장음표시 사용
421쪽
ni Persecutione jussu Dionis Praemis saevis δ eruciatι, eoronas a Domino illuseri passisne meruerunt. Cordubae quoque coronatum Zoellum addit Prudentius : hic idem putatur ac Zoilus, qui cum aliis I9. ibi passus dicitur in Martyr l. et a Iunii: Cordubae Sau-Horum Marorum mili or aliorum decem , novem . Zoilum fuisse Clericum, S. Eulogius L. a. cap.6. testatur, &sub Diocletiano& Maximiano passum scribit Vasaeus in Chron. Hisp. VIII. In praefato Hymno Caium sc Crementem Martyres Cordubenses memorat Prudentius dicens: Additis CHO see enim Hendi
Teque, Crementi , quibus incruentum Ferre provenit decus ex fecundo Laudis Moue. Lmbo confesst Dominum stetersor Acriter contra fremitum Latronum . Ambo gusarunt Imiter saporem Mar riorum.
De his IK. Aprilis Martyrol. Rom. ait: Iu eadem Civitate Cae-iaraugusta) Sanctorum Gaii ct Crementii , qui Deando eonfesser tu Fide Christi persevierantes Martyrii eatieem gustaverunt sub eodem creditur Daciano . IX. Tres alios Martyres dedit Corduba , quos fres Corονο vocat Prudentius . Hos esse tres fratres Faustum Januarium& Martialem, qui Cordubae passi sunt, censet Ruinari s quos Hispani Auctorcs vulgo existimant fuisse filios S. Marcelli Tinsitaui Centurionis & Martyris : qui propter Christum cingulum militare abjecit, eique duodecim filios similiter Martyres attri buunt f & licet Tingis vulgo Tanger in Mauritania fuerit Martyrio coronatus, eum tamen in Hispalaia ortum fuisse volunt Hi ergo tres, cum Eugenius Praeses Cordubam advenisset , ut Deos adorare praeciperet, sponte ei se praesentarunt, Christia nosse esse dicentes : a quo post tentatam crudeli saevitia eorum constaiatiam, igne tantiem consumti sunt . Eorum pallionem Martyrol. Rom. 13. Octobris ita describit: Cordubae tu Hispania Natalis Sauctoram Marorum Fausi Ianuarii s Martialis , qui primis equulei poensierucia ιi , deinde sapereiliis rasis , dentibus evu fis , auribus quoque oe saribus praeei sis , Quis passove Marorium
X. His adjungendi sunt SS. Servandus & Germanus Martyres , de quibus Martyrol. Rom. 23. Octobris habet: In Hispania prope Gades ad Fundum Ursonianum Sanctorum inarorum Sermoaudi oe Germani, qui ἐν Persecatione Diocletiani sub matore V corio
422쪽
Iouissimi itineris laborem quem ferνο onusti pertulernat, novi MMarorii fui eursum easis cervicibus impleverunt: ex quibus Gemmanus Emeritae, Servaudus vero Hispali cauditus est . Quorum
Acta sinquit Baronius ibi γ narrantur Hymno sacro Breviarii Toletani. Vicarius iste Viator forte fuit Vicarius Praefecti, qui
XI. Gerunda etiam Catalauniae Urbs Martyrem sub Daciano dedit S. Felicem , de quo Prudentius dicto Hymno ait:
Parva Felicis decus exhibebit Artubus fueris locuples Gerunda .
De hoc Martyrol. Rom. r. Augusti dicit: Gerundae tu Hispania
vatalis S. Felieis Maroris , qui post disessa tormeviorum generad Saeiano tamdiu jussus est laniari, donee invictum Chνisto spiritum redderet. De eo scribit S. Eulogius in mem. Sanct. L. i. cap. s. quod Caesarea Mauritaniae Martyrii cupidus Gerundam venit. Gregorius Turon. L. I. de Glor. Mart. cap. 9 i. agit de ejus mi raculis . Multi alii ejus Acta retulerunt, quae tamen Criticis parum sincera videntur.
