장음표시 사용
101쪽
mittuntur, quia, uingradietum, illie, post audientiam primum,' civile si .uium deliberandi nonfitest negari. Ratione Persuarum dicuntur Citationes generales,quando voc. HIl ur Omnes alicujus cause conserto, veloinnes, quorum iu-
tereti di qui ilia intercile putant, ut quando Citantur heredes alicujus destincti, vel membra Collegii. aut incolae alicujus loci,non expre1lis tua gulorum nominibus. ii quidem ut corpus unum v centur, niagis est ut non lit generalis vocatio. Quando autem ejusmodi generales citationes ita expediuntur, ut singulis innotescant,non videtur esse caiisa illas improbandi effectuque destituendi: quando singulis inquatia, heredibus, aut consortibus, omnibusve piri teritisinia. ntur,voce,vel si mulor oc diffusa multitudo sit, publico ligno dato ; quemadmodum nuper Creditores urbis Doc-cumanae, cum civitas de bonis univertitati sol Veiido non e smet, omnes ac singulos cives, ut defitis patrimoniis solverent, in jus vocaturi, Per nituiti aeris publiei Campanam dicimus, Omnes municipes in templum citaverunt, ibique citationem praelegerunt. Quando autem Per generalem citationem non Omnes, ad quos ea μῆ pcriinet, certiores fiunt. non videtur haec ignorantibus praeiudic re. Velut, liquis heres ex beneficio Inventarii impetret citationem per Edicium, adversus omnes Credit Ores, non poterit Obesse causam ignorantiae habentibus; sed horum re-sbectu heres pro puro herα e Eabebitur; utiqueu creditores certi sint, aut 1ciri queant; Incertos I r Edictum vocandos esse. res loquitur, Sand. . tu. a. def. s. Gail. l. obf.17. n. 6. sicqq. sed an cum hoc ei Delii, ut non venientibus, etiam ignorantibus, perpetuum lilentiu in imponatur
ita fieri possie tradit G ii l. s. loco. Sed hoc ut jus
Romanum, ita nostra in quoque praxin, ignorare puto: Sunt praescriptiones Legitimae, quibus fici iones excluduntur . quas eo modo adversus ignorantes praecipitari, non habet rationem. Huc pertinent citationes generales per Edictum, quibiis venditores immobilium rerum utuntur adversus omnes, qui jus in ea re tibi arrogent, ut intra certum tempus actionem inllituant, vel perpetuum sileant, quas multis locis receptas esse, legimus apud Scacham de strici lib. I. c.I . r. U. non ta neu prae judicare possessoribus, nec
iis, qui facile cognosci poterant, probat indeci-
sionibus Brabantinis Petrus Stochinans decis ιι shqq. sed has quoque citatione, lure civili nostroque Foro, non aeque apud victitos, ignotas opinor esse: RatiOhe jam dicta, quia non nisi Lex is aue Oritate cuiquam, sine delicto, jus suum interverti potest I . Feruntur dc aliae divisiones, inseris tam&non scriptam, de quibus ex his, quae superius di-eta iiiiit, . repeti potest, quod ad intellectum sufficiat. Lege poteli fieri, ut omnes citationes lint peremptoriar, quemadmodum Statutis nolli inde Citationibus Supremae Climae consimitum est. lib. I. Statui. rit. u. art. ψ. Divitio in Verbalem ct Realem citati ciuem. Doctoribus usitata, h non est accurius,quate iriis per Realem intelligunt prehensiolicin oc Arretium peis male. In Jiis
vocationem realem non usse, ni. iii festum est:
quia in criminalibus Occupat eam dc abibi bet Prehensio, in Civilibus Arreti viri perlonale, quod vocant, semper cum injusvOc tione conjunctum esse debet, ideoque ipsa in jus vocatio esse non potes, ut infertio demonstrabitur. Hae autem ines divisiones, de prima citatione, id est de injus vocatione, sunt accipiendae: aquil, iis diversae sunt, ut imitentur tamen illas, quae possea fiunt ad incitentes litis partes, Citationes, ut cum Partes le mutuo vocant ad interrogationes prob torias . examina telliuiti, audiendam sententiam.
readsitinptionem quam vocant oc similia. de quibus alibi, quod dicendum erit, Occurret. is. i) Facta partitiones, quibus pleraque hujus tituli notabilia complexi sumus. I e personis citationem petentibus, accipientibus, ct jubpntibus , multa dicere necesse non est. Petere potest citationem. nam ad petitionem partium conceditur, LG. GDqq. de IiιI. nisi extra ordinem magistratus ex ossicio aliquem vocet, ut fit l. I. in pnde oss. Praesia quiculique habet pet nam liandi in judicio. I. r. s a. C. cyHi legit. persen. de quibus ad tit. de Driciis agendum. Gitari possunt, 'tii non prohibentur. &qui probi beantur, id dimina superius; quibus addendi o- innes qui non habent legitimam perii uiam standi in judicio, de quibus infra. Qui que ita citandus , ut in judicio stare potest ac solet; li Reus est
ininor, ut cum sito Curiatore vocetur; si dubiici a non an sit, alternative, ut, si minorsit, legi- 'time eompareat, ac ita fit omni die. Si pupilius
102쪽
i nsans, ipse Tutor vocandus est in sua qualitate ;maior septennio pupillus vocatur cum i litore,
qui vel ipse potest judicium suscipere, vel pupillum exhibere, ut ei praestet auctoritateira, quod sepe iit, ut i utor vel Curator hoc malit fieri,
quam liuitia solius nomen praeserri, l. I. g. a. δε ad inisti . Tvt. Igitur ex juris ratione Rcos minorus, ct pupillos infantia majores, ipsos citari Crori et, ut cum l utoribus, vel hi soli veniant; Debetur enim iptis electio; ipsi Iaer se vocari non possunt; et ii aliter iit vulgo in soro nostro, ut in i plos pro sita qualitate citatio dirigatur. Idem juris S moris est in maritis res pediu urio. rum, &qui praeterea Curam aliorum habent. I 6. Cum citatio lit primus actus Jurisdietionis, concedi potest ab omnibus, qui habent jurisdictionum, sive judex ordinarius, sive m. Midatarius, vel delegatus sit, dc hic non pro suo, sed Pro ejus, imperio agit. cujus mandatu jus dicit. LI. de Osf. V. eui manae C. Sane quia nos. XI. X. de ost. deleg.
