장음표시 사용
131쪽
DE PACTIS ' 627υet a parte debitoris, ne ab ipso petatur, ab hered: bus ejus pili is t. ovo Ire Scholioperpacta in genere accepta eriau es se mixta, non satis perspicue. N. ADDIT. Imo vero non silum non fatis perspicue locutus Din. sed Es Ilane aberravi, partim dum verba Schilteri ita accepi, cepa u i euhachios aliis hacparte di cui iret, partim, dum distinctionem
inter Iactum liberatorium G promissorium ad casus l. L 37. g. I. applicare volui, cum tota lex loquatur de pactis liberatoriis. Igitur non δε-
Iumgratiae debentur Autori mitiori censeιra utenti, quam meaiupinstar merebatur, sed T ingenue consitendus error, nescio quibus ex circumstantiis tum ortus, adeoque rotum Scholium es expungendum.
Intelligitur autem, huic divisioni amnem essedisseremiam Paclorum, in promi rias liberatoria, qtiae re siquis di visonibus immixta videtur.
siunt, vel contractibus adjiciuntur. Haae rursus vel tu conἰinenti. vel ex intervallo; in continentidi euntur, quae immediate contraelibus accedunt,
couem tempore, quo si contractus, ut Gr.eci, ara D τ' συα πλe κ', in is partium confictu. Caetera, qu.e interponuntur aliqruandiu postea, i 7. g. e. h. Ita concinnius. quam Doctores, qui Paetiim volunt mι Βιniesar vel vestitum, ut lute sit, quod a Lege sit firmatum. vel contractibus adjectum. N. in quae eli inoptior translatio & inci. vilior, quam vel limenti habitum conventioni adseribere' etsi stulta analogia blandiatur, quasi cum quid nudum sit, necessario& veste aliud indutum esse debeat: Nec quidem, cum vestitum explicant de pacto in continenti adjecto serri possunt, etsi non tam absurda interpretatio sit quam usus verbi. Nam cute pactum. quod contractui adjicitur, vi & effectu praecipuum quid
prae aliis continet, verum id tamen non ex sua
natura, sed contractus, cui adjicitur. Unde Ulpianus in l. 7. g. q. cum dixisset, pactum nudum exceptionem parere, mox addit s. s. quinimo interdum format ipsam actionem, ut advectum bonaesdeijurietis: a regula,quod nudum pastum actionem non parit, excipit paetum adjectum:
ergo & hoc nudum esse oportet, cum exceptio
deheat esse de regula. Pacia in continenti adjecta contractibus bonae fidei, ita illis insunt, ut a- g in. m. ii. o. bὶ tus v. is PARs II. elionein producant, i l. 7. g. r. l. s. Cesae adie-eta contraetibus sit icti juris, insunt etiam, ut non modo per exceptionem, sed ipso jure ei ieeburident, ipsamque contracti is substantiam mutent. non taliae nita, ut actionem palfiant, tametsi jusiboim e agendi mutent in favorem rui conventi,
quomodo sortean recte occipias L .f. ac Ris. cred. ut ex parte ici, non ad oris insit, 1ecundum Culae. to. Hi λδ. videbimus infra.
6. In pactis ex intervallo adjectis, disserentia
certior est. Dividuntur haec a Papiniano in De trahentia & Adjicientia, L 7a. de contri empl. Dein trahentia sunt, qu. x ex ipsa contraeliis iubstantia aliquid mutant, veluti, cum in vendit ne circa mercem pretiumque aliquid mutatur, augendo
vel diminuendo pretium, Quod perinde est; etiam uo pretium augetur, Pactum eli detrahens, Laa. ita ut ab emptione abiri videatur, α contractus sit renovatus, ut loquitur Ulp. in L 7. f. 6. h. quo sensit cape quod Paulus notat d. l. a. in An. princ. tibi: nova emptio intercia e ridetur. Ad.jicientia dicuntur pucta, qtiae non sunt de subitatitia contractus, sed de ejus adminiculis, ut evietione, cautionibus, arrhis, quae coiit elui jam ante plene perseeleque extilenti adduntur, d. l. a. Detrahentia insunt quoque contractibus bonae fidei, actionemque inde formant. d. l. 7. g. K. Sed quae adjiciuntur,ea non saciunt contractuum partem . d. l. 7a. Neque in strictis ulla ex intervallo
adjeela vim obligandi habent; quia manent incoinsirimi podi oriun natura, nec usquam major illis etfectus tribuitur, arg. dU. E.
. hὶ Post species pactorum vatias faciendum,
ut effectus eortina, qui secundum illas species variant, explicemus, quanquam alias his iocus esse debeat ultimus. Generaliter ellectis pacti est, obligatio noturalis, ut probatii rex L l. h. t. iv pr. Hujus Edicti Apactis, ait Ulpianus, aequum naturalis est: quid enim tam congruun dei humana , quam ea, qui inter cos placuerunt ,servare t
Cui addendum,quod Paulus habet in I. δή. g. r. de R. I. Is natura dobct, quem jure Gentium dare oportet, cujus demsecutiomus. Proinde quanquam nominaum vix alius ei et scelus, quam quod parit exceptionem, tribuitur, L 7. inpr. σs de mei. nihil ambigendum tamen, quin ocreliqui ei sectus, quos naturali obligationi competere diximus, ad tit. Inf. de Obligat. v. a. pacto
nudo conveniant. Habet autem hos effectus ex
Edicio Praetoris. Nam Jus civile, nul L. in aliam
132쪽
obligationem, quae promissione constet, quam Stipulationem agnoscit. Cur ita visum fuerit Romanis contra juris Gentium rationem . disputavimus ad tit. I. de veris. oblig. inpr. Nihil igitur certius est, quam pacta nuda, id est proinissiones limplicibus verbis, aut inter absentes con- tr. elas, nullam in soro civili a stionein producere. Rii .ur .vis autem initio haec ratio constiterit Ron an is, quod pacta saepe inconliderata te. nae reque prolata forent, id cociue consultum non esset, ut continuo ex illis actio daretur: postquam tamen loraelita constitutum est, ut sol aestipulationes vim obligandi producerent, jam non amplius dii linis tum fuit inter conlideratas ct inconsideratus promissiones. sed generale jus stabilitum est , ut pae a nuda tonium naturaliter obligarent; quemadmodum in aliis quoque Leguinpr. hibitionibus suffimi videmus. Ex. gr. Te
noli enti sectio prohibita est filiis sem. quod olim ni bil habebant proprium: quo semel recepto, filii seni. prorsus non potuere testari, licet bona pro Ipria liaberent, nisi lex id iis nominatim indulgeret, L fcu. C. de his, qui te sam. fac. 8. i) Excitavit auditionem hominum superhoe articulo D. Maestertius Antecessor Leidetisis