XlI. Quia tamen Gerundae passiis dicitur S. Felix Diaconus una cum S. Narcisio Episcopo, de quibus in Martyrol. 18 Ma tii ita legitur : Augustae S. Narcissi Discopi, qui primus in Rbetia
Evavgelium praedicavit, deinde in Hispaviam prosectus, eum Gerundae multos ad Christi Fidem eouvertisset, ibideis tu Persecutios.
Aureliani cum Felice Diaeouo Mar rii eoronam accepit : propterea hunc Felicem Diaconum confundunt aliqui cum Felice , de quo supra. Verius tamen crediderim, duos Felices Gerundae allos fui stes unum Diaconum cum S. Narcisso Episcopo antea passum , cujus Corpus a Carolo Magno translatum Parisios dicitur , alterum laicum , cujus Reliquiae Gerundae alservantur . De S. Narcisso dicitur, eum Gerundensem Episcopum fui sese: ingruente autem Diocletiani Persecutione Augustam in Rhetia cum Felice Diacono prosectum fit ille , ibique inter alios Sanctam Astam , de qua infra, converti ste : inde post novem menses Gerundam reversum triennio Fidem Christi praedicasse, & tandem a Paganis sacrum Sacrificium celebrantem multis ictibus cum Felice Diacono necatum fuisse. Haec aliquatenus cum Martyr. supra relato concordant: solum dissident , quod Martyrol. vult eum fuisse passum sub Aureliano, caeteri autem sub Diocletiano, sub quo etiam contigit conversio S. Afrae . Conferantur quae de S. Narcisso supra dixi cap. ia. s.4. num. s. Gerundae
velut illius Ecclesiae Pater Pontifex & Martyr colitur. Sunt
423쪽
qui eum confundant cum S. Narcisso Jerosolymitano Episcopo, de quo as. Octobris: sed immerito i nam iste ex Martyrol gio Ierosolymis in pace quievit, dicitur enim: γerofobmis natalis beati Nareissi Episcopi sanctitate patieutia ac Fide laudabilis ,
qui centum ct sexdecim anuorum migravit ad Domiuam .
I. Ta Ortia suorum certamina anno Io . Africa exhibuit, quae M in Actis Sanctorum Saturnini Dativi & sociorum ad nos pervenerunt. Hi Abitinae Urbe Proconsulari comprehensi 8c Carthaginem adducti , ubi Anulinus Proconsul morabatur, gloriosam Christi confessionem edidere . Res ita fuit . Persecutionis tempore, quo publicos conventus agere Fideles prohibe-hantur, ne a sacris mysteriis prorsus vacarent, sapienti consilio in aliqua privata domo secreto conveniebant. Cum ergo praefati Martyres in cujusdam Octavii Felicis domo coetum agerent,& Divina mysteria de more celebrarent , Abitinae Magistratus cum Stationariis Militibus repente supervenerunt . Et primo quidθm detinuerunt Saturninum Presbyterum cum suis quatuor filiis, Saturnino videlicet Juniore & Felice Lectoribus , Maria Sanctimoniali, & Hilariove puero: deinde Dativum Senatorem, Felicem , alium Felicem , Emeritum, Ampiatum, Rogatianum,
xuintum, Maximianum, Delicam , Rogatiavum , Rogatum, Ianuarium , Cassianum , Victoriavum , minceutium , Caecilianum Resitutam, Primam , Evam , RogatiaNum , Givalium , Rogatum , Pomponiam , Secundam, Panuariam , Saturuiuam , fartinum , Dantum , Felicem, Margaritam, Majorem, Honoratam, Regiolam, Victorinum , Pelusium, Faustum, Dactauum , Matronam , Caci , mictoriam , Herectivaam , Secundam, item Matronam Pa Duariam , numero 49.: nempe triginta duos Viros & decem septem Mulieres: omnesque hilares & prae gaudio psalmos hymnosque canentes, Dativo praeeunte & Saturnino cum filiis, sequentibus caeteris ad forum processerunt i ubi gloriose confessi
