Praeclara ac diuina quaedam quatuor doctrina, et sanctitate illustrium abbatum, Ephraem, Nili, Marci, et Esaiae opera e Graeco in Latinum conuersa, Petro Francisco Zino, canonico Veronensi, interprete

발행: 1574년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

sE IPSUM REPREHENDIT,

nium principium est Deus. Flumina e sontibus m ' nant,& leges a diuina sapientia. Fructus scri terra, si tamen e coelo fuerit irrigata. Aded nihil per se fieri . potest. Dies suggerit lucis copiam,sed tame indiget radiis Solis. Sic & ab hominibus bona prouenitit, scd I ei gratia persciuntur. Sol lumen cotincti sed coelo indiget,in quo requiescat. Pariter & hominos sancti indigent Deo,in quo consistant. Neq; splendor sine

igne, ncque sine tenebris nox. Mutuo cnim omnia

indigent auxilio. Atq; ita suum indicant moderatorem.Hoc eget illius ope, illud alterius. Nihil sponte sua est in rerum natura. Nemo enim seipsum potcst facere.Nam siquis seipsum faceret, is cssEt antesi fieret.Quomodo igitur postea factus esset3Quod enim ςst,anteu fiat,non cgct,visat id,quod est,neq; alienum requirit auxilium ad eius,quod est, constitutionem.Solus igitur Deus non factus. Sponte enim seipso fieri secum pugnat. Neq; ignorat Deus seno esse factum. Neque enim, ut nos, infantiae principiuhabuit. Non est ignarus essentiae sitae. Neq; enim ea

illi quisqua tribuit. Novit id, qΤ est, & superat oem

hominum cogitationem. Non inuidet,sca parcit nobis.Neq; cnim audire possumus principium rei,quae

non est facta,quoniam ne dici qui de potest Rei principio carentis principium intelligere non valemus. Exo. 2 o. Neque enim tanta habcinus intelligendi facultate. Terrena Deus e mole Sina locutus cst,& populi co-i tremuit multitudo. Quid igitur,si coelestia loquatur faciomusΘE terra locutus est,& homines innumer bilcs cxhorrucrunt. Quid faciemus,s e coelo nos auu . 1 o. i loquatur λ Orauit populus ne Dei vocem audiret,&'Deus id illi conccssit,quod petebat. Deu orauit Μοses,ut cum populo permaneret, & pqrierunt multi, quia no poterant ad naturam diuinam appropinquare. Ostondit igitur Deus seri propter iustitiam tua vi peccantes immedicabile plagam acciperent. Itam popercit

72쪽

pepercit nobis,subduxitq; se,ut viveremus.Sic etiant arcana tegit, quae capere non valemus. Accessit ad Aaron,& cum filios olus reos inuenischoccidit eos.

Accessit ad populit, & multos peccatores interemit. Quamobrem si diuina nobis dixerit,& non crediderimus,nos omnes inici sciet. Iccirco nobis ea n5 diacit,quia praeuidet,nos non esse credituros. Rccte igitur facit consulens nobis,ne moriamur. Non tribuit nobis tantam intelligentia, ut liberae extinguat propositum voluntatis. Maiores no cxhibet vires, ne naturam confundat Benignitatem non exhaurit, ne ab improbitate superetur. Non facit holes AngeloS,ne . potestates peruertat. Non facit Angelos Cherubin, . ne ministeriapcrturbet.Τantum cuique largitus est, quantum natura quaelibet creata capiebat. Naturas constituit,& reperit eas misericordiar, Vtpote mut

biles,indigcre.Eis stipsum sic impcrtiuit, ut subsisterent, quod amplius era condidit, habita imbecillitatis earum ratione. Congruentem item dedit intellia gendi facultate,ne superbiae causam praeberet. Que- admodum qui pueros ad malum cxercent, ipsi magis sunt reprehendendi.Dedit, quod capere poterant,&ignouit,quod no poterant. A nemine enim, quod viares eius superet,exigit.Nolite igitur,d mortales,p tentiam ipsius incusare,st naturam vestram nequiuerit facere capaciorem. Non opifex in causa, sed ipsa natura. Aurifex habet artem,qua dirigit opus suu eiq; tantum tribuit,quantum capit, & non amplius,

quamuis multu illi auri supersit.Sic & Deus, quavis omnia possi non tamen plus tribuit, q rei cuiusque natura patiatur. At materiam ipso secit. Ideo ipsium

