장음표시 사용
121쪽
hus actor apud iudicem usiariis est, I. I. g. r. h. nes, qui pecunias apud illos aut deponebant, auta. Modus Edendi est, ut vel libellus tradatur, mutuam ab illis accipiebant, conficere solebant. vel copia libelli fiat, aut clictetur. l. r. I. r. h. adeo- Unde non tam ipsorum, quam singulorum raque species suturae litis demonstretur, LI. C. h. t. tiones censebantur, l. q. g. r. h. t. Ab his Numiit inde existimare queat, cedere an contendere mularios distinguit Paulus in L s. g. a. Talnea debeat, ct si contendendum putet, veniat instru- argentarii plura quam nummos curabant, siquictus ad defensionem sui, cognita scilicet actione. dem & venditiones similiaque per eos fiebant, qua convenietur, l. t. in pr. h. t. Edendo autem I. 13. de hereaepet. Utrique me uularii passim vo- sunt instrumenta sine diere Consille, nequis sal - cantur l. η . g. I. de Pact. s. In utriSque ea sum fabricetur, sed rationes cum die & Consule, dem ratio suit editionis, quod non tam suas. d. l. r. I. a. Hodie in soro de instrumentis lain quam singulorum rationes conficerent; ideo-λllicita cura non est; minus, ut videtur, deditis que singulis eas edere cogebantur, d. I.y. g. a. . quum olim nostri temporis hominibus. ejusmo- Hinc ratio liquet. cur idem plerique ad Notarios. di falsitatibus comminiscendis; modo tuta Ades. Scribas publicos, Mercatores, Publicanos, Cau- Non siilet etiam in jus vocationem Editio comi- pones, similesque producant. Procuratores sa-tai4 hodie: sed ubi in judicium ventum est,facien- ne, Socii. Tutores, coguntur, non hae, sed silis
da petenti exhibitio; & in qualibet scriptura qui actionibus, mandati, Pro socio, Tutela Ly.pr. h. eitat instrumentum, id ipsi ina edere debet, ita Si communia lint instrumenta, ite di quoque de- . tempestive, ut reus id resinare possit, quod cau- bent sociis, L . C. h. Publici Scribae ct Notarii
tum Statutis nostris loci. tit. s. ara.s. Authen- conveniri equidem possimi, ut ii strumenta ablicum vero ipsum non esi necesse ut edatur, suffi- se composita. partibus,& iis quorum interest, ex cit exemplum, quam copiam vocant, addito,pa- hibeant muneris sui nec estitate magis, quam a- . ratum esse actorem, ipsum exhibere authenti- ctione ad edendum; nisi sorte ob maleficium eum, quemadmodum fit omni die; paulo secus fraudemque in ossicio, ab iis, quorum interest, Wesen becius adR tit. v. U. convenian ur. Sic & testamenta omnibus exhi-3. aὶ Quis Edere debeat, ultro intelligitur, bend.i, La. in pr. Testam. quemadm. aper. Ue Actor videlicet quem paratum esse oportet; ruin nec hoc ad institutum hujus Rubricae perti- naiti reus non edit iniit rationes, causa cognita, net. At fiscus vere jus habet petendae Editionis I. I. C. h. t. regulariter ad edendum non tenetur, eorum, quae ad suas causas, licet actor sit ipse. I. q. T ult. eod. quia durum esset, eum cogere, ut pertinent, LR. h.'l. a. s. r. a. dejur. c. Idem actorem contra se ipsuin armaret, qui suo arbi- volunt in favorem dotis piorianaque locorum tratu certamen inchoavit. Excipiuntur argen- oblinere, quemadmodum Tulden. ad h. t. Lyrarii re nummularii, qui, licet rei, suas rationes quod tamen sine lege vix adfirmare licet. edere debent l. 4.fr. l. s. g. a.'Lι o. h. quia publi- hJ Si quis non edato Pr.etore i it compei
tu in erat eorum Discium, S sngulorum ratio- litur,d. 'pr.&tenetur adversario in id qui in-.' In his Ius Saxonicum eum civili saltu conspirat, Ord. autem Proe. o. e. as. I Ss soll. addit, actorem ad
edendum tunc demum teneri,si praesumptiones urgeant penes eum instrumentum esse, alia , qui editionem postulat, eo nomine alteri speciale juramentum deferre, ae juramentum calumniae praeliare debet, Berlich. ρ. 3. Cones. s. n. δ. seqq. CarpZov. l. I. Resp. II. n. I. Iiq.: Reus Actori indistincte edere tenetur ad fundandam replicam, lieet haec forte pars libelli sit. O. P. S.
tr Pro communibus Instrumentis habenda sunt, non modo, quorum est communis proprietas aut usu , sed quae exstare alterius quacunque ratione interest. O. . S. E. I. re E. Tu. 36. f. t.
ut Apud nos editionem instrumentorum postulariirus. hoe faciat in ips s articulis probatorialibus, dum
ea inducit. O. P. S. E. I. re H DLaa... Pars adversa in termino Productionis Instrument um aut edar, aut jurer, se nec possidere, nee possidere dolo malo desiis te, nec scire, ubinam reperiri postular, pr . bation pro exoneranda conscientia .aut omnium documentorum 1uorum productioite prorsus explo M. Neutro facto, aut producto plane non comparente, si copiae adsunt, hae pro editis & recognitis habendae; iin desunt, acriculi pro concessis reputandi sunt. d. Tit. s. a. Tertius per compuli briales vel requi storiales, concello Spatio Saxonico, citetur, quo elapso aut edat, aut jurer, aut mulctam nec minorema
122쪽
terest, ' l. K. s. q. b. ut tamen is, qui petit, prius bet causath petendi, narrationem 'saeli loco ini- de calumnia juret, LLI. I. In Foro iutiit prom- noris,&tum conclusionem; Ex. gr. Qui emit,ptius est quam exceptionem hac causa Oppone- α cui res tradita est, is debet idivere pretium, dere: tumetti Actorem posse cogi a Judice, non est quo convenit. Atqui Titius illa die, isto loco dubium. Actionis in id quod interest usus est ra- emit talem rem, et ille res est tradita: Ergo Tisrior: Si tamen probari pollit nillil obstare vide- tius solvere debet. α condemnandus est. At ita. tur quo minus aeque deiur hodie quam in legibus . pe fit enthymema, quando causa petendi, luris est indubitati, ut in proposito exemplo. ivl-den. ad tit. C. de Gratii. 4. Enimvero satius est, narrationem facii primo loco exponi; ut enim causa juris ac ratio pna mittatur, id nimis redolet scholam. In summa tequendus cujusque sori stylus, qui sere passilii huc redit; ut in prae satione nomen judicis more conlibeto collocetur, tum nomeu es Qualitas actoris, deinde rei; fere, quemadmodum de in J his vocatione dictiunest superius, ac ita pota O ad rem, uti dictum. vid. GaiLI. obf. s. We1enbec. h. D. Schinan. exam.
