장음표시 사용
81쪽
Leo Pontifex ad cognominem Augustum. Debes ineuncta in asiertere M in unciamin a venerae eon risi non sitim ad Mandi regimen, sed mxime as melime prae
rum Q. Ad eos Isidorus Hispalensis, Coenqstant Principes Saeculi Deia .Amri viem reddere propter melisam, quam a Chripo tuendam fuscipium. IVam ADepat o dis lina Gelsae per firites Principes. sis Io,atur, ille ab eis ratio git, qui eorum ρσωμα sicam Ecclesiam credidit M. uuam quidem ob rem omnes Imperatores ad Catholicae Religionis incolumitatem advigilabant , Scperdere eniterentur, eos multiplici pomarum genere assiciebam .. Hoc eorum prisca probavit lucclesia, quamquam propter clementiam Cap 3 1MPPI, 1ε si intemessisset. Namue in Gallia Episcopi, qui avetores Prinei tui irae rix Qxistidianistis pravimmorum dogmatum dCetores bc vitae nefariae homiri ι. ΛHici , verteretur, eam ob cautiam ab Ecclesiae dimuncti suiu societate. De et i iioIicii si ly vioribus loquimur equidem. Nanque Constantius St Valens eum haeretici ε ciij. V v P, ..de mercet is haereticis leges iusserunt, Sed a Catholieis Principibua Hori QN
runt ,. sed a diversis haereticorum coetibus atque improbitatis suae ratione se . Huc speetat elegantissimum in vi Iori hostedi Q, in quo mulillilicesi quibus haeretici acteti sunt , poena. sh h. - M talmus . Igitur Hrincipes diligenter os eram ponant necesse est, ut , si incie seicisse est Catholicae Ecclesiae iudicio eognoverint , iidem con idii R - tandem perspiciant es errores depellarit: Deere, inqitit Theodosius itariici Vπὲ Lina AE R ,3 perium Iubaei os de Religione eommonefacere H. Id valent omnia armin. DArminiani efficere conantur, haereticos non armis, sed rationum otarici Qκ Graidos ut Catholicae Ecclesiae morem gerant . At si qui cum Catholicris No' iaudientes non fuissent, nimium pertinaciter haeresi insistant suae . ea cicio Ira o v opum sacra juma propagare pergant aut coetus agant , his gi dii ori esse, i ' η' ι' ι Quonenda est, quae Principibus ad sospitandam Civitatem Sc ab oretria et w o nere liberandam divinitus impertita est. V. . Pr balatas VII. Abeamus parumper a Grotio . Nam super araneum nori Myracium refellere, qui , quum Gratianos libros diu evolvisset , iri in ΠΟ Π mTmorali Geom scientia eap. x m. putavit, summos Princii es jure Cai--, - ς' di in haereticos: illis enim Imperium dumtaxat in eos tribuit , ctrix α str ene deiicientes aliquid doceant, quod aperte publicae tranquillitati inino 'py eligio argumentum concludit suum. Potestas omnis Imperii ex con sentia laticiis; '. nanque Quom autem illi , qui obediunt , in oviles ortus di civitates coarci; Azn Um Dri mentum contra eos haberent , qui in Anarchia vitas & fortunas sinci . ,3ς V VI muri ne sequitur , Imperium ea tum poteRate suisse eoniitatum . qta ' , num consilio congrueret . Potitiei nempe humanarum societatum iri 'Pavi BQ0 ridi fuere, ut ea vis tolleretur, quae impune in Anarchia inferebatur - tor rebus , in quibus ante sociatas Civitates sine ullo metu hominea vertati
aibertas conservata est . His positis intelligi facile non Potest , 'eci , ' uti societates natae erant . aliquos extitisse , qui Religionem suam cibo . . D ndMm ς vii cosdemque ad eam asciscendam invitos compellerent. Immo quilla AP ς verivri Q tum iu , M Q
83쪽