Religionem Christianam , ab Urbis Magistratu Carthaginem ad Anulinum Proconsulem catenis onerati transmissi sunt. II. Notandum , quod in hoc eodem foro ferunt Acta jam pro Dominicis Scripturis dimicaverat Coelum is Cum Funda- is nus ipsius Civitatis quondam Episcopus Scripturas Dominiis cas traderet eX urendas: quas cum Magistratus sacrilegus igni
424쪽
D1OCLETIANI PERsECUTlo . Ossi apponeret, subito imber sereno coelo diffunditur, ignis Scri- ,, pturi S sanctis admotus extinguitur, grandines adhibentur, ,, omnisque ipsa Regio pro Scripturis Dominicis , elementisse furentibus devastatur. III. Carthaginem appulsi SS. Martyres ab officialibus Anulino Proconsuli offeruntur , eique suggeritur quod a Magistrati-hus Abitinensium transmissi essent Christiani, qui contra interdictum Imperatorum 8c Cassiarum Collectam & Dominicum idest sacra Mysteria Corporis & Sanguinis Domini, ut Cyprianus Epist. ad Caecilium) celebrassent. Illico Proconsul Dativum interrogat, cujus conditionis esset Ran Collectari uterfuisset pcui cum respondisset, se Christianum esse 9 in Couecta fuisse :confestim postulatur , qui illius Collectae Praeses suisset; &statim
in equuleo extendi & ungulis lacerari jubetur. Sed cum carnifices costas ejus denudassent, jamque lateribus ejus ungulis imminerent , Thelica sese tormentis subito obj ieiens exclamavit Et nos Christiani sumus, nos Collectam fecimus . Quare Pro consul furiis invectus , eum gravissimis ictibus tundi, in equuleum suspendi, ac perstridentibus ungulis laniari praecepit s Sancto Thetica interim media in ipsa tortorum rabie exclamante IDeo gratias. In nomine tuo, Curiste Dei Fili, libera Servos
IV. Talia precanti Proconsul: quis est, inquit, ex vobis conventus vestri Praemes 8 respondit Thetica: Is est Saturninusti omnes 3 ac deinde adstantem Saturninum ostendit , non quasi prodens illum , sed favens ejus ardori patiendi pro Christo , vel etiam ut Iudici panderet, integram se celebrasse Collectam
seu Dominicum, quando cum ipsis etiam Presbyter fuerat. Inde S. Martyr dum sevius torquebatur, pro inimicis suis imitator Christi veniam a Deo ferventius deprecabatur ι & Proconsulem ac tortores his verbis monebat : injuste facitis , infelices sis contra Deum facitis . Deus altissime , noli illis consentire ad ,, haec peccata . Peccatis infelices, innocentes laniatis : nonis sumus homicidae, non fraudem fecimus. Deus illis miserere. Gratias tibi ago: da mihi ad tolerantiam pro nomine tuo vi- ., res. Libera Servos tuos de captivitate hu)us seculi. Gratias, , tibi ago, nec tibi gratias agere satis sum se . Et cum ictibus ungularum concussa fortius latera sulcarentur , profluensque sanguinis unda violentis tractibus emanaret , dixit ei Proconsul: incipite sentire, quae vos pati oporteat se : citi Sanctus Thetica respondit: se Ad gloriam meam : jam incipio videre Regnum
425쪽
Christiani sumus, tibi servimus: tu es spes nostra , tu es spesis Christianorum, Deus altissime , Deus sanctissime , Deus omo ni potens : tibi laudes pro nomine tuo reddimu ,, . Cumque sic orantem interpellaret Judex : obedire debueras iussio ut Imperatorum S Caesarum, Thelica licet defatigato jam corpore, forti & constanti voce exclamavit: is Non curo uisi Legem Dei, , quam didici, ipsam custodio, pro ipsa moriar, in ipsa con-
tum mor, praeter quam non est alia ,, . Tunc Anulinus non
amplius ferre valens, jussit eum detrudi in carcerem ad ulteriora
