장음표시 사용
31쪽
Martyrologia , inter quae Romanum his verbis I 7. Mali: Pseiu Tuscia S. Torpetis Maroris, qui magnus in scio Neronis primum fuit, suusque ex his , de quibus Paulus Apuiplus ab urba Roma ad Philippenses feribit: Salutant vos Omves Sancti, maxιm
autem qui de Caesaris domo sunt. Sed postea pro Fide Christi iubente Satellico alapis eaeditur , .erberibus duri mὸ incita .. R devorandus traditur , sed minimὸ laeditur 3 tandem euarorium suum decollatione comple*it tertio Kalend. Maii: Mus tamen fesι-
.itas bae die recolitur obfui corporis translatiovem .i ris.' '. b.
III. De SS. Ursicino & Vitali haec apud Bollandumn 8 Aprilis habentur : Fidelis quidam nomine Ursicinus , qui multy pronpter Christum pastiis fuerat,tandem capitali sententia damnatus, cum jam instaret supplicium subito terrore adeo correptaS iuit, ut Fidei abnegandae proximus videretur. Aderat Vitalis Uaul in IIudicis Minister Sc amicus, qui Christianis secreto tamen favebat. Is videns Ursicinum trepidantem, se Chri fanum publice
proden S, tanto ardore illum animavit, ut excussa trepidatione,
alacer pro Christo caput obtulerit . Cumque Vitalis Martyri Scolpus sepulturae tradidisset, detectus ac subinde detentus, Paulini jussu prius in equuleo suspensus, demum vivus sepultus III loco dicto Palina Martyr occubuit. De S. Vitale agit Fortunatus Pictaviensis sexti seculi auctor. SS. Gervasit 8c Prothasii paterfuisse creditur , unde in Martyrol. die a 8. Aprilis legitur : rio
.eυπα natalis S. Vitalis gMaroris patris Santiorum Gervos εer Prothosi, qui eum beati Ursicini eorpus sublatum honestote γbit epeli et , tentus d Paulivo Confulari, post equulei rorme ἔβj ut es deponi tu profundam foseam, ct terra ac lapidibus obrus, ratique martyrio migravit ad Gripum. S. Valeria , quae eodem colitur die , ejus uxor fuisse traditur . Haec cum accepto nuntio de Vitalis conjugis morte Mediolano Ravennam venuleVs N paulo post Mediolanum utriusque patriam remean S, cum mitinere in quostiam , qui suis Idolis festum celebrabant, luci iι set, nec partem in eorum sacrilegis Solemniis habere volutilet, tot Verberibus eam affecerunt, ut post triduum e vita eXcellerit. Hoc referunt Ado, Bollandus &c. S. Ursicini etiam memoria CO litur in Martyrolog. 19. Junii: Ravennae S.Ursicini Mor rεεν εμε fab Pontiπογudiee post plurima tormenta in Confessone Dom νε mobilis permanens , capitis abjici ne Maridi rium complevit . Hanc colligere licet, tres praefatos Martyres sub Nerone pastos futile.
cum enim Vitalis & Valeria Gervasit & Prothasii parentes alie rantur , & hi sub Nerone passi fuerint, ut statim dicam , sub eo dem & illos par est credere Martyres fuisse effectos.
