Publii Ovidii Nasonis Opera omnia ex recensione Petri Burmanni. Tomus primus octavus

발행: 1822년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

Dixit; ρt exhibuit linguam scelerata paternam. . Acliectura preces erat his Latona relatis: o Desine, Phoebus ait, poenae mora longa, querelam MDixit idem Phoebe; celerique per aera lapsu

Contigerant tecti Cadmeida nubibus arcem. Planus erat, lateque patens prope moenia CampuS, Adsiduis pulsatus equis; ubi turba rotarum, Duraque mollierant subiectas ungula gleba S. fidio

Pars ibi de septem genitis Amphione sortes

prium. et primam interdum prodii- Ciamo exstinctam. LEN. - ωeriecti. Vide Brou Lli. nd Prop. IV. 8, 44. - Huitis prima ullaba semper apud recentiores corripitur ; unde quidam metri conigendi causa seripserunt, reci dui. LLN. - Veieres alati m. tibi omini, i aliquis audierant, in hostes id vertere solis titit. exhibere linis stiam Pulernam, peceare lingua, ut puter Tauttilus. divulaatis Iovis arcanis. Mias, ita a dii hae tribuitur tib Noratio IV. Od. s. t : Apollo, quem proles Aiobeia mugniae Viridis

est, id deserere, ab eo desintere. vid. Ne in tum ad Art. Anicit. II, 72ε. moria longa, querelius; hiaue loeum II. insius illa constituit; vulgo, moria tingvi querelia est. - Posterior sum ieelio in nostri, etiam Coclicibus Begiis est. LEM. ut 6. Phoebe Diana, quae eadem

esse eum Luna dieitur. LEM. - Contigerant; tinus, constiterunt. quod elegan . et divinam releritatem de clarare Btirinuntio videt aliar. - mmeida uretiri ; Thchatiam arcem , u

e se Dii descendentes ad puniendum,

tit Apollo . u. A.

a 8. Fiantia erat, eie. E priscae vitae ritu ante tithes erant lora lata , eampi. tu quibus iuvenes armis exer-eebantur et cursu. Homer. Il. B, Sit sqq.; Aeneid. VII, Isia. Homero auctore, pueri aeque ac filiae in aedibus Perierunt 2 secundiam Apollod. ex Ε phorione et Rigin. venantes in Cithaerone ni te intersecti sunt. Ti magoras, upud Schol. Euripid. IPhoun. 16 a. piatat . a Thebanis petin,idias sublaici esse Amphi ciuis li-

heros. Desii lentia eos esse Bbstinat .

ceu et Eustath. ad Iltim. d. l. Coniae Pati n. Boeot. pag. 72 a. Apollo enim sugiliis suis h. e. sol radiis) pestilentiam exellare credebatur. Nomina

illorum habent Hyginiis subtil. ir ;Apollod. Schol. Eui. di ter fili mirutantum nomina liabet, in quibus non mulitiis ab Apol bul. discrepat. --yrra e mo niti. Gebhard. eonieriti ratia i moenia. - mlsari dicitur eampti

curru et ungula equorum: eonfer.

Aeneid. X, 246; Noster infra 487.

Adsiduit equis, assiduo equorum cursu. L . - Sclairachius proseittiquis pro equis , et Pulsare explieal. alluere. Tum verbis i i ttiria viviti

452쪽

Conscendunt in equos, Tyrioque rubentia suco Terga premunt; auroque graves moderantur habenas. E quibus Ismenos, qui matri sarcina quondam Prima suae suerat, dum certum nectit in orbem

Quadrupedes cursus, spumantiaque Ora C rcet,

. Hei mihi in conclamat; medioque in pectore fixus Tela gerit, frenisque manu moriente remissis In latus a dextro paulatim defluit armo. Proximus, audito sonitu Per inane Pharetrae, ,3o Frena dabat Sipylus: veluti quum praescius imbris Nube fugit visa, pendentiaque undique rector Carbasa deducit, ne qua levis emitat aura, Frena dabat; dantem non evitabile telum Consequitur; summaque tremens cervice sagitta ,35 Haesit, et exstabat nudum de gutture ferrum. Ille, ut erat pronus, per colla admissa iubasque

e giam iuxta eampum deseribi putat. At aquis nulla auetoritate se luetur; neque de viis, sed de ipso campo

sermo est.

