장음표시 사용
91쪽
M ANTIQUA L LEsI E DI fCIPI I. XII. Drstas cir Priet ilegiis Metropolitanorum.
P Rimatis seu Metropolitani Jura Ad Privilegia duplicis stini generi ; alia sunt honoris , alia potestatis , atqueJurisdictionis, ut ex dictis facilὸ colligi potest. Quod spectat ad honoris Primatum scu o καθεδρίων, res clarior est, quam ut ulla explicatione indigeat. De potestate ac jurisdictione magis laborandum est. Haec autem in tribus praecipue con sistit. Primo in iure ordinationisEpiscoporum Provinciae. r. In facultate convocandi Concilii Provinciae, 3. Insuperinspectione super universam Provinciam, ut fides & disciplina in ea
. Primum Metropolitani ius idque antiquissimum, est ordinandi Epistopos Provinciae . Hoc autem sic scri solabat. Clerus &populus urbis, cujus Episcopus modo defunctus erat, Episcopum eligebant, ut innumeris testimoniis probari posset, quia vero fieri non poterat, ut in eligendo non parum errarent, hominemque sacerdotio indignum, ad tantam dignitatem promoverent: electiones ab Lpiscopis ordinatoribus examinandae & discutiendae erant. Quoniam vero niagna suisset orta turba, si cuivis passim Episcopos-cuisset Γpiscopum ordinare , statutum est , ut Episcopi electio confirmaretur ab Episcopis Provinciae, praesertim vcro M.tro
. Ubi autem ille electionem secundum Canones factam dignumque sacerdotio electum esse intellexerat, simul cum Episcopis Provinciae illum ordinabat. Caeterum circa istud Metropolitani ius maximEadvertendum est, illud ipsi cum caeteris Ei scopis suisse quodammodo commune, nec enim illius erat solius aut clectionem Episcuorum examinare. aut ipsos postea ordinare, sed omnium Provinciae spisse, porum. Verum quia omnes simul adesse & convenire haud ita facile erat, alicui ipsorum major danda sitit auctoritas, cuj iis praesentia foret ad ordinationem nccessaria, sine quo nemo posset Episcopum ordinare, cuique firmitas eorum quae sererentur maxinad tribueretur, hanc suisse Metropolitaniin ordinationibus auctoritat constat ex innumeris pene Canoribus & testimoniis.
92쪽
Concilium Nicaenum Canone 4. Episcopum comvenit maximγ- a m ab omnibm, sunt in Provincia Epycopu ordinari, siautem hoc sit di iis , avtpropter urgentem necestatem, aretpropter itineris longitudinem tribus omnino eumdem in locum comenientibu3 π absenti tu quoques ragiumferento scripti ue consentientibus tunc electionem feri. Eorum autem quaesunt in unaquaque Provincia , semita. τοMetropolitano tribuatur Epsopor & Carione 6. I a autem generati terclacum est, qu)dbi quis praeter erropolitani sententia uerat ors na tus Episcopus, hunc magna Synodus di inivis Episcopum esse non oportere.
Sin autem communi cuiatorum decreto rationabili Ursecundum Ecclesiasticaran regulam comprobato, duo Mu tres propter contentiones proprias com tradicant, obtineat sententia plurimorum.
