Historia Jemanae, e codice manuscripto arabico, cui titulus est Bugyah almustafid fi ahbär madinah Zabid concinnata; quam praem. de libri auct. et argum., nec non de antiquitatibus Jemanensibus historicis disputatione; adj. indice geographico ... ed.

발행: 1828년

분량: 313페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Hamoduni tantummodo verba Iaudet. Ibn Hamc-dunus vero Asa dum b. Amru successorem

Acratii dixit, et hunc, pergit, cum populo Jem nensi seditione contra reges s i. e. Stirpem regium )concitata imperium sibi Vindicasse. Deinde vero, cum patruelis eius Algabilianus, quem in 1 edi gum miserat, a Iudaeis illic occisus esset, magnam contra hos expeditionem Suscepisse, sed Iathrippam si. e. Μedinam, CL BOchari. geogr. sacra p. 214.) perVectum, quum de magna Al-gabiliani improbitate audiret, Iudaeorum factum probasse. Hos paulo postea gratiam ei reddidisse, cum eum, ab Hudsallitis ad Caabam destruendam incitatum, magnopere, ne id faceret, hortarentur; magnam enim hanc ob causam calamitatem in eum irrupturam '). Redeamus ad Abulsedam et Hamgam. B serunt igitur, Dsuhabschanum a fratre Tobbab. Ahran esse exceptum. Quod Hamga addit, hunc Tobbam primum esse Vocatum, cum iis, quae ante de Acrano et Haritio Arajischo dixerat, minime convenit ' . Eodem teste imperium a Tobba per centum et Sexaginta tres annos est administratum.

Tobbam excepit filius Colai carbus h.

Tobba, per annos triginta quinque, eum erursus Asadus Abu carbus, quem Hamga et Abulseda Tobbam medium nunCUPRnt. Hamgae locus est p. 3o. ed. Schult: n Quemadmodum in Persia exstiterunt reges nominEAththawais, pertinentes ad eos, quos Alexander

82쪽

provinciis praesecerat, atque, quemadmodum contra reges Athlhawais egressus est Ardeschirus: sic etiam fuerunt in Jemana tales reguli tractuum et familiarum particularium, quorum unicuique titulus erat Κail et Daurag, contra quos otii Asadus h. Amru ;n quibus ex verbis S cytis haud absurde divinavit, Asadum aequalem Ardeschiri fuisse, et eodem sere tempore, quo ille Sassanidarum regnum condidit, id est a. sere CCXX, imperium recuperasse. His ita positis docere pergit, cum Dsuhabschanus tempore Darii Codomanni vixerit, nimium temporis SP tium regibus Tobbae et Calaicarbo esse cone dendum. Cui dissicultati a nonnullis hanc medicinam esse adhibitam, ut inter Colaicarbum et Asadum reges nonnullos esso omissos statuant. Ipse vero hoc potius asseri remedium, ut sochronismum illum Dsuhabschanicum cum D rio Codomanno salsum putet, praesertim cum Hamga alio loco dixerit, Asadum filium esse C laicarbi, Acrani nepotem, quocum alii auctores Consentiant. Constituit itaque initium regni Asaia

in ann. 220. et inter tres prOXimos eius anteCe Sores sexaginta annorum spatium distribuit, ita ut

Colaicarbus inde ab a. 190. usque ad 220, Tobbaa. 175 usq. ad 190, Dsuhabschanus a 160 175 regnum obtinuerit. Quae ratio universa ostendi quam incertum fuerit tempus, quo diluvium e stitisse ponit; nam Acranum a. 160 regnum a cepisse quae quidem res totius illius opinionis est quasi fundamentum , nulla alia ex re conib