uadi. Conse durat in equos vestibus Purpitreis tectos. Conser VIII, 33. Metilo tamen heroieci exercitationes non in equo, sed in curru institue-hantur. - Iuctia . color. quam glos-aam adscriptam habet unus IIS. - ati reque graMea - habenas. Codex Reissius A. auro gi υidia - habenis; dex B. aiarm graὐidus - haberiris. J I iiiiive spernendae ieetiones. LEM. moderari dieimus et equum Deuta . et ipsa frena. BuRχ. - Ismenos, a fluvio Boeotiae. - aurumdea, Pro ad Ped a , quatit e NM. auetori tale Dixtis, invexit Ileinsitis. Begii nostri quoque stit,ent quadrum Hs. -

atri vhilatum. vide ad XII, έss. Virgil. Georg. III. ast: carpere mox

gu rtim incipial , gradatisque scinare compositis. uas. destitim qui debilitati. antitia delinquentes. aut nu,rientes deei dunt. De aere ob remis etiam Livitis V . M. Sie et de iant folia, evitii. α31. Sim lias. a morate Sipylia. penderitia, ex antennis suspensa. Vide ad III. 663. - sonitam audiebat. quia Apollo eum clangore sagittarum in pharetra ineessit. Il. R. 45. - ὰ ducit. Nolii M . diducit, quod et Clarean. suasit. - Codex Regius A. A dtiesia Codex B , de eis.

453쪽

P. OVIDII NAAONIs Volvitur; et calido tellurem sanguine foedat. Phaedimus infelix, et aviti nominis heres Tantalus, ut solito finem imposuere labori, Transierant ad opus nitidae iuvenile palaestrae;

Et iam contulerant arcto luctantia nexu Pectora pectoribus, quum tento Concita cornu, Sicut erant iuncti, traiecit utrumque sagitta. Ingemuere simul; simul incurvata dolore , is

Nembra solo posuere; simul suprema iacentes Lumina versarunt; animam simul exhalarunt.

Adgpicit Alphenor, laniataque pectora plangens 'Advolat, ut gelidos complexibus adlevet artus; Inque pio cadit officio: nam Delius illi ,sis

Intima fatifero rumpit praecordia serm. Quod simul eductum, pars est pulmonis in hamis

Εruta; cumque anima cruor est effusus in auras.

amam admissa . qnoa pesa; me inter metabantur , Per erum equitia itinera; aliquanto melius, per erura equi adgursum inritati. Male tamen erum etiahae ale iungebantur. Bene igitur se- est Hei tua, quod e septem NM.

olla reatituit. Colla aistem admissa non videntur esse . in quibus frena laxata et remissa pendent. sed eolla equi admissi, b. e. ad eursum incit ei. qua nam tune liena laxantur. Amor. II, 36.5o: Per admissas ιυ- has. - vi e I. Vide ad II, 27α. pronus. ut X . 652. de eurrente , --ἀere montis emierat. - Μ.M. de eo, qui praereps cadit. - r. iuxta. De re . de sanguine suso passim.

m. - Transierant via optis patia servio iuvenes . iam sinitis Oxerei tali

οἱ itia campe,ltibus; apud Romanos malare esiain solebant per Tiberim. Horat. I . Od. s. Luetantes in palae. atra oleo tingebantur. tit mollirentur artus. liine nitida; et Heroid. XI.

