장음표시 사용
341쪽
Proreta Eiri hi dynastae erat Skulius Τhorsteinis filius, alter Viglas Vigaglumi, tertius Τοrvius Valhratidi, et Finnus Εyvindi ab Herlandis, Nor-veguS, Sagittandi peritissimus; hic arcum Εinaris Arcipotentis subricaverat. Inde potest judicari, quibuS viris, quoque apparatu Serpens longus instructus fuerit, quod Einur, qui locum in interscalmio angusto nactuου suerat, inde hoc die Sagittas auro revinctas arcu emittebat, neque a destinatis aberrabat. Oritur aere proelium.
Dynasta, Serpente, Si quo pacto pOSSit, potiri
cupienS, acrem impetum fecit; rex OlavuS ac sui egregie se tuebantur sortitudine, quae verbis describi non potest. Rex, in celsa puppi StanS, utraque manu jacula emittebat, quodvis telum advolans interceptum remisit, inultosque homines eo die interfecit. Idem secerunt proretae ejus Hyruingus ac Vikar, qui sortiter pugnabant, et Se Mtrenue dolandebant, etsi fortuna proelii se inclinaret; quanquam etiam complures ex militibus dynastae cadebant. Einar complures homines sagittis ad necem percuSSit, magnum numerum vulneravit. Ex Serpentis propugnatoribus multi stipitibus hastilibus), gaesis aut saxis Vulnerabantur, pauci adhucdum ceciderant, omnes sessiet exanimati erant. Cum diu pugnatum ESSet, Etrihus dynasta, multos Suorum cecidisse, plures
vulneratos animadvertens, magna accepta clade, ad terram se recipit, mortuorum corpora et homines saucios ex navibus deportari jubet, recentium et integrorum aequum numerum SubStituit.
69. Cum dynasta ad terram appulisset, regem Olavum hortati sunt Sui, ut sugeret, quantum in eo periclitentur demonstranters. Ille sugiendum eSSe negavit: non enim sugere juStum regem oporteL Interim vectores SedecimtranStrae
342쪽
Supra memoratae, appulSa nave ad celsam puppim navis regiae, ab rege petierunt, ut Sibi Serpentem conscendere liceret; Sese libenter pro eo mortem, si ita ferret sortuna, oppetere vello. Abnuit rex: nihil enim ad summam facit, Si huc adscendatis: sed fieri potest, ut multum mihi prosit, si eodem quo antea suistis loco permaneatis, miliique in-Signem ntiquam Operam praestetis. Quibus illi auditis navem ad terram appulerunt. Jam Eiri-kus dynasta, convocato Danorum Suionumque exercitu, auxilium ab eis implorat, ut ulcisci patrem possit: perpetuo nobis inquit) opprobrio erit,
iam Danorum, quam Suionum regi, quotiescunque
mentio regis Olavi I ryggvii filii facta suerit, si
eum superare non poterimuS; tale nunquam sagitium vidi, cum ille unam navem habeat, noScopias innumerabiles. Post haec milites denuo in proelium ituri armatura Se induere coeperunt, animos obfirmarunt, omnesque ei operam Suam polliciti sunt. Ante vero quam concilium hocce finitum esset, Eiri kuS dynasta vovet, Si egregium illum regem SuperasSet, Sacrum baptismum admiSSurum. Cumque Εirihus dynasta effigiem Thoris in prora naviS Suar antea ha hutSSet, nunc in ejuS Iocum sanctam crucem Substituit; scilicet
I horem in minutas partes diffregit, crucem in prora Jarii bardii collocavit. Quo facto animi quodam instinctu, dynasta Τliorkelem Procerum, fratrem Sigvaldii dynastae, virum Sapientem, ad Sevocari jussit. Huic locutus eSt: SaepiuS quidem praeliis intersui, inquit Εiri huK dynaSta, nunquam Vero reperi quenquam sortiorem aut pugnandi peritiorem, quam Olavum militeSque ejuS; neque navem vidi ullam expugnatu seque difficilem, atque Serpentem longum. Quare age, Τhorkel, inquit dynasta, Si qua praedicaris prudentia eS, aliqua consilia ad expugnandum Serpentem in me-
343쪽
dium propone. Τhorkel diu se subtraxit, nulla
Se posse consilia dare causans. Sed dynasta multisque aliis diu instantibus, tandem factum ESt, magna promisSa auri argentique summa, ut Se exorari pateretur. Itaque callidum et prudenSconsilium dedit: primo magnum castellum ex ingentibus trabibus ad modum turris militaris educi jussit, dein ingentes trabes in castellum tolli, hasque in Serpentem dejici: tumque Spero, inquit, rem Succe&Suram. Atque dicunt, niNi hoc consilium excogitatum foret, expugnari Serpentem nunquam potuisse. Dein dynasta in proelium it, acrem impetum facit, Jarnbardium lateri SerpentiS proxime applicat. Quem ad remigantem conSpicatus Olavus rex: jam Τhor ex prora Jarnbardii exceSSit, inquit, et in ejus locum successit Sancta crux; neque dubium est, quin Jesus Christus, dominuS, duos quam unum ad se recipere malit. Sic dicit Haldor non-cliristianuη in carmine, quo
