장음표시 사용
61쪽
IV. Tanto tamen miraculo adhuc caecus Beryllus totum Magiae adscribens, ait: dic mihi Serapia genus maleficiorum quibus artibus haec facis, & mox te dimittam, & ipsa respondente , se omnesque Christianos omnia prorsus maleficia ad nihilum redigere : Videamus , inquit Prames, si valebit ars tua s& si non sacrificaveris, faciam tibi caput incidi: cumque Serapia responderet, fac quod vis: ego non sacrifico Daemoniis, quia Christiana sum , iussit Praeses , ut ei duae lampades ardentes ap
plicarentur, quae tamen statim extinctae sunt . Tunc magis iratus Praeses ait, biothanata idest violentae morti destinata , quo HO
mine ab Ethnicis Christiani vocabantur & malefica , audi Imperiale praeceptum , sacrifica Diis immortalibus S libera te de morte , & cum Serapia responderet : vos potius Biothanati& malefici estis , qui negatis Deum vivum & Daemonia adoratis cum ipsis pariter morituri s jussit eam fustibus caedi. Et tunc subito terraemotus factus est magnus, & quasi astula excisa de fustibus quibus caedebatur , in dextrum Praesidis oculum irruit, quem post triduum amisit. Tunc insano furore percitus Judex sanctam Virginem velut Imperialibus Edictis contumacem ac maleficam gladio percuti jubet, ac sententia protinus impleta caput ei abscissiim fuit 29. Augusti. Tunc S. Sabina collectis S. Serapiae Reliquiis insepulcro suo honorificam ut licebat dedit
V. Post Serapiae mortem totam se dedit Sabina pietatis ope ribus, eleemosynas pauperibus tribuens, infirmos & carcere detentos visitans . Contigit autem, ut Praefectus nomine Helpi dius accederet, eique Praeses Beryllus Sabinam & ea quae gesta fuerant indicaret. Is homo saevus Sabinam ad se adductam severe objurgavit, cur suae conditionis immemor sociaverit se Christiauis, comminatus , ni sacrificaret Diis, se capite eam damnaturum. Cui Sabina respondit, se veri Dei famulam esse, nec alii quam ipsi sacrificare velle. Tunc prolata in eam sententia ea putei amputari praecepit. Christiani vero corpus ejus sublatum in monumento, ubi ipsa Serapiam reposuerat, condiderunt. Haec sumpta sunt ex Actis, quae exhibet Baturius tom. a. Misceli., iuboc diversa, quod omnia , quae de S S. Serapia & Sabina referunt, tanquam gesta in Umbria apud Oppidum Vendinensem locum ignotum proponunt, cum Martyrologia eadem Romae eontigisse asserere, ut dicam, videantur . VI. De S. Serapia Martyrol. Rom. 3. Sept. haec habet: Romae S.Serapiae Virgiviis, quae sub Hadriano Principe elim esset tradita duobus lasciuia Fuvenibus, ct misimo potuisse; illudi , occ
62쪽
postmodum ardentibus facibus inflammari, jussa Beotii Pudicis fusibus eaeo , debine gladio decoliata est . es autem quarto Kalendus Augusti , ct d Beata Sabina in fero manumento juxta aream Viudieiani sepulta . Sed memoria ipsius Marorii hae die celebrior
habetur , quaudo ambarum farcophagum ibi eompositam re ornatam fuit , ct locus orationis condiguὰ dicatus: ubi notat Baronius, nomine Areae hic intelligi sepulturam Christianorum, hodie dictam coemeterium.
De S. Sabina vero die as. Augusti idem Martyrol. dicit:
Roma is monte Aventino natalis S. Sublua Ouartyras , quae sub Hadriaso Imperatore gladio percussa Marorii palmam adepta es.
