장음표시 사용
71쪽
tatis eruam Holaverunt . Hae sane , quae Crotiira remexisse vide T , iri elam seris explieanda sunt. ut cum iis concinant , quae Iidem ratre. Urin P11 Q is nuntiau, rant. Atque ex utraque Synodicae Plane Perci Pimus. x onum Qmri fiantem julsis se Sardirensem Synodum in iis omnibus Ueriari . quae tu i mora S croci υentibus re uuisita fuerant non de Religione . sed de praeci U Euseb d MI EP 1icopis . qui eam violasse accusabantur . N per idem tempus ero Uζre . - r o ς' dod rina eu Catholiem Εeelestiae Fide consentiret. Atque ita de Caera m m D in existimemui omnino neeesse est . Nanque sardi censes Patres nubium demde QP mesertavi deerctum. Disi , equidem in fine Synodaeae Sardieram ad Umi' η r inam Theodore tu, exseripsit, quandam Fidei conceptionem a Nicaenδ rhy qWς Paritem , sed se. tentiis consentientem: Ex quo SOL enus, Alia Ftsi η'ς ρ v em Patre, S, dieense, .ssi serum prolixiorem quidem mc VM : Gubm ς -' ς με TM raeem ki meiam Me multum a- illius verbis distantem. a,Neque se Rxq φ S0ι meritas M ilauit tu, T,
psensi, Antistes ratus est μ). At enim humiis x dyPVMRN S cclicensi, synodu, sed pauci quidam Tl ldm m. Iiquibus fortasse
Antiochenos , Tabellas Fitae eo crimas , mῶfiniuit H. Testi Afinem eo fecit loco , unde Fidei conceptio apud ais mu et 'it . .
e inium veterum Imperatorum de C Q HS sententia . duorum te turpaque fuit omnium veterum 1mpe in sententia , quorum te
ctoritas, di quae patres censu aut, ad entu Dper . Numinis .ssidem . quae uberius nempe Paulo anta Eer R i-R et ulla dubita ne deelarant maximam in aecumenicis Conciliis resedisse auctoritatem is m' soli ea serenit a C in irata . Haec quia ria dubitatione declaranu , ta eorum decreti, Divinis Veluti
72쪽
Veluti oraculis, morem fuisse gerendum . Itaque tantum abfuit, ut Synodicis decretis sive addere si .e derogare orthodoxi Caesares cogitaverint , ut potius sese ab ossicio tuo recessiiros crediderint , nisi in publicam tutelam ea suscepissent . Decreta autem de rebus dogmaticis seponenda fimi ab iis, quae ad disciplinam pertinent. Haec enim Principes requirere M perpendere potuerunt. quod ea plerumque ad c. lericos & cete rin Christianos respiciebant . quibus Respublica continetur . Nanque Prospiciendum erat, an via publicae tranquillitati omerent, antequam ascita essent in Civitate : Qui I us copiose expositus est ab iis , qui rem canonicam praeclare adornarant , dc P insimum ab Areniepiscopo Parisienti Petro de Marca se . . V. s. Hactenux satis docuimus, pios Sc Augustos Princ es tanquam publicos Relia Nonis Tutores S. ynodos congi egasse, ad quas omnes.Fpiscopos sine ullo eorum deleetu vocarunt. illos quidem. Synodis saepenumero id ipse in dictitasse . de quo iudicarent: ttamen hoc non aliorsum si classe , atque My Episcopos ossici, commonefaciendos ut de iis sacrisi quae in quaestionem venerant, accurate Sc dii enter censerent: Por m eosdem de Fidei decretis nee judicasse , neo judicare potuisse : iis enim statim obtemperasse, M publicam solum firmitatem adiunxisse . Ergo eficitur Episcoporum ΣΤ noctu in Romano orbe diversas fuisse ab aliorum ordinum Conciliis, quae ob P Vticas rationes convocata fuerunt, illatisne Divinos Religionis extitisse Coaven M, qui bus dicta audientes fuerunt. Omnes Cinitimi Imperatore ,
73쪽
IX. I m eonsula, quod Groclus I defit , pem GHens Deseris inter omnes C sianorum issidentes flectaS . II Quid Grosius sudet, eum eontendit Primcipes posse tolerantiam jubere inter plures Cnrisianorum factiones . Seponuntur duo Tolerantiae genera , Ecclesiasscum O p
III. Aρitur δε Hemticis metem eu sis iis eatinis, quibus Societates in Religio diserepantes ad unam Eessam eo ellum tur . Ea eoncipere non , rincipum . seseorum est , qui Ecclesae praefecti Atine . I id non modo Haereticorum conjens , sta ipsius Gratii , ς ῖ - erem sintentiam mutauit, testimo'to ro 6adesse IV. In Henoricis stri istat e - . praecipuis Residonta non Io in V. De Principam parti6o . 'meisiam s
