장음표시 사용
411쪽
ad altiora munirent , aliqui ad occidendum praecipites extiterane , sicut unus in Fbrnia , qui unime um Populum cum ipse pariter eo Seuticulo eo ueremavit. Sed bie quanto saevior , lautis Hementior in
Uenitur . IIIud ver) pessimum genus est, eui clementia species fama blanditur , ille Dolor, ille gravior est carnifex, qui vemiuem patuit occidere . Itaque dici non potest, hujusmodi Pudices qua via oe' quam gravia tormeutorum geuera excogitaverint, ut ad sectum propositi fui pervenirent. His & aliis exponit Lactantius varium Praesiidum genium,omnem tamen ad stragem Christianorum collina antem. XII. In hac seva tempestate, a tribus Imperatoribus Diocletiano & Maximianis duobus, tot turbinibus toto Romano Orbe
excitata, solae Galliae placida gaudebant tranquillitate, pia Constantii eis imperantis moderatione & genio in Christianos propenso eam promovente, ut Eusebius refert L. 8. Hist. cap. l3. . Is Magni Constantini pater, eodem Eusebio L. r. de Vit. Con stant. cap. I s. testante, rem auditu mirabilem, facio tamen mirabiliorem gcssit: Palatiuis omnibus , qui in i sus aula militabavi, au ipsos V, ne in summis potestatibus consitatos data eligeadi utrum molieut facultate , hanc eouditionem detulit, ut si quidem Daemonibus Deri cassent, manere ipsis in palatist, ct consuetis honoribus frui liceret si veris id facere renuissent, ab ipsus aditu excindereo νur , ur ab ipsiur uotitia Er famili itate remoti discederent. Cum ergo universi bifariam diremti essene ι aestusque in hane alius tu illam partem disce ορ, er sui cujasque propositum ac sententia ex lorata fuisset: tune eximius Frivceps, eo otiumsuum, euod hactens s latur νος detegens, litorum quidΘm timiditatem ac nimio 'i ipsius amorem condemnavit s hos veris ιb devotσm Divino Numiri confrientiam magoopere probavit. Q se delae de illos qui in t 7 nam Dei proditores , ve Friusipis quidΘm obsequio dignor iudicavit: nam , quom in do , inquil, Mem erga Friuci em Dum fervaturi funi, qui ergo Deum per i esse ae rebenduutur ρ Itaque ejusmodi Viros is Regiis aedibus procul ablegandor; esse cev fuit. Illos veris, quor Deo digucri esse veritatis ipsius testim Ouio Gustaret, eodem erga Privcipem an mo futuros esse a manr , Protec3ores atque Imperii ipsius custodereonsiluit s ejusmodi Bomines ister praecipuos amicorum , ct maximὸ necessarios θabendos esse diceut, maturue Muris aestimaodor quam maximaruw opum thesauros. Dignum sane tanto & tam pio Priimcipe consilium, nec non omnibus Principibus illustre exemplum ac documentum . Quam felix propterea prae caeteris Imperii consortibus fuerit Conctantii exitus. , capitibus I 7. & I8. narra L Eusebius, & inferius dicetur. s. XX.