Post illud Concilium idemserine in synodo Arelatensia. hi duo
Canoncs confirmati sunt Canone so. Discopumsine Aletropositano, vel Epipolas etropolitani, vel tribus Comprovincialibus D copis nouliceat ordinare ; ita ut alii ComprovinciaIes Epistolis admoneantur, reth suo res o s. con ensissesignificent; quod si inter partes aliqua nata
fuerit diis ratio, majora numero Metropolitanus in electione consentia r& Canone 6. IEud autem ante omnia clareat eum qui tae conscie
ria Metropolitani constitutus fuerit Episcopus juxta magnam Synodum Episcopumesse non debere. Concilium Laodicenum Canone 12. statuit ut Episcopi judicis
Metropolitanorum cor eorum Episcoporum, qui circumcircabunt, promvebantur adEcclesia si campotestatem. Antiochenum Canone i9. Di acopus praeter 'notim praesentiam Metropolitant nullatenus ordinetur. Constantinopolitanum a. in Epiitola ad Occidentales apud Theodo-rit. lib. s. c. 9. Madministi atione aute articulari gularum Ecc&siarum, antiqua, ut probe nostis, oblinitI. Ilio, is anctorum Patrum qui Nicaeae congregati sunt regulae, ut insingulis Provinciis Episcopi istius Provincia, s stilus placuerit una cum is nitimi, prout utile judicaverint, oia natione aciant. Hanc additionem ut vicini advocentur , desumpsisse videntur illi ex Synodo Sardicens, Canone 6. secundum
Graecam editionem. Concilium Carthag. 2. c. 12. Placet omnibus , ut inconsentio Primate cujusint Provinciae tam facile nemo praesumat, licet cum multis Episcopis in quocumque locosiae ejus, ut aedium es, precepto Episcopum ordinarer, sautem necessias fucrit, tres Episcopi, in quocumque loco put, cum Primatis praecepto Episcopum ordinare: & Concit. Carth. q. cap. I. cum in his omnibus examinatus iuvemus fuerit plene ibi uc
93쪽
cs DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA.
rus, tunc cum consorsu Clericorum er Laicorum, c euru totius Provinciae Disoporum, maximeque in Aretropolitanipraesentia vel a ctoritate ordinetur Epi copus.
Concilium Taurinense primum c. r. iubet, ut is qui approbaverit suam civ:tatem esse ADtropolim uxta praeceptum Canonum or-d nationum habeatpotestatem, concilium Ephesinum ae . A. resert &confirmat Canonem 4. Concilii Nicaeni. Chalcedonense Concilium Canone 21. & sess. ult. in Decreto judicum Metropolitani in ordinationibus Episcoporum jura intacta servat, adversus Constantinopolitanum Antistitem. decemitque a piscopum simplicem ordinari sine consensu Patriarchae, nec non Canone 1 s. iubct, ut intra tres menses a Alctropolitanis ordinationcssant. Eadem de Metropolitani iure sanciunt Concit. Regiens e c. r. Aratis. I. c. 2I. Tarraconensi cap. s. in quo speciatim decernitur, ut si non sit in Metropolitana civitate ordinatus, sed per Metropolitani litteras, duobus post ordinationem mensibus Metropolitanum adcat. Elmuncias Conc. c. i. Aurelianense q. c. s. & quintum Can. io. Turonicum 2. Canon. 9. Parisiense 3. Can. 8. Tolet. q. c.
18. & alia quamplurima. His addam aliquot summorum Pontiscum testimonia. Innocentius primus in Epist. ad Victricium c. i. iubet, ut
Boni cius primus Epist. ad Hilarium Patroclum , reprehendit quod nescio quem in aliena Provincia ordinaret, praetermisso antropolitano contra regulas Patrum. Resert postea Concilii Nicami O
Leo Magnus Epist. 8 . c. s. decernit, ut si in eis lisne Episcopipartium intersi vota diviserint,is alterisAtropolitani Dicio ' feratur, tui majoribus Ur diis juvatur σ meritis. Et Ep. 89. reprehenditi ilarium, quod ordinationes ni omnium per Gallias Ecclesiarum vindicaret, debitam Atitropolitanis Sacer otibus insuum jus transferret dignitatem: & cap. 6. ordinationem sibi, ut jam diximus ,singuli AI
tropolitanistrarum Provinciarum cum his quae caeteros antiquitate Sace
dotii praeveniunt, restitutosibi per nos jure defendant. Et Ep. 13. queritur molari ab Auatolio Provincialium iura Pr , eo quod Episcoporum ordinationes sibi arrogaret Ep. 93. inquit, ut si qui fratrum in quacumrue Provincia decesserit
94쪽
rit , usibi ordinationem vindicesacerdotis, quem illius Provincia Asse
tropolitanum esse constiterit. Idem videre est Ep. 93. Hilarius Papa ad Ascanium & Episcopos Tarraconensis Provinciae j ubet, ut nutas prae
rer notitiam Metrvolitani Ascanii consecretur Antistes.