454쪽

At non intonsum simplex Damasichthona vulnus Adficit: ictus erat, qua crus esse incipit, et qua Mollia nervosus facit internodia poples; Dumque manu tentat trahere exitiabile telum, Altera per iugulum pennis tenus acta sagitta est: Expulit hanc sanguis, seque eiaculatus in altum Emicat, et longe terebrata prosilit aura. ino Vltimus Ilioneus non prosectura precando

Brachia sustulerat; a Dique ol n communiter omnes Dixerat, ignarus non omnes esse rogandos, o Parcite in motus erat, quum iam revocabile telum

Non fuit, Arcitenens; minimo tamen occidit ille ,65 Vulnere, non alte percusso corde sagitta. Fama mali, populique dolor, lacrymaeque Suorum

Tam subitae matrem certam fecere ruinae,

Mirantem potuisse, irascentemque, quod ausi Hoc essent Superi, quod tantum iuris haberent; αν. Nam pater Amphion, serro per Pectus adacto,

Nostri. Educitim. - cum e anima

eae. Virgilitis Aeneid. u. 53a, mullo

intam cram sam ine F Tt: et Ix. 24s, Ptir ream Domia illa animam rex menta illorum, qui sanguinem animae aedem esse opinabantur. LΕΜ. 254. At non intonatim Aeneid. IX, 28 l. ornatiust Ora piare prima signans intonsa itiMonta. - ne mus : plurimi aeripti, nodostis. - Codex Regius Ahahet nodostis; Codex B. neremus. - Reete poples vocatur nem sua quinihi pluetini nervit vide BDrmannum. - .me odia, spatium inter nodos,

qui erua et poplitem eolligant. αεο. 4eria lis prosilit Supra IV.

12έ, ganguis e vulnere emiratis teli-λus aera rumpit, hoc autem loeo, terebria . perforat uti m. Sed veria emere eumtilasse videtur seeundum Ovidii ingenium: sanguis sa macrida triae, emi t. prosilit . terebral atiram.

Paulo post in minimo lnere ludi Ovidius. Σεε. alte 'retiam) Oxoniensis dat vitia, quod probat Heinsius. dissentiente Burmanno. Regii nostri, H e. 267. Fama mali, postitimis dolor C ex Regius B. Foma malum . ' ptili a dolor: ita interpretandum: Non solum savia quae pervetiit ad eam . sed et malum quod oeulis vidit

praestat tamen lectio vulgala . quae est eodicia. A. LEN. - Tiam stibisnaminae; strages tot filiorum egregie carorum; certam fecere, admotiuere. - Miratio in summo dolore vix loeti Lahehat. Verius vf. 28o sqq. eius am

a i. An hion apud Lucianum, A. saltat. i. prae dolore ag insatilam adigitur; inde solis ipse iactum pest

455쪽

P. OVIDII NASONIs Finierat moriens pariter cum luce dolorem. Heul quantum haec Niobe Niobe distabat ab illa, Quae modo Latois populum Submoverat aris, Et mediam tulerat gressus resupina per urbem, ωο3 Invidiosa suis; at nunc miseranda vel hosti, Cori ,ribus gelidis incumbit; et ordine nullo oscula dispensat natos suprema per omnes. A quibus ad coelum liventia brachia tendens, o Pascere, crudelis, nOStro, Latona, dolore, Ly, Pascere, ait, satiaque meo lua pectora luctu Corque serum salia, dixit: Per funera septem

Pectus adegit; quamquam haec verba etiam ex Apollia. explieari possint ιτοξευθη steti Ζῆθος κρα Auoiωv. Auetore Ηγgitio . fabula s. quum Apollinis templum expugnare vellet, inierseitur eiusdem Dei telis. Meundum Timagoram caesus est a Spartis. - Pariare. M annus e niecit patrium. Regii nostri habent pariter - doicrem Lenetius intelligit e vul

nere conceptum e malim. haetura

liberorum. Niobe dolet, Ma Amph onsilit dolorem: sed ne morte quidem dolorem svire potuit; apud inferos

enim eius contumeliae . qua Niobe Latonam asseeit, poeuna pendere eredebatur : Pausanias Boeoti Ρηg. 7at. 2 3. his e Niobe . quasi alia esset; Aeneid. Il, 27έ, Φωntum mutiatus ab illo melore. Magnam autem vim h et pristinae et praesentia fortunaee inparatio. Pristinae repetendau immoratur. - resti 'inia. Vide ad us. 369. -- Inoidiosa; qutim in summa nostraselieitato etiam nostri dicere solenni, Iti video tibi liane sorteis. - ui Pen aiantur, quae per parissae vices sunt. non uno momento. Horat. l, Od. 36.ε. ἀιήdore oscula.