412쪽
SS. Vincentius Levita , Eulalia, Leocadia Marores . I. V X posita in generali hujus Persecutionis toto orbe strage, I li de qua videri potest Eusebius L. 8. hist. & L. de Martyri-hus Palatinae, ubi innumeros recenset in ea glorioso Martyrio coronatos, in sequentibus insigniora aliquorum certamina ad Fidelium solamen & excitamentum, necnon ad Divinae gratiae ostensionem , quae tantis viribus Servos Dei donavit, recensebo. . II. Primus sit S. Vincentius, cujus Martyrium initio anni Io . creditur consummatum. Dacianus Praefecturam & Persecutionem simul, Maximiani Herculii in Occidente imperantis nomine in Hispaniis exercebat. Hic Caesaraugustae comprehensos Valerium Episcopum & Vincentium primum Diaconum, Dienis oneratos , Valentiam ubi ipse morabatur transferri jussit. Vincentius genere illustris erat Oscae Regni Granatensis Urbenatus, cujus avus paternus Agressiis nomine Consulatum gest rat. Adolescens erat animoque & corpore vigens ac studio deditus . Illum a se Divina scientia imbutum , aliis instruendis UMlerius vice sui praefecerat , cum ipse impeditioris esset linguae. Aaductos ad se Dacianus increpavit, quod mandatis Principum
non obsequerentur: cumque reticeret Episcopus, qui licet er
ditus scientia sed ut dixi tardioris linguae t Vincentius ab eo petiit: si jubes, Pater, responsis Iudicem aggrediar: cui Valerius : Iamdudum , inquit, fili carissime, Divini Verbi tibi curam
commiseram 3 nunc autem pro Fide, qua adstamus, responsa committo . Tunc Vincentius alacri animo respondit, se Christianos eise , ac veri Dei permanentis in secula famulos & testes, nec pro veritate tuenda minas ac supplicia timere ι sed haec eis cessura erunt ad coronam & vitam immortalem.
II l. His & aliis Vincentii verbis furore percitus Dacianus, Valerium in exilium mitti praecepit s Vincentium vero ad equuleum applicari, ac in eo membra distendi & toto corpore dissipari. At Vincentius ac si in deliciis positus esset hilari vultu dicebat : ,, Hoc est quod semper optavi, hoc est quod votis om- ,, nibus exquisivi is . Inde Tyrannum provocans: ,, Insurge, , , a jebat , & toto malignitatis furore debacchare: videbis meis Dei virtute plus posse dum torqueor, quam postis ipse qui ,, torques is . Quare dentibus frendens impius Iudex clamare intortores coepit, & ac si muneri suo in torquendo deessent, virgis
413쪽
ac fustibus in eos desaevire. Qui irati tota rabie S. Martyris eo
pus adeo lacerare coeperunt, ut jam non a solis lateribus sed a toto corpore sanguis etflueret: erant enim interna viscera jam patefacta, & juncturae a compagibus separatae . Sed Vincentius nihil his commotus ad atrociora tormenta judicem provocabat. IV. Hino ex equuleo assumtus atque ad ignis patibulum ruptus , tortores pene ipse praeveniens moras carnificum arguendo ad poenam alacriter properabat. Cumque parata esset ferrea crates , & addita subtus accensa carbonum congeries, intrepidus Dei Athleta eam ultro conscendit. Ibi jacenti, praeter ignem subtus urentem, applicantur pectori & membris ardentes laminae; salis ignibus sparsi minutiae crepitantes per membra dissiliunt, & jam non ad artus tantum, sed ad ipsa viscerum abdita penetranis dum interea manet Dei servus immotus ac Deum precatur. Tanta victus constantia Dacianus inde eum extrahi jubet,& in profundissimum ac obscurissimum carcerem testarum
Dagmentis undique stratum, distentis cruribus & pedibus ligno
constrictis, eum dejici s ut quacumque vel parva corporis cou. cussione testarum aculeis plagae exasperentur. Quod impletum est, dc ostium tenebrosi carceris clauium. V. Ibi ergo positus Vincentius, cum e brevi somno evigi mi asset, vidit carcerem coelesti lumine illustratum , ligna quibus tenebatur fracta, & acutas testas in redolentes mollesque flores conversas. Dumque his refectus, in laudes di hymnos Deo gratias agens erumpit et ecce Angelorum Chorus eum circumdat eumque hoc alloquio demulcςt: agnosce Vincenti invictissimς pro cujus nomine fideliter decertastis ipse tibi revera coronam praeparatam servat , qui te victorem fecit esse in poenis. Esto igitur jam securus de praemio, quia mox deposito carnis onere, noestro