cruenti gladii collidebant, clypei ibi dissecti sunt),
eum rector teli, loricis noxii, vastum Barbonem applicaret Serpentis lateri. Dynasta proelium commisit apud insulam Idem porro: A cutorum enSium Strepitus circa Serpentem longum extitit; juvenes diu pugnabant, ubi aurea tela Sonuerunti Dicunt. Suecos homines et Danos proeliatores eum
344쪽
secutos fuisse in proelio, in meridiana regione commisso idem porro cecinit:
Rem in proelio haud remiSRe gestam esse puto militeS Sibi non pepercere,
bellicosum regem impugnanteS: dynasta terra Ninuosa potituS est), quando Barbonem per marctactum Serpenti longo, bellicose princepS, applicuiSti.
Lupus minime esuriebat . Hoc proelium, primum oppugnatione, Sed tamen inprimis defensione, mirandum in modum acre Oxtitit. Sed eo tandem deducta reS BAt, ut naves ex omnibus partibus Serpenti adplicarentur: hujuS autem propugnatores Se tanta sortitudine tutati sunt, ut sibi ipsi non caverent, sed ex lateribus navis cum armis in mare desilirent, tanquam in arido manum consererent. Nic Hal-Dodus: Hamatae loricae tinctores, egressi e Serpente, pessum ibant Saucii,
in pugna telis infesta. Serpens, Si vel eximio regatur principe, talibus viris diu
carebit, quocunque tandem labetur, serens copiaS virorum Rex Olavus, cum ordines ad latera naviS rare- Scere, compluresque in media nave cadere animadverti SSet, suos magno opere ad limgnam hortatus, interrogavit, utrum gladii hebetes essent, an ipsi eos remissius vibrarent: video vosmetipsos multa vulnera accipere, quOSdam exanimos
345쪽
in foros cadere, dum illi, qui adverSUS VOS pugnant, consistunt, eisi his ab loco inferiori gladii supra capita sint extollendi. Cui Κol orii aut semagister: haud mirum est, domine, si gladii hebetes
sint, cum multos ictus hodie sustinuerint, multique Porum adeo fracti videntur, ut inutiles redditi sint. Ouo audito rex OlavuS e celsa puppi in interscalmium anterius decurrit, et ex arca celsae sedis armamentario , quae in anteriori interscalmio erat, multos gladios splendidos et acutos deprom sit, Suisque utendos dedit. Τum
animum adverterunt Sui, Sanguinem ex manica
loricae in manum regis defluere, qua vulnuS parte corporis accepisfiet, ignari. Post haec rex in celsam puppim adscendit, unaque Κοlbjorn, uterque clypeum inauratum, galeam capite gestabat, tunica bombycina super loricam indutuΝ; uterque etiam faciem ita contexerat, ut alter ab altero
haud facile dignosci poSset; iam similia utrisque
Singula arma erant, ea utrisque Staturae magnitudo et militariS species. Omnibus navibuS regis Olavi milite nudatis, et a Serpente longo resolutis, dicunt, Serpentem undique applicatis hostium navibus circumdatum, regemque celsa puppi stantem ab universo exercitu agnitum
fuisse. Τanta vero telorum conjectorumque Saxorum vis in celsam puppim ingesta eSt, ut omnia scuta et tunicae eorum quasi clavatae telis essent. Et sic dicit rex Suerrer, Se nunquam exemplum audisse cujusquam regi S, qui in tanta oppugnatione celsa puppi Stans Se tam conspicuum pri Ebuerit, ut eum omnes in proelio conspicere potuerinti At cuivis facile intellectu est, eum hoc gloriae causa fecisse. Interim Etrihus dynasia ingentes illas trabes ex celsa illa turri, quae ingentibus trabibus constructa erat, in Serpentem
dejici jussit; quo facto Serpens valde inclinatus
346쪽
C. 69. HISTORIA OLAVI TnYGGVII PILit. 335 est in latus. Inde acerrinia pugna EXOrta, multique utrimque ceciderunt. QuamviS vero rerum
ab Eiri kο dynasta gestarum hoc in proelio imprimis mentionem faciamus, tamen totus sere exercitus, uti diximus, in oppugnando erat OccupatuS.