V. Dativus, qui de proximo appensus equuleo, forte The-licae certamen cominus aspexerat, se Christianum esse & Collectam fecisse, & ipse conclamabat. Verum ex improviso Fortunatianus, Sanctae Victoriae s unius ex suprarelatis Martyribus frater, vir togatus , sed a Cliristiana Religione tunc alienus, prorumpens: Domine sinquit Proconsuli hic est . qui dum in hac Urbe nostro patre absente studiis vacaret, Victoriam sororem nostram una cum Restituta & Secunda hinc ad Abitinam ColonIam secum adduxit s nunquam enim domum nostram ingressius est , nisi ut eas simplices puellas suasionibus sitis sedueeret. Aderat ibi Victoria, quae hac impostura Dativum onerari ferre non valens: is Mentiris , inquit 3 nullius persuasione prose- cta sum , nec cum ipso ad Abitinas vetit: hoc possum per Ci-
ves probare: Omnia mea sponte atque voluntate perfeci
Nam & in Collecta fui & Domi uicum cum fratribus celebravi. quia Christiana sum. Tunc Fortunatianus maledicta in Victoriam exaggerabat. Et contra Dativus ex equuleo cuncta vera a esponsione solvebat. Inter haec Anulinus ardens ira premi un. gulas in Martyrem jubet :. quod carn fices adeo crudeliter impleverunt , ut disruptis cutibus visceribusque divulsis secreta pectoris apparerent. Dativus tamen mente & animo immobilisajehat: O Christe Domine non confundar. His dictis Beatissimus Martyr , quod a Domino poposcerat, tam facile obtinuit , quam breviter postulavit s Anulinus enim ab eo torquendo cessari jussit. Sed cum interrogaretur , utrum lc ipse in Collecta fuisset, N. constanter assereret , se Collecta Iam adunata supervenisse ocDominicum cum fratribus celebiaile , auctorem Collectionis se non unum fuisse, iterum ungulis laceratur. Sed ipse pristinam repetens orationem : Rogo, ait, Christe, non confundar . Quid feci ρ Saturninus Presbyter noster est. V l. Saturnino ad Tribunal adducto : Tu es , inquit Proconsul, qui co utra maudatum Imperatorum & Caesaruin fecisti, ut
426쪽
DIOCLETIANI PERsECUTIO . 4 1 omnes hi in Collectam convenirentes Saturninus respondit: securi Dominicum celebravimus: nec enim illud omittere possumus. Quo audito, equuleo suspendi jubetur prope Dativum, qui corporis sui plagas, quibus laniabatur, nihili pendens , unice roga-hat Deum, ut servaret animam suam , ut spiritum suum custodiret & daret ei sitarentiam, ne confunderetur. Et cum a Proconsule ei diceretur: Tu debueras alios ad bonam mentem vocare , & non contra praeceptum Imperatorum & Caesarum facere : ille fortius atque constantius clamabat: Christianus sum: qua voce Proconsul seu verius Diabolus superatus, ut illi parceretur jussit, & in carcerem truderetur. VII. Presbyter vero Saturninus in equuleo recenti Martyrum sanguine delibuto pendebat, quo ut Ec ipse in Fide , ut caeteri , persisteret, monebatur. Hic requisitus , an ipse omnes ad Collectam adunasset, respondit: etiam ego prassiens in Collecta fui. Tunc Emeritus Lector sponte ad pugnam prosiliens: ego, inquit, sum auctor , in cujus domo Collectae factae sunt forte enim ei communis erat cum Octavio Felice domus At Praeses impetum Emeriti declinans, ad Saturninum reversus ait, quare contra praeceptum fecisti P cui ille respondit: Intermitti Dominicum non potest e Lex sic iubet. Itaque Proconsul increpi-pitum quod contra praeceptum Imperatorum facere non debuisset, torqueri jussit, adeoque crudeles fuere carnifices , ut apertis visceribus , ad horrorem videntium nudata ossa pallerent, Sancto sene Deo se commendante, eique gratias agendo, subsidium implorante. Et cum Proconsul repeteret: quare hoc fecistis