6. d Dividitur vulgo Libellus in sun plicem& articulatum. Simplex, qui serie continua, sine ulla articulorum distinctione, actoris intentionem complectitiin Articulatus contra est, qui conceptus & designatus est certis articulis. Qui termini quamvis in jure non habenturi servant tamen ita in Foro ut in causis levioribus pleidoi-jen vocant nostri,ὶ simplex, in difficilioribus articulatus porrigatur libellus. ' 'Ratio discriminis. quod in his exacte rationes & ad numerum
consulari debent, in illis suminarie responderi αdisputari sufficiat. Vultel. s. JurisFr. Rom. v. q. e Virtutes libelli traduntur hae, ut sit aptus, clarus, ct certus. Aptus, id est sibi ipsi de
negotio conveniens; nam si quis ex empto agens
praestationes diversae actionis libello prosequa tur, is nihil ugit: si tainen conclusio ut apta, ID
quinque nec maiorem decem thaleris solvat,arctioribus tamen compulsorialibus, aut requisitorialibus simul decretis. A. Tu. I. I.' Apud nos, si copia doeumenti fuerit exhibita, pars, quam praesumtiones urgent, sub poena editi & ree gniti ad editionem compellitur, nisi jurare possit, se nee possidere instrumentum, nec dolo possidere deinsiisse. Imo actor, si in edendo contumax sit, eum actione sua, ulterius non auditur, O d. Pr. Sax. tit. δε g a. Si copia deficiat iub poena pecuniaria, e. g. t O. aureor. aut deprehensa edentis paupertate, eorum sub eomminatione carceris, editio injungitur, quae perseverante contumacia augetur, Suend. ad sibi Proe. p. 6yr. seqq. Quod si autem comminatio ista caritura sit effectu, vel ad instantiam, vel ex ossicio. comminario potest sententiae adjici: e. g. das N. tie Doe. sub A. B.m t ber Tertisti ungi da, in Serest ti
big. Mench. ad O. '. St. 16. . 3ρ. Q. S. F. Rivinus ad eund. En. a . ' At apud nos articulatus libellus plane non toleratur, sed ex ossicio a Iudice rejieiendus est, P. r. C. El. 1. O. ρ. S. Tit. 1. I. 1. CarpZov. add. C. H. E . r. nisi quochin processu Accusatorio accusatori Ileeat indicia articulis complecti, & Iibello subjicere, secundum CarpZ. ad L. def. I. Μouer. ista. n. r. Berlita. P. P.
θὲ ris ρ. te. risu. te eos. ια. v. e n. bellus est prodita. Haec de Editione instrumentorum intelligenda; nam si hbellus non edatur, judicium procedere non poste manifesti im est, verum instantia circumducitur. Quod etiam procedit.
quando Aelor in Judicio presens, sed libellum
non habens paratum,intentione sua verbis exposita, ec audita rei oppositione, cum exactione libelli , receperit, se libellum proximo rermino exhibiturum. Id si non secerit, bisque fuerit accusatus fit circuinductio cum expensis, quae alioqui Jure non committitur, nisi Ai fore penitus absente, I. a. seqq. de Iudici ut ad tit. dein Jusvoc. diximus' ita Curiae Supremae Fritioruin placuit, in causa Leon hardi Feciιlven, contra RO-hertuiti Thomae. Excip. Is. Sept. lis .
DE LIBELLO. s. o Libellus. qui praecipue Editur, est Scriptura continens intentionem A floris: Necessarius est in omni judicio, tam civili quam criminali, LI. de Aceusat. in summariis tamen qua liccunque petitio, sine scriptura quandoque suis cit, ut Specul. de sit. coni. g. Nunc dicendum n. 17. veluti quoties per inqui titionem proceditur, aut judi- eis ossicium extra ordinem imploratur: de cujus generis adfionibus agetur ad tu. de Iudie. Libellus dicitur habere tres partes, narrationem Deli, causam concludendi, ct ipsam conclusionem,
ruam Dd.ollogismum vocant juridicum; qui inormam scholasticam reductus loco majoris ha-
123쪽
bellus sustinetur. Gail. 2. obf. u. Imo & ineptae Conclusiones in Foro saepe tolerantur. Ita
qui ad nilllitatein contractus agens, ex causa nullitatis petit in integrum relli tutionem, agit inepte : Curia tamen ejusmodi libellum admisit; cum apud Sandium 3. 4.Ia. tum postea, quod meminerim. Λlias scio, correum debendi in soliadum sitisse conventum tali conclusione, peto illum ut Mejussorem condemnari. Curia vocem Fidelitabris omisit, reumque simpliciter condemnavit ; quod bene convenit ossicio judicis, ut ineptiain, quae abesse potest, emendet. Sed priori exemplo data fuit relli tutio , ubi non emant termini habiles restitutionis. Caeterum. Comelusio libelli maxime eget prudentiae juris, quoniam illa fundamentum cli& libelli totius judicii, quam I d. stellam potarem vocant,ad quam ct judex & litigatores respicere debent.Zas adpri Ins. de Action. Donet l. ad LI. C. de M. Nee id immerito de causis civilibus pCaesi catur; Ιn criminalibus conclusio specialis tantae non videtur
esse necessitatis, utique tantae cum non eget,cViri
suificiat concludere generaliter. ad poenam Legis secundum merita tacti. Mynsing. 4. Obs st.
Gail. obf. s. g. Debet esse clarus Libellus, i ut tamen obseuritas & ambiguitas, quatenus fieri potest, etiam a judice corrigatur, ar r. I. ra. f. I. de reb. Lb. Huc pertinet, quod nomen actionis exprimi debet, id eli causa, unde nomen petitur. Nam sine nomine, id est praescriptis verbis, agere; qilan quam moribus hodiernis nullo modo necessarium est. nomen actionis exprimere, modo apta
sit narratio facti & Conclusio. Jure Civili etiam in reali actione sufficit, exprimi causam Dominii
generalem, in Dersonali, causam specialem exprimi oportet; adeo ut in actionibus in rem nova causa Dominii non faciat novum judicium, sed in personalibus ex novo contractu novatur judicium, L 1ι. s.f. s Liq. g. a. de εις. rei Dd. quae res ultim habet in danda vel neganda exceptione rei iudicatae. Monet tamen D. Scholanus hie, praeliare, ut in actionibus in rem quoque, rcino
ta causa seti titulus exprimatur, ut ex alia deinde causa petitio renovari Possit, qua de re ad Llit. de excepi reijudici Requili tu in certitudinis exigit praeterea, ut reus intelligat, quid quantumque a se petatur: ideo Libellus nimis ambiguus, aut generalis, merit O rejicitur; nec tamen necesssum est, ut in hereditatis petitione v. gr. fiate numeratio lingularum rerum hereditariarum. aut in judicio communi dividundo rerum cominmunium, quin & ispe partem rei incertam recta petimus, Lig. pen. π ust. l. Les l. Τε. g. incertae. de R. V. L t. . ult. Spars Hredit. Pet. quamquam
sine qui singulari in rem judicio agit, omnes rei qualitates designare debet. L 1. d. R. V. qua de re adiit. de Rei Vindic. agendum erit. In 1 limina. et itio S. distincta, α iuccincta esse debet, ut de e ne exprimat quod petitur, neque superflua sit.
fὶ Certitudo libelli exeludit conditionalem;
neque enim potest esse judicium, antequam revera debeatur, l. s. dejudici Alternativus quoque libellus est vitiosus, it nisi debitum sit alternativum, L N. I. de A I. vel etiam dubitetur, qualis actio competati, l. s. 4. quod legat. vel quando Lex jubet alternative agi, ut in I. a. C. de Resinae udit. dc in hypothecaria, Liff. I.I. de
Pignor. Denique cum una actio alteri surrogatur, vel eam adjuvat, ut de peculio, & in rem verso fit. g. s. I. Ouod cum eo, qui in a pol. & te in Publiciana, si quando illa cum rei vindica.tione concurrat, L. t. s. t. de Public. in rem a I. D. Scholan. exam. h. t.
q. g Addi solent libello Clausulae variae.
quae utcunque minus necessariae,non sunt tamen
inutiles, aliae licet aliis utiliores Ejus generis sunt hae, Gero libellum non forma Iolenni &c. Nolo adpringi ad superfluam probationem &α Etsi enim iudicis est statuere, quid ct quantum
probari dehet. l. a . deprobat. l. I. de Tesib. I. r. ad M. Turpili. tamen ii qilis facta quaedam allegaverit. qnibus probandis nolit adstringi, recte id ita cavetur; quemadmodum & prioris cIausulae admonitio suu in habet usuin, si quod sortet Libellus tam obscurus, & Ineprus, ut nulIo modo sustinere queat, veI statim ab initio osseio iudieis, aut in prima sententia rejiciendus, actor in impensas condemnandus, advocatus quinque & amplius thal tis mulctandus, additis sententiae decidendi rationibus, quod posterius etiam ita servari debet, quoties Exceptio inepti aut obscuri libelli opposita equidem, attamen negligitur O. P. S. E. I. 1 F. Tu. s. s. rt Hie Jure Saxonico, etiam in actione hypothecaria contra tertium, non amplius, ut vitiosu' est reji-eiendus, sed officio Iudi eis continetur. ut seeundum jura, non secundum petita pronunciet; ad quod ossicium etiam pertinet, omissam alter nativam petitionem,ubi de jure ea erat opus, in jure dicundo sup-
124쪽
minus exaete positam extat; et si enim ossicio judicis ea suppleri queat admonitio, tamen non ea tantiun servari solent in jure, quae pracile necessaria, sed oc ea, qtiae ad certitudinem majoremque securitatem faciunt. Tulis etiam haec es Cum expensis; Nam etsi ex ratione iuris ad hoc ipsum judex ultro teneatur. ut vicium litigatorum temerarium in impensas condemnet, Lyrο- Periandum. 13. y. autem alterutra C. de Dorici haud tamen de nihilo est, quod Pragmalici tra dunt, judicem non esse obnoxium actori ii reum non condemnaverit in expensas, hujusmodi clausilla non pelitas, 1 rante. 6. de Libel. Oblat. n. C. quod etiam in Curia Fritiorum servatur, ut impens e non petitae nec ad judicentur, et ii alit - qiti ex raptura negotii adiudicundae forent. Estia clausula so luturis, i quam vocant; omni meliori modo petens jus toti stitiam sibi adminis rari; ju icis obficio implorato. Denique sic mOnent in fine iubjicienduin, hujure addendi,d trahendi. Enimvero libellum ipso j ii re mutare& emen iure licet, ut mox videbimus. Ideo ochaec re reliquae clausulae abesse possitiit; ineptae
tamen omnino non videntur, ut centet D. A.
Λdvocatis nostris plerumque omittuntur, aut verbo de monil niur, excepta de expensis,
Implorati Judicis Offeti. quas judicant esse necessatias . vid. Mattia. diisui. o. dejud. g. aq. s
io. h) occurrunt hic duae dii aes i. Prima est. an plures actioiles iliaci libello cumulari possint;
quod communiter affirmatur, per t. t. I. q. Ωιia Lagator. LM. g. ι D. Loeat. l. ra. I. l. de Ac quir. poss. I. II. g. r. de vis vi arm. Alii fortiter negant, s eri. γε M. Pen. d. L a. l. esse excepi. rei jud. LIq. rias A. Prior te utentia, ut dixi, communis est,de altera vid. A. Mait h. 1 de Dica1. Wisse lib. mlh t. th ιo. Ex intino recte leti
here communem, modo concedat, alterutram
duntaxat effectum habere posse, adeoque ut alternative proponantur. Nam textus distentienti uni nihil probant, quam duas limul ellec tu potiri non posse, quod verissimum est. Fu igitur duplicatio seu cumulatio, cum dubitatur, qualis actio competat, Er. g. q. suos legat. l. ιγ pr. δε prae cri veta. ubi de habit..tione gratiS concessa agitur commodati. Sed quia dubium eli, an com-nuviati iusta sit actio in hoc articulo, addatur a- cito, praetcriptis verbis. Datur ec coniunctio manifesta, quando una actio 1 lippiet alteri is defectum, quomodo concurrunt actio de pet Alio& de in rein verib. I. q. Ins. Ouun i exsael. eor. qtti in a pol. ubi diximus. Sic etiam Publiciana, cum rei vindicatione conjungi potest, ut videbimus ad tit. de Publie. in rem aes. Fieri quoque potest, ut ab actione instituta regrediatur quis ad diversam 'titionem, veluti a petitorio ad possessi, riviai; si quis videat, se desectu dominii probandi laboraturum, oc ite capienda l. tS. g. I. D. vis vi arm. Haec ita de cumulandis actionibus ad unam petitionem spe tuitibus. Nam si diversae petitiones lint quibus ex divertis caulis ad diverias res agatu ν. ne hoc quideria dubium est, quincumulatio fieri possit uno libello, ut in sero qui ti- die fit, quando pluribus instantiis uno processii agitur, quod cur juris civilis ratio prohibeat, cumplere, ex praescripto α P. S. E. I. EN F. Tu. s. g. a. eoE. ubi de Libello in Provocatione ex L. Si conte dat oblato, in quo provocans impositionem aeterni silentii petiit. et Libelli, neglectis iuris subtilitatibus, ii facti narrationem rite praemissam eontineant, omissa licet clausula salutari, omni modo sustinendi sitnr, irretin au d gleud ι. g. burda Nerseburis des Advocati in causa executiva ugleii 'Aiu mort ut d Ein lassur g, ober in ordinaria nur Recognition ges Ibat Idoiden. O. e.
S. E. I. G E. Tit. s. g. f.' Iure Saxon. Elect coniungi possunt plures actione . contra eundem reum ex eadem causia competentes, S Tt.1 s i. ibique Philipp. t οὐδ ι. si vero actiones ex diversis agendi causis ot tantur, Contra eundem quoque reum, ad evitandam confusionem, in uno libello, non plures quam tres, τι possunt insti-rui, Q . r. Secus ramen est i in concursu creditorum, quando ereditores ad liqui dandum sunt citati,d I. I. carpZov. P. r. a. def. r. 23 in causis mercatoriis, oris. Mereat. LV. tu. LI Philipp. ada rit. 3. con- d. a 3,in controversiis de operis rusticorum, L I. Berlich. R δ. rana. ra... ιι.& in causis pauperum, Rivin. Spec. Except Chiat. e a n. . ubi praejud. His enim calibus plura quoque capita ex divertis causis destendentia eodem libello possiant comprehendi. ii Nunc plures tribus ex diversis causis oriundae actiones, contra unum reum in uno libello cumulare, licet, modo liae cauloe omnes uno genere processiis contineantur, nec forte insignis confusio metuenda sit, - de qua res in prima sententia simul prouunctandum. O. P. S. E. I. I E. DLI. ι.ε. ib) P .as. δε. U.
125쪽
ad litigandi eompendium saciat, non apparet. Vide Gai l. lib. t. c. 6.ii. 0 Altera quaestio est, an liceat corrigere libellum in substantia causis, seli mutare, ut lo quuntur: verum huic quaestioni satisfactuin es pari. I. Lib. IV. Trit. K. n. b. ubi vide. Sumina
sere huc redit; Emendationem erroris, qui rem totam non mutat, post litem contes latum fieri polle: Mutationem vero, quae rem penitus diversalii esticit, ut si alia plane res, vel ex diveria omnino caula petatur, non admittendam, nisi causa de integro agenda, lic, ut actor novam re actionem edat, novumque permittat deliberandi
spatium, denique & impenias male motae litis retundat, secundum LI. C. de Gend. mP. G. c.I. Ita potest mutare libellum, d. I.A. quod hactenus tantum differt a novo judicio, qyatenus nova in jus vocatione non est opus, sed in continenti cuncta apud eundem iudicem, ac itaqnodammodo in eodem judicio retractantur; sed tamen ut nova sit opii, instantia. Nee est ejusmodi jus hoc, ut de eo causam conquerendi actor habeat . Nam aut poli litem contes totain jus actoris ipsum ita Vere mutatum est, aut aliud pro alio dixit actor; opinionis errore di ictus. Si mutatio vera posilitem inchoatam evenit,applicabitur id, quod est jn Li de DID. Non potes videri in judicium venisse id, quodpsi litem contestatam accidit, sideo noua interpellatione ostis est. Si vero per negligentiam perverse egerit Aeliar, vix est, ut ignoscendum fit ei. quod tantum rem tam negligenter agendam putaverit, meritoque ci objicietur, quod est in L ιδ. de Comm. divis. PotestasD- dicis non potes excedere id, quod injusicium es dedu Ium. & de quo lis contes lata non est, id dici nequit in iudicium esse deductiim, L uir. C. de sit.
contest. Atque haec est communis sententia, juri, ut opinor, consentanea, uec in soro quoque re- . Cepta, teste Sandio l. r. Deeb . de . a. Tulde-nus tamen ad Od. h. t. v. S. existi inat, etsi juristricto illa sint convenientia, cum tamen hodie
tam suinptuosa & lenta sit judieiorum via, posse judieem, qui animadvertit, actorem proban, aliud. aut ex alia causa sibi deberi quam petierat. id potius illi adjudicare debere, sub onere tamen expensarum potius, quam ut eum novi judicii telam jubeat ordiri. Unde & illorum sententiain commendat, qui permittunt judici ex ossicio iniungere libelli declarationem, utque ad rectae' Usus Saxon. additus fuit, d. t. p. 61 .i noti
6aIeonclusionis formam reducatur. Sic sere Tul-denus: quae et ii aequitatis specie blandiuntur, nihil tamen est causae, cur a communi Sententia sit recedendum: Primo enim, jura vigilantibus: actori non est indulgendum, qui tam temere. non modo causae meritis, 1ed nee ipsius rei factive cir- instantiis prius exploratis, ad litigandum processit; nam si res vere mutatae fuerint, ipse satetur Tuldentis ea in mutationem, lite contestata.
inseri non poste libello. Dein, eum defensio hinc inde concepta suerit,secundum hypothesin, quam actor ab initio propoluit, non sumcit actori permitti libellum, uti mutet; nisi ιχ Reo copia fiat main defensionem retractandi, ct sic totam disceptationem repeti ac retractari oportebit; alioqui reo non levis fieret iniuria, si minus ei quam actori tribueretur. Sed quae deformitas haec erit in judiciis, in libello causaritie dileeptat Ione agi de alliis. & in probationibus actorem loci ut de caepist Longe rectius, nisi fallor, in soro Judices non serunt, post interlocutori atri alios poni articulos probationis causa, λὶ quam de factis ante interlocutionem ventilatis; alioqui chaos erit,
Obstabitque aliis aliud, cs corpore in uno Frigida pugnabunt calidis, humentia siccis.
II. Caeteruin, pro emendatione habetur, si quis plus minusve petierit, quam debetur; hoc tam pCIl,quam ante litem contestatam, ad verum reduci potes , y.M.qIψ. d. t. dc Dionialva instantia. Plus petitur quatuor modis: Re, loco. tempore, caula, d. I. U. Re. veluti cum is, cui decem debentur, petit a o. Loco, cum is, cui Roniae debetur, petit Eplieli. Tempore, quando quis ante diem vel ante conditionem petit, . I. M.
accurate tamen, petens ante conditionem, potius
nihil agere, quam plus petere dieitur, L a s. de T. S. Causa plus petit, qui debitori aufert electio. nem, veluti, cum certa specim petitur ab eo, cui res in genere, aut alternative debetur; est enim hic debitoris. eligere. quid, aut utrum praestare velit. ιo. in . deIur. rat. & vilissimum praestando liberare se potest, Lya. Maut L M. de Iris. Qui non corrigit, sed in plus petendo persistit. in triplum tenetur, g. ain. I. de Action. nempe si plus re, vel causa, dolo malo petierit. Si tempore plus petat, damnatur in impensas, & debitori tempus duplicatur. F. Id L de exopt. Quid juris sit,quan-D a do quis
126쪽
13. l) Jus futurum regulariter libello inseri
non potest: nisi pendeat a jure praesenti, ut cum debitum variis pensionibus solvendum petitur tollam, licet una tantum pensio cesserit: Condemnatio in totum fieri potest, ut tamen executio reliquarum pensionum differatur; Et hoc fine libellus potest esse generalis, Sand. lib. I. tit. q. defiae tit. 4. def. l. Tostremo notandum si re-us,oblato libello & genere intentionis cogntro,se
Paratum dicat solvere, sed tempus sibi ad conficiendam solutionem dari petat, audiendum esse;
neque eni in magnum damnum est in modico
temporis spatio, ut diximus ad s. ult. Inst. de inuti sipui. modicum spatium aliqui dicunt idem esse, quod post condemnationem reis indultum est, quadrimestre scilicet; haud temere, Lar. δε Die. L ult. C. de Uῖr. reijud. Λt hoc tempus cum hodie non sit in usu reliquum est,ut id aequia tali partium & arbitrio judicis committatur. Imrerpp. ad d. g. ult. Atque ita hodie omni die ne- cellitas accipiendi libellum eique respondenssi
ι Continuatio. II. Definitio pacti eiusque exegesis cum discrimine a pollieitatione. contractu in nominato. ct a stipulatione. III. Divisio in publicum sprivatum, in Iuris Gentium V Legitimum n Expressium T tacitum. IV. Divisio, in Rem B in personam. V. Divisio Pactorum insolitaria o Contractibus ad M. VI. Subdivi fio Pactorum contractibus advectorum. VII. De essectu Pactorum, quod pariant exceptionem. VIII. Ubi contra Maesertium dinuratur. IX. Pacta Legitima producere actionem. X. Ut s in continentialecta b. t. contractibus, non fricti juris. XI. suid moribus. XII. qui possint pacisci. XIII. De quibus rebus pacisci liceat. XIV. Ouibus modis pactum dissolvitur. H Vanquam de Pastis & de Transactioni- tum Fropter ambiguitates varias Onslumpacti, c bus, quae nunc in ordine Iustiniani se- sedes pacti nudi, is reliquarum pacti pecierum tum propter diversasylorum ex quibus Dilsa sunt colum sectas is hypotheses, cognitu est ris
cillima, cum nul fere thesis in hac materia ociscurrat , in qua non πti moderni issentiant. bus, quae nunc in ordine Iustiniani sequuntur, locus erat proprius inter obligationes. Tatio tamen,cur heic loci de illis agendum visum fuerit, duplex reddi potest, si non optima, saltem probabilis. Prima sic est: Apud praetorem actione edita, reus exceptiones suas proferebat, quas Praetor formulae, secundum quam judex pedaneus judicaret, inserebat, maxime in stricti juris judiciis; quarum frequentissimae erant pactorum dc transactionum. Ratio altera potest esse, quod spatio partibus ad deliberandum dato, lites pactis di transactionibus saepius occupabantur atque sopiebantur.
a. Pactum, bὶ est duorum vel plurium in
idem placitum consensus, II. g. a. h. idemque est cum pactione. LI. de pollic. l. N. de praeser. Uerb. Si quod discrimen, ut sunt qui volunt, fingi deberet, hoc esset; quod Pactio sit ipsa conventio, Pactum id quod convenerat, I. r. s. . b. Sed &Pactum est ipsa conventio, d. LI. inpr. Promi
Praeprimis: an pactum unquam sub se comprehendat contractum y An recte dividatur in nudum & vestitim ' Quamam pacta dicantur adjicientia , quam alia detrahentia 3 Quaenam sint pactorum adjicientium & detrahentium species 3 squam intersumme intricatas esse numerandam, fatebitur. qui Franesium accuratis uni, explicatione tamen sua ad 1f. de contrah. erm.ξorummum n. 334. seqq. rem obscuram magis obscurantem,evolveritδ Aii pacta adjecta insint etiam contractibus stricti juris 3 lue in nita aliae, quod maxime patebit eo i ferenti Autorem cum doctoribus
hine inde allegandis. Sed cuiusuit In jure Romano equidem Icopus erat pori muni duplex,wut
scirent, competererne ex passi actio, annon. castqualis actio competeret, utpote in libello expria menda. Sed cum moribus nostris omne pactum nudum actionem producat, s insuper nomen actionis in libelro non debeat exprimi, secure dism
127쪽
etiliaritar i s. qua es ea div onem I. a. ct s. pactorum moveri Iolent, carebis juris studinisi ad praxin intentus, s adeo i satis erit, quamcunque by pothesin in dictis quaestionibus foveas,dusensis aliorum fustem historice Icire.
Praemi s non malit, conclusis minus recta adscribιtur. Torum Ius connexum es. nec quod in Uu temporum es/ones itur,nisi is ea, qua obolera habentur. intelligantur; praeter quod in biri s multa, qua contractibus applicari possunt, inveniantur. Recta ingenia nonjunt contenta hi- re, quid alii de celebribus Iuris uaestionibu en-riant; φ eopnsscere V eluere volunt, ac debent. N. ADDIT. Mihi vero mirum videtur, quomodo praemissis non malis conclusis minus rectu adscribatur ab fruore. Et nece se est, ut , si sensem habere debet ista phrasis, vel ego vitium in forma commiserim intuitu formandae conclusonis, vel Autor eontra regulas bona disputationis, conce spraemicti negaverit concluseonem. Age videamus. Praemisi ameformata, quas Autor concedit, sunt blae: Iuris Studiogks adpraxin intentus contentus es,
saltem bisorice sicire dissensus Iciorum in controversis, obsistis Iuris Iustinianei, qua moribus
Germanorum n lium habent usum. Sed controversia in Scholio roeensitae depactis talebunt. Si igitur hae praemi non mala iunt, ut Auror concedit, necesse est, ut es conclusis recte se habeat. quod Juvenis ad praxis intentus, contentus sit, saltem historicescire dissensis Jciorum in controversiis recensitis. Jam vero facile erit ad ea reis Icrere,, qua sutor loco resonsionis ad rationes nostras pro probanda sua opinione contraria affert. t. Utinam torum Ius Romanum connexum esset. Utinam a Papiniano quodam in formam artis esset redactum. Iam quomodo hoc loco connexitatem juris umere possi, cum in Scholio conis
questusfuerim de Aversissectis es h pothesibus in
Iac materia Florum Romanorum, cs indo ortis diversis interpretationibus Joorum modern rem ρ a. Si Mores Germanici ortum ducerent ex Iure Romaηo. urgeri forte post, quia in usu temporum est, non bene sciri, ni s ea. qua obsoleta babentur, intelligantur. Nunc, cumbi Romanum in Germania nunquam valuerit, nisi ex receptione, Eue Germania temporibus antiquum nis aute Iustinianum s Icios quorum ragmen
ta in Pandectis sunt. ΔFerentias paeti nudi scintractus ignoraverint, non anaror, quomodo jus Romanum depactis, intuitu bris Germanici possi obsoletum vocari. I. Ers forte concedi possit Aurori, quaedam es in his ipsis quaestoniabus. quae contractιbus applicari postat, P. S. de pactis adjectis . hoc ramen is parum proderiti eum s ex his doctrina de contractibus non possit sirus rari, praeprimis quoas mores Patrios. q. Recta ingenia quidem in rebus utitibus non Iunt contenta Icire, quid alii de celebribus Juris quasionibuUentiant; ipsa cunfere s eligere velunt . ac debent. Sed Iam loquimur de quamonibus inutiaibus, s de ingeniis ad usum intenti ubi de talibus sollicitudo index potius eurvitatis es, quam rectitudinis. Differta pacto pollicitatio, quod haec sit offerentis solius promissito, ut tamen si acceptata fuerit , in conventionem transeat, d. II. N LF. C. de contrah. scommit 3ipvl. Pollicitatio talis, antequam acceptata sit, non obligat. nisi in favorem Reipubl. ut ad d. tit. Apollicitat. erit dicen. dum. Urotius hoc diserimen pacti & pollicitationiis, ponit in verbis vernaculis, Belsse. toeZU-gruge, lib.I. introd. e. r. ut prior vox significet pollicitationem, posterior pactum: sed invito vernaculi sermonis genio, ut Ves ex vulgato proverbio, Bel te mae t fibuli, intelligi potest.
Pactum generaliter sumptum, aeque late patet atque conventio, h. l. . s. a. LI. σι N. de prascr. Deo. Lao. C. h. t. Goedd. ad i. s. de V. S. n.Io. sseqq. sed stricte pactu in opponitur contracti hct est conventio carens nomine &causa, l. 7. g. I. 1 r. h. hoe sensu dicitur nudum, l. 7. f. q. via. I. s. in . de novat. Λliter Wimenbachius nolle
ut nullam pacti, quam strictam intelligit signiscationem, ad h. t. th. . s a. Observandum est. JCtos tres conventionum statuere quodammodo gradus; primum, quando in contractus nomen incidunt; secunaum, cum nomine desciente, traditio tamen vel factiam aliquod causam conventioni praebet; tertium, quando nec ullum nomen, nec causa sit best: & hoc quidem, nomine causaque desitutum, constanter reperi- turpactum nudum a JCtis appellari, opposui ve ad συναλλαγμα, sive contractum. l. 7. g. l. a.'s imprimιs q. h. t. Nempe generaliter conventiones ita sunt discretae , ut quae frequentiores D dc prope quotidianum inter cives usum liabeut. contractus nominati dicantur. ct quae rariorem. innominatis caeterae, quae contractiium nomen& vim non obtinent, pacta nuda appellentur. Nominati porro contractus ab innominatis nono a certe
128쪽
certe nominum discrimine, quod in morali disciplina absurdum foret . sed re, ni minum discrimine signincata, differunt. Nam quia crebri eruiuo necessu ii quid in contraditis, ideo determinatam ceriamque legibus naturam, lx nomina certa acce: erunt, ulcoque nominati dici coe- erunt. Sed reliqui rariores, nec ejusmodi de-nita natura, nec ordinariis actionuin formis sunt
instructi, nec specificis quidem appellationibus sunt dii lincti, sed per circuitum dc periphrasin sotiti sunt designari, ut, dou iacias, Iacio ut facias, facio ut des. Jam eX nominatis contraelibus, ut actionem producant, alii sola conventione sunt contenti, quidam inaditionem requirunt.
In Conventione sola subsistunt Emptio venditio, Loeatio conductio. Societas, Mandatum: Cur autem his potius quam aliis conventionibus hoc sit datum, ut nudo coiisentu oblisationem pari- aut . nulla videtur alia reddi posse ratio. quam quae in prioribus est insumata; quotidianus earum v liis ac necessitas. Per cui fiam, quae secui dum disertinen contractus a Pactoco uisituit, intelligitur datio, vel factum. Porro, si quis ex pacto convento quid praestiterit, sive id in Delo iive in traditione rei consistat, hoc animo, ut alius viaeissim sibi quid praestet, tunc ratio non permittit, ut is . in cujus gratiam tradita res, vel factum est impletum, suis partibus dest, sed cogendus est reciprocae conventioni 1atisfacere: quod α civi-Ii oc naturali ratione nititur; nam qui cum aliena jactura locupletari cupit, furti instar committit . arg. Laos de R. I. α qui ob causam quid accipit, nec tamen eandem implet, in dolo haerere dicitur, I. ι'. f. Pen:ιθ. de instit. aci. Talis autem sine dubio is est, qui patitur pactionem ab alio impleri, dc ipse tergiversatur. Recte igitur Aristo apud Ulpianum, L 7. g. a. b. t. relpondit. si cauta fusti vel traditionis subiit, esse obligatio. nem. ut puta; dedi tibi rem, ut mihi aliam dares. dedi, ut aliquid sacias, hoc συνάλαγιαα, id est contractum esse. & hinc nasci civilem obligationem. Secundum quae Impp. in I. to. depact. restripsere, quod dici solet, ex pacto actionem
non nasci, tunc eo jure nos uti, cum Pactum nudum est; alioqui cum peeunia datur, secus cum promittitur. ct aliquid de reddenda ea convenit, utilem esse condictionem, neque enim pacto anilius. sed contractu in nominato advertarium ha-ent devinctum; l. 1. C. de transaci. Ex quibus intelligitur. Omne paetum ab altera Parte con-
sunmnarum transires per in obligatiovem inno. minatam, α acti otii praeleriptis verbis esse subjectain. Quare qui diligenter Observat hoc genitinum discritnen inter p. cliim ct contractum, naturam pacti satis intelliget: ac ita poterit definire pactum, quod sit Duorum vel urium in idem placitum Guyensus, qui nee habet nomen certum, nec ab alterutra Parte impletus es. At Operae
pretium est, addi disertinen pacti a stipulatione.
paucis; nam ex professio dicium cst ad tit. I. deverb. obl. Pactum est promissio, quae fit simplicibus vulgaribus verbis; stipulatio conceptis& lblennibus. Pactum fit etiam inier absentes. Stipulatio verbis tantum inter praesentes. P.icta adhibentur ad constituendam materiam cotidi tione, lue contracti ium. stipulatio confirmabat omnia & obsignabat, quemadmodum ae princta ib. a. Inst. de i . O. expositum est.
3. sc) Haec ad des nitionem Pacti; sequuntur divisiones, quarum praecipuae sunt hae: I. Paetum est publicum vel privatum; Publicum, quod aut
per pacem sit inter suminas potestates, aut inter duces belli de Publicis rebus, sine mandato summae potestatis, LF. h. in qua l. particula ante quoI iens exaudienda est, ut videtur. Ait Ulpianus; Publica Conventio est, quae sit per Pacem, quotiens inter se duces besti quaedam paciscuntur. Primo non est pax latine, quaelibet conventio inter duces belli, nec duces soli pactiones publicas faciunt, sed & Principes vel 1iammae P te.iates. Ergo duae species pubscarum Convelutonuin indicantur ab Ulpiano. Principum populorumve liberorum, qui faciunt Pacem, & Ducum belli. res alias paciscentium. Particulam conjunctivam ET, exigeret quidem litura textus; cui tamen est religio Florentinae Lectionis absque ne. cessitate mutandae, potest signo commatis esse contentus. Et ieri ad Grotium lib. a. c. 1F. g. l. quem citat Thonaasus adpos ψ. emendatio, pro his verbis, per pacem, legentis per Principem, ut minime necessaria, suo loco relinquatur. N)II. Divisio. Pactum est vel juris Gentium vel Legitimum.
Proponit s hanc divi nem, sed paulo aliter
explicat Dn. Schillem Ex. 8. th. 9. th. IO. seq. Alii pactum Legitimum vocant venitum. s pactum Iuris Gentium Nndum, quod displicet u issenb. hie, Q. 3. s aliis a Schiis cro m. Ita citatis, qui
129쪽
non male Fubiungit: Nos intellectis rebus, in
RESPONSIO.. Divisio satis per=picua es; Vestiti appellatiori te di licet u tuo chio; es enim inqui , ta-m. es res colucruiat cum riosera divisis ie quinta. Nee Iunius in verbis di μιler, ut tamen ineptiis a stinere satius ducamus. Nudo. τοῦ νιλιοῦ, velli- tuin opponere, sive exemplo, nimis c ι Irigidum.
F smeum Scholium satis declaret. me hic maLD neutras partessequi, quam eos defenIere, qui terminum pacti vestiti inveneruut, reo erendum tamen aliquid erit Autari, nec neutrias partes t Drare, ut Uidetur, Potenti: Si sociari voluissent Autores Eritis termini, forte opsoni ipsispessic, ineptias eorum esse nimιι Irt ιιι, nunc cum disiu Tioue mici isteriali, ut vocant, Dolueru ut diversos pa forum conceptus exponere, frigiuitatis
obse Iio aliis faciti intempestiva Ditiri posset.
Aut cor. Iactu esse entia, quibus pr'prie vestimenta non competunt. MI non prohibitum est, indisinctionibus conceptuum vii terminis meta. Ihoricis. Et hoe intuitu etiam non ineptum foret, quod alii urgent, nudae et Isuntatis opponere vestitam, quam tamen aliijure uo etiam nou nudam , loco vestitae appellare poterunt. quid frequent tus, quam di .nctionem inter materiale ssor male applii a re adjura etiam, qua tota, quanta quanta sunt, sunt immaterialia ' Si has ine-
Itias Iolcramus, cur moDeremur audiendo pa
ctum vestitum ΤJuris G. est, quod communiter intelligit inis. dequci Ulpianus in L . hujus aequitas naturalis est, Iive iuris Gentium, L . iv pr. h. t. Legitimum,uod lege aliqua edictove confirmatum est, Les. cujusmodi pactum pignoris sive hypothecae, redol is, c. ι7. g. a. b. ubi, de pignorejure honorario nocitur pacto actio, quae verba trul ira sunt quivellicant; paritumjure praetorio munitum parita tionem, quid in eo intolens aut obscurum 3 Adde Constitutae pecuniae, L 1. de constitui.pec. Parium donationis, LA. Luit. C. de don. Pactum doti . ct sit, ilia.
III. e) Pactum est vel Expressum, vel Tacitum, l. r. s l. 4. b. Illud, quando clare convenit; tacitum, quod ex voluntate praesumpta colligitur; veluti, quando creditor debitori cautionem. h. et uvam ex ἴluri us, reddit, nisi aliud actuin sit convenisse enim tunc videtur, ne debitum peto Kr, d. l. a. s. l. M P . r.
Uritur illic argum. l. ult. de his, quae in testam. del. qu6d creditor chirographum tradendo, seir bandi medio privet, quod in altero chirogra pho adhuc ei Iupersit. Ego ita existimo, non tam hanc esse caryam, quod probandi infrumentum amistat Creditor, oboc enim ad obligationis cau- Iam non pertiuet, quam quod racile promittat. se non petiturum. Tradendo unum chirographum, aliquid agere doluisse videtur; hoc autem esse, ait Lex, tacitum pactum de non perendo, l. t.