laudate,qui tantam varietatem constituit.Nemo aurise ut auri materia adaugeat,seipsum auro adium git.Nec Dcus,cum omnia miracula excogitailet, s cit ut materia naturae suae similis esset.Magnas rebus

procreadis diuitias effudit. At quod factum cisci i

73쪽

sectum,nec cogitauit,ncc inueni nec secit. Uultis videre facilitatcm eius immensam 3 Ccelos,& quae in coelis sunt,uerbo procreauit. Ex quo patet,eu multo plus posse, sed natura ipsa procreata plus non capita Quanto verbis praestantiora sunt opera, tanto sine comparatione rebus creatis Deus antecellit. Fecit igitur omnia ad cuiusque utilitatcm. Nulla coactus necessitate tot differcntias inuenit, quoniam de primis experimentum dedit in secundis.Non tantae pulchritudinis causa necessitas extiti alioquin opus alti Psalm terius esset,non autem Dei. Necessitas enim libora I 2. cxcludit voluntatem. Omnia,quae voluit,fecit in coe Gen. I. Iis S in terra,sicut diuina scriptura testatur. Rerum

ordo Dci laudem celebrat.Malum no est boni causa, neq; ad pictatem adducit. Si malum prius extitisset, bonum heri non permisisset, alioqui non suisci m lum,sed bonum. Si materia costitisset aduersus Dcu, cum csset inanimata, cum illo pugnare no potuisset.

Sin dixeris materiae alam esse cofusionis actionem, absurdum est existimare, animam csse actionis motum.Nihil enim eorum,quod quisqua nostrum facit, anima cst. Materiae actio,inquies, ex quodam collaudante consistit. Magna stultitia sit, sternum aliquid

inesse cxistimare in materia, quae in continua alteratione mutationeq; versatur. Quicquid enim mut

tur,caducu est. Quomodo ergo quod est mutabit sit aeternui Nihil igitur sempor fuit, nisi solus De quo egent omnia.Ipse enim sponte sua secit illa, noautem ulla adductus necessitate. Et singula fecit, quemadmodum voluit. Et voluntas eius nulli subiecta est necessitati.Ideoq; ca, quae secit, non sunt illi

coaeterna. Si cnim voluntas cius necessitati coniuncta ellic coaeterna illi forent ca,quae procreauit. Et procreatio voluntati congrueret.Verum procreatio non erat necessaria,nam coaeterna illi suissent, quae

sunt procreata Et sic esset assectionum expers,ut v

74쪽

luntas eius,atq; adoratio.Iccirco non ex necessitate

sibi constituit adorationem, alioqui, ut adoraretur , ca,quae secit, secisset sibi coaeterna.Neq; enim quicqex eo patitur, quod a gentilibus non adoratur,ncque

pro adorationum varietate commouetur, neque ad

indignatione impcllitur, quod impersecte a Iudaeis adoratur. Neq; propter haereses perturbatur, st sibi

ex parte tantum exhibent adorationem.In omnibus

enim sine perturbationc ide ipse manet,qui erat anteil omnia procrearet, ad hunc usque diem,& dei ceps in sempiternum . Rerum est omniu causa bonitas cius.Et naturae torminus iustitia ipsius. Sapientia vero rerum ordine & varietate declaratur.Dedit igitur nobis,o mortales,ut dixi, quod capere possiimus, habita virium nostrarum ratione. Caeterum,& si nuhil eorum,quae fecit, ipsum capit, genuit tamen sine principio cae substantia sua filium suum, non ex nocessitate,aut eausa aliqua, quemadmodum diximus, elim de Verbo loqueremur,ut bonitatis eius accipe-xet plenitudine', quoniam naturalitor ipsum ex suta stantia genuit.Omnis aute eius natura a necessitate, dc causa seiuncta est. presertim quia voluntati naturam miscuit,& utraq; cu bonitate coniunxit.Bonitas enim plenitudinem ostendit, quia genuit,a quo naturaliter caperetur.Natura autem dignitatem, quia noindisnus,qui capit,vtpote filius,non factus.Porro voluntas necessitatem cxclusit quia no propter aliquid

genitus est, sed vi Cmper persectum esset mystcrisi

aeternitatis.Et ut non dicamus voluntato necessitati

sibiecta naturaliter Dei filium esse genitu.Iam Spiritus sanctus no genitus, sed proeessit ex substatia P tris,non imperfectus,neq; promiscuus. Neque enim alias Pater cst,alias Filius, sed Spiritus sanctus plenitudinem habens bonitatis, & in diuinitatis testimonis procedens, qssi Pater no ulla perturbatione,auxtEpore,aut neeessitate, aut mutatione, alia e causa

