장음표시 사용
531쪽
ctae Martyris Corpori chartam, in qua declaratio scripta erat, applicassent, extendisse illam manum, & chartam deosculatam defensoribus Veritatis reddidisse : & propterea dicunt, S. Euphemiam chartam manu tenentem pingi consuevisse. Alii vero dicunt, Patres Concilii duas chartas supra S. Martyris Corpus
reliquisse, unam dogrna Catholicum, haereticum alteram continentem : cum totam noctem precibus transegissent, mane revertentes , invenisse chartam Catholicam in manibus S. Martyris , haereticam vero ad pedes illius projectam. Hoc posteriori modo exponunt Graeci in Menol. Basil. die Ii. Julii, qua hujus celeberrimi miraculi memoriam celebrantes dicunt: Theodosio Puniore imperante prodiit Eutycher
Monachus 'Presbter haereseos auctor, docens, Christo Domino Gosro uuam naturam inesse. Segregatus idcirco ὰ Fidelium eommunione a Flaviavo Constantinopolitano Fatriarcha , non tamen cessa vit Ecclesiam perturbare. Cum autem Sanctus Mareianus Imperium adeptus ΘNodum sexcentorum ae triginta Fatrum convocasset, recum Haereticis disceptaretur , placuit universiis , duos tomos alt=rum Orthodoxorum alterum haereticorum expctui, apertaque emroris urna tomos Udem pector, superimponi, π ab illa probatum teneri. Hoc facto post sex dies urnam refer autes , repererunt hareticorum quidem tomum sub pedibus ejus positum, Orthodoxorum vero ejusdem manu retineri . Atque ita baeretici eoufusifunt, orthodoxi vier) summo gaudio affecti . VI. Baronio tamen ad ann. 4s I. num. II. &c. hoc miracumlum suspectum videtur : nam Patres in Conciliis non ex mira
culis sed ex Scripturis in primis & antiquis Traditionibus Patrum Veritatem inquirere consueverunt. Et eo maxime quodHeia Concilii Chalcedonensis hujus facti & miraculi nullam
mentionem faciunt. Verum ego quidem Baronio aflentior, Patres in Concilis veritatem dogmatum ex Scripturis Traditione N Patribus, non ex miraculis exquirere solitos fuisse s sed puto non negabitur, quod stabilita jam ex Scripturis &c. Catholica Veritate, si haeretici adhuc persistant in sui favorem Scriptura S &c. detorquentes , prudens consilium sit eos miraculis con- Vincere . Sic enim fecit Christus , sic fecere Apostoli , qui ultra Scripturas miracula ad incredulos revincendos adhibebant. At que ita fecerunt Patres Chalcedonenses. Catholicam Veritatem de Duabus in ChristoNaturis jam ex Scripturis decreto firmaverant , sed quia aliqui Scripturas in alium sensum interpretantes adduc persistebanis ad praenarratum experimentum communi
consilio venerunt. Esto autem Acta Concilii hujus miraculi
532쪽
D io LETIANI PERsECUTIO . FIT expressam mentionem non faciant , aliquid tamen singulare S. Euphemiae intercessione contigisse indicant par. 3. cap. 2., dum in Epist. ad S. Leonem Papam de felici Concilii exitu haec I
guntur : Deus enim erat qui operabatur, π quae suo thalamo Concinum coronavit ornata decore vitioria Euphemia , qua tanquam propriam eonfessionem Fidei de itiovem juscipiens d vobis , Ibo Sponso per piissimum Imperatorem re amieam Chrisei Augusam obtulit,
