장음표시 사용
61쪽
deserendam . Is enim in Epistola vi lium affatur his verbis . PM-- . pro .
dentu nobis instra beatitudina communῖ tractatu eadem ea strua ire meaea pro ponendo O eonfieret O finem quaestioni imponi sa). Haec Eutychirari quae lane non dixisset, si Iustinianus Synodi Rectores aut constituisset . aut connit Te potuisset Cum vero Uigilius mutua de mulsis recusasset . quominus in Concilium vere rex , ipse Eutychius Patriarcha C. Politanus praesidis munere in eo iunctus est. -- - primum onventum in actis habitum legimus, eonfidentibus la Secretaris innae MNSEM E Fωγιhis βασsimo Patriarcha Regiae Constantinopolis novae Romae , vi mo Lanario Ba ctisoω Archiepiscopo Alexandria civitatis . . . Etenim secundum Romamiam Ponti aemeeteria Patriarchis Cinolitanus antelatus erat ex novo iure. quod mCP m. nolis emeretis derogaverat. Itaque Phorius scribit, Praefuerum in sancto & ---enim Con ei lio quinto 3 Mennas primum , delade Eutyctius sessus Regia Cruit arci Θαρυ- GUlanius Romae Dyevus 0 . Quibus ἐν verbis ad plura Photius osse it N,nque reviriliu, nee Uigiti ἱ legati in Synodo assuerunt, iidemque sir Miui serie 4 primo locommmemorandi erant, , Mennas demortuus erat , in cuius locum Erat oritas meresse eat . Sed ni uiolacius nos docet, nec Imperat rem, neu bingit ratuΣ sea Patriarctaapisiuisse maestioni x de Religione . Quamvis vero, P a Vigilius io miraeam Suin dum non ivisset. neque in eam Legatos misistet. men ea a 'probavit . eodem anno quo illa dimisia fuerat Evagrius enim eorum temporum S Ptor memori, lio orocia eat . Porro ingi viae per e stolam quidem crans sis, Concilis ta e ira luse se Mane Epissolam doeti viri diu expetiverant , Cum eam immortaliN- P HG-risium Ae eh niseonus Petius de inrca ex Regia Bibliotheca primus evulgavit Me a. n.
talione eidem plurimam lucem nifudit o. In ea quidem Vigilius tauriori m. edito conssturci sustularat, re deliberata , m eorgilium missa flamittat O- - ς'S'. Ei vero Papa Epistolae Libscripsit , D. ante N. Mus orem es Impewn m ' η'. ' 'I' A iam aeremi AEMIK ann* XXVII. pos Consuarum misi in Q - ς ψ ut quibus verbis Lupus Lovaniensis Academiae meim & Simondias c δ' Xl I. substituunt XVII. ut evincant, Vistillam Sunodi deeretia pon Qm n me , Esdem perlatis assenfionem adhibesiue Contrae Cardinalis Noritas. Rc iuum abdit . eo ipso anno, quo Synodus dimissa est, Uigilium eidem eoo - Η AP, inter versus Petrum Halloixium Leodissem M ipsius Synodi victoritatem est
enim sunt di ia his Joannes Gamerius sa) . qui huius Epistolae siricio I Vr
.aera in dubitationem adducunt. Ad ea res satis disputata est a Pettio o Fratres Ballerint perlaeerunt n eontrae inmerium . Maz- , qam. VI. Reveriimur ad Grotium , qui putavit . Honandis Proceres et Imperatorem Sc Regem habuisse. quem ad imitandum sibi proporicie. . Io Magno mavit, eum potuisse , si io ei collibitum esset. imaginum saerueri N Que in quia synodum conlateret, de in eadem Synoda de quaestione Fidei ela xum abrogare, . . . - uitas dicendus
62쪽
esset Filius Dei adoptivus, non modo deliberasse, sed & iudicium reddidisse. Atque de honore quidem imaginum illud sibi sumit, Imperatorem fine Synodo de sacris p