75쪽

filium genuit, sed natura ab omni romota necessitas. te,aliumq; consortem volens non genuit, sed produxit Spiritum sanctum,no anto filium, ne dicamus necessitati voluntatem eius cste subiccta. Noq; timuit hominum dubitationem, i quodamodo impatibilis existens genuit, hilcns demonstratione Spiritu fiat ctum, quia non generans secundum scipsum produxit, sic & generans filium secundum seipsum genuit

sine porturbatione.Neque enim imminutus est pro'

cedente Spiritu sancto,ut filii generationem pertum, bationi cuipiam obnoxiam possimus suspicari. Qvq4 autem post filium dicimus Spiritum sanctum. Id notempus, sed personam significat. Spiritus cuim & verbi eadem est aeternitas. Nam ct nos in verbo pronuntiando spiritum nostrum movemus,&cum verbo spiritum producimus. Pater igitur nec tempore indi .suit in Verbi generatione, nec ullo temporis spatio post Verbum produxit Spiritu sanctum. Quamobrect Sanctae Trinitati diuinitas cst coaeterna. Pater, Filius,& Spiritus sanctus,tros quidem personae sunt, sed una substantia,atque una diuinitas. Quapropterct Deus unus est sancta consubstantialisque trinitas

Et quod sit Verbum in spiritu, dicit de nobis Daui , quia spiritus cst in orc nostro. non st similis sit conipositio in ipsa diuinitate, sed ut exemplo, quae dictaiunt,intelligantur. Quantum igitur capimus,intelligimus dc Deo. & quantum serre possumus, tantum ab eo accipimus.Quod si plus audiuerimus, non cr dem .Et si plura acceperimus,extollemur. Meritbigitur plura non dicit,neque dari Iccirco autem haeς recesui,ut etiam in ipsa cognitionis distributione dia .uinam eius prouidentiam declararem.Dicit enim Q. Io.3- dpse Christus: Si terrena dixi vobis, & non creditis; quomodo si vobis coelestia dixero,credetis3 Ego vero sermone ita conuerto:Si coelestia capere no postuvius, quomodo quae ad diuinam naturam pertinens ,

76쪽

andientes,percipiemus. Si iudaei temporaria manda ta non obseruantes perierunt, quanto magis nos peribimus,si quae de Deo audiuimus, nocustodiemus3 Quantδ autem corporis morte mors animae sorini

dabiliori Quato,inquit Apostolus,putatis deteriora mereri supplicia,qui conculcauerit filium Dci3 Haee omnia, quae dicta sunt,fratres, scripsi propior me.Vcreo sine deteriore illa morte assiciar.De cognitione enim disserui, ut me in Dei cognitione peccasse demonstrarem.Potentes, inquit ille in libro sapientiae, potenter tormenta patietur. Cognitio est virtus ac donum diuinae gratiae. Et ego post Christi cognitione in cogitationib' de sortuna & casii versatus sum. Timeo igitur,nc mea,sicut Esau poenitetia repudiet. Scio Esau in malitia permansiste, & ideo fuisse rei ctum.Sed vereo ne mea poenitentia peccato similis iudicetur. Aud uistis infinitam csse diuinae potcntiae magnitudinemqlluc usq; dicendo prouectus sum, ut 'uibus ego miseriis detinear, cognoscatis3 Audiuia sis diuinae pelagus sapientie Cur igiξ pro me apud Deum sontcs no effunditis sacrymarum Audivistix immensam diuinae iustitiae vim3Cur ergo viscera vcstra pro me non ostenditis 3 Scio Deum multis, qui poenitentiam cgerunt,ignouisse, sed maior eoru pars peccauerat per ignoratiam. Eum multis veniam dedisse non ignoro, sed multos habebat adiutores. Qvqde Chore & Dathan scripta sunt, lego, &perhorrcsco, quonia illis Deus Ppter Mosem iratus est. Quae Mariae Mosis sorori contigerint,considero, propter verbum enim, quod aduersius illum dixerat, eam te, pra totam operuit. Si tanta propter virum sanctuim exarsit indignatio,quid fiet propter Deum immortalem3Si Cain ob fraternam caedem tam diuturno supplicio asscitur, quid illis fiet, qui Deum offendunt 3

Concurrite,fratres,&mihi veniam impetrate. Ut vo

bis quoque Sancti, siquid peccati opitulentur. Qui

. . .