omnem quiram perturbatiovem coutrarioram fedam, Veritatis autem eonfessonem roboraus ut amicam , π manu ac lingua uuiversorum deeretis pro demousratione subseribeur. Haec certe testantur, Sanctam Euphemiam aliquid singulare in Concilio Clialcedonensi operatam fuisse , nempe Fidei consessionem suscipiendo, eam Christo offerendo & manu probando. VII. Aliud prodigium de S. Martyris sepulcro narrat Evagrius L. a. hist. cap. 3. : Frequeuter evim , inquit, aut Episcopis illius Civitatis aut Viris pietate illuseribus, qui ad ipsius Bassieam adoenerint, in fomnis appareus, praecipit ut in Templo vludemient. id est , ut ex sequentibus notat Valesius , sanguinem e suo corpore velut succum ex uva in vindemia exprimant xuod ubitum Imperatori tum Patriarcha totique Civitati innotuit, satim omnes ad Basilicam pergunt, tam a clusi scilicet quam Pontificeser Magiseratus er reliqua Populi multitudo , uι sacrorum Oseri rum participes Mut . Guelis deinde spectautibus, Di Icopus Urbis Consantinopolitauae una cum suis Sacerdotibus in facrarium ingreditur , tu quo sacrum illud ut dixi Corpus depositum es . In eadem arca foramen es exiguum in laeva parte parvis quibusdam ostiolis obfirmatum i per quod ferrum oblongum , cui spongia annexa est , a que ad faeras Reliquias demitιunt. Et postquam spongiam huc illae versaveri ut, ferream virgam ad se retrahunt cruore plenam ct coagulato sanguine : quod ubi Populus viderit, eonfestim Deum eum
laudibus adorat. Tanta autem es eruoris , qui illinc extrabitur copia , ut non solism piissimi Imperatores S' Sacerdotes illie eougregati, uuioersa denique Populi multitudo ibidem collecta abundὰ ex eo accipiant , J.d ct Fidelibus quicumque cupierint per uvizemum terru-νam Orbem guttas ejus mittant e porro eoagulatus ille sanguis perpetuis durat, Nec in alsum colorem mutatur 1.cer cruor . Hoc autem miraculam si, non certo aliquo ae desinato temporis spatio , sed prout Episcopi vita π morum gravitas promeruerit: ferant evim , quoties Vir probus atque honesus omnique virtutum geGere exorua
rus Eeclesiam rexerit, id miraculum feri, o quium frequenti mὸ :quoties verὸ non ejusmodi e sntistes fuerit, raris hae signa evexire .
Hucusque Evagrius, qui deinde aliud signum, vempe quod
533쪽
quicumque sive Fidelis sive Infidelis ad illam arcam accesserit,
tantam odoris suavitatem sentit, quae omnes consuetos odores longe superet.
- VlII. Sanctae Martyris Corpus adhuc Chalcedone servabatur cum Perin Urbem illam occuparunt Heraclio imperante s& licet illud cum capsa conati fuerint comburere, non valuerunt. Quare postea Constantinopolim translatum, in Ecclesia in honorem ejus a Constantino tui fertur erecta atque ornata repositum , magno in honore ob miracula quae coram illo Deus operabatur habitum fuit. At Leo Isauricus sacrarum Imaginum N Reliquiarum hostis insensissimus S. Euphemiae Corpus in mare projici jussit & Ecclesiam profanavit: Deo tamen disponente Sacrae Reliquiae inventae, in insula Lemni collocatae fuerunt, donec Irene & Constantino filio imperantibus anno 796. Constantinopolim reportatae, & in eadem Ecclesia repurgata repositae
IX. S. Serenus Natione Graecus cum de locis peregrinis Sirmium in Pannonia veni tat, hortum ibi colere coepit ut inde vitam transigeret, eo quod aliam artem non nosset. Quia vero furor Persecutionis saeviebat, aliquandiu latitavit, postea vero hortum suum iterum operari libere coepit. Quadam autem die , dum boc ageret, Mulier cum duabus puellis hortum suum ingressa coepit per illum deambulare 3 Serenus eam videns , quid vellet, ei dixit: respondente autem illa , se delectari in horto illo ambulare, reposuit Serenus, non decere Matronam illa hora deambulare, erat enim hora sexta idest meridiana , ac propterea intelligere se, eam non causa deambulandi illuc venisse, sed indisciplinationis& laseiviae s ideoque egrederetur & ut decet Matronam disciplinate viveret. X. Egressa Mulier fremens , non dolore