De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicæ, excerptæ ex conciliis oecumenicis & sanctorum Patrum ac auctorum ecclesiasticorum scriptis. Auctore Ludovico Ellies Du Pin, ..

61쪽

Senonensi, cum in rescripto scribat id se illi concessisse ob devotionem & fidem erga sedem Apostolicam. Denique Gregorius VII. anno io79. in Gebuini Lugdunensi, gratiam Primatum Echlesiae Lugdunensi concessit, stiper quatuor Provincias, Lugdunensem, Rhotomagensem, Turonensem & SNncinensem; id ex ejus Epistolis discimus, quarum una est ad ipsum

Gebuinum, altera ad Rhotomagensem, Turonensem & Senonensem Antistites. Extanti. Io. Conc. col. 22o. & 221. in posteriori Epistola distinctionem Dioeceston, Provinciarum, Primatuum, M

tropolitanorum, & Episcoporum ab Apostolis factam esse ex Pseudo Clementis Epistola suadet, jubaque silpra memoratis Archie piscopis, ut Lugdunensi Metropolitae pareant. In prima vero Epistola supponit G orius dignitatem Primatus ab antecessoribus suis. Lugdunensi Ecclesiae concessam fuisse, quod tamen probari mini-mh poterat. Nullum quippd extat antiquius isto in gratiam Lugdunensis Antistitis Romanorum Pontiscum Decretum, & si quod extitisset, haud dubid illius expresia mentionem fecissent Gebulaux& Gregorius. Itaque haec hujus constitutio duobus sundamentis nititur, quorum utrumque parum habet firmitatis ac roboris. Quidquid sit, illa varie a Gallis excepta est. Rodulphus Turonensis Arcitiepiscopus eam amplexus est: Richerius vero Senonensis injuriam litam serre minimὰ potuit, Rothomagensis item Decreto Pontiscis parere noluit, qua de causa Urbanus II. Concilio Claromontano anni io9s. Richerio Senonensi, Concilio adesse, & Lugdunensi Episcopo parere renuenti Pallis uom cst auorum obedientiam interdixit: eamdemque in Rhotomagensem sententiam tulit, nisi intra tres menses subiectionem polliceretur. Id Decretum extat tom. Conc. ao. col. 1I7. & si 8. Ilarca primit m editum. Richerius nihilominlis a proposito deterreri minimὸ potuit, sed ejus successor mimbertus Lugdunensi Episcopo obedientiam pollicitus est, ut

narrat Urbanus Ep. ad Hugonem, quae edita est a Petro de Marca in dissertatione ad Conc. Claromoni. & inserta tomis Conciliorum Vid. t. IO. col. 163. Postea tamen Senonensis Antistes Lugdunensi

parere respuit, ut colligere est ex Epistoli Humberet Lugdunensis, quam eodem in loco citat Petrus de Marca. Porro si quae suerint Vicariis aut Primatibus concessa a Romanis Pontificibus jura nosse velis, praesto sunt ipsae Pontificum litterae quae id te nullo negotio docebunt. Illud autem advertas velim haec semper tempore crevisse. Primum enim Zotimus Arelatens Episcopo

62쪽

mpo nihil aliud juris pro Vicariatu contulit, nisi ut omnes Clerici

Romam aut ad alias regiones non irent sine sormatis eius litteris. ω ci iidem privilegium ci conceditur , ut aliquod documentum formatarum extet, quo consulari possent ii qui Ecclesiasticum gra . dum falso simularent. Utrum autem aequum sucrit Zoetimo legem istam Gallis imponere, quae in caeteris r onibus non erat in usu,