VI. De Tolerantra rium explicatur in iis μ
liberatis & in consilium miliis , possint iudicare de constituenda irie .h ti sianos Tolerantia, deque conjungenda inter eossiem ossi ipsum Co ieci . cisiano, Tolerantia, deque comungenda 1nter eossim *fς 'mm societate Gratiu, oui dem animo conceperat foederatam ouandam Emes mi ' qVR Qsserit Lu fibrarii ia viniani , Armiluam , Sociniam , Graeci & cmi stiς, Sy RV at tanti G3ehi, ha, eonditiones, ut omnes Christiam o mirent in P ψςilasm Prae Qipuis Relirioni, rebo, qua, iundamenta dicebat , 9 in caeterio do ima li senum qu eoi ab timi semes quin tamen ab una eademque seced est Uzclesii 74 'Vidqm HUctebat.eum ii bsto, ita edendos otium impendebat , cum ad Primi 'δ' se RPmica it eum diat edi, issimi, in Republica litteraria viria crebro epit R bebat Saepe in ι ,em υenit consilium iiiiim misere processurum, M saepe 'q*ς'μη vst, quod ponte, Cium e eveniret . Eum in finem ad Religionem, quδ Vς ς. v t , aliquid addebat . aut de eadem aliquid derogabat . Adeo omnibu P λς ς sex Sebat: Ex quo nonnemo hoci
I. T Ergimus modo istud refellere, quod reliquum est de univir tia. Cum enim is censuisset, lummos Magistratus publie:
Siderei certant vitis de Patria Homeri. Grotiadae eertant de Religione Melaus
Arrius, Arminius , Gisinus . Roma , -heria, tis, Cum igitur ille in eam tecumberra UCili Π- ςφη-di m . credidit lacile perfici posse, quod animo volvebat, si Reges ta Rerum bix m Heca j, summo eonsentu H
I arum rerum doeirina dimentientes . debere inter ses
74쪽
diuturnum tommiserant certamen . ordines enim Hollandiei eIarissimos utriusque laetionis vi tri ad colloquium adigendos curarunt. atque utrisque de Religione disputantibus judices Rifuerunt, cumque perpendiment . quidquiὸ ab iis allatum est , tandem essesto perlato san ei Verunt , ut, reiectis nonnuIlis . quae reiicienda eme duxerunt, iidem , etiamsi in relictuis di screpantes Eecisiasticam inter sese pacem & amicitiam eonciliarent μ). Sic ordines sese gesserunt Grotri consilio & auctoritate, eontra quem porrn dicemus . . ΙΙ. Exponamus autem primum, quid valeat id ipsim . quod Grotius pronunciat, Prineupes posse Tolerantiam iubere inter di screpantes Christianorum factiones. Omnis de eo, quod agimus, duplex est quaestio: alterum enim Tolerantiae emus est Ecclesiasticum, alterum vem, quod vocamus politicum. ToIerantia Feelesiastica est, si Ecclesia eos, quos cum dogmate suo dimentremex mistimavit , eomplexu suo non divellat , quin talis aeternam salutem despondeat . Potitiea vero est, si Respubliea ab iis, quos E le-sa. a Catholico dogmate deserisse censuit, nullas civilas poenas repetat, sed ipsos contra inter cives versari suos patiatur . Non enim Ecclesiae eadem tribuenda iunt , quae Rerpublicae: Illa sine civili dominatu sed cum ea. quae tota ad mimos spectat, P testate Uritur haec vem sine pubIica vi pmcurari non potest . Grotius de utroque Tolerantiae genere disputavit. Atyis arbitratus est quidem. Princi popossσdmeriantibu Christianis inventibus Ecesesiasticam imponere Trelaxantiam, eamque ad rem Publi leges rogare . Nanquae contendit , eosdem eo potiri jure , ut inter omnes Christian sectas possint foedus percutere inasique in unam eogere Εeelesiam in qua iisdem aeter na salus desponsi sit. De politica autem Tolerantia Arminianus lie habuit, Principum non eme partes, in em animadvertere, qui secesserunt E publicis sacris, quamdiu mosu'erstitionem, nee dogma Civitati perniciosum palam adsesseant, neque animor me tant ab ineunda cum ceteris Christianis cietibus 1 etate . quae politieis iussi, sit. prae cepta. Sic ille , ex quo Principibus adscribit, quod eis non est tributurri, detrabit ve
ro aut imminuit. quod in eorum mest Imperio . . .