expulsionis sed quod libidinis suae causam non adimplesset, scripsit ad Virum suum, qui Maximiani Imperatoris domesticus erat, insinuans et injuriam quam passa fuerat. Vir eius apud Imperatorem coli questus, obtinuit, ut per Rectorem Provinciae vindicaret se, ut placeret. Qua potestate accepta festinus Sirmium venit, & statim ingrestiis ad Praesidem, scripta Imperialia ei porrigit & vin dictam de injuria suae Matronae irrogata postulat. Praeses admi ratus: quis, inquit, ausus est injuriam irrogare Matronae Viri lateri Regis adhaerentis' at ille dixit: Serenus quidam plebejus hortulanus. Perquisitus ergo Serenus stetit coram Praeside, a quo interrogatus de nomine B arte, respondit, Serenus vocor &hortulanus sum. Tunc ille increpare coepit Praeses, cur Matro
534쪽
Dioc LETIANI PERSECUTIO . nae injuriam irrogasset s cui respondenti, se nulli unquam injuriam secisse , Praeses iratus , dic, ait, cui Matronae injuriam feceris , cum in horto tuo deambulare vellet. Iue autem siue trepidatione respondit: Recordor, ante hos dies quandam Matronam in horto meo hora iudecenti deambulasse s increpavi eam& dixi, quod non recth versaretur Mulier, quae tali hora de dOmo Viri sui egressa fuisset. Hoc audiens Vir suus erubuit & confusus nil amplius de injuria vindicanda suggessit. XI. Praeses tamen Sancti Viri resposione audita, cogitare coepit, eum esse Christianum , cui indecenti hora displicuit M lierem videre in horto suo: unde ad illum dixit: quod genus tibi est ille autem sine mora respondit, Christianus sum . Quo audito Praeses et ubi, inquit, usque nunc latitasti, vel quomodo subterfugisti, ut Diis non sacrificares s' at Serenus responditris Usque ad praesens Deus ut sibi placuit vitam corporis mihiri conservavit. Eram autem sicut lapis ab aedificatione proj ,, ctus , nunc autem requiret me Dominus in aedificium suum . , , Modo ergo quia palam me voluit esse, paratus sum pro nomis, ne ejus pati, ut cum caeteris Sanctis ejus partem habeam inis Regno ipsius is . Quae cum audisset Praeses, iratus, quod latendo Imperialia praecepta contemsisset, jussit illum capite plecti , quod anno so . impletum fuisse creditur. De eo Martyro I. Rom. agit die a 3. Februarii sub nomine Sireni eum appellans
inova oum, idest solitariana vitam agentem.
XII. Nunc de Sanctis Philea & Philoromo Martyribus sermo erit. Quamvis autem innumerabiles fuerint, quos Diocletiani utriusque Maximiani & Maximini crudelitas in Thebaide& AEgypto diversis cruciatuum ti mortis generibus ob Christi confessionem affecit, de quibus generaliter loquitur Eusebius
L. 8. Plist. cap. s. s duos tamen tanquam celebriores recenset,
nimirum Phileam & Philoromum. Phileas ex Urbe Thmuis in .Egypto Ortus, ejusdem etiam Episcopus , genere illustris divitiis potens &sapientia praecipue philosophica clarus fuit:
unde S. Hieronymus L. de Script. Eccles. cap. 78. eum recen set, ut statim dicam . De eo haec scribit Eusebius loco citato: Hujusmodi fuit Phileas Eeelesiae Thmultarum Episcopus s vir cun His tu patria honoribus ae muneribus summa eum laude perfuπctuso tu philosopbia sudiis admodum elarar. S. Hieronymus vero laudato loco: Phileas s inquit, de urbe GHypti, qua voeatur Thmuis nobili gevere oe voti par*is opibus , suscepto Episcopatu ris-gantissimam librum de olarorum laude composuit, oe' disputatiouearitiorum habita adversus Pudicem , qari eum Der cor e cogebor, pro
535쪽
Chriso capite truncatur , eodem in aera to Persecutore nempe Maximiano in quo Lucianus meomedia .