in lib. t. dejus. Q. Rom. cap. I. magno nisu contendens, pacta nuda, quae obligare negantur,cuncta ejus esse generis, ut non serio, sed forte, per jactantiam, vel ad caprandam benevolentia a
remere Prolata sint,eademque esse putat,quae causa carere dicuntur, ae l. 7. I. a. effas M. Videlicet Causam id esse, quod contrahentes ad paci-st dum movet, quale nihil seri uin pactis nudis insit, quae per iocum modo & incogitantiam prolata sint; pactiones oti tem serias ct deliberatas,
licet nomine contradius vel traditione careant, negat esse nudas, sed Actiones parere civiles contendit. Et si vero haec sententia nervose refutatast ab incerto auctore Lugduni, quem Vinniuinsuisse, & flvius arguit . nec ipse dissimulat cap. s. δεβacI. g. 7. s L item a D. Cypriano Regneri de in-jus. I L. Rom. cap. a. quia tamen Maestertius suum
adhuc recentius sententiam stabilivit, placet unius argirmenium textus addere. quo nihil pressius ad resutandum dari r sse videtur. Petemus hoc
ex L M. depa I. ubi Herinogenianus, Divi onis placiι um. inquit, nisi traditisue vel flipulatione sumat Ufectum, ad actionem, ut nudumpactum, nulli prodes poterit. Bimembris lex est. habens
Divi nis placitum ad actionem nulli prodessepa-
terit; ratio additur, ut pote . quod pactum uu dum M. Neque enim ullus contractus est, qui
Divisio appelletur, nec verus, nec quali-talis. Nempe, convenerat inter socios, ut fundus communis divideretur, partibus sorte non aequalibus,
idque eli divitioni, placitum: Hoc pactum non fit sinejusta alicujus negotii civilis causas quae enim
potest esse iustior oc civilior ratio, quam ut a comis munione discedatur 3 necessa etiam est. adsuisse expressum partis utriusque decretum, quia placitum de re communi suit. Dictu ineptum seret, decretum de partitione rerum, iii consulto &incogitanter esse factum; praelertim, quia hoc placitum non de limplici divitione, sed de tali intel. ligendum est, quae plus continet praeliationis ab alterutra parte, quam iure communi cautum iit; quod inde colliges, qitia actio ad hanc dis ilionein dicitur negari: atqui ad simplicem divisionem nunquam actio deesse potest, altero licet invito. l. 14. s. a. Comm. divit L q. Ti. o. Projoe. Mani. filium est, quod conventio de divitioite extraortadinaria ec quaesita, utique caul in habeat, id est. propter negotium fiat, ut haec vox Maestertio accipitur. animoque facta suerit deliberato. Nihilominus hoc pactum vocatur nudum, re actionem producere negatur. Erso etiam quae de civilibus negotiis, justisque cautis, & 1erio dataque
opera fiunt. nuda vocantur, ct actionis vi carent. Idem evincitur ex restrictione regulae, nisit radiatione , vel sipulatione sumat effectum. Omne
placitum seu conventio, quae nec stipulatione nec traditione firmatur, est pactum nudum, ait He mogenianus. Nullum placitum, nulla conventio vim actionis habere potest, nisi stipulatio fiat,
vel traditio seqtiatur; haec est mens aperta textu R.
Atqui aliquod placitum sine stipulatione & tr ditione serio animoque deliberato iniri, ipse vult Maestertius, quando ejusmodi placita pactaque vim actionis habere disputat. Stipulatio apud solos Romanos fit; alias gentes nihil serio pacisci quis diceret 3 Proinde omnes iuris gentium
conventiones, quae nomine contractus carent,
antequam traditione rei, aut saeto ejus, qui promisit factum, cujus eadem ratio est, firmentur, non possunt aliud esse quam pacta nuda. Idque
volunt Leges, quae conventicines c.uisa in habenistes opponunt pactis nudis. Causa est datio vel factum, inquam. Ubi haec aut illa intercessit tum est contractus, quod Primo erat nudum p
133쪽
ctum, d. l. 7. g. a. Optime Harmenopulus, nudum pactum esse n. ικα ανὶ προ γήπιτ' δοσις, αλλα μόνον mγrii επὶ σοσει, quando non praecellit datio, sed ibium de dando conventum est, LI. tit. q. g. M. convenienter d. L s. neque fallitur Harinenopulus, sed fallitur eum notans Au.ctor quidam; modo intelligatur de conventionibus, quae non habent proprium contractus nomen, ut fuciat aperte vel rubricae argumento, quae
est περὶ 1νιλῆ συαφωνου. Pacta nuda fiunt et iis ani de negotiis d suturis; cum impletum est ab altera parte negotium, tunc est coni crus. Sic eadem i. rs. de Praeseri verb. ubi, T quidem consentio illa non es nuda, sed habet inje negotium aliquoI; quod ubi impletum est, pecunia accepta, vel fugitivo, ut ibi, indicato. tum demum p scriptis verbis agi potest, d. l. s. is l. 6. C. derrania f. Videamus, quid ad aliud argumentum Maestertius respondeat; omne pactum, ex quo exceptio nascitur. cii nudum, d. l. T. F. ψ. de Pae1. sed quod parit exceptionem Pactum. id est quoque serium o consultum, quod probatur ex L . pr. de Pariis. quo loco agi de Pacto, quod exceptionem parit, in concesto est, ac etiam de serio consultoque pacto, ut liquet ex ἀπιολογια Iehi; quid enim tam congruum ei humanae, quum ea, quae inter eos piacuerunt, servare 3 cujusmodi verba ludicra: α fortuitae conventioni minime conveniunt. Necesse igitur; Pacta etiam gravia& deliberata. esse nuda, & vi obligationis destitui. Sed Maestertius respondet, pacta nuda parere quidem exceptionem, verum non tam ex sedc per se, quam ex eo, quod datum factumve illud sit. de quo nudo pacto convenit, ut daretur fieretve;
luod est aperte fusum. Nam quando datum actumve est id, de quo nudum pactum est initum. tunc deliit esse pactum, & est contra chis in- nominatus . praeseriptisque verbis agi potest, ut
dictuin, & patet ex d. l. 6. C. de transact. I. ro. C. de paci. Manet igitur certum, pacta, sive conventiones, quae neque verbis conceptis ineuntur, nec in aliud nomen contractus incidunt, neque vero traditione completae sunt, actionem jure civili non producere. Adde Struv. exerc. Is rh. ii qui respondet ad Li'. de O. s A. LI. . . q. de Co)rdidi. eat .lat. non Iec. l. K. de Transau. L 7. g. 7. h. t. Ad viae ex his, quae a nobis exposita sunt, non est dissicile respondere.