nil aliud ab eo obtinere potuit, nisi: Lex sic jubet, Lex sic d cet . Quare & ipse a tormento depositus in carcerem redactus fuit. VIII. Deinde ad Emeritum Proconsul ait: In tua ergo domo Collectae factae sunt contra praecepta Imperatorum e In domo mea, inquit Emeritus, egimus Dominicum: at cum ei ille diceret, quare permittebas illos ingredi, respondit e Quia fratres mei sunt, & non poteram illos prohibere, quoniam sine Dominico esse non possumus. Positus ergo in equuleo validos carnificum patiens ictus ajebat: Rogo Christe, subveni mihi: contra praeceptum Domini Dei facitis , o infelices. Dicente autem Proconsule, oportere prius Imperatoribus obedire, respondit: Deus major est, non Imperatores: rogo Christe, tibi laudes refero , Christe Domine, da susserentiam . Quaerente autem Proconsule , an haberet Scripturas aliquas in domo sua et habeo ,
427쪽
Domini se habere dicebat scriptam non atramento sed spiritu Dei vivis non in tabulis lapideis sed in tabulis cordis carnalibus . Cumque preces Deo prosequeretur , Proconsul ex equuleo deponi & ad carcerem ulterioribus suppliciis cum caeteris tentandum remisit. IX. Tunc Felix se praesentavit ad pugnam . Tyrann RS autem animo jam pene destitutus, videns carnifices jam defatigatos ac Sanctos Martyres fortes in consesssione perstantes , voce minus aspera : Spero , inquit, vos electuros meliorem partem , ut obediendo vivatis. At omnes Sancti quasi una voce dixerunt':
Christiani sumus; non possumus nisi Legem Domini sanctam usque ad effusionem sanguinis custodire: qua voce percussus Proconsul Felici dicebat: non quaero, an Christianus sis; sed an Collectam feceris & Scripturas aliquas habeas. Cui Felix , Christiani, inquit, sine mysteriis Sc sine Dominico esse non possunt , Collectam gloriosissime celebravimus, ad Scripturas Dona nicas legendas in Dominicum convenimus semper. His confusus Anulinus adeo graviter i fustibus eum caedi justiti, ut exanimis brevi ad coelestia praemia evolarit. Et alter Felix succellit, qui pari virtute congressus , etiam ipse fustium illisione quallatus animam ponens superioris Felicis Martyrio est copu
X. Post istos producitur Ampelius custos Legis, &. Divinarum Scripturarum fidelis conservator: qui similiter interrogatus & confessus, se fecisse Collectam 9 Dominicum celebrasse ac Scripturas secum habere sed in corde, cervicibus contusus in carcerem relegatur. Eadem sors Rogatiano contigit, qui nomen Dei consessus, carceri, illaesus tamen, deputatur: cui etiam Quintus & Maximianus in confellione pares fustibus caesi adsociantur . Post istos junior Felix spem ac salutem Christia horum Dominicum este proclamans carceri cum aliis traditus fuit. XI. Saturninus junior presbyteri Saturnini filius accersitus interrogatur &ipse, an Collectae interfueritis & respondenti, Christianus sum , Proconsul ait, non hoc a te postulo, sed an mysteriis adfueris: cumque ille amrmaret, dicens, Christum esse communem Salvatorem : indignatus Proconsul , in equuleo in quo ante pater ejus appensus fuerat, extendi eum praecepit, ac subinde an Scripturas haberet, postulavit: qui nil aliud ei respondit, etsi pluries petitus, nisi e Christianus sum : aliud non est nomen , quod post Christum oporteat nos Sanctum observare: quare Anulinus , quoniam, inquit, manes in obstinatione tua ,δ tu cum patre tuo vexaberis. Statimque carnifices ferreis un-
428쪽