32쪽
thasium fratres, conjicio; primo quia sub eodem Martyres effecti creduntur, sub quo SS. NaZarius & Celsus , qui, Ennodio teste& aliis post ipsum , sub Nerone Martyres fuerunt. Secundo quia S. Ambrosius Epist. 34. dicit, eos tunc passos fuisse cum Mediolanensis Ecclesia Martyribus adhuc sterilis esset, ex quo videtur colligi in prima persecutione accidi illa : deinde in eadem Epistola Joquens de dictorum S S. Corporum inventione , dicit, ea
procera admodum suisse , ut prisca aetas ferebat s quibus indicasse videtur antiquitatem a sua aetate remotiorem. Vita S. Syri& S Juvenci, Paulum Diaconum ferens auctorem, S S.Gervasium& Prothasium Nerone persequente MartyreS factos refert . Idem sentiunt Graeci I . Octobris in Menologio Basilii. Baronius in vita S. Ambrosii dicit quidem, eos initio nascentis Ecclesiae fuisse coronatos s postea tamen dubius haesit, an hoc sub Marco Aurelio potius evenerit. Sed quia ad hoc movetur ex Epist. s 3. S. Ambrosio assidia, quae tamen supposita creditur, ideo ratio dubitandi ruere videtur. V. Horum S S. Martyrum Corpora, quae ct Ecclesiae Mediolanensis memoria penitus exciderant, seculo 4. praevia revelatione reperta a S. Ambrosio pluribus miraculis coruscare coeperunt : de quo S. Ambrosius Epist. 34. & S. Augustinus L.9. Conlati . cap. 7. & L. a a. de Civit. Dei cap. 8., & S. Paulinus Epist. plura dicunt, quae refert Tilmontius tom. a. , quem Lecior adire poterit. Mihi satis est, eos sub Nerone Martyrio coronatos ostendisse. Non omittam tamen quae de eis die as. Junii
habet Martyrol. , nempe Mediolaui Sautiorum Marorum Ger-
QUA O Proibasii fratrum : ex quibus priorem tamdiis jussit Asia syudex plumbatis caedi , quousque spiritum exhalaret Isequentem vero fustibus caesum capite truncari . Horum Corpora Domiuo revelatu e Beatus a Imbrosius sanguiue conspersa, cy' ita incorrupta reperit , ae si eo die fuissent interemti: in quorum translatione cacas
feretri tactu lumen recepit, s plurimi vexati is Daemonibus liberati sunt. Ambos tamen capite fuisse truncatos indicat Epist. 34. dum ait, eorum Corpora in sua naturali sit uatione fuisse reperta, capitibus tamen a corpore sejunctis , in quo etiam Graecorum monumenta conveniunt.
VI. Coronatus fertur sub Nerone S. Ptolemaeus S. Petri Discipulus, ab eo ordinatus Episcopus, & in Tusciam ad praedicandum missus cum Romano dc aliis. Horum Acta desiderantur. Hunc Ptolemaeum Episcopum Nepesinum in Tuscia censet Ba
33쪽
Pentapolis fuisse putat, Urbis adeo dirutae , ut nullum ejus modo extet vestigium. Baronius tamen A cta Ecclesiae Nepesinae ad se transmissa proseri, & S. Ptolemaeum anno 69. Martyrium subiisse s. 44. dicit. Sed haec incerta ex utraque parte sunt. VII. Post mortem S. Petri sub Nerone ponitur S. Hermagorae primi Aquil ejensis Episcopi una cum Fortunato suo Diacono Martyrium: de quibns Martyrologium D. Iulii ait: Aqui- Iriae natalis S. Hermagorae Diseipuli Beati Marci Evangelistae ct primi ejusdem Civiliatis Episcopi: qui inter miraeala favitatam
praedicationis infantiam ac Populoram conversovem plurima paruarum geuera expertus, tandem una cum Fortunato Diacono suo capitali jupplicio perpetuum meruit triumphum.
VIII. Ecclesia Caesaraugustana r3. Februarii s apud Bollandum S. Polycetem Diaconum veneratur , qui sub Nerone passus fuit in loco vicino Caraver nuncupato . Ferronius anno 69. g. 46.ὶ Ferunt etiam, in Hispania antiquum repertum fuiste marmoreum monumentum , quo aguntur gratiae Neroni , quod Provinciam illam tum a praedonibus , tum a novae Superstitionis inductoribus expurgaverit: quod clarum esset argu mentum,
Neronis tempore praedicatum fuisse in Hispaniis Evangelium, vel a S. Jacobo Majore, vel a S. Paulo, ut suo loco dixi s & ibi
extitille Christianos, qui a Nerone Martyrio fuerint coronati. IIoc verum censeo, multos alios Sanctos Martyres Deo notos, de quorum aliquibus etiam Martyrologia meminerunt, in persecutione Neronis fuisse passos.Quod si Liber Pastoris ab Herma'suit, ut probabile est, ante Domitiani persecutionem conscriptus, ad Neronianam referendum est id quod ibi narratur, Deum nempe jam plures coronasse alios , qui potius mala multa tolerarunt , quam Dei Legem desererent: alios qui Diabolum propriam dantes vitam vicerunt, propter Dei nomen carceres flagella cruces ac bestiarum dentes invicte superantes . IX. Sic igitur Nero dum cogitabat Ecclesiam destruere, eam nolens aedificabat, & Martyres multiplicando , testimonia pro Fidei Christianae Veritate multiplicabat . a una inquit Sanctus August. L. a a. de Civit. Dei cap.9. π ipsi Morores oujus Fides Mart)res, idest hujus Fidei testes fuerunt, bute fidei testi- moxiu m perbibentes Mutidum luimicissimum σ erudolismum pertu-
Ierunt, eumque nou repugna udo sed moriendo viceruvt. Victus tandem ipse Nero miserrime interiit, & poenam quam Christianis injuste intulit, ipse justissime pertulit, ut Lactantius de mori.