tuisse de eruere , atque imaginum eiatum . quem Franeoserdiensis Synodas sustulit a , per seipsum abrogare . Hoc primum persequemur z deinde disseremus de Caroli re-hus gelu utra eos , qui Chirinum tanquam hominem , Filium Dei adoptivum dicebant . Rogamus igitur orosum, quo jure Carolus de eontroversiis, quae ad imaginum pertinebant cultum, cognoscere potuerit 8 An Christus id Cubernationis genus in Christiana Republiea constituit, ut de doctrina & dogmate Principes judicarent 8 Quinetiam Christas eam previnciam solis Pastoribus commisit. quo tacto ceteris Plane i terdixit , ne eandem sibi gerendam praerii erent. An orthodoxi Caesares Carolo auet res fuissent, ut illam rem legibus suis administrasset y Qui vero Caelares φ Non Co stantinus, non Theodosus , non Marcianus , non rheodosius alter , non Iustiniano , nemo scilicet eorum, quos Grotius protulit. An denique Carolus in animam indux c o Tat, a) Grotius his verbis satis deelarat, Patres Franeolardiensis Synoes, quam convocaFit Carolus Magnus, decressisse , ut nullus observantiae tenor imaginibus redderetur ε εο
Nicaeno secundo Concilio, in quo is sancitus erat, omnis abrogaretur auctor tas. ver satur nimirum in ea opinione , ouae omnium Lutheranorum, Calcimstarum ceterorum que Icm machorum communis est. Fgitur oportet, ut eum erroris commonefatiamus sui. Habita suerat Nicaena secunda Synodus contra Iconomachos in qua graeci Patres προσκυνησis cultum aliquem imaginibus tribuerunt , maxime diversum ab eo, qui Deo deierebatur , ω λατ uia appellabatur. In ea Constantinus Conllamiae , in Cym Antistes sente
ην τριάδι αραπέμπω, His eonsentio O eoneors sum . ikipiens s eum honore complectens sanctus O venerandas imulara r ae fatriae adorationem isti Trinitati de π.Hinus 5 nodi acta in Galliam pervenere, sed ita in latinum conversa, ut Patrum deincretum secus aeceptum esset, atque edicebat. Namue illud in eum lenium Galli intellexerunt , quasi in eo honoris eadem sigrafieatione, qua Deum prosequimur, imagines esse afficiendas juberetur. In his enim latinis achis illa Constantini sententia , qua graece P tria est , sic exprimitur , Suscipio O a lector sancto O Denstabiles imagines fecundum semitium asorationis , quos eon blantiali O tari eae Trinitari emitto . Ex
quo non modo Camius Magnus, ted uniuerti Galliae Praelii les in obstestationem atque invidiam graecos adduxerunt, eorumqne Nicaenum conventam provincialem, non Uω mendium eristimarunt. Caussas enim habuerunt, cur ita putarent. Nanque Hadrianus
rapa aalatam e Graecia Synodum, telie Himmaro. in Galliam misit , Conciliumqae eam ob rem convorari ab Imperatore iussit, & Iibfis Carolinis, quibus oppugnata est. ita respondit, ut incumenteum nomen atque auctoritatem nusquam illis o Iceret. Hadriano Carolus paruit. Etenim Synodum ex Germanis, Gallis, Brittannis atque Italia Eri ico is Francolarii coegit, in qua, condemnata Tipandi Toletani, & Felicis Urefellitani haeres, Patres de graeco Conestio decrevereat canone secundo . Allata es, anquiunt. in medium quaestio de nova Graecorum Θnodo, quam de adorandis imaginis us
rum ita aet Dei eae Trinliari fruitium aut adorationem non impenderet . anatham Data caretur . Qui Ara Ianctismi Patres nUbi omnisinis a orationem O Ieri 'ut a renuet
res contemiserunt, atque conuentientes tondemnaisvum. Hactenus igitur Franemurri Gallorum consilium processit , ut non recusarent , fluominus honor imaginibus aliquis d ferretur, sed solum cultum iisdem sublatum vellent , qui 1immo M praepotenti Deo tribuendus est . Sic enim inter plures Dionysius Petavius Theol. dum Γb. XV. GIucar. cap. V2. M J .imbus Simotheus is AZmonitione de eunone seando C essii Fra/ic findisuis rom. XIII Conesi. Hidi Flori pag. 9os , quos tanquam iut mos erudi i γura virus inolim habebat . . . .