XIII. Phileas uxorem habuit, & duos ex ea suscepit filios, consanguinei quoque multi & amici illi erant, & omnes ex illustrioribus Urbis. Fratrem quoque habuisse fertur , qui Advocati munere fungebatur. Tota autem ejus familia & ipsa quoque uxor adhuc in Paganismo fu isse videntur quando ipse Martyrium subiit. Ex quo aperte deducitur, ipsum quoque ab ortu Paganum, nisi sero ad Christum fuisse conversum, nam Paganam non duxisset uxorem , si Christianus ante fuisset. Tempus& modum suae conversionis ignoramus, & similiter quid in Episcopatu egerit, & quomodo captus Alexandriam ductus fuerit , ubi Martyrii coronam accepit. Scimus , eum dum Alexandriae cum pluribus fratribus, qui ante ipsum passi fuerunt, in vinculis
detineretur, Epistolam ad Ecclesiam suam Thmultarum elegantem paulo ante ibi tum scripsisse, cujus exemplum nobis exhibet Eusebius L. 8. cap. Io. In ea enim partim quo in statu ipse tunc Versaretur exponit, partim narratis horribilibus cruciatibus , quos Martyres ibi superaverant, fratres Ecclesiae suae allatis Scripturae testimoniis adhortatur, ut pietatem in Deum, etiam post obitum suum jamjam imminentem , mordicus retinerent. Et haec Epistola est illa, quam S. Hieronymus supra allatus UO cat Librum de Marorum laude , ob quem Phileam inter sacros
Scriptores recenset. Haec de eo ante ejus certamen habemus .
XIV. Philoromus ei in Martyrio socius, ait Eusebius ibi
cap. f., MN vulgarem miseratum , Procuratoris scilicet fumma
rei fidest generalis pecuniae Imperialis Receptoris , italicis Iu-revdente apud Alexondriam gerebat, o pro diguitate ac praeroga livsi honoris Romani stipatus miliιibus quotidie jus dicebat. Hinc deducit Eusebius utriusque in certamine constantiam : nam cum
ἐυuumeri coguati atque amici, quidam etiam ex Magistratibus a que hovoratis eos rogarent s cum Iudex ipse eos cohortaretur, ut fui ipsorum misereri, er uxoribus ae liberis fuis consuere vellent s sum- quam his omnibus adduci potuerunt, ut vitae sua conserva da causa
Divinas Leges de eonfessisse s negatione nomisis cirim latas co remuerent : fed virili ae philosophieo animo , seu potists religiossiae
Deo dieatε mente, adversos omnes γudieis minas oe contumelias ambo praestantes fecuri percussi sunt. XV. Nunc ad Acta utriusque Martyris, quae ex pluribuSCodicibus manuscriptis exhibet inter alios P. Ruinari, gradum facio . Impositus Phileas super ambonem a Culciano Praeside , plurimorum Fidelium sanguine fuso celebri, primo monetur sut
536쪽
DIOCLETIANI PERSECUTIO . sa Iut deposita stultitia Diis sacrificet. Id autem Philea se facturum negante , Judex eum adhortatur, ut sacrificet Deo solis sed hoc etiam detrectante Philea & dicente ex Scripturis Deum suum tale genus sacrificiorum rejicere , Culcianus dixit: qualibus ergo sacrificiis delectatur Deus tuus respondit Phileas: Corde mundo & sensibus sinceris & verborum verorum sacrificiis delectatur Deus s alia sacrificia ego non didici s cumque instaret Prie ses, Paulum & Moysen sacrificasse, Phileas de Paulo immola Gse negavit , de Moyse vero ait: solis Judaeis praeceptum fuerat sacrificare Deo soli in Jerosolyma , nunc autem peccant Iudari in
locis aliis solemnia sua celebrantes: cumque Culcianu S haec tanquam sutilia sperneret, iterum ut sacrificaret eum monuit scui Phileas respondit : non inquinabo animam meam .