28o-a82. Pras, ore ete Hei ius On uIt tollenatim ver m Iga. quem eommenti sint . qui non intellexerint. qua tum esset acuminis in illo, EFferor; aut, si quis malit, posse Praecessentem deleri. Pro posteri re alii: Dum pars nostra iacet, ad clam Per finem remem. aut etihm titrumque eiam aliqua varietate exhibent. G-mser. me ora mutat in luminia et vi xit in Axi. Pro dolore Burmannua . evin uno Leidensi et Medicto, mallelemore. quia sequitur Laelia. - I. --dire Regio A. hie versus 282 legit iesine tillo interuallo; in e iee B. ad

marginem. a seeunda manu resti in

tus est; et mihi garrulitatem Ovidianam sapere videtur. Quod ad Poetoris, et ad ditia et dolore. eodices nostri nihil mutatii. Lin. - Certum exi,

non posse utrumque versum Passere. viti. et cor e etc. genuinum esse.

Neinsitis posteriorem uneis inclusit. ego priorem: quia ille arethior . et quia seror sensti sunebri ). perni', itatis causa. verba Per stinaera se .ptem postulat. Caeternin pisses et Iorum .ie eoniunxit etiam Claudisti. 22. a 4. tibi Dea Clementia docet, vi Poritis mintim ori sanguine posci Tnim δε-

456쪽

Efferor: exsulta, victrixque inimica triumpha. Cur autem victrix' miserae mihi plura supersunt, Quam tibi selici: post tot quoque suriera Vin .n ti85

Dixerat; insonuit contento nervus ab arcu;Qui, praeter Nioben unam, Conterruit omnes: tila malo est audax. Stabant cum vestibus atris Ante toros fratrum demisso crine sorores: E quibus lina, trahens haerentia viScere tela, αρο posito fratri moribunda relanguit ore :Altera, solari miseram conata Pareratem,

Conticuit subito, duplicataque vulnere caeco est; oraque compressit, nisi postquam spiritus exit Haec frustra fugiens collabitur; illa sorori Immoritur: intet haec; illam trepidare videres: Sexque datis telo, diversaque vulnera Passis,

Vltima reflabat, quam toto corpore mater, Tola veste tegens, α Vnam, militinamque relinque;

dem morte in Deos maledieta iactare Aesinat. LνΜ.αῖε. aretis . Nempe Dianae . a qna filias inter laclas με eaeteri auctores tradunt. at irae dicis er ipse, vs. 2 5 sqq. haud obse ire indient. Perieruntaritem illae . etiam Homero a et re , in regia. Nomina eartim Ovidius reti- eo . Porina Theharum ab iis esse a pelinias, narrat Hrgin . 288. a me υes ea in litetu mulierum priscarum. - Remisso. Hartungua via. lobal Gmo io. Regii tiri tri huhent A. mias . demisso erine: dissolutis e pillis, ut seri solot in iticis. I ΕΜ. lor lectulos, in quibus erant ad fontis compositos. LEN. 293. . vii ri) Vt praeea freti a pro inevrvari: vide Burmati-ntim ad lilii e loeum, et Reynium ad

dierat, liret in omnibtis NAS. cet in vostris qtioque Regiis legatur. 298. VI lima restabor, est. Ex Arin

givorum tradi ione duae servatae erati ,

Meliboea, po tea Chloris dicta. et Amycla. baeque templiam Latonae

exstruxerati t. vid. Pati anias Corinth. . pag. iso, qui addit, se Η me in sequi qui nullam superstii se memoret. Hyginus, fabula to . tradit. unum Chlorin. Duplam Neleo. xuperstitem suisse, eodem si e Chiraria oecurrit Homero . Λ, ISo. Apollo-