de utrum postea locum habuerit hyc inquirere nolo. At Symm chus tribuit ei potestitem Concilii ex Galliae & Hispaniae Epis.copis, si causa religionis emerserit, congregandi. Pallii honori rem addidit Vigilius Epist . 6. at Epist. . Ubi vero ius con di Concilii confirmat, de Galliis tantum loquitur non de Hispania, & ea lege illud concedit, ut si qua sit gravior causa quae te minari minime possit a Concilio, ad Sedem ejus Apostolicam relatio fiat.' Pelagius autem generalius Arelatens Episcopo concedit, ut ad instar suum in Gazarum partibus primi Sacerdotis locum obtineat quidquid ad gubernationem vel dispensationem Ecclesia Brisatus gerendum est, servatis Patrum Regulis Ur Sedis Apostolicae constitutis faciat. Printere1 Pallium illi concedit & renovat Zorimi deformatis Decretum. Denique Gregorius omissa rnratarum dandarum potestate Virgilio Arelatensi Vicariatus in Regno Childeberti, iura ad tria revocat. I. Ut fidem Canonesque servari in eo procuret. 2. Ut Synodum, si sit opus, convocet. 3. Ut de controversiis fidei & rebus majoribus ad Sedem Apostolicam reserat.

Moguntino Archiepiscopo nihil aliud juris concedit Zacharias,'

quam ut sua vice, praedicationem per umversas Gallias accipiit, ut si repererit aliquem contra religionem Chrissanam sentire uri Canonum instituta, spiritaliter ad normam dear rectitudinis reformari.

Rhemens Primati ius ordinationum in tota Dioecesi concedunt Hadrianus, Benedictiis, & Nicolaus, ac praeterea ut nulli sit subditus praeterquam Sedi Apostolicae. Sergius Drogoni concedit, ut vice sua ubique caeterorum Episco-liorum necessitatibus minister existat, eique in congregandis genera-ibus Conciliis suam commodat auistoritatem : praeterea jubet ut ad eum Synodorum Provincialium Decreta reserantur, & appellationes ad Sedem Apostolicam primum audiat, & ut in Abbatum &Episcoporum vitam inquirat. Joannes VIII. Ansegiso vices suas tribuit in convocanda Syno-Adcialiis negotiis exercendis per Gallias & Germanias, utque D

63쪽

86 DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA

creta Apostolica per eum in caeterorum notitiam veniant, ipsique de maioribus negotiis ad eum reserat. Denatim Gregorius VII. Gebuino Primatum concedens jura Priainatuum sic describit, eos dicit Metropolitanos esse superiores & adeospost Sedem spo stolicam ne tiapraecipua co Penire, ut ibidem quibo. necesse est clementer juste restituantur , cst ut hi qui inis,le opprimuntur , juste reformentur atq- fulciamur : Episcoporumque causa morum ne rotiorumjudicia,salia Apessoticae Se auctoritate,justif- sim e terminentur. Itaque tota Primatus nit Vicariatus potestas a Romanis Pontificibus Episcopis Gallicanis concessa ad quatuor aut quinque capita revocatur. I. Ut Formatarum tribuendarum. 2. Convocandi Concilii Dicecosani. Resserendi ad Pontificem de majoribus causis. q. Cavendi ut Canones observarentur, fidesque illibata manerct Quibus s. additum est posterioribus saeculis ius appellationum a M tropolitanorum iudiciis; quod solum obtinere videtur Lugdunensis Antistes. At jus ordinationum Metropolitanorum Primatibus aptVicariis numquam in Gallia concessum est, sicut Thessalonicensi Vicario: quia Romanis Pontificibus non erat in vocis eam Patriai chatui suo addere, scd tantiun in illam Primatui suo debitam auctoritatem exercere.

. Praeter hos Galliae Primatus nonnulli in variis Dioecesibus Episcopi Primatum ambierunt; sic Bituri consis Primatum in Aquitaniam obtinebat, ut discimus ex Nicolao primo Epist. i'. ad Ro-dulphum Bituri censem tom. 8. C c. col. so . Hanc ei dignitatem conservare studuit anno Iri l. Pliilippus Augustus Epist. ad Innocentium III. in qua rogat eum, ut Bituricensi Ecclesiae ius Primatus conservet: Cum sola, inquit, Bituricensis Ecclesia in toto regno nistro Primariae obtineat dignitatem. Multa etiamnum dicenda superessent, sed haec dicta sussiciant, ut istarum rerum rudibus generalis antiquae Galliae noti-tra proponatur, cujus ope caetera peritis in memoriam revoca

ri possint.

