Tentamen hermeneuticum in hierographiam crypticam veterum gentium et disquisitio de natura, auctoribus et lingua hierogrammatum abraxeorum sive problemata, theoremata, etyma et lemmata selecta ex hierographia hebraeorum, syrorum, phrygium,graecorum,

발행: 1831년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

Samariam: v. 34. Usque in Praesentem diem vi

rem Sequuntur antiquum . . . . v. I . Fucruna

igit ur Gentes istae timentes quidem Dominum, sed nihilominus et Molis suis servientes. Nam et filii eorum , et nepotes sicut fecerunt Patres sui , ita faciunt usque in PraeSentem diem. Atqui plerique docti viri tenent Sacerdotem Esdram ex veteribus Commentariis concinua,se, di Posuisse, descripsisse postremos duos Libros Regum : Et prosecto, quidquid sit de reliquis Cα-ρitibus, certissime prorsus tenendum est hoc Caput ab uno Esdra conscribi potuisse. Num de ista Samaritanorum Idololiatria. de ista Cultuum

Confusione tam multa, et tum proli1e queritur, tam longam aetatem a prima Samaritianorum Constitutione in Palaestina significat . ut apertissime Suam aetatem prodat, quae duobias circiter Saeculis a Coloniarum adventu distabat. ART. II. Samaritae Palaestini, et adeo maiore Cum ratione Alexiandrini. erunt tidhuc Idololatrae sub Antiocho sephone e Machabaeis. Nam in illa atroci persequutione Antiochi ορφhanis, Iudaei quidem direpti , vexati . necati,

muritani contra non modo incolumes et quieti manserunt. Sed in Ira eos arma SumSErunt,

et bellarunt. Legimus enim I. stichiab. Cap. III. v. o. Et congregaυ t Aρollonius Gentes , et a Samaria Mirtutem multum et nuignum ad bellandum contra Israel. Persequutio autem ista non

fuit Civilis , sed vere et proprie Religiosa , ut ex libris Machabadorum. et Ioseρhi palam est. I. Machab. Cap. I. v. 43. legimus : Et scr*sit

Rex Antiochus omni Regno suo, ut esset Omnis PUtilus uetus , et mulinqueret unusquisque legum S mr v. 44. Et consenserunt omneS Gen.

412쪽

seS secundum Merbum Regis Antiochi : 4 S. Et

mutii ex Israel consenserunt servituti eius , et sacriscuodrunt Gol s , et coinquina erunt Sub hiatum. Adeo ut Samaritianos fuisse tum Mol lutcus , quod incolumes extitissent in 1lla religiosa Persequutione plane eXploratissimum tenendum est. Praeterea EX Epistola etiam , quam danainritae miserunt Antiocho , et quam refert G-sγhus Libr.XII. Antι qu. Cap. 7 .pag. IO. eos tum esse, et suisse Idololatrias evidenter arguitur. Sunt

qui ex ista 'istoia orthodoxiam potius quamdam Samaritanorum vellent coniicere. Sed plane Perperum. dam, quum Rex severissime Prae

cepisset Omnem Populum Regni sui unis ipsisque Legibus Religiosis subiici et regi , Samari rae etsi Idololatrae , quia quosdam ritus si

daicos solemnes et publicos susceperant, et reti nebant, iure timebant, ne eadem Persequutione involverentur. Quamobrem Statim sestinarunt paucos illos Ritus deponere, Te tam Dei OPt .max. Garizimitici dicere ανωνυμον , et dicare Iovi

Graecoriam . et nomine Θεου Eqrt φανους appellare scelestissimum illum Antiochiam. 2. Praeterea quum Auctor Ecclesiastici, qui vivebat circu haec ipsa tempora Ca P. L. V. 2 T. scripserit: mas Gentes odit anima mea : teΓ-tia autem non est Gens, quam sic Oderim: υ. 28.