addendus eris collegio: dantur hinc laudes Deo, N res nante organo vocis Angelicae modulata suavitas procul diffud-ditur . Suaves has voces audientes custodes , territi ad clausas carceris fores contendunt, & introspicientes per rimas , Dςiministros syderea venustate coruscantes vident, antrum tenebri primum horribile, immensi luce splendere, testarum aculeos multipliciter florere, Sanctumque Dei Martyrem solutis cunctis nexibus deambulantem psallere. Qui mox Divino terrore compuncti , relicto Gentilitatis errore, Christianae Religioni fideliter se dederes incipientes obsequia ei praestare in cujus necem fuerant grassat i. Hos in Fide confirmavit Vincentius, ac venientes Fideles laeto sermone allocutus est
VI. Ad haec sibi renuntiata exsanguis Dacianus: Quid am-
414쪽
D ioc LETiANI PERsECUTIO . 3ssplius faciemus inquit, victi sumus. Volens ergo ei eripere
gloriam inter tormenta moriendi , jussit super mollem lectum reponi, ut attrita poenis membra, requie obductisque vulnerum cicatricibus reparata, novis &atrocioribus tormentis experiretur. Verum Daciano inaniter tractante de supplicio, Christus clementer disponit de praemio. Delatus namque Dei Martyr ad lectulum , ac piis Fidelium manibus in strati mollitie repositus, mox pretiosam resolutus in mortem Coelo triumphans spiritum reddidit. Videres tunc circumstantium stequentiam Sancti vestigia certatim deosculando pro lambere, vulnera totius laceri corporis pia curiositate palpare , sanguinem linteis excipere , sacra veneratione posteris profuturum.
VII. Cognito ejus abscessit, Dacianus victus atque confusus cogitavit vincere mortuum , quem non potuit superare viven tem . Corpus itaque ejus in apertum campum projici mandavit, ut nullo defendente obstaculo a seris & avibus consumtum non amplius appareret. Sed ut ait S. Augustinus Serm. 277. cap. 1.2Eius fuit cadaver invictum : Dominum eo effus est vivus s inimicum
superavit θ' mortuus. Corvus en i m avis lenta & pigerrima, haud procul stans, quasi tetra sui specie lugentis habitum demonstrans, non solum adventantes aves quodam impetu eminus fugabat, sed & advenientem immanem lupum abegit a corpore A qui re flexa in illud cervice quasi stupefactus haerens, certo modo Angelicam custodiam mirabatur. Ita factum fuit, ut corvus , qui olim Eliae pleno ore cibum detulerat, nunc S. Vincentio Mai tyri jussa ministraret obsequia. V Iil. Territus hoc nuntio Dacianus , ac videns se nec mor tuum vincere poste, quem non potuerat vincere vivum, desperato consilio sacrum corpus in pelagus demergi praecepit. Culeo ergo seu sacco insutum ac fiscellae impositum, appensa mola, ac navigio in altum mare deductum , in escam piscium non amplius conspiciendum projicitur. Sed Vincentius, qui Daciani studia elusit in terra, elusit etiam in aquis, & qui vieit inusias iguibus , vicit immersus fluctibus i S. August. Serna. a 7 . : dum enim nautae nuntiabant ei sacrum ejus Corpus in profundo maris demersum nunquam amplius appariturum, Deus ad maris littus illud jam deduxerat inde extrahendum & honorifice tumulandum .
sanctus enim Martyr quemdam Virum in exstasi admonet, se deportatum ad littus , & locum in quo jacebat demonstrat. Sed dum iste haesitans, tardius exhibere parat obsequium , commo nita in somnis quaedam vidua nomine donica, aetate & pietate, provecta vera signa quiescentis corporis accepit: quae adhibitis
415쪽
secum pluribus Christianis venit ad locum , & certa sibi ostensa relegens signa, Vincentii sacrum Corpus inter ipsa soli & aquarum commercia invenit: & eum prae Gentilium furore non liceret illud honorifico tumulare cultu , ad quandam Basilicam s peliendum delatum fuit, donec cessante Persecutione inde levatum, ad Ecclesiam extra muros Valentiae deportatur, & sub
sacro Altari reconditur. Unde S. August. Serm. a s. num. I. Inis, inquit, qui rex1t corda certoνtium, nee corpora defixit mortuorum . Velut de hujus ipsius Beati Vincentii eorpora praeclarismmum miraculum ex ibuit, ut id quod inimicus omnivis non apparere eupierat sategerat fecerat s ιam prUenti nuιu Divivo proderetur,er religiositi Bumaudum venerandumque demonstraretur .