64쪽

I institutione es semitibus Patriarchamum

P Atriarchae, ut iam observavimus, iidem olim fuerunt ac marchi, seu Primates Provinciarum, atque hoc sensu antiquissima est illorum institutio. De his loquitur Concilium Nicaenum cap. 6. ut sit sius ostendemus postea, cum statuit ut Alexandrinus Praesul habeat e C pti, Libya Pentapoleos potestatem: quoa ct urbiν Romae Epscopo parilis mos est, similiter autem 2 apud Antiochiam tera ue Provincias privilegia fermentur Eccliseis. Ubi tres praecipuos orbis Patriarchas nominat Concilium, caeteris vero non nominatis sua privilegia confirmat. At Concilium Constantinopolitanum secundum singulas orienti, Dicecesses sive Patriarchias distinguit Can. 2. Qui sunt super Diorce Episcopi nequaquam a.d Ecclesias quae sunt extra praefixos sibi terminos

accedant, nec east ac praesi none eo undant ,sedjuxta Canones Alc. xandrinus AH es, quae sunt in s Vto, regat solumm . , ct Orientis Episivi orientem tantrum gubernent, servatis privilegiis, quae Nicanis Canonibus Ecclesia Antiochenae tributa sunt. Asianae quoque

Diorcesens Episcopi ea solum quae sunt in Asiana Dietes, dispensent,mcnon 2 Ponti Disivi ea tantum quae sunt in Ponto, C Thraciarum quae in Thraciis gubernent: non vocati autem Disivi ultra suam Dioecesim non accedant propter ordinationes faciendas, vel propter alias dispensationes Ecclesiasticas Ecclesias autem in Barbaricis Gentibus constitutas gubernari convenit juxta conssuetudinem, quas a Patri

bus observata.

In prima Canonis hujus parte quinque distinguntur orientis

Dioecesses, & unaquaeque Episcoporum suomina regimini committitur, ne scilicet alicujus Dioecestos Patriarcha, aut alii Episcopi, in alterius Dioecesim quidquam juris sibi vindicarent. Itaquα licci claia & aperid non dicat, singulos in istis Dioecesibus Exarchos seu Patriarchas Dioecesi praefuturos, id tamen satis innuit. Nec multum a Canonis sensu aberravit Socrates, cum ait sins hs Dioecesis suis Patriarchis esse commissas, Thraciam Nectario, Helladta Ponticam Dioecesim, &c. Nonnullos equidem nominat,

quos non modo Patriarchas, sed ne Metropolitanos quidem suisa L , com

65쪽

38 DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA

constat, quibus tamen Patriarcnatum concessum esse scribit, quia administrationis hujus Dioecestos participes erant. Quod vero diacit Socrates institutas esse, ab hujus Concilii Patribus Patriarctatas ex- verum non est; hae etenim Diceceses distinctae erant antea, de per consuetudinem quaedam iura ac privilegia I ioeces eo ta Lxarchis erant attributa, sed nondum ullo Canone tam exacta Dioecesicon distributio sancita erat. Atque hoc sensu dici possimi ab hoc Concia Ito constituti Patriarchae. Ex eo sanE Canone constat, nullum jus fuisse Episcopo Alexandriae, aut Antiochiae in alias Dioeceses, Asianam scilicet, Ponticam & Thracicam. Ac proin id tiim Alexandrinum , t lim Antiochenum Patriarchatum Dicecuseon A gypti de orientis limites non excessisse. Sua equidem servat Antiochenae Ecclesiae privilegia, sed in orientis tantummodo Dioecesi, prout ab Asiana, Pontici, AEgyptia & Thracica distincta est, Illud tamen animadversione dignum, quod in Canone soli nominentur Antiochenus , & Alexandrinus Praesules, quibus aliqua specialia privilegia reservantur, cum caeterarum Dioeces con administratio gencratim omnibus Episcopis tribuatur, quod duplici, ni fallor, de causa fictum est. i. Quia hi sollim duo in Concilio Nicaeno nominati fuerant praeter Romanum, de quo non agit Concilium Constantinopolitanum. 2. Quia hi Patriarchae caeteris eminebant, & lon-gd maiora jura ac privilegia obtinebant. Ortum tamen est, Ephesinum & Caeni censem Episcopos aliquid prae caeteris Metropolitis habuisse privilegii, & Dioeceseon suarum Exarchos ac Patriarchas suisse. Et primum quidem Ephe- sinus Episcopus in Concilio Ephesino Asanorum omnium caput habitus est. Ain. s. Concilii tona. 3. Concit. p. 666. Alexandrini &Ephesini Episcoporum Sedes vocamur majores Throni , in quos nihil iurii hab bant Orient. tres, ge col. 6s 1. Cyrillus Se Memnon appel-riatur caput Concilii, & Orientales in Ep. ad Imper. per Palladium missa col. 7o7. queruntur quinquaginta esse AEgyptios de quadra