VII. Una ex illustrioribus victimis crudelitatis Hadriani fuit S. Symphorosa , quae una cum Getulio viro suo & aliis ac septem filiis suis insigne testimonium pro Veritate Christianae Religi nis exhibuit. Ita Urbe Tiburtina circa xvrai. ab Urbe lapide distante Martyrium subi iste creduntur. Primi fuerunt Gerulius alio nomine Loticus & Amantius fratres ambo in Copiis Hadriam Tribuni, & Fide Christiani. Amantius Hadriani metu occultus manebat 3 Getulius vero, qui uxorem silios ac divitias multas Tiburi habebat, relictis omnibus pro Christo, in Sabinis morabatur multos in Fide instruens & confirmans. Mittitur interim ab Hadriano Cerealis, qui Vicarius dicitur, ut utrumque comprehendat . Sed iste a Gerulio dc ab Amantio ad Christum conversus, Romam vadit, ut a Six ro Papa qui Ecclesiam regebat ab anno Christi Is s. usque ad Ia 8 baptiretur. Non diu post omnes tres capti Getulius Amantius & Cerealis, una cum alio nomine Primitivo a Licinio Consulari, post verbera , post septi duum carceris Tiburi, eligentes mori potius quam Idolis sacrificare, igni traditi sed illaesi, postrem ci gladio percusesi vel fustibus illiso capite Martyrium compleverunt 2 quorum corpora Symphorosa Getulit uxor in arenario praedii sui prope Tiburim honorifice sepelivit. Ita etiam Martyrolog. Romanum Extare adhuc Tiburi dicit Baronius ad diem i8. Julii cisternam siccam, in qua, durante carcere N passione Getulit viii sui ec aliorum, Symphorosi cum filiis suis delituisse fertur , expectans, donec Deus & ipsam vocaret ad pugnam: quod non multo post contigit, ut ait Surius ad praefatam diem . Erexerat Hadrianus Templum, quod profanis Paganismi ritibus dedicare volebat . Consulens autem Sacrificiis Idola seu verius Damaonia in eis habitantia, responsum accepit , se Symphorosae & filiorum ejus continuis ad Deum suum precibus impediri. Faceret
63쪽
Hadrianus, ut Symphorosa & filii ejus sacrificarent, & quidquid
peteret, ab eis fore obtenturum .
Tunc Hadrianus Symphorosam ac septem filios ejus , qu rum nomina sunt Crescens Julianus Nemosius Primitivus Justinus Stacteus & Eugenius , comprehendi jussit: eos ab initio blande adhortatus, ut Diis omnipotentibus thus adolerent: videns se nihil proficere, Symphorosam ad Templum Herculis trahi, ibique caedi & capillis suspendi mandavit. Sed
cum nec terroribus nec suppliciis ejus constantia flecteretur, alligato ad collum ejus ingenti saxo in fluvium circa Tiburimptaecipitem egit. Eugenius autem S. Martyris frater corpus ejus e fluvio retractum sepelivit. Sequenti autem die Hadrianus ad Herculis Templum regressus , & septem Symphorosae filios incallium tentatos, septem stipitibus ad trochleas extensos ac pugione transfixos in foveam projici praecepit. Refert hoc quoad substantiam Martyrolog. Rom.die I 8dulii. IX. Eodem M/rtyrol. 18. Aprilis resertur: Brixiae S. GD-ceri Maroris , qui a Sanctis Faustino Or Povita conversus ad CBridum sub eodem Hadriano gloriosum coufessionis certamen complevit.