34쪽
q. Ι. Inuia PersecutionII. I. Erone extincto, Ecclesia Christi a persecutionibus aliquandiu requievit. Sergius enim Galba, Silvius Otho, L ac Vitellius, qui successerunt, & quorum perbreve fuit Imperium, nihil adversus Christianos, publicis saltem Edictis, tentasse leguntur. Vespasianus bello quidem Judaeos ius cuius est, ac Jerosolymam destruxit, sed odio potius Gentis asversus Romanum Imperium continuo rebellantis, quam Religionis : ideoque nec contra Christianos quidquam molitus fuit. Multo minus Titus ejus filius genio mitissimus, de quo S. Hieronymus in cap. sextum ad Galat.: Fout catam, inquit, maximam ideo so professus accipere , ut puras ferivaret manus, praesule Mem et nec auctor post Bae cujusqs m necis nec conscius 3 quamviι interdam aleifereri causa non deessι: fed periturum se potius, quom
II. Dissimilis tamen Tito fuit ejus Dater Domitianus, qui sicut a suspicione veneni Tito propinati non abfuit: ita factus
Imperator crudelitatis suae exempla reliquit. Suscepto igitur an no Christi 83. Imperio, talem eum experiri coeperunt non solum
Christiani, sed & Ethnici in damnatione Corneliae Virginum Vestalium maximae, quam absentem inauditamque damnavit incesti, & vivam defodi jussit, ut testatur Eusebius in Chronic. ad ann. 9s., de quo Plinius Iunior Epist. ad Minutianum, quae est undecima libri 4. cum horrore scribit: & S. Augustinus L. f. de Civit. Dei cap. a I. loquens de Deo, qui ut vult & ovibus vult dispensat Imperia, ait: fiui Vespasianis ves patri vetrato ,
suavissimis Imperatoribus, ipse G' Domitiano erudelissimo . III. Domitianus ergo Neronianae crudelitatis haeres eam exerere in Ecclesiam coepit: unde Portio Neronis a Tertulliano tu APologet. cap. s. appellatur his verbis : Teutaverat oe' Domitianas Fortio Neronis de erudelitate: sed que o bomo facilὸ ea tum repressit, restitutis etiam quos relegaverat. Tries femper uoisis ins euiores injussi impii turpes , quos π ipsi damnare consuestis,
o quibur damnatos resilaere soliti estis s Quibus indicat, Domitia
35쪽
num ante mortem Persecutionem revocasse: ex quo bene arguit persecutiones Christiano iram fuisse injustas , dum Ethnici, uno Sc ipsi Persecutores, eas injustas este , dum lumine rationi, uterentur , agnoverunt , quod pro Veritate Religionis Christianae non leve est argumentum . De Domitiani persecutione videndus
Lactant.de mori. Persecut. cap. 3. , S. Eusebius L. a. cap. II. R L. 4. cap. 26.1 U. Haec tamen persecutio non statim a caedibus exordium sumsit, sed a rigo rota tributorum exactione, qua, ut ait Suetonius in Domitiano, supra caeteros onerabantur illi, qui Iu daeorum viam Roma: amplexi fuerant f juxta stylum autem Luctorum illius temporis Judaeorum nomine intelligebantur Christiani. Procedente tamen sui Imperii tempore crudelia Edicta ad internecionem, si fieri posset , univeris Christi Ecclesiae toto