IX. Huius S. Martyri celeberrima quovis seculo apud Latinos & etiam Graecos memoria fuit. Latini ejus Festum colunt in Martyrol. die a a. Ianuarii, & eadem die Graeci in Menol. Ejus Gesta integro hymno Prudentius descripsit. S. Augustinus quatuor Sermones habuit: unde brevi tempore Vincentii lama totum Christianum Orbem adeo pervasit, ut ipse Serm .a76. num. . dicat: Rua hodie Regio , qua*e Proviueia ulla , quis usque
ερι Romanum Imperium, vel Christavorum nomen extenditur , No ratim non gaude' celebrare Vincentii 8 Illum Hispaniae decus vincat Paulinus Poem. a .r laudant Gregorius Turon. L. s. hist. Franc. cap. 29. & L. 1. de Glor. Mart. cap.so. : uno verbo: adeo
celebre evasit nomen Vincentii, ut vel ipsum suum Persecutorem omnibus secuIis famosum reddiderit. enim ait S. August. loco mox allato hodie Daeiani viol nomen audisset, nisi Viscentu passioηem legisset ὶ Rubd vera tanta cura femavit Dominus Miar ris corpus, quid aliud demonpravit , nisi se gubernasse viventem a
quem non reliquit exanimem meit ergo Daeianvim vivens muceu tius , .ui3 π mονtuus. Vivens tormenta ealcavit, mortuus maria transnataviι. Sed ipse inter undas gubernavit eadaver extinctum a qui inteν uogulas animum danavit inoictum. Non flexit flamma φοροιoris eor ejus, Mou mersit aqua maris eorpus ejus. Sed tu bis es' hujusmodi omnibus nibu es aliud , ns pretiosa in eo pectu Domivi mors Sanctorum dur. His S. Augustinus-aliis S. Vincentii laudes
X. Eodem anno Io . eodem Daciano Maximiani Herculii vices in Hispaniis gerente, paulo post S. Vincentii Martyrium , contigit S. Eulaliae Virginis Emeritensis passio, quam Prudentius carm. a. describit. Emerita Urbs Lusitaniae olim celebri ei patria fuit, genus etiam nobile . Ita laudatqs Prudentius.
416쪽
Iermine nobilis Eulalia inortis oe indole nobilior , Emeritam sacra Virgo suam Cujus ab ubere progonita es
Ab ipsa infantia Coelo destinatam Eulaliam ostendebant virginitas , suavitas, modestia & gravitas, quae in ejus vultu eluce. hant s ludorum pariter & ornatuum contemtus , quae illius aeta tis blandimenta esse s ent. XI. Porro cum Maximiani Herculit vulgatum esset Edictum, quo omnes Populi Diis sacrificare jubebantur, Eulalia, quamviS annum aetatis duodecimum nondum excederet, ardore Martyrii se incensam prodidit. Mater vero ejus ardoris impetum Curan S moderari, eam ad domum ruris satis ab Urbe distantem secum transtulit. Matrona tamen diligentia ac vigilantia nihil profuit s iotempesta enim nocte fores sine teste Virgo p periens aufugit, ac per invia spinisque Obsita carpens, iter pedibus laceris multa millia confecit, & ad Urbem ante lucem pervenit. Facto. mane Praesidem intrepida adivit, eumque libere se Christianam esse professa , & ad omnia pro Christo sustinenda paratam ) incre pavit, quod cultu Daemonum tot animas perderet. Tantam iupuella alacritatem admiratus Praeses, eam detineri jussit: prius quam tamen tormentis experiretur , multis eam blande est adhortatus . Quibus Eulalia nihil respondit s sed in faciem Praesidis expuens, jactu pedis Idolum quod ibi erat; prosternit, dc
quae parata erant ad sacrificium evertit.