1 uel Pusendorfias In lib. v s. de jure N. O G. copiose persecuturus em quum istud primum successerit. proximum fuit , ut illi , qui Ducea aes vi hominum salutem tuendasque opes fuerunt , non modo robore virium secT commendarent , sed aliis 1ludiis Principatum suum , vel ad perpetuitatem rent. Humanum olim genus maximis malis afficiebatur . nosi quam ipsum laxe nee duiti Uero ab Anarchia discesserat. Tum enim nihil virtutis eκtitit , ricia a riplina, nulla vitae institutio , sed id aequius habebatur , quod ei utile erat , c, poterat, nihil nisi per fraudem dc iniuriam gerebatur , serro. non ΦQGe rea re emr. omnia demum eo inclinabant, ut milerrimos Po los ei ficerent V in motiste mi illi Dures, qui sociatis Populis contra hostium impetum P iueCram , ict . et ad augendam bt constituendam potestatem suam egissent necet te est , in riori-- - 1 tutam disciplinis imbuerent , urbanitatis officiis erudirent , eo de jQUE cici -- aequitate gubernarent, diligenterque providerent , ne quidquasa it .nci lacine ia vivendum deesset . Haec omnia quum illi in potestate esse lua decla metae obivissent. tum denique rem ita perfecerunt , ut ImDerio , in qu Iinis, cto Amultitudinis jus inerat, plena politici Principatus ratio accederet . Sic eritis, APolybius rerum publicarum consultissimus , qui in H R. lib. VI c i, vin ii r rimas humani genetris praefecturas illis obtigisse, qui caeteros RΠimi uinacioi, .ris viribus 4uperarent. eosque ductores tum ad Regum M polixiς viam eri 4 LV dignitatem suille e cim , cum Populos, quos Imperio suo adiecerarie ubuendos legibusque regenὁos iuscepere . 'E.MI- , inquit ille , τὰ ωοῖ. - ' i
, qui cio μ' 3n quo Mivium vitam finem esse docuit, qui Civitatibus propositus est. Narvi eo, publica disserere aggrederentur , antea iussit dispicere quid illud oessis emaxime optabilior reponeretur : hoc enim nisi praesci int , PerPCUam αμ -Aadjunduros, ut de optima Republica disputarent: Tum in *ρ V. sic eonstitia'
is η, ιγο Mακαρ ως , φανερόν ε τι . respicuum est , hanc necessario .Prenaee Mipublieae form tm, ex e Is consistitione quiuia rα π:imas optimam
Hee ira sunt. Ergo sequitur, eorum, qui Terris Rectores dati Ciaci Potestatem, quae non modo hominibus incolumitatem asserat , feci omnes praestet M tonservet. Procedat. modo oratio. Quum enim hoc explosum esset, I mori n. - . caussae caput consistebat , in promptu est eam totam breviter TC se Ici. sumina Imperii potestas complexu suo contineat quidquid civea forici D' , - - Ψ -
, hutulinodi esse secundas idiis res legibus Iubere possit, cur Religio eximetur φ Haec enim una -- virtus est, quae si tollatur, non solum aeterna , sed P0bliea dc DG υα Prata erit . Sed qui primi Civitates eontes verunt , inquit Bartae, et 'selicitam Prinzi atum condere non potuerunt, in quem transferrent Potestato- ς μ' 'libertatis, quae Consiensis vocatur, eam quidem ob caussam qriori λςr di. I ii um non est, ut id animo sentiant ouod alii imperaverint. Di, - n loram V diter fallitur. Nam illud non agitur an politieis P se iis primi O: π Philos Ps et
ita se subiecerint adigeremur, quod illi juberent. Ea res enim esses non potuit in animum non penetrat, sui solis rationum momentis vincitur Oλς vilierit. Si enim cogatur, assentientis quidem speciem Praebebit , sola' 'mque quῖd jubetur , nisi argumentis adducatur . Quid igitur illud sit Dunquata' snempe homines tu civilium Rectorum potestatem se ita tradiclei-; . quω in1ὶ Gi: ut , quam ris concidii non essent, id tametatum in Privatis aedibus Religiones docete non possent, quae
85쪽
I. Grot ara ratis de Imperio summarum Polemum circa scra quietae Civitatis satum solitatare potes. Principibus enim datur quod Divino iuri contrarium es. II. Deinde id iisdem adimitur , in quo Ciavitatis ineolumitus pinita es. Postremum hoe probandum Hsse itur. III. Quum Rehpubliea in Pietate asser o Deum nitatur. plane intelligitur, quis in illam e Christiana Religione permanat. IV. Ad Reipublicae tranquillitatem Religio plurimum Deis non moto propter ν -- morum , sed etiam RV pter comuinae frdogmatum , quibus pablica G νsti Dium inta aceommodari foI- A, V. Publiea omnia O pri acra: U