Item 14. Maii: Brixiae S. Afra Maroris , quae sub Hadriauo Imperatore passa est. Apud Sardiniam in Sulcitana Insula die sa. Decembris S. Antiochi primi illius Martyris sub Hadriano passio
celebratur Tarracivae etiam I7. Junii memoria fit S. Mutavi militis,qui 1 ub Hadriano Imperatore ct Leontio Confulari post mu ta tormeuta Mar xii coronam accepit. Celebris quoque fuit in Fide constantia S. Mariae Tertulli ancillae , de qua l. Novembris , quae a Domino suo accusata, quod esset Christiana,sub Hadriano diris verberibus amicta, equulei extensione, & ungularum laceratione vexata, Martyrium complevit . Hujus Acta exhibet su Se BaluZius tom. a. Misceli. pag. ras . , in quibus praeter multa hoc admirabile legitur: quod post varia tormenta clamore commiserantis Populi relaxata, sub custodia tamen relicta, illa signo Crucis se muniens oculosque ad Coelum attollens, vidit Ang los & Filium Dei sedentem ad dexteram Patris . Sed cum se a persequentibus circumdatam conspexit, iterato orans vidit ante se ingens saxum , quod illico apertum ac Virginem quasi amplexans intra se suscepit, Sc latera aperta statim eonclusit, vestium vestigiis solum extra remanentibus . Cumque monitus Praeses misisset multitudinem, ut saxum illico scinderet, vix
operi manum apposuit, cum repentino tonitru ac fragore terra concussa cuncta corruere viderentur, ac subinde duo Equites
armis ac staenis radiantibus h Coelo delapsi tanto multitudinem
64쪽
MARTYR Es sua HADRIANO. sterrore impleverunt. , ut pars ad suorum Numinum Templum confugiens, ibi ignee Coelo misso cum suis Idolis exusta sit, pars vero exclamarit: Magnus Deus Mariae, Magnus Deus Christianorum i 8ι millia eorum crediderint. Quis haec non admiretur ρScio tamen ab aliquibus ut dubia haberi: at quidquid sit 3 non huic soli, sed innumeris mirabilibus in argumentum suae veritatis Christiana Fides innititur. X. At non in solo Occidente Hadriani furor de viiii ad orientem quoque pervasit. Graeci in Menologio Basilii die 4. Septembris Martyrium colunt Sanctae Hermionis , S. Philippi Apostoli seu verius Diaconi ut suo loco dixi filiae, his verbis :Sautia Syfartyr Hermione filia Philippi Aposoli floruit Trojano
Imperatore. Habuit autem sororem uomiue Eut coen , cum qua 'besum perrexit, ut Poarguem Theologum adorarevi: non tameu invenerunt erem , translatus enim jam fuerat. Venit autem re Trais janus Imperator Ephesum. ad Fersicam expeditionem , audivitque nomen Hermiones percelebre ac ueueraudum , eis quod prophetico
esset afflata Spiritu . Compreheusam igitur tam a Chrisi cultu abducere non posset, jubet illi alapas incuti : cui Dominus apparens addidit animum confirmavitque , ut tormeuta fortiter perferret s fespauIo pos a Trajauo dimittitur , quod ei praedixit et fore, ut de Fer- Iis triumpharet. Hadrianus verὸ genero fuccelfor Trajavi comprehensam iterum cogit Corsum abuegare Idolisque sacrimare: quod cism illa facere renuisset, juso amputari ejus eaput . et crescentibus wero Caruscum manibus , ipsi etiam tu Gbrisum crediderunt, atque una cum illa capite plexi fuat.
XI. Celebrant etiam die a. Maii Latini sub Hadriano agonem Sanctorum Exuperii & Zoes uxoris ejus, Cyriaci & Theoduli filiorum. Graeci quoque in Menol. Basilii eadem die ajunt:
Sancti J Marores Hesperus ct Zoes eum Aliis, imperante Hadriavo , erant ex Regione Italiae fervi cujusdam Divitis. Gm autem Gria- eas eodolus is parentibus fuis chrisianὰ educati essent, die quadam dixerunt eis: Ruare servimus impiis sis, er nou potias Chri- βο , ne pereamus eum illis e Audiens hae mater inorum dixit: Re-
site ei qui emit eo ora nostra , ct πη rorium pro Christo fustinebimus. Taue abeuntes pueri domino suo dixeruui: Corpora quidὰm nostro tuae subjieiuntur potestati s auimarum verὸ uostrarum Domi- . Mus es Iesus Grifus , qui omnium dominatur . Amodo non tibi,
sed illi fertilemus. Obstupefeeus ad bae Domi uus illarum , tune quirim illos ad Hesperum patrem misit, in Tritonio Urbe versantem spinea verὸ patrem matremque accersens, torqueri illos jussit, demum in fornaeem aceensam injecit flammisque eombussit.