Id omni die usuin habet in Commissariis, quia collegio Judicum delegantur, inde ab initio, vel
post litem contestatam, ut c. lam cognoscant rein stat una judicandi deducant, aliquando Ec sententiam serant, ut fit in judiciis quibusdam summariis. Delegatus tenorem mandati sui. literis citationis inserere debet, arg. d. l. I. V cap. l. nam si demandato non conitet. parere nemo cogitur . c. cum in jure X. d. t. de υν. de C. ubi id ex- 1lat, etiam partes multa dicta aliisve mediis praetoriis cogi possunt, eis mandato id non si expres
II. De modo faciendi citationes, intelligi potest ex iis, qvie in partitionibus dicta sinit; Tempore etiam sieri non debent prohibito, quale seriatum est divini instituti, LI. vlt. C. de Lor. De humanis seriis nulla prohibitio est, ct fiunt omni die. Sed in tempus seriatum Dela citatio, seu divinae live humana sint seriae, nullius momenti est, L I. in pr. g. r. st . de Fer. Quod alii volunt, in diem seriatum Delain citationem, tenere in proximam judicialem diem, juris auctoritate
caret; nam textus, qui profertur eX l. a. s. pcn.
C. de Avisori appessi non agit de citatione, vel determino a judice praefixo, sed de generali cessioneia talium appellandi, quae nihil cum in jus vocatione habent commune. Id equidem concedere licet. si exiguum si discrimen, ut errorem calculi et scriptoris esse appareat, recte saetiarum, qui
potius quam noctii, ut tamen post solis occatum faciam citationem esse nullam, vix adiicinare liceat, si tempestas adhuc rebus agendis idonea
I8. Hoc inter omnes conflat, si quid in modo citationis peccatum ejusmodi fuerit, quod i laserat nullitatem, id tamen auferri ix emendari, si Reus
sponte venerit, ut probatur ex LI. e . . deI. r. Ex quo loco tamen non probatur,quod Doctores allegati a Lut senio prax. Best. tu. de citat. tradunt , etsi Reus venerit allegaturus exceptionem vitiolae citationis, eum nihilominus ad litiga dum teneri. Nam in L l. r. g. ι. et , Valure lententiam , si ponte litigaverint. Non abhorret tamen illa lenientia a vero, si tempore comparitionis illud impedimentum non duret obitare processui litis. Velut citatus est aliquis die seriato divino, quae nulla erat; vutiit die judiciali; non poteti excipere de vitiosa citatione. Memini in
Curia suprema rejediam esse exceptionem mulieris nuptae. quae citata erat absque marito, dc tamen in ius venerat cum viro, ante ferias natalitias anno Iesa. Ratio liquet ex eo. quod citalio
initituitur, ut Reus praesens sit in Judicio; quod ubi saetum . si tunc nihil hubeat, quo se judicio subducat, obnoxius est jurisdietioni: Quod si di
rei impedimentum, exceptio datur non a citatione, sede vitio processus.19 λ) Reliquum est, ut esse 'us in ius vocationis exponamus. Ex his principui sunt, I. quod rem faciat litigiosim . Auth litigi M. C. de
Litu. de cujus rei uiu locus est auli; facit enitri initium controveritae. α judicii late liuia pii, ut di- eluin δει pra ex M. vir. I. de poenis tem. litis. s l. 7. de seuer. inos. II. Exceptionem tamen liti S pendentis inde natet, Curia non censuit nostra, idque defendit Sandius I. r. . s. quod & a nobis collocatum ita inpost .s . ad quod ita D. Thomasius.
Si nimirum reo impensas priores litis restituat actor, aut restituereparatussit, Sand. d. L Ergo impenjus non restiluat. omnino litis pendentia in opponet reus, s ira intelligo Stratich. XXIV. 4. Cons. notata ibid. p. 34i. Responsionis loco erunt sequentia. Si quid valet lex ult. C. de in jus voc. dicendum esset sortiter, litem intelligi pendentem statini ab in jus vocatione, nec posse Reum post eam, aut libelli oblationem, ad aliud tribunal citari, licet a flor
103쪽
expensa refundere velit. Sic enim in I. l. vlt. in
e scriptum uil: OuisAnet injus vocavit, si post
admonitiouem eum iaci atium I uicem ob ea Iem causas vocaverit, s eum indemnem priViel, causa
cadat et Husam habuit actiouem. Sed ei Grae- ea Constitutio ex Basilicis desumpt. , quae non e rat in Codice, cum primum luit immu diiciplina in orbe Christimo recepta eii: ideoque non habet Legis vim in Judiciis. Proinde ii textus aut ratio juris id aliunde non inserat, vix est uti Lult. susticiat in contrarium. Prosertur l. io. de
Iudiciis: Ubi acceptum es semel judicium, ibiis em accipere debet. Sed his verbis, acceptum judicium, intelligi statum litis contestatae, non est dubium, L 7. inpr. de aqua ue aquarisu. Is, cum quo agitur, cogitur accipcre is icium. Item Lar. d. ad M. Trebelr. ubi: Familiae erei ιndae furicium inter eum, qui resiluit hereditatem, T qui receperis, accipietur. Ita Dycipere judicium in l. a. s. Pen. de Tut. t. distrahend. Per litem contes lata in vi novatio, sit quasi - contractus, ct obligantur inter se partes; antea nihil quam ab actoris parte institutum est. Ideoque si reus indemnis praestetur, nullum videtur esse vinculi a quo Actorem habeat obstrictum, ut vocatus ad alium judicem, de lite alibi pen lente excipere possit, eoque pertinent. qtiae Gallius habet in lib. r. obscap. 7. α exemplum San. lii judicatum loco laudato. Idque saepe memini factum, ut, qui ex submissione duplici ve soro, Curiae supremae similique Judici inferiori subjectus
erat, primo ad hunc vocatus, antequam respondisset ac ita litem contes latus esset, ad Curiam citaretur . Oblatis expensis; quo facto nunquam dubitatum est, de exceptione litis pendentis rejicienda.
go eum in hae paululum prolixiore respou- oue tantina Autor conveniat in eo, quod in Sebolio erat positum, iterum non intelligo, quovisio Dis ursius hie responsionis loco esse post ad Schol um uos rum, ni orte responsonis vore tam intenti voluerit Autor. ut eriam declarationem Si b horum s illus rationen ab ea comprehendat.
rerum cum quaestio sit de ulu practico assertionis, ad processumdae or linem fudiciarium pertinentis. hic non tam erit respiciendiιm adsev mjuris Jusinianei circa quaesι onem praesentem, quam ad
Jus canonicum. Iu hoc vero disertis verbis afferitur, quoI terna tuus titis pendentiae debeat iu-cipere a citationis insinuatione. Clum. ult. ut lite pend. Tamen inter essecta in jus vocationis bene resertur. Ill. Quod dat praeventionem judici, i ad
quem aliquis pruno vocatus est: unde tamen non
datur exceptio Reo, num haec a litis pendentia non discreparet: sed inter judices valet, quando reus divertis jurisdictionibus est subjectus, inter quos tape conflictus oriuntur, Scin re communi melior est occupantis conditio, cap. proposuisi. X. defor. co=nP. Gail. l. V. c. '. n.