Romano Orbe Domitianus promulgavit, teste Orosio L. T. cap. Io.Quo autem anno in hoc eruperit, controvertitur. Cum enimas. annis Domitianus imperaverit, aliqui, inter quos Baronius ad ann. 93 F. 3. , censent Domitianum seram persecutionem mo-. ville anno Imperii sui Io. Christi veros t. vel 9I., cui adhaeret Alexandre tom. I. hist. cap. o. . Movetur Baronius, quia supponit, S. Cletum seu Anacte tum , qui sub Domitiano passiis fuit, hoc anno suisse pastum . Alii vero secuti Eusebium in Chron. dc S. Hieronymum de Scrip t. Eccles. cap. 9. volunt, inchoaste persecutionem anno Christi s s. R I . ac penultimo sui Imperii, quibus favere videntur Juvenalis scit. 4. 8c Lactant. de mori. Pers. cap. 3. , dum a junt, quod Christianorum persecutionem cito Domitiani mors secuta fuit. - . V. Cum tamen varios gradus habuerit persecutio, crede rem posse praefatos Auctores componi dicendo, anno quidem 91. vel 92. inchoasse persecutionem Domitiani, non tamen generalem & saevam s talem autem evasitIe solum anno 9s. seu anno 34. Imperii, & prope ipsius Domitiani interitum: hoc enim visus est indicare Dio L. 67. & Brutius apud Eusebium L. 3. cap. 8. : quorum uterque dicit, anno ls. Domitiani persecutionem maxime ferocillie , multosque Christianorum fuisse caesos Nec enim assentiri pollum Dodu vellio , qui in dissert. Cypr. cap. I 6. contendit, hanc persecutionem ultra exilia se non extendisses contrarium enim demonstrat Flavius Clemens , quem
constans est fuisse occisum quia Christianum, & quem alii multi Dione teste eodem exitu secuti sunt, sed de his statim.
36쪽
Marores sub Domityano Flapius Clemens o c. I. Hristiana Religio Domitiani temporibus Martyrum suo
rum triumphis adeo illustris evaserat, ut vel ipsi Historici Pagani, teste Eusebio L. 3. cap. 18., de persecutione contra eam a Domitiano excitata locuti sint, &de Martyribus, qui pro ea tuenda decertarunt. Dio L. 67. narrat ad annum s s. Consulis Clementis Flavii mortem, Domitillae ejus uxoris & aliarum plurium , quae damnatae fuerunt, inquit ille , velut Athe e , eo quod mores Judaeorum amplexae sui flent sub Judaeorum enim appellatione tunc Christianos Ethnici confundebant) . Alter etiam Paganus nomine Brutius, refert exilium S. Domitillae Virginis ejusdem Consulis neptis s & Martyria vel saltem exilia plurium aliorum Chistianorum. II. Inter illos ergo , qui a Domitiano passi sunt, nemo Flavio Clemente & Flaviis Domitillis illustrior. Erat hic Domitiani consobrinus Flavii Sabini unici Vespasiani germani fratris filius , qui cum Romae Praesecius esset, imperante Vitellio occisus fuit Flavius autem Sabinus ejus major natu filius Consulanuo Christi 8a. paulo post a Domitiano necatus interiit. Haec ex Dione L. 6 . Suetonio in Domitiano, Tacito L. 3. hist. ex quibus Recentiores hauserunt. Flavius Clemens Flaviam Domitillam ei a Domitiano dein sponsatam, cui consanguinitate juncta erat , uxorem habuit. Hanc ipsius Domitiani sororem fuisse Philostratus putat: sed cum Domi tilla unica Domitiani soror mortua esset, antequam Vespasianus parens Imperium assumeret, verisimilius est, Flaviam Domitillam Clementis uxorem illius filiam fuisse ac Domitiani neptem. Ex ea Clemens duos suscepit filios a quos sibi
in imperio Successores Domitianus destinaverat, priora eorum Domina mutans, ac unum Vespasianum , Domitianum alterum
appellari faciens , Quintiliano moribus ac litteris imbuendos
Clemens ordinarie Consulatum gessit anno Christi s f., quo
vix expleto, ut ait Suetonius, a Domitiano levi veneno subi tus fuit, forte ut causam mortis occultaret: Dio tamen L.67.