sinta Asianos sub Memnone Tyram idis duce, Ur duodecim ex Pamphilia haereticos, assaliamtarum nomine appellatos, praeter altos e.

dem Atitrvoti ad arentes. Deinde ordinatio Ephesi Episcopi pertinebat ad omnes Asianae Dicece eos Episcopos, quod majoris sedis argumentum est: narrat enim Palladius Chrysostomum, ut Heraqcliuem in locum Antonini Ephesinae praeficeret Ecclesiae 7o. is copos ex Lydia, Asia & Caria convocasse. Idem etiam constare po

66쪽

I piscopis ordinatum, ibidem Ephesus dicitur maxima ac illustris Metropolis. Hi ne intelli ere est Ephesinum Episcopum universa

Dioecet eos Asanae curam nabuisse, cum ad eum ordinandum ex omnibus Provinciis eius Dioeceseos Episcopi convenirent: quapropter hi in fine ejusdem actionis supplicant, ut Epis opus Ephesinus om dinetur in Provincia, secundum Canones. Aliter autem visum est Concilii Patribus, qui hoc privilegium Constantinopolitano Epis.copo vindicaverunt. Demum Evagrius lib. s. cap. 6. testis est restia tutam fuisse Ephesinae sedi a Timotheo AElum Patriarchicam digniatatem , a qua in Chalcedonensi Concilio exciderat. Ut id intelligatur adverte, jus ordinandi Metropolitanos omnes fuisse primum Exarchi Provinciae, pariterque jus ordinandi Exa chi fuisse omnium Episcoporum Diceceseos. At Concilium Chalcedonense utrumque jus Exarchis Asiae & Ponti abstulit, hoc quidem act. it. in qua misere deprecantibus Episcopis Asianis, ut Eph sinus Episcopus in Provincia ordinaretur. Jus illud primum a Ciarysostomo contra Canones, speciatim vero contra Concilii Constantinopolitani desinitionem Constantinopolitano vindicavit Episcopo. Illud vero jus ordinandorum , tum in Asia, thm in Ponto Metropolitanorum , quod Exarchi Episcoporumque Diceceseos

proprium erat acit. I s. c. 28. Constantinopolitano Episcopo attriai,uit, sicque Episcopum Ephesinum omni iure Patriarchico spolia vit; vertim hoc illi postea restituisse dicitur Timotheus Alurus Paulo Episcopo Ephesino in Axchivisivali sede coLocato, qui jam

In ius ab Di pis Provinciae juxta antiquiorem consuetudinem ordinatus fuerat, relictaque illi ordinandorum Metropolitanorum pote

state.