XVI. Hoc audiens Culcianus: animae , inquit, jacturam facimus Respondit Phileas: animae & corporis. Culcianus ait: corporis hujus & affirmante Philea, iterum quaesivit: carollaec resurget s' cui respondit: ita . Tunc Culcianus: Paulus, in quit , non negavit Christum ρ non s absit, Phileas respondit: cumque vellet praeses ut juraret, renuit ille dicens: non est nObis praeceptum jurare , Sacra enim Scriptura dicit: sit vestrum est est, non non. Inde cum multa de Paulo interrogasset Culcianus, & ad omnia ut par erat Phileas respondimet & sacrificare adhuc negasset, se pro conscientia facere non posse affirmans , subjunxit Iudex : quomodo ergo, quae ad filios tuos & conjugem conscientia est, non custodis s' Dicente autem Philea , in se prae valere conscientiam erga Deum , quae sibi dictat, Deum su
per omnia esse diligendum i dixit Culcianus : quem Deum Tunc Phileas elatis ad Coelum manibus: Deum , inquit, quio fecit Coelum & terram & omnia quae in eis sunt: Creatorem ,, & factorem omnium vis bilium & iuvisibilium, ineffabilem ,
,, qui solus est permanens in secula seculorum . Amen . XVII. Advocatis autem , qui ibi aderant, eum identidem increpantibus, quod coram Praeside plurimum loqueretur ac Praesidi resisteret, respondit: ad quod me interrogat ei respon deo : cumque Praeses diceret: parce linguae tuae & sacrifica οῦ non sacrifico , inquit, animae enim meae curam habeo : & exemplum Socrates vobis ostendit, Paganos quoque vitam suam aliquando contemsisse s nam cum duceretur ad mortem, adstante ei conju ge cum filiis suis , non est reversus , sed promtissime canus mor
tem suscepit. Culcianus inde quaesivit, an Christus esset Deus Philea autem affirmante , & hoc propter prodigia quae fecit , Culcianus ait quomodo Deus qui crucifixus est respondit Phi-- V v v leas:
537쪽
sa a C Ar υτ XIII. F. XXXVIII.
leas: se Crucifixus est popter nostram salutem , & quia ipse vo- luit. Et quidem stiebat, quia crucifigendus erat & contume- lias passurus, & dedit semetipsum omnia pati propter nos: Sacrae Scripturae haec de eo praediXerant, quas Judaei putant ,, se tenere , sed non tenent. Qui vult ergo veniat & aspiis
XVIII. His auditis Calcianus ait: memento, quod te honoraverim; poteram te in patria tua injuriis assicere, sed non secine te confunderem. Respondit Phileas: debeo tibi ob hanc gratiam s vellem tamen ut faceres persectam . At quid deficit e ait Calcianus: respondit Phileas : ut tui utens auctoritate facias
quod tibi jussum est. Ergo ne i inquit Culcianus in sic sine causa
vis mori r Phileas respondit: non sine causa, quia pro Deo & pro Veritate: ait Culcianus : Paulus erat Deus s' non, inquit Phileas, homo erat sicut nos sumus . Spiritus tamen Dei in illo erat, & in isto virtutes signa & miracula faciebat. Cum vero diceret Culcianus se gratiam fratri suo facturum, ait Phileas:& tu gratiam hanc perfectam mihi praesta: utere anctoritate tua& quod tibi jussum est lac. XIX. Tunc Culcianus: si scirem , inquit, te indigere ,&sic
in hanc amentiam venisse, non tibi parcerem s sed quia multam subsantiam habes, ita ut non solum te sed prope cunctam Provinciam alere possis s ideo parco tibi & suadeo te immolare s respondit Phileas: non immolo, in hoc mihi ipsi parco. Aderant
ibi Advocati, qui ad Praesidem dixerunt : jam immolavit in Phrontisterio sidest Schola vel Collegio a : quibus respondente
Philea, non immolavi certe, Culcianus videns praesentem illius u Xorem filios fratres cognatos & alios multos , et dixit: misera uxor tua tibi intendit . at Sanctus Martyr, qui oculos amplius non habebat nisi ad Coelum, nec aliud amabat nisi Deum & pr pter Deum , respondit: Dominus Iesus Christus omnium Salvator , cui ego vinctus servio, potens est ipse, qui me vocavit in haereditatem gloriae suae, & hanc salvare . Advocati autem ad Praesdem dixerunt: Phileas dilationem petit, quam cum paratus esset Praeses ei concedere, ut secum cogitaret, Phileas intrepide ait: sepe cogitavi & pro Christo pati elegi. Quare Advocati, Ossiciales omnes una cum Curatore Magistratus Principe