77쪽

SEIPsVM REPREHENDIT,

enim casu sortunaq; putat cuncta cotingere, is omistiam negat diuinitatis.In ea cgo sententia fui : Non mentior. Resipui & cgi poenitentia,sed nescio,virum mihi Deus placatus sit. Precor & Sanctos,ut intercodant pro me, sed ignoro, an eoru preces suscipiatur. Ca. I . Lego enim apud Ezechielcm,neque Noc,neq; Iob,

neque Danielem,si orauerint,exoraturos . Obsecro prophetas omnes, sed metuo,ne reiiciar, quemadmodum impius Israel. Sic enim loquitur Deus ad Hic-remia: Noli orare pro populo isto. Quid igiturΘDo-Esa. 18. nis placabo Dominum3 At verco sine mihi ide, quod Ps. 146. Pharisaeis dicat, me utilitatis meae causa id esticere. Si ieiuno:Hoc non est,inquiet fortasse,ieiuniu,quod clegi.Si pauperu miserebor: Oleum,sorsitan dicet, peccatoris non impinguet caput meu . Si sacerdotes ei' amplectar,sorte dicet mihi: Quia Nazaraeis meis vinum praebuisti,detestabilis cris. At offeram illi munera. Timeo,ne mihi dicat: Si obtuleris similagine, sacrificium tuum inuisium est mihi. Quidλφ&in E

clesiis sedcre vereor,ne me item eiiciat: Aulam, in quiens, meam calcare ne audeas.Vndique igitur premor, fratres,& ad conscicntia meam redeo.Si impie rursum egero,vae mihi.Si arrogans suero,vereor, ne me caligine opprimat.Et Nabuchodonosor,cum poenitentia cgisset,susceptus cst. Sed eum defendit tum, ignorantia,tum principatus.Hac ego careo desensione.Eram iam gratie particeps,eram in Christi disci .plina a patribus institutus. Illi, a quibus secundum carnem genitus fueram,timorom Domini mihi tr diderant. Vicinos videram pictatis studiosos.Multos audiueia pro Christo cruciatus, mortequγerpesso Parentes mei in iudicio Christum prosem fuerant. Martyribus sanguine colunctus sum. Nullam habeo CXcusationem. Si comune carnis genus dixero, nihil ab illis differam,quos beatus Iob comemorauit.M iores mei peregrini, opera & manu victum quaerita

78쪽

runt,auisuerunt agricolae, parentes non admodum abiecti ciues. Quo igitur nomine me Nabuchodonosbr similem existimabo Quae in pucritia gesserim piget commemorare, ne vilem me vobis abiectumque constituam. Cum adhuc essem iuuenis,me Christianum professus sum. Attamen paucis illis annis contumcliosus,percussbr,seditiosusq; sui,& cum vicinis lia tigiosus,atque inuidus,in hospites inhumanus, in micos durus,acerbus in pauperes, immodestus, malis vacans cogitationibu ac voluptatibus vel praeter tempus. Quae tamen omnia scio mihi suisse codon

ta. Sed quid postea gessi3quid post veritatis cognitionem commisi3Auxilio vestro,amici, vehementer i digco.Succurrite mihi.Me vcl tanq mortuum deflote,vel lanet spirantem adhuc,sed semimortuum commiseramini.Super me veluti super captiuum effundito miscricordiam vestram. Mihi tanq putridis vulneribus scatenti subucnitc. Plenus cnim plagarum ego sim.Iudaeos cgo supcro. Illis non crat Iocus ad vi cilla. Mihi vero & anima ipsa corrupta est.Illi a capiate usq; ad pedes miseriis premebantur. Mihi viscera

quoque computruerunt. Vltro aduersiis Deum ego contumeliam cogitaui,solum Diabolum, qui mente meam excaecauit,socium habeo. Timeo,fratres mei,

ne sicut illi,sic etiam mihi adsit impoenitetia. Vnam hanc habeo excusationem, ' ille mihi suggesserit tentationem . Verum haec excusatio Adae nisil pr fui nihil profuit Euae,nihil Esau. Vt intelligamus, eos Diabolum habere similes, quos Paulus vasa irae Rom.

appellat,qui sunt ex parte eius.Vere O ne me quoq; unum ex illis Dcus esic pmittat.Eos propter cotemptum tradidit in possessiones ignominiae. Itaq; in tuo,ne in me quoque eandem serat sontentiam.Sed α nunc itcm multum in sordidis versor cogitationibu in inuidia,in malevolcntia,in iracundia, in arrosaria,in gula,in malitia in odio paupertatis,in ege

