장음표시 사용
311쪽
homi odynamicus T us Militis loricati, qui G
Iericulo cristato est instructus . et baculum re-Ctum sinistra tenet super cuius huculi fastigio impositus est Ser ρens , in Genuu. Ab x. I
SFh. Taccon. Tab. I. pag. 58. 6 I. Alsunt enim omnia elementa Hierogrammatis, et Symbola characteristica Galli, Militis et Sementis: Additumque propterea iure Lemma : ΚΑUHABPACAx. et x Α-CAPBAAONI : quae vox sere tota ESi invEPSaABPACAx: Quum x sit hic a Graecorum, non Σ : Hoc autem Lemma tentavimus supra Parte IV. Sec t. II. Cap. I. Art. 4. pug .ao 2.3. Tyρus etiam homi odynamicus Militi Sem
Penti 'edi haberi potest Miles ille apud Chiissetium I ab. XXII. Num. 9έ. et apud Montlaucon Tab. 6o. qui singulis manibus singulos SerPen res extollic, et τι maeum capiti impositum gerit , longo Lemmate Barbarophono adiecto , et insculptis in altera parte Gemmae sex Vacali bus Graecis quater Τe murice transpositis. Nam quamvis Galli Symbolum desit, totalia adsunt, ut Geniana in censum A 'axearum iure possit haberi. ART. II. Secundus Traus Panthei Ab axei est SOL Andromorphus culte radiato. Nam huiusmodi Sol saepe exsculptus est in altera parte Gemmarum, in quarum prima est Miales Galliceps. Vid. Montlaucon Antiq. II. 2. Tab. 34 . et 5. Matier Tabula V. n. 3. Vii. n. a. et . Adeo ut quum Miles Gallicem. et Sol sint Ty- Pi a agrentes et socii, plane necesse est ad idem Pantheum spectasse , ex Criterio superiuS Constituto Pag. 273. 274.
312쪽
ART. III. Tertius Tr 'us classicus Abramus habendus est HARPOCRATES sie rectus, sive sedens s er Loto, vel Frutice; stoe oirili, siue muliebri Uecie effctus, quia Arsenotheb S.
I. Primo , quia Har ocrates conspicitur in magno Dramate sive Pantheogrammate Abraxeo, quod edidit Monisaucon Antiq. II. a. I ab. I 67. 2. Secundo, quia occurit etiam in Libro Plum-heo Abraxes , quem edidit idem Moutfaucon Tab. I 77. 78. 5. Tertio, quia est adhaerens et socius Soli
AndromorPho , et Militi Gallicsiti in Gemmis Astris. Gorianis Tom. I. num. I93. I94. 4. Quarto , quia huic Har ocrati apponuntur verba illa sol fmnia ABPACAE . IAs1 . ΑΔΩ-NAI, CABAΩΘ etc. in Montiaucon Antiqu Cit. Τah. I 58.et .Τum Lemma CEM ECEIΛΑΜΦ Τata I 59. et etiam ABΛΑΥΑΘΑΛΑΛΒΑ in Gorlaei Daediliothec. II. Num. 37O. 37 . ART. IV. Quartus T iis Abraxeus est HECATE triformis. r. Nam Hecate huiusmodi est adhaerens et socia Tyρο- Galliciρiti apud Fabrettum in Iu- scriPt. Antiq. pag. 535. adiectaque est Epigra-Phe. . . . ΑΚ An . . . . PACAΣ , sorte CABAn.
I. Tum adhaerens ot socia est Haryocrati ,
qui inscribitur. IAsa CABAsa in alia Gemma apud Gortaeum II. n. 398. 399. et in alia apud Chissetium I b. Xl V. dium. 56.