Egregii illi viri, quorum Rupra mentionem fecimus, Ityrii ingus, Τb Orgeir ac Vihar, cum suis proram defendentes sortissime pugnarunt; et tamen ad extremum insigni cum laude sortitudinis hostium armis ceciderunt; at locus ab eis relictus haud facile defendi potuit. Hoc ipso momento Einar Λrcipotens duus sagittas in Etrihum dynastam misit. Τum dynaSia: tertiam exspectare non libet; et Finnum ab Herlandis, artis sagittandi peritissimum, cujus antea facta mentio, allocutus, Et narem Arcipotentem sagitta ferire jubet. At ille: ipsum quidem non seriam, inquit,
Sed arcum ejus, Si potero, percutiam. Atque cum Einar arcum tenderet, tertiam Sagittam mis- Surus, FinnuS Sagittam lato Spiculo in arcum Einaris emisit, qua nervo incuSSa, arcus diruptuSest. Rex Olavus, audito fragore: quid crepuit, inquit. ExcuSSa manu tua, rex, Norvegia, inquit Elnar. Cui iratus rex Olavus: in Deo Ea res, non in arcu tuo Sita. Jam pugna vehementissime
exarsit; cadunt ex Serpentis defensoribus multi viri sortitudine insignes, et plerique eorum, qui supra nominati Sunt; jamque propugnatorum acies ad latera rareScere coepit. Τum milites Εiri hi dynastae in Serpentem tranScendere, et ultro citroque per navem graSSari, more immanium bestiarum. Per mediam navem homines ad internecionem caeduntur; qui in prora et interscalmio anteriori erant, diutissime Se Sustinuerunt. Jam Etrihus dynasta cum Suis ad celsam puppim penetrare coepit, impetu ex omnibuS partibus facto
347쪽
Laetus animo princeps suos bellicosos milites hortatus est scesSere retro viri per transtra ad olavuni), cum pelagi alitem celocibus cinxissent circa sortem regem Haillandiae. Vendorum interfectora praegressis armatis militibus defensus est3. Cum Etrihus dynasta ac sui in anterius inter- scalmium Serpentis irrupiment, hic sortiter rosistebatur acriterque pugnatum eSt; num prout milites regis Olavi ceciderunt, lateraque Sensim defensoribus nudabantur, ita multitudo celsam puppim VerSuS Se recipiebat, magno ibi jam congesto caeSorum acervo. Oui vero in Serponto se SuStinebant, valde defessi erant. Ut rex Oln-vus Εiri hum dynastam magna cum maliu appropinquare animadvertiri utraque manu tria gaesa brevibus manubriis in eum misit; Red haec non pro more Solito serebantur, cum nullum eorum dynastam ad Sequeretur: unum Supra caput, alterum extra latuS dextrum, tertium prope Sinistrum volavit, quae Omnia tela in cassum ceciderunti Ouod animadvDrtenη rex Olavus, magnopere miratues: mirabili hic dynasta, inquit, sortuna utitur; jam decrevit Deus, ut regnum Oh- tineat imperioque potiatur. Ouae eum dixiSset, omnes, qui ibi aderant, tam adversarii ejus; qui cum dynasta erant, quam milites regii Super-Stites, celsam puppim ipsumque regem caelesti lumino circumfundi viderunt. Hoc lumen milites Etrihi dynastae ferro invadebant, quem Deus eodem lumine gloriosum reddebat, interfecturi. Sed sublato e conspectu lumine, cum regem nusquam viderent, eum ubique intra otcirca navem Si sorie nataret, quaesiverunt. Eodem
348쪽
o. 69-70. HIsTORIX DLAVI TRYGauri viLir. Metoliam momento temporis octo illi viri, qui adhuc superstites erant, e Serpente in maro desiluerunt; quo in numero erant Einar Arcipotens,
Omundus de Sando, qui omneK in naves retracti sunt. Puidam dicunt, regem Olavum e navi desilvisse et sic evasisse, atque in exteris Iocis ConSpectum eme; alii eum hoc proelio cecidisso SinitIiuK vero existimant. Sed quocunque loco vita discessit, veri Simile est, Deum animam ejus ad Se recepisse, qui in stabilienda religione chri-Stiana Omnibusque rebus, quae Deo honori ac gloriae essent, tantam curam adhibuisset. Ei-rihus dynasta Serpento longo, ceteririue navibus regis Olavi, mnitorumque hominum armiη,
quibus hoc die sortiter usi suerant, potitus esti Fuit haec pugna omnium, huae in septemtrionefactae Sunt, nobilissima, primo sorti defensione, qua Serpens defenSus est, deinde Oppugnatione et victoria, cum ea navi S vastata est, quam aquiου innatantem expugnari p Se nemo putaverat, inprimis vero propter principem, dominum navis, regem Olavum, qui omnium Danica lingua loquentiu in praeclarissimus extitit; atque homines in celebranda regis Olavi memoria eo proce erunt, ut audire nollent aliorum de casu ejus opiniones, id quod Haldor in encontio breviori significat. De reste Olavo.
