장음표시 사용
501쪽
ait , Cytharistam Philemonem , ut tharam pulsans, vocum Davitate delinitos Christianos ad sacrincandum Idolis inducat. Agnitur igitur Philemon is Praefecto una eum aliis torquetur : demum Praefectus ipse eam omnibus suis Fidem Gripi fugieepit. I uod ubi rescivit
Diocletianus, eruciari illum jussit cum Arriano opulento Bomiue. fremo vinctos homines ct sacco inclusos in mare projici mundavit. Ita Graeci.
De hoc autem Arriano eadem die sequentia addunt: Pomqsam variis suppliciorum generibus in Santios Diocletianus anima dis .ertisset, demisit Sanctum Arrianum eatenis eo Dictum ιn altissimam foveam , multoque illam terra aggere obstruxit 3 sedensque prorribunali, coepit per iocum Milites eompellare oe' dicere : Videamus , an Chrisus Arriani Oeniat, eumque ex hae fovea edueat . Vix aurem sese in Regiam receperat π aceubuerat, cum lapidem σ cate- nos , quas gestarat a rrianus , ὸ lectulo suspensas, Arriasumque usum in eo jacentem videt. Issare perterritus Imperator , ratus tuum esse Magum, er eum π s lites, 'eum ipso credideravi, more projecit , quorum Reliquias Decis quinque infulas delphiues is Alexandria Ilitus deportarunt, qua ab Arriani fervis cogo tae , Bonorificὰ su urbe Alexandriae repositae fuere. His quae de hoc mi raculo asseruntur fidem nec detraho nec exhibeo . Sive Arrianus
fuerit ipse Praefectus ut probabilius creditur, sive alius ἡ habeminus semper, quod ille , qui in Thebaide Praefecturam gerebat , N in Sanctos Martyres civiebat, repente conversus fuit ad Christum. XX. Propterea sub nomine S. Arriani proposui, quia utpo th Praefectus & Persecutor, in Martyriis Sanctorum , qui sub ipso passi sunt, veluti causa partem habuit, & omnia demum conversione sua & Martyrio complevit. Si ergo S. Arrianus Thebaidis Praeses sub Diocletiano fuit, ut hactenus dixi, putare postumus Martyrium S. Paphnutii contigi de anno 3o4 , eodemque anno SS. Timothei & Maurae. Martyrium vero S. Asclae anno 3QF., & paulo post mense Martio Arriani Praefecti Passi
I. Tri E S. Theodori gestis testem habemus S. Gregorium ara Nysienum, qui in ejus laudem egregiam Orationem ha buit, in qua S. Martyris non laudes solum sed & egregiam
502쪽
Fidei eonsessionem, summam in tormentis constantiam, ac tandem felicem exitum exponit . Eum proinde velut unum h praecipuis Provinciae Tutelaribus ac Patronis invocat Sc veneratur : & ad ejus Festum undique & ex Urbibus & ex agris c tervatim Fideles confluxisse dicit. Quia tamen Graeci in Menol.