457쪽

De multis minimam posco, clamavit, et Unam: . goo Dumque rogat, pro qua rogat, occidit: orba resedit Exanimes inter natos, natasque virumque; Diriguitque malis: nullos movet aura capillos: In vultu color est sine sanguine: Iumina moestia

Stant immota genis: nihil est in imagine vivi. ain Ipsa quoque interius cum duro lingua palato

Congelat, et venae desistunt posse moveri; Nee flecti cervix, nec brachia reddere gestus, Nec pes ire potest: intra quoque viscera saxum eSt. Flet tamen, et validi circumdata turbine venti aio In putriam rapta est; ubi fixa cacumine montis Liquitur, et lacrymas etiamnum marmora manant. III. Tum vero tanti manifestam numinis iram

domis auelor est, etiam tintim filium aervatum . Amphiona. Sie sere et TV enses. Pausa a. v. pag. 4 7. 3o3. Diriguit, naturam saxeam a

cepit, ut V. x M. Sed idam et de ii

Ponitur, quos summus dolor aut me- - in.adit. VII. I i S. Eoque sensu ab

initio dicta videtve Niobe diriguisse. Vide ad 146. Meundum Nostrum Thehis mutata et vetito in Siprium ranslata exi; quod mireris. Apud ullos auctores, relictis Thebis, ad pas Um redit et in ipso Sipylo. quum Ipsa hoe a Iove petii et, sit lapidea. eundum Homerum, diriguit etiam populus. 3os. nihil est in imagine inri) G-dire, Regii habent Mi ma elegantitia

eeris Miri; attamen utrum ait verum

disseile iudices. LEM. - lingua; quae peccat pars, luat poenas. L .3ii. montis, Siprii. Ibi perpetuo

uer is ita quoque Regii nostri .

At manare passim cum casu quarto

repetitur: ida Heiusium, qui plura

hiiivsee synlaxis exempla refert. Noe strum expressit Seneca, Agamemno

rati Merti, summo Heliae saxiam. Ea αδλ- Iae mata marmes finduria Antiquis ero M. Confer et Properi. II . I 6, 7. Fonteis fabulas ostendit Pavaan. Attie. Pag. 43. tibi narrat, se . ut Nioben speetaret. tidaeendisse ira Sipylum montem , ibique vidiase ru-Pem praeeipitem . quae proelii stanti imaginem mulieris moe lae et lacrymantis exhibebat. Similiter Quinitia Smyrnaeus I, 232 sqq. . Apollodor et Erginus. Idem eonfirmavit Chandier in Itinet. Couset. et Sophocle Antis. 835.

31 38t. Tum Mero ete Agrestes Lyciae Latonam errant in aquis Prohibentes mutantur in ranas. Lyeiaeam hane sabulam Menectatos Xanthius ita Lyciacis narraverat. Inde eam hausit Nicandor, et ex eo Antoniuus, qui vero in nonnulliti dissentit. Conser. et

Probus ad Virgil. Georg. I. 378. et Servius ad eumdem loeum, qui sorte

458쪽

Femina, virque timent; cultuque impensius omnes Magna gemelliparae venerantur numina Divae: si Utque fit, a facto propiore priora renarrant. E quibus unus ait: ἀ Lyciae quoque sertilis agris Haud impune Deam veteres sprevere coloni. Res obscura quidem est ignobilitate virorum; Mira tamen: vidi praesens Stagnumque locumque Prodigio notum; nam me iatri grandior aevo, Impatiensque viae genitor deducere lectos Iusserat inde boves; gentisque illius eunti Ipse ducem dederat: cum quo dum pascua lustro, Ecce lacus medio, sacrorum nigra savilla 3,smemocia lap1us, tradit. Ovidium do Cerere Proserpinam quaerente hane fabulam retuli o. Forte ara Latonae in stagno quodam ranis abundalite hune mythum peperiti - tanti, pro Meti. Ex uno Leidensi d dit Bu

anatinus. quia nequitur omnes.