omnibus propinquis ejus pedes amplectebantur, rogantes, ut saltem pietate erga uxorem ac filios moveretur. At ille velut si saxo immobili unda allideretur ,, garrientium dicta respuere , ,, animo ad Coelum tendere, Deum habere in oculis, parente Sis S propinquos sanctos Martyres & Apostolos ducere se opor- ,, tere dicebat. XX.PH-
538쪽
XX. Philoromus, de quo supra, qui forte jam interrogatus ac ludicis sententiam expectans ibi pr.esens erat, cum vidisset Phileam circumdatum lacrymis propinquorum,& Praesidis calliditate fatigari nec tamen flecti ullatenus posse, sancto impulsus Zelo exclamavit: is Quid inauiter & superflue constantiam
is Viri tentatis ρ quid eum qui Deo fidelis est , infidelem vultis
is e flacere e quid eum cogitis negare Deum , ut hominibus ac- ,, quiescat e Non videtis , quod oculi ejus vestras lacrymas nonis vident, quod aures ejus verba vestra non audiunt e terrenis ,, lacrymis non secti, cujus oculi coelestem gloriam contuen is tur His cunctorum ira in Philoromum versa , unam eam
demque eum cum Pbilea sententiam subire poscunt: quod libenter annuens iudex ambos feriri gladio jubet. Cumque exi1- sent& irent ad locum taedis consuetum, frater Phileae qui erat unus ex Advocatis exclamavit diceus: Phileas abolitionem petit . QuareJudex Phileam revocans ait: quid appellasti e at Phileas : Non appellavi, inquit, absit: huic infelicissimo noli in- M vendere: ego autem magnas ago gratias & Regibus & Praesidi, ,, quoniam cohaeres factus sum Jesu Christo, ,: Post haec exiit Phileas: cumque pervenissent ad locum ubi jugulandi erant, extendit manus suas Phileas ad Orientem, & ad Fideles adstantes dixit: is Filioli mei carissimi quicumque Deum quaeritis ,
, , vigilate ad corda vestra, quia adversarius noster sicut leo ru-M giens circuit quaerens quem transserat: nondum passi sumus:
is nunc incipimus pati, nune coepimus esse Discipuli Domi ui,, nostri Jesu Christi: carissimi attendite praeceptis Domini nO- is stri Iesu Christi Linvocemus immaculatum incomprehensibi- lem qui sedet super Cherubim, factorem omnium , qui estis initium & finis, cui gloria in secula secu lorum. Amen. ,,
I aec cum dixisset, Carnifices jtista Judicis exequentes caesis cervicibus amborum e corpore solutas animas ad Coelum dimiserunt. Quorum memoriam Latini colunt in Martyrol. 4. Februarii. Passio eorum post annum so . a Ruinari refertur, a Tilmontio autem protrahitur ad anu.3I I.
q. XXXIX. . mirinus Petrus Bassainas ct alter Petrur . . Q Anctus Quirinus Sisciae Urbis in Pannonia prope Savumo fluvium Episcopus fuit. Furente sub Diocletiano & Maxi miano Persecutione compreheadi jussus a Maximo Praeside fu-V v v a Sam
539쪽
gam arripuit, scd detectus & detentus ad Praesidem ducius fuit, zr quo interrogatus quo sugeret respondit: , , Non fugiebam , is sed justum Domini mei faciebam s scriptum enim nobis, , est: si vos persequentur in una Civitate iugite in aliam. Prassait: quis hoc praecepit 8 respondit Quirinus: Christus
qui est verus Deus: at nescis, inquit Praeses, quia ubique te Imperatorum praecepta poterant invenire t & hic quem dicis Deum verum comprehenso tibi subvenire non poterit, sicut modo fugiens comprehensus es & deductus Cui Quirinus respondit, Deum suum secum semper esse, & cum apprehensus 1uit, & etiam tunc coram ipso stanti adesse, verba dantem quibus ei respondeat. Tunc Maximus tanquam stultiloquum senem erat enim aetate provectus in illum despiciens, coepit adhortari ut jussa Imperatorum Diis sacrificando impleret, multa
ei bona promittens si obediret s comminatus autem mala , etiam mortem, si recusaret. Videns autem, se hortamentis operam
perdere, fustibus eum caedi julsit , addens , nisi Iovi sacrificaret,