duos venerantur Theodoros ambos Martyres , unum 8. Februa
rii Heracleae in Ponto sub Licinio passum, quem dicunt Militum Ducem fuisse, & ob Idola aurea & argentea confracta, Meorum pretium in pauperes distributum, a Licinio post varia tommenta capite fuisse plexum: Alterum vero I . Februarii Am stat in Ponto passum , quem Tironem vocant et de hoc secundo eum S. Gregorio Nysseno hic agere intendo. II. Hic ergo Theodorus ex Orieu te originem trahebat, caeterum nec gloria seculi, nec honoribus Mundi, nec terrae divitiis eminebat. Adhuc juvenis in sua Regione militiae adscriptus fuit una cum S S. Eutropio Cleonico & Basilisco ejus cognatis, ut putant Graeci tu Menol. 3. Martii, qui & ipli Martyrio
postea coronati fuere, ut infra dicam. Bello autem repente moto , non ex Barbarorum incursione , sed ex Lege Satanica , Edictis nempe Maximiani Galerii & Maximini, qui tunc anno Io in Oriente imperabant , quibus Christiani omnes vel Diis sacrificare vel mortem subire jubebantur, Theodorus licet in armis seculi adhuc juvenis, in militia tamen Christi veteranus , nil hoc periculo territus, Fidem in Christum ubique circumfere-hat, quasi inscriptam in fronte Christi confessionem gerens. Quare ad Praesidem & Tribunum , sicut Christus ad Herodem& Pilatum, adductus suit, qui ei dixerunt: Cur tibi tanta audacia & temeritas, ut Legem Imperatorum contemnaS, nec tremens eos qui rerum potiuntur veneraris e Ille autem vultu alacri & animo imperterrito hoc eis dedit responsum: is Deos quiis dem nescio: neque enim revera sunt. Vos quidem erratis , ,, qui Daemones fallaces & impostores Dei appellatione hono- , , ratis: mihi vero Deus est Christus, Dei Unigenitus Filius. ,, Pro pietate igitur atque confessione illius, & .qui vulnerat, se incidat, & qui verberat, laceret s & qui cremat, flammam ,, admoveat, & qui his vocibus meis offenditur, linguam exi- mat. Per singula enim membra corpus Creatori patientiam is debet. III. Fracti his verbis Tyranni,videntes juvenem exultantem
ac velut suavem portum tormenta & mortem appetentem, hinsitam es cunctabantur, quid facto opus esset mutuo consultantes. Tuuc Miles quidam Posidorvus nomine, unus eae eis qui Ordi in
503쪽
Ordines ducebant, vir facetus, responsum Martyris irridens :Est ne , inquit , o Theodore , filius tuo Deo e & generat ille ut homo carnis assectibus obnoxius y Cui Theodorus: , , Humano,, quidem , inquit, more assectibus carnis obnoxius meus Deus,, non generavit: verum & Filium confiteor, & nativitatem ,, talem esse dico, quae Deum deceat. Tu vero , o miser & im- ,, perite, quod ad sensum & rationem attinet, an non erubescis M ac pudore vultum demittis , qui etiam Feminam Cibelem ,, Deum.confiteris, & ut matrem duodecim liberorum adoras i,, &c. o. Sic irrisione stulto irrisori reposita , Tyranni aliquantulum emolliti: exiguum , inquiunt, insanienti ad deliberat
dum tempus concedatur: fortasse per otium, re secum melius Perpen Sa, mutabitur in melius. Theodorus ergo dimissus, in precibus & laudibus Deo dilationis tempus consecrabat. IV. . Hoc tempore Theodorus Zelo extraordinario accensus maximum opus aggressus est. Erat Amaseae Templum Cibeii ,
quam matrem Deorum vocabant, circa ripam amnis cons cratum . Hoc Vir strenuus occasione data concremavit, re ipsa re
sponsum , quod post deliberationem expectabant, impiis dans . Facto statim patefacio , incendium e uim Urbi imminebat, tan tum abfuit, ut opus a se incoeptum Theodorus occultaret, quin potius palam significabat, se ob rem praeclare gestam exultare , Nde dolore Populi,eversionem Templi & statuae lugentis,supra modum gaudere. Atque ille quidem ad tribunalia tumultuarie convolavit s Theodorus vero in medio Populi erat magna loquendi libertate utens s nec territus, quod illud incendium suis manibus excitasse accusaretur & proinde atrocia ei ostea tarentur supplicia , magna confidentia coram omnibus loqueba tur : imo cum Publius Praesecius eum argueret, cur loco ea ado randi, Idola incendi siet: respondit, se non negare id fecisse, sed ligna incendisse, ut lapides combureret, & consequenter etiam Deos , quorum tota virtus in lapidibus clauditur. Hoc audita caedi eum praecepit, atrociora comminatus supplicia , nisi Edictis imperatorum pareret. Sed Theodorus constans omnia de
spex iis &, ut quidquid vellet de se faceret, ei dixit, sperans sibi Jesum sore adjutorem .
V. Tunc judices adhuc eum tentare volentes e Scito, in quiunt , si consilium nostrum admittere volueris, protinus te ςx obscuro nobilem, ex humili despectoque & inglorio honor tum emciemus, ac tibi Pontificatus dignitatem promittimus .