3. Quin alia in Gemma apud Montiaucoia Tab. I 63. Hecatae sunt Pedes et coxiae anguineae eo ipso modo , quo sunt Tyρο Gtillicsiti. Et iidem ρedes anguinei Hecatae sunt agnOScendi
313쪽
in alist Gemma apud eumdem Montiaucola in SVPlem. Tona. II. Tah. 55. 3. ART. V. Quintus T Pus classicus Abiaxeus habendus est SERVE 'S Lui meides caudam
I. Primo , quia conqpicitur in Pantheogram-yntite Abraxeo a Montiaucone edito Tab. I 67. et iuXta inscriptum ost ABPACAE. I. Secundo , quia quandoque praecingit Ty-Pum Galliciρitem apud Montilaucon Tab. I 44. Vel Lemma ad Hur ocratem spectans in Gorluci Dactylioth. II. num. 37O. 3. Tertio , quia vel in ipsa cius area Elli-PSeidi , vel ad eam . sunt adscripta vcrba illa
illae Graecae Symbolia . ut dicemus paullo PoSt, Augelorum . et haec quidem ita pluribus sem
ni S , ut videre est apud Montiaucon Tab. I si . 65. I 66. et alios. ART.. VI. Sextus Ty'us classicus Abraxetis habendus est Vir nudus, sa Pius Sura x . tilia quatuor, et d-bus , tribus , quatuor Baculis instructus , Ser 'enti Elissetiit famius insiastens . aliisque insu 'gr Symbolis exornatus Αot AEO Foel chronus Abruaedus amellunt S. I. Primo , quia conspicitur adhaercras et wcius Hur ocrati Abraxeo . apud Montlaucon Loc. cit. I ab. I 63. a. Secundo, quia adest in Irintheogruuιmate Abraxeo Montiaucon: Tab. I 67.
3. Tertio , quia insistit Sementi Elii 'seιdi .
in cuius spatio vacuo inscripta Saepe sunt ΙΑΩ,
314쪽
Vel septem Vocales Graecae Temurices dispositae apud Matterum T ibula I. F. I. Vid .supra P. 237. 238. Hunc autem TyPum Satis commode et recte appellari posse monem arbitramur : non quidem Sententia Gnosticorum Haereticorum : sed Asterotheistarum; Scilicet ut Symbolum Aeol, et Tem-ρoris , ut Emblema Periodorum Mundi, et cursus Rerum 1 a Clarum, et Stemma Dei , a quo Fata haec Mundana , mortalia ; vita, mors, bona, mala huius vitae tribuerentur et constituerentur, quemadmodum iam pluribus ostendisse putamus ad Lemmata Hierographic. Soci. II. Cap. I. Pag. 233. ad 238. Vocem autem Aeon posse haCSententia sumi , scilicet pro Aevo, Ten ore R Tum Conditarum , pro Aetate , et cursu huius Mundi innumeris exsemplis probare esset sucillimum , nisi iam plura ex eis adduxissent Mas-S retus ad Irenaeunι pag. 2 o. Mosheim in Insiit. II St. Eccl. Saec. I. pag. I 3. 14 . et Suicerus
in Thesaur. Eccles. Tor I. pag. I O. I I . Ein. Nemo Porro , ut puto , negaverit Aeonem hunc Abruxeum habendum esse similem I. Chrono Phoenicum, de quo Philo Byblius nonnulla retulit apposite apud Eusebium in Prαν. manget. Lib. I. cap. 1 o. pag. 39. Similem a. Chrono GPhicorum, de quo Damascius de inopiis pag. 254. et Athenagoras de Logatione pag. I 8. loquuti suiat: 3. Moni Mithritico, de quo egWrunt Ilust ei Dissert. VII. i. Monum.
315쪽
cuius Symbola nemo adhuc , quem Sciam , eStinterpretatus , sed cuius simulacra Videri possunt
6. etc. et Lenoir nouυell. InterPret. des Hierogly h. Tom.I. Tub. I. a. S. 6. TOm. II. Tab. IO. Etsi Hamocrates Chronocrutor videatur Typus Praecipuus horum Hieroschematum.
ART. VII. Septimus Πρus classicus Abraxeus habendus est LEO, Nel LeontocePliadus Homo. I. Primo, quia Leo additur Hur ocrati Ab iaceo apud Montlaucon Tah. I 58. 2. Secundo quia Leo adpositus est TyροGallicipiti in Pantheogrammate Abraxeo Mon fauconi rib. I 67. 3. Tertio . quia Miles Leontocγhalus est sOcius et adhaerens Militi Gallicipiti apud Mont- Ducon Tab. I 44. . Quarto, quia Leo Menisco et Stellis exor natus eidem Tyrao Gallic iti est adhaerens et socius Tab. 5. Quinto, quia Leoni, vel Viro Leontoce- Phado sunt adiecta solemnia verba ABPACAE .