aperte dicit, Clementem accusatum fuisse impietatis seu Atheii-mi ; criminis, inquit Historicus, quo a Domitiano tunc damnati fuere alii plures, qui mores dudaeorum amplexi fuerant f hoc
37쪽
enim charactere confundebatur tunc Christianismus cum Judai Drno a P aganis , ut dixi, & Origenes testatur L. I. contra Celsum: qui etiam eo caecitatis devenerunt, ut eos qui falsis Diis ab ectis unum verum Deum colerent impios atque Atheos appellarent,lit ex Justino Apolog. s. pag. s6. Quodque omnia Mundi oblectamenta honores ac dignitates despicerent, & unice Dei gloriam quaererent, eos ut homines segnes pigros stultos , ideoque contemtibiles aspernabantur s talemque describit Clementem Suetonius in Domit. cap.rs. Nescientes sinquit Lactantius L. . Divin. Inst. cap. 28. Nullam aliam spem vita bomini esse propositam,
nisi ut abjectis vianitatibus oe errore miserabili Deum toguos ιρο 'Deo ferviat, nisi bule temporali renuntiet vitae , ae se rudimentie jnstitiae ad euitam Religionis insituat. Hae enim eouditione gigni. Tur, ut generavit nos Deo justa ct debita obsequia praebeumus.
III. Domitilla Flavii Clementis uxor eodem crimine impie tatis , quo Vir ejus, nempe quod & ipsa veram pietatem ac Religionem profiteretur, accusata fuit. Vix elapso quatriduo a viri sui Clementis nece, Domitianus ad secundas nuptias contrahendas eam allicere tentavit : sed illa, quae Iesu Christo ejusque honori omnia praeferre statuerat, constanter restitit. Quare indi- Πλtus Domitianus eodem anno in insulam Pandatariam modo. Mariae prope Puteolos ipsam relegavit. Neque alteri D mitillae Clementis nepti adhuc virgini impius Tyrannus peper cit. Hanc enim in Fidei & castitatis proposito constantem eodem anno ad insulam Pontiam prope Pandatariam exulem amanda vit. Et baec fuisse creditur Flavia Domitilla , de qua Eusebius L. 3. cap. 8. dicit reIegatam fuisse in insulam Pontiam. Hanc Ecclesia die '. Maii ut Virginem & Martyrem veneratur, ejus que exitum in Martyrologio ita describit: Tarracinae in Campaxia uatatis beatae Maviae Domitiise Virginis oe Maroris, quae cism esse; Flavii Ciameutis Consulis sororis filia , ct a S. Clemento sacro velamine co*secrata , inperfecurione Domitiani ob testimon rum risi eum aliis plurimis in infulam Pontiam exilio deportata , Mum ib. -ν rium duxit. Nomissime Oerb Tarracinam de res , cam doctrinά σ miraevitis piarimos ad Fidem Corsi eonvertissν,
j fu Pudicis incenso eubieulo, in quo simul eum fuis Virginibur
Eupbro a s Theodora morabatur, eussum gloriosi Martyrii con-fνmmavit. Et die ra. Maii recolit agonem S S. Nerei & Achillei fratrum , qui primo cum Flavia Domitilla, cujus erant Eunuchi, in insula Pontia exules, tandem cum a Rufo Consulari equuleo& flammis ad immolandum compellerentur , dicerentque se a beato Petro Apostolo baptigatos Diis immolare non posse seapite caesi sunt. IV. Ex
38쪽
MARTYR Es s Ua DoΜlTIANO. 23IU. Ex his, quae Domitianus contra Personas adeo illustres& sanguine sibi tam proxime junctas egit, arguat Lector, quae adversus alios inferioris conditionis Viros ac Mulieres odio, quo contra Christum serebatur, crudelis Domitianus egerit. SO-lum de duobus Flavii Clementis filiis quid evenerit, Historiae non produnt. Imaginari tamen possumus, quod cum ob necem Patris ac ipsius Domitiani, qui eos Imperio destinarat, paulo post secutam, a d ure Imperii excidissent s Nerva in quem transivit sicut & Trajanus eis privatam vitam agere ex pietate indulserint. An vero exemplum parentum imitati Fidem Christi susceperint an in Paganiimo manserint , prorSus ignoratur. Quis de Flavia Domitilla S. Clementis uxore & ad insulam Pandatariam relegata exitus fuerit, nec Historiae nec Martyrologia, quae de sola Flavia Domitilla virgine S. Clementis ex sorore nepte sermonem habent, meminerunt. Pie tamen credendum est,