0. Sed jam haec aliter se habent in pactis legi.
timis, quae modo explicata sunt; haec enim vi I.egis aetionem praestant, videlicet cotidietionem ex lege, Les h. juncta l. . de cons L ex Leg. Paeta quoque in continenti adjecta contractibus bonae lutei, cum illis in sint, hoc est, Parsem --rum efficiant, eandem quoque pariunt actionem. quae ex ipsis Orit tu contractibus. I. 7. s.f. de PHLL θ. pro hoc. L 7'. de contrah. empl. l. . de te commissi. 1. de in diem addi L Paelitui tamen de retroveiidendo, adjectum venditioni, non tantum ex empto. sed etiam praescriptis verbis actionem producit, L a. C. de Pact. inter empl. es venae init. sorte ideo, quia cum pactum illud ad rescissionem contractus pertineat, dubitari queat, an pars ejus esse videatur. Sed ejus rei locus occurret alius in tit. de Resinae vend. Hoc satis constat, Pacta, quae naturae contractinita , quibus accedunt, advinantur, iis non inesse . quamlibet bonae si dei contractus sint; ut est pactum societati de non dividendo adjectum, L ιδ. Prose. velut alter lucrum, alter damnum tantum sentiret. l. 29. fuit. eod. Λlia, quae quidem non adversantur aut evertunt contractus, quibus adjiciuntur . verum aliena duntaxat ab illis sunt, non quidum penitus nulla habentur, ut ea, quae dixi, sed per stipulationem seorsum constitui debent, ut non inlint contractibus, verum per se consistant, ct actionem separatim producant, velut ustirae in mutuo, salarii in Mandato, ut diximus in Part. I. ID. III. LV. n. s. gr. 27. r. ι . filioqui verum est; pacta dare Legem contractibus, Lai de R. I. R. posse illos ita quandoque adficere, ut norinu nos naturae suae terminos egrediantur. L a . cs M.
Depositi. IO. Pacta, quae contractibus stricti iuris adjiciuntur,ea nusquam actionem producere leguntur & tamen insiliat etiam illis, ut supra ex l. 4'. de Reb. crei observavimus p a parte rei, interpretatur Cujacius ac Percetius ad tit. C. de Pact. n. as. quam distinctionem refellit Emun l. Merii l. I. variant. ex G c. r. idque docte. ut ait Wissen-hachius noster ad h. t. th. Io. Eni invero pi usquam
exceptionem gignere pactum in strictis, indieat Paulus in L L o. Es, ut ED Ulpianiau puta.
bat , ad exceptionem tantum prodessa pactum, quamvis diversasutentia obtinuerit se. Fuere Paulus & Ulpianus Collegae in auditorio Papi.niani, teste Lampridio in Alex. Severo, atque, uti fit non nam, suerunt aemuli. Oportet igitur aliquod medium detur inter actionem dari s exceptionem nasci; ut, cum ex sententia Cujacii dicimus, pacta inesse stricti juris adtionibus a parte rei, id non eo pertineat, quod exceptio duntaxat P a detur.
134쪽
detur sed, ut modo dicere occupavimus, quod ius actoris ipse iure mulct, ita ut actionem ille inllituere non possit, contra quam pacto exprςLsum erat . quemadmodum notabile discrimen esse inter id, quod dicitur, Actionem ipso jure esse nullam .& per exceptionem reselli, constat Quo etiam pertinet, quod in L 3. de Resinae vendit. habetur, exceptiones pacti inesse Donae fidei judiciis ; & hoc sensu Cujacii interpretatio ad
d. l. ψ o. satis concinna videtur: non obstante l. 27. C. b. t. quam dissentientes male urgent. Peterum stipulatione, quae placiti servandi ea a facta est; seu antecessit paritum. seu post statim inter- Iobsitum fit, recte secundum jejerri sententiam
Uiltat. Diserte ait textus, peti ex stipulatione. Quomodo igitur inde ex pacto naici actio dicatur 3 Petitur ibi ex stipulatione, non eX pacto.
Non ibi Pactum stipulationi. sed haec illi adjecta
est. Contrahentcs materiam conventionum suarum verbis communibus, id est pacto, comprehendebant, quae, ad actionem ut valerent,
Stipulatio subjiciebatur. Λliquando haeo praecede. hat, Ouod inter nos convenit. hoc te dare, facere sonues ' non leo; Tum sequebatur conventio Pacti, quae vi stipulationis antecedentis actionem pariebat. Stipulatio utroque casu, est confirmatio accessoria pacti, ad esse in ei tribuendum. d. l. . h. t. minime vero pactum ibi fit pars Stipulationis. Ergo non est, quod haereamus, Pacto vim agendi tribuere, adjecto bonae fidei contractibus, non etiam stricti juris, quod etiam sentit Struvius h. LII. &Strauch. Dissertat. rasin.
Contraria opinio verior, s acta in continenti
ad et a contractibus stricti Juris, inesse iisdem,
etiam ex parte actoris, s actionem producere. Vide Wimen b. th. 3o. ct quae dixi ad Stratich. XII. II. p. a 47. Et haec sententia etiam menti Triboniani videtur magis conveniens. quamvis m. Schilterus th. ia. dicat, pacZa Stipulationi de Iure Romano inutiliter adiici, per t. s. C. de contrah. stipui. l. 27. C. de pact. Sed ad 1.27 respondet Autor h. L s eadem est responsio ad d. l. s.
Nihilaut hic, aut ad Strauchium, habet Scho-hases, quod inprioribus non sit occupatum. N. ADDIT. Imo vero, si tori placuisset addere Scholium subsequens eidem positioni ι adjectum, Lector facile cos here potuisser, ea, qua inprioribiti deTIT. XIV.
hae quaesione occupavit, non fu cere ad refutandam opinionem meam. Scilicet ita dicit inpianvs d. l. 7. s. s. h. t. Nuda pactio interdum so mat ipsana actionem, ut in honae fidei judiciis. Solemus enim dicere, pacta conventa inesse bonae fidei judiciis. Apparet his, Ulpianum, et non verbis disertis tu asserat, ex regulis ramen bo=iae interpretationis voluim, quod pactum adjectum instrictijuris Iudiciis adtionem non pr ducat. Contra Paulus d. l. 4o. de relius credit. di Ierte collegam Iiιum ob illam Iententiam G taxat , EN ab eo dioentis: Et sit, inquiens. ut ille β. e. Ulpianu in putabat, ad exceptionem tantum PT desset pactum, stipularisui adfectum d quamvis sententia diversa odi e. nonhlum ad exceptiouem, has amonem prodesse tale pacitum: neque enimalium sensum admittit collatio harum duarum legum tute ed obtinuerit. Atqui hoc volaveram in Scholis ab Aurore omisso, s cum sutor in pomtione ιη. dixisset, d. l. o. forIe recte accipi, quia pacta contractibussim 'Ljuris adjecta, non quiadem actionem portam, IeI mutent saltem jus agendi infavorem rei conventi; addideram : foriste non. Sar perspicue, quippe deduxit Tissenb.
