Historia Jemanae, e codice manuscripto arabico, cui titulus est Bugyah almustafid fi ahbär madinah Zabid concinnata; quam praem. de libri auct. et argum., nec non de antiquitatibus Jemanensibus historicis disputatione; adj. indice geographico ... ed.

발행: 1828년

분량: 313페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

54 non filius Λsrici, nepos Abraliae, sed filius G Iihi, filii Mutitubi, reli. Tuin quoque I limini itas, patrem reiicientes, filio impurium detulisse, veri liuiid est simile. Nuwcirius et IIuinga huDorcgem Omittunt. Uterque H ad n dum successorem constituunt, quem Nu civius filium Amrui, D potem Schai liubili appellat, ita ut, re plane inversa, Aminium filium Scharhubili, Deo vero Soliarhabitum filium Amrui dixerit. IIumeta hune Iludadum filium Scharabili vocat, quia vox an Scribue errore loco posita sit, nes io. Parum lamen in Obubilo Videtur propi rea quod IIumeta et Nu civius ne iii nomine IIadadi quidem scribendo conspirant; NuWetriusonii Hadliud, IIamga Scrii Sit, qU re fieri potest, ut diversi plane reges signista Centur. Mestidius autem, teste Nuweirio, Iluda-

dum seu potius Hadhadum silium Schoi habili

si ii Amrui nominat, et Ibn Kotaiba, inquit Nu- Vetrius , eundem appellat Hudum b. Schorhabilb. Amru b. Arrajischi, qui pater Bathisae, UXO-ris Salomonis, suit. Postremum hoc si fide diptium esset, de tempore regum priorum Coniecturum saltem aliquam sacere, quamVis non CeIto quidquam ussirinure, possemus. Nam quae Si

gulis regibus nimia annorum imperii multitudo tribuitur, subulae speciem prae se fert. Quam- Iuum igitur persuasum mihi habeo, neque hactΓutione, neque ulla alia, probabile quidquam de alitiquiore demonae historia inveniri posse, tamen, ut magis etiam apparcat, Itiam inCerta et Pol l ui Luta sint omnium histori orum his de PQ-hias Commorata, rationes subducamus, vici CautuS fricti in Num i Cm Porum ratio ex iiS, 'Iuno ab auctoi ibus tradi vidimus, constitui possit.

62쪽

55 Ac primum qui Iem, ut a certo quodam et

absoluto nIinorum numero, ut ab aera quadam ordiamur, Salomonis regnum ponam is a. mill simo a. C. Ηadhndus regnavit viginti annos, te te Nuweirio, sed teste HamZa septuaginta quinque, quorum medius sere esset numerus 45; post

eum ipsa Bathisa regnavit viginti annos sid quod postea eXponemus); Hadhadus igitur imperium

accepit v. 1065. et Baikisa a. 1020 a. C. '). Quanquam Scharhabitus a nomine praeter Abuli edam,

nominatUP, atque omnino, quis intor Africum et Hadudum regnaverit, non Constat: id tamen putet, quum alius alium regem laudet, Unum Certe quemcunque inter eos regnasse, cui spatium triginta trium annorum, ut vulgo sit, assignemus.

Hoc ita 1,osito finis imperii Asrici fuerit 1098.

Afisicus rognasse dicitur annos 164; imperium igitur accopit a. 1262. Dsul Menariis Abraha r gnavit, quemadmodum videtur aliis, 183, aliisque l30, annoS, quorum medius numeruS est

Videtur enim, postquam viginti annos imperium retinuorat, nupsisse Sulomoni, Ioctauid. p. 8. Eam revera Salomonis uxorem fuisse, consenti uiit II, Κotuit,a t Ahul seda. es. Ioctan. p. 54. Hameta etiam dissertis verbis ait, post regnum viginti annorum eam a Salomone in Palaestinam esse ductam illid. P. 24. Cum omnes hac in re consentiunt praeter unum Niriveirtuna, res speciem veri liabere videtur, Praesertim quum constet, ingentem Salomonis uxorum et pollicum copiam e populis extraneis esse auctam CLi I. Regum C. XI, 1-4. Neque en coniectura infringitur eo, quod in II Reg. haco regina non nominuit Γ, eum nullius ibi nomen allatum sit, et numerus PQllicum Salomonis esset magior, quam ut Omnium uomina recenserentur. Diqiti sc by Cooste