gulis paterno cruore adhuc madentibus ei statera daecerpers ea perunt: sancto juveue interim alta voce clamante et Scripturas habeo Divinas, sed in corde habeo s rogo te Christe, da sumere litiam, spes est in te : & cum, jam instaret ProconsuI,: cue con tra praeceptum Imperatorum secisus' nill aliud obtinere potuit, quam , Christianus sum . Unde Praeses cessare justii l tormenta , patris consortium isanctum juvenem relegari. I . , Ita terea vergebat in viciem dies res proconsulae dortores defatigati erapibi. cumque sugulos . in particalari cruciare amplius non possent. reliquovomnes iAnulmus ita: est allocutus : vidistis quid passi sint , qui ex vobis 4n confessione persevera re voluerunt i & quid patientur etiam qui reorum sequi exemplum volueri ut i Qui ergo vestrum; li indulgentiam vult perve-Dire , modo inman stet, ejusque vita salva. erit:. . Sed cum ad haec conclamarent omnes: Christiani sumus: eos iu carcerem
XIII. Porro ne sanc, mulieres ac virgines certaminis gloriss privarentur, 'omnes in Sancta Virginei Victoria oongressae sunta Ita & nobilitate generis,de oris,enustate & virtute , praesertim virginitatis, inter omu es eminebat : Hanc2ab' infantia exacte e luit , ade pini china ipserentes ejus contra ejus voluntatem nuptui eam tradere decrevissent, ipsa e fenestra sese dejiciens in Ecclesiam cunfugerit,iubi virginitatem Deo devovit. Hanc ergo Proconsul. , cuju4 professionis sit , interrogat: cui illa alta voce respondet: Christiana sum : Fortunatianus ejus frater, ra tione 3; sancta V irginis inanes esse , imo & eam este mente captam stendere conabatur. At illa: mens, inquit, mea haec est, nec unquam mutata sum: tunc Proconsul ei dixit :) Vis ne cum Fortunatiano fratre tuo ire 'respondit: nolo,quia Christiana sumi& illi sint fratres mei, qui praecepta Dei custodiunt. His auditis deposita iudicis auctoritate, Proconsul ;blande eam persuadere coepit ; ut sibi. consule ite vellet, fratri ad providendum saluti ejus parato adhaereret . Illa tamen constantior repetiit: mens mea est, numquam mutata sum s nam & in Collecta fui & Dominicum cum fratribus selebravi, quia Christiana sum : mox ergo ira accensus Anulinus eam cum c inris in carcere relegans, passioni omnes reserVavit. l. i υXIV. Sed Hilarianus adhuc supererat e filiis Presbyteri Saturnini unu&, aetatem adhuc tenetam constantia vincens. Hic patris fratrumque tri Omphis adjungi properans , Tyranni atrocςS-minas despexit hi Cum enim ei diceretur: i Patrem tuum& fratres tuos lecutus es ξ vox infantilis e provecto pectore sta
429쪽
tim erupit: Christianira sum , & sponte ae mea voluntate eum patre meo & fratribus Collectam feci: tunc Proconsul: Ampu, tabo , inquit , tibi re comam & nasum ti auriculas , & sic te diis mittam. Ad quae intrepidul sanctus puer clara voce respondite quidquid facere volueris DC quia Christianus sum : Proconsul
vero necdum agnoscens, se m vacuum. contra Deum dimicare, jubet eum cum caeteris in carcerem recipi: quo audito Hilari
nus exclamavit, Deo gratias : Hueusque Acta perveniunt, nec quid de Sanctis hisce Martyribus imposterum actum sit exponunt. Credibile est eos in carcere diu maeeratos plagis & fame
ac siti consumtos unum post aIium , confessionem suam gloriose consummasse. Quamvissaliqui putent, eorum aliquos &praeci pue juniorem Saturninum ad consolationem&bonum Ecclesiae fui ste praeservatos. Horum memoria in Martyrol. Rom. die ra. Februarii colitur. Eorum tamen certamen Ia. Februarii videtur
consignari apud August. in Breviculo Collationis tertiae diei