crytorem sequantur , ex etiam. νε - allaturos. νώεα I. R a Agnam a Christianis Regibus inii me gratiam , atque omnes Hriecit VI se Dominos fortasse Grotius videtur , tot evulgatis libris, cit Hollandieae Reipublicae Rectorum Imperium in sacris vindicavit . . OVci ira TRIPrincipes contra sentient, atque rerum holiticarum ignari lariasse exis D: ti aera dia animadvertendam suam animum appulerint,ia sive quid Grotius ad Cci-- oc tum adiunxit , sive quid de eodem derogavit , aceu te Comperium ritatio TΤue quidquid Arminianorum hic Patronus Christiano Principatui nescisse: Σς illud enim est , quod de publica Religione Principum numici. - , φVς YGIMic .denda disputavit hoe univerium a Divinis abhorret legibus, quas taea D SP ira C M- sapienterque gerendam Christus rogavit . Id enim cum latis expositum n. ς'rim υς ille, quem Grotius in Christianis Rehuspublicis constituere cogitavit . L, ara 1aac
prorsus contrarius est, s e nec firmus, nec pacatus, nee diuturnua . p - . 6 Ulina i
injusta sint, infelicitatis plena sunt & statim dilabuntur . Hoc ri viri; lv qm inexouenabile est . Deum habere Imperii sui auctorem & rium Pri
II. Jamvero quod de summo Imperio idem Arminianus derogat - . de politicis edisseruerunt , tanti esse Principibus putarunt , ut si ici: I 'sulere saluti non possint . Nanque par non esse arbitratur, Iurrireici ς P .' G vinxi rum Moderatores perferre de areengis prohibendisque privitis Mohoa Publi V m D. hetaeriis sive sodalitatibus, quae propter Religionem coire tolent O.'ς una m Grotii sententia Respublica administretur, haec in summum discrimori Vnci' VCC Q nunc paucis persequemur . Sed antea constituendum est , quid Ee oti TniicietWV - ΗΠ cte Christiana Religione ad Reinpublicam permanat: Id enim ai meri. Riz-i H d in eo esse munere , quod seponi non potest a summa Maiestato 'x erit . a12 r ς Desine lumitatem eorum omnium prohibere conventiis debeant, qci d ας PQ dissentiunt . Haec si perfecerimus , plane intelligetur , Grotiariam UMholic aris sacris rationem illuc evadere, ut id Principibus detrahat et o Publiciis amata est summa salus. . . . ' m civitatiam ς Mi In. Pereurramus , quod primum positimus. Religio quidem dicio . τjure sociatis sive civitatibus tribuit, ut bene beateqae se habeanx N. Rouciliis. sublat
87쪽
Clu istiana societas ira se habet , ut cives , munus quisque suum, a Curate mererant, perlibenter pareant Magistratibus 9 de civitate optime mereri enitantur, Renes vero ita Rempublicam administrent , ut intelligant , ad Populorum incolumitatem Principatum sibi a Deo esse datum , quem iudicem & cognitorem vereantur rerum omnium , quas gerunt. Quid plura opus est ad Christianae Civitatis p estantiam φ Hoc enim argumentum copiose pertractarunt Ludovicus Uiues sa), Roo. Bellarminus M , Carolus Seritamus H. Lambertus Danaeus M , Samuel dilandoin H , Franciscus Buddeus f , Iacobus Bernhardus , quem paulo ante nominavimus , clarissimus Ecclesiae Gallieae Lei densis Pastor si . ad hos alii plures contra Baelium , quos Ioannes Alberius Fabricius dinumeravit M . IV. Expositum est quid Religio valeat ad fortunandum Cicitatibus statum ;Religionis autem nomine significamus non modo morum disciplinam, sed etiam universam augustillii morum dogmatum scientiam . Nanque Divinarum rerum cognitionem bene vel male perceptam ossiciorum leges vel ad Reipublicae salutem ad eommodatae vel eidem contrariae sequuntur . Plato enimvero , quem omnibus Graecis anteponimus , ab iis, quae de Deo dicebantur in Philosophia, non seiunxit publicani civium insuetudinem. Is