hornii p. 213 et 214 et de voca Duris Μ. d. Litti

83쪽

itiir, quam quod ab anno 220. , quo Asadius, se iuuiis Λrdesciitri, imitorium uCC Perit, SEX; - :inta illi anni, qui tribus cius antecessoribus assignantur, detranunturi Sed unde tandem fluxit lite numerus sexaginta annorum Τ Quidni scptuaginta, et liliares etiam, cum auetor ipse in tui illa maiorum IIuliammodis cuivis tricenosternos annos tribuere solenti Respondet Sacyus, luod duo horum regum fratres erunt; sed nihilominus apparet, valde incertam esse hunc POsitionem ' . Λccedit, quod ex illis Hamgae verbis, stipi a allatis, non satis distincte apparet, Asadum reus utilem fuisse Ardeschiri, tum Vero, I rior Synchronismus Dsubabscimni cum Dario Codomantio disertis verbis pronunciatur. Decet autem, Ut quam quisque coniecturam proponit, in ca Coln-lii'Obanda iis, quae a scriptoribus cortissime traduntur, a Curate utatur. Miror autem, ne IUCSucyrim neque Reishitim ne minimum quidem

motiore de hoc, quod filius Acrani Tobba pri-inus, et Asadus Tobba medius dicti sint,

Crim anton iam esse viderimuS.

duos roges hoc nomine insignitos ctorum Asadus Abu arbus idem videlia Pessu, quem Nuwoirius Asadum b. Amrii suCCOssovomque Acrani dixit, de quo iam uiato CXPosui. Ilune vero vi imperio politum esse, deinde contra Iudaeos bellum gessisse, et reliqua ' Ἀ-

Pulet autem ex HamZae libro, Asadum populum cli menter Oli pressisse; multis in primis, quassiciebat, expeditionibus. Qua re tumultum pSSe

84쪽

77 concitatum intor iratos Himiaritas, cuius participem facere vel regis ipsius filium, Ilastinum,

studerent, qui tamen rem recusarit. Himjaritas deinde rege Occiso, Hasanum SueCessorem Constituisse, quod praeter eum nemo regnum administrare posset. Quae vero antea iam altuli, Asa dum rogulos Iomanensium devicisse eodem modo, Iuo Ardeschir regulos provinciarum, hoc cum Numetrii historia consentit. Hamga reseri, Asadum regnum per viginti annos retinuisse, Pocockiusque tradit, eum septingentis ante Muhammedem vixisse annis, aedem SaCram Meccanam aulaeis et porta aurea ornasse teste Nuweirio et Himiaritas ad Iudaismum Conve

Ρorhibent Abuliada et Hamga, Husanum, patris caedem ulciscendi cupidum, omnes, qui eius participes suerint, alium post alium, Occidisse. Inde odium ei est consatum. Cives fratrem ejus Amruum b. Tobba impulisso, ut Hasano occiso

imperium arriperet. Hunc, quamquam ab homine nobilissimo, Dsu Baino, monitum, ne eiusmodi parricidium committeret, tamen Dalr in Ob- trian asso et imperium sibi arrogasse. Hasanum autem per Septuaginta annos regnasse, atque hoCtempore Diadi sitas oppressisse. Consentit uterque auctor hunc regem, continuis morbis usseCtum,

nisi lectica serretur, domo egredi non potuisse. Quam ob rem nomen Dsu lawad dominus lignorum ei esse inditum, atque eadem de Carisa CO-gnomen Mautribati, nomen dialecti Himjariticae,' Mem. de Litterature p. 542

85쪽

a lectica, stragulum, derivatum. Teste Hamga Dsulawadus a nonnullis aequalis Sapori, filio Ardeschiri dicitur, et qui post ' eum regnarunt, aequales Hormugo, Saporis filio; excepisse autem Dsulawadum quatuor reges a nonymi, eorumque soror Adlidhaatham. Numetrius similem rem narrat, sed Ordinem regum plane invertit. Is enim, Hasano et Amruo, filiis Tobbae,

lane omissis, Mori sidum, filium Abdheali successorem Asadi ponit, et hunc nomine Dsulawadi appellat. Regnum, per quadraginta annos ab eo administratum, deinde ad quatuoPmus filios transiisse, de quorum tempore nil ad-vit. Μorlsidus autem ab Abuliada et Hamgaquintus demum ab Amruo L. TObba rex nominatur . NuWeirius ait, quatuor hos filios, imperii consortes, lapidem nigrum ex templo Mee

no tollere, cultumque divinnm a templo Meccano Sanaam transferre studentes eXpeditionem SusCepisse, posteros autem Kenanae Feliro b. Μolikduce proelio secto tres eorum trucidasse, qua tum in captivitatem redegisse, deinde Sororem

assecutam esse imperium.