63쪽
int .' sese qnasi saerorum Iudicem Sc eognitorem in Orbe osse Catholico g At sectis de lui potestate in sacris inse sentiebat. Namue pacis in Eccletia se Cooeti 1iatorem cie Relinionis custodem ae detensorem, non iudicem, neo disceptatorem emi chimabat . IaCapi, iri Aquin runmis rerum, quas decrevit, ita exordium cepit , RAES ansae Domino nostro Iesu Chriso in perpetuum . Ego Carolus gratia Dei eiu que --6cora Mare Rex O Nerior Regni Francorum , O dmotus Dei Fessae δωσο Or ritimili qua ad 'or se . Sic in Epistola, quam post Francosurdiensem Synodum aci Hoiscopos Hiia panim misit, his verois erigia sua inicii it . ut se Filiam O deseus rem Diamelosae diceret, quo de praeconio Christianissimi Reges maxime lBaet otiar Itaque leges de Ecclesiae disciplina nuncium rosavit , nisi quas vel Concilia vQ1 Pontifire,
pertulerant , Sc se Canonum publicum vindicem , non legum latorem ivx H. Selia te natus est. Respexit fomsse Crotius ad Carolinum quadripartitum OPUS , i in quo Nie χseeundae, sive septimae in menicae Synodi decreta rejiciuntur . H Q in s elucubra tum esse videtur ante Fran surdiensem Synodum Post triendium λ Wic..rire hoe est anno Ioecxe. At eadem quidem continet, quae Fran lardiensea Pat S cie eυere ad versus Greeos: Illius Haereticum quendam fuisse auctorem Surius de He Iarini , ta xere. sed iplum Carolum aut alterum, qui ad rem aggressus est mariciarie
Inter omnes vero legantur necesse est Trombellius f) 9 Fabricius cu) dico, 'Ο damus rarolum ad elaborandos eos libros animum ac iecisse , ML ali iam , cui audiose si suasor Carolus sui siet. Quid Grinius ' ficit Non enim I Perator in iis i; AH, di a usus est ut de Imaginum pultu Sc de abrogando Nicaea secundo Concilio oufili' mIegem rogaret. Credidit is , GCrcos ea decrevisse quae ra Cath licv ci iuriali, si a laeurrerent. Cumque ad Meleliae filutem, atque ad doctrinae incolumi tota a. v xet . eadem reiicienda suscepit, quatuor editis libris: Locum tamen tu eici Λ- . P/R Seriptor pertraelavit, ita uL vel totum opus , vel certe complura ab ori I 'i ΦV- pira ad Hadrianum primum Poatificem ivis fiet , qui fui judicis VςςrPv corrigeret h) . Quae caussa fuit , cur Hadrianus septimae bynodi cle-i, ' ret, ac librum ad Carolum apologeticum conscriberet. Igitur , coriteri URS Putat, hoc ipsum, de quo disputamus, nobis cerio est argumento. talari citi x riue finius Imperatori fuisse in animo, ut de Religione judicaret, aut lactis se νθ --τ P en ii ii suobus posse existimaret. Cum enim fis Graecis succenseret, eosque sapoen. . 9. di ret , cur, publico perlato edieto , eorundem Synodum non abro .ih γ ΡΘni . arcessierem ad Pontificiem retulit Noverat scilicet, eam non ad Imperatorei ur ii tegramplissimum Pastorum ordinem pertinere. Ied ad a Dispiciamus modo, quid in caussa Elipandi & Felicia CR Ius dicis dem Praesules, alter Urgellitanus, alter vero Toletanus Episcos a quS-stum, si tanquam hominem eum reiicias , Patris adoptivum quiderii UM runt , E-ia naturalem esse Filium. Hanc doctrinam ab universae Ecclesiae De se n proprium pantem illi non modo in Hispania , sed in Gallia Sc Germania thia a via -.ii cre- Statim Carolus Hadrianum Papam consuluit, qui, missa ad Elipariisti. Vet studuerunt . ros Hispaniae Episcopos epistola , eos ab Ecclesia disjunxit , nisi eis tque ad cete Tea depellerent,
64쪽
quibus animum imbuerant. Deiade con cavit Epile oram Conventum Francosurdie sem Hadriani admonitu in quo Presules numero fere e . ad Pontinctae Epistolae du elum Canone primo ne iriam haeresin condemnaverunt: ad hoc Synodicam Epistolam Hispani ae Cpiseopis miserunt. in qua Catholicam dogma explicarunt. M ad ea argumenta
pluribus dixerant , in quibus Haeretici nitebantur . Unod ipsum Paulinus Episcopus Aqiii labensis & plures Italiae P sales , qui Francosarii fuerunt, scripto libello fier Miabo peragendum suscenerunt . Dimisso conventu Imperator Epistolam misit ad Elipandum& ad reteros Hilpaniae Episeopos. Exlcripsit in ea Hadmni Epistolam, Episcopomini Praneolardiensium Synodicam , & Italorum saemollirum : tum v addidit Area propria unanim tu is eum his sene ganis praetactorum Pinum se eris O Otholiris β eatit e sensum Lubnexui ta). Haec quidem ilis, quibus lilanum fecit. in Sunodo Fran- lardiens Pastorum ordinem Sc in his Principem Romanum Pontificem sediTe Judi-eem de quaestione Fidei, ipsum vero his , quae ἡecreta fuerunt , consensionem adhibui se hoe est universae Ecclesiae , quae in Epi storum multitudine continetur , t henter parui Te: Pergit enim . Fario eret sime , mo Domino meo Iesu ChrisA donantis, horum me β 2fimi multitudini O probat unae amorituri in uerae Fidei professo,