Idem sanciunt Getis. I. in Ep. ad Natalem. Gregorius lib. I. Γ p.r . ad Constantium Mediolanensem: lib. 7. indict. 2. Ep. 8. ad In nocentium & alios Sardiniae Episcopos lib. 12.Ep. 3 1. ad Augustinum Anglorum Eliscopum, &alii. Sed etiamsi Episcoporum ordinatio ordinario jure pertineret ad Metropolitanum, nihilominus tamen si Episcopos ordinare negligeret sacaeteris Episcopis ad id faciendum cogebatur, ut sancitum est
Canone Concilii Chalcedonensis 2 s. quoniam quidam AMetropotitano rum, quantum comperimus, ne rigunt commissos ibi greges,mordinationes Disoporum facere d1 erunt,placuit futilae nodo intra tres menses ordinationes Episcoporum celebrari; ni orte necessito inexcus2b iis pra- paret tempus dilationis extent , quodsihoc minimefecerit, Ecchmsticaedfiplina subjaceat. Idem ex Canone Concilii Sardicensis s. secuniadum Latinam editionem colligi potest. In Concilio Aurelianensi s. anni s 38. c. I. anno integro lubetur is Metropolitanus a Missis celebrandis abstinere, qui per biennium vacantem Ecclesiam rcliquerit. Ex didiis demonstratum est ordinationem Episcoporum ordinario iure Metropolitanorum esse, non Patriarcharum. Hi tamen jam olim eam invadere conati sunt: sic Alexandrinus Praesul post annum oo. ordinabat Episcopos, non modo per AEgyptiam, sed etiam per Lybiam & Pentapolim, ut ex Syneso, Isidoro & Moscho constat. In caeteris Patriarchatibus expetierunt primo Patriarchae, ut Oidinatio Episcoporum 1 Metropolitanis non fieret sine illorum consensu, scientia&consilio. Istud consilii dat Romanus Patriarcha Innocentius I. Antiocheno Patriarchae Ep. i8. ad Alex. his verbis; Itaque
arbitramur, Frater charis me, ut sicut Metrepotitanos audiaritate ordinassingulari , sic caeteros Episcopos, naustae permissis consilentiaque tua iuvi Episcoposprocreari. Hanc vindicabat in Provincias sibi subditas auctoritatem Innocentius, eamdemque ab Antiocheno usurpari arbitratur, & ex se de aliis iudicat. Caeterum Episcopis Romanis ita persuasum erat neminem Patriarchatus sui ordinari debere citra consensum suum, ut expresse mandent Thessaloniccns Episcopo , quem Vicarium suum in Illyrico occidentali constituebant, ne his in locis ullam ordinationem inscio se vel iuvito, scri patiatur. Lege Epist. Si ric. I 2 ad
95쪽
ad Anysium & Sixti s. ad Episcopos Thessalonicae congregandos. Idem ius arrogavit sibi Constantinopolitanus Antistes in Dioece- έbus sibi subjectis, S ad illud confirmandum Imperatoriam legem
obtinuit, ut ex Socrate observavimus. Sed postea repulsam tulit in Concilio Chalcedonen si, statutumque, ut Metropolitani etiam sine ius consensu Episcopos ordinarent, & merito quidem : ius enim illud est Metropolitanorum proprium, nec Patriarchis competit, nisi cum aliqua neces litas urget, vel cum Metropolitanus ipse vacuas relinquit Ecclesias, quo tempore Patriarcharum est laborantibus Dioecesicos sibi subjectae Eccletiis subvenire, & ne quid ipsae detria
anciati patiantur providere Succedente vero tempore Pontifices Romani ordinandorum per aeniversum Occidentem Episcoporum potestatem non sine multa
contradicitione sibi vindicavere, & omnium Metropolitanoriun jura paulatim pessumdederunt. Primum quidem Metropolifica ordinationum jura ad se trahere conati sunt per concessionem Pallit, eo enim dabatur a Pontis cibus, ut possent plena a iactoritate suae Provinciae Episcopos ordinare: unde ι quebatur hanc potestatem a Pontisce Metropolitanis simul cum Pallio concedi. Hinc postea novo iure Metropolitanis interdictum est uniuersis functionibus Episcopalibus, donec Pallium recepissent, iuramentumque fidei introductum est . Secundd, ad Ponti siccin Romanum devolutae sunt appellationes
iudiciorum: quae a Metropolitanis lata erant circa controversas, quae in clectionibus occurrebant.