Sa us ad eam inclinat opinionem, ut regnante Dsulawado haec secta esse statuat, quippo qui aegrotans lecto assixus continuo fuerit, et quatuor illos reges omnino non exstitisse. In quo hoc praecipue notandum est, NuWetrii Dsu-Iawadum longe diversum esse ab Abuliadae et Hamgae eiusdem nominis hominibus, Nuweirium autem de Morisidi, quem ille Dsula dum nomi- φὶ Ioctanid. p. 32 et 62.

86쪽

nat, Valetudine Infirma ne verbum quidem dic re. Ergo consudit vir clarissimus historias, quae nullo modo sunt confundendae. Verum ea res parvi momenti et Sa o et mihi videtur. Id constat, quatuor illos reges ab Hamga allatos tempore Hormugi I vixisse, id est anno 271 vel 272, Dsula adum Ηametae igitur annis antee dentibus, id quod cum Ηametae dicto aequalem eum Sapori fuisse, conspirat, porro, fratrem eius Hasanum a. fere 238 imperium accepisse. Essicitur ergo e Sacyi coniectura calculus hic: Ilasan b. Mad a. 238 250. Etenim Sapor. IAmruus b. Asad, cognomine γ regnavit a

Gaa aut Absaa, eorum soror, a. 272. Horum regum aetas prae reliquis accurate et firme a viro celeb. Videtur constituta, Singulis synchronismis maxime conspirantibus, atque hoc uno tantum pugnante, quod NuWeirius non

Amruum b. Asad, sed Moruidum cognomine Dsula ad insignivit . Quod attinet ad reginam Adb dhaam, Nimmetrius reseri, eam propter mores parum Pudicos a populo intersectam esse. Mulseda, qui quatuor hos reges eorumque Sororem omittit, post Amruum b. Asad aut,

e. Amrui) successorem Amrui constituit, qui clamq) Μem. do Litt. I. l. p. 53 537, et 538. 544.

87쪽

80 Christianam religionem amplexus, imperium Perannos Septuaginta intutuor retinuisse traditur ').

Hunc excopii Tobha, filius Hasani, nepos Colaicarbi teste Abulsella; HamZa vero erim PCC-tius IIusani filium, Tobbae nepotem et Colaien bi pronopolem dixit. Errat senim Λhulseda, Ηnsanum hoc loco silium Colaicarbi appellans, quom paullo ante filium Tobbae nominaverat ' ). Ambo hunc nuncupant, quod, HamZareserente, nullus abhinc insignitus est titulo Tot ba. Eodem Hameta perhibente Tobba hicco provinciam Hirensem sibi subjecit, cuius rei fini-rum sane videtur J nec in historia regni Hirensium ab ipso, neque ab Ibit - Κotaiba mentio sucta est ). - Ait doinde Hameta, Maaditis eum sororis situm Atharilsum b. Amru praeso isse, Meccam et Medinum expugnasse, tum ad Jeinanam reversum Iudaismum cum populo suo amplexum Judaeos in Jemanum Vocasse atquctJumnnenses et Reblitas foedere coniunxisse. His gestis post Soptuaginta annorum regnum diem

Quo mortuo frater ejus Mori sidus filius Madvolati per quadraginta uiatim annos imperitim Oxorcuit. Abulseda vero illum Harilsum b. Amria intoD Tobbam et Morlsi dum interposuit,

atque hunc ad Iudaismum se conVortisSe, eXistimat. Ρocockius Abulsedam sequitur. J Ioctunici. p. 34, 36.' ) Ioctiinid. p. 10. liii. 3 et 10. ' in IIamgast historia regni Hirensis in Basmiissent hist.

17 203.