mirer apeios . nec instrae me paucitati in consensianae hujus novae assertionis Ioelam asmἰ eo. fies Apostosseae Seri . . . conjungs. At quid Caiolus in eadem Epistola dicit,
se in Synodo fuisse de rebus arbitrum & de iisdem iudicasse Ille quidem his verbi, idem ipsum intelli est , quod paulo ante significaverat , cum EPiscoporum se decretis
eonsenti se assirmavit. Nanque consensum illum suum, quem synodo Prebuerat , --do decretum dνο ν vocat ea de caum , quod , cum Principea Synodo in saeris consentiunt, quasi edicunt & decernunt . eam in Civitate ab omnibus esse adscisce diun, nisii publicas poenas dare velint. Atque eo secilius decer τε appellM idem ipsum, quod est consentire, ne Toletanus Episco dc qui ejus paribus saevebant, post Synodale iudicium tergiversari possent. Nanque Imperatorem fidenter rogaverant , ut ipse mei quaestionem cognosceret, quae commina. suerat de Christo, quod experspicuis eorum verbis e Teimus M. Igitur ille ad eos convincendos pronunciat, se ia Synodo decrevisse, sed quo more Principes de sacris censere solent: se nimirum suisse auditorem,qnod ad Catholi eum dogma ab Episcopis institatua est , arbitrum vero , quod Sunodi decreta confirmavit , sive ad ejus delendeatam auctoritatem praesidio esse Publicum Imperium declaravit .
M Ita Carolus ad Elipansum , Scriptam itaque In Epistata vestra huiusmodi,
obsecrationem invenimus: Poscimus vos per eum, qui pro te in cruce manus innmio extendit . . . ut per te ipsum arbiter secleas. Eme ego 'estris petitionibus satisfaciens gregationi Sacerdotum auditor se arbiter amedi Discrevimus bc Deo domate d ,
erevimus quid esset de hae inquisiturae simiter tene uia.
65쪽
' bernandae Ecclesiae rationem instituisse contendit , tamen rior,
s quei iidem in ei libus ta bellicia rebus de eo , quod cloa si
erat Prudentum , Ducum Senatum consulebant. Censuit enim in I. iviceni maleverim tuam. Nanque veteres Principes putat eam Religionem Ecclesiastica Synodis ΦnIti tacti, A
Insulebant. Censuit enim in Hinc Mn mais vliquid haerere sacrum, quam in aliorum metuum inci Tum Com- , diceremus impudens , nisi G uua magno optima in arti iam . Audax libera i doctrina ia virtutum laude Commepantissimus esset in Europa H. uiato , omni strendi hane ille viam suscepit. Primum putavit, Principes eo , ciχῆς ama. Ediia ventibus Negotium inmmemcas Synodos convocasse , quo caeteros Omnes zi Uium ordicio, Pi porum
.erent ad capiendum de publicis negotiis eonialium sa) - Hoc quurri , v re consum effecit , eorundem esse Partes , non modo Episcopos deligere , lim deindem Synodis ii deam H In Ordinam platera Grinus Aa Iriaitar di imitati Pimen itam est, edicti, siris' Duces e uocare re milites suos, ut de bello , Ut Usperitos suos ut de jure inquirant : sic eiusEem etiam est Episcopo, i metrent , ut de Religione consultent, me ergo aeque Politicum est, atque in
66쪽
deant sa), sed etiam iisdem , quidquid referri oporteat de saeris , Praeseribere M de
eernendi rationem docere 8. Addidit, Orthodoxos Imperatores de Synodis judicasse , nee ratas esse illanum rancines perferri, nisi eos G gnossent & Divinis Scripturis consentientes censuissent , quiope quoniam quod in civili quovis conuentu inter omnes constitit , nunquam vim habere potest, nisi hoc ipsum sit mus Magistratus comerobaverit se . Itaque conlacit, eanem iudicandi potestarem, quae in Augustis inerat, Ecelesiasticis Sunodis suisse deamanotam e svnodosque eum in finem e Menisse . ut ab ipsis Rumstr sellam eapere insilium nossene ad leges de pietate perinendas so. Quorium igitur Groiss spmehivit. nisi pertendat. Mesesiasticas. Synodos Politicorum in Republica conoratuum stῖsse simillimas. is quibus msistratus credita ab Imperatoribus potestate consultent de saeris y Planum nimirum facere enitebatur, si qs Hollandiae Retiores decemem de domate, potui me , de quo Gomaristae M Arminiani iis temporibux diviutabant.