d. l. inter inpianum cs Paulum fusi. dissensim
Ouid vero Autor ad ista in revisione praesenti ἀ- Ie ctionum y Primo tacet, quod antinomiam inter Paulum eue inpianum indicaverim, eum tamen insequeutibus, quoties talis occasso se Ostient, laus
antinomias a me indicatas non pristereat, sed Pro
h pothesilua mea hac parte plane adverya, diligentius, i ubindeseverius notet. 2Amirum noupoterat expresse hoc loco contradicere, eum verba
Paulingui cantissime declarent dissensum ab ULpiano. Igitur Reundo fatetur potius id, quod Si holio im me avet. Iusse nimirum Patilum σUlpianum Collegas in Auditoris Papinian atqui, uti sis non raro, osse aemudos. 9uis vero hoc praemisso, jam non expectaret conclusionem, quod Paulus es inpianus etiam in hae doctrina dissenserint y n tamen sutor tertio, conclusionem ra-cesentibus plane alienam formavit: oportet igitur, inquiens, quod aliquod medium detur inter actionem dari, es exceptionem nasci, me scilicet maneat antinomia inter Paulum es inpianum. uti talia ferat y Fuere aemuli Paulus o Ulpianus , ergo oportet excogitare quamcunque disin- monem, ne a se dissentiant. Si ego talia docuissem; AAisset Autor, ut supra ad y. a. de me uoraverat : praemissis non malis concilio minus recta adseribitur. De
135쪽
De pactis ex intervallo contractibus adjectis, item & Realibi: s& Personalibus, quod ad effectum attinet, apud ipsas partitiones, qliod satisast,dixi imis. Repete ex fine praecei adde Cu-iac. in L L . Wissenb. ad h. t. PRI . II. Moribus hodiernis reditum est ad jus Gentium ejusque simplicitatem ita ut ex quolibet pacto nascatur emcax lactio, convenienter juri Canonico, c. ι. I. X. de Pact. licet distenti. it --
nan. s. comm. I. quem vide sis. Uelen eius in Parat. ad h. t. n. p. secundum hanc hypothesin nomen actio nis ex iure civili, pactis accommodat, condictionem ex lege; quatenus ex novo canone, seu lege, haec actio n.ileitur, & semper alias condictici ex Lege datur, quoties lex novame .lit obligationem,ncque tamen actionem nominat, tit.F. de condiΗ ex Le quo nomine reprehenditur a Wisienbachio rh.; non sit o sh nsu. Ego malim condictionem cerii vel incerti huc applicare, ad exemplum stipulationis, ut ad tit. Inst. de Verb. Oblig. est dictum; Nam ut pactum jure civili proxime ad stipulationem accedit, ita usu seculi ab eo nihil discrepat; ideoque t L. AEO-nem oportet eandem producat.1a. λ Sequitur de personis, quibus pacita
licet; Ferme autem est eadem ratio de ii ethei eloci, quae in contractibus ex regula tralatitia, osse videlicet. uicunque non prahibeutur. Pro ibitio est a desecturationis, praeter servum. qui ut omnis juris civilis est expers. l. ata de R. I. ita nec pacisci potest, nisi in rem pro Domino, cum effectu, L a1. g. r. b. l. LA O. ae s. sed prior causa vetat furiosos & mente captos, s. s l. 4o. de R.
J. l. s. de Auctor. tui. quibus comparantur prodigi, l. in . R. I. infantes, si . o. Di . de inutil. si-put Minores ut rationis compotes, ita quia minus Paclicantur. nihil prohibet, i. to . de V. O. de quibus omnibus alibi plenius dictum, x agetur suis locis. Conditio personarum nullam adfert diversitatem, sed quicunque praeter illos enumeratos vinculo humanae secietatis continentur,recte pacistuntur & effectu pactorum gaudent;
cum quibus, inquam jus Gentium commune habemus , quod participant hostes, L tui. de Legatio=r. latrones, II. de I erit malefici, L ι7. y Γυ. de Paeu. barbari, Les in . de bou. damnat .li aer lici & infideles, arae. d. LII. cum quibus ideo qui
pactus est, non ignorans eorum conditionem, fidem datam servare debet.Grot.3.de J. B. GP. ωF. s. Wisseisiach. 'ad h. tit. th. q. o. II. s. II.
de NisDub. th. o. ro. ia. Straueh.XII. 8. & ibi not. Pag. I 44. Istud notes velim. quaestioner istas spectare ad Jus Geutium, non ad Civile. D stextibus,qui hic adducuntur ex Jure civili, utere ut illustrantibus, nos ut frobantibur.
Ita es: Idcirco hela ea monstrare contentifui mus. Tu vide sis Grotium .i loco. Porro quemadmodum alter alteri stipulando
acquirere non potest, ita nec Paciscendo, l. V. . .
ult de R.7 de cuius regulae excentionibus dictum a nobiς ad tit. Inst. de mutic stipui. apri te. quae tamen pleraeque non esilaiunt ut directe alii, alii possiit stipui .iri, sed indirecte effectum habent. utilibus accommodatae actionibus, ut docet D.
' Mulieres apud Saxones sine Curatore non obligari, nee valide pacisci aut contrahere posse ad M'. ρ. niam fuit monitum. In Elect. Saxonia etiam virgines ti viduae sine Curatore contractu se non valide o stringunt, Ra. c. H. νς. ibique Moller n. 33. quamvis majorennes res mobiles, si geradam excipias. ab
a. C. N. def. s. Phil. ad Dec. H. obcs. In communi vero Saxonia, necessitas adhibondi Curatores, ad viduas & virgines non extenditur, 3 A. l. r. art. s. Coleta P. r Ge. o. n. o. . Ricliter Dec. 27. a. sqq. obligatur tamen etiam in Electoratu λmina sine Curatore, i) si sit mercatrix & intuitu negotiation is se obstringat. d. C. s, ibique CarrZov. de . . o. Rauchb. . qu. π . Moller. ad d. C. n. γ . i. orae Cambiat Lip . 'ca thetii ;um anhem. cons. Jo. Rebhan. disp jus semina se me e trix G. s. a in oeconomi elet,ubi etiam sine mariri consensu uxores valide esculenta, potulenta. similiave comparant, Moller. aes d. c. n. a. n si sintsceminae illustres Consiliariis instructae, Carprov. Dec. ν p. u. ιν. es P. C. def. o. Suendend. MDbg. Proe. p. ιρ . Si mulier contractum iuramento confirmaverit, CarpZov. de Dr. foem. statui. decis. ntim. 33. ζ'. Ph .ia Dec. s. δ . Ob . . n δ. Harim. Pith. t. 4. qu. 6. n. δι. 6. si in Contractibus Paronrumeum liberis Carpeto. . ad c Q U. daef. g. O si contractum scemina dolose aut utilites celebraverit, secutis dum sententiam Carpet vii, I. r. Re p. to n. φ. 3c usum fori, Rivin. ad O. P. s. eis. 3. En. Is . . wihel. - o tr. m d. e. 3. I. r. unde haec exceptio ad mulierem quiliantiam dantem vix extendi potest Carpyrov. add. L. des 3. Moller. ib. m. sa. Dulent. Perger. Eleel. Pro . Executis. G. 17. add. Munck, ad O. P. s. tit.