eam vel in agone vel in pace sancte obiisse. V. Id tamen, quod mihi admirationem aliquam ingerit, est, de S. Flavio Clemente tam illustri Martyre in Martyrologiis , quae habemus, nullam memoriam fieri. Baronius ad ann. 98. Dum 7. Opinatur , accidere potuisse, quod antiqua de Flavio Clemente monumenta , maxim8 in persecutione Diocletiani interierint: quo factum sit, ut secula posteriora id quod de Clemente Consule invenire potuerunt cum S. Clemente Papa , qui
eodem tempore vivebat, confuderint. Qua confusione forte evenit , ut aliqui Auctores dixerint S. Clementem Papam de Familia Imperiali extitisse.
Si tamen antiqua Martyrologia consulimus, inveniemus in eo, quod S. Hieronymi nomen praefert &solos Martyres continet, duos SS. Clementes Romae passos, unum ita hunc s Ium3 a I. Novembris, alterum cum Sempronio 7. eiusdem mensis. Alterutrum autem horum esse Flavium Clementem Consulem nihil est quod impediat. Qui die 7. Novembris ponitur,
notatur etiam in antiquo Kalendario Romano Bucheriri Verum permisso etiam , hodiernis temporibus nullo monumento proba ri, Ecclesiam antiquam Flavium Clementem tanquam Sanctumia Martyrem veneratam fuisse, id tamen evincunt ea, quae supra ex Auctoribus etiam Ethnicis indicavi, nimirum unicam causam mortis ejus suille amorem erga Christum s quae causa Martyres facit: ideoque vel Protestantes ipsi Martyrii titulo eum honorant, ut Pearsonius in opere Post humo p. a s. di quum enim
erat, ut Christus, qui ut ostenderet Ecclesiam suam esse a Deo,& ut potentiam suam manifestaret ad eam fundandam paucos
39쪽
Piscatores rudes ac viles elegerat s ea jam fundata, ne viderentur rejecti, vocaret etiam Mundi Primates ac Principes, eorumque superbiam Evangelio subderet ac humiliaret, ut S. Gregorius L. I. Moral. cap. I.
VI. Hoc certum est, Flavium Clementem tanquam Martyrem hodierno tempore in honore haberi. Ejus enim Reliquias Romae in Ecclesia sub S. Clementis nomine anno I 726. reperta Spraevia solemni earumdem propriis humeris gestatione Benedictus XIII. sub Altari majori eiusdem Ecclesiat honorifice reposuit ad publicam Fidelium venerationem anno I 727. VII. Non tamen in solum Flavium Clementem ejusque Familiam Domitiani persecutio deci viit, sed ad alios multo magis ejus furor pertransiit. Eidem tribuunt multi Martyria Sanctorum Andreae Apostoli, Dionysii Areopagitae, Onesimi a Sancto Paulo conversi , & Nicomedis Romani Presbyteris cui adjungunt Usu ardus 3 i. Maii & Bollandus ra. Maii S. Feliculam , cujus corpus projectum in cloacam, cum Nicomedes inde sublatum in loco duabus vel tribus leucis Roma distante sepeli set ι id rescientes Persecutores , tot eum flagris coecidere , donec cictaret animam . Porro S. Feliculae Martyrium sub Domitiano
ponit Usu ardus. Addi possent SS. Victorinus , Euthices, &Maro Flaviae Domitii Le familiares , de quibus in Martyrol. ra. Aprilis: Hi tamen quamvis sub Domitiano in insulam Pontiam cum eadem relegati, quia postea sub Nerva fuere liberati, sub Trajano Martyrium consummarunt. Ad Domitianum quidem reserri potest pallio S. Antipae Pergami occisi pro Christo ,