XIL Hoc Eud aliae factum , ut a Prudentio describitur, si secundum prudentiae humanae & communis leges pensandum est et, non leves pateretur dissicultates : ultro enim se offcrre I iranno, eumque provocare , Martyris non est, sed solum illatam passionem tolerare s ut enim docet S. Thomas a. a. qu. ιδ . a. l. ad 3o, et Iiqua pertinenι ad actum virtutis secundum pria paratiouem auimis
u3 fellicet superveniente tali casu Bomo fecundum rationem agat. Et Boc praecipuὰ videtur observandum in Marorio , quod conssu iudebita fusiuentia passionum injuste insidiarum . Non autem debet homo occasionem dare alteri injusὰ agendi s sed si alius injuste egerit, ipse moderatὰ tolerare debet. Verum si attendamus ad Divina consilia, multa in Sanctis Martyribus , Deo specialiter eos m vente , facta, quae supra communes prudentiae regulas sunt, in Veniemus i proinde in exemplum non trahenda : & hoc de S. Eulalia in praesenti dicendum est . .
XIII. Illico igitur duo Carnifices S. Virginem jussu Praesi Tom.VI. Eee dis
417쪽
dis aggressi pectus ei dilacerant, & latus ungulis usque ad ossa
secant i interea sacra Virgine numerante ictus , quibus eam seriebant, & dicente , hos esse characteres , in quibus Christi tro-plis a & victoria legi possent: adeoque constans perstit It, ut nec lacrymas nec gemitus edens prorsus insensibilis videretur. Post haec flammae ardentes costis & stomacho applicantur : unde ignis ad capillos, quos super collum humerum ti sinum prae modestia gestabat sparsos, ascendens ad caput pervenit, quo ipsa mori cupida os aperiens suffocata remansit. Moriens inclinavit caput& eodem tempore columba nive candidior ex ejus ore egressa ad Coelum volavit suae puritatis testimonium ferens. Cujus prodigii carnifices ipsi oculati testes fuerunt. Confestim vero copiola nix cerat enim mensis December in Virgineum Corpus quod nudum remanserat, sua albedine cooperuit & quasi sepultum reliquit . XIV. Istius S. Virginis memoriam Martyrol. Rom. Io. Do cembris colit his verbis: Emeritae in Hiisa uia passo S. Eulalia
decim , jussu Daciani Praesidis pro confessione Cori ii plurima ιν menta perpessa es e novissime in equuleo 1 pevsa π exaugulata , f culis ardentibus ex utroque latere appostis, bauso igne Dirix mreddidit. Huic in Martyrio sociam S. Iuliam cujus tamen Pru dentius non meminit; adjungit dicens : Item ibidem S. Palia Virginis oe furoras , quae Beuta Eulaliae socia fuit, o illi ad pospouem propera oti comes ivdividua adoaesit. De qua agunt etiam
Beda , Usu ardus, & Ado. XV. Aliam Sanctam Virginem Eulaliam sub Diocletiano
coronatam ra. Februarii Ecclesia Barcinonensis sibi vindicat, de qua eadem die Martyrol. Rom. haec habet: Narciυυna tu Hi- Dauior Eulaliae Virginis, quae te, pore Diocletiani imperasor/s equuleum avgulas flammasque perpessa , demum cruci inixa Marsyrii corouam accepit. Hanc eandem esse cum S. Eulalia Emeri tensi, cujus Corpus postea Barcinonam translatum sit, censent non pauci. Sed ut duas Eulalias non unam tantum admittam , mO vel me primo diversitas loci, in quo leguntur past e, nempe una Emeritae , altera Barcinonae: secundo diversitas tempori S 3 nam uua IO. Decembris, altera II. Februarii s una dicitur hausto igne fustacata , altera cruci assi Xa .