79쪽

sE IPSUM REPREHENDIT,

tium persecutione.Cum ipse nihil tamen aliquid bine arbitror.Cum tot vitiis laborem,tamen aucupor nomen sanctitatis. Cdm tot sim peccatis obnoxius,tamen volo me iustum cxistimari. Mentior, &medaces redarguo. Animo sordidus, libidino sin- sector.Pauperes hedo,&fures reprehςndo. Columeliosos damno,cum eidem affinis sim vitio.Spicndide incedo,ctim totus sim impurissimus. Primum in Esclesia locum teneo, cum ne postremo quidem sim dignus.Honorem appeto,cum ignominiam merear. Salutationes capto, cum ab omnibus sim conspuendus.

Homines video saeculares,& glorior. Monachos aspicio,& esteror insoletia, Mulieribus videri cupio gratiosus, diuitibus pius, hospitibus grauis, domesticis eogitabundus & prudens, propinquis honoratus, &prudentibus persectus. Inter homines pios versor ut sapientior.Simpliciores uti pecudes conteno. Siquis me assicit contumelia,ulciscor. Si litis me arguit, illi succeseo.Siquis quid repetit,in iudicio me delando. Vera dicetibus,ut inimicis indignori Admonentibus

Irascor.Non adulantes odio prosequor. Fratrem c lamitatibus oppressiim non agnosco. Ad Qellccm a curro. Aegrotantes auersor.Si aeger ipse sim,ab omnibus inuisi volo.Maiores despicio. Absentibus detraho,praesentibus adulor. Honorare,st honore sunt digni,1 ccuso,&indign' ipse honores exigo.Prstereo:nimi inci cogitationes,de lege,dc ,pphetis,de euangelio,de Apostolis,de Ecclesiae doctoribus, de con- cionatoribus,de sacerdotibus,de lectoribus,do dispe satoribus,de Episcopis.Omitto quas quotidie nouas curas inuenio anitatis meae sollicitudines, desidia in orationibus,constantia in vaniloquiis. Si quis de nugis loquitur,oblector. Sin de teperantia, moere SDiuina lcgentes scripturam fugio, de quaestionibus concertantes libeter audio. Omitto fictas assentationchartificiolas in ecclesias gressus, ex industria cose

80쪽

ET PECCA. SVA CONFI. 3

quisitas in incessu tarditates, sutiles in congrcssibus sermones, nimiam in parandis epulis diligetiam, mala in locis sacris colloquia, incrtiam in precando, in p sallendo negligentiam,studium in decipiendo,arte

in lucrando,hmulatas cum piis mulierculis familiaritates,stequentes compellationes, inopum contemptu diuitum obseruantiam, inexplebilem accipiendorum' munerum cupiditatem, cum alienis peccatis coniunctione,inutilia consilia,spe maioris lucri adulationes,cotentiones, supplicationes, stultas commemorationes, rixas perniciosas, inutiles pugnas, inc-ptas cometudines. Haec est vita mea,fratres, hae fiunt infirmitates meq.Si aduersiis tantam peccatorii multitudinem mihi potestis opitulari, mei,quae , mis remini.Si vobis adsunt vires, quibus latam malarum

cogitationum phalagem possitis profligare, obsecro

vos,ne me deseratis. At no erat,dicet ali lus,tam anxie de cogitationibus disserendum. Quorsum de sortuna & casu sermone instituenti tam longa de rebus istis oratio Ex diuina scriptura, fratres,habeo dc mostrationes.Sacrificabat Iob pro filiis silis,Ne forte, in Iob 1 quiens, mali quippiam cogitauerint in cordibus suis. Si cogitationum non est habeda ratio diligenter,cur holocaustu pro peccatis cogitationis offerebat)Dam Nu. 16. nati fuerunt & illi, qui in cogrcgatione Chore male cogitabant,& malecogitantes cobusti sunt.Iam cum Matth. audimus illud; Vestri aute & capilli capitis numera- IO.ti sunt: in tolligamus, capillos capitis esse cogitationeS,caput autem mentem, in qua vis est cogitadi. Ex consensu Dominus iudicat adulterium,& ex muli ris cupiditate factum metitur,& caedem ex iracudia,& odium existimat homicidium, Omnis, inquiens, qui temere irascitur statri suo , reus crit iu dicio, & iqui odit fratrem suumatomicida est.Dc cogitationu ' ' Τ'

exploratione testat&Paulus,Illuminabit,inquiens, - , .

Dominus,abstodita tenebraru, ct manifestabit com

SEARCH

MENU NAVIGATION