quidi Pastorum naclonalem Synodum mno arennia Sic ille .. Ouam haee diserepant ab ea Christiariae Reipublicare formae, quam Christus instia mity ouam porro eadem sunt contraria Veterum Christianorum Imperatorum sententiis r Hi eri in in menicas Epii Poriam Synodes: tanquam eonventus ex illimarunt, in Mibus Deus ipse loqueretur, atque iisdem , quibuN Diuinas Scripturas, obtervantiae sienificationibus illas i rosequuti fuerunt. Quae omnia a nobi& uberrime pertractata sent, sta ut in lix iterum versemur non oporteat .. Vitur modo persequamur singula , ex auibus novam hanc incla fix gubernationem Grotius condidit : cuiu, nostrae disputa serus antequam ea latur initium , magni interest praescire . illam de Synodis ilia edisserui M. cum nulla re magis Arminianis consissere suis poterae, quam si in E Grato Beleri Pastorum conventi x auctoritatem derogarer. Prequentior erat Gomarinarum inlυinianorumque factio; omnes se e Pastores com 'lexu continebat suo . Iix Armiscini numero cedFbant . quamquam Proceriam ordines Partibus, adjunctos suis h hebant . Suspicla omnibus erat, si ae controversitis , quae utramque laetionem commia serant . in nationali Sunodo reserretu , Gomi istas ex dia turno certamine diseesi os victores . Id timuit Procerum Senanis . iam ob rem novas sorae caussas Gomaristis praetendit. m quibus recusaret, quominus ad cogendam narionalem Synodum eonis tiret. Ae Grotius quum H Senatu Amstet amens orationem. h.iberet , pluribus in nares est Senatorum animum ab expetendo Concilio avocare z Nanque accidit, quo suspicatus est, uti Dordracena Synodus , quam Foederati ordines M Phineeps. M tia
Legislatorem fidelem . ω mox , Ad solius humani Legislatoris fidelis. superiore carentis auctoritatem pertiset, aut eius vel eorum, cui vel quibus per jam dictum Legisla
torem potestas haeae commissae suerit, Generale. concisium convocare., Personax ad Ma idoneas determinam .
fas tractandas modumque' tractandi praescribere ia
o uiae. Erroris ergo, Synodr publi re re exequi siummus Magistratus: an de tyDebere nemo dixerit . An Synodo credere tenetur . adfirmanti is non errasse φ At omnes host Synodi de se dicent , ut nupeT Tridentina - ergo errauerit, nec ne se
non diversam a Principe vel tuo maiorem aurifilictionem habent , sed in omnibus ei subieet. sunt, & jure Divino atque humano sic ordinatae ut ast vertentis & pietatis amolificati nem, Princip. praebeans consilium , ubi & quando ea, congres sufferit :Alioquin nuIlam ex in in Reeno, ubi Christianus rerum potitur . decreti larendi potestatem habent, nec ius auditendi remponendique mucroversias ita Ecclesia , nolente ut non permittente Principe, sibi uindicare Mida ..