70. Ferunt regem Olavum Τryggvii filium
et Κoli ornem aulaemagistri im alterum eX altero navis latere in mare desiluisse. Sed reges et Etrihus dynasta exiguas cursorias extra Da VES majoreS COnStituerant, quae eos, qui in mare de-Niluiment, ex aqua extraherent ot ad principes
349쪽
338 nisTonIA OLAVI TnTGψVII. PIMI. c. 70. reducerent. Cumque ipse rex in mare desiluerat, ii, qui parvis illis cursoriis vehebantur, manibus eum comprehendere et ad dynastam re- . ducere conati sunL Λt rex OlavuS elato Rupra, se clypeo in mare Re praecipitaviti. Evil om. vero, qui clypeum Sibi Subjeci et, ita, in mRre..delapsus est ut a Subjecto clypeo exceptuS me ἰgere Se in aquas nequiret; itaque captus et in cursoriam aliquam retractus. est ab h0Stibus, Pu- . tantibuS regem Olavum esse, et ad Eiri in dynastam deductus. Qui intelligens, . Kol ornem .eSS , non regem, ei vitae gratiam feciti. . Η0o, autem ipso temporis puncto celox Vendica remis: ise abripuit; et Sermo est multorum hominum, regem Olavum lorica se in aquis exutSSe , --tandoque ad celocem Vendicam pertendi me. 0uδα irelatio late divulgata est, quemadmodum intelligi a
potest ex carminibus eorum hominum, . qui hanc. 1. rem argumentis confirmarunt. Sic Uallaod i , . Nescio, defunctumne lato i ii . celebrare debeam heroa, i , set . qui saniem alitibus pugnae exstinxit, an vita fruentem . . , Idem porro cecinit: ε', Pertulit milii fama, terrae cuStodem i. i: exutum esse regno et Subditis ia maris parte meridiana; gravior
dolor ab hoc tempore mihi non accidetiluod etsi dolo effecerint ignis manualis ministri, . '
350쪽
Si vivus rex Supersi S csset3.
His versibus significat poeta, jam tum duplicem fuisse de exitu hujus proelii relationem, cecidis-Setne reX, an evasisset. Accedunt alia multa iueandem rem argumenta. Et jam, Si Deo placet, quod novi verissimum reseram, quid testati sint ii, qni ipsi proelio interfuerunt, se de rege Olavo extremo tempore oculis animadvertisse. Sic dicit Shulius Thorstein is filius, cum in regiam navem conscendisset, caesorum tam denSOS acervos
ante pedes Sibi jacuisse, ut vix pedem proferre
licuerit; tum vero se regem in celsa puppi conspexisse. At cum avertimet oculos, corpora CaeSorum ab dynastae suisque pedibus amoturus, iterum respicienti regem non visum. Ita dicit Einar Arcipotens, se vidisse Sanguinem ex galea, quam capite geStavit rex, sensim sensimque ingenam regis destillantem. Cum autem vellet animum diligentius, quid faceret, advertere, tanto ictu conjecti lapidis caput percussus est, ut collapSus paene animo linqueret. Paulo post ex-μiliens cum quid ageret rex animum adverteret, eum non videbati Κοl Orn testatur, cum hoc die rex tela mitteret, sanguinem ex manica lο-ricae, qua indutuS erat, manavisse; ubi vero ad cohortem dynastae, quae in navem exSiliebat, respexit, aliquanto timore perculsus eo accurrit, quo loco steterat rex; quem cum non videret, D navi in mare se praecipitaviL Delapsus in mare, clypeum sub se aquis innantem animadvertit, qui regis Olavi erat, omnium clypeorum pulcherrimus auroque crustatus. Intelligere sibi visuS est, Rub hoc clypeo ipsum natare regem Olavum; itaque clypeum illum missum