x V. Quia vero id quot SS. Martyribus abAnu Iino in crimen vertebatur, erat, quod Coluctam fecissent & Dominieum celebrasesent, non abs re erit, quid apud Veteres Couecta esset, quidque , Dominicam, indieare. Collecta ergo dicebatur Collectio seu uniodi conventus Fidelium in Ecclesia seu in aliqua privata domo tempore Persecutionis ad preces Deo fundendas & ad eleemosynas etiam colligendas . Has Romae indici a Summo Pontifice colligit Baronius in Notis ad a. Februarii ex sex sermonibus S. Leonis de Collectis habitis , in otiorum tertio alludens S.Leo ad superstitiones ea die a Gentilibus celebrari solitas, dicit, tunc magis Collectas haberi debere t Nam ilii Beatissimi Dife puli veritatis sΑ postoli hoe divisitus inspiratε commendaviere doctrina, ut quotiri caecitas Paganorum iv supersitionibus suis eserintentior, tuNc praecipuὰ Populus Dei orationibus re operibus pietatis instaret. At quia in Collecta Sacerdos salutato Populo consueverat orationem indicere dicendo Oremus , & in silentio orante Populo , communes Populi preces unica sua voce recita
dat ac Deo offerebat, inde Guectae nomen huic Orationi postea tributum fuit, vel, quia super Populum collectum dicitur, vel quia collecte & compendiose Populi preces constringit. De quo plura Macri in Hierotexico V. Collecta . XVI. Dominieam vero aliquando sumitur pro Ecclesia seu loco, ad quem Christiani conveniunt, ut orent & sacra cel Brent mysteria, ut Dominicum idem sit ac Domini domus, in quo sensu Concilium Laodicenum Cau. a 8. dicit; Non oporteι
430쪽
eoenas in Dominicis ponere. Et S. Cyprianus Tract. de opere MEleemosynis: In Dominieam , inquit, με Meri pio motae Et Rufiinus L. a. hist. cap. a. : Tune Senior, si e iνε uis, ita craris , Dete σ sequere me ad Nomiuixum. Et Antiochiae nobilissima erat Basilica Domi Dum aureum appellata, Templa autem s i quit Eusebius Orat. de Laud. Constantini Nomisi moeabiuo θοὰ norata sunι ι non ab hominibus, sed ab ipso Ommom Gomino cogno--otom foror . sera eo quippe Domivico appello tur . Aliqu/ndo autem convenire ad Dominicum, idem est ac convenire ad sacrificium Corporis & Sanguinis Domini . N agere seu celebrare Dominicum idem est ae illud celebrare veIsumere. Ita loco mox allato S.Cyprianus: Laeoples π d ver eser Dominicum celebrare te ere is, ρνη eorbam omnivio uou respicis 2
Et Epist. 63. : Nunquid ergo Dominicum post caesam celebrare debemus f In hoc ergo sensu praefati SS. Martyres Proconsuli dic hant, Dominicum cum fratribus celebravimus sine Domini. co esse nou possumuS.
I. C Anctae Agapes, Chionia, & Irenes, de quibus hic acturuso sum , Thessalonicam patriam habebant , sorores erant. omnes nuptae, & dum passae fuerunt, earum Pater adhuc vivebat s qui tamen sicut & earum Viri pagani erant. Hoc tamen non obstabat , quin omnibus virtutibus 8c praecipue ardore caritatis essent ornatae . In sacris legendis Scripturis , quarum plures habebant Codices , serE conti u uis versabantur. Porro cum anno Io 3. Diocletianus primum de sacris Codicibus comburendis Edictum promulgasset , ut obedirent Evangelio &Abraham imitarentur, domum patriam, coujunctos, & omnia sibi relinquenda esse existimarunt, S secum sacris Libris secreto asportatis in altissimos montes, huc illucque sine domicilio vagantes se receperunt, ubi Deo solo providente alebantur. Quid de illis factum esset, nemo, nec earum pater sciebat. Post alse quod tempus proprias domos repetierunt: sed ibi maxime trist hantur, quod libere, ut ante, facros Libros legendo meditari non auderent, metu ne ab ipsismet Maritis, quos ut pejores hostes timebant, deserrentur . , ' D