At Theodorus audita Pontificia dignitate sibi promissa, primo quidem irrisit, deinde deploravit talium Pontificum N ipsorum
504쪽
Imperatorum caecitatem ac perditionem, addens ut de se quod vellent facerenti sive in ignem projicerent , sive corpus lace rarent, sive minutatim conciderent, Jesu Christi Nomini numquam renuntiaturum . Et hoc dicto, elevatis ad Coelum oculis , sancto Igno Crucis totum corpus suum munivit. VI. Tunc judices iis , quae contra Deos Pontifices & Imperatores suos dixerat exasperati, pietatis larva deposita , Theodorum primo in equuleo suspensum lacerabant. At ille lictor,bus vehementer eum torquentibus , nihil de pristina animi conflantia remittens , illud Psalmi cauebat: Benedicam Dominum iuomui tempore , femper laus ejus in ore meo. Atque illi quidem carnes caedendo diminuebant, ipse vero, quali alius quis poenam subiret, hilaris psallebat. Hoc modo punitum carcer CXcepit, sed ibi circa ipsum etiam miracula edebantur: noctu enim vox multorum psallentium audiebatur, & lacum allucentium splendor ab iis, qui foris erant, conspiciebatur: adeo ut etiam carceris
custos insolita atque mirabili visione & auditione turbatus insili rei in domunculam , & neminem inveniret praeter Martyrem quiescentem & caeteros vinctos dormientes . VII. Tandem videns J udex, se Martyris in consessione constantiam nec suasionibus nec tormentis vincere posse , senten tiam tulit, ut vivus combureretur : quod illieo impletur. Dum ergo ad supplicium duceretur, signo Crucis se muniens, hilaris incedebat, donec inflammas injectus, animam Deo reddidit 17. Februarii anni sos. . Ejus corpus integrum & a flammis illaesum quaedam Mulier Eusebia aromatibus condivit,& cura ac honore sepelivit in loco Euca ites dicto, Amasaea Ponti Metropoli unius diei itinere distante . Ad ejus sepulcrum Fideles quotannis tempore hyemis magno concursu conveniebant: N, ut Gregorius Nystenus testatur, quibus datur sacras attingere Reliquias , diuasi Corpus Qimens θ' florens, qui ivtuentur , amplectuN-rur , oculis ori auribus sensuum infrumentis adhibentur: deindeo ii π Qetiiovis lacomas Marori, quas integer et oe' oppore rer superfundeuter, ut pro ipsis deprecator intercedat , supplices pre ces .erunt, tamquam satellitem Dei orantes, quasi accipieutem dona , cum velit, invocavies . Quae verba Sanctorum Invocationem mire exponunt & probant.
VIII. Sanctus iste Martyr Theodorus Tiro appellatur, sive quia recens arma suscepisset: sive, ut contendit Iacobus G Oar, ex
una Legionum esset, quae Tironum vocabatur e cui Graeci, ut
insta, consentiunt. In Actis vulgatis dicitur Legioni Marmaristanorum adscriptus fuisse, Dictus etiam fuit Theodorus Ama
505쪽
senus a loco passionis , Eucaites a loco sepulcri. De eo agunt Graeci in Menol. Basil. 17. Februarii , qui addunt draconem ab eo interfectum fuisse, & Praesectum vocant Cringam his verbis et
Sauctas maguus Maror Theodorus Tiro, Maximiano re Maximinoaeerbissimis Christianorum Persecutoribus, adolescens militavit iura quam Tironum dicunt Legione, professus postea sub Cringa aposto. Cum autem tu a m ea AEnibus esset audiretque multos pro Chriso pati, zelo incensus voluit π ipse Maνtyrium subire . Ad Criugam itaque Amasam proferius , eum cognovisset draconem portexto se magnitudinis esse apud Euchaita, feeum reputabat , sdraconem interfecisset, omniuὸ fe superaturum etiam Diabolum 2 quod σ praesitit. Iuresfur autem Amastam Cringam adiit, cir samque professus, flagris caeditur. Deinde tempore ad delibera dam ei dato , Sanctus noctu Idolorum Fanum incaudit. Ruare indignatus Cringas Theodorum flammis adjudicavit, quibus Fanum combusserat. Iu fornacem itaque injectus agovem suum eonficiebat: π Qidens Cleonicum amicum suum prope adpantem ait: Cleovice , te expecto s atque ita consumtus es. Cleonicum vero ipsum in Martyrio fuisse secutum , inserius ostendam . IX. Latini vero ejus memoriam ad diem s. Novembris dilatam ita celebrant: Amasea in Ponto natatis Mucii Theodori Militis , qui tempore Maximiani Imperatoris pro Corsianae Fidei confessioue fortiteν caesus ct in carcerem mi us , deinde Domino sibi
appareote ac movente , ut consavteν π viriliter ageret, relevatas
es: ποτυ Θ postquam equuleo suspensus oe ungulis corrasus est, ita
ut ejus interiora nuda apparerent, ardevtibus ignibus comburendus, traditur, cujus laudes Sanctus Gregorius Nassuus praeclaro eneomioeelebravit.
