장음표시 사용
331쪽
3. Hiemgrammati Leonis rugientis adpositum apud Montiaucon Tah. I4. Hierogrammati Ser entis caudiam mordentis , apud eumdem Monti aucon Tab. I 64. et sin, pra in Lemmat. Hierograph. Seci. II. Cap. I. Pag. 228. Post plura vocabula Barbam legitur Φυλα- ζεrε Matavo. 5. Simili me grammati apud Κircherum in Arithmologia Pari. IV. pag. i o. post plura alia Nomina Ahraxea vel Barbara , adiecta haec διαφυλαζον Αλευνδρον ς ut vidimus ad Lemmat. Hierogrvh. Sect. l1. Cap. I. Pag. 24O. 6. In alia Gemma etsi figuris curente, Sed Abramea, apud Montiaucon Tab. 164. legitur :Ιαω, Aβραξαs Αδωναt, αγtον ονομα, δυνα μεis φυλα ατε Ουεβὶαν Παυλειναν afro παντOs
7. In alia Gemmd pura . sed Abraxea apud Montlaucon Tab. 168. post plures uoces Barba ricas legimus : Aβρασαξ . . . . παυσατε μοι τον
ART. IV. Quarto, quia addita sunt emper Siseranum , Sive Pluria Nomina insignia, puta Iαω, Σαβαωθ. Ati ναt, Eum, quae uni Deo ist. Maximo Hebraei tribuebam Atqui certum est apud S os, Palaestinos, A
gratios saltem a primo saeculo Christiano sum mae , et potentissimae virtutis habita suisse No mina Hebraica Dei Θt. max. Cuius permaSio nis testss sunt origenes in Celsum Lib. I. Pag. 16 37. 18. I9. Iustinus Martyr. Diat. cum Iri ho ne. Damascius in vita nidori apud Photium
Cod. 2 a. Pag. xo38. Alexiander Trallianus lib. XI. Aliique.
332쪽
ARτ. V. Quinto , quia Plerumque Gemmis Aiab aedis inscribuntur Vocabula Cryρticu, V-
Parenter absona, Verba ignotae et incon er- ωd Potestatis. I. Atqui aeque aHSona , aeque MSurda videntur Verba vel Grummata 'hrata . quae Clemens Alexandrinus , et Hesychius ex parte Servarunt , et de quibus egerunt Κircherus in
Vocabula habita suisse mire Mos ραea , et itiis icine potestatis Plures testati sunt. a. Aeque absona, et Sententiae incompertae Suni Nomina Decianorum Amymiamnι in Amialetis et Periaptis apotropaeis adhibitorum. tum ea . quae
Celsus apud Origenem recitabat Libr.VIII. pag. 416- tum ea, quae ex Firmico adduxit Iosephus dociliger ad Manilium Pag. 487. ad 504. Tum ea, quae ex se estione Thebaeo collegit Salmasι de Ann Climi. Pag 6ro. ad 613. 3. Aeque qbsona apparent Lemmata a mrunca , quae protulit ex aliis Pluribus. Cup 36 I. Rei Rusticae Marcus Cato. . Similia sunt Lemmia 6st Paea , quae proluserunt Marcelius 4n Tricus , et Alexander Tralliarius in Libris suis medicis. 5. Similia , et ingenti numero, in usum APO- ροι meum etiam adhibita , quae indicant Por- Frius apud D lictum de Usteriιs S m. VII. cap. 4. Ρ . i53 : si idem sumblichus paullo post Pag. IS . et Eusebius in Praepar. Eoiang. Libr. IV. Cap. I. pag. I 32. aliique plures. Quamobrem si haec Vocabula apparenter ab- om et barbaroρhona habita omnino sunt Ρο-
333쪽
ientissime sol ρaea , Vocabula et Lemmata. Abnaxea , aeque absona ac BamarUMna , ac omnia ista, quae indicavimus , aeque sot Paea, et averrunca habenda sunt, ac illa suerunt habita. Eoque magis quod sacile intelligitur cur D-tromagi , et Amulatoροei unanimes consentirent
in seligendis . et dubio procul profunda saepe
sollertia efformandis Vocibus absonis et ignotis. Primo scilicet, quia nota et Communia negligimus ; ignota et incomperta avidissime quaerimus , et magnam aliquam potestatem , et mirificum vim non in Voce , quam quotidie esserentes nil magni et miri Scimus per eam parari posse ; sed profecto per Voces novas , ignotas , extraneas, Portentusas, in quibus ignotam Vim po
Sumus reponere et collocare. Secundo quia apposita Voce nota et commiani inimicus poterat alia et graViora opponere , et Virtutem Lemmatis perdere: At data Voce ignota , portentosa, data adeo erat ignata vis , et inimico praeclu-- sus aditus nocendi, ut ii autumabant. Constatque
ideo occuliatum in cuius Dei tutela Roma esset, ne qui hostium simili modo amnent evocantes
Quae sunt Plinii verba Lib.XXVIII. Cap. a. Pag. i 23.T.III .Qui haec addit plane opportune: Neque est facile dictu externa oerba atque irae bilis adrogent s-m ualidias, an Latina inopinata , et
quae ridicula Mideri cogit animus se er atι- quid immensum expectans, ac dignum Deo mo-νenia , imo Mero quod Numini i eret. Barbarophonia igitur Lemmatum Abruxeorum sere omnium est criterium certum naturae eorum 60
334쪽
ροtroPaeam signiscare et demonstrare studuerunt. Nam superius ad Lemm. Hiero . MCt. I. P. 2.