XVI. Hisce quoque temporibus assigi potest consessio Sanctae Leocadiae Virginis Toletanae, de qua Martyrol. Rom. 9. De cembris : Toleti, inquit, in Hi auia S. Leocadiae Virginis OM roris , qua tu Perjecutioue Diocletiuvi Imperatoris is 'Afecto
418쪽
Hispaniarum Daeiano dira careeris cusoria macerata s eam graviis Amos Beata EuIalia σ reliquorum Marorum cruciatus audisset,
genibus is oratione positis, impollutum spiritum Grim reddidiι .Hujus Acta in Hymno Breviarii Toletani recitantur.
I, C Trages, quam in Hispania Romani Praesides, praecipue
D Dacianus, exercuerunt , innumeros Christo Martyres pe perit s adeout sibi viderentur Christianum nomen penitus extin Xisse I quod ex antiquis inscriptionibus colligitur: in quarum una legitur: ,, Diocletianus Jovius, Maximianus Herculius. ,, Caesares Augusti post extensum Romanum Imperium iα,, Orientem & Occidentem, & abolitum nomen Christianum, ,, quod Orbem evertebat &c. ,, . In altera :,, Diocletianus Cae is sar Augustus, post adoptatum in Oriente Galerium, & ubique is abolitam Christi superstitionem, necnon extensum Deorum di, cultum &c. ,, . In quo quam vane sibi fuerint adulati ostendit eventus, cum Christianorum necibus nomen Christi magis ampliaretur , quousque tandem extincto Idolorum cultu de toto O be triumpharit. Horum tamen aliquos saltem in Hispania pro Christo gloriose coronatos recensebo . II. Martyrem Cueuphatem Barcinona exhibuit , de quo Prudentius hymno Φ. Bareloon claro Cucaphate freto
Ejus Acta ita Breviario Toletano carmine sapphico expressa leguntur, & memoria colitur in Rom. Martyrol. as. Junii his
verbis : Barcinonae tu Hispania natiae beati Cucupositis murιγris , qui in Persecutione Diocletiani sub Daeiano Praside psur mιι tor- meotis superatis, percussus gladio viictor migravit tu Coelum . No- tkerus in suo Martyrol. haec habet: Iu Hispania Civitate Barci Iove Cucufatis quar ris, qui ex Civiitate Solutana ortu udus fuit sBarcinone sub Rinuo Proconsule re Galerio Maximiano pulsus, primis gravi mὰ tortus'eae ius, deinde eatenis adflridius, tu craticula superextensus, aceto π fynapi pers fas offari iussis es: estque ab igne ct flammarum globis illaesus apparuisset , ex prscepto impii Iudicis extra Cloitatem duerus in ignem copiosum iterum pro tedius es: quo Divino nuta extincto , iterum ferro vivesus iv cuso-
419쪽
duis ferreis ct taureis crudelissimὰ eafus , tu nitimo gIadio perimeste eo ummatus est. Haec Notherus 3 quibus distinctius exposit Martyris cruciatus, quamvis non sub Daciano, sed sub Rufino eos pertulisse velit . . III. Daciani victimae Compluti extiterunt etiam S S. Justus& Pastor fratres germani, qui ex parentibus Christianis nati, cum adhuc pueri scholas frequentarent, videntes Christianos omnes terrore concussos ob Daciani ad eos persequendos adve tum , relicta schola ac projectis Libris Daciano ambo se praesentarunt, Christianos se esse asserentes. Dacianus comprehendi eos ac dire torqueri imperavit , illi autem nihil territi ad omnia pro Christo sustinenda invicem se adhortabantur. Quare Dacianus , ut declinaret pudorem , se a pueris quoque vinci, ab ulterioribus cruciatibus abstinens capite plecti confestim jussit. De his Prudentius hymno Φ. ait. Savguinem Iusi , eui Fastor haeret ,