X. Porro benedictio, qua Deus S. Theodori pugnam coronavit , ad alios quoque, nempe SS. Basiliscum Eutropium MCleonicum transivit, qui, sicut, ut supra indicavi, ei sanguine& amicitia conjuncti fuerant, ita & Martyrio eum secuti sunt, in quo utraque Ecclesia Latina & Graeca , quae eos ut Martyres Veneratur ut infra dicam , consentit: eosque indicasse visus est S. Gregorius Nyssenus in prae laudata oratione de S. Theodoro ,
sum ait : xuods majori etiam opus fuerit adviocatione ac deprecatio Ne , fratrum tuorum Marorum cine eborum: quibus Theodorum
una cum praefatis tribus in ad utorium pro Populo invocat. Acta tamen , quae de istis habentur, in aliquibus circumstantiis dissident . Unde quae communiora sunt eX ponam .' X l. Basiliscus ergo Eutropius & Cleonicus eidem Legioni qua S. Theodorus, Marmaritae dictae , quae Amaseae sub Brinca Tri-
506쪽
DIOCLETIANI PERSECUTIO. 6sITribuno stationem habebat, adscripti fuerunt . Hi tres quia Christiani, Judici nomine Asclepiodoto praesentati fuere : & primo alligati columnis crudeliter caesi Sc laniati usque ad liciorum defatigationem. Cumque S. Eutropius nimiam Judicis saevit temreprehendiiset, in facie repetitis ictibus percussus fuit. At Jesus
Christus una cum S. Theodoro ijam mortuo) eis appareus Ommnes continuo sanos effecit: quo miraculo magnus hominum numerus conversus fuit, qui amittentes caput coeleste Regnum
adepti fuere. Judex mutato consilio Cleonicum donis ac promissis aggredi conatur, his tamen artibus Sancti Martyris colassantiam roboravit: itaque irridens stultitiam Judicis, ut suo. rum Deorum vanitatem ostenderet, fusis ad Deum precibus. Dianae statuam , cui tunc Iudex sacrificabat, coram ipso funditus evertit . Quo accensus furore ludex, lebetem bitumine aepice ardentem super tres Dei Servos effundi julsit s sed cum sani evasissent, tandem Eutropium & Cleonicum Cruci affigi mandavit .
XII. Basiliscum vero in carcerem conjecit eos proxime secuturum. Interea loco Asclepiodoti novus Praeses nomine Agrippa destinatur, in mandatis habens Christianos omnes , qui sacrificare nollent, atrocibus suppliciis interficere. Basil,scus dies in carcere moerens transigebat Deumque deprecabatur, ne sui oblivisceretur, sed quibus socius fuerat in pugna, faceret etiam in corona consortem. Nec votis defuit clementissimus Jesus : et enim noctu apparens dixit, ne tristarerur, quod a sociis praeventus esset, cum & ipse alios multos foret praeventurus .