63쪽

- 56156, imperium igittiis iniit a. 1418. Dsulhamnaiti Asabus non nisi ab Naulseda commemor tur, neque quamdiu regnaverit additur. Quare demus ei annos 33, regnare igitur coepit a. 1451. Alliariis Arraiiscli 125 annos imperium obtinuit; initium imperii ergo fuit a. 1576. - Sed longius procedere non licet, quoniam et maxima iam oritur de singulis regibus dissensio, neque, quot quisque annos regnarit ubique traditur. Atquo etiamsi quamdiu quis pae regnaverit, scriptum

inVeniremus, universam tamen rem nil nisi meram Conjecturam esse, unde nihil certi cotiligi possit, quis est quem fugiatὶ Intelligant

igitur, volim, historici criticam rationem non esse asserendam vetustissimis his rerum monumemtis. Nihil enim in his stabiliri posse videtur, quam regum nomina aut ros gestae, sed ita ut historiae et veritatom et dignitatem ab iis perpetuo ubesse arbitremur. Nam etiamsi credibile sit, veri quidquam in his narrationibus latere, id tamen sine dubio est concedendum, fabulis eas quaiu plurimis esse permixtas et ampli, sicatas Atquo haec quidem hactenus. Redeamus

nunc ad Scriptorum narrationem ulterius Persequendam.

IIudadum vol Hadhadum igitur secuta traditur silia eius Bathis a squam Nuwoirius filiam DSu-Αsradii, non regis, sed Vegiri regis Schera-hi Himiaritae appellat J. Hanc post viginti anno-Tum regnum a Salomone in Ρalaestinam serunt esse perduCtam. Bathisae a nonnullis exstructio magni illius aquae voceptaculi ad Maretium, Narim dicti, tribuitur; qui vero ultorum SC Pluritur truditionem, a Lociano Adita id osso audim

64쪽

aliam, Contendunt, BulLisam illud, vetustate ollul,sum, resecisso ). - De Bathisa Nuweirius nil habet, quoniam res gestas huius reginae in prima libri parte, inscripta: u historia Salom Disn enarrasset, quae quidem libri pars hodie, quantum Scio, non exstat. Idem ait Mesudio auctore post Hadhildum non Baliasam, sed Το,bam primum per quadringentos annos imperium

obtinuisse, id quod valde a reliquis abhorret; etenim Tobha primus illis suit Hariis Arratisci de quo egimus supra. Nomen huius Tobbao

hic non assertnr. ' Excipit Bathisam patruus Naschir onniam b. Schar habit, qui cognomen KSPR SOP gratiarum n, Propter boneficiorum, quibus homines auxit, multitudinem, accepit. Humeta hoc cognomen scripsit , b, neque id scribae e rore irrepsisse videtur, cum bis ita scriptum P portati iv ). Schai habili filium cum fuisse, im ter Omri S constat, praeter Nu veirium, qui eum silium Amrui, nepotem Scharhabili dicit. Is qu que nomon Iasas in ei suisse arbitratur. Clarus suit benevolentia, praeclara regni administratione magnaque potentia. Narrant Scriptores, eum,

onem Suscopia, Penetrasse ad Wadi Ramat, quem fluvium ob arenae multitudinem funde nomen quoque traxisse videturi quum transire non posset, arena subito dilapsa, milites traiicere iussisse, illos

autem periisse arena immerSOS, quare monumem

tum illic ab eo exstructum sit, his verbis inscriptis:

65쪽

oroxit Naschir oti Niam II liniarita; ulterius Progredi non licet; ne quis hoc sibi proponat, certe enim peribitn Quo facto domum rediit. - Αbul da addit, esse, qui regis huius nomen Molik ibri Ammi b. Da P b. Amria L. Montati L. Loid suisse dicant. ΙΙamga et diu voirio auctoribus, octoginta quinque annos regnavit,

Ιhn Kotaiba autem triginta quinque ). Itaque si placci, tempus imperii eius ab a. 1020 usquoad 935 conςtituamus. Ρocockius hoc de rege alia narrat, Primum quidem, Verum ejus nomen suisse Malo Lum, tum verba in statua illa insculi ta suisse neque Vero R,

ut reliqui Oxhibent. Sed mihi quidem aptius vidotur ' j. Sequitur, Consentientibus omnibus auctoribus, Soli amarus auras Chus Abu arbus,

quom Ilainga et Nuweirius filium Africi, nepotem Arraiischi, Abulseda vero filium Naschir anniami nunCupant, quanquam addit, esse, qui patrem eius Africum suisse affirmetit. Qui TeX, qrium Vel triginta septem, Vel quinquaginta

tres, vel centum et triginta annos dicatur regnaSSe, regnum cius in annum soro 853 incidisse arbitrabimur, siquidem medium illorum assumserimus numerum J. At Du C audi et stupri quod ii dom auctores, qui unica Baikisae, UXOris Salomonis, mentionem secerunt, addunt:

66쪽

59 ita di expeditionem socii in Iraham

tempore JasClitasisi, unius eX Persarum regibus, tui obedientiam ei praestitit. n Eodem modo IIuinga Ac, u Nurrant scriptoress nonnulli, vixisse Schumarum tempore dastasi si, alii antiquiorem eum suisse, contendUnt. n JaSCIMtusisum enim hunc esse Darium Hystaspis silium quis dubitabiti ViD doctissimus Th. Hydo in

libro u do Peligione veteri Persarumn eam rem ad liquidum iam perduxit. Tantopere igitur hist riae veritatem ignorabant Nuweirius et HamZa, ut paulo antea Bathisam, tempore Salomonis, aCduobus sere seculis post Schamarum tempore

xisse narrent. Ad eiusmodi igitur Scriptores, qui res seontibus adversis secum pugnanteS Componunt, confugiendum nobis est, ut adipiscamur non historiam, sed labellas quasdam aniles de antiqua domanae conditionet Nec tamen cum nulla omnino utilitate coniuncta est hace quaestio, quum id saltem demonstret, atque ante OCI Ios ponat, sicut nullo modo POSSe, ut Veram Λralbum Vetustiorum historiam unquam C

Quod attinet ad cognomen huic regi Proprium, Nuweirius et HamZa docent, eum, quod corpore saepe contremisceret, ita Vocatum csso. Nominis Abucarbi Abullada mentionem non fecit. Sunt, qui non Asabo, ut supra dia Aimus, scd huic rogi cognomen D sulcarnain

inditum putent. Quidi quod nonnullis Λlexan

67쪽

quoque et Sogdianos atque provincias Chorasanas suae ditionis secisse narrant. Ab eo deindo Urbem Samaaandam nomen accepisse, quippe quam obsidione cinctam vi expugnaverit, diruerit, incolas occiderit; vocem enim significare: Schamarus eam diruit. Inventam quoque esse in ipsa urbe inscription m Schamarum eam denuo exstruxisse. Ρeriisse denique rogem in expeditione adversus regem SinenSem, Cum Per magnum desertum iter faciendum osset, ibique aqua deussct, unde ipse cum sociis siti ititeriorit. Hamga vero a Viro quodam, Rustemo b. Dcstan, putat eum occisum esse. De regni

vatio iam egimus Nactus doindo est rognum Abu moli Lus, filius antecedentis, qui patrem ulciscendi cupidus in Mogrobum infrica contendit, ibique in itinere Periit, Postquam a. quinquaginta quinquo

imperio sun tus erat ' ). Ahumolikum deinde seculum esse TPgem

Amrtium Mogat hi jam, Abul da refert, quo regri Mesudio teste, magnum illud diluvium, Alarim dictum, evenit. Quare paululum ad hanc

rem subsistamus, quae haud parvi momenti vid tur ad historiam sequentis temporis explorandam materiamque multarum disputationum viris saepe doctissimis praebuit. Atque memorabile sane est in omnium sero populorum historia antiqui Sima, quam quisque ad summam antiquitatem referre pro viribus studet '' , diluvia nos d

68쪽

61 scripta invenire, veluti Iudaeorum diluvium

tempore Noachi, Graecorum tempore Deuc lionis, alia. Non est dubium, et Graecorum et Iudaeorum quod commemoratur diluvium re vera accidisse, quamquam multas deinde narrati nes sabulosas et amplificatas e 3entis traditione

necΘssisSe, nemo sanae mentis infitias ibit.