Caesarea Cappadociae eodem jure Exarchatus seu Patriarchatus in Dioecesi Ponti fruebatur. Hujus urbis Ecclesiam vocat Gregor. NaesanZ. Orat. 2 o. &Ep. 3'. caterarum matrem. Ipse Basilius hi ius suae in universam Ponti Dioecesim potestatis multa dedit indicia. Satalis in Armenia ad preces Satalanorum ordinavit Episcopum, ut videre est Ep. 18s. & i 87. idem Episcopum quemdam Frontonem Nicopolitanis contra ius ordinatum Episcopum, ut videre est Epist. 1 o. sententia sua Episcopatu dejiciendum esse pronuntiat, jubetque Nicopolitanis Presbyteris, si quam secum partem habere velint ut idem sentiant; quibus verbis indicat Basilius se in Nicopolitanos habuisse potestaten, Idem Basilius totius Dic ceseos Ponti Concilia indixit, quod est Primatis seu archi, ut v

67쪽

M DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA

cere est Ep. 29r. Soremenus lib. s. c. I r. narrat Concilium Ponticae Diceceseos Tyanis celebratum tempore Valentiniani sub Eusemio Caesareae Episcopo. Demum ut caetera mittam, Caesareensis

Antistes in Conciliis caeteris Ivletropolitanis praelarias est, ex quo satis colligitur eum Exarchi dignitate suisse inlignitum.

Caeterum ut ad Canonem Constantinopolitanum redeamus, com sat ipsum disertὰ vetare, ne aut Alexandrinus, aut Antiochenus,

aut ullus alius quidquam iuris in Dioecesibus Ponti, Orientis &. Thraciae sibi vindicet: sed ut illae a Provinciarum suarum Episcopis regantur. Hanc, ut observavimus, sanctionem pessumdedi Concidium Chalcedonense , cum Coni tantinopolitano Episcopo

tum Exarchorum, tum etiam Metropolitanorum omnium ora

nandorum jus detulit, quod jam in pluribus locis invaserat.

Haec de primis Patriarchis, qui iidem crant ac Lxarchi, nunc de iis quibus poste, Patriarchae nomen reservatum est, pauca dicemus. Porro si P triarchae nomine illos Episcopos intelligas, qui honore caeteros anteibant, haud dubium tu, quin antiquitus tres fuerint ii Patriirchae, qui tribus praecipuis orbis Romani civitatibus piαcrant, Romae, Alexandriae, & Antiochiae: cum enim ist. ae urbes omnium primae forent, non mirum est, si illorum Episcopi priamum honorem & locum occuparent. Eumdem postea honorem Constantinopolitanae Ecclesiae detulit Constantinopolitana Synodus, cum Constantinopolis secunda Imperii urbs effecta est. Stimilem fortὸ honorem Eliae seu Hierusalem concesserat Nicaena Synodus. Ucrum si Patriarchalem ita dignitatem spectes, nulla adiuncta habet praeterquam honoris & praecininentiae jura aut privilegia : inde tamen occasionem arripuere istae scdes peculiaria sibi in caeteras jura vindicandi, caetcrosque tum Metropolitanos, idni etiam Exarchos subjiciendi. Primum inter Patriarchas locum semper obtinuit Romanus Ponti sex, qui praeter Primatum quo prae caeteris omnibus eminet, primum Provinciarum omnium quae Vicario Romae parebant, potestatem habuit, ut infra demonstrabimus. Deinde vero in caeteras quoque Ecclesias, potestatem eamdem habere tentavit; atque hac de causa Vicarios variis in locis instituit, atque intor alios Thessalonicensem Vicarium constituit, ut videre est in Epist. Inii cent. I. ad Rusum Thessalonicensem, Bonifacii primi, item C

destini primi ad eumdem, Xisti ad Arhastasium, di Leonis ad eumdem.