vetuit, ne in Republica, quam animo condebat huiusmodi Dodi res essent, qui fato omnia administrari Sc Deum malorum esse auctorem putabant . Sic enim edixit . Omni eontentione pugnandum est , ne quis in Civitate quam bene geri Dolumus, vel dieat, Dei audiat fieti senex sim ju-nis. Ira in memate ,seu in alia narratione Deum causam alicui esse malorum . Quod neque sncta ita diei potes. nequa utile es Ciuitati. nee secum eo entit in explicatione s. . Tiberius . teste Xuetonio , Religiones negligebat, sive universas virtutes despicatui habebat , quod omnia fato tanquam summo rerum Reetori eme subieeta existimabat. Praeclare Silius italicus. Heu primae steterum euusae mortalibus aegris,
Ιin veteres Philosophi de Theologia sua . At inter dogmata, quae in Christianae Religionis codicibus docentur, Si morum leges propior & certior est cognatio. Etenim omnia in sacris libris eum in sinem perlata sunt , ut humana ossicia confiitueremur,
quod aὶ TI. v. de verit. Fidei Tom. I. opp. pag. Ma. M In Principe Chris . '. μὶ In. Politico Christ.
... H . In Politica Christiana. . . . e In Dipyr de eoneordia Derae Politisae nona in Huas analectis posticis pag. 543. item in li3ro sepius edito latine , O ex latins gemunire . eallici O belelae de liabitu Christianae Religionis ad vitam civilem , derique in Introductione ad Historiam Resnorum Sc Rerumpublicarum , quae vulgata est germanice O ex germandeo latine , ga
sice , fuerita atque anglica P. I. cap. ult.
De Concordia Religionis Chrisianae sam'. ciuilis Halae Sax. III u. Tum in Nevellis Reipubl. litter. tum in quinque libris de excellentia dc ama bilitate Religionis Christianae . . h In Delectu argumentorum ia Syllabo scriptorum , qui Christ relig. verit
88쪽
Nos in re . quae palam eli, plura non disputamus. Igitur universa dogmatum doctrina , si re te percepta sit , ad Ciuitatum tranquillitatem plurimum facit , sin contra, eandem intercipere potest. V Quae cum satis disseruissemus, plane illud eficimus, in omnibus iis, qui Rem- Publicam summo Imperio administrant , praestantissim , m inesse aus Sc eum auctoritate con unctium , ut sacra omnia sive separatim in privatis conventibus, sive publice in communibus Civitatis templis ne conciliis sub fide sua & tutela sint habenda . Si enim hoc ipsum de illorum Imperio derogetur, ut vel publica & privata sacra , vel solum privata ab eorundem ductu & praesidio sint libera, prolaeto non sine timore Merendum est, ne Religionis talis doctrina irrepere possit, quae publicae tranquillitati ossiciat , dc uniueris Civitatis statum vertat . Eam ob rem orthodoxi Imperatores diligentem operam dederunt , ne Respublica quidquam caperet quod obesse irasset incolumitati suae , non modo a Publiza Religione, sed etiam ab ea , quae privatim doceretur. Nanque illam in Civitate Religionem ascitam voluerunt , quam Catholica Ecclesia expli- eaverat in aecumenicis is dis . pluresque leges rogarunt de singularibus haeretic rum depellendis conventibus . Constantinus magnus , antequam jussset ex Romani orbis Frilcopis Nicaenam convocari Synodum , M ab Arianis publicas repetiisset Poenas , legem tulit , qua privatos vetuit aliorum coetus , qui defecerant ab Eeelesia Catholica . Sic enim lancivit. Praesenti lege interdicimus , ne quis instrum iup sterum eo entus a ere praesiumae . Atque Hesreo universa lora , in quibus hue modiere ιs perarit it 4 auferri praecepimus , eo usque procurrente Mu)estitis no r.e Iolieitudinavi non modo in publico. ρd ne in privatis quidem aedibus ae loeis ullis priuati juris superstiri e Destrae dementiae factis congregetur. His vero peroravit . Adeo ut a pne emtidie, nullo prorsus in Deo tam