Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

발행: 1788년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ax LIBRO II.

Ambrosio vertit Me ibo mus , Eosque cometas velut seintilias. ab aere vibrari. Alii

enim cometae sunt, i alii, quos vocant os

διαττοντας , quos bene latine dices irasci. entes , vel transilienter stellas. Trajectiones stellarum habes apud Tullium in libris de divina t. quod heic adnotat Aldobrandinus. Ας Ῥαs λαττοντας etiam in AristoteIe Iegas in problem. quos et nominat

92쪽

Intelligis , opinor, qui Sint, ac quomodo gignantur οἰ δυαττοντες; itaque errain re Aldobrandinum sic explicantem, eis enim et astra et eaelum ipsum igne constare Iabat Anaxagoras , verisimiliter aiebat stelliarum trajectiones , quasi relativas esse aere prosilirent. Non enim

ab aere οι διαττοντες, sed ab astris, velut scintiIlae, prosiliunt, aere vel vento concutiente.

3. XI.

AD SECT. XV. LIB. II. IN ANAXAGORA.

De Anaxagorae sepulcro Inscriptoque epigrammate. Aeliani verba, quae dissiciliora putantur, en data.

93쪽

Hoc idem epigramma scripto tradidit Ae- Iianus var. hist. lib. s. capite Is cui hic

titulus, Emτωλβιον καιαυτου. Caput vero ipsum, tale est: οτικώπ tro επιγεγραπται Αναξαγορ , , o πλειςoν , επι τε - -- nσας Ουρανιου κοσμου κειται Aναξαγορας. στι και βω-s αυτορ ις αται . και ἔπι - γραπται, s μεν νου, o αλη, εια . Sed de hujus interpretatione capitis magna 'inter doctos dissensio est. Nam ο μειν , se duas aras Anaxagorae positat demonstrare videntur, alteram mentis, alteram veritatis nomine, inscriptas; quum tamen dicat A Iianus , unam eidem constitutam suisse . Quare Cuperus ac Gesnerus locum esse cor

rigendum putant, ille sic, οτι Mia

interpretati, Κuhesus quidem ita: God ara

94쪽

DI G. LAERTII

33 quoque Anaxagorae posita sit, in eaque insculptum, auus mentis, alius veritatis nomen fuisse tradat ; PeriZoilius. autem, Aram comaeeratam Anaxagorae pluribus in locis , et hane, mentem , illam, Perusium constina

tam praeferre. Sed hi certe non, quam Aelianus revera tradidit, sententiam enarrare , verum de ea, quam potuit dicere, hariolari ac divinare mihi videntur. En sane verior ac simplicior explicatio. Και επιγεγραπται , δ

est, Et arae quidem mentis, tumula verit tis nomen inscriptum ; illud ipsum nomen scilicet, in epigrammate expressum; quod ad verbum latine sic efferas: Heie, qui pla rimum veritatis, ad finem transgreIIus caeritistis mundi, jacet Anaxagoras. Quod . autem τυμ.sus seu τας os in superioribus diserte non exprimatur, omnino nihil obest. In est enim profecto in eo, quod talis inscriptio tumuli suisse dicatur.

f. XII.

95쪽

g. XII.

AD sECT. XXXXII. LIB. II. IN SOCRATE .

Quo modo ι Σπι --Aππτεω , scriptum de Soerate accipcre oporteat.

Haud probe haec ex Ambrosio Mei bo-mus, Festit et ataviam sbulam; et Aldo-hrandinus, Ferit et fabulam aeropico more. Sensus est, Sed et Aesopi fabulam versibus

serat. Lege locos Platonis et Plutarchi, alteritis ab Aldobrandino allatum, alterum a Menagio. . Non dissimile, quod in prologo Phaeder se fecisse profitetur: Aesopus auctor quam materiam repperit , ne ego polivi versibus renariis.

g. XIII.

AD SECT. XXXXVIlI. LIB. II. IN XENOPHONTE.

LaetiII sententia de Socrate Xenophonti ocetarrente aperitur.

96쪽

Recte Stephanus τουτον edidit, quum an tea legi matur, Tmtoν.. ριπαντησαντα Σωκρατην. prave et i Am editio Romana, Titπον απαντησαντα Σωκρατιι. Socratem epimτεινυ την βακτηριαν , non autem Xenophon. tena. v cIc idon citc phanus adnotavit: in quo Laertii interpretes lapsi sunt. M, Methomus, qui deteriora probare solet, et ipse Amstet da mi vulgavit. Τουτον απαντησαντα τει, Romanam editionem sequutus, quum Ste.