65쪽
XII. Ex his & aliis, quae praetereo , apparet, quam falso a serat Dodii vellius, nullam in Christianos fuisse Persecutionem ,& nullos Martyres sub Hadriano, uisi forte Martyrologia N Menologia falsitatis velit arguere. Inter Martyres Feminas sexu fragiles ac adolescentes recensui, ut Lector magis magi seque in hac veritate firmetur, quod Religio Christiana opus sit non humanum sed Divinum, R in ea tuenda Potentia Dei sola
adversus humanae potestatis conatus operata sit. Unde recte concludit Augustinus Serm. . de Sanctis modo 276. cap. I.: Tot convicta miraculis peruebat iMpietas, tot vexata supplici/s non cedebai tufirmitas: agnoscatur ergo operata Divinitas 3 quando enim corruptibilis pulvis coutra tam immania tormenta duraret, uisi iv ea Domitias habitaret s' In bis enim omnibus ille agnoscendus , ille glo-
u. I U. An Hadrianus d Persecutione ce aperis tI. Uamvis ex hactenus dictis manifeste appareat, Hadriano imperante , imo & promovente, etsi non Lege publice lata, ut plerique volunt, animo tamen & Imperialium Legum observantiae Zelo , Persecutionibus Christianos fulse vex Ios i volunt tamen multi, Hadrianum Persecutionem aliquando sustulisse, & Christianos libere Religionem suam profiteri per misisse: ideo hoc examinare aequum duxi. Nam hoc etiam ad misso, magnum pro Veritate Religionis Christianae exurget ar gumentum , ut infra dicam . iv. Occasionem sedandi in Christianos Persecutionem Hadriano dedisse Quadratum &. Aristidem suis pro Christianis Apoloiis .psi oblatis, scribit S. Hieronymus Epist. 83. alias 84. ad Magnum his verbis: &uadratas Apostolorum Discipulas σ
66쪽
in Quadrato, &cap. ao. in Aristide . Eusebius quoque L. 3. hist. cap. 37. inter Viros celebres in aedificio Ecclesiae , cujus Apostoli jecerant fundamenta, Quadratum ponit, quem dicit etiam prophetico dono fuisse illustratum . Et L. 3. cap. 3. dicit, in Libro , quem Hadriano obtulit, sequentia contineri, nemphquod Sematoris nostri opera semper conspicua erout , quippe quα mera essent: iis scilicet, qui morbo liberati, aut qui ex morte ad litam revocati fuerast. Res qui m non solism dum sanabantur , auι dum ad vitam revocabantur , conspecti sunt ab omnibus, fedfeeata deinceps tempore s nec folism quamdiis in terris moratus est Serviatorno per , verisin etiam post ejus discessum diis supersites fuerant: adebus nonnulli eorum ad nostra usque tempora pervenerint. Quibus a
paret , Quadratum vidisse etiam aliquos ex illis, qui a Christo
sanati aut ad vitam revocati virtutem. ejus testari experientia poterant.