Ιret prius, & cognatis suis valediceret, nec imeret supplicia, quae postea esset passurus: Ego enim, inquit, tecum sum. Hac visione gaudio repletus fuit, sibique ostium carceris apertum esse videbatur . Cumque illuxisset dies custodes rogabat, ut sibi quatridui spatium permitterent, qui visitatum pergeret cogna tos suos , promittens eis, se illico reversurum , ut suum verum Patrem Jesum Christum adiret. Custodes ei testati sunt, se lis benter etiam prorsus liberum dimissuros 3 non audere tamen vel quatriduum absentiae illi indulgere, metuentes , ne Praeses. cujus imminebat adventus, de eo statim inquireret. obtinuit tamen, ut ab ipsis custodibus duceretur.
XIII. Cum patriam suam Cum talem pervenisset, mater eius fratres & cognati & noti summo gaudio ad eum convenerunt erant enim omnes Christiani a quibus ille ostendit, per inultas tribulationes oportere intrare in Regnum Dei : persisterent ergo in Fide usque ad ultimum, se eos relinquere non amplius rever
507쪽
surum , sed pergere ad complendum suum Martyrium, ut Sanctis Theodoro Eutropio & Cleonico socius emciatur. Tune
adstantes omnes amplexibus ad collum ejus accurrentes cum lacrymis rogabant eum , ut post completum Martyrium ipsorum omniumque Christianorum memor, oraret Deum , ut cessare faceret Tyrannorum Persecutiones , 8c Sacrificia Daemonum , omnisque terra Jesu Christi nomen personaret. XIV. Eadem die, qua Basiliscus Apamea discesserat, advenit Agrippa, qui in Sacrificiis die consumto , postridie pro Tribunali sedens , de eis qui in carceribus detinebantur inquirit. Ut autem de Basilisco, cujus nomen in regesto scriptum erat, audivit, eum ad se arcessiri jubet. Minister quidam illico ivit ad carcerem, sed eum non inveniens, clavigerum secum traxit ad Praesidem , qui eum acriter reprehendit, quod captivo Sc inimico Deorum fugam permisisset. Cui claviger respondit, pridie illum cum custodibus ad patriam secessisse , & post quatriduum
se illum pra: sen tat urum . XV. Tunc Praeses, indicia poena mortis, ni eum praesenta
ret, sub cautione Ministri s defensoris Civitatis dicti ad Basiliscum perquirendum clavigerum misit, eique socium dedit quemdam Magistrianum dictum , cui injunxit, ut Basiliscum aliosque detentos Cumanas quo ipse ire disposuerat duceret s addens, se ex hoc agniturum quantae fidelitatis 5c in exequendo promtitudinis esset. Magistrianus ergo sperans se novi Prassidis gratiam consecuturum , si in Sancium Dei summa feritate ageret,
calceos aereos clavis acutis intus armatos construi fecit , & c
mitibus Clavigero aliquot Militibus & Insignio Cancellario
qui hoc optaverat forte enim Christianus erat Cum talem iter direxit, cumque in itinere obvium habuisset Basiliscum , qui Amaseam revertebatur ι, Magistrianus duplici gravique catenaeum vinciri & aereis caligis calceari praecepit 3 quarum acutis clavis usque ad ossa penetrantibus , undique sanguis effundeba tur , atque Militibus ad sic incedendum eum adigentibus vestigia cruore madida solo imprimebat. XVI. Omnes lacrymis sequebantur : sola ejus mater eum ad sortiter perserendum animabat spe retributionis aeternae, &Christi, pro quo patiebatur, assistentia: Si homines, ajebat, te velut scelestum & latronem condemnant, Latro ille qui cum Christo cruci assi xus fuit, in Coelum te recipiet. Quibus dictis rogans eum ut sui memor esset, & Deum precans secessit. Sanctus vero Martyr ei ac tribus fratribus caeterisque cognatis valedicens rogavit omnes, ut domum reverterentur. Quia autem
508쪽
super poena quam patiebatur amare flebant: Ne ploretis , inquit S. Martyr , sed Deum orate, ut mihi in hac pugna victoriam concedat, qua Diaboli insidias & Judicis vincam crudelitatem: cur vestris lacrymis me amigetis 8 Utinam pro Domino Jesu plus quam semel mori possem. His dictis amplexus eos saeptiis