6. Sexto quia Leo exhibetur quandoque GaDticeps apud Montiaucon Tab. I 48. etc.
316쪽
bendus est Vir CYNOCEPHALUS, siue
Anubidis , siue alio nomine a Pellandus. x- Primo , quia Traus SerPenemes Conspicitur quandoque in Gemmis capite canino apud Gori et Passeri in Gemna. Astrifer. Num. I95. et a d Monisaucon loc. citat. Tab. i54.2- Secundo . quia Vir Cynoceρhalus, vel ca- te Canino adiecto , est saepe adhaeretis Aeoniis axeo, apud Matterum in Ta lis I. E. I. II. II. B. 8. ΙΙ. C. I. S. Tertio . quia Viro CynocePhalo adposita est vox IAsa apud Chi fletium Tab .XII. Num. 6.et 49- et alios plures. Et apud Caylus Recueu in VI. Tab. XXI. ad ictota sunt nomina Ange
in altera parte Gemmae MIXΑΗΛ. . Quarto quia Vir nudus capite Canino ostadhaeretis et socius ipsi Militi Gulticipiti iti 1 bula XVII. Ehermayeri Num. 44 i. in medilioth. Gortaui I l. tium. 3 4. 3 5. etc. 5. Quinto , quia Vir nudus Caphe canino adhaeret Harmorati Ab xeo apud Sponium in Mi
AKr. IX. Lis, Ser Vis , Mercurius Hellenicus, Hercules Leonicida, aliique Tyρi . qui solent
inter Abruxeos ρercenseri, inter legitima Ele menta Panthei Abraxdi numerandi non Sunt. I. Nam nulla adsunt argumenta rationalia , nulla criteria aequa , ut ea Sunt , quae SuperiuS P. I pag. 273.274. exposuimus , quibus in Pan -
317쪽
283 meum Abraxeum se 'i linius modi plane certo
Computentur. Et profecto IIiuro grammata Isidis, et Serapidis , ut ea sunt, quae ex iti numeris MO Numentia novimus, nuspium , quod ego sciam, in legitimis Gemmis Abraxeis apparent. Et si quandoque legitur in Gemma Abraxea εtς Ζευς πι- ραπιs apud Montiaucon Tab. i53. et alios, haud
Senvidi genuino , sed potius Har ocrati haeCVerba adiecta sunt : AAeo ut tenendum sit vel errasse Sculptorem , vel Gemmam ad Sectam Syncretisticam spectasse. Arbitrari porro quod ad idem Gentis , vel Sectae Pantheum spectent quaevis Schemata , qui hus aliquae VOCes absonae et Barbarae Sunt adiectae , vel etiam quandoque ΙΑΩ . vel CΑΒΑΩΘ et irrationale et
salsum est. Nam Vocum portenta , Et Lemmata Barbaroρhona, et Nomina Dei potentia avidissime captabantur ab omnibus Iat magis , et A-muletOρoeis cuiuscumque Gentis , Linguas . Rstigionis, Sectae. Et prosecto si Grammata Ephesia, si Lemmata Barbaro 'hona Catonis Cap. 163. B. Rusi., Mareelli Empyrici. Alexandri Trulliani, et alia plurima Vocabula ἄσημα , quae indicant
Origenes contr. Celsum. lib. I. Pag. l8. I9. etC.
Galenus de Sim l. Medio. fucult. lib. VI. Praef. Pag. 3 44. 45. Eusebius Pra arat. Evang. libr. IV. Cap. I. pag. I 32. Porphyrius πud Iam blichum, et ipse Iamblichus de s ster. Sect VII.
Cap. 4. pag. 353. et alii plures : non sunt Abnia xea : Haud sunt profecto Hieroschemata illa , quae indicavimus, in unum cogenda , nec abSque Certa et evidenti ratione in idem Pantheum ibi axeum numeranda , etsi aliqua Vocula eadem vel similis videatur. Et quoniam dubitari nequit, quin suerint in urbe Alexandria , qua Con dita suerunt Abraxeogram uita , ut Sect. III.
318쪽
Cap.Ι. ostendemus , plures sectae , Plura Systemata Theologica ; quoniam dubitari non polostfuisse ibi eodem tempore Hellenistas. sive Sectatores Religionis Graecae et Macedonicae : fuisse Isiacos : suisse Sectatores veteris superstitionis a Nec pso et Petosiride inductae; fuisse Iudaeos, fuisso Syros, Phoenices, Padaestinos, haud desuis se potuerunt sive Sectae . sive Tribus, et Gentes, quihus rationali iure reliquae Gemmae Monstrias res, vel Barbarophoniae tribuantur: ut iam iudieavimus in Prolinomenis. ART. X. Ipse SerPens Leonto-Θnο-Cγhalus radiatus dictus Chnoctis , vel Chri ramis haudquaquam numerari Potest inter legitimos Typos Panthei Abraxei.