68쪽

Hoc enim valde observandum est, potestatem illam quam committunt Thessalonicensi Episcopo , non esse aliam quam Patria chicam seu Lxarchicam in Illyricum potestatem. Verum in nullas allias Ecclesias praeterquam in Vicariatus Ecclesias ordinario jure Romanum Pontificem olim habuisse potestatem vel EPatriarchicam, ex eo demonstratur quod in nullas alias Provincias, 'ordinario jure per se Patriarchicisjuribus usus est. Inter illa quippe iura praecipua est Metropolitanoriun ordinatio, at Pontificem Romanum alibi quam in Vicariatu Romae Metropolitanos aut Episcopos non ordinas te demonstrabimus. Quod vel ex eo solo patet, quod Vicarios in Galliis instituens,de ordinandis illarum Provinciarum ol tropolitanis ne verbum quidem facit. Itaque Patriarchatus Romani limites non videntur excessisse Provincias eas, quae Vicario urbis parebant, dicunturque a Rustino suburbicariae. Nam extra istas Provincias etiam in Italia Metropolitani Episcopos omnes ordinabant, & ipsi ab Episcopis Provinciae ordinabantur. At in Sicilia & Sardinia & Provinciis suburbicariis non modo Metropolitanorum, sed & omnium Episcoporum ordinationes a Romano Pontifice sebant, & nihil in iis Provinciis

alicujus momenti sine eius auctoritate regebatur. Hoc autem non

sollim in Provinciis suburbicariis Italiae, ubi nullus erat Metropolia tanus, stat & in Sicilia ipsa locum habuisse colligimus ex B. Leone Epistola olim q. nunc i6. ad Episcopos Siciliae ubi eos alloquitur his verbis: culpam nullomodo potuissetis incidere, si unde consecrationem honorisaccipit , inde legem totius obervantia sumeretis.

Idemque onfirmatur ex G orio primo lib. s. Ep. II. ad Rectorem Siciliae de Lilibetano Clero petente licentiam i Romano Pontifice, ut sibi Episcopum eligeret. Itaque istarum Provinciarum

non modo Patriarcha suit si mus Pontifex, sed & Patriarchicam auctoritatem peculiari quadam ratione exercuit. Nam Patriarchae caeteri solos ordinabant Metropolitanos, caeteros vero Episcopos a Metropolitanis, saltem ex suo conscia sit ordinari sinebant. At vero Romanus Ponti sex in Provinciis suburbicariis omnium Epiucos oriun. ordinationes sibi vindicabat, & nullas in iis partes Me tropolitanis relinquebat. Sed clim uniuscuiusque civitatis Clerus & populus aliquem et erant, reserebatur ad Romanum Pontificem, qui va ordinandum Romam accerschat, ut a se ordinaretur, vel aliquem ad ejus ordinationem delegabat. At in aliis

Provinciis minimὶ suburbicariis jus ordinationum Pontificem Ro-

69쪽

manum habuisse probari non potest. Imo constat non tantiis Episcopos omnes a Metropolitanis, sed & Metropolitanos ipsos ab Episcopis cujusquρ Provinciae fuisse ordinatos e ergo extra comtrovcrsiam est. dcbet, Romanum Pontiscem in solis Provinciis ruburbicariis primum ac praecipuum Patriarclararum ius habuisse. , Quod vero spectat ad alterum jus Patriarcharum, convocandi scilicet Concilii Dic cessent, non repetietur Romanum Pontificem iure Patriarchatus ex toto occidente Synodum convocasse. Et si quan do numerosas Synodos imo & generales convocavit secit id non I triarchatus, sed primatus jure & auctoritate, &ideo non potest dici Patriarchaturo in totum occidentem habuisse. Nihilomini tamen successu temporis Romanus Pontiscae Patriarchatus sui mites, quantum potuit, extendit: ac primo Illyricum ditioni suae per Via carios adjicere conatus est: dein id vero non modo totam Italiam , sed & Gallias atque Hispaniam Patriarchatus sui limitibus comprehc