Tertio, Melcctores essent negligentes, aut si hominem minimuidoneum claginent, devolvebatur electio ad Pontificem Roma
ared, Roman Episcopo reservatum est jus admittendi cessores Episcopatuunt, decernendique transationes & coalutorias cum futura successione. Demiim confirmatio elcctionum omnium Episcoporum ipsi com cessa, quod jus concordatis confirmatum est Verumtamen ad duodecimum usque saeculum & amplius , sarta tectaque jura sitia conservarunt in Gallia Metropolitani Alcvinus sieti quisquis alius Auctor libri de divinis ossiciis c. 36 sie eligendi Episcopi sormam describit : Cum Disium civitatis
elisitur alim a Gerasiupopulo, sitque Decretum abacta a Cr et emunt Apostolicum, id a Metropolitanum, cum reo
96쪽
.licto deferente secumsuggestionem, hoc est rogatoriin Literra , ut euconsecrat Discopum. In Capitulis Regum nostrorum insertus est Canon 11. Concilii Laodiceni, in quo ordinandi Episcopi jus Metropolitano & Comprovincialibus reservatur. Hunc morem tunc in Gallia viguisse constat ex formulis quae cum operibus Hincmari editae sunt tom. 2. Conc. Galliae & tom. 8. Conc. Generat. pag. i8o. & sequentibus. Concilium ad Saponarias in Ep. ad Episco Brit. tom. 8. Concit. eol. 69 . fatuit neminempraeterprie sentiam aut consensium Archi piscopi Turonum Herardi, ordinari posse apud Britones Episcopum. Yvo Carnotensis Epist. 61. sic pro iure ordinationis cum Hugone decertat. Verum , inquit, de eo quod consecrarionem m-vernensis Episivi Augustodum facere disposuistis r smpliciter dico
Paternitari vestrae, quia nec dispositionem vestram reprehendimus, quoniam reverentia vestrae deferimus, nec tamen approbamuό : quia nec exauEctoritate. nec ex consuetudine ordinem hunc consecrationis habemus, neque in consuetu em ducere , sine multa consideratione audemus. γῆ-
mentes re eri sponsionis quam Astropolita, sedi fecimus cergo Metropolitana sedes adpraesens ab hoc o Iicio suspensisse, possemus
novi sede Metropolitana confratribus nostris secun m conssuetudines nostras, intra Dioecesim hoc Sacramentum coaserationis implere. Confirmataper ministerium vestrae legationis prata tapersonae electione. . . quod se aliquando contigit penuria Catholicorum Episcoporum, velati- qua aha vice tate cogenie aliquem Episcopum a Comprovinciatibus noufuisse consecratum, non debent haec exempla praejudicium facere legi communi , vel generali consuetudini. Atten at ergo diseretioveso, utrum hocsieri liceat, cr A liceat, utrumfera exped at. Idem Epistoi 38. Eliblionis, inquit, Tulconis velalterius assensum non dabimus, i siquem aut Cleri plebisique consensus eleeerit, aut Aletropolitarii judicium cum conniventia straganeorum habita legit madisi laneprobaverit. Idem confirmatur ex Romanis Pontificibus, qui ordinand