rogabat ut discederent: cumque adhuc reluctarent, Magistrianus ipse minatus est, ni recederent, se omnes comprehensos ad Praesidem adducturum . Basiliscus autem cruentis caligis calceatus Deo laudes concinens omnes praecedebat, tale suae alacritatis exhibens testimonium, ut Magistrianus ipse stuperet, nesciens , Deum illi lenire poenas & esse in doloribus adjutorem ., XVII. Tandem circa meridiem ad vicum nomine Dacoram pervenerunt, ubi Magistrianus ac caeteri numero I 4. praeter
Basiliscum & Insignium a Vidua Pagana in eo loco nobili, Trojana nomine , ad prandium invitati, Sanctum Basiliscum
manibus retro vinctis & trunco arboris alligatum ac Solis caloribus expositum reliquerunt. Interea magna Populi pars ejus poenas commiserans circa ipsum stabat i dum ipse Psalmos concinens Dei potentiam tibi adjutricem implorabat. Et quidem exaudita fuit ejus oratio : subito enim tremore terra concussa
fuit, & vox audita de Coelo dicens: Quidquid postulasti, tibi
concedo s ne timeas, quia ego tecum sum . Eodemque momento aereae caligae ut cera liquefactae fuerunt, ferrea vincula fracta
ac funes resoluti. Ad haec qui aderant stupore perculsi praecipue Christiani glorificabant Deum c paucis exceptis , qui Magiae totum tribuebant Magistrianus ipse terrae motu perculsus, relicto cum aliis prandio , foras prodiit, & timore adactus prodigiorum testis & ipse essectus fuit: quae in servo suo adhuc Deus auxit suam paralytico & aliis aegrotis , qui Fidem Christi susceperunt, sanitatem donavit, atque Trojana cum filio ac familia tota Christum confessa fuit, omnesque baptiZati fuere . XVIII. Ibi ergo S. Basiliscus usque ad mane diei sequentis
mcratus est . Magistrianus tactus quod tot malis servum Dei ab fecisset, blande ad eum accellit, rogans ut iter prosequi vellet, metuens , ne mora in praejudicium vitae sibi cederet. Inde ergo discedentes totus Populus secutus est, cujus pars comes adhaesitusque ad magnum pontem super fluvium Irim : quibus trauseuntihus pons totus contremuit, Sanctus autem in preces de more
effusus , Populum qui sequebatur ad sua remisit. Jam triduo pedestri itinere S. Basiliscus nullo alimento resectus incedebat: quare cum ad pagum nomine Saon pervenissent, Magistrianus
eum rogavit, ut aliquid in alimentum sumeret, quod Vir Dei
509쪽
renuit, dicens , se satis nutriri a Jesu Christo Verbo Dei, gratia
Sancti Spiritus, Oratione, ει gratiarum actione : renuit quoque ascendere in jumentum, quod ei in levamen obtulerat, asserens S. Spiritum totam quam optabat requiem sibi largiri, nec cibum aut potum gustare voluit in diversorio vespere nec mane e cum Comanas appulsi omnes etiam Eusignius hora decima refecti fuere s sed morabatur, Deum rogans, ut sibi aliisque servis suis daret constantiam in tormentis, quibus Praeses C hristianos agitabat i eique apparens Christus ait: Ne impiorum timeas minas sEgo enim tecum sum. XIX. Porro cum Urbem essent ingressi, Magistrianus certior factus, Praesidem tunc cum toto Populo in Templo Apollinis sacrificare, ei per nuntium significavit, se Basiliscum traxisse. Quo gavisus Praeses Magistrianum commendans, Militibus etiam, qui Cum talem Sanctum Virum duxerant, condonavit. Cum autem a Magistriano auditi et miracula, quae patrarat, irri dens dixit; has illusiones magicas esse, & praecepit ut Basiliscus adduceretur ad sacrificandum . Milites itaque ad eum ducendum 'a Praeside missi, Sanctum Virum percutientes, dicebant ei, ni sacrificaret, atrociora imminere supplici a s nec rationale esse, eum mori velle pro Deo quem non videbat. Quibus ille respondit: Deus quem adoro potentiam suam sat L ostendit miraculis quae per servos suos edit, & quorum isti qui me duxerunt, testes esse postulit. Dictum Basilisci Magistrianus & alii confirmarunt , ab eoque veniam petierunt, quod male tractassenis addentes, quod si capitalis sententiae metus eos non retraxisset, post tanta prodigia liberum eum dimisissent f ideoque memor eorum in suis precibus esset .