67쪽
tius tandem eonv earunt , Arminianos non m do haereseost , m Iemnlcia S di x
diea Si Calviniana Ecclesia condemnaret, eoique omnibus, quibus iunge tox mune. ribus abdicae et . Husa simodi audicium propulsare ab Arminianis Grotius exoPtinuit a tequam Mauricius ad Gomarilitas animum appelleret,ia de nationali Syn cim cogitaret Quod quum eniteretur , de Pastorum Conciliis tanquam de politieis Converiti laus ei sputavit, ut luminos in Belgio in stratus de illorum temporum Acris Q introversiis potuisse publicam ferre legem ostendem sine Pastorum comitiis. Igitur vicintii habe mus montem. Insistamus nune is 4inguli , quae ille percurrit. i II. Urineipio ius illud explicari neuesse est , quod veteres Orthodo i Tm eratores sibi tribuerunt in cogendis Esnscoporum Coneiliis. Hoc enim non idem iPliam G. tua auctoritate politicos aliorum ordinum eonventus congregabant: HQT Q m trinquam publicarum rerum Arbitri 9 Domini indicebant , ut, quam de Pissent Risici sanientes viri de negotiis censerent , de quibus consulebantur , arbitratu suo ici ciet cernerent quod Civitati futurum utilius exi stimaverint. At iidem non quali sacro in Ree ore, 'sed .eluti Ecelesiae Bathoni de congresandis Synodis edicebant. Novem ine erit m sese quum Christo nomen dedissent, quasi sacramentum dixisse, Ecclesiae Um ea notestate' quam lis mandaverat Ι'eu a. profuturos. Eorum enim, quos Ecclesia et mD eetitue. , eonsensus' est , ut omnes , quis lue pro dignitate, illius Commodia de λ i a rit - Οα, Plato in lib. x. de Il. In homiram emibus non comm nitaJ ρώ KF ε' His rία id iseommunitatis ea H habenda es s Q. Hue Augustinus sPeci Vir , Auteo' ωnim.iris iis feriat, qua homo es, aliter qua etiam Rex es. Qua sim' U , , mis vi--o λώιοῦ. ἡ 'qua Dero etiam Rex est . Irmie leges justa praeci mira b c uir A PUTPHLexentes eois menti Dinore snriendo H. Verum ea res paulo Irist Pluri a dicetur . Auod
Igitur eximio vindicandae Eeclesiae munere Veterm Orm mi Im rixe, . fuere . eum incumeni eos conventus C egerunx EpitCTQ - v ilimum Roma. ublicum enim Religioni praetidium ab iis nit
gesserint, Et quid sibi proposuerint, uni eria no Rntiqiaieri, ut m omnibus catholici Orbis P V nCiis Ι-Pise P 'cere o. mana Republica de1i inarent, quo iacile omnea conVeni Peri Pontifieis Imrtamentis enim illi tum videbant enim gionem in Romana Republica de1 lina ni, quo iacile omnes ConUeni Perih eommeatum darent, aut certe non interclud' ni lςgem pabi Crim αti made vetandis Ordinum conventibus edi bat. H π qu dem. anxequam s. ', quae tur: Quum enim ea convenisset , de agendarum rerum ordine cavo G u PO IMPbendas curabant , idque prospiciebant PGesuli a vis infernetiae iri ' mrdaS sententiis. Ad extremum, quod de Religione Patres deliberaverari Pr untiandistant , vindicabant, legesque rogabant, quibus Politicam Patrem cloebo . Duol hab adjungebant . Omnia quidem tam Perspicua sunt , quivis ut iacile iri oti uictoritatem inres, eum ad c gregandas Epis Porum Synodos aecedebant i nori t IIMIIemis exseruisse, quam in officio suime vindicandae Ecclesiae, Quam imperii inidus est di ratas , Ex quo rc ore , inquit, Principer chrisiani es. - in intellige psenderant negotia ecclesiastica O maxima quaeque Conrilia eorum , ab illiscata sunt an a L sacra recepta
quasi rerum, de quibus Iudicium erat serendum, moderatores , sea Tnim illi agunt, Leligionis Iutelams
68쪽
