice efformatum , nec Romae a Leonibus discerptum: quod
tamen dicere, puto, contra totam antiquitatem non audebunt.
VIII. Nec defuere ex Catholicis , qui idem sentire visi sint, inter quos citatur Laurentius de Villa Vincentio de Ratione studii Theol. L. 3. cap. 6. & 7. , ubi vult quod Pictura Christophori adumbrat Evangelii praeonem, qui dum Christum extollit recircumfert visendum cognoscendumque omnibus, periclitatur in pro-eellis er fluctibus hujus mundi , atque 4 matis hominibus tanquam monstris ac belluis marin/s undique rufesta. ur: sed tamen indefessὰ respeerans ad lucernam Verbi Dei , quam Sancti Patres, Prophetaeer se postoli de Ecclesia prodestites accensam ostendant ac protrudunt s nixas praeterea oe jucundi Morum fructuum imposerum, .el ps bane visam recipiendorum s quos baculus f perne .irens oefloreus promitti er eontentus tenui forte , Ciffa nimirum O' Ces
ta ste pautar id in pera panis er piscicuIus pili parabilis: item vestis eurta ct misimὸ lacinio a ) tandem ad littas &flationem contendit , ubi quiete er gloria aetera E eum Gripo , quem gesavit, seu tur. Hae vir iste Catholicus inae , stadmissa S. Christophori historia ad solum quo pingitur modum , quasi allegorice adumbrantem Eius cuina nitam in portando.sust praedicatione Christum, restringeret, admitti posentia Sed totam Cliristophori historiam allegoricam ponere novum 5c veritati contrarium est. Unde Molanus L.3. cap. 27., de Imaginibus , ait: Ruae jam ἐπ-
euleata fuat pretiuens ad Marorem Chrisophorum s nec tolerandum arbiινor , quod ab Haereticis trahantar ad adumbrandum Evangelii praecoxem , quas tota biporia Maroris Christopbori velut fa
IX. Igitur cum Ecclesia fulta Traditione, & Patres satis
antiqui ut Gregorius L. 8. Epist. 3I., modo L. Io. Ep. 33. , ubi
Monasterii S. Cliristophori meminit, Eulogius L. a. cap. 4. , &Martyrologia S. Hieronymi, & caetera a s. seculo , ut Usu ardi Bedae, Adonis, Romanum , & Graecorum Menologia concor
199쪽
diter S. Christophorum veluti singularem personam patrist Lyriensem & Martyrem sub Decio agnoscant, absque temeritatis
Mota puto non esse recedendum. Censuerim tamen , nonnulla
in eo repraesentando per allegoriam in picturis, seu imaginibus exprimi, denotantia ejus praecipuas dotes , ut quod forma princera & quasi gigantea pingatur ad ejus constantiae magnitudinem eXprimendam, cui annectuntur Christus sub forma pueri ejus humeris insidens, fluvius quem tranat ipse baculum tenens manibus & Christum humeris, aliaque hujus generis . oeae omnia allegorice sequentibus carminibus egregiae exponit Hi ronym. Vidas Albae Episcopus.
Chrisophore, in um quod eam asque in corde gerebar, Pictores Christim dant tibi ferre humeris,2μem gestans quoniam multa es perpessus amara , Te pedibus faciunt ire per alta mari. Id quia non poteras, nisi vasti corporis usu,
Naut membra immanis quanta gigantis erant sUt te uors capiant quamvis ingentia templa s
geris ρο rigidas sub jove ferre Demes . Omnia quod victor superasi dura, virentem
Dant manibνs palmam, qua regis aItus iter . xuod potis ars tibi dat, nequeat eum fluere vero, e recipe cuncta bono Tu bonus sa animo.