136쪽
Wisenbach. b. t. th. II. Ne quidem pater filio, item in potestate habet, p.icisci potest, L ι . s. q.
. niti quatenus heres suturus est, LSy. eod. tametsi α alias doli exceptio detur filio, adversus eum. qui subtilitate juris nixus pactum patris ei pri idesse non patitur, c ai. g. a. de paci. in stipulatione hactenus diversum jus est, quod, et ii pater filio, ut huic proiit, ilipulari nequeat, tamen sibi ex illa ipsa stipulatione acquirit, s. ψ. in . de in-ntis lipulat. Ratio petenda ex co quod eli in La . g. a. b. t. ubi Paulus in stipulationibus monet jus, in pactis factum versari; hoc est. stipulationes vi legis subnixae operantur in rem, sine respeetu ad personam; Paela vero Praetoris indultu tantum pariunt exceptiones, quae facti sunt, nec prius conliderantur,quam in judicio objectae suerint, iacta porro non egrediuntur personam,aut
id, quod ipso facto verbis expressum est, g. ψ. I. desipti servor. hinc Pater filio paciscens nec huic prodest, quia nemo alii bene paclicitur; nec sibi, quia hoc ipso facto non est expressinii: at ili putatio quanquam filio quoque non prosit, tamen quia juris ratione pater oc si lius eadem persona sunt, haec parit euectuin in ipso patre duntaxat. Et iam hoc inde licet observare . pacisci nos uni heredum posse,ut ei soli acquiratur, d. LII. in . Stipulari autem uni heredum, ut ei soli, exclusis
caeteris, acquiratur, non licere, L U7. I. ult. de HO. Denique re hinc illud est quod etsi alter correorum debendi. stipulando. id est novando &acceptum serendo, alteri praejudicare queat, La. 3. de duob. reis. paciscendo tamen id fieri nequeat, ut dictum ad rit. Inst. de duob. reis. n. a.
Porro. Tutoris pactuin prodest quidem pupillo,
at eidem nocere non potest l. is. h. l. 22. C. eod.
quemadmodum Curatoris Reipubl. l. 3 . h. t. sed
pactum Magistri Societatis & prodeste & nocere
potest. l. ιη. n. t. Ratio disterentiae, quia Magister a sociis praepolitus est,qui rerum sitarum administrationem habent, quod secus est in pupillis S in Republica.
Frequens etiam est pactum debitoris, qui solvendo non est cum Creditoribus de parte debiti solvenda. Qua in re si dissentiant. Praetoris decretum necessarium est qui sequitur consensum majoris partis creditorum; Majorem autem partem aestimat P twr quantitate,numero, diguitate: cunctis paribus,humaniorem sententiam amis plectitur, id est eorum, qui plurimum ex credito remittunt, ejusmodi vero pactum absentibus etiam praejudicat. ex rescripto D. Marci, l. 7. f. II. F uti. I. Ly. Io. h. t. Caeterum, hypothecariis
suum jus quaelitum ejusmodi pacto non potest auferri; nec quidem personalibus privilegiatis.
FS. g. I. Mandat. etsi distentire videatur a Paulo Ulpianus in d. l. 1o. Cujacius in L l. o. autumat,
Paulum in L Lyx vel ignorasse rescripuim D. Pii. in I. ro. vel ita scriptisse ex juris rationibus, quod sibi videbatur; sed melius respondent veteres Glos graphi, pactum illud nocere privilegiatis, quod ad partem debiti remittendam attinet, non etiam in privilegio suo; AddeCosta l. &MOrnac. in I. l. ro. Uerum hoc genus pactionis tum demum habere locum, centent D i. cum,aut ia cente hereditate . scriptus heres deliberati ut eo modo ad adeundum provocctur, LI. T. g. 7. aut
cum debitor disparuit, ut non sit qui conveniri possit,atque ut invitetur ad cCpiam sui faciendam: At si debitor in medio versetur, non cogi minorem partem sequi majoris voluntatem, ut habet Glossi in L l. 7. g. vlt. verb. quota parte. Λ. Ma thaeus di p.I. deJudie. th. 7 a. qui plures habet auctores. Λliud est, ut videtur. in impetrandis induciis adversus executionem,de quibus in lib. ψαΛii Pactum debitoris cum creditore, ne Petat,
etiam prodest fidejus ri 3 Distingvitur, si pactuin
reale ut, prodest, Lal. I.f. b. sccussi personale, velut si reus sit pactus, ut a se duntaxat non peteretur, a fidei ustbre contra, L aa. eod. At tamen
fidejutar ubi soluerit,actione mandati regressum habet contra debitorem, ita ut debitor ejusmodi pacto personali nihil quam exigui temporis moram adipisci queat, utique si solvendo fit; imo jure novo si fidejustar ordinis beneficio non renuntiaverit, creditor eum ante debitorem principalem excutere,quicquid de pacto sit, non potest, per Nov. 4. Denique, si quando fidejutardonandi animo, vel in rem suam, aut pro invito fidejusserit, quibus casibus non habet regrestiunadversus debitorem primum, L S. I. i. Bisarisae g. illis similibusque casibus pactum debitoris fide jutari plane non prodest, utpote cujus eXce pilo datur fide jussori, contemplatione debitoris. qui pactus est,& cuius personam alioqui pactum, quod ficti et t. esredi non potest: Hinc si reus expresse pactus lit,ne creditor a debitore peteret, datur exceptio fide tutari. quia debitoris manifesto&directe intereti, M. . Inst. de Replicat. I. . de recepi. arb. g. ao. I. de inutil. Stipui. Viceversa n fidei utar pactus sit nominatim a reo, ne I latur, pacti quidem exceptio non dabitur reo, as. h. sed exceptio doli utilis erit, i. V. s. a. juncta
137쪽
Licqv. b. r. Simplex alioqui pactum sidei hi sIovis, ne ab se putetur, reo non prodest,i. U. h. Qihil Obu .m te L 2S. s. r. de Dreyur. nam ibi iide-jMΠ r deserente adversario juravit, 1e solvisse: Proiiade habetur pro eo quis onerit: quo resitove IS non potest de nilo compelli an solvendum, Fer era , quae diuta liliat ad g. ιι. Ins. de Action. m alto minus puctum unius e si ejustoribus proclen confide juilori, d. l. 23. Postremo notandum, rivos stipulandi reos,paciscendo quidem tibi mutuo Docere non posse,ut modo probavimus, licet Geti silit, L a . h. t. Et tamen,quo in inta S,si quidem socii siit, prodesse possit alter alteri, qiliat iam paciscentis interest. nihil impedimento est.