arane a. nostris eodiethus Rogiis mani aliam, lactis declaratam. - i ematas i Neapoli lanus, et Medieeus te sua . Properiatus. - Regii nostri. -- P sitis. - gemelliparae, Latouae ,

quae gemellos uno partu edidit; aptum Latonae epitheton , quod etiam Fastia V. 45a; sed vix apud alium auetorem

recentiore stimunt De Aionem repe- ωndi alia, eaque antiquiora. - ρο- narrant cita in Regiis nostris . Buris manuus e tertio Getinoviatio et Bath. protiunt res erant. quod non m o sermonibus. sed etiam animo rem-tere significeti De hoe verbo alibi dierum. Id tueor et nune, qtita de sermotii a lantum agitur. O ciuiam autem res Omuis in Graecia geritur, ut e v . 4o aqq. apparet. ille tintia luit

haud dubiis ea Lydiis iis . qui Ni

hon in Graeeiam minitati eranti Bona

aulem, vel varietatis causa , Narran

lem aliquem indueit qui peregrinanain ipsa Meia subulam cognoverat. saetique monumentum ipse viderat Eliam e Phrygia commode nos deda eit in Lyciam. - ae. Noster Codex Regius A . Ghiae, aed a s eunda mauu . Quum in hae pagicia Cod eis scriptura adea pallida esset . tit via legeretur; infelix et ignarus.

neseio quia, emendator calamo Aa-raeteres recoluit; non aine mendo.

nam Linbia longe a Lycia distati Ἀ-

sua. Melie di iet Meiam eoniungit eum v . rei. qtiae est in loeo. Did et B timcinnus. Non igitur erat. eur Iloimitia hie haereret, quamquam Dolinulli MSS. Meum a praeserunti - granuior amo. Heinsiva malit gr-ὼinr timi. Nostri Regii habent as- ι ita lib. lX, έέo . integer a G. LEN. Impatiens inae. qui molestias longinqui itineris serre non potest. Gla xeantis eum lanium fuisse putat. Inuus olim magisa pars divitiarem in adi mentis cernebatiar. - geritisque ἁ-

459쪽

Ara vetus stabat, tremulis circumdata cannis. Restitit, et pavido, Faveas mihi, murmure dixit Dux meus; et simili, Faveas, ego murmure dixi. Naiadum, Faunine foret tamen ara rogabam, Indigenaene Dei; quum talia reddidit hospes: gr. . Non hac, o iuvenis, montanum numen in ara est. Illa suam vocat hanc, cui quondam regia Iuno orbem interdixit; quam vix erratica Delos orantem accepit, tum quum levis insula nabat. Illic incumbens cum Palladis arbore palmae, 33, Midit inrita geminos Latona noverCn. Hinc quoque Iunonem fugisse puerpera sertur, Inque suo portasse sinu, duo numina, natos :Iamque Chimaeriferae, quum sol gravis ureret arva,

32 . Resistere, consistere. subsi- alete. vide Seh.arii tim ad Plinii Panes. o. 4. - ρολ. . convenien-xer dictum religioni paganorum . quimelia et ea ora Deras colebant. - Demtirmure. vide ad versum uia. - Mevia et mmilitis ais sormulae a Iemnex pereationis.

3M. Indigena. Ugstoc. homo eius terrae propter merita inter Deos rela tua. Deusque terrae tutelaria saetias. I, inigerari. invoeari pro patriae salute. dicebatur. - reddidit. pro viil sata resulit habent Bemegg. . primus Basileensia et sex alii Regii noxtri,

3 et tilia. - reddidit. respondit, ut supra. - m maniam numen . qualia est Faunua. LEM.