Qui secient in monte Seir, et Phιlistiim ; et Stultias Pimulus. qui hiabitat in Sichim s : Atqui

odium tam profundum , tam ii timum , tam PCFiinax in Viro praestantissimo nisi ex peCCRto infando , nisi a s Elere summae malitiae dari non Potest: Scilicet a stulta , et impia confusione Rituum IdoloIιιιι icorum et nIOSaicorum , PA ub-Surdissima adsociatione Dei γt. via ., Et MVgα- sis ; Quod huc tenus pervicaci Ssime sui Vari ut 5u-

413쪽

perstitiones illas Idololatricas, quas habuerantis initio.

ART. III. Samaritanos Pialaestinos , et Potiore iure Alexandrιnos , numquam Since e, uniCC, et ρenitus Legi Mosaicae adhaesisse saltem ad quintum matumque Saeculum Christianum

Certo tonendum CSt.

Nam quemadmodum ipsi Samaritani ad Antiochum 'φ nem scribsentes satebantur Tem-ρtum in Garizim non suisse dicatum Deo certis simo , conditori omnium . unico Duo Vt, max. Sed cuidam Deo uno mo: Ita ipse Iesus Chri-εsus ad Samaritianum M pud Ioannem Cap. IV. V. 22. dicit : Vos adoratis quod nescitis , HOS mus , quod scimus. Tum Mutili. V. V. 5. Samaritani omnino Gentibus Comparantur: et penitus a Iudaeis discernuntur. Hos duodecim misit Iesus , ρ uecflans eis dicens : In viam Gentium ne tibicrit1s, et in civitates Samaritia Horum ras intra eritis : v. S. sed Potius ite ad υνσS, quae Perierunt Domus Israel. Atqui ubi Samaritani tum adhaesissent penitus Legi Mo

et ab omni superstitione Llolotiatrica abstinuissent, Omniv eis aderant , per quile j 'eniae benefacta Consequerentur , et a Iesu ChrisIO itivarentur.

Quod si penitus ab ovibus Isi uelis discernuntur. si ad Israel non spectabant , adhuc Idololatricis nequitiis insecti dicendi sunt. Et proserto ex Nummis Neapolis Samaritidis ensis sub Romanis Imperatoribus Nerone . Commodo. Caracalla ; et JuOS vel proserunt, vel lodicunt Norisius do och. Syromaced. Dus. V .pag. 566. O 67. Basnam Hist. dis Luis. Τοm. li I. Pag. i 27. 13o. Millius DAS.

414쪽

Plures , Omnino constat Samaritas numquam Pe nitus Idololatricis suis Ritibus retauritiaSSe . Et Legi Mosaicae plene adhaesisse. Ρlures Sunt ex recentionibus Scriptoribus. Hottingerus, Relandus, Cellarius, Millius, etc. qui nescio quam Orthodoxiam Samaricanorum et plane acriter et Pertinaciter tuentur: Sed omnino iniuria. Nam Samaritani, quos ipsi noverunt , et quos tuentur , sunt Samaritani Saeculi Christiani XVI. et XVII. utque ipsimet altissime profitentur sunt fili Iacob,

sunt posteri Israel; non sunt filii Ciatnctoriam , Sidoniorum. Et Persarum , ut erant Samaritani de quibus agimus, utque illi etiam ex parte erunt , qui sub Nerone, et Commodo , et Cariacalia Samaritidem Occupabant. Quumque porro Certum sit inter Samaritianos Cutaeos , Persas , S VOS , Phoenices adlectos fuisse iam ab aetate Asa donis, Esdrae . et Seleucidum plures Israelitas ox decem Trιbubus , et plures sita OS VOSta tas , et qui in Legem Mosis peccassent , ut i sephus testatur Libr. XI. Antiquit. Cap. 8. Pag.

586. hinc iactum quod Saeculo XVI. et XVI1.

Sumaritiae ex una Iacobi stirpe se oriundOS E se iactarent : et ideo alios et diversos se esse

ab illis Cutaeis , de quibus nos agimus, Palam

profiterentur.