rum Episcoporum jus Metropolitanis conservant : Stephanus VI ut scribit Frodoardus lib. q. Remensis Hist. noluit populo & Cler Lingonensi consentire, ut I piscopum Theuiboldum ordinarct etiamsi jam electum, quia alium propria auctoritate Lugdunensis, Metropolitanus eis ordinarat Epii copiam, sed scripsit ad Lugdunensem inconcussum cujusque Ecel priuilegium servare, volens ut Theuioldo manus imponeret. Promisit ille, sed promissis non
97쪽
o DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
uetit : Clerus vero&populus suum electum Romam miserunt o nixὸ sibi illum consecrari petentes. Sed nec tunc Stephanus id agere acquievit, volens ut Lug nensi Ecclesiae concessum privilegium ν-mutilat ν consperet. Ideoque Episcopo Lugdunenti iteratό reucribens mandavit, ut quia concordi voto silerus & populus Theut-boldum clegerat, aut ipsum consecraret, aut quid in eo reprchensibile iudicaret, rescriberet; & cum neutrum Lugdunensis Antistes praestitisset, Theuiboldum timentabilibus Lingonen umpracibus i conatiu D Onensis Ecclesi Et scopum confisi avit. Prudenter omnino & moderate se sellit luc Pontifex, nec enim Ecclesiae Lingonensi periclitanti defuit, nec Metropolitani jura violavit. Nam in eiusmodi casu cum Metropolitanus contra Canones & sine plebis ac Cleri clectione Episcopum ordinat, Patriarchae potissimum est Ecclesiae asstictae subvcnire, A: ipsam ab iniquo Metropolitani dominio vindicare, cum praescrtim admonitus in eadem contumacia
Gregorius VII. ad Moguntinum Metropolitanum scribit lib. 3.Tp.r . ut in locum Heri manni Bambei iasis, simoniae convicti,& idcirco in Synodo depositi, alium Pauorcin Ecclesiae Bambergensi praeliciat. Ante hos Nicolaus primus in simili causa idem iudicium tulerat.
In Ep. ad Hilduinum 6 . cum enim iste Cameracen scin Ecclesiam invasisset; ad eum scribit ipsum non posse Episcopum consecrari, cum MetropolitanoR hemorum Provinciae, cui Cameracensis Ecclesia sul, secta erat, nullum debeat praejudicium irrogari: iubet ergo eum quantocius abscedere, ut possit Episcopus a plebe eligi & ab Archiepiscopo
Joannes VlII. Ep. 2 3. Hieronymum Lausanensem pro Episcopo incunctanter agnoscit, eo quod ab Episcopis consecratus fuerit proprio Archiepiscopo causa infirmitatis praebente consensum. Epist. si . Hincinarum hortatur, ut Laudunensi Ecclesiae idoneum praeficiat Episcopum. Idem cum Ecclesia Geneven sis esset Pallore orbata, de Oteramus Viennensis I piscopus nollet optandum electum ordinare,
ipsum ordinavit, fulvo deinceps V γ m loci pris egio antiquae propria Metropodis. Haec habentur in Epistola Joannis r8 i. hunc O 'tandum oteramus, non modo non recepit, scd & in carcerem conjici curavit, quapropter incusatur&citatur ad Synodum a Joanne Ep. 292. addito mancito, ut optandum emitterct c carcere, ni id sacerct
98쪽
excommunicationem interminatus. His non motus Oteramus alium