I3. Restat Materia Pactorum, consistens in
omnibus rebus, quae fiant in commercio, futuris etiam rebus. l. ψε. h. t. l. ἐ. C. de Donat. Omnibus
quoque secti, licitis ac honestis. l. a . N LIT. in Fr. V . . f. l. ι b. s. g. de V. O. Noli valent igituraeia de rebus turpibus, L 7. LI. s l. 27. h. l. 6. C. . t. Cujus generis habetur paelum de quota litis, LII. h. l. N. C. de Procurat. I.f. C. de Postulando; quanquam de praemio vietoriae, Patronis eausarum utique pacisci licet, i. r. I ιι. de vari sextraorae cognit. Inter turpia recensetur pa-ehun de Hereditate sutura, nisi i ple,de cujus successione agitur contentum adhibeat, es in eo consenD usque ad extremum vitasiae Darium perseveraverit, ult. C. de Pact. Sic apud Nautam nostrum in decisionibus MSS. reperio, paetum fuisse initum inter proximos cognatos Helena Stakebranis, ipsa praesente & adsentiente, de honis ejus ad primogenitum devolvendis ιι. Junii seto. Praevaluisse tamen eius Tectan .entum in contrarium, quod fecerat 26. Aprilis i626. Nec modo nulla sunt hujusmodi P .usta, si de hereditate agatur acquirenda, L σ. VI. s. CI. I. s. de V.
s. l. a. f. m. de his, qua ut indu n. quod apposite ad hanc rem JUtus id esse sit, estinare contrajus Gentium, Las. g. f. de Donat. sed etiam, si
paciuntur partes de hereditate conservanda, d. l. U. C. F. quin etiam, si de omittenda vel repudi-amia agatur, adhuc idem obtinebit, L ult. de Suisis Legii. hered. LI. C. δε Collat. LA. s. t. C. de Def. testam. Solummodo inter milites valet Pactum mutuae successionis sive αλληλMovoxo-μίας, in L N. C. h. t. Caeterum ad hoc genus Paclorum non videtur reserendum, si de veteri si-
de icommisso conventiones fiant inter eos. qui se ad illud sub conditione vocatos contendunt, etsi paelio se reserat ad id, quod fieri debeat, ubi prae-1ens possesser decesserit. Exemplum, apud Nautam decisum a Curia sit hoc : Eva Adriani a Mar-nede, uxor Georgii Schulis, Graecae linguae Professoris apud Revalientes, paela erat cum Magdalena ΚOohs matertera iu*, coram Cominissa rio Curi .e G. Maji 16 s. ut Magdalena, dum viveret, frueretur bonis cujusdam Petriciae fideicommissi, adsectis per Testamentum, quod ja inerat factum anno i 363. & aliud alteriusTestatricis,conditum Kal. Jul. I 383. Magdalena dein Testamento secus dispolii erat, ct Heres se tuebatur eo jure, quod diximus, Pacliones de successione
viventium non valere,nisi illa de cuius 1 liccessione agitur, in eadem voluntate perseveraveriti Sed a Curia damnatus est Heres, bona secundum Paelionem restituere; quia non erat de successione Magdalenae, verum superioris seculi Te statriculii, in cavya Georgii Sc lis es.'eontra Duer ardum Bartoldi as. Mase ιωo. Pertinent etiam ad hoc genus prohibit. rum Pactionum Coninventiones, quae si int contra Leges, ut sunt quae ad ambitum α pecunias repetundas pertinent, de quibus in locisDis actum est, aut agetur. Ne tamen haec res adeo ad rigorem semper exigi potest, ut ne probabiles circumstantiae aliquid indulgentiae conciliare possint. Sic approbatus est contractus quorundam Procerum, qui ambientes Praeturam, inter se pacti erant. ut qui potiretur, caeteris daret singulis vas argenteum pretio centum ducatonum. Heredes ejus,qui Praetura potitus erat, condemnati sunt ad prae si .mdum. quia non videbatur excedere civilis honellatis operaeque redhostimentum, inter partδε nobiles ante Pentecost. ιεSo. Denique, generalis haec regula est: Di publicum pactis privatorum mutari non possit. II. de Pact. nec jurejurando quidem firmatum , l. 7. g. 11. h. t. idemque sensus
verborum esse videtur in L 27. I. q. h. ubi, Pactum a re privara remorum, servari non oportet; ut sorte non sit opus mutare lectionem receptam, uti pro ro privata legatur, a re publica, licui voluit Cuiae. t. obfa . Sed egimus hac de regula copiose in parr. a. Digress lib. t. c. 2 . n.3. s sqq. I 4. Postremo scientium,p icta priorata tolli per posteriora, at non nisi per exceptionem, d. l. 27. g. 2. qnariquam ex ratione juris Gentium pucta
aeque ipso iure quam stipulationes operari di bebant, quomodo accipienda videtur l. n. g. 4. de
138쪽
ylat. ubi naturalis obligatio per pactum ipse fure dieitur tolli; in ure, scilicet naturali, quo
pactuin ellintroductum. Vid. tamen quae dixi-
Mihi di inluentim ridetur interpactumpro missorium G liberatoiuium. Illud tollitur imyu e per Iactu nihil sequens liberatorium d. l. 9s. I in Apraecesserit obligatis civilis, persubsequens
obligatorium insiitur ope exceptionis. Strauch. XIl. io. dc ibi notata p. Id .
Haec Thomasii re ponsio non tam mutat quam explicat Iolutionem no iram. quando enim promi retium Padtium praecessit, ejus obligatio tau rum vaturalis es: huic subjecta naturalis obtigatis,priorem ejusdem geucis modo resolvit, id epouro Gentium II De naturali.
o vero dissensus inter nos in eo est, quod δε-tor dicat, generia iter, is absque disjectione pactorum, pacta posteriora tollere priremsaltem per exceptiovem o vo lso jurecivili, sau d. l. 9s.
re PonLat,eam explicandam esse de jure naturali vel Gentium.non de civili. Contra ego dico pacta promissoria per pactum posterius tolli ipse
jure ciPili, non μμ uaturali, O LL9s. aDO Ajure civili etiam esse explicandam, it cilicet, ut Praetor aeque non det a tionem si pactum promissorium pa Io yseriore fuerit sublatum, ae sit i-pularis sit sublata persipulationem Aquilianam.