Hisce pius poeta exponit, quid exprimere Pictores velint, dum S. Christophorum pingunt, nimirum in ejus humeris Christum ponunt, quia eum corde gestabat. Formant ipsum giganteae staturae, & mare transeuntem , vel fluvium, ut exprimant ma gnitudinem animi in superandis hujus seculi fluctibus, ac de mum in signum victoriae dant ei palmam in manu . . X. Porro Veteres consuevisse insignium virorum Imagini bus aliquod symbolicum inserere, colligitur ex eo quod narrat Eusebius L. a. de Vita Constantini cap. s. nimirum quod pius iste Imperator In sublimi quadam tabula ante viesmuIum Pasotii posta cunctis spectandum proposuit salutare quidem signum copi is o superpositum: infra verb hosem illum π inimicum geueris bu movi , qui impiorum Urannorum operE Ecelesiam Dei oppugnoversit,f b Draconis forma in praeceps ruentem . xuippe Divisua oraculo ιν Prophetarum libris draeonem ilium ct sinuosum ferpentem oppesio
ruot et ideoque Imperator draconem telis per medium .entrem coin
xum ρο in profundos maris gurgites projectum sub suis suorumq*σιiberorum pedibus cera igne refotaid depingi proponique omnibus vo luit : boc Qidelicet modo designans, oeeuhum humani generis binςm, quem
200쪽
quem fututaris illius tropaei, quod capiti ipsius superpositum erat, vi ac potentia in exitii barathrum detrufum esse signi abat: Simili ratione cnotat Baron. ad a3. Aprilis ) consuevit pingi S. Georgius ut eques armatus 3 qui hastae cuspide draconem interficit, juxta quem ponitur Virgo supplices manus tendens : quae secundum historiam nequeunt intelligi, sed solum secundum symbolicam significationem . Idem de Imaginibus S. Christophori ex dictis judicium ferendum est. XI. Statuto, Christophorum , de quo agimus , esse nomen proprium singularis Martyris, & non nomen ossicii A mere appellativum , optandum esset, ut de ejus conditione , gestis , dc
martyrio haberemus A cta sincera s licet enim varia circumferantur, depravata tamen vel magna correctione indigentia existimantur. Baronius in Notis ad diem as. Julii dicit, S. Christophorum sub Decio esse passum una cum caeteris Christianis commilitonibus , colligi ex veteri hymno, qui legitur in Breviario Toletano S. Isidori, quo etiam ejusdem Martyris Acta describuntur, quae sibi magis arrident. Ex praefato Hymno refert
praefatos versus. Elegansque satura , mevte elegavitor ,
Wifu fulgens, corde Ubravr, er capillis rutilavs , Ore Gripum, eorde Chrisum Corsopborus insonat. Et in Capitulo : ' De miuimo graudis, ut ex milite Dux Feret M lium Populorum &c. In eodem etiam Toletano Breviario dicitur,
ibi asservari ejusdem Martyris Reliquias s frequentem fui me in Hispania ejus cultum s & Cordubae sub S. Christophori nomine extitisse Ecclesiam & Monasterium , cujus meminit S. Eul O-
XII. Romanum Martyrologium die as. Iulii ejus a onem ita celebrat: In Lycia Saucti Christopbori Maroris, qui sub Decio virgis ferreis attritus, re is flammae aes uantis ineendio Corsi virtute servatur , ad ultimum sagittarum itZibus confossus, Mar rium capitis obtruncatioue complevit. Menologium autem Basilii die s. Maii haec habet: De hoe Savero quaedam mirabilia atque su- peuda apud uounullos perhibentur , quod scilicet faeiem canis primum habuerit, bomiuraque devoraverit , ac tandem cum in Cbriapum credidisset, formam mutaverit. Verum uou ita res fe babuit:
sed sic illum aliqui fuisse suspicati funi, quod Eιbnicus esset π ferox ac terribilis. Fuit tamen Decio imperante, re is Comite iupraetio comprebensus, cum graece loqui nesciret, Deum rogavit: σmissus ei fuit Augelus, inquiens e confortare : taugevsque labia ejus fecit ut graecὸ loqueretur . Urbem itaque ivgressus Christum prα-