88쪽

De tempore proxime insequenti Hamga otΑbul da consentiunt. Ambo enim, post mortem loris idi, tuis,orium ΙIimjuritarum dissolutum esse scribunt. Quin iisdem adeo ambo utuntur verbis: Num so lasse his verbis indicare Voluerunt, regnum inter Plures reges nequales fuisse distributum y Tum mehercule Nuweivii Dauratio, post Μoris dum quatuor illos reges, Movisi di silios, consortes in i,orii suisse, ad Verum proXime videtur a Cedere, ncque Vero, quod Hamga et Abulseda tradiderunt, post Amritum b. Asad eos regnasse, probabit fovet. Sacyus hoc sensu admisso, imperii divisionem, ab Abullada et Hamga relatam, quae post Mor si di mortem accideret, cum Nuwetrii opinione, quatuor hos reges post eundem Mori si dum regnasse, Componere debebat. Sed, quantum vi-doo, haoc Abuliadae Hamgaeque Verba ne animadvertit quidem. Accedit quod quatuor regibus

a Sa o non nisi Unus duove tribuantur anni, quod nimis sane angustum VidetUr spatium.

Post Morisidiam atque filios ejus siliam quo Νuweirius regem Mathi Lorbum b. Amru b. Sald b. Omar ponit, eique viginti annorum

regnum assignat. Deinde vero ordine plane contrario reges ab Hamga et Abul seda iam ante allatos, recenset, nimirum Tobbam secundum

s quom filium Mathi herbi nuncupat , Hasanum L. Tobba, Amruum b. Tobba. De his idem sere narrat, quod ex Hameta attulimus, nisi quod Plura etiam, quae sabularum speciem prae se serunt, adjecerit, quorum Singula enarrare non

Ioctanid. p. 10 et M.

89쪽

82oporae pretium esse Videtur. Hoc unυm addo, Ainruum post fratris Caedem mala cons ientia ne timore oppressum nobilissimum quemque Himiaritarum trucidasse, Praetextu utentem, hos ad fratris caedem ipsum impulisse. Hinc auctoritate et potentia Hi aritarum collapsa Cachlaniticas nonnullas tribus rebellasse ipsumque regem in proelio quodam occidisse. Ita Cachlanitarum ducem, Rebiam b. II od har, rerum esse Potitum, huius filium, Adium, paulo postea a Sapore Dsulahlas ) urbem Hiram

cum regionibus adiacentibus accepisse, Adiique rursus ullum, Amruum, regibus Hirensibus originem dedisse. At mortuo Rebla b. Modhar, pergit Nuwei- rius, Hi aritae, laedere cum Cachlanitis icto, imperium recuperarunt, regemque I brahimum b. Sah hab creavere. Majores huius Ibrahimia nemine praeterea memorantur. Sunt autem

ris Dsulactast regnavit. Successit dein patrui filius Sahabanus b. Muhriis, qui avunculi filium Harilaum b. Amru Cachlanitam, Saaditis ab Adnano oriundis praefecit. Is postea suum rursus regnum inter tres filios divisit, qui tamen mox inter se discordantes bella sibi invicem intulerunt. Ipse quoque Satibanus cum duobus

eorum arma Contulit, sed Victus est.

Hoc desuncto reεnum excepit Sababus filius Ibrahi mi, qui patrem ulciscendi Cupidus bellum contra Maaditas redintegravit, neque

ero victor evasit. Diuitiam by Cooste

90쪽

cessit '). Atque haec quidem est Numetrii nauatio: Abuliada et Hamga auctoribus Moi tsidum excepit

ah nuncupat.), mire meherCule, Cum modonareaverint ambo, regnum dissolutum esse post Μortsidum. Hamga ei spatium annorum triginta et septem assignat. Sa us, Postquam regnum regina Adh-dhaae in a. 272 Collocavit, tum vero constituit, Abraham de quo mox inponemus anno 370 regnasse, iam annos inter 272 et 370 intem iacentes quatuor his regibus ita assignat, ut Abdholabus a. 273 usq. ad 297,Τobba b. Hasan a. 297 n ,, 321,Μorisidus a. 321 n n 345, Lia a. 345 n n 370, imperium obtinuerint. Si cui, pergit, singulorum imperium nimis longum esse videatur, statui potuerit, quatuor regeS eorumque Sororem VS ead a. 280 regnasse, Abrahamque iam anno 360mo imperium accepisse, praeterea interregna fortasse exstitisse, quod Abulseda videatur indicare. Postremum mihi ex Abuliadae verbis :

, Patere non videtur.) Tum quoque ab aliis inter Tobbam et Moruidum regem Harilaumh. Amru asserri '' . Quam incerta totius huius calculi ratio sit, solis luce est clarius.

SEARCH

MENU NAVIGATION