phanianam sequi debuisset. Peccat is tamen, quem modo laudavi, H. Stephanus in thes. ac Ioachim. Κulinius heic, quod, λατειναι την βακτηριαν, expGnant, intentare bGculum: ego melius, praetendere baculum, quod se eit Socrates Xenophonti occurrens, quo eum paullisper in angustia tramitis εν ς ενωπα,

moraretur, interrogaretque ea, quae ab Laertio narrantur. Totum hunc locum omnino

vitiose Aldobrandinus, Xenophontem in bivio Soerati obvium, aiunt, porrecto Sc

pione , eum accessu prohibuisse . Male enim in bivio: male prohibuisse aecessu: male de pique a Xenophonte prohibitum Socratem IC x nam

97쪽

nam contra accidit. Is igitur sic interpretandus est: Huic Socratem, Hunt, in angiportu obvium , scipione praetento, ne iram riret , prohibuisse , quaeremem etc. f. XIIII. AD SECT. LXXXV. LIR II. IN ARISTIPPO.

De Eliaea Seeta ad Cyrenaicam comparata. Non peroeeptum locum Laertii ae vitiatum ab Ia. Casau noac Nenagio fuisse. Erratum AldobrandIni.

98쪽

DI G. LAERTII 3

opinor , haec intelligunt, Ου μιυ αλλα καρτους etc. Sed et a Phaedone prosector perre- quamur , quorum principes Eretriacos vocabant : sie porro se habent . Tu vero ne auridias . Nam alia sane Laertii mens ac sententia est; quam verbis, non modo puris

illis quidem ac elegantibus, sed omnino claris atque perspicuis expressit. Quid enim intererat, ubi eos, qui ab Aristippo orti sunt, Sese enumerare velle ait, dicere, illos quoque sibi esse mandandos litteris, qui ab Phaedone venerunt de quibus, quippe quum ad Aristippum minime pertineant, nullum revera in hujus vita deinceps ver bum facit. Quod si omnes praeterea, de quibus erat hoc secundo libro acturus, nominare Laertius vellet ; quod tamen hoc loco haud fuisset consentaneum; non tantum diceret, de Phaedone ejusque discipulis sibi suturum sermonem , sed etiam de Euclide ac Megaricis caeterisque, quorum vitam ac placita hoc eodem libro comprehendit . En igitur, quomodo verba superius al-

99쪽

Iata Iatine explicanda putem : Age One , Cyrenaicos ab eo profectos pera qgamur , qui se ipsos, alii quidem Hegesiaeos, alii Anni-eereor , quidam Neodoreos nuncuparunt . Enim vero etiam orti a maedone , quorum prine pes Eretriaci , ita se habent. Nimirum, quemadmodum plurimi Sectatores Aristippi non ii quidem, aut Aristippei, aut Cyrenaici ; sic etiam nobilissimi quique a Phaedone profecti, non Phaedonici , aut fliaci, quae patria suerat Phaedonis, sed ab Eretriate Menedemo , qui est a Phaeis

done tertius , Eretriaci cognominati sunt; quod tradit Laertius seel. io s. et Ias. Sic

.vero omnia inter se apta ac connexa viden.

tur. Nam, postquam dixit, Age nune, Cyrenaisos ab eo profector persequamur , qui

etc. statim per haec υισιπηου-etc. eosdem instituit percensere , ac diserte de Hegesia, de Anniceri ac Theodoro loquitur : Dein Cyrenaicas opiniones copiosius exponit . Igitur corrigendi sunt juxta ea, quae hactenus explicavimus, Iatini inte pretes Laertii Ambrosius, Mei bomus et Ab.dobrandinus. Sed

100쪽

Sed hic praeterea. Aldobrandinus db eo, reprehendendus est a nobis, quod ita scripserit in commentariis ad hunc locum:

De Orenaicis igitur primo Deo Laertius estae urus , secundo de Eliaris a Phaedone pro. fretis, tertio de Mgaricis, quι sunt ab Emeliis , in quibus Diodorus, Stilpon, Criton,

Simon, Glaucon, Simmias et Cebes a Gemrio videmur numerari . Est enim valde ridiculum inter Megaricos philosophos, qui sunt ab Euclide , Socratis amicos ac audiis tores Critonem , Simonem , Glauconem , Simmiam ac Cebetem collocare, aut certe ab Laertio positos suspicari. Profecto meminisse eum oportebat ejus ordinis, quem Laertius in vita S ratis extrema sibi se vandum proposuerat, de hujus discipulis aesectatoribus scriptum. Nam Antisthene ac

Platone, de quibus erat sustus dicendum, quippe qui discipulorum copia floruissent, ad alios libros rejectis, caeteros Socraticos hoc libro complectitur, exordium ducens a Xenophonte. Tum de Aeschine , Aristippo, Phaedone . Euclide verba facit, subje-

SEARCH

MENU NAVIGATION