IV. Esse iis est, quod in ius vocatio perpetuat juri .dictionem, hoc sensit, ut si quis post iii jus
vocationem, ob privilegium, matrimonium,domicilii mutationem, aliamve causura, coeperii aliis aria subjectus esse, non possit hoc privilegio vel sua praescriptione se tueri, l. 7. de Dd. l. pen. de juriia. Et est hoc etiam genus quoddam prae ventionis, ut ait d. l. 7. Nec opus est, ut de tali privilegio fori accipiamus l. II. Si qui, cautιon. juLAp. qua de re Wissenti ad h. tu. th. 7. Haec autem observatio non modo ad privilegium 1uperveniens, sed et i in amissum, pertinere potest. Exemplum: Scabinus quidam Sitecanus ad Curiam vocatus erat, cui prima iniuntia. dignitate
Scubinatus etsi iubiectus, ad II l. Kal. OctobrisI68i. C ausa in iudicium deducta est die XVII. Ianuarii sequentis anni,Kalendis deposuerat Sca-binutum, oc redactus erat ad ius ordinarii fori. Opponebat igitur declinatoriam, sed frustr. .quia
praeventus erat Per in jus vocationem, in causa D. S. contra C. R. H. ιε. Febr. 16Sa. V. Ei sectus est.quod impediat ac interrumpat praescriptione ψ.-LI. C. de Procri so. ann. tibi: D secuta per executorem conventio. Iu l. 7. eo tu Pr.perfulum convention/m se. Idem de pr.escriptione longi temporis, in L ι. s a. C. Iepra- Ieripi. Dug. temp. Viii capiones enim oc prae s eriptiones nituntur derelictione vel negligentia domini praesumpta, quae per in jus vocationem directe refutatur. Denique V l. et sectus est . quod in ius vocati mox ire, aut satis vel c. utum re cogantiar, qua de re in titulis seqtientibus agetur; ubi primo nonnihil de Ai resto, quod nasquam melius,
quam hoc loco referri potest e 1ll. 1ca vertinus. t Ciratio ad libellum, qui inde ut obscurus & ineptus reiicitur, emissa, interrumpendae praeseri prionis ha het ei sectum, non praeventionis& lirispendentiae, quod ad citationem a Judice incompetente factam est
extendendum. O. . 3. F. .s E. DLι f. .
Vide, quae nota proxime ante diximus. L 3 DE AR .
104쪽
De Arrestis, & primo de Perloriali.
flareptisint, i bi de LeSatis, Sudisi, mortuis. VII. De casus Arresti peihi lic aliquam Arresi vox α institutum, ut hodie
uti irpatur, iureROniano sit incognitum,non licea iiDen nobis rem tota Europa ulit .vissima in
omittere in hoc loco. si quidem adeo res haec in jus vocationi amnis est, ut sub ejus divitione verbolis & Realis citationis a multis comprehendatur. De verbo, quod Celticum est, tenendum pruno, cum vario senili accipiatur, eminere duas ligni ficationes, quarum prima Arresum significat judicatum, a quo non datur provocatio; quomodo suprem:e Curiae dicuntur judicare per Arresum. Altera, cum notat impedimentum iuris, auctoritate publica injectum A non movenda persona vel re ex eo loco, in quo consistit, qui sensus heic usu veniti Etymologiam nonnulli vide Calvitium in Lexico petunt e Graeco αρρω
tum, quod Budreus dixit, eoque reserunt claus
iam Galliae Regibus in Edictis usitatam; Car tels nostra plaser; Hoc enim splacitum nostram:
quod veteres Galli non pro arbitrio, jussu lubitu. que, ut vox Celtica, platsir, indicare videtur, sed
pro legitimo deliberatoque decreto acceperunt, ut Graecis. rem pleno consilio decretam significati Ts αργυμ ad rem, Tor αρεπον ad verbum melius sonat; quatenus de priore sensu vocis,qui non est hujus loci,quaeritur. Sed mihi verius videtur,si resum esse Gallicae Orisinis v cem, e Latino corruptam. Rester significat Gal- Iis remanere, a Latino resissere; hinc vetere, Galli secerunt abestor, profacere ut remaneat; Aris
ileti ii int&vvlgo oppeti itur. Tu vide sis,an hinc etiam altera significatio non sit orta, ut Arresum notet decretum immotum, quod ubi consistit, ita manebit. Sententia Curiae Supremae, causam
adrestar, id est, in flatum ponit quo manere debet, ita ut amplius moveri non pi,ssit Si haec minus' ab re videntur. quam Gallicae vocis originem
arcessere e Gnaecis , transeamus ad rem ipsam.
et Primo. quid eius in Jure nostro extet, dispiciamus. Id citis constat, debitorem susteatem poste dei ineri. imo ct nullamos ei poste auferri sorteau etiam sine judi is autoritate, si rea
non serat moram eius Opem implorandi, ι. Io. I.