Art. 3. Pag. 2i I. II 2. Omnia Symbola T rei Gallici 'itis convenire T O οt Paeo et GυeΓ- runco probavimus: Tum Cap. III. Art. . Pug. 213 ui . Voci Abraris inesse significationem Aenescam atque averruncam : et Cap. IV. Art. I. I. 3. . Pag. 22o. 22 I. 222. alia Lemmata Abria a Salutaria ct Averrunca ostendimus. Praeterea ira
Hierogrammatibus Abraxeis adhibetur frequenteo Har Pocriatis Schema , quo usos suisse Veteres quasi praesentissimo et frequentissimo Amulato,
tum ex Plinio Libr. XXXIII. Nat. Histor. Cap. 3. Pag. 339 : Tum ex Lemmatibus sive Inscriptionibus Graecis ad ipsa Hur ocratis Schemata adposita , et quae Videri et legi possunt apud Cverum in Nar scrate rig. 3b5. 356. et apud Echel in Cholae de Pierres grαν. PIuncti XXX. Pag. 0o. 6 s. etc. perspicue patet.
A T. VII. Refellit se obiectio. At, inquies , si in Gemmis Abraxeis frequens
apparet deformis ille Senex , quem Aeonem et Chronum appellandum esse putant, quae, Cedo, Tutela , quod Patrocinium a tam tristi Forma potest exspectari ' Plurima, inquam , secundum illorum Theologiam. Is enim Typus, ut dictum eSt, habetur Constitutor et Promus Fiati cuiuscuiusque, is dator Mitae et mortis. is distributor honorum et malorum; quumque frequenter Angelorum
Nomina vel Symbola ei sint adhaerentia, dubitari
335쪽
3o nequit, quin illi sint quasi eius ministri, et adiuto res in Fatis tribuendis. Erat ergo potius absolutae necessitatis istum benevolum habere, et invocationibus et precibus sibi devincire , et demereri . quam ii Obstii vatum et inhonoratum prae terire : Et profecto Aeonem hunc sive Chromzm sive Saturnum ab Orientalibus potissimum suisse impense cultum ex testimoniis Scriptorum p. V. Art. 4. collectis patet.
merogrammata Abraxea vectasse ad iussum et pectiliare Pantheum certae Gentis, pel Sectas tenendum est.
At r. I. Primo , quia Hierogrammata Classica Abnux a stitis myerque stitit ad constituendum iussum et aequum Prantheum Asterolatricum certae Gentis , Mel Sectae.