III. Rationibus ergo & eloquentia Quadrati & Aristidis iii
suis Apologiis expositis, addita insuper Epistola Serenii Graniani Asiae Proconsulis ad ipsum scripta de qua supra g. I. a per sequendis Christianis Hadrianus abstinuit, vel 1altem tempera vit . Porro quod maxime Hadrianum ad parcendum Christianis movisse puto , fuit quod Magiam & omnem Daemoniacam vim virtute Christi in dies everti conspiceret. Cura, ut dixi, hisce praestigiis maxime deditus esset, videns ista contra Christianos nihil proficere, imo Christi nomine penitus evanescere, valde credibile est, hoc inter caetera Hadriani animum ad indulgendum Christianis sexisse. Porro quanti faciendum sit hoc argumentum , demonstrat S. Athanasius L. de Incarn. Verbi Dei
cap. 8. , ubi invitans omnes ad videndum artem Magicam , quae ante Verbi adventum totum sere orbem occupaverat, Verbi potentia prorsus destructam : Veniat, inquit, quisquis ea qua diximas expretri capit , atque tu miaris ipsis Daemouum praestigiis σ ora loram fallaciis ae OMagia prodigiis signo Crucis, quae apud ipsos Iudibrio est, statur , fotumque Chrsum πο-inet: mox videbit quam eiιo per ipsum fugentur Daemones , ces πι oracula, ars omnis Magica meneficiaqae mauincaut . Retis itaqae quotusque ille est Corsas, qui suo uomiue ae faά pr entia omnia usqueqsaque ob scuras oe' delet , fiaxfque eateris omnibus fortior est , atque universam Orbem faci doctrina replet i Respondeast Geutiles , qui tam effanatὸ impuden simὰque rident. Enim veris si bomo ille est , qu fieri potes , ut unus Bomo Omuitim quos ipsicotaut morum potentiam
67쪽
desiniatur 9 non potius con metur Namque si dumtaxat homines Magos vicisset, vel uno tantum fuisset superior , νοο immerito suspicarentur , eum arte quadam prasiautiori aliorum fuisse victorem . Si vero de uviversa plave arte Magica, ejusque vomine Crux Grisi triumphavit: perspicuum sane inde fuerit, Salvatorem Magum uoufuisse , utpotὸ quem Daemones , quos alii Magi invocavi, tanquam Dominum fugia ut . aeuis itaque ille st, dicant Gentiles , quibus nulla
alia cura videtur esse , quam ut cachiuuentur . - Damouem eum,
atque idcircis aliis volentiorem fuisse co utendunt 8 Sed si id dixerint,
rasam haud dubiὰ concitabu ut, prioribusque rationibus poteruut confutari . xus enim feri potes , ut ille sit Samon , qui ipse Daemones
expellit ὶ Namque s aliquos Daemones abigeret, reciὰ eum in Priu-cipe Daemoniorum caeteris inferioribus fortiorem fuisse arbitrarentur 3 quod oe eidem olim Pudaei contumeliose exprobrabant. Verum s omnis Samonum furor ejus vomive retunditur ac repellitur 3 nemo certὰ non videt, hic illos etiam errare s nec Dominum nos mcS' Salvatorem Grisum aliquam , ut putant, virtutem daemoniacam
esse . Ex quibus ita concludit: xuocirca si Salvator nec me=us homo, Nec Mugus, nec aliquis Naemou es s sed tamen re Poetarum cowmenta , o Daemonum fallacias , ac Gentilium sapientiam fud Dioinitate evertit O' obscuravit 3 au nou evidens es, atque luter omines consare debet, vere illum Dei Filium 9 Verbum Sapientiamque