Episcopi im Geneven si Ecclesiae praeficit, qua de causa graviter incusatur ab eodem E p. 2 9 S, Urbanus II. in Ep. ad Richerium Senonensem Archiepiscopum Yvonem se consecrasse scribit Episcopum Camotensem, eo quod ille ad quem scribit, electo a Carnotensibus Aist ut, cum ab eo cicrationis gratiam petivissent, manum imponere recusasset. POntisces illi inviti & necessitate copente ordinationes Episcoporum facere se protestabantur, nec audebant illud jus sibi sine aliqua peculiari causi vindicare. Innumera alia referri possent exempla, sed haec abundὸ demonstrantprimam ac praecipuam Metropolitanorum potestatem in ordinatione Epistoporum Provinciae consistere. Alterum ipsorum ius in facultate convocandi Concilii Provinciae situm est. Cum enim Ecclesiasticae Provinciae negotia in commune tractirentur, ita tamen ut sine Episcopo Metropolitano nihil fieri posset i illius fuit locum S tempus Synodi indicere, &ad eam Episcopos Provinciae convocare, quod miniis rectd ab alio si ri potuisset. Hoc ergo ius etiam ante Concilium Nicaenum Metropolitanum ex consuetudine habuisse verisimillimum est. At post Concilium Nicaenum Antiochena Synodus c. ro. id aper-th Metropolitano ius detulit. Persiciatur, inquit Synodus, Afra ρο-
litano Provincialesusotos admonente secundam S uudum Idibus oel bris futuram nec ullis liceat Synodos pers aceresiae iis quibus credit unt Metropoles. Tunc ex eodem Concilio c. 16. perfodia dicitur ea 'nodus, cui una quoque ad se Afetropolitanus. Quinetiam Canonibus sancitum est, ne Episcopi a Metropolitano vocati venire recusent; & poenae in contumaces latae Can. Laod. o. Quod non oporteat EpisPopos ad Synodum vocatos contemnere; sed protinus ire 9 docere , vel discere ea quae ad corretitionem Ecclesiae caeterarum pertinent rerum : seipsum vero qui contempserit, accusavit; ni, orte per aegritudinem ire nonpossit. Idem statuitur Canone 76. Codicis Ecclesiae Africanae& Canone i9. Concilii Chalcedonensis, in quo Metropolitani judicio relinquitur, ut Synodi locum eligat. Eamdem disciplinam Gallicani Episcopi in
Conciliis suis sanxerunt. Arelatensi a. c. 18. &I9. in quo praeterea cavetur, ut is qui in mitatis causa ad se non potuerit, peryonam mice sua ad 'nodum d rigat. Ac insia per excommunicatione plectitur is, qui adesse neglexerit. Item c. 29. Conc. I. Araus . Ag
99쪽
τα DT ANTIQUA TCCLISIAE DISCIPLINA
A thensis Can. 3 . A eL 3-c. 18. I. Turonensis 2. c. I. anni 167. 5 Meldensis anni 8 s. c. 2. Sta Tertium dicti opolitanorum ius consistit in quadam inspectione super totam Provinciam, seu generali cura, ut omnia secundum Canones, rectumque ordinem sant, utque Provinciae Episcopios- scio sito fungantur. Qua de causa vetitum est Episcopis aliquid maioris monaciati sine Metropolitanorum auctoritate & con silio gerere, Canone A postolorum 3 . & Antiocheni Conciliis. Haec aurem imi spectio ad varia extenditur.