Ferculum duplex, gemiuumque donum Ferre Complutum gremio juvabit Membra duorum. Horum memoriam Martyrol. ROm. 6. Augusti ita celebrat: Compluti tu HBaala Sauctorum Max rum Iusti S' Pastoris fratrum , qui cism adbuc pueri litteris imbuereutur , projectis tu sobolatabatis , Dontὰ ad Marorium cucurrerunt: S' mox d Daciano Praeside teneri jus π fustibus caedi, cum je mutuis exhortationibus cou santissimὰ roborareοι, exlνa Civitatem perducti a carui te jugulatifunt. IV. Post invictum Christi Martyrem Vincentium innumeri Caesaraugustae Christi Fidem sanguine testati sunt , quorum me moria in Martyrol. Rom. 3. Novembris ita recolitur: Caesara gustae Multiorum innumerabilium Marorum , qui sub Daciano H Daniarum Praeside mirabiliter oceubuerunt pro Gripo. Hi sunt
quos Prudentius Hymno 4. dum de Camaraugustana Civitate agit his sapphicis cauit.
Sola in oecumum Numerosio rero euar rum turbas Domino parasi
Sola praedives pietate multa Luce frueris. Vix parens Orbis populosa Paesi , lIpsa vix Roma in folio locata Te decus nostrum superare tu so Mauere digua es.
420쪽
Omnibus portis sacer. immolatus . . Sanguis exclusit geuas invidorum Damonum, σ uigras pepulit tenebras Urbe piata. '. Nullus umbrarum latet tutas horror s. Pulsa jam pestis populum refugit: Christus in totis habitat plateis: Chrsus ubique es. His & aliis Osaraugustae pro Christo Fidem extollit Prudentius,&. Isidorus L. I s. Originum dicit,eam esse omnibtis Hispani e praestantiorem .
V. Inter tot tamen celebres sunt decem & octo Martyres, de quibus idem Prudentius ibi:
Tu decem Sancros revehes s octo
saraugusa sudi a Christortieem flavis oleis revincta . Pacis honore.
Horum nomina sunt optatus, Lupercus, Successiis, Martialis Urbanus , Iulia , Quintilianus, Publius, Fronton , Felix , Caecilianus , Evotius, Primitius, Apodemius & quatuor Saturn, ni: quorum omnium Corpora in eodem sepulcro recondita fuere . De his Martyrol. Rom. agit 16. Aprilis . VI. Istis ad)ungit Prudentius Sanctam Encratidem seu si gratiam Virginem: de hac canit in eodem Hymno:
Hic S' Eu crati recubaut tuarum
Ossa virtutum , quibus esserati Spiritam Mundi .iolenta Virgo Dedecorosi . De hac Martyrol. Rom. post enarratam decem & octo Martyrum passionem i6. Aprilis subjungit: Ibidem Sas cta Eneratidis Virg/υis c ' Mart)ris, quae laniato corpore , mamilla abscisa π j core avulso adhuc Iuperses , in carcere inclusa es s doNec ulceratum corpus putreferet. Hi omnes sub Daciano passi probabiliter ereduntur. Sanctae Encratidis & aliorum I 8. Martyrum Corpora inventa fuisse traduntur anno I 389. in quadam Ecclesia, quae adhuc reti. aet eorum nomen, ac eorum Reliquias servat. V l I. S. Aciscli meminit Prudentius in supralaudato hymno. Corduba se cisclum dabit. Quo patet eum Cordubae Martyrio coronatum suisse. Romanum Martyrol. I7. ei jungit Victoriam sororem , & sacit utrumque passiim sub Dione Praeside his verbis: Corduba Sauctoνum Mam rum se esseti cy' Victoria germanorum, qai tu eadem Diocletia