I. r. h. N. ADDIT. His situr Autor iὶ nihil respondet ad arg. tuli. de his, quae in testam. del. a) Sine caui op ponuntur tacita promi o de non peteudo, e pria vatis noulanea medii , id quod debetur mihi. Probandi. quin potius in hac hontanea pri- Uatione nititurpromissum tacitum, is quod pernoni auram privationem issitis medii probandi, L
quid agere voluisse censeat tir. Icilicet tacite pacisci de nou perendo, quod lex Romana non jubet, IeI docet aex natura negotii. At, inquis, eι iam si Autplures chirographi, is creditor unum tradat, etiam aliquid agere voluisse censebituri inique, sed non hoe, quia debitum petere uolit, eapotius KDI, ut debitorem securum reddat, ne idem δε- bitum bis petatur. Adde Struv. resol. ad exeic. 6.th. 3 . Sed distinguendum hete, opinor. inter Vim taciti Pacti. & praesumptionem solutionis, quae ex chiros rapho apud debitorem existente praesumitur. Nam vis tacita cran ventionis supponit, desecto troditi chirographi constare: hoc fictuin, eis e duobus alterum sui traditum, arguit, non de nihilo id esse actu ira, sed ad liberationis praesumptionem inclinandum. Quando chirographum simplieiter apud debitorem absque apocha reperitur. neque de secto traditionis constat. in dubio praesumitur qui 'em solutio secta, sed hoc aliis praesumptionibus aliquando refellitur & eneruntur: li probabilis ratio, perquam in striimentum aliter in manus debitoris venire potuerit, /ppareat. Ac ita iudicatum in Curia nostra. refert Nauta Senator in Decis Mn. die go. Septembr.
130쪽
164 . Chirographum' erat inventum inter res debitoris recens defuncti, qui fuerat cognatus Creditoris etiam defuncti. Heredes condemnati sunt ad solvendum, quia nec de selutione. nec de traditione chirographi liquebat. Ec debit cir ex aedibus cognati defuncti chirographo potiri potuisse videbatur, in causa Holdaeerche Rinneris cum sec. contra Geryt Lous. Meo tempore in casu
plane limili, sub juramento purgationis reus est absolutus imprimis quia praesumptionibus de voluntate defuncti adjuvabatur, in causa Brit Hopperi,contra insintse Plures,ante Festram O. S in . quod exemplum plenius expositum es in Drypr.
Hod. pari. I. lib. 3. c. 2I. n. I 3. Eodem tempore
debitor alius exhibens chirographum , tamen condemnatus est, quia fuerat substitutus Curator magi, ad quem jus crediti pertinebat, eaque occasione Chirographum adeptus dicebatur, cujusi ple contrarium docere non poterat. Alioquin ubi nullae praesumptiones sinistrae debitori Obstant. exhibitio instrumenti solutionem praesuin-.ptam inseri, maxime si chirographum sit cancellatum. La . de probat. Wissendacia. th. F. h. t. ubi respondet ad L Sa. de Furt. Sic a Curia nostra iudicatum apud Nautam reperio, G. in caula Florentii Merici cum sociis,contra Aliam dum Petrum a Jons sali, ante magnas serias 16 3. Actores petebant pretium agri pro mensura supra conventionem reperta, quod sibi negabant esse solutum, instrumento simpliciter apud debitoris heredem extante, sine sequiore praesumptione; Reus absolutus est. Caeterum, redditio pignoris nil nisi jus Pignoris remisitim arguere, docet LI. cod. h. t. quae sortem, reddito pignore, ne at esse remissam; quo minus ipsiuripignus remistiuiaeenseptur, nihil obstare potest. non utique Lex s. C. de Remi . pigu. quae remissionem pignoratiliae obligationis inde colligit; Amancipio, qua pignori fuerant data. hac meu- tesocero tuo tradidisi. ut pignorii vinculum diffolvatur. Puto explicari potius, quid redditio
pignorum arguat, quam ut inde quicquam a contrario sensu colligi possit: plures tamen habet responsiones D. wisse libach. th. IK. h. t. quarum sufficere putamus ultimam. Caeterum, de praesumpta solutione fari, quam omnino a tacita comventione distingvi Oportet. alia dabitur Occasio.
4. IV. s) Pactum quoque in Rem est, vel iuperli,nam; in Rem, quoties generaliter paciscor, nepetam; in Perilanam, quoties ne a certa perin f Pg δ. . sona. veluti, ne a Lucio Titio petam. I. 7. I. 8. h.
Si tamen conventio seriat apiam rem, aut obligationem, licet mentio perlonae. ad quam verba dirigantur, fiat. pactum nihilominus reale est, veluti, profiteor te non teneri, LAO. pr. h. t. Reale pactum prodest heredi α fide juslbri. perionale non aeqile. l. ψο. I LG. g. t. eoae nili per conle-qlientiam, quatenus fide s rante principalem debitorem conveniri nequit. ob beneficium ordinis , Nov. q. cap. I. aut cum tertius pollidet hypothecam a debitore ol,ligatam, cui prodest pactio
perlonalis de non petendo, advertus creditorem hypothecaria agentem, ae No . q. cap. 2. IS. Fr. Otim. mpaepign. OD. Santici. Ia. at. Sic non opus
est i Scholio, quod subjecit D. Thomasius pO.
t N. ADDIT. Forte ramen opus fuisset. cum Scholium illud elarius exprivueti diserentiam pacIi realis es personatis. Igiιur apponamus. Ita vero scripseram : Sed unde dijudicare potero, utrum pactum
personale sit, utrum reale ' Sane adjectiosersenae non satim peryonale Iacit. d. l. T. F. 8. h. t. pro
regula tenendum, Dacta quavis sua natura essere alia, G horum sectus ad heredes s occes rertransire, sive horum ment se Iactasti, Du minus. Igitur spersenalitas pacti ex mentione Perse rum simplici non est arguenda , sed ex peculiari adjectione expressa, vel ea Iacto gis tacite cogiagenda. m. Sch, uer th. ixoc I4. Faciunt L 4o. in pn ff. h. t. ad quam tamen vide ini αλ th. 6.
An detur pactum mixtum 3 Doctores variant Neg. Wisse lib. th. I. Strauch. XII. s. p. ao . qui I respondent ad L s7. s. I. h. t. v. videtur Schilter d. th. I . p. II9. Lis es in acceptione Docii; si pactum in genree, ram obliMιorium quam liberatorium, in reali spersonals disernas. δε-bitur mixtum. Si liberuMris altem, non dabitur. Ictus equidem ad liberatoria renexit in l. T. g. 8. h. t non tamen, ut videtur, animo de Geni, quam potius exempla divisionis adducendi.