i. Nam in Aeone Abraxeo est Tyρus Temporis initialis . Traus Periodorum Miandi. Typus Anni miagni est diuini, qui ab Astris confi
a. In Sole andromor 'ho et quadrigis vecto est Typus Solis Homerodromi, atque Annum, et Anni Te oria ossicientis. 3. In Hecate est Luna elim tris Menbium, et quae habeatur insuper quasi Matrix , et Locus Seminum genitalium , Mater Mundi , nutrix Animalium , et Plantarum. 4. In Milite Gulticipite est Sol Lunaris. Sol Luuam , ut putabant , Seminibus implens et foe
5. In nar ocrate Abraxeo potest agnosci Sol oriens , Sol Periodos et cursus Ile Oris Ser-
336쪽
plura collegit Cupstrus in Har Ocrate Pag. 76.1D 78. etc. 6. In Leone Ab axeo potest agnosci vel ipse Sol irrigationis praeses, de quo Saepe egimus , vel Sol fortissimus, et in icius. . In Corvo Abraxeo habebitur Sol Vates. Sol suturorum monitor . Sol oracularis, ut ollo Grue cus et ollo Hiervolitanus; de quo egit Maerobius Satrum. I. Cap. II. Pag. 242. Nam absque Divinatione nulla fuit vetus Gens. 8. Iu Stellarum simulacris erunt Planeta . et aliae Stellae insigniores ι quasi sedes vel Corpora Potestaliam magnarum , quae necessitatibus quibuscumque humanis possint satis superque
tae imus : eto CΕMECΕΙΛΑΜ aeque primario ad Solem , Areundario ad Lunam roserri diximus Cap. IV. Pag. 22o. 2ai. Et in ABΛΑΝΑΘΑ-
tet i quasi advocatio esset: Mnκ ΑΤΑ veni sur
ratos eSSe plane opportunos , proprios , et Plus quam satis ad condendum Pantheum Asterola-etricum eertae Gentis patet ; idque firnxatur ex Ollotheismo multarum ex Veteribus Gentibus , maxime Syris, et Palaestinis ; quin magis eXemplo Astrologorum , sive Asterolatriarum PD-neticolarum . qui potissimum a Secundo saeculo Christiano latissime visere, et obtinere coeΡerunt:
337쪽
Ili senim omnia potestate Sel'tem tantum Trρο-rum Divinorum, sive Planetarum , Sole quidem et Luna praecipuis, regi et esset constituerunt, tenuerunt , praedicarunt , et per Plura saecula plurimis Gentibus persuaserunt. ΛRT. II. Secundo, quia Pantheum Ibraxeum est ualde simile Piantheo Isiaco Alexandrino. I. Scilicet non tantum . quod Pantheum Lia cum habeatur et praedicetur ab omnibus Asterolatricunι . ut paciter Aste olatricum esso cle-
xeum: Sed etiam quod Tui utriusque Panthei
mutuo Collati satis commode , et accurate sibi respondeant.
a. Nam Tyρi Classici Panthoi Liaci sunt x. ipsa Isis. I. Sera 'is. 3. Har Ocnutes. 4. Anubis . 5. Aeon sive chronuS Isiacus : quemadmodum diximus Pag. 282. De quibus videri possunt Κir-cli erus in Oedmo , Pignorius ad Mensam Isiacam Oliva ad Marmor Isiac. Cuperus de Harpocrat. Monti aucon Ant. EVI. 11. a. et Suγρlmn . Τom. II. Iahlonshius in Pantheo Ae μι. . et alii non pauci 3. Atqui Isidem esso Lunam vossius de Mo- Iolut r. lablon hius in Piantheo , aliique plurimi
iamdiu animadverterunt. Hecatem Rutem esse Liuiam eamdern plurimi pariter animadverterunt; et nos superius nonnulla Pag. 278. G8. adnotavimus : Quin Iabi Onaius OPer. cit Om.Ι. Pag. I . Io9. etc. ipsam prorsus Hecatem Perearum et Syrorum in Iside Tithramhone et Thermuthi iure
4. Servidem porro habitum suisse Solem ex Gemmis , ex Nummis, ex aliis pluribus Mouu- mentis , ex pluribus dori 'toribus constat, adeo-
338쪽
que possumus iure cum Se Pido Isiaco Solon Andromor muri Abraxeum conferre et componere. 5. mrPocrates Isiacus , quoad elementa substantialia idum est ac Abnuxeus. 4. Anubis Isiacus respondet Viro Cynoce ha- Io Abraxco. 5. Quoad Aeonem Isiacum, cuius varia sunt , ut indicavimus Schemata. si quis Ecγρα, quae Iiabet Κircherus in oed . Τom. ΙΙΙ. pag. 5o a. Montiaucoti l I. a. Tab. 167. Lenoir Muυ. Plic. Tom. I. Tab. I. I. 4. 5. conserat cum Ec PisAeonum Abraxeorum , quae habet Chisssetius , Gortaeus. aliique, haud levem similitudinem deprehendet : Et si conseret Aeonem Abraxerunquem profert Moni suu on Tab. I 27. cum monenia CO . quem Oxhibet idem Montiaucon Τab. I 67. magnam potius similitudinem deprehendet. et plane quanta satis est ad iudicandum sutidamentalem idoam utrique unam esse et Eam l m.