XX. Ingressus sereno vultu in Templum S. Basiliscus, a Praeside interrogatur , an ipse ille sit, qui sacrificare recusat . Cui respondit: Quis tibi dixit , me non sacrificare ρ Ego Deo meo Sacrificium laudis offero . Judex, quae illi dixerat non per cipiens , sed putans , eum alicui ex suis Diis sacrificare velle , gaudio repletus respondit, liberum sibi cui Deo sacrificare vellet eligere. Erat in Templo magnum Apollinis simulacrum . Sanctus ergo ei appropriat, & petens quodnam illius Dei esset uomeu : is Jure, inquit, hunc Apollinem , idest Destructorem
,, vos appellatis, quia omnes, qui illum ut Deum adorant, pe- ribunt &destruentur. Ego Deum verum ae aeternum adoro a
,, ei laudem debitam offero. Videtis ergo quale sit meum lacris is ficium & quales offeram preces A. Inae celebrare coepit boni talem & potentiam Dei in creatione Universi, eum tandem ros gausa
510쪽
DIOCLETIANI PERSECUTI . . Angans, ut Idolum illud mutum ac insensibile conterat, & eos qui honores impios ei tribuunt a deceptione liberet. Qua Ora
tione per Amen completa, illico vehementi terraemotu Teminplum concutitur, simulacrum evertitur & in pulverem redigitur . Hoc terribile prodigium Praesidem aliosque in fugam adegit, adeo ut solus Basiliscus dans gloriam Deo ibi remaneret. XXI. Prames itaque eum vocari iubet, ac furiis invectus increpat quod eum selallisset. At Sanctus Vir non respondens secreto orabat: ac tandem dixit: Qui Deum vestrum contrivit, modo etiam Templum incendit, & hoc eodem tempore coelestis ignis illud a fundamentis absumits hic meus Deus est , hunc adoro, huic sacrifico. Cumque Praeses eum tanquam Magum detestaretur , respondit: Modo experientia discis , quis & qualis tuus Deus sit 3 ille ultionem de me sumat, si potest, se ipsum ac suam Divinitatem defendat. Post varia , novis eum tormentis subjicere opportunum non judicans, Praeses sententiam capitis in eum tulit. Quare extra Civitatem ducitur in locum Discorum nuncupatum ad ripam Iris , & ibi spectante Populi multitudine capite truncatur. Tunc magnus Angelorum & Archangelorum numerus ad ejus animam suscipiendam e Coelo descendere visus fuit, eam invitantium ad eorum Regnum, quo illius socii jam fruebantur: &. nos omnes caddit Actorum Scriptor qui hoc mysterium intuiti fuimus, in terram prostrati Deum adoravimus , eique gratias egimus, quod tanti prodigii visione nos dignos effecerit.
XXII. Praeceperat Praeses, ut Sancti Martyris Corpus in
fluvium projiceretur, comminatus tormenta & bonorum amisesonem , si quis illud inde extrahere ac sepelire ausus fuisset. Cum vero unus Militum , ut in fluvium projiceret, illud sumsistet, acceptis a Christianis triginta aureis, in manus eorum sacrum Corpus tradidit, qui illud noctu in quodam agro culto sepelierunt, & quaedam legumina superseminantes, eadem nocte germinasse invenerunt. Addunt Acta, Daemonem Praesidis corpus invasisse, qui cruciatum se videns, Corpus Sancti Martyris ubique perquisivit, sperans, se solo illius tactu liberum evasurum . Sed cum ei diceretur, ipso jubente projectum fuisse in flumen, nec quisque auderet pandere, quid de eo factum fuerat , ipsemet ad locum, in quo decollatus fuerat, accessit, ubi cum guttam sanguinis a Martyre essusi invenisset, ipse suis manibus terrae permixtam collegit, eamque linteo quo cingebatur includens , statim liber evasit & in Christum credidit. Haec de
S. Basilisco vere mirabilia hausta sunt ex Actis Ensignit Scribae