I. Continuatio. II. Desinitio Transactionis, F genus ejus adseritur. III. Digerentia eius a Pacto ex materia. II . Rer, de quibus sub modo prohibitum est transigere. V. De quibus absolute, ubi de criminibus. VI. An defa crimine liceat. VII. 0uipus ut transigere. VIII. Cfeetus transactionis, s necdum instrumento comprehensa sit. IX. Neque cessat effectus obius rumenta noviter reperta. X. Quin obtinet, etsi nulla res inedia fuerit. Et si Laesio sit ultra duplum XI. Transactiones tamen strime interpretarionis esse, quoad res Iubjectas; XII. Etiam quod ad personas artiuet, ubi de L. 3. opposita l. I 4 h. t. C Εpius eveniebat, ut cuin reus in ius vocatuso erat, de caussi trinsigeretur, t l. 22. g. r. De injus vocat d. Ideo hic de Transactionibus agi placuit, praeterquam quod species pactorum sunt. Est a enim Transactio. Pactum de re dubia pretio componenda. Enini vero transgendi vox late sinata significat, negotium quodvis ad suem qssoque modo perducere, L 2υ. de r. S. l. F. g. ψ.Locari. Nec abludit hinc Cicero,1 . epist. ad famil. ψ. Si est pes nostri reditus, eam confirmes is re ad ves; sin, ut ego metuo, transa elum est, quoquomodo potes, ad me fac venias.Verum strictius, Transigere, est litem S rem dubiam topire, pecuniaque ab adversario accepta competentem sibi actionem remittere; generali significatione voeabuli, ut fit, ad specialem usum coarefata. Grotius Transactionem vocat DίAng, voce parum vulgari, II. cap. q. Introd. a. Sed licie agamus, ut definitionem per partes probemus. Generis loco Pactum colloca
Non obstant dissereuliae pactorum s transactionis, de quibus infra. Sumitur etenim pactum vel in genere, vel pro specie transactioni opposita. Cons. Dn. Sulla. Exerc. IX. th. I. 2. Genus illud probatur ex Ly. g. vlt. b. ubi: mis to transegit; iniquum est. perimi Pacto L. t C. h. t. insere pacti exemplum, ola conventio.
In LII. eoae litem transadtione decisam: de conventione restius, pactostari . Iransactionis placito, exceptionem pacti. In Lag. eod. Trans iactis interposta es. convennsse testnescriptura proponis. ex pacto se. Etiam Cicero in orat. pro Rosci transactionem Famili es Roscii vocat Piactionem sistisionem. Nam ct decidere pro transfere usurpatur in I. I. g. t. de Leg. Falciae ubi Basiliet
διαλυων, ct Harmenop. lib. I. epitom. tit. Io. g. 4.t IIoe autem ipsi Iudices nostri agant strenue,ad lites transactione aut alia amicabili compositione finiendas parte; citent, praesentes in primo termino urgeanr & obtestentur, de temporis jam1ra, litis diuturnitate. impensarum gravitate, aliisque incommodis, ut ex caui, meritis sieri potest, commoneant, Sc, quihoe factum, ad acta consignari curent; O. P. S. E. I. es E. Tu. r. fr. sa.
139쪽
ject unem, definiunt transactionum. Sunt. qui transactionem lieri quidem per conventionem sive pactum volunt,sed proprie hac voce negotium, quod agitur & quod decisionem dicere posisis, intelligi, Baehovius ad Tr. G ad Nesraib. h.&ad τριπρωτα. quod non video probari ex usu juris nostri; e textibus modo citatis coninirium. siquid ego video, liquet. Regerit ille, textur nihil moror, non semper satis accurate s jubtiliter agunt. ti, ad Cesen bec. n. a. Ego vero nihil moror ejusmodi immodicam subtilitatem. Nec animadverto, quid in eo situm sit incommodi,
quod statu limis transactionem esse conventionem, eo modo, quod emptio venditio, locatio conduetio, societas, simi conventiones; nam situ velis argutari S contendere. negotiorum illa esse nomina, fierique per conventionem, ipsas conventiones non esse, sorte eadem ratione id
agere possis,quam Bacbovius de transactione putavit. Quod tamen Wescnbecinet ibidem, Con-na misy. comment. 6. n. t . dc Merii l. I. variant. 7.
transactionem volunt esse Contradium In nominatum Do ut facias,id est, ut a lite discedas id minime concedendum: Nam quod adeo frequens& quotidianum est, ct nomine certo hodieque non minus quam suit olim cognitum, nullam habet speciem Innominati contra us; praeter quod ei seditis ille notabilis. qui maximum disserentiae inter nominatos oc innominatos contractus momentum conflituit, hic cessat; scilicet. quod eum, qui contractum in nominatum una parte implevit, poenitere possit, quamdiu alter suas quoque paries victilina non complevit; Se eundum quod, si ego dedissem, ut tu ab lite dileederes,nec adhuc discessisses,in arbitrio meo foret, id quod dedissem repetere. 6c reicindere transa chionem . per I. I. g. a. eqv. l. l. in stri de con- dict. eatis dat. At vero in transactione hoc minime fieri. sed pacto convento standum esse, maiori efficacia quam in ullo alio genere negotii, probat LM. C. h. t. Equidem non desunt rationes primo auditu validae quibus emci videtur, ut Transactio sit contractus innominatus. Nam fit utique ab altera parte per dationem, dc ab altera per factum, hoc est, ut a lite recedatur, LIS.C. b. t. at illa species est contrae iis in nominati, ut ex L 7. g. a. praece itis. intelleximus illici Sed nihil est clarius, quam dationem illam pertinere
ad consummationem Sexecutionem. non ad
persectionem primam transactionis; atque tunc
verum est, eam degenerare ex post facto in contractum innominatum: quando scit. ab altera parte impleta est, sicut ad praeced. tit. diximus. omnium pactoriam eandem elle naturam: pro inde tunc etiam praescriptis verbis tam e pactis quam e transactionibus,ogitur,l. K s l. 33. C. h. t. quod alioqui secundum est argumentum prostatuendo contradii , etiam nominato. Sane aliquando inter contra ius refertur Transaesio, ut fit. in L 7. C. de his, quae vi mei. e sic π. C. de Iid. instrum. quia in istis legibus eadem transactionibus, quae contracti hus cst natura,& alioqui trana. actio , cum sit conventio dc insuper nomen habeat, sic satis evidentem prae se fert assinitatem cum reliquis contractibus, etiam nominatis. Quin tu sorte speciosius, este contractum nominatum ipsam Transactionem contendas, quoniam es