publico , quam priam , illegitimi vestri estus au anteonoenire . Proponatur so . Quod eum sapientissime moderatissimeque constitutum esset a Constantino. illud ceteri ab eo Imperatores maxime probarunt, ut si qui sorte con trarias leges pertulerint , eas, re melius deliberata. sustulissent. Valentinianus seniors quamvis Imperii sui initio , omnibus sacra , quae placerent , colendi secisset Pote statem sM , deind' tamen edixit , ne qui decesserant a Catholicae Eeelesae doctrin 1 possent in conventus congregari . Nanque ad Ampelium P torio Praefectum de ΜR nichaeis atque eorundem Doetoribus ita rescripsit , Ubicunque Manishorum comentμβvel turba huismodi reperitur, doctoribus mari rensione multatis , domus o habit ςμ in quibus profana insitutione docetur, Fbri viribus indubitanter ad santur so sa) Da Chris. Relig. cap. In h) In Sermone. quem coram Angliae Media habuit anno Ima
89쪽
enim solum in Manichaeos, sed etiam in Donatistas publicis paenis animadvertit, quod planum 1aciunt rescripta , quae ad Proconsulem Africae missa fuerunt υ . Veniamus ad Gratianum , qui eandem legem promulsavit, ne ullos haeretici conventus agerentie sum ab Ecclesiis Catholicis live in oppidis, sive in agris . Nanque ille ad Hesperium Praetorio Praefectum , Olim, inquit. pro Religione Catholicae sanctitatis , ut corrus haeretiaeae usurpationis eonquiescerent, jusimus , me in Oppidis, si ιn agris extra Meleias, Has nostra pax obtinet, conuentus agerentur , publicari loca omnia . in quibus falso Heligionis obtentu altaria locarentur b . Idem autem , demortuo Ualente , cum ad orientis Imperium aecessisset, mutato ob politicas caulas consilio universiis dedit nix θιάσπιιὰν in Relisione libertatem , idque , dum Sirmii versabatur, Publice lancivit. Namque constituit , in omnes euiuscumque Religionis homines excepit Manichaeos, Eunomianos & Photinianos sine ullo discrimine in Ecclesis convenirent se) . At paulo post
reperia, sese tali pro haereticis lege rogata nec e Republic , neque e Populi tranquilis litate secisse. Itaque priora, quae antiquaverat, lassa renovavit, pertulitque ne liceret haereticis aut conventus cogere , aut haereses suas Pandere , aut ad eas alios institu re Q. Tum Theodosius magnus omnium Principum gravi ilimus de vetandis haeretic rem publicis & privaris edetibus complures scripsit leges , quas his verbis universas Sommenus complexus est . Imperator inro legibus latis praecepit , ne heretiei esticitis coetus ) agerent , neve dehis docerent , neque Disopos aut alios ordinarent : vigua alii quidem urbibus O agris pellerentur , alii vero notarentur infamia , nec jus aequum ciuitatis eum aliis emibus msiderent se . Ad hos orthodoxi omnes Principes, qui Imperio praefuere Romano, in eam ipsam sententiam de privatis haereticorum societatibus decreverunt , quorum leges ordine enarravit vir eximius & iumma doctrina praeditus Jacobus Gotholaedus in I 'arathlo Theodosiani eodicis de vaeretieis . Hoc igitur jus Principum , de quo nunc disputamus . non modo ad communem omnium Conse vandam tranquillitatem , ted etiam ad vindicandam Religionem eum ipso Christiano Principatu natum est, sive eodem tempore, quo Christiana civitas esse coepit, ita ut,
tulit, ut linguli, quamcunque vellent Religionem , sedi rentur , utque omnes con Umniendi coniam haberent , praeter Manichaeos dc Photini atque Eunomii sectatores. Mnc Suidas in Noce Γαατια - , παm ναμον ταμιχεν ἁλως , .u πηρ Iope ἐν ταῖς iris ἐκκλη-xιι συναγεσθαι, Lege lata cuJulcumque Religionis hominibus permisit , ut secureae libere conventus in Ecclesiis Verent. d) In leg. v. eos. Theod. tre. de Haer. Omnes vetitae legibus Divinis & Imperialibus haereses perpetuo conquiescant . Quisquis opinionem Dei profanus imminuit, sibi tantummodo nocitura sentiat, aliis obfutura non pandat . . . . Denique antiquatores eripio, quod apud Sirmium nuper emersit, ea tantum super Catholica observantia permaneant, quae perennis recordationis Pater noster & nos ipsi victura in aeternum
