장음표시 사용
331쪽
gillatim negetu , idque δια την ανπαναπλη- ρωσιν , quod , inquit, uno abeuute alius cohaerenter succedat. Verum non istud ait Epicurus, nimirum singulas imagines visu non discerni, sed eas a corporibus assidue
venientes omnino sub adspectum non C dere . Quare nequit ejus rei caussa ανταναπληρωσις esse, quippe quum etiam a speculis rejectae emgies continenter serantur, quae , licet non internoscantur singulae .
tamen plane ac perspicue videntur propterea, quod illis ipsum corpus , a quo primum prodiere , cujusque imaginem re se. Tunt, non subjicitur. Itaque Lucretius lib. 4. vers. Io 3. et deinceps, Sunt igitur tenues sermarum consimilesque Erigiae , singillatim quas cernere ne
Quum possit . tamen assiduo crebroisque repulsu Rejectae reddunt speculorum ex aequore visum. Dein
332쪽
Deinde illa quoque , - Και-εν το
περιεχοντι οξειαι, δια το μη δειν κατα βα. Θος το συμπλη M.λα Ῥινοσθαι , non Sunt, opinor, Gassendo, nec caeteris bene per. cepta . Nam συςασπι oξειαι meo quidem judicio sunt imagines, seu concretiones ato morum , quae puncto temporis fiunt et dissolvuntur; quomodo οξυς καιρος est, cujus opportunitas momento exsistit ac elabitur . Itaque easdem secernit ab illis, quae sem antur επι πολυν χρονον , idque δια την αν- ταναπληρωσιν ; quum istae contrariam ob caussam, nempe, το μη κατα βα-το συμπληρωμα γινετ θαι, subito coa, tescant ac dispergantur.
Paullo post Ieguntur ista , ' Ουδεν
γαρ τουτων αντιμαρτυρει ταις αισθησουσιν , αν βλεπp τις τινα ποπον ταs ενεργειας, ινα καιτας συμπαδ εας et c. ubi cum Cassendo ac Menagio εναργειας scripsi, quamvis in vul. gatis codicibus ενεργειας haberetur. Mei bo-mus ex ingenio inseruit, τα ειδωλα ποιει- ται , sic, τινα τροπον τας εγεργet aes ταδωλα ποιειται : quo nihil inscitius. Iidem
333쪽
Gassendus ac Menagius deinde nolunt Dδει και νο/ώζειν , ut in Basileensibus ae Stephanianis libris , sed και νωλε - ζειν praeserunt , ut in Romanis editum. quos sequitur Mei bomus. Contra nos illud magis probamus , idque referimus ad supe
Neque enim aliter illam in sensibus, quibus externa percipimus, συμιπαθειαν απιτων εξωθεν esse Epicurus voluit, nisi quod eadem , εχαισιοντει τινος αυ των εξωθεν , a nobis percipi ac cognosci existimavit . Lege caetera. Iam quae his subiecta sunt, ' Ουγαραν αποσφραγισαιτο τα εξω etc. usque ad ωκεως ταις φναις χρω λενων, pariter a Laeditii interpretibus male exposita: quibus ad dendus est etiam Joach. Κuhnius; cui prae terea nonnulla in graecis emendanda haud recte visa sunt. Meibomum taceo, qui cum, quod erat clarissimum atque apertissimum,
non videret, di missimum hunc locum vin
334쪽
cavit, omnesque , ait , interpreter errare , se autem illum res huine parvis et evidentibus, inquit, emendationibus; quas verius, credo, evidentissimas ejusdem loci corru.ptiones dixisset. Sic porro edidit; Ου γαρ
επεισιοντων ημων etc. Tum ita de graeco convertit: Neque enim aliter resignare pos-ιint , quae erara sunt , naturam suam coloris scilicet atque formae, quam per acrem , qui inter nos et illa medius est , ac per radios , aut qualereumque fluxus , qui a nobis ad illa manarint. Itaque videre nos formis quibusdam a rebus ipsis ad nos penetram,
bus . Mirum sane , suisse tam hebetem. Epicurus negat , externa consignare potionstaram suam per aerem interceptum, reuper radior, reu per alia quaevis siluentia o nobis ad illa ; ex quo recte colligit, id
335쪽
fieri debere per imagines a rebus in visum incurrentes . Meibomus vero ponit , non oliter resignare posse , quae extra sunt, naturam suam, quam per aerem se per radios etc. tum infert idem illud , quod sequitur e contrario , videre nos formis quibusdam o rebus ad nos penetrantibus . En igitur , ut hic locus sere , quemadmodum vulgatus est , nobis interpretandus videatur et Neque enim externa naturam suam
coloris ae formae consignaverint per aerem interceptum , neque per maloi, nego: p rosia quaezis siluentia a nobis ad ilia ;quomodo id faciunt per e gies quasdam con