Lapidos enim a Pyrrha Iactos commutatos esse in homines, Noachi arcam tanta molis D draginta dies aquis esse vectam, aliaque huiu modi sabulosa, quis tandem credat 7 Diluvia autem quondam multis in locis exstitisse quum a vcro non abhorreat, tum iis etiam, qui in rerum natura diligentius perscrutanda versantur et humi soli que rationem penitus cognoverunt geognostas vocant , etsi non extra Omne dubiiun, at veritamen simillimum videtur. Quod igitur de reliquarum nationum diluviis statuimus, id etiam de nostra Iemanensi, Seilol arim valet, nihil scilicet impedire, quominus rem ipsam factam esse arbitremur, quast vero additae sint sabulae, eas pro sabulis etiam esse habendas. Ad

eas autem pertinet, regem Amruum ab uxore vate, Tharifolchairi, monitum esse, ut immianentem magnam calamitatem, rupturam valli Al rim, fugeret. Ipsam autem uxorem et somniis et

aliis prodigiis de futura hac calamitate certiorem

esse Lactam aiunt. FOre enim, ut mures CamPestres in ens illud vallum dentibus persederent Iapides ingentis ponderis deiicerent, tum aqua in totam illam regionem redundaret, ut obvia quaeque Vastaret. Ammum, hoc vaticinio multis aliis prodigiis denuo confirmato, perier DC- tum sua quaeque vendidisse, dein cum gente et asseclis multis imperio deposito e terra prorugisse.

69쪽

sto Sunt.

Complures vivi doctissimi diluvium illi do- scriptum reVera accidisse, atque in primis historiae Arabum lactis, Piae Vera hal3eri possitat, Essct numerandum, eXistimarunt. In primis illi factum est a Perili. SylV. de Sacyo, et ab eo quom iam diximus, Reishio clar. , ab illo in dissoritatione, obvia in opore Memoires do Litterature, tom. 50. P. 484., inscripta: nsur divors sive e- mons de 1'histoire dos Arabes uvant Mahomotuit Iloishio vero in dissertatione supra laudata. Sed do tempore, quo diluvium illud contig rit, quod constituere potissimum utriusquo est consilium , in diversas abiero sententias. Atquovidotur de utriusque rationibus ali stantulum esse

disserendum. .

Saenis igitur primum quidem in universiam tum de antiquissimae Λrabum liistoriae ratiorio, tum vero de ipsa urbe Marobo, quae eadem Saba nominata sit, et do exstructione valli illius Alarim, aliisque rebus, quae huc sΡectant, Rgit. Quibus expositis, tandem, p. 516, ad ipsum quae-Stionis argumentum se Convertit quando diluvium illud acciderit, ubi pro certo habendum esse dicit, quod narratur, Amruum Mogaiki jam exundationis tempore cum asse lis aufugisso. Hunc, quod a Cachlano, neque vero ab Him-jaro sit oriundus, non, ut Abulseda scripsit, ' gem Iemanensem esse Videri, sed provinciae Potius alicuius praesectum, Parontem Himjaritis. Quemadmodum antea vero Cachlanitae interdum

70쪽

63 iugum se vitutis deiicero studuerint, ita hunc

fortasse idem esso conatum Statuit, quae res cum minus soliciter processisset, hac potius commotum Causa, quam propter diluvium a muliere divinatrice praedictum, cum sociis RufragisS . p. 5Ι7. Amranum et Amritum propter argumenta allata omnino ex ordine rogum Iemanensium esse delendos. p. 519. 520.) Amruum b. Amor vero Cachlaniturum principem aequalemque Ahumoliko vel AD ano fuisse. p. 521. De regum nominibus postea exponemus, Ipsum diluvium in aevum regis subsequentis, Dsuhabschani, incidere; huius et Acrani igitur tempore aeram diluvii esse quaerendam. 522. Neque vero quidquam effici in regum tompore Constituendo nisi synchronismo, qui passim allatus sit, regum Persarum. Φ23. Enumerantur deinde reges singuli, apposito cuiusque Sytichronismo Cum Persis, ex Hamga Issaliensi. 524-526 . Quo facto Sacyus ad Muhammodis aevum progreditur

526), Hedjram constituit in a. 622 d. XXIX. Septemb., prophetae diem natalem in a. 5T . d. XXL m. April. 530J. Quoniam autem Saepe

inter reges Iemanenses et maiores Μuhammodis

synchronismi allati sunt a scriptorihus, Sacyus deinceps p. 533) tabulam maiorum IIulianimedis constituit, cuique annos triginta tres assignans. Iam omnes ab auctoribus Arabibus, praecipue vero ab Hameta sochronismos allatos Componit, Umde concludit, ΑΕramum a. 140 p. C. imperium accepisse, eoque temporc diluvium illud accidi se 542). Qua re explicata ad Pseges Hiron es

'DCensendos venit Utpote quorum primus dili vii tempore cum sociis e domaria migraverit, et

his dynastis originem dederit. - Primordia

SEARCH

MENU NAVIGATION