ιε de his, quae infriaud. V.red. lata odii non lutishobeat nummorum, unde larisu. it Creditori, justissinia causa est, eum detinendi aut cogendi, ut in locum idoneum veniat ibique custodiatur,publiea tamen custodia. privatis carceribus omnino prohibitis, ni si quatenus praecipiti Occ.ilioneMagistra ius copia haberi non potuit ut adprido Judiciis videbimus. Potuit autem, si debitum sit liquidum, detineri tantisper, dum klvat, aut ex
jusi .i causa satisfaciat, pignore vel sponi bre dato. Nam quod Pragmati ei volant, cum non cne relaxandum, nili solverit quod debet, abrupte, ni refert & probat Sandius noster inhb. t. tu. ι . def2. nou vidctur admittendum indistincte. Nam etsi quis condemnatus sit ad lolvendum, hunc tamen ex magna causa, sponsore dato. dimittendum este, traditur in I. 'de Re Fud. Verum est, debitorem non poste pignus liberare, nisi persolutionem. ιια de Piguor. ET EL L . Vuo. m'ae pign. vel bypotb. IGυ. Sed hoc ipsiun a gumento est, solutionem, si pignus detur, h.iud
semper esse urgendam; maxime per detentionem & custodiatra, quae in causis civilibus ultra neccilitatem minime producenda videtur, praesertim cum fidejus Ibr statini conveniri & ad solvenduin coxi possit. C. tertim, quando debitum non est liquidum, cavere debet rem fugiens aut
sugae suspectus. & judicio si ili,de judicatum solvLSi milia fugae suspieio, nec vagabundus sit, sola cautione judicio sisti defungi poterit, ut tradit e Peckio ct aliis. S.uidius d. deris Quod in Hollan-landia ae alibi viciniae non servant, ut omnes Peregrini utramque satisdationem pnaei lare cogantur. Denique, silmptus & alimenta debitoris arre stati, Creditor quidem erogare, verum si de fuga sit retra mis,vel justa ac evidens sit cauta metuendi fugam, debitor ad illos iiiinptus reddet dos tenetur, ut tradit in locoIradieto Sandius. 3. Haec ita ex ratione juris Civilis non incommode deducuntur,quod attinet ad Arrestum uYIonale dici uiti. Si debitor ipse fuga evaserit, χCreditor res ejus deprehenderit; non potest esse dubium, quin idem in res, quod inperssinas li
105쪽
reat, permittendum sit, ut detinenntur & publice cullodi .intur, strie nec hoc dubium est. Creditorum impetrare posse jussionem Magistratiis adversus qui res fugitivi detinent, ne ip i restituant; cujusmodi aliquid Filco etiam conceditur adversiis dubitorem debitoris sui, quem, si alitersitum servore neque it, convcnire poteli, LI. 3. dejur. F . l. 4. C. quanae Fi . velpriv debit. eidenique ita temporc denuntiare, ne debitori suo 1bi v. t. antequam tibi latisfactum sit, L ult.=.de Legeo, innis . Privatus idem jus habet respe- istu debitoris condemnati, si nihil aliud e honis
eius iii perlit . ut tum ad debitores condemnati transire possit, i. a. d. tu. Coae proinde tunc etiam testato denuntiari pollo debitoribus illis, ne condemnato ibi v.mt,reele statuitui. rg. d. I ult. Ad
ab illo diversus. ix quem merito Romanis incognitum misse dicas, invaluit. Receptum enim est . ut Creditores possiit littere dc detinere suos
debitores peregrinos vel advenas in patria sua i ventos, quamvis nulla sublit necemias nulliunque fugae periculum, ob solam commoditatem illos in foro suo conveniendi & ad solutionem,sne molestia sequendi lites in debitoris soro. compellendi. Od adversus personas, hoc etiam in res & iura deditorum usurpatur 9 Creditoribus ubique sere gentium; ut si resciscant, debitores filos alibi degentes habere aliquas res aut jura,vclpecunias debitas in alieno territorio, possint judicis imperio res, aut jura,vel pecunias illas arrestare cinn hoc essediti. ne restituantur, aut solvantur debitori, priusquam sibi sitis ictu ira sit; αdebitor ad Iudicem cujus imperio sumun est A
restum, e fila sede venire cogetur. IIaec Romanis legibus incognita exorbitatio est, ideoque in Frisia nostra iuris Civilis tenacissim , non habet iii ix auctoritatem, nisi qii ad studii im protegendi sitos cive, Curiam nostram subegit, Mi adversus extero'. quorum Magistratus ejusmodi arrena contra Frisios exercent, per modum Rerom Isonis eadem permitterent,ut Sandius ae loco naris
rati ix a nobis in Isu. tit. suod quisque juri in a
rem est lignificatum; qtia re fictum, ut crim exteri sere omnes4llis utant hi .3pud nos etiam paulo minus quam generaliter usii recepta sint; adversus exteros, inquam, non inter diversae iuris-tamonis homines iri ipsi a Patria, litibus id nullo modo perni istum intelligitur; et si I eouardiensis id insciorum civium utilitatem. iacto magis
quam jure, liti sint exercere. Cui instituto&lupra dictis consentaneum est, reliquas civitates& Tribunalia; contra Leovardientes eodem iure, contra illorum cives apud se deprehen1bs uti
niamiis. Dicamus ita; quodsit detentio per quae, aut rerum debitoris factaper Creditorem, aut o 'ritate Magis ratus, cum injus vocatioue conjuncta. Est autem aliud Arrestit ira, ut jam in dic vimus, Personarum, aliud Rerum. Personale vel fit per prehensionem, vel denuntiationem. Prius, ciun debitor aliquo loco deprehensis c stodiae committitur; posterius fit per denuntiationem publica autoritate fustura, ne discedat. Utraque fit cum in ius vocatione; nec prehensio.
ut in delictu fit, habetur hie loco Citationis, sed ob fugae periculum adhibetur custodia. Unde liquet. Arres lumi proprie loquendo, distinctuin esse a Citatione Reali. quae dicitur. Si quis roget,
quo jure cives alieni fortuito apud nos reperti. sine causa Fori praevia, per vim ad sorum apud nos eligendum cogantur, quod antiquis populis
ignotum fuerit. nihil proferri posse videtur . quam Philosophiae Hobbesianae principium,
quod in statu naturali, quo liberi populi censentur, quisque tantum juris habeat, quantum vult ac potest, ct quod unusquisque jus secundum utilitatem si iam, cujus &ipse Judex sit, metiatur:
nam si ad aequitatis universe comparationem,
populi respicere vellent, nihil prievertendum erat hii te Regillae justissinae; Actor sequitur Forum Rei. C et erum, prehensione custodiaque fit Arrestiun quando Reus non habet in loco prehensionis bona, reique momentum serre potest suinptus custodiae. Si bona fini in potestate Judicis commendantis, hac voce utuntur) sola denuntiatio cuin Citatione sitfficit. Imo si res non serat sumptus majores, sola commendatio iii sinuatur; α si Reus ea spreta disced .it, iudicium ueri cedit, ac absens condemnatur, nec gravatuΓii dices proprii debitorum, qui ex Arreuo se pro-Tipuerunt, requisiti sententias ex iii, postquam mutua indulgentia IusArresti in mores gentium prklem cessit.