timilis coloris ae formae , a rebus ad nos advenientes , apta magnitudine , ae in P;- um sive tu mentem celeriter incurrentes. Vertimus autem eriles similis coloris. ociormae , quia legendum conjecimus O Lo-
336쪽
-ρφων, hoc est, per eriles colore ae forma similes rebus ipsis . Inepte Gassendus
pro Osu οιο α ρφρουν subdidit os Nων .Post haec , illa etiam , F Eιτα δια ταυτην την αιτιαν , usque ad εγκαταλειμμα Ψου mihi breviter enarranda sunt,
utpote Ioachimo Κulinio, Aegid. Menagio
atque aliis neutiquam intellecta . Meibomus . insuper αποδιδουντος ac σωζοντος depravavit, edens αποψοντες ac d tum male praetulit mendosam Romanae editionis Scripturam μορφη δε ες ιν αυτη, Basileensi ac Stephanianis j p pri αυτη . Quod idem etiam Gassendus secit ; qui sua illa omnia mutandi atque vertendi licentia , qua totam hanc Epicuri vitam plane corrupit, sic ista mirifice vitiavit, ac prave admodum interpretatus est. Vide jam , utrum haec ipsa , quae idem Gassendus, ut in lucem prodierant , satis intricata et in quibus nudus sit sensus in suis adnotationibus dixit, probe a nobis ac dilucide eX-
337쪽
quis unum et continuum sit , quod visum imprimit, cognationemque ejus, quod ei sub jicitur , eonservet, pro fultura inde sibi res-pstudente , ex atoinorum soliditate altius efficia ; ob hanc caussam, inquam, quodcumque visum acceperimus , Ieu formae , rive accidentium , mente aut sensibus impressum, Vsa est forma solidi corporis, expressa juxta coriunctam ac continentem densitatem, sive est id, quod in animo ab solidi simulacro relinquitur. Porro quod visum impri
sero b dixit, το ἐν και συνεχες και
quo imagines ad nos continenter adfluunt, quodque eas omnes eodem ordine ac situ partium sulcit ac sustinet ob ejus solidita tem ex atomis constantem . Quippe istud , haec κατα τον. συμμετρον επερεισμ
338쪽
μον εκ Tnς κατα βαδ)os εκ τ' capεμνιι των ατομων πλασεως , significant. Ex hoc autem , nimirum quod illud , quo visum imprimitur, omnino Sit To εν και συνεχεσκαι-την συμπαθειαν απο του δεοκειμεν , hene concludit Epicurus, δε αν λωβιωμιεν φαν ασιαν , μορφην αυτην ειναι του ς γρεμινιου. Quam inscite Gassendus, quum isti non videret, pro vetere ac recepta scriptura και ηυ αν λαβωμεν, supposuit καταλαβωμεν, Menagio id licet adprobante ξ Quo sane rectam Epicuri sententiam omnemque vim ac consequentiam sermonis evertit. Jam επιβλητικως perinde se habet, ac κατ επιβo. λην, per impressionem: qua voce in eadem re utitur Tullius Acad. quaest. lib. 4. cap. 18. Cum visa in animos imprimuntur i, non
vos id dicere , inter ipsas irepressiones nihil
interesse . Κατ' επιβολην porro dixit Thc- misi ius lib. 3. de anima, Cσπερ γαρ τ'
ςερησιν etc. quod ipsum ex Platone appellat smρεισιν . Quum vero deinde συμβεβη S 3 κ τοι s
339쪽
κοτα , accidentia verti . Quintilianum sum auctorem sequutus . Sunt autem συμβεβη- κοτα, opinor , praeter figuram aliae corpo. rum qualitates, quae sensibus percipiuntur. Postea το πυκνωμα, exposui eontiueu rem densitatem , imaginum videlicet, quae a solido perpetuo mittuntur . ejusque essi. giem in animis consignant . Eodem modo Augustinus πυκνωμα latine dixit imaginum constipationem et densitatem epistola ad Dios. corum , hanc ipsam Epicuri opinionem deis clarans . Tandem εγκαταλειμμα του Gassendus quidem reddidit, corporis super ficiem , quae relinquitur ab revolante sim Dero : at ego vero , id esse potius effigiem , quae a simulacris relinquitur, sive imprimitur in animis , multo verosimilius iudicavi . Haec enim vis est hujus vocis σπικαμ
αλειμμυα, si bene consideres: quae non
tam id , a quo res abscedit , quam id , quod adfert ac linquit alicubi , proiecto
340쪽
dacior heic, quam alibi. Gassendus: nam plurima ad arbitrium addit, omniaque mis.cet ac turbat specie corrigendi . Tum in commentariis inquit : Visam est hoe membrum supplendis, quasi manifeste deficiens, vel ex eo, quod illud δε και eo διηνααρτηιαενον etc. per ime rusponit, grammissam de veritate sententiam . Atqui nihil omnino deficere, istaque per belle cum superioribus convenire , si quis mentem adhibuerit , sane fatebitur. Oratio enim Epicuri est hujusmodi : και δε αν λαρωμεν