Patris esse e Hujus argumenti vim ac efiicaciam perpendat Lector, insuperabilis enim est. IV. Hac victum dicere postem Hadrianum , & ex factis N mirabilibus a Christo patiatis sibi a Quadrato S Aristide in suis Apologiis expositis motum fuisse ad sedandam Persecutionem in Christianos, imo hujus veritatis testimonium etiam ab ipso Damaone habuisse . Cum enim , ut supra dixi de S. Symphorosa Templum suis Diis Tiburi erexisset, eisque illud dicare vellet, responsum a Damaonibus illud inhabitantibus tulit , se precibus Synaphoro se & filiorum ejus torqueri, nec posse ejus Votis quidquam concedere, nisi Symphorosam & filios sibi sacrificare compelleret. Quibus omnibus permotus Hadrianus, VO-lunt aliqui, quod prope finem vitae suae adeo favorabilis Christianis evaserit, ut Jesum Christum omnibus ut Deum adorandum proponere cogitaret , eique Templa erigere , in cujus signum plura aedificaverit Templa absque statuis, ac nullius Di-Vinitatis nomini consecrata , quae proinde solo aedificatoris nomine Hadrianaea appellata fuerunt , teste Lampridio in Alexandri Augusti vita. Et Epiphanius haeresa o. cap. 1 a. dicit, in Urbe
Tiberiade fuisse Templum marimum Hadrianum dictum, quia
68쪽
usum balnei Cives illud convertere cogitabant: attamen sub Constanti no Comes Ioseph in Ecclesiam partem ejusdem erexit. V. Verum admisso, quod Hadrianus plura Templa erexerit, eaque sine Ιdolorum statuis, nec ullo falso Numini dicata reliquerit s assentiri tamen non possum , quod ea Iesu Christo dic re in animo habuerit. Nam esto erga Christianos elementior ,& si velis etiam favorabilis factus fuerit, & ab eis persequendis cessaverit ι censeo tamen eum Christianam Fidem amplectendi animum habuisse nunquam , sed in Idolorum cultu usque ad mortem perseverasse: quod sic ostendo . Habebat Hadrianus adolescentem amasium nomine Antinoum , quem insano & turpi amore prosequebatnr. Hic dum una cum Hadriano super Nilum navi velleretur delapsus in fluvium submersus interiit anno Christi Iaa. Hadriani vero is.. Rem tamen aliter narrat Dio L. 69. , nimirum quod Hadrianus Magiae addictus, ut sibi protraheret vitam, hominem quaerebat, qui pro ipso vitam suam Diis voluntarie immolaret: sed cum non inveniret, Antinous sese in amoris sui mutuam te siseram sponte obtulit, ac se in fluvium dejecit. Amasiti jacturam in consolabilibus lacrymis deflevit Hadrianus, quas ut ex parte solaretur, voluit ut Graeci Antinoum Divinitate donarent, adeo ut brevi tempore huic infami novo Deo erectae statuae passim viderentur, eique magnifico erecto Templo festum diem , ac solemnes ludos in eius h
norem statuerit s imo & Urbem dictam Antinopolim alias Hadrianopolim aedificarit sui inter alios Chrysost. in a. ad Cor. homil. 26. Quae insania vel ipsis Ethnicis scandalo fuit, adeo ut Dio L.69., Spartianus, & alii Scriptores Pagani non sine stomaeho eam referant.
VI. Merito igitur hoc Ethnicis improperat Athanasius Orat.
contra Gentes num 9. , ubi ostendens Gentilium caecitatem, qui etiam homines perpetua infamia notandos Divinitate donabant: Talis, inquit, his etiam temporibus Autinous Hadriani Romanorum Imperiatoris amasius , quem tametsi hominem fuisse . quidem hominem minime gravem oe bouesitam sed impurissimum ,
non ignoraut , eum tamen ob metum Imperantis venerautur . Crim
enina Hadriano in e 'πιi Regione div mante , se utinous illius Φoluptatis miui per e vita migra et, eum Imperator coli jussit : quo utique facio, er se adolescentis etiam pos ejus mortem amore sagrare es t satur, ct jusve reprehensiouis argumentum iu se ipsum praebuita, ac denique lingue adversus uuioersam Idololatriam patuit mouumeorum: quo nempὸ poteret, illam non aliter ab hominibus iuvetulam
69쪽