citationis, quam expoliti inus,intelligi potest.Se vitentia Arre uni huic fini, ut per Cit.itionem sorum sta ilia turdi res judicetur; non idco, ut homines aut res detineantur. ideoqtie si qui, Arrcstum adversus siquein iustituerit absque cita
106쪽
tione id ipso iure nullum est in continenti, ac et si s s igitur & debitis in loco studiorum eontradiis, ea uia justi Isima, statim rejiciendum est, ut saeta a ut citare, lic etiam fugae tu specios arres lare licet. Curia ni stra resci iptiuia esse memini ad libellum Recte tamen privilexiati in hoc capite dicuntur, N. Blanc hardi ab Hiis, die XIV. Decembr. ισSo. quatenus Fori mut..tionem per Rrrestum nullo sive petitio tendat ad prehensionem, sive ad jus- modo subire coguntur. Denique vivos homi-sionem non discedendi, ine qualiscatione de ita, nes, non M O K T U O S, arresare fas est,ne caui loquuntur. Hinc omnes, qui citationem sa- davera mancant intepulta. quod merito sim marcere possunt, etiam arrepandi jus habent, etiam religioni habetur, Nov. o . e. r. s Nov. 111. e. s. Procuratores absque speciali mandato; cum hoc Hactenus autem religio tenet, ne sepultitia linis
sit medium tendens ad illum finem: utique si per pediatur. Quo minus autem, si eognati alio ea- solam fiat jussionem magistratus; Nam ad pre- davera transferre, monumentisque avitis inferrehcnsionem, quae est a stus toto genere divertas. velint, id Arrecto impediaturi nihil obstare videseri potest, ut speciali opus sit mand to, maxime tur, neque non fit aliquando. Pertinet ad hunc a si majore sunt ii sit opus. & si persona sit tali , ii cultim, quod nec heredes quidem. aut a ii, inquam veri linule non est, mandante fuisse pre ' quorum custodia cadaver eli, exseryona de unctiliensi irum; quales qui sine venia non possitnt i a ulla inolestia,ne quidem cautionis ergo assici posius voeari, de quibus actum estsupra. Ocum heic sunt, intra novem dies ab obitu mi inerandos qui. rrursus habente juris antiqui ratione, de non pre- bus justa parentur&moesi penates componantur; hendendis perli,nis, quibus reverentia debetur, L Auth. Sed neque. Coi de Sepulchri viol. Quod ta-11. F s. De in jus voci DE LEGATIS saepe du- men non impedit, quo minus res destincti interbitatun est. an Arresto subjecti sint. Et quidem ea cusodiantur, ut fit hodie, sigillis publicis periure Civili definitum est legatos habere jus revin domum cistis,capsis, aut conclavibus impolitis, a. eandi domum, nec posse alibi deprehenios in jus liquando etiam custodibus appolitis: Nam quod voeari, proinde nec arrestar ob negotia pridem . in L Auth. de cautione inutili habetur, non ad& ante legationem contracta, secus ob res antea cautionem custodiae, sed obligationis instrumen eestas. l. a. I.3. 4. de DAc. Sed hoc de Lega' ta,similiaque Λcia,quae Cautiones vocantur, rese. his Municipiorum, qui Romam, ad caput Impe' rendum est. iii mittebantur, nostris Legibus adfirmatur. De 7. De causis, propter quas Arresta fieri pos- Leeatis Summarum Potestatum, varie eit nostro sunt, vix aliquid opus erit addere dictis, quibus tempore disceptatum & observatum. Pr. Valuit super univertis debitis, S de omnibus, propter tandem sententia Grotii, quam is habet in lib. a. quae Citatio potest fieri, Arrestum exerceri posse, de T. B. s P. e. S. n. p. Legatos Principima re de inon stravimus. Ergo etiam testimonii dicen Popillorum pignoris causa,vel ad solutionem de di copiain instrumenta dandi relationem sicien-biii. nullo modo capi posse, ne quidem in loco con ' di ratione Ossicii, similiumque rerum causa. dmirami; nec per judiciorum ordinem, nec, ut qui- cerui possimi: interestque etiam hOe, quod ex
dam volunt, manu Reeia, id est justii ejus, qui causa debitorum . si quis sidelusibi eui invenire summain in quaque Repribl. potestatem habet. nequeat, iurejurando defungi possit, utique ju- In quam sententiam Edilium ab ordinibus Bel- dicio sistendi causa,ut infra ad tit. qui fatis ae cor.
garum Generalibus promulgatum est, Paulo an- videbimus; verum qui arrestatur Ob ejusmodi te novissii num orbis Christiani conventum, qui adbis, quos habet in mera facultate sita, non di-eelebratus est Neomagi. STUDIOSIS datum mittitur . nisi quod ab eo jure postulatur, a fluesi Privilegium, ne quis propter debitum alte- praestiterit, aut te non teneri contendat, quo casirius Provincia. damnum aut injuriam illis infe- reuin in judicium vellire necesse seret. rat. Auth. Habita. C. Nes pro Patre. De caii.
I Arresum reale. de quibuslibet rebus mobili ι. nonnullit exceptis, dari. II. Modus hujus arresti per denuntiationem,cum Citation Intimatione cT Con marione judiciali. III. Ratio modus istimationis. IV. Sine intimatione hoc Arrestum esse nussum, etiam re pectu per ouae denuntiatae. V. Confirmatio' ectus Arrcsi. VI. positione neglecta non praecii δε- fensionem princiFalcm. VII. Viιιa quadam Arresica s cessantes.
107쪽
SEquitur Arrestum Re.ile, distans a personali
in eo, quod absenti Reo,cuius res est, debeat intimari, id est. Reus certior fieri debet Arresti, quo res ejus sunt praeclusae; quod in personali supervacuun esse. res loquitur: Sed & pluribus differunt, quae ordine videbimus; quando haec species multo frequentioris & civilioris usus est, quam pΓior. Λrrestum igitur,quod Reale dicitur, sicut ab omni Europa,' sic in i psa quoque Frisia receptum est, etsi quod Jure Civili hac de in nounulli cautum existumant, parum ad id, quod moribus obtinet alti iter verιus demonstratum est. Locuin habet in omnibus, quae loco moveri possunt, bonis, seu propriis, sive alienis. Propriae res Arre' sto praecluduntur quando ab alio possidentur,seu bona seu mala fide, si metus sit, ne cum praejudicio nostro transferantur. Sed plerumque res alienas arrestam iis, sive pecuniam sive alia quaevis mobilia; videlicet liae debitoribus nostris debentur, aut etiam pignus, quod debitor meus alii obligavit, hoc ess estii, ut si creditori solvam vel caveam, is debitori rem pignoratam restituere ne possit, ut tradit Sandius Li7. r. Sunt tamen res exceptae, quarum major est necessitas,qi amul Arrestis impediri debeant: T.iles stini pecuniae in alimenta vel ad usiura sepultune destin uae.& ipsa cadavera, quae detineri non posse, quominus terrae mandentur, jam diximus oc videbimur
ad tit. f. is Relig. N Sum .fun. Placet etiam ex ratione Iuris Civilis. instrumenta agri culturae non posse agricolis auferri, L 7. cf 8. jumst. Mui.