. Primo, quia numquam est adhaerens et
socius alicui TNo Classico Abruxeo , puta Militi Galliciyiti. Hecatae , Naryocrati . Militi Leontocephalo. Et si in Gemma apud Mon
Bucon Tab. i 68. conspicitur Semens Leontoce- Phiatus praecinctus Ser 'ente Elimseidi, et cui appositae sunt quinque Vocales Graecae , et Plures voces Barba Phonae animadvertendum est Capiti deesse radios . et Serpentem esse ta vim Leontocephalum, quum C oubis, et Chusu mis sint omnino Leonto-Cyno-cγhati. a. Secundo , quia non conspicitur in Pantheo- dramate Abraxeo, quod edidit Moulsaucon Τ. 167.
beo , quem edidit idem Montiaucori Τab. I 77. 78. et cuius partem ediderat iam Bonannus ex alio originali etsi simillimo, quod in Museo M1 Che Ciano servabatur Pug. 38o. : etsi in his libris couspiciatur Serρens maeus Aegyptius, et, ut CPrtum habeo, Serρcns ille meraco cephalus, de
319쪽
quo loquitur Eusebius Praepar. Eoang. libr. I. Cap. Io. Pag. 41.4. Quarto quia nulla Vox solemnis Abraxea, quod ego saltem sciverim , TI o huic sit --
posita. Et salsum est noti raro conspici adiectum Lemma CEM ECEIΛΑM. Nam in Tabula M alteri II. A. 3. 5. et alibi legitur omnino CEUEΕΙΛAM , nec ut alii mallent CEMEEIΛΑΜ, quae adeo penitus diversa ab illis sunt. Illud porro CEUE EIΛΑM est SUE, SEVE , vel SUA SEUA desiderium , exoPtatio, amor; t v
auxiliator, adiutor , opitulator Mundi. Falsum insuper est huic Tyρo addi ABRASAO ; quum legendum omnino sit ABRA MAO : Quin illud ABRA SAO numquam potest haberi homi dyna mi eum των ABRASAX. V. Mattori Tabul. est. 5. Quinto quia Galenus scriptor secundi Saeculi Christiani de Simplic. Medicin. facultiat
libr. IX. cap. 2. Num. I9. pag. 258. loquitur de Gemmis, in quibus insculptus erat Ser ens radicitus , quasi aetate sua late celebribus et famosis unaque commendatis et laudatis a Pseudo- che PSO Aegyptio , quem multo vetustiorem Galeno haberi necesse est , et certo Vetustiorem Plinio, qui eum pariter citat. Et Sementem radicietum Galeni, et Nechepsi esse eumdem Chnoisim vel
Chnoiamin Geminarum nostrarum certum insuper t. tum eX iis, quae nos animadvertimus ad Lemmata Hiero asthica Sect. III. Cap. I. pag. 268. 269 : tum ex effectibus iisdem, quae utrisque tribuebantur. Etenim Gemmae illae Nech si, et Galeni appositae ad Oriscium uentriculi eius GD- res lenire, vel penitus sedare putabantur. Atqui in parte aversa Gemmae , qua inspulptus est Ser Pens Leont CynO-cephalus radiatus haec
320쪽
Graece adscripta Sunt: Φυλαξον υ rem στοφιαχον hoκλου. V. Montiaueon Tali. i5o. Porro Gemmae huiusmodi pleraeque omnino conditast sunt ΙΙ. III. et IV. saeculo Christiano, plurimae scilicet post ipsam aetatem Galeni, ut omnes utio ore latentur, nosque paullo post Cap. VI. animadvertemus.
dum CSt. Aκτ. I. Qui dicatur Asterotheismus , et quodnam dicatur Pantheum Asterotheisticum , et Angelolatriciam. Dicitur Asterotheista non tantum ille , qui Solem Deum sucit , quod luce recreet , Et CR Iore foveat, et efficiat Diem , et Annum absolvat et non ille tantum , qui Lunam Deam dicat, quod Noctes illustret, et Mensem iaciat; sed illo magis, qui Summas Potestates, maximas Virtutes, Poterites Spiritus , quibus tum Terram istam Decundari et ali putet , tum Gentes humanus gubernari et regi arbitretur, in Sese, Luna, Stoltis constituit, et sigil: Adeo ut sublimia et prosunda Systematu Theologica possint interoliatrias sociari , ut exemplo Ρythagoricorum , Plato i-corum . Stoicorum, et Neoplatoni Corum Constat.
Ita ut Sol in horum Theologia appelletur Mens Mundi, Arbiter rerum , dator ingenii , etfrtunas, et ita porro. Quamobrem Asterotheis-mtis proprie crit Systema Theologicum, quo potissimae et praestantiSsimae caussae , ct quibus Mundum hunc Homines rogi arbitrentur in Coelo,