333. Ortem revocavi auctoritate plurimorem NM. ει sellia. IIS. M. a M. ad Agam. 3 tr namque interdirere et ae sativum ad innetum sibi habet. - erraticia Delos; vide ad veta. iso. Conser Callim. h. Del. 36 sqq. orantem potest explieari ex uomeri hymno ad Apoll. dii sqq. Et videtoe h. l. esse signis ullus. Sehirachius tamen eum Pontano mallet errantem, more Ovidiano. Etiam Laetantius. ira

Argumento, errantem memorat; et ab erroratis nota Latona. CL Iso. 33S. Palmam solam memorant II

merus hymno Apoll. iar ; Ctillimachiis h. Dei. aio: sed Eurip. Hee 458, oleam miliavis arborem et 1 uream addit. Cum Nox eo consenii Sehol. Hom. ad Il. A . s. Plutarchun vero . in Pelop. pag. 2M , tradit duci sontes esse in Delo; quorum a rerum Palmam alterum oleam dieant; inter hos . nciti inter albores . peper isse

Latonam

33s. Chimaerifera vocatur Lycia . quia ibi Chimaera. mons indesinen ter ignem vomens. Plin. II. ios. Maa poetis describitur iit mousirum triforme. eaput leonis, eorνua caerae .

460쪽

METAM ORPHOSEON LIB. vi 393Finibus in Lyciae, longo Dea sessa labore 3 o

Sidereo siccata sitim collegit ab aestu; Vberaque ebiberant avidi lactantia nati. Forte lacum melioris aquae prospexit in imis Vallibus: agrestes illic fruticosa legebant Vimina cum iuncis, gratamque paludibus ulvam. 3is Accessit, positoque genu Τitania terram Pressit, ut hauriret gelidos potura liquores.

Rustica turba vetant. Dea sic adfata vetantes: Quid prohibetis aquis' usus communis aquarum: Nec solem proprium Natura, neC aera secit, 35o Nec tenues undas: ad publica munera veni; Quae tamen, ut detis, supplex Pelo: non ego nostroseatidam graeonis habens. et ignem faucibus evomens: Lueret. V. DI. Λ Chamaera autem Lyeia in primis Olim memorabilis, ut e Geographis

lex Regius B Lahet concepit; aeque cipi potest. L M. 343. Forte LMm ete.) Aptia Antoninum venit .d Melitem capud Protium. M Melam )fontem. eiusquem ui uti vult ad ah luendos insanies, sed prohibita a huhialeis, insante portat ad Xanthum fluvium, et inde

reversa pastores lapide pererissos mu- at in ranas. Sed maiorem eommiserationem Ovidii figmentum faeit melioris . quod pro me liseris recepit letnatus, quum hane suam Coniectu- eam uno Strametae HS. eonfrinatam vidisset, non male se habet; qtium enim laeti, turbidam sere aquam haheant. non temere monetur, Latonam a m liore aqua invitatam exse ad hi-hendum. Et metior eetto respeetu Ietitur etiam I. 79. Burmannua putat. sotitiente Vettierk ad Anton. in melior a latore non on Meliten. Codiees nostri hahont mediocris. Hein-sianae eon ieet rae et Cl. Gierig opinioni tantisper adhaereamus: quid signi lieat epitheton melioris p q. . quum compartitionem indieeti ibi minime convenire i test, tibi Dulla aquae euiti libet mensio saeta suit.

Porro epithoton me AE eris apprime conseniit cum sequenti hiis versibus

uiuetisquo manuqtia tiarbarisse lacris .imoqtie e curgite ele.. et his vertit innuitur laeum suisse medicterem. Iam

diximii, A. insit eonieetutis saepe infelicibus textum Ovidianum sui in

sortis ad persuadendum et movendum. - aquis; vulgo, et in nostris C i-ethris Regiis, omissa vide Burmari anum. communia tiausa libro I, a 35 :

SEARCH

MENU NAVIGATION