conventio habens nomen, tales autem esse contractus nominatos, didicimus ex d. l. 7.pr. I g. r. de Pactis. Nolim dicere, nomen Transactionis ita Paeto remittendi litem non esse addictum. ut nihil aliud significet; qtia si generale sit transi-en ii verbum di ad omnes species pertineat, quius controversiae deciduntur atque finiuntur, ut ait Brisi inius lib. ix de verb. Anq. Potius dixerim, quod hoc non sussiciat ad contractum probandum,esse conventionem& esse nomen; portet etiam esse materiam ad contrahendum habilem ; at in transactione non agitur, ut aliqui Acontrahatur, sed potius ut distrahatur; unde We-1en citis d. n. a. ipse fatetur, potius esse distractum Transactionem, quum proprie contractum. Postrem . nonne stipulatio est genus transactionis aeque ac pactu in ' Ita videbatur ex I. a. b. t. Transactum accipere quis potes, uou
Dium, si aquilianastipulatis fuerit sub ecta Ged
es pactum conventum fuerit pactum. Sensus
est, non utique requiri ad persectionem transactionis. ut stipulatio subjiciatur, sed esse quoque transactionem, si modo simplex pactuiti fuerit
inimin, quae est nostra sententia. Nam Aquiliana stipulatio revera subjicitur transactioni,quemadmodum dc acceptilatio, L is h. quas cohaerere dc se invicem explicare didicimus ex g. r. Inst. quo. moaetor silii Nempe, quia transactio. ut pactuin, non poterat actionem ipso jure tollere ; sed tantum dabat exceptionem; id circCis, qui pactus erat, ut adversirius a lite discederet,quo plenius sibi consuleretur. accepti lationem, quae vim selutionis habet, addi volebat . ut ipso jure tutus esset; ea vero non poterat aliis negotiis, de
140쪽
quibus sorte litigatum erat, nisi per ministerituri Aquilianae stipui tionis applicari, ut ex d. I. I. TZ jam pridem constat. 3. b) Materia transa monum sunt res Inceris
re, l. t. D. cui respondet pretium conventum,quae duo transa stionem a pacto discernunt; nam etsi
pactum quoque sub pretio possit fieri. l. 6. g.I.de his, qui in m. not. ubi quis de comperto flagitio pro pecunia paciscitur, & pacta de rebus incertis quandoque usurpentur, ut de lite l. 4. C. de Pacf. nunquam tamen fit ut in pacto sit rei incertitudo oc pretium simul. ut ex citatis textibus apparet. Hinc de lite finita pacisci quidem licet L . g. ις. de Pach transigere non licet,l. 7. pr. h. t. quanquam Aquiliana stipulatiore acceptilatio rei iudieatae subjici legantur, Ia. c. h. t. quia scilicet hae non modo transactioni subserviunt, sed omne jus tollere possunt; post sententiam autem superesse obligationem, cui acceptilatio conveniat, aliunde constat. Caeterum, si res judicata per appellationem vel restitutionein in integrum, rur- 1us incerta fieri possit, valet haud dubie transa
quod si minor eum quo actor transigere voluit. transactionem refecerit,an sententia contra eum Iara ad transactionem per remedium restitutionis reveri i poteris y Ita arbitrantur quidam propter l. 9. f. a. 1 f. de Minori quorum mentem scautelus proponit Dn. Schther. d. l. th. I2.I3. Sed recte notat idem d. th. I3. in fine, hanc sententiam menti Ulpianeae non adeo conveni . Adde, quod cs textus loquatur de acticinibur pstrualibus, neque ad rei persecutorias videatur extendi dein
Si minor transactionestare nolit, id non ni per resitvtionem, urgente adversario, a tuqui poterit ; at tum seurentia ferri non potest, tu hoc, ut
ad transactionem revertantur; sta ut omnia utrique inlegra sint, verum deincepsout ad triau -ctionem redire licet per restitutionem nova iu-
antia impetrari potest, per t. T. . 9. de minor. In citata l. 9. s. a. baee verba Iola ad rem pertinent ; sed si cum ex damno dato confiteri possit, ne dupli teneatur, maluit, negare, in hoc solum rusti me udus sit, ut pro consessi habeatur. Hinc recte dixerit Aminor maluit reficere transactis-nem, nec alter eam urserit, in hoc eumposse res rui, in trausegisse censeratur. J Pin. 3.I Nὶ Pos. ιti
Imo vero nihil hie adduxit Huror, quod in Scsolio nonsit occupatum. Scilicet etiam ex alii satis verbis d. l. 9. s .a. isam conclusionem non recte inferri, cum is allegara verba loquantur de actionesta nati. Et quamPis primus casus. quem Auroris responsione hac recensit ad meum Scholium noupertineat A mallem tamen s in ejus decisione disversam ab Autor overesententiam. Num alius plane est caseus in a i leg. l. 7.s.s. 1 multis modis diversus a casu Praesente, ut adeo d. t 7. nec direm probet sententiam Autoris, nec argumentum Da lidum inde queat exI rui. Caeterum qualibet praestatio non est habenda pro Pretio; sed hoc ejusmodi esse oportet, ut pretio sive praestatione reali, non remittendi animo, a lite desitiatur. Exemplum ejusmodi conventionis addere placet: Petrus a Numa renuntiaverat hereditati cujusdain Matthaei a Sehoten. ingratiam Jacobi a Runia, & hic liberabat eum a suinptibus litis, atque in memoriam donabat ei centum ilhaleros, qui non aequabant decim mpartem hereditatis. Heredes Petri egerunt ad re-1eissionem Transactionis,ct appellabant,sed Curia censuit non tam fuisse Transactionem,quaml actum reinissorium, neque rescissioni, propter aesionem, obnoxium; in causa infulae Henrici. Contra Amerentianam ab Oenema d. ro. Martii 169. Caeterum, quod sc) pragmatici scribunt, super lite in supreina Curia pendente sine Curiae consensu, non licere transigere, ut est apud Papon. de Arres. Is tir.I. arr. 6. 7. Christin. Nona. deris ρε. n. a. id juri civili est incognitum, nee etiam in Curia Frisica servatur, nec cur servandum sit, ratio satis est idonea.
Wisseiab. ili.3. ubi is quaesionem de infrumentisguarentigiatis tractat, ea transaetioni non subjacerescribit,quo referreptio, quod exBrun-nemanno refert Dn. Schilter th. q. transactionem mariti de nomine uxoris, liquido ex loc capite irritam pronunciaram fuisse in Camera Branden- burgica, quanquam G Fujus sententiae ratio δε- fumiforte pomst ex posit. I9. hicis non adeo videatur universaliter verum, instrumenta haec, etsi viris non Laborent, facere negotium certum. Ouid F enim alter opponat Iolutionis excaeptio