eoneiliandaeque in Ecclesia pacis fluctum sibi solum vindicant. Augusta Maresant Imperatoris uxor ad Bithyniae Consularem de Concilio Calchedonensi, Consilium , inquit, nisistrae tranquillitatis es . . . orthodoxam idem , qua contineri iussicamus noyirum Imperium . ivorturbatam ci immotam ab omni hominum genere eusodiri M. III. Jamvero pressius cum Grinio edisseramus. Uuo jure, is inquit, Romani Imperatores Sapientum Concilia indixerunt ad capiendum de publicis rebus consilium, eodem Episcopos in Synodum congregarunt ad constituenda Religionis negotia. Igitur quum inter omnes constet , justum in Civitate esse non posse politicum convemum , quem summa Potestas non conitituit, plane illud sequitur, in universis Synodis, quae ab Augustis convocatae sunt, justam inesse auctoritatem . quae iis abroganda est , quas iidem cogi non jusserunt. At contra vetus Ecclesia censuit. Nanque omnia Alianorum Episcoporum Concilia reiecit, quae ab Imperatoribus coacta fuerunt , dc multa suscepit, quae sine Imperatorum jussu convenerant. Nee operae pretium est, de hujusmodi Conciliis commemorare, quae ab historiae ecclesiasticae scriptoribus facile omnes accipiunt. Inter multa eo potissimum pertinet Dialogus , quem Maximus Constantinopolia tanus Monachus cum Theodosio Caelariensi Episcopo habuit olim . Praeclare Athanasius, Quando unquam judicium Melesiae ab Imperatore octoritatem habuit μ) ῖ Et G
lassus Papa , quamvis ordine omnia exposui fiet , quae ad bene gerendam Vnodum requirebantur . de convocatione tamen ne verbum quidem ullum injecit : Etenim si Romanus Pontifex, sive Principes ad Synodos Praetules convocaverint, rem in medio reliquit Male gula Synodus. inquit, eontra Seripturas saructas, eontra doctrinam δε- reum , concra regulas ecclesiarsicus , quam tota merito Ecessa non recepit . O praeeipua Sedes φο Alica non probauit. Βιω gesa Synodus , iues secundum Scripturas . seundum traditionem Patrum . seunestim Meles tiras regulas pro Fida Catholica O commmnione prolatam , quam cuiusta recepit Melcyra , quam maxime Sedes Mosolica eo robarit μ). Igitur concludamus necesse est Judicem existere in atholico orbe, cuius
potestati & Fidei Religionem Deus credidit, acumenicum Episcoporum conventum, nee magni referre , utrum Romanus Pontifex , re Catholicis Principibus denunciata, an Principes, monente M rogante Romano Pontifice . illum congregaverint: Quod paucis periecit Joannes Launo us contra eos , qui Tridentinam synodum antiquare conati sunt ea de caussa, quod, non indicentibus Europae Regibus, illam Romanus Ponti lex habuerat H. iv. His ita constitutis proximum est , ut despicatui ducamus omnia , quae Porro de . Synodis Urotius disputavit. Omnia enim eo errore dixit , quia existimabat , eas a Principibus quasi omnium Sacrorum Moderatoribus 9 Arbitris congregari in Christi na Republica . Ac primum iis datum non est ad Synodos , in quibus de Religione referri necesse sit, eos solum Praesules evocare , quos ipsi delegerint . Omnes enim Episcopi Religionis intempnetes ta cognitores sunt, ex quo universus eorum ordo vocandus est , ut Catholicae Ecclesiae , quae in eo continetur , judicium Promatur. Ecquis enim veterum Imperatorem in controversiis de Fide Catholicorum Episcoporum deletium instituit Constantinus quidem universos orbis Antistites ab iis fortasse, qui Provinciis praeerant, commonendos curavit , ut in Nicaeam Synodum prolici in
69쪽
Pr Psules Nicaeam miserunt : Ex omnibus melinus . idqui ovi d MN Pamphili , quis uniore um Europum . Afrisam . atque Asiam im meram ε μ ρος ψ eσr Dei Mitisses, principem Deum ob laebam , simul contisnerunt . . . Pomus η tka , Mamphita OCum doeia , Asia quoque o Phrraia lecti um quemque si e Memne s) . Reli qui orihodoia Imperatores ad unirersos Metropolitanos Epiuot ' i itiae rit , in quiabu, non modo Concilium . sed Conestio diem & locum indicem l . FIix υem delata erat optio arbitratu suo Episcopos capiendi , qui ad Conpillum 'rie . Nim Epi seopi , qui in provinciis relinquebantur , quid ipsi Pura ης ' Per alios Mela bant. sie Valentinianus & Marcianus in cogenda Chalcido ζη ' NYm o rem gesserunti Nanque omnibus ubique Ratigιosissimis O Reverendissimis Mi epistola, mi se runt: singulos vero ita affati fuerunt, Unde tua Sancti J mm ρψ 6 π α νωδaυεri verendis mis Eri vis . . . . as Nicaenam Cisitarum s eam in Urbem