III. Dicamus ergo de jure Principum in sinesendis Henoticis tum E Iesiasticis, tum Politicis. Primum de Ecelesiasticis. Hujusmodi Henotim in id consilium scribu r ut. societates in dogmate aut in disciplina deeretanteis ad eandem morentur Ezele s m, in qua immortalem sibi salutem promittere possint. Antequam vero illa Peri tur . eorum . Qui dississent . doctrina requirenda est , de qua judicium sem oportζη Π atholicae Religionis dogmati eonsentiat . Id vero eum ita se habeat , tota ea re Ru illo. Pertinere debet , quibus Christus regendae Εeelesiae & docendae Religioni
P0xstii xem credidit, hoe est ad uniis in Catholiet Orbis Antistites o Atque si Princi
s/ὶ μ εος Orrinum serito Greeitis in Oratisne ad Senatum A telodamense πν grediemur deinceps. Domini observandi. ad seeundum Decretorum illustrium Ore, 'um c ut, quod consistit in mandato de servanda per muniam ToIerantiam Mς αδ rum e cordia. non obstantibus Theologies, eontroversiis super capite PraedestiM QR, eique anneXis In. E Iesis Ditioni, eorum exoriis . . . . Adversus ista allegatum Cit RDOR'uliis . negotium istud, cum sit Eeelesiasti eum, examinari prius debere in legium gliquo Synodati Conventu et sed ostensum saepius est eontra . Synodalem mus dio Ventum hac in re non esse neeessarium, imo, quae nune est temporum 'io , η'ς Huzibilem quidem . Syno Iem Coninnium absolute necessarium non esse , ' u
itat quae naulo superius die a sunt de Auctoritate Supremo Magistratui in Peri00M . neclesiasticas Competente quo in eapite Domini Amstet amenses semper π mn sunt, sibi cum Caeteris mctrabei, eonvenire : Nam si a Deo optimo Μ piedii imam acrepat SuPremus , aristratu, qumcunque Deus in Sacrosancto suo Ver p ς 'it, & iubenda simul & e,eoquendi potestatem. pmut hactenus quidem MV β Pittas asi emerun L Heformati omne, Doctores non est quod eum in finem R. t*II
rem aliquam ab Κ i ta mutuo eo e. imo υero auctoritate sua tenetur uti, non UIR , sed & contra multorum α. Iesiastarum voluntatem a
75쪽
quidem hee ipsum sibi aufini tribuere, ne Protestantibus ipsis hum oesa probant luam. Illi enim in Consessione Augustana, His est Uuaeri Z ἐ- a. ' Η'. Eeeusia dirimendi dissensiones, videlitae ad Synodos reiicare eontra minis i k' Et iii Nirtembernica addunt , Ecessa habet jus testini de sacris Messe; . / MLeundi δε -risus doctrinis. Sed ipsum audiamus Grotium, quem G. ri
Poenituit suae. Is enim cum animum avocasset a certaminum uiuestis .' em
nituit tuae . Is enim cum animum EUOmnes a certaminum mirixin .
tus esset in perspicienda veteris Ecclesiae doetrina atque in evolvericii, his . Uyζr Veria trum linris , aliter censuit de auctoritate Principum in Sacris . atqQὰ se Ah 'R iudicaverat, cum operam admoverat suam summis Hollancicae Reii Sub VRuhus . Eam ob rem desectionis fuit arrestitus. quasi a Calviniana E σ1- ; - magii rati- ad Catholicam
rentium ι eripi it , sese non iis de caulis quas ii se sisset eari posset J H bum Launiam , sed quod sentire cum prisca Ecclesia studeret . Igitur Ami tam i mutat elo tibi dare fitide consilium , ut feras litteras diligonter IFas rio,, - 'D Vr , Ο
antistiiratis studiis. cum evulgavit doctos atque erudium libros, . t in his sacrae fasicam, ANAnas Uiones in AnimabersionI.s Andreae Riseri . pacem Eret sotica contra aeramen Aradreae Riseri , O Dis sponem MDeciana m P . Pace Eccle- tur elucubrationibus totum negotium eo restandorum omnium Q Πωget c. . In his Ecclesiam Ecclesiastico coetui demandavit. Primum ille certum R, i. N i' ς' reponendam ineundas ecte inas, non seorsum evique , fies in V miariis L . ςφ' riΠΤ ram ese tres: aut Papae eximie boni aucturitatem : aut Concilium a. . F au gresarum in Interpapatu: aut eolloquia Ragum directa pre Di oinoi ς δ' cogitata postea assedem Romanam , ut paeis eoagulum . deferrentisse ιζ qm φ ε - ε- mano Pontifice illud sensit , quod ab antiquitate ac Perat , eum A -n μ .nianae esse Principem . cuius munus sit univalem conciliare dici, - ...'x ih UV Φn Ecclesia . Gravi ma olim , inquit, quae per Gr.eriam, Asiam μὰ si .. , miniς V ari ne Romat Iedis Lanata nemo vigare potest . qui in Me i. f.' - I. - aliquid laboris eos D tri: Porro quum de Mnodis cecumenieri .hoi Pacis amantes eos existimat , qui illorum decretis non pareant ' Πςς S, contia Rivetum, id quod in or menko eoