Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

81쪽

tum expunxeris, locus erit omnino per i. Cuus, itaque admodum facile explicabitur: Homeri versus ex rub;eetione recitari decrevit , nimirum , ut ubi primur desierat, inde roximus inciperes , ut ait Diraebidas in quinto Megaricorum. Versus autem c quos ita recitandos statuit maxime erant hi atavique Athenar incolunt ta es qui sequuntur . Hoc autem, ut Homeri carmina at ternis ordine canerentur, quinto quoque anno Athenis fieri consuevit festo Panathenaeorum et de quo testantur Lycurgus Or tor , Plato ac Aelianus apud Menagium . Verum Plato, quem Aelianus sequitur, non Soloni hanc legem, sed Hipparcho tribuit. Pisistrati filio . Plura de his. quem toties nominamus, Aegid. Menagius, ac qui Aelianum adnotationibus illustrarunt. hist. varilib. 3. cap. a. et lib. 13. cap. I . 'Ohiod modo conjecerim. -ουν Ouηρον - η Πεισις pocros adulteriua esse ; quodque idem non raro in hisce commentariolis meis de aliis Laertii Iocis existimem, mirum nemini videbitur,

qui .

82쪽

qui In eius lectione fuerit paullisper exe citatus. Sunt enim hujus auctoris libri reserti: ut vix ulIus e tot Graecis scriptoribus Laertio corruptior reis periatur. Saepissime Aeg. Menagius: manus est Laertius additamentorum: Τεισρε α βεβλεμενοις refertus est Laertius . quod lib. 6. secl. lib. seci. so. lib. eod. feci.' et alibi profitetur.

. VI.

Epigramma Solonis de annis, quibus hominis vita finienda est, exponitur et emendatur.

Ad haec Η. Stephanus: Pro αγυιας non dubito, quin reponi debeat aliud vocabulam a .

83쪽

2,2 EX LIBRO I.

quum , nec sentenna 'commoda ex hae heu ne elici possit, nec metri Iex eum admittat. M. Methomus ex ingenio substituit idque interpretatur eeler ter, satis inepte.

Nobis videtur αγυια. una tantum littera abjecta, in hunc locum quadrare; ac non incommode carmen sic legi posse , Και μεταποιμον αγυια τυν , ωδε δ' ἀειδε quod hanc sententiam continet, Ac remo

se tu quidem mutila haee id est, εξηκονταετη itaque cane, O γδωκονταεTn etc. est enim αγυιos, membris mutilus. Vult igitur Solon, numerum sexaginta annorum maneum esse, atque aliquid deesse ad vitae in. tegritatem, quam annis Octoginta constare

significat: quod merito Aldobrandino ac Is. Casaubono mirum videtur ; quum is alibi spatium vitae humanae septuaginta annis definiverit. In eodem versu, quo de agimus. scripsimus etiam ταδ' pro τοιδι : est enim apostrophi nota, quam pro tota habuerunt Laertii editores et itaque aliquanto altius , ubi apostrophos modo notari solet , Ioca

84쪽

DI G. LAERTII 2IAddendum et hoc , primam in αγυιὰ a Solone productam fuisse, vel quadam licentia, vel ut ab αγυιοι, viam significante. quam brevem esse constat caeterorum poetarum usu ac consuetudine , distingueret. Nisi sorte particulam cti, aut γε ab eo in-

f. VII.

AD SECT. LXVII. LIB. I. IN SOLONE .

Epistola, quae a Solone ad Croesum acripta fertur, expurgata .

85쪽

που, omnino esse παρεμβεβλημενα , quum primum fuerint ab indocto quodam in oracodicis adscripta ; qui, quod epistolae totius sententiam non perciperet, eadem adnotaverit, quasi explicandi caussa, cur Solon

mallet in Croesi regno , quam Athenis de. gere. Nam, si Pisistratus per vim dominabatur , qui poterat Solon Athenas Croesi

και ισα; hoc est , sibi prae omnibus illas esset, ut habitaret in libera eisitate . . . et vita esset Deundior, ubi omnibus idem aequum justumque est Tantum, inquam, Ob eam caussam ; nam caeterum ait , sibi optabilius esse, vitam apud Croesum age re, quam Athenis. Datae sunt igitur hae

litterae, si tamen unquam datae sunt, a Solone ad Croesum . qui eum ad sese i vitaverat , antequam tyrannidem Pisistratus occuparet. Respondet autem Solon, se ad eum venturum esse , non ut apud ipsum

maneat, sed ut aliquandiu ejus hospitio utatur . f. VIII.

86쪽

ant , nisi ita accipiantur , Se ob graetum sermonem , Seu, quem cum Graecis aut a Graecis habuisset, Distem com quatum, eus' dem ob invidiam , quam in patria rabiliret , perire. Est porro vis et acumen in verbo σωλναι, quod Anacharsis ad animum refert, quum απολήσ.θαι , quod illi oppcnitur . de corpore dicatur . Est idem , ut arbutror, quod heic ait, δια λογον Eλλαδασα ditiνω, ac quod infra ad Crocsum scrubit s

87쪽

as EX LIBRO I.

hit, se e Graecia in Scythiam reverti, re Iiorem factum; et quod de eodem Lactantius instit. lib. 3. cap. as. Eui philosophiamne somniasset quIdem, nisi et tinguam et graecas luterar ante didicisset. Verba, de quibus loquimur, ex Ambrosio Meibomus vertit, sermonis et disciplinae gratia se ex Graee a servatam: similiter Aldobrandinus. ex Graecia quidem propter sapientiam ineolamem se redisse, eorum vim ac significati nem non adsequuti . Nec sane. quando in Graeciam eruditionis ac doctrinae caussa profectus est Anacharsis, in aliquod periculum incidisse, a quoquam traditum est.

AD SECT. VI. LIB. II. IN ANAXAGORA .

Timonia carmen prave a Mei trici redditum. Illustria de An xagora locus ex Aristotele , non intellectus.

explauatur is

88쪽

Haec Τimonis carmina male sunt ex priori interprete a Meibomo versa ; maxia me illud οτι δ', νοος αντον, Sic , t Lm m nrnon defuit illi. Ita namque reddenda videntur, Et Anaxagoram fuisse Munt fortissimum

heroa mentem nomine, quia ment ei, quae subito eongregans omnia composuit perturba ta prius. Porro quia mens ei, esl, quia memtem is voluit este, quae prius confusa ac perturbata digesserit: scripserat enim , Παντα 'χρημιτα ην os in , ειτα νουs--τα διε- Rod λησε . Sed idem ipse Anaxagoras jure ac merito reprehenditur a Platone in Phaedone , ab Eusebio praep. ev. lib. I 4. cap. I . ab Clem. Alex. strom. a. to m. I. pag. 43 s. edit. Venet. denique ab Aristotele Propterea, quod, postquam rerum Omnium

descriptionem mentis infinitae vi designari ac confici posuit in principio voluminis sui; postea, inquam, quum ad singula, quae in

natura contingunt, declaranda ac explicanda .desertur, nullam sere ejus mentis, quam ab initio statuit, habeat rationem . Missis caeteris, verba Aristotelis, quin

89쪽

rum significationem ac vim doetis recentioribus non fuisse perceptam deprehendi, ex lib. I. cap. 4. metaphys. descripta. brevia

loco primum arbitror, illa, Και o ταν αππι σp δια τιν ασιαν, Aristotelem εκλειχρυ- κως ita dixisse, Et quoties nescit, cur qui piam sit; quod Itali ad verbum, E quando non sa II pereΘὸ. Alibi idem Aristotelcs. ἀπ με αιτιαν, apud H. Stephanum in thes. graeco. Jam, quod sequitur, Tos, cro. do equidem a τοτε nihil differre ; quemas modum se ιν ὀυ aliquando, εςιν omου alimbi apud Graecos significat. Qtiare illa. Καιοταν απορησp λα τιν αιτιαν , εξ αναγms

da esse , Ae si quando rei caussam nescit, tum necessitate adstrictus mentem advocatis, Caeteri, vel quod haec iis 'non bene co

gnita . vel quia parum diligeuter animad-

90쪽

DIOG. LAERTII

vem essent, quum graeca perperam distinxere , tum valde ineptam assinxere Aristoteli sententiam, Vallium interpretem sequuti, hanc nempe, qui dubitat, propter quam causIsm necrasorio rat, tune eum intellectum aDrahis. Antecedentia Ανοιξα- γνας τε γαρ etc. sic idem vallius, Num et Anaxagorar, tamquam machina , utitur intellectu ad mundi generationem. Jam totum Aristotelis locum. Aναξα- γ' αἴ τε γαρ etc. quem supra adtulimus placet latine translatum exhibere: Nam et Anaxagoras mente , velut machina, utitur ad essectionem mundi , ac, si quando mμμpiam rei caunam ignorat, tum neeeuitare coactu1 eam advocat. In caeteris vero pro cauIIa eorum , quae fiunt , omnia priui , quam mentem , adducit. Addenduν porro Aristo-'teli Plutarchus' lib. I. cap. 29. de placit. philos. ubi ex Anaxagorae opinione, Α μεν ωναι. inquit, κατ' αναγκην, α δε in F ει-

Baylium dict. crit. U. Anaxagoras not. E.