se ad Amantium primae Pannoniae Praesidem , a quo sententiam morti S exciperet, eum transmissurum . lix quo conjicitur, Ma-Nimum non fuisse vere Praesidem sed Magistratum Urbis, cima non haberet mortis potestatem. l I. Ad lLec Quirinus in tredi de respondit: , , Vere modo Sa- cerdotio fungor, si me ipsum vero Deo Sacrificium obtulero. Et hoc quod corpus meum caesum est delector, nullum sen- tiens dolorem : ideoque ossero me maioribus suppliciis , ut , , me , quibus praepositus fui in hac vita , sequantur ad illam, , aeternam Vilam , ad quam per hujusmodi iter facile pervenitur, , . Tunc Maximus jussit eum recludi in carcere N catenis gravari: quo perductus Vir Dei in preces procubuit, gratias Deo de sibi propter ipsum illatis contumeliis agrias i ac rogans, ut qui in eo carcere detinebantur, sentirent se cultorem veri Dei esse, Rcrdderent, alium non esse Deum nisi ipsum. Media autem nocte apparuit splendor magnus in carcere s quem cum vidisset Marcellus custos aperuit carcerem, & ad Beati quirini pedes sese
prostravit dicens cum lacrymis : ora pro me Domi uum , quia cre- ω nou eme alium Nouis nisi quem tu colis. Multum ergo eum
Boi latus Sanctus Episcopus fuit & in nomine Domini Iesu Chri- 1li cor signavit hoc est catechumenum tecit, ni velis quod eum baptiZarit. IlI. Post triduum Maximus Beatum Quirinum Siscia ad Amantium Praesidem ad primam Pannoniam deduci jussit, ut ab isto ultimam sentcui iam exciperet. Ibat ergo per singulas Civi
540쪽
Dio LETIANI PERs Ee Urlo . sas Civitates ad ripam Danubii vinctus catenis Sanctus Episcopus
ad primam Pannoniam et cumque illuc pervenisset , offertur Amantio e Civitate Scarabetensi vel Scarab , vel ut aliqui putant modo Edem burg eadem die revertenti s eumque Praeses ad Urbem Sabariae , ut audiretur pergere jussit. Interim ad Sanctum Episcopum Christianae Mulieres ingredientes , cibum ac potum ei obtulerunt: quarum fidem intuens S. Quirinus, dum ea quae osterunt benedicit, catenae quibus ligatae manus ejus Scpedes suerant, ill ico ceciderunt. Accepta igitur esca, regressis mulieribus, hi qui eum custodiebant Sabariam duxerunt: ubi cum Amantio sedemi in theatro oblatus su i flet ac interrogatus an adhuc in sua superbia permaneret, respondit Quirinus: ,, Apud Sisciam verum Deum confessus sum , ipsum semper cO-
, , tu i , ipsum corde teneo : nec me ab eodem , qui unus Deusis Sc verus est , homo poterit separare , , . Tunc Amantius ejus aetatis misertus coepit eum adhortari, ut tormenta & mortem declinans Legum Romanarum cultorem se exhiberet. Sed Quirino vitam longiorem & omnia, propterChristum & aeternitatem,
contemnente, Amantius post varias passiones julsit Sancto Dei molam ad collum alligari & in Sibarim fluvium demergi: cumque ae ponte pr.ecipitatus fu i stet & diutissime supernataret, Mcum spectantibus ne suo terrerentur exemplo locutus, Vix Oran S ut mergeretur obtinuit. Ejus corpus non procul a loco
in quo mersum fuerat inventum est, & deinde in Basilica ad Sca-rabetensem Portam depositum .
IV. Pastus fuit S. Quirinus Si sciensis Episcopus , ut ferunt Acta , pridie Nonas leti quarta Junii: qua die eum Martyrologia colunt. De eo Prudentius Hymnum edidit, in quo Judicem qui eum morti addixit non Amantium sed Galerium vocat. Cui adhaerens Martyrol. Rom. 4. Junii dicit: Sisciae tu Itbrieor rivi Episcopi, qui sub Galerio Praestae pro Fide Cisrsi, ιι
uiaeutius scribit, molari faxo ad collum ligato in flumen praeeipitatus es s sed lapide superva tauta , cum circumsautes Corsianor, ne ejus terrerentur supplicio neve titubarent iu Fide , diu fuisseς Θυν tatus, Ufe ut Mar rii gloriam assequeretur , precibus a Deo sumergeretur Obtiuuit. E jus Martyrium anno 3o9. contigisse fertur : cumque ab anno 3o7. Licinius in Pannonia imperaret, sub
eodem S. Quirinum fuisse pastiim credi potest . V. S. Petrus , dictus paterno nomine Balsamus , ex finibus Eleutheropolis Urbisi in I udaea celeberrimae squae secundum aliquos antiqua Hebron fuit oriundus, Maximiano Galerio