primum qυω dum . quae Calchedone habita est , congregari impe vmrit , oratim , Malendis Septembris actenise misee Q . Grotiu, profitetur , Metropolitanos ex P Vinciis iWV V D sis viae ethrisse. qui ad Sunodum venirent , sed eo in munere se am lmN I riam inrem 6Molli uibus nimirum momentis H φ An quod I erat πη Μζ limriis uuibu, Cones liam denunciare solabant, porro iniungebant, ut eri P ζως RVR qui inue se. Eoisino, quo, vellent, ad Concilium venturos eligerent' At enim h*ς quidem non idem υale bat . atque regium munus Metropolitanis iniungem . MMRς d Ccim erat ae iuste tuteladi , in quam orihodoxi Principes Religionem suscepς Π in litatio, ossi- est eommonefacere , ne Synodo .adesse negligerent L N qu sit cieti retit . in vinetae Epikopos adducere . Nanque non modo opor ζ 'D iam esse frequentem , sed moendum erat. ne Frisinesae Pastoribus omnino desti Vζζη urar 2 Ouod imperato re, ispe in epistolis ad Metropositanos commode Πx 'ς eoesosiu, de unoeso
nodum convocavit , honorifieis litteris Epis PQ VRd Q et invitans , ut quantocius
maxime ad eam rem Idoneus. - ΗΡΗ
70쪽
incumenicis , in quibus de Religionis dogmate Catholicae Eccletiae judicium reddendum mi. Nanque si quae cautiae ageremur , in quibus de singularibus Catholiet Urbis Ecclesiis. aut de aliquo Episcopo quaereretur , earum cognitionibus illi Judices fraeeile solebant, qu)s Orthodoxi Imperatores dabant. His enim in caussis iidem, qui
in Ceriamen venerant, ad Principes receptum saepe habuerunt , ut ad conciliandam Diter eos pacem dc ad tollendas distensiones Episcoporum Senatum cogerent . iam
b rem Constantinus Magnus, rogantibus Donatistis, mandavit Gallis Emscopis, quos elegit, ut de iis omnibus, que Caeciliano obiiciebantur, in Melchiadis Romani Po tilicis Concilio censerent: quod paulo ante multis exposuimus. V. Sequitur , Imperatores , cum Synodis praescripserunt hoc rpsum , de quo iudi- Carent, & irationem, ex qua judicium instituerent, id eodem tutelae jure sacere potuis e quo illas convocarunt. Nanque , Synodis jam sociatis, illi in eodem, quod iemeli luces'erant , defendendae Ecclesiae studio insistebant , ita ut Episcopos tape juberent ad Sacras Scripturas. ad Patrum doetrinam & ad superiorum Conciliorum fidem mi- Uie quidquid decernerent . Cujusmodi ossicii Ephelinos Episcopos valentinianus m heodosius, & alchedonenses Marcianus adivnnuerunt. At Caelares his maiora eo uim Grotius censuit. Nanque dixit Constantium M Constantem Sardicenses Patres voluisse de iis etiam deli rare , qtae in exteris Synodis de Fide decreta fuerant bὶ-Httamen habemus i pios Sarvidenses Patres , quos potius audiamus de consilio Im- Perat umoricentes in Synodicis , quam quemquam Principem Arminianorum . Illium tD testes sunt, Augustis fuisse in animo, ut Synodus, quam coegerant, Eusebian
P ridem diligenter requireret, eosque cum Cathulleis conciliaret. Sic enim in Sy nodica Epistola ad Orbis Episcopos Augustorum animum aperuerunt , Multa quidem comm runt Ariamanitae aberis seruos Dei , qui rectam siem eum iunt. Nam cum aut teri/ram doctrinam Iuno, Oene , Orthodoxos p rsqui instituerunt. Itaque las Deo reueml Praneipes Sanctum Mue Synonm in Urba Sardisens ealebrari permiserunt , quo eum omma dis ordia tolleretur, eum omni Mei pravitate exput, sin in chrissim pietas Pua omnes u&que siemamur H. Nec porro iidem Pams imperatorium ullum mand tum meminerunt , in quo edictum esset , superiorum Conciliorum decreta de dogmate Plius esse cognoscenda. In altera vero Synodica, quam ad Julium Romanum P U-Πςem ico erunt, quid Constantius & Constans Samicae Concilium eonvocantes sibi Pi VI 'Oluerim , his verbis exposuerunt, Permiserant reli qmmi Imperatores, ut G int M. M Ueris di usa diu tarentur, es ante omnia da Sanera Fide O de integritat. --h et talis . . 'l .' MCMil. em'ἰMi η σῆ θεοσεβεια vina σὸ δε- . σὐν ειω ἐερησθω. ἄγειν