Agriculi. C. situ. respun. add. l. Ia. D. de Pign. Quod summa ratione placuit, ne agrorum cultura, quce maxime ad Rem p. pertinet, deseratur. quam rem ut his temporibus servari non videmus, ita mustus quoque acerbitatis in exequendi crebus creditis exercitae. per quam tot familiae
hominum tenuiorum dissipantur, in solitiidine agrorum tibique relucet. Libri studiosoruin gaudent etiam hoc privilegio, quod ob debita in aliis locis contram, non magis, quam antea de personis eorum diximus, arrellari possitiit. Stipendia quoque Ministroruin publicorum, domi militiaeque, moribus populorum, Arresto exempta sunt, hactenus ut pars major ficialibui salva' Pertinet hue Arrestum Saxonicum, de quo P. r. C. El. O. P. S. t. I . I. F. agitur, vi cujus arrestant in bonis debitoris sui jus reale, ac veluti taetram hypothecam eonsequitur, atque, ex tempore impetrati Sc debitori ni tisieati vel cogniti arresti, aliis creditoribus, antiquiorem hypothecam non habentibu , praefertur, ubi notandum i Arrestum Generale, quod omnia omnino bona, quae sub diversa jurisdictione constituta sunt; laudati a&allodia, praesentia ac futura, assiciat, impetrandum esse in Cameellaria sive Regimine Dresdens, a P. S. t. . 3. 3. Ca T. P. f. c. v. ae . ai. Berlich. P. ι. conia. γ . n. formul. supplic. ap. Suendend. MFibit. p. 1 3. Speciale impetrari apud Judicem inferiorem jurisdicti nem habentem, qui ratione rei sitae est competens, d. t. f. e8 sell a T. Arrestum autem. quod fodinas metalli eas assicere debet, Collegio ad metallicas causas destinato significandum vel ab eo impetrandum esse, Berg Debnunq. art. 1-. Clarius hoc decisum fuit in Mandato Ree re M. d. IV. d. 16. Aug. rdie bep
re partibus metallicis . b. tr. Ziegi. d. Jur. M . L. II. e. ιν. th. s. 1st. Praeterea vero Arrestum generale Samis ni cum bona in Episcopalibus Misnensi Mer burgensi & Numburgens sita, non assicit, sed lpeciale coram eorum regimini bas praeciso impetrandum est, O. P. S. tit. 1 . F. x. cons. Hom. de iure fiblimis territorii Elector. Saxon. in trisus Discopaιibus Misenensi, Martisb. . N Num, .eometente dira Arrestum non comeedi,nisi praevia demonstrarione crediti, & ejus, quod debitor bonis lapsus sit. qualicunque deductione. vid. o. ' S t. St. . I. Res Graυ. d. AU. 103.1y. gr. p. alias enim, si temere concussum fuerit arrestum, judex parti ad interesse p standum obligatur,Carpet. P. r. C. ast. d. a . Suend. -H'ig. Proc. ρ.. I seq. Arrestum Impetratum bis ren ovandum esse ab una quaterdena ad alteram,iabi prima quateraena currere incipit a die arresti impetrari Carpr .a. p.n. s. sq.cum secunda renovatione autem Libellus Arrestatorius .dieRuntainer flage, annexa specificatione debiti,declaratoque modo probandi, offerri, adversariique, id est de. bitoris, citario peti debet, '. r. c.EL υ. O. P. F. Tit. r. . ιδ. Ca T. I. φ. Ress. ys. quae sorma si neglecta, aut renovatio, aut libelli oblatio, anticipata fuerit, Arrestum erit inutiis, CarpZ. adae C. v. def ιν. Intermino perseeutionis sive justifieationis, causas arresti petiti aeterius deducendas & cum debitore vel curatore concursus, desuper procedendum esse, quo facto arrestum vel cassatur, vel confirmatur. d. TD. Orae P. S. I G. 3 Arrestum legitime impetratum operari Ius reale, ita ut arrestans prior praeferatur hypothecariis, aut arrestantibus etiam, momento posterioribus, IarpΣ. ρ. . c. al. d. I. q. j. n Re coiptum M Oraen. Cambrati prae P. I. Eo dii Id. vi cujus , impetrato adversus mercatorem Lipsiensem urino inco-Iae intra I dies,extranei intra. o. dies arrestum impetrantes eodem eum primo arrestante jure gaudent. Cf. Mench. ad Ord. Proc. Sax. tu .st. S. x. si Martisti . a O.P. S. Tu. g. N it. Suendeussi ad Fibi P. ra ο sep
108쪽
tiam Credit Ombu .deci .lore velint: quia R ip ibi. intereii, ministros publicos non redigi ad mendicitatem. Postremo, quae debentur exteris Prineipibus ex publiea conventione, non recipiunt Arretium, qui ι Jurisdictio in illos per Intimationem nullo modo sundari potest. Cujus- modi petitio Arretii ne ala est a siuprema hujus Provinciae Curia, creditoribus quibusdam Imperatoris Romano-Germanici, die XL Novembris
168 I. a. Modus. quo Arrestum Reale committitur,
qui tuor partibus constat. I. Petitione Creditoris. I. Imperio Iudicis. 3. Intimalione facta debitori. 4. Confirmatione judiciali. Petitio creditoris linec est; rogat, ait ei, qui rem pectini anive debitoris sui tenet, de nuncietur, ne rem illam pecunia nave tradat debitori suo vel solvat, antequam tibi ab eodem dehiscire sit satis si tum, idque per limplice in prohibitionem. ut sere apud judices fit inferiores, aut certa sub poena, quemadmodum plerumque fit in Curiis supremis,idque vel per denunci ationem si inplicein, vel scripto comprehensam,quod vul a Arresum informa vocant. Et hoc tum est Imperium Judi eis. quod,si res &causae genus non repugnet,sine causa cognita plerumque conceditur. Denunciationi jungenda Citatio sive in jus vocal io qua certa die, qui res arrestatas detinet, sistere se judicio, & si faciendum putet, opponere se possit. Accedere debet Intimatio debitoris, cujus res sistuntur. idque per viatorem publicum. au flori late