fui se , quom etana tarenixissentium capiditate: quod oe Dei fiapientia his verbit deelarae ,, Initium fornicationis est exquisitio Idolorum, & adinventio illorum corruptio vitae est Sap. 1 v. a.) His positis sic disturro. Haec de Antinoo ab Hadriano gesta contigerunt anno Christi a 31., utique post sedatam Quadra ti & Aristidis Apologiis in Christianos Persecutionem: quae certe non indicant, Hadrianum erga Christum ejusque Legem, cui haec abominabilia sunt, assectum fuisse s sed potius eum in Idololatricis magicisque superstitionibus perseverasse. Accedit, quod, ut aliqui sentiunt, etiam post datam pacem Christianis . Dola diu post ipso saltem connivente Persecutio iterum surr xit: & quod ipse insanabili correptus morbo , post inutiliter ten tala magicae etiam artis remedia desperatus saepius pugionem petiit, quo se transfigeret, impunitatem illum sibi porrigenti
promittens: tandem omnibus ipsi etiam Senatui exosus, qui ob ejus innumeras crudelitates ejus Acta rescindere volebat, Baiis in Campania misere interiit. Haec quoad historiam . Vll. Uerum quomodocumque res fuerit, semper viget pro Christianae Religionis Veritate argumentum . Nam vel Hadrianus, Quadrati & Aristidis pro Christiana Religione Apologiis
convictas , vetuit imposterum Christianos persequi , & in hoc perseveravit, imo Templa Christo ut Deo erigere cogitavit. S sic Veritas Christianae Religionis triumphat, quae vel ipsos Persecutores vincere potuit 3 ia factum est , ut secundum S. Augustini dictum L. 18. de Civit. Dei cap. so. : Ipsi Reges, ρη Legibar massabatur Eociem , et uomini fulubriter subderestur , quod
de terra udialter aufrere conati sunt f π falsos Deos ineipereπιμr equi, quorum eoasa Cultores Dei eri fuerant antea perfecuti .
Vel saltem quod Religio Christiana, ut se diffunderet Ha
driano non eguisset, cum inter praecedentcs Persecutiones jam inveniretur iste per totum Orbem diffusa. Unde Eusebius L . Praeparat. Evang. cap. 17.: Ruidui, inquit, tandem jure meTuo
PMe concludas, illos tum PopuIos improbis omnes Damovibus mas cipocos fuisse, nee ante genus bamanum tantorum acerbitate mal
rum vexari defi/sse , quam Servatoris nostri doctrina passim illuxidstῖ Nam illa rium ad Imperium Hadriani viguisse , ae sublata dei ceps f Visse eonstat ex historia, quo nimiram tempore falutaris hujus doctrinae vis apud omnes jam lat. Populos Gentesque reguoret.
70쪽
De Persecutione sub Marco Aurelio Antonino.
q. I. De Tito Antonino Pio. π Ortuo Hadriano ei in Imperio suceessit anno Chri-
Titus Antoninus Pius, quem ille adoptave . . rais Vir genio placidus & elemeias.& hae de causa ab initio Imperii dictus Pius, quod lices tunc essent multi rei, quorum nonnulli postularentur ad supplicium , neminem puniri voluit 3 non oportere , inquieiis, ab his rebus Imperium initium is mere: quare omnibus laudabilis fuit, & animi tranquillitate Numae Pompilio comparatus. Usque adeo ab humano sanguine fundendo alienus fuit, v t Julius Capitolinus in Antonino dicat:
Ss, eo uultus percussur es Senas ον, ut etiam parrieida eonfessus in Isisio deserta poveretax, quia vivere illi natarae legibus ustu i
II. Hanc animi Ienitatem ostendIt etiam erga Christianos , quibus pacem , qua sub Hadriano gaudere inchoaverant, continuare concessit. Id probat ejusdem Epistola, quam S. Iustinus , quinunc Romae florebat, exhibet ApolοDa. Populis Asiae, videlicet . Imperator Caesaν Titur e filius Hadνlavus Autouiuas Aa guseus Hur .... Populit is a Dialem. Equidem putarim , misquορ- ipsa cura esse , se hujusmodi homines lateant. Multo enim magis , illi quidem possint, viiudicaverint io eos , qai adorare ipsis lavi A coutra quos rumulcum ipsi eoueitatis , O festentiam eorum QA-- orsis o nullorum Deorum frauialis 2 9 aIta quaedam ah titis erimina , qua probare Mon potestis . Commodius fani iuri fuerit,s M id ςMeamuν, de quo secus astur , mortem Upetere . Ex vincanasus vos, suas ipsorum anima3 potius projiciemes, qaam ut obsequetura