90쪽
si illud detrahatur. magna sequatur Rerumpublicarum perturbatio. VI. Jamvero ad illud pergamus, cuius causa hanc disputationem suscepimus. O tio nimirum nostra eo pertinuit. ut planum faceremus, perniciose Crotium de Rep blica suisse meritum tot liaris suis, quos ad defendendam summorum Magistratuum in sacris auctoritatem evulgavit . Is enim Imperio subjecit ea tantum sacra , quae astita sint in publicis locis sive in locis publica auctoritate captis: Nanque ab eo quameun-que Religionem esse liberam iussit, quae habetur in templis 8c locis privatis . sive iasis , quae posita non sunt in ivitatis manu & ditione . Quidquid enim potestatis in rebus Religionis Principibus commisit, hoc in i Ilis inesse ea de causa arbitratus est, quod Imperium iisdem tributum est in ea, quae sunt publici juris. Itaque collegit, omnibus iis, qui discrepant a communi Civitatis Religione, hoc integrum lc liberum esse , ut intemplis atque aedibus Privatae ditionis instituere possint conventus & concilia civium, idque docere quod ad , reses suas saeit, etiamsi publicae de sacris doctrinae sit con
rium . Hanc libertatem tolli aut imminui civibus non posse putavit a Rerumpublicarum Rectoribus . Haec Grotius de privata Religione, quae non modo publicam tranquillitatem intercipiunt, sed universum earundem statum perturbant . Cum enim a rerum Divinarum doetoribus ea tradi possint, quae publieae saluti ossiciant, cur non suspice mur ne in privatis conventibus dogmata hujusmodi explicentur, quorum ainstoritate Cives arma rapiant atque Imperium detrectent Quin etiam cogitemus necesse est sediti nes, tumultus & bella , quae initium ducant ab iisdem civium sodalitatibus cum com munitare in doctrina Religionis dissidentibus . Deputandum enim est praeter spem LV: nisse quicquid horum secus eveniat. Nanque sacra , quae publicis dissentium , cum te paratim , omni proposita impunitate, habeantur, animos sacile ad contrarias leges rampiunt atque inflammant , ex quo rebus studere novis enituntur . Gravit limi veterum auctores memoriae produnt, anno ab V. C. DCCXXV. cum Octavius omnia nomine Principis accepit , eundem de reddenda Republiea cogitantem ad eam deliberationem
Agrippam & Moecenatem adhibuisse optimos Sc singulari sibi amieitia eo unctissimos Viros. Atque Agrippam, qui libera & diserta oratione Caesarem ad Imperium Sem tui Populoque Romano tradendum compulerat , Maecenas contraria oratione , eaq Politicis sa e argumentis resertissima refellere aggressus est υ) : Quoniam e si disputasse videbatur, ne Caesar Imperium deponeret , consilium explicare institui , qu a novo illo Principe ineundum erat, ut pmipere Rempublicam gerens pro*i rex Oxi & securitati suae . Praeceptorum . quae vir rerum publicarum peritissimus in Q sua tradidit , summum hoe suit de areendis peregrinis saeris utut privatis , conservanda Religione sue) . Deos , inquit , is smper O tib ue ita cola m* q tris receptum es, ad Gnsemque Oleum alios eo esse . peregrinarum inro gkφ' auctores odio O suppliciis prosequere , non Deoram modo gratia , quos qui co 'haus sibis neminem alium magni faciet, sed propterea etiam , quos qui re a Nut iones troducunt, multos ad usum peregrinarum letum pelliciunt . Inde conjurationes oisorum O eonciliabula insunt, res minime unius Principatia commodae . Itaqua nequo M con