Magistratus; si vel in eadem Jurisdi stione sit, vel Judex loci in quo degit, sua in Jurisdictionem. adhibere non gravetur: alioqui susticit dennuciatio limplex, secta per ejusinoili personas,quaruin relationi publica fides constet. . Nec enim haec intimatio dehet esse in ius vocatio, sed tantum, ut loquuntur, Certificatio; quia personae iudicium Arresti constituentes sint - Λc'ur dc reus Arresti. i. e. Creditor & qui res debitoris tenet. Respectu ipsus debitoris requiritur. ut rein silan in agi, & in tempore juri suo desen lendo adesse queat. Tu dices, quae ratio. quod diverso Imperio subjectus ad externum sorum venire cogatur 3 Dicen luna eam consistere in Jure rei sitae, quod ut lege Romana causalial ori in exteros praebet respectu rerum immobilium, ut videbimus ad tu. de Iudiciis, ita moribus ideo inmobilibiis receptum est: haud secus ac pignus Praetorium eodem jure civili creditori- A. AHS TO RE ALI.hus et am in rehus mobilibus acquiri constat. Proinde, si debitor in loco rei spretiatae Procuratorem aut Adminii iratorem li., beat, huic etiam cum juris eis e stu de nuneiatio fieri poteli Si tamen denuntiantes fidein publicam non habeant. Arretium per justae intimationis deseratim nullisus momenti habetur, ut in suprema Friti se Curia judicatum memini, de Intim: tione facia per sa-mulum judicis Pugani, die T. Mart. IUS 4. Sunt, qui putant, Intimationem Arrem omissam non obstare, quo minu4 iple rei possessor Arrestia parere teneatur, ac proin sidebitori contra Judicis prohibiti. inem solverit. hanc eum Poenam pati, quod nihilominus Arrestanti 1Olvere conatur. Rationem habent speciosisti. quod
Arrebatus live posses r rei praeclusae jussionem
sui Magistratus contemnere non debue. it, icquit alni linationis neglectus ad tertium t pedians, ad ipsi im non pertineat; ideoque eum merito
contemptum jurisdictionis, cui subjectiis est. debiti praestatione luere cogi. Sed verius est. tutimatione neglecta, Arretium non minus esse nitulum, quam si conarmatio judicialis omissa suis et Nam quod dicitur, eum Judi eis sui imperium
spernere non debuisse, verum est, si mandatum fuisset absolutum. uec certa forma, quam impe trans Arresti servare deberet, limitatum. Ac ita
Supremae Fritiae Curiae in Contradictorio placuisse scio quanqua in in nonnullis Provinciae nostrae Dicas ieriis secus observat utra intelligo, variaeque nostratum Pragmaticorum super ea re sint opiniones ut ante aliquot annos in causa quadam magni momenti, agitata in Iudicio militari, quod eli in hae Provincia, videre mihi contigit: cum post alios consuluis, ita, ut heic collocavimus, respondi, atque ita pronunciatu in est. s. Accedit haec ratio, quae & copiam novae observationis dabit,quod Arrestum non sit executio, a qua certe non est incipiendum, sed provisioliis medium, quo quis rem, de qua vult agere, curet
eodem loco detineri, donec per sententiori jus exequendi Obtinuerit: ideoque Arrestans, sit nuluna paratus esse debet. ad actionem super lite principali instituendam. quae non potest institui, quando is. cultis interest, certior non est factus, in quem finem servit Intimatio. Quid enim, an
Judex reum arrestatum condemnabit. Arrest uti
rein alterius inauditi & qui nescit a se peti, tradere vel solvere 3 vel an si Arres.ιtis ultro solverit Arrestanti. di inino rei vel creditore invito, hie ignarus oc inauditus actionem amittet 3 Longe potius
109쪽
LIB. II. TIT. V. SI QUIS IN IUS UOCATUS NON.IERIT. SIVE &e. 6oue
' potius dicendum, si dominus rei, vel cui res praeclusa debetur, eam petat ab Arrellato, hunc non habere causam recusandi, si intimationem omissa in suisse probaverit. Plane res non capit alium exitum. si quidem nec Arrestanti potest solvi, qui non unis usi forma iuris, nec possetat rem nullo jure praecluniri retinere potest, quae aut est alterius aut alii debetur. 6. intimatione facta, sequitur Confirmatio judicialis quae fit per Protestationem de ellectu Ar- resti, contra quam si nec citatus nec intimatus se opponant,petit impetrans Λrresti deinceps, ut ex bonis praeclusis libi satisfiat, quod Judex, praevia
citatione causa quo debiti cognita,concedit,Sand. . tit I. Def. l. nec tamen Arresto sine oppositioue conficinato, jus omne debitoris α Λrrestati sublatum atque extinctum est: nam hie die Citationis, loco oppositionis, protestari potest, penes se non esse rem, vel pecuniam Arretio de . signatam ; vel hoc etiam neglecto, priusquam teneatur ad solvendum, deuito citandum est, &tum adhuc ei se opponere licet, ac contendere,sibi esse jus potius, quam Arreilanti. vel etiam se tempore primae citationis jam exoneratum fuisse rebus aut pecuniis arrestatis: nam confirmatio resti tantum est provi lio, ne res apud citatum
extans amoveatur, non etiam ut arrestatus debitor fiat, sine remedio principalis defensonis,judicatumque est ita in Curia Fris in Causa Stati Jobannit, eontra Vitum Johannis Sixti, ante
magnas ferias Isso. ut tamen reus in impensas ob neglectam tu tempore protestationem damnaretur. Si debitor, cui intimatio secta, neglexerit oppositionem adversus confirmationem Arresti, provisionem ejus pati debet, ut ue res Λrrestata
ei tradatur. antequam de causa principali cognitum suerit; sed cum arrestans urget iii lutionem, tum adhuc est facultas oppositionis, qua contendat, arrestanti non esse jus in caula principali. quam Praetendit arresto; licut etiam judicatum
est in causa milhelmi a Brahel Pastoris Lovar-
die D. contra Geretruden Intisma, ante ferias natalitias to N.
7. Oppositione ficta. primo Arresti tempore
per Intimatum. Arrestans non modo concludit, ut Arrestum confirmetur, verum etiam, ut ex causa principali condemnetur ad solutionem ex rebus Arrestatis permittendam. Si tantum concludat, ut arrestum declaretur validum, statim repellitur. atque ita judicatum reperio die XXIII Sept. tiso. inter Curatores pauperum pagi M contra heredes ex beneficio inventarii Sibrandi a alta. Hinc etiam sequitur, si maxime arr stans habeat justalia causam arrestandi aliquam rem,si tamen hoc suum jus p ponere persequatur, ita ut principalis instantia sit neganda, Ar-restum quoque labi ct irritum pronunciari; licet, inquam, jus ejus alioqui rectum& vali sum esset, quia cum Arrestum nihil sit quam aecelso principalis instantiae, hac desciente. nee illud sinere potest, ut similiter ju licatum est die r. Martii IGo. relato exemplo in parte secunda Iuri prudentia hodiernae. l. r. e.sa. Postremo sciendum, Arresta cessare I. Oh aliena debita procul dubio quia nulla de iis actio principalis alii quatrivero creditori, datur. I I. in nundinis liberis. qua de re in tit. de Munae Reliqua ad hunc locum
Ipect ntia latius prosecuti sumus dicta Parte a. p. XXXIIL
Si quis in jus vocatus non ierit, sive quis eum Vocaverit, quem ex Edicto non debuerit.