di voluit. Hic autem valde miror norumnos esse, qui licet sateantur Ro- manum Pontilicem non habuisse jus Metropolitanorum in toto occidente ordinandorum, contendant tamen eum suisse totius occi-dρntis Patriarcham. Cum enim Patriarchae auctoritas& Iurisdictio in co praecipue. iure consistat, statim atque illud Pontifici Romano in totum Occidentem non competiissententur, necessc est ut agnossecant eum non suisse proprid totius Occidentis Patriarcham. odsi nihil aliud volunt quam Romanum Pontificem suisse inter Occi-dontis Episcopos primum ac praecipuum, atque hac de causa ccretam iquamdamin totum Occidentem seperinspectionem habuiste, non video cur istud juris intra Occidentem coercere velint quod de in irsum Orientem habebat. Nam vi. Primatus sui Romanus Pontis ex non solum Occidentalium , sed & Orientalium Ecclesiarum celetam quandam curam habere debet, atque invigilare ut ubique Canones Observentur, fidesque illibata custodiatur quod jussi Patriarchicum dixeris, necesse est ut dicas Romanum Pontificem non Occidentis modo, sed & totius orbis patriarcham suisse. At quoniam adversarii nonnulla proserunt testimonia, quibus λsuadere contendunt Dioecesim Romani Pontificli suisse totum Occidentem , breviter ea nobis percurrenda sunt, & quam partim roboris

habeant ostendendum

Primum argumentum petunt ex Epistola Synodica Concilii Ars

latensis primi ad Sylvestrum, in qua Synodi Patres dicunt ipsum

70쪽

m seresten: eoaeoes , ergo, inquiunt, Occidentis Duxceses tenebat, non autem iuram tantum, ut nos arbitramur, Di esuri Romae caeteris omnibus minorem. Vertim nemo non deprehendis quam parum rectὰ procedat ais mentum, quis enim servet istud ratiocinium e Pontifex Romanus mamro Occidentis Di oecoles tenet, προ omnes teneti Deinde vero Dicereseos nomentila stricianon sumitur pro Imperii Dioecesibii sed potius pro singulis iis Provinciis quas Romanus Pontiso regebat, ut sensus sit, tu qui maioribus praees Occidentis Ecclesiis, coeteris Pa-i haediim per litterita lignificabis.

cundo, iidem adducunt, Sancti Ba ii testinuuium ex Epistolano. in Romam si vocas, Occidenta , G2---. id est Occidentalis Eccleviae' incipem. Sed nihilo magis me, I mis ad propositum heretinet : nam si per vocem illam Occidentali et Ecclesiae Principem intelligant eum qui inter Occidentales primus est, di honore caeteros antecellit, quod propria per nomen κορυφαῖος d fgnatur, hoc sensu Romanum Pontificem, tunc occidentalis E clesiae Principem fuisse quis dubitet ' Verum si per Principem Occia dentis eum intellisant, qui totiun Occidentem regit Exarchatus, seu quod idem olim fuit, Patriarchatus iure, Romanum Pontiscem hoc tensu Principem suisse inficior, idqκορυφαῖον enim appellat, hoc in loco laudem, sta potius in vituperium,

mutem, inquit, ira Deipermiserit, quale nobis in ilium ab O Grintae superbia, ct fastu aderit ' qui veritatem neque norunt --que diceres inent, verumfalsis opinion ip pediti siti nunc faciunt quae in Marcaeopatrarunt. Nempe iis cui veritarem iasis anuum riam contendentes, hares autempersi Asabilientes. Egosane

lebam ad eorum antesignanum iberι. De Patriarchia &Jurisdictione Romani Pontificis ne quidem cogitat Baliseis. Sed eum vocat κορυφαῖον caeterorum, quia inter caeteros ejusdem sententiae emincitat, quod rectiὶ reddidit interpres per vocem Antesignanum.

Tertio proserunt Augustinum qui lib. i. contr. Jul. c. q. Vocat Imnocentium Ecclesiae Occidentalis Praesidentem. Sed nihil indealhid concludi potest quam Pontificem Romanum inter Occidentis E L pos primum esse : nam Asticani nullam Jurisdictionem Patriarchicam Pontilicis Romani in Provinciam suam agnoscebant, ut colligere est ex gestis in causa Apiarii de quibus alibi. tie Basilium existimasse nego. Romanum Episcopum non in occidentalium fastum incusansr