cui Christus ipse testimonium perhibet Apocal. a. v. II. his ver bis : Antipas testis meus Melis, qui occisus es apud Oos, ubi Satanashabitat. Verum Sancti omnes , qui in Domitiani persecutione mortui fuere , eam non adeo celebrem effecerunt, quantum illustrata fuit miraculo , quod Romae Deus operatus fuit prieservando S. Joannem Evangelistam , quem Domitianus in ferventis
olei dolium injecerat, & postea in Patmos insulam relegavit, de quo suo loco dixi. VIII. Vidimus Domitianum in Christianos furentem,eosque
penitus delere conantem: at irriti Omnes ejus conatus evase runt. Quo magis enim eos eX tinguere tentabat, eo magis Deus constantia ad quaecumque perferenda jam eredentes roborabat, R non credentes ad Fidem eorum exemplo pertrahebat, ut Ec
clesia fremente Persecutore in dies augeretur . Ita S. Clemens Papa, qui propriis oculis hoc viderat, testatur Epist. ad Cor. cap. 6. is Post hanc, inquit, persecutionem magnus electorum
40쪽
M ARTYR Es sua DoΜITIANO . 2 sis numerus apparuit, quos invidia multis indignitatibus ac toris mentis cruciaverat, & qui aliorum exemplar facti fuerant, ,, quemadmodum ipsi SS. Petri & Pauli exemplum fuerant se- ,, cuti : adeo ut non soli Viri sed & Feminae crudeliora supera- rint tormenta, quibus suam Fidem hic probantes tanto glo- ,, riosius reciperent praemium & coronam , quanto eorum sexus,, erat infirmior se. Et inter istas quandam Danaem seu Dan iam recenset, quae credi potest sub Domitiano gloriosum Mart Prium pertulisse. IX. Deus Patieus redditor, ad exercendam suorum patientiam,& suam inde gloriam ostendendam , crudelem Domitianum aliquanditi quidem saevire permisit , sed impunem quia justus non reliquit : dum enim extremo furore in membra Christi irrupit, Divinam ipse ultionem expertus occiditur in proprio suo cubiculo i8. Septembris Anni sui Imperii i s. i & sicut ipse Flavio Clementi proditorie vitam ademerat, ita & ipse proditorie occiditur.Historici Ethnici ApolloniusThian.& Suetonius Domitiani necem ex nece Clementis ortam suspicantur, ejusque auctorem faciunt Stephanum Flaviae Domitillae olim famulum , si ve ut de Clementis nece ultionem sumeret, sive tot aliorum cujusciimque conditionis, in quos crudelius tunc maxime Domitianus saeviebat. Hoc Juvenalis Satyra . visus est agnovisse, dum ait Domitianum in securitate vixisse , donec in Lamias& primae qualitatis Personas desaeviit, earumque sanguine contentus fuit s tunc solum periisse, cum viliorem sanguinem fundere coepisset. X. Hactenus dicta supponunt, Domitianum persecutionem usque ad mortem continuasse. Verum si Hegesippo apud Eusebium
L. 3. cap. 2 o. , R Tertulliano Apol. cap. s. credimus, Domitianus ante mortem persecutionem Ecclesiae retraxerat, R exules
ab exilio revocarat. Cum enim persequeretur non solos Christianos, sed omnes etiam , qui ex stirpe Davidica originem traherent, timens aeque ac antea Herodes praedictum Messiae Regnum,
duplici ὁdio in Christianos sub Judaeorum nomine serebatur s& odio adversus Religionem , quam ut impiam & Atheam execrabatur, & odio adversus Melliam, a quo metuebat, ne sibi Imperium eriperetur. Verum cum , ut alibi dixi, a Nepotibus Judae qui de stirpe Davidica erant, indigentiam & paupertatem,
qua proprio labore manuum vivere tenebantur, intellexisset, omni timore seposito , pacem eis ac Christianis omnibus reddis
dit. Ceterum hoc admistb , & quod Edicta etiam contra Christianos revocarit, id nisi extremis diebus vitae suae secisse dicen- TOm. D dus