Primo: Metropolitanus judex est Episcoporum suae Provinciae&distidiorum Ecclesiasticorum, quae sunt adversus ipsum spisse .ptim, non quidem solus, sed simul cum Synodo Provinciae: id li
hes ex Conc. Chalcedonensis c. 9.& 17. item ex Conc. Carth. ue. n. 6. &7. Tolet. 3. cap. 2 o. Aurel. s. c. 17. Matisconensis a. c. 2. Innumera certe sunt exempla Episcoporum a Metropolitanis
suis in Synodis Provincialibus ob varia delicta depositorum, quaeresco
Secundo, Metropolitanus pariter cum Synodo Judex est appellationum, quae sunt a sentcntia Episcoporum. Hanc Synodo lProvinciae Metropolitanoque potestatem tribuit Concilium Nic
num c. s. Antiochenum Canone tr. & ro. Sardicense Can. 17. Carilia . a. Can. 8. quod etiam in jure novo servatum est. i- Tertio, Si propter neglisentiam aut malitiam Episcopi sui Eccle sa aliqua detrimentum patiatur, Metropolitani est, vel Episcopum ad ossicium compellere, vel laboranti Ecclesiae succurrere. Hinc. Hilarus Papa Ep. s. ad Ascanium Metropolitanum scribit: T sol
citudinis est,frater charissime, omnia debita tibi audioritate tueri, ultacitis non modo nonpraebere assensum ,1ed etiam cuncta contra regulam facta ri pereris , coercere. Atque haec Metropolitani sura ad bona etiam temporalia cxtenditur, ut intelligere est ex Can. i i. septima Synodi quo statuitur, ursi Episcopi nolint in Ecclesiissuis oeconomos consti-δuere , ii constituantur a IIetropolitano, & in Concit. Tol. 3. c. ro. OG um potestatem esse, aiunt, A etropolitani scut G exa tiones indebitas suorum suffraganeorum compsere or moderari : Ita est Episcopum fraudatorem bonorum uae Ecclesiae corrigere.
- uarto, sine Metropolitani sententia & approbatione non licet Episcopo ab Ecclesia sua disccdere, hoc sancitum est in Antiocheno Concilio Caia. o. & i 3. & Sardicensi c. 7. &96. idque monet Clegorius lib. 7. Indici. z. . 8.&61.
100쪽
, Metropolitani est docere Provinciam: & si illis erraverit, eum erroris admonere, de hoc ejus ossicio lege S. Leonem Epissi ueo. & 88. Hilarum Epist. s. item Conciliorum Tolet. Ir. c.
r. Arelat. q. c. 3. Uno verbo ut caetera Metropolitanorum munia praetermittam ,
tenetur in Provincia quantum potest boni procurare, ci totis viribus quidquid in ea sit mali impedire, servatis tamen regulis, servato ordine, &intacti Episcopi cujusvis in suam Ecclesiam potestate, cui secundum Canones ejus administratio ita concredita est, ut nihil iueam directEpossit Metropolitanus, sive in iis quae pertinent ad ordinationes Presbyterorum & Diaconorum, sive in iis quae speciale Fcclesiae regimen spectant. Praeterea nihil fere potest Metropolitanus sine consensu& consilio Comprovincialium Episcoporum, nisi sorti in iis, quae admonitionis tantum sunt, aut exhortationis, vel certe in iis quae moram nullam patiuntur, quo in casu debet Metropolitanus prudenter & secundum Ecclesiasticas regulas id praestare, quod diiserri non potest , ita tamen ut siluciario tantum decreto haec statuat; quod non aliter ratum sit, quam si Episcoporum totius Provinciae consensus accesserit. f. XIII. I
De Prisilegiis Maroborumseu Patriarcha rura.
PAtriarchae non secus ac Metropolitani iura&privilegia duplicis
sunt generis, honoris scilicet & potestatis. De honoris primam nihil dicemus: ex dieiis enim constat Patriarchas & Lxarchos caeteros Episcopos honoris praerogativa plerumque praecessisse, si Hierosolymitanum & Constantinopolitanum Episcopos excipias, quibus. ante acceptam Patriarchicam jurisdictionem concessum cst, ut nonnullos Patriarchas honore superarent. Potestas& Jurisdictio ad ordinationes Metropolitanorum extenditur, Srnodi Dice scon convocandae facultarem, &aliquam super Dioecclini universam inspectionem. Quod spectat ad primum Patriarcharum jus, nec antiquissimum illud est, nec ubique observatum. Olim enim Metropolita- K ni