I. Ire debet injus etiam, qui non es subjectus iudici. II. quod limitatur. III. Muptiones ab
BI membris est haec rubrica. sed parti secundae ma cautum, ut is,qni in ius vocatus venire noluit. iitulo precedenti satissectum est, ut quidem Pro arbitrio judicis multetur. l. a.'. s s.1. h. ad uidetur: nisi quid mox videri possiti. Parte pri- judicem intelligi oportet majorem, ad quem fit
'Poenas contumaciae quae apud nos obtinenr, explicat Oia. Prae. sax. Tu. ra. Scilicet, si astor per contumaciam non comparueriti reus ab Ivitur ab instantia, & ipse in cautionem de Iite prosequenda simuI-que in expensas condemnatur, d Tu. 3λj.8R ιδ. -LL Brunn. roe. Cis .e. .nJ.ear . P. δ. C. ELν. def. I. Unde reus ad libellum respondere non compellitur, antequam ab actore expensae refusae & cautio praestita sit. CarpΣ. - roe. Tu. δ. art. r. n. r.sqq. Imo retasionem expensarum ne quidem, si ab acti ne mota desistere velit, actor evitabit. Harim. Pistoc obf. ι o. Rivin. d. Excepi. Dilat. c. aI. n. 3. Nic α
110쪽
6o6 LIB. II. TIT. VI. SI QUIS IN IUS VOCATUS NON IERIT &e.
in jus vocatio, per d. l. a.Ir. tametsi non fuerit Jurisdietioni ejus, ad quem vocabatur, subjectus, in . LIr. ne contemsisse majestatem Praetoris, sibique arbitrium iurisdictionis si impsisse videatur, cf. de DID. quod in urbe Roma, ubi Praetore, mulli ius dicebant, ct alias de civibus ejusdem loci non est mirum. a. At si quis ad eum, qui in diverso territorio jus dicit, citetur, cui nec immediate nec mediate est suhjectus, res loquitur, ibi non esse locum huic poenae, i. vlt. de Drisdict. 3. Cessat etiam, si quis rusticitatis errore non venerit, aut nihil a storis interfuerit, ae L .f. Leti uia lane excusatur is, qui ex Edicio Praetoris
vocari non debuit, arp. I. a. cum l. a. rit. sq. iuncta l. ιδ. tit. Frate i. atque ad hunc calum refert Pacius partem isti eram hujus rubricae; sive
quis eum vocaverit, quem ex Dicto nou debuerit. Ita ut his verbis exceptio contineatur ab regula.
quae est in prima parte Rubricae. Quod li M igin ratus, ad quem Reus erat vocatus, cum ei non
esset iubjecius, non admissa exceptione declinatoria, pergat in eum jus dicere poterit is, qui vocatus venit, impune non parere, nec coercebitur
edicto quis Ius dicenti nou obtemperaverit, uis.
de Iuris ire sunt verba wisse libacliti ad A. b. t
Sed vereor, ne non id verum lit, nisi in Judici huidi vera plane territorii, de quibus agit d. I. vlt. dc quos indicavimus in I. a. h. t. Atqui ad tales ne quidem ab initici venire necesse est. Uerum ad quem judicem vocatus ii Ilere se aliquis debet. ut i pie cognosc.it, litne sita jurisdictio J si ille, resecta exceptione Mecli natoria, condemnatus sit ibi Litem contestiri. parere debet , utique si Iudex supreinus sit. Nam adversus interlocutionem inferio, ris datur, ut hodie moris eli, appellatio: utique si per modum exceptionis praetcripti O Ω-ri opposita suerit. Sed est media via inter consilium non veniendi, aut excipiendi, qu.tiri au.
cflor aliquoties sui membris Academiae nostrae insistendi,quando vocati erant ad tribunal oppidanum, ut accederent, aut mitterent, qui ipsesu in nomine nullitatem judicii allegaret, petereique desisterent ab ultirpatione jurisdictionis; ait qui protestarentur oc abirent. Sic a necessitate excipiendi oc appellandi liberabantur: α ab executione satis tuti erant praesidio publico. Sed haec via non eli tuta, quando Judex, .ns quem aliquis vocatusaest , cogendi oc exequendi in Reum
Proe.e. yy .n .Reus vero contumax, si citatio ipsi legitime insinuata reminumSaxonicum integrum eominplexa fuerit .ae ipse absentiam suam non legitime excusaverit urgente actor in legitima impedimenta,
I. 3. Rey. U. Id. P. r. c. p. d. f. r. . es ad Pro . iit. r. are. s. n. o. sqq. & si in contumacia perleveraverit, aut in proximo termino legitima impcdimenta haud probaverit, ad executionem. aus die Hulse. eondemnaturi adeoque roram caulam perdit, Sinsuper expeni,s torius pancellus Aetori restituere compel
Quae novissimo Jure haud paulo aliter se habent. Qui in primo termino ipse non comparet, mulctam
ei ratione comprehensam incurrit. Tu. .m r. re . quo etiam cavetur,urraque Parte non comparenre,ter
milium equidem habendum esse pro circium ducio, utramque tamen partem, quod Judicem de sitis impedimenriς certiorem non fecerit, in mulctas citatione comprchensas incurreve. Si Actor aut Provocans in primo tormino planu non compareat, rettitutio Impensarum de Actionis prosecutio intra terminum Saxonicum, sub comminatione amittendae actionis injungatur, & si ab alterutra parte intra illum terminum nova citatio aut dilatio non petetur, actor in proximo termino iterum contumax, praevia Rei accusatione, i.ictura actionis eum refutione impensarum punietur, celi inre penitus absolutione Rei ab instantia & eautione de lite prosequenda. o. P. S. F. I. ET E. Tit. ι o. f. ι Reus non comparens, cum omnest irationes sub preiudicio fiant, praevia actoris accusatione in istud & impens s est condemnandus, cessante in causis civilibus condemnatione Saxonica ij Fbebaisten unb debellii di Uie demde ib. Tu. νο. a. Parres ad Juramenti p slationem aut publicationem sententiae citatae, ante horam pomeridianamV. Judicio se sistant znecproderit cuipiam, in rermino aut paulo anti se excusasse, impedimentumque Iegirimum. sed non incontinenti dem an stratum,allegaside aut eo nomine appellasse,ita tamen ut eidem, justa impedimenta sua deducere, in letiteratione aut appellari 1 ae interposita integrum lit, in quarumtamen presecutione aut justificatione, si hoc res patitur, priori citationi lub comminatione eidem ad . dira . eventualiter morem geret f. T r I. s Conser. ι b. N. o. f. . Si publicanda adest sententia, utraque parte non comparente, ea hora XII. in contumaciam utriusque publicabitur, di de ea re tegistratura ad illa conlicietur . . Tu. . Vocatum