G. Militi Giallici iti Abraxeo non sunt Tystipenitus minomo Phi respondentes in Pantheoniaco , ct Non possunt esse , quia ut ostendimus ad Lemni. Hierognuhim Sect. I. Cap. a. Pag. 2o8. R1 les Gallicet's exhibet Deum Nergatim Culaeorum, est insuper Stemma Gentilitium eorumdem Culaeorum, qui iam facti eratit Sichemitae et Samaritani , et respondet tertio Peculiari voci Abraias , ut vidimus Cap. 3. Pag. ra II. 2I8. Attamen sunt Τὰ i Homiomoryhi otmmio numiei. Nam in Pede Serapidis Vid: Gemm . Astris. Gori. Tab. 18. γ qui in Ara Vibii Onesinit a. uad Fabretium in Inscr*tion. Antiq.Pag. 467. Cuperum in Har Pocr. Pag. 47. 48. et
Montiaucon Antiq. Expl. II. I. Τab. I 22. COI apicitur Set Pente cristato circumvolatuS sunt omnia elementa Tarai Gallicipitis et Ser Pentφeius.
339쪽
Quae elementa sunt etiam in HarPOcrate 1sia-CO , cui et Sermens et GalluS Sunt frequenter appositi apud Cuperum in Har crat. Ρag. 32. xi 8. 154. Κircherum in Obelisc. Pa hil. Pag.
Tybi ergo Classici Panthei Abraxei satis accurate respondent T is Classicis Parithei BL- ei Alexandrini. ART. III. Tertio , quia Pantheum Mithri cum est Pariter ualde simile Pantheo Abraxeo. r. Elementa Panthei Mithriaci, quae tum ex
Scriptoribus veteribus , tum ex Dramasibus MDthniacis . quae collegerunt Thomas Hyde de Relig. Pet. Persar. Pag. Io. m. Phil. a Turre de Mithra pag. I 57. I 6o. Monuaucon Ant. E l. Tom. I. I. Τab. 2I6. Ii 7. etc. Creuger et Guignia ut in Retigions de liantiquite Tom. I. in Volum. Tubularum , sunt et r. Mithras. 2. Sol Andromoγhus. 3. Luna Gmnaecomorphia. 4. Planetae. 5. Acon sive Saturnus Mithriticus. 6. COrὐus. 7. Leo. 8. Taurus. 9. Semens. IO. caniS. D. Gallus. II. Prima. 13. Scomio. Atqui x. Miles Gallice s Ab -xeus potest recte conferri cum Mithra . non modo quia demonstratum est utrumque reserri ad Solam. sed quod dabitari non potest, quin ipse Mithrus ut Miles Galliceps , reseratur otiam ad Lunam. Nam Mithras in omnibus Drumatibus suis inter Solem et Lunam collocatur medius , et solemni Voce adpellatum fuisse μεσιτην tescis Plutarchus
de Iside Pag. 369.2. Sol Abraxeus Andromonphus est sere idemae Sol Mithriacus. 3. Hecate Abraxea conferri potest cum Luna Mithriaca , immo cum Hecate ipsa Mithris ca, de qua loquitur Iulius Firmicus Mater,i-
340쪽
de Error Pr fusa. Religion. P. 3. scribens: Mulierem Persae tris mi vultu Constituunt monstrosis eam
Ser entibus illigantes. Virum oero Mi uiram
abactorem Boum colentes Sacra eius ad ignis transferunt Potestatem. Et profecto huius -- ethriticae Hecates utcumque imaginem repra
sentari puto in Dramate Mithriaco Anglicano , quod conspici potest in Transact. Compendo Τom. X. Hari. IV. Pag. I 3II. et de quo pluratile agere datum non CSt.
. Chronus sive Aeon Abriaxeus, de quo diximus Cap.II. Art. 6. Pag. 279.28o , potest COriserricum Chrono et Aeone Mithriaco , de quo egerunt plures , quos cita imus eodem loco. 5. Planetae Abruiei congruunt cum Mithriacis. 6. Gallus , Galio respondet . . Leo , Leo- m. 8. Corvus , Corvo. 9. SerPsus , Ser Penti. ro Scorpio , Scorρioni , quem gerit mon raxeus. Ir. Etiam Palmae Mithriacae Ramus est in manibus Leontocephali Militis Abraxet apud Monisaucon Tab. I So. , et Saepius in mu-mu Cynoc phali Tah. i53. i 54 . et i a. Canis Miathriacus tum in Viro Cynoceρhalo Abraxeo, tum in Mitite Cynoces' lo Sementipede in Gemmis Passerit Tom. I. Tub. 395. et Tom. III. Pag. Il2. Potest agnosci. I 3. Et tandem Cunt Tauri, quod frequenter promitLeo abraxeusTab. I 49. 68. Moulsauponi potest conserri cum Tauro Mithriaco. Ergo inter Pantheum Abrameum et Mithriaciam magna intercedit relatio , et punitior nexus , quum primo intuitu possit reputari. ART. IV. Quarto, quia Pantheum Abraxeum est etiam simile Pantheo Pulmyrenorum. Consideratis Monumentis Theologicis Palmy -