ART. IV. Stimaritianos Alexandrinos adhuc Secundo et quarto saeculo Christiano inisse Asterolatrias dubitari non PoteSt. Nam Hadrianus augustus apud φρiscum in Saturnino Pag. 72I. de Alexandrinis loquens ad

415쪽

38 Istum. Et quum Se Videm Deum maximum

unicum Alexandrinorum assii mei, et Samaritas Astrologos faciat, quum ea aetate Astrologia nonsu erit ab Aste latria, sive a quacumque Astero lis seiuncta dubitari nequit quin Servidis sive Solis, et Planetarum cultores tum fuissent Sama ritae. Neque id sententiae nostrae obstat. Nam si minus Dones Servidis notae et communeS in sculptae in Gemmis Abraxeis o Currunt , sunt

homiOdynamicae. sunt aequipolletites . quod plane satis est in illo Syneretismo Theologico , quem omnes fere Gentes , ipsique Philosophi tum suerant amplexi. Et hinc quidem sactum , Ut Supra Pag. 372. memoravimus, quod in Gemma Abraxeia et Alexandrina Hur ocrati adpositum sit Lemma : Etς Ζευς Σεραπις. Quarto autem Saeculo Christiano in eadem professione mansisse Samaritas Aegratios , ipse GPiscus Ioc.

Cit. Pag. 729. testis scribens : In urbe Alexandria versiscatores igrammatarii , Mathematici, Harusριces , Medici, . . . . Christiani , et Samar. tae , et quibus PraeSentia Sem Per te ora cum enormi libertiate displiceant.

CAPUT V. Ergo unis Samaritianis Alexandrinis

Gemmae Abraxeae sunt tribuendae.

ART. I. Colliguntur Argumenta iam Prolata. r. Geminae Abraxeae spectant ad Alexandrinos , ut diximus hae Sectioite Capit. I. Art. I. u. 3. Pag. 36O. 368. et Sect. I. Cap. 5. Pag. 3o3. 3o5. Et ex Samaritanis plurimi fuerunt Cives Alexandrini a tertio Saeculo Prochristiano ad sextum Christianum, et longa ultra, ut Vidimus cap. III. Art. a. Pag. 375.

416쪽

2. Gemmae Abraxeae spuctant ad Gentem vel Sectam Asterolatriciam, ut vidimus Sect. I. Cap.

Samaritani Alexandr ni fuerunt adhue IV. Saelo Christiano iste latrae . ut vidimus paullo supra Cap. IV. Pag. 38o. 38 i. 3. Gemmae Abraxeae spectant ad Gentem Angelolatriciam . et Hebruigantem , ut demonstravimus Seet. I. Cap. 3. Pag. 293. 295. Cap. 4. Pag. 297. et Cap. 7. Pag. 3r4. ad oΣ9. Et Samaritanos Hebraigasse demonstratum est Cap. III.

Art. 3. Pag. 375 376.4. Gemmas Abraxeas tribuendas esse Sectae. vel Genti originis Θω- Persicae vel Syro Phaeniciae vidimus Sect. I. Cap. 5. Ρag. . o l. ad 3I I. ad Lemni. Hierogr. Sect. I. Cap. I. pag. 2O2.2o6. et Samaritanos fuisse revera originis Dro-Persicae et Sinro-Phoeniciae ostendimus Sectione hac

Cap. III. Pag. 374. 375.5. Gemmae Abraxeas spectarat ad Gentem sol Iertem, intime cum Gentibus Idololatricis commixtam, Claram, numeroSam, ut vidimus Sect.Ι.

Cap. VI. Pag. 3I i. ad 3I4 . et Samaritanos Als-xandrinos fuisse huiusmodi testimoniis Hadrimni Augusti, et GPisci certo arguimus hac Se t. Cap. 4. Pag. 38o. 38 I. Ακτ. II. Additiar aliud Argiumentum ex CDnsideratione ψsorum Hierogrammatiam Abria

I. Logitimum Pantheum Samaritanorum Alexandrinorum debet necessario constare Trρis Theologicis tum Patriae suae veteris Syr Per sicae , tum noVae sive Aeg tiae , tum signis insuper evidentibus Religionis Hebraicae, quam adoptaverant. Atqui in uemmis Abrumis i. M

417쪽

Ies Galliceρs. I. Hecate. 3. Ser ens ellψseiades. 4. Aeon. 5. Leo. 6. Corvus. etc. Sunt Ty-pi Θro-Persici , vel Syro-Phoenicii : ut oste dimus ad Lemur. HierograPh. Sect. I. Cap. I. pag. 198. 206. Seci. II. Cap. I. pag. 227. et lite Soci. I. Cap. V. pag. 3o5. ad 3I2. Contra Vero I. Har ocrates. I. Anubis. 3. Crocodilus. 4. Cerco-ρhithecus, 5. Flores Loti. etc. sunt Typi Aegyptii, sive Alexari tui, ut notum Est, nosque animadvertimus Se t. hac Cap. I. pag. 366. 368. et Sect. I. Cap. V. pag. 3OI. 3O5. Tan

etc. sunt Nomina Angelo m Hebraeorum , ut omnes sciunt, nosque adnotavimus Sect.I. Cap. 3. Pug. 29 I. 293. et alibi, tum Ostendimus Sect.I.

Cap. I. pag. 3 I . ad 329. Omnium primos Iu daeos Ethnicoρhilos Angelolatriam Planeticolam EXErcuisse, et tenuisse. Ergo in Gemmis λhraxeis servatur proprium et legitimum Pan theum Samaritianorum Alexandrinorum. Et quOniam hi characteres et Typi nulli alteri sive Sectae, sive Genti conVeniunt, vel possunt aeque Convenire, ideo prorsus certo tenendum est Gemmas Abraxeas ad Samaritianos Alexandrinos u

nice Et necessario Spectare.

AκT. III. Alia Argumenta asseruntur ex ipsa anadisi me grammatum Abraxeorum. i. Primum, quo ostendimus ad Lenam. Hi rogrGPh. Seet. I. Cap. II. Pag. 2O8. Militem Gallici item Typum tandamentalem et cPntralem Panthei Abraxei Pag. 276. 277. esse ipsum Emmblema Dei NERGALIS Cutaeorum, ipsum Stemma Dei praecipui Samaritanorum.

418쪽

I. Secundum , quo demonstravimus Cap. II Art. 2. Pug. 2IO. 2il. eumdem Militem Gallicipitem habendum esse Stemma Gentilitium Sichemitarum Samaritanorum. 3. Tertium , quo ostendimus loe . cit. Se t. I. Cap. 3. Pag. 218. Vo em Abraxas intime res Poridere Tyρo Galliciρiti, centro Panthei Abraxei,

et Stemmati Cutaeorum. 4. Quartum, quo Ostendimus loc. Cit. Seci. II.

Cap. 3. Pag. 248. 249. Leonem Abraxeum habendum esse Stemma Civitatis Humath , ex qua alia Colonia Samaritanorum deducta fuit. 5. Quintum , qno Loc. cit. Cap. III. Art. 4.P ag. 249. probabile esse vidimus Leone et Capi te Tauri satis commode signisicari posse nontem Garizim Samaritanorum. Ergo unis Samaritanis Alexandrinis Gemmae Abraxeae sunt tribuendae.

ARτ. I. Refellitur obiectio Primia. I. At obiicies : Theodoretus Quaest. II. i Genesin assirmat Samaritanos pronuntiare t ΑΒΚ nomen Hebraicum r' ΙΕVΕ : Atqui in Gemmis Abraxeis scribitur ΙΑΩ . vel alia proxima Vox, non ΙΑΒΕ . sive ΙΑVE. Respondeo. 1

Pronuntiationem Vocum Semiticarum esse natu'Ta Sua mire variam tum secundum loca , tum secundum tempora , tum secundum GenteS ,

Tribus , Sectas , Scholas : Aleoque nil obstare quin Samaritanus Palaestinus Theodoreti coaevus pronuntiasset ΙΑΒΚ, vel IAVE: quod Samaritanus Alexandrinus secundo vel tertio saeculo P

419쪽

nuntiasset ΙΑΩ : quam vocem Origenes pariter Alexandrinus Conuu. in Ahan. Τom. ΙΙ. Op. ed. Huet. Pug. 8. pronuntiabat etiam ΙΑΩ : S. Clemens aeque Alexandrinus Stromat. V. Pag. 562.

S. Epiphanius ex Iudaeorum, ut videtur, Pronuntiatione ΙΑΒΕ , sive ΙΑ UE ad meres. XL. Pag.

296. Praeterea nos animadvertimus ad Lemur.

Hierπωρh. Pug. 2I3. II . Asa Abraxeogra-Phorum non respondere ipsi ΙΕUE Hebraeorum, sed 'ny IEU IEO , quae vox in Formulis Magicis Iudaeo u frequenter OCCurrere plures iam adnotarunt. Τertio est animadvertendum fuisse iam Gentilibus notum Nomen ΙΑΩ, ut ex Diodoro Siculo Libr. I. Cap. 94. Pag. IOS Wess. ex Pseudo-oraculo 'ollinis Clarii apud Macrobium Saturnal. Libr. I. Cap. I 8. Pag. 246. Constat: et propterea Abraxeogrvhos, qui Gentiatis allicere ad sua conabantur hanc Vocem iure debuisse praeferre, quaequae sua vocis huiusmodi pronuntiatio fuisset. ΑκT. II. Refellitur obiectio secunda. obiicios iterum : Samaritani ex Libris Hebrae-rum non susceperunt nisi Pentateuchum , Libris Ceteris contumeliose etiam reiectis. Atqui Nomina Angelorum nulli bi leguntur in Pentate cho ; sed aliqua leguntur tu Libris , quos Samaritani prorsus reiicicbant. Respondeo : Systema Theologicum Hebraeorum eSse necessario Angelodulicum, et propterea fieri pon potuisse , quin ab ipsa Mosis aetate praecipuis Angelorum Suum Nomen, et sua Hierologia suisset. Et profecto Apostolus Iudas in Dist. Cathol. U.9. SCri bens : Quum Michael Archangelus cum Diabolo disputans altercaretur de Mosis COγOre. etc. 25

420쪽

38 s

uperte ostendit Hierologium Archanguli Michaelis osse vetustissimam. Praetorea in Libro Tobiae Cap. m. v. 25. Scriptum est: Et missus est Angelus Domini sanctus RuPhael, ut curaret EOS ambos , etc. et adeo clare indicatum Est sancto Angelo Dei suisse iamdiu impositum huiusmodi Nomen. Et eo pluribus notum. Adoo-qMe tenendum est Samiaritanos ab eo ipso Suia cerdote Nebriaeo , a quo in Lege divina sunt eruditi , ut Nomina aliqua praecipuorum Auge-Lrum audiisse et tenuisse. Quin potuerunt porro audire et recipere ab innumeris Iudaeis, qui ad eos se se re ripiebaiat, et una vi Vebant , ut Superius etiam animuitvertimus Pag. 376. 38o.

ART. III. Refellitur obiectio tertia. At quid , inquies , tertio , si nonnulli testati

sunt Samaritanos prorsus negasse Angelorum existentiam , quod prae Ceteris tueri et defendere conatus est plane pertinaciter Hadrianus Re undus Dissertat. de Sumiaritanis ' Respondeo et Sanctum Epiphatilum diserte testari Angelos admitti, si recipi a Samaritianis me S. XIV. Pag. 3I et eos, qui negant, nec Bu Ctoritate, DeC aetate pOSsecum isto Scri 'tore conferri : et Omnino decepto et suisse tenendum. Et profecto absurdum si vel cogitare Gentem olim et diutissime et pervicacissime quidquid visum sit aetatE sua Eρφhianio Idololatricum, Angelorum eXistentiam PernegaSSE, quum Dii Gentium sint species quuedum Angelorum , et haud maximis disserentiis disti noti. Prauterea si Gnostici meretici, Stimaritanι Secta vel Gente, Angelos plurimos admiserunt, Et Praedicarunt : Quidni admisissent Fratres alii , sed Asterolatriae Z Quin Αuptores Targum Samaritani non modo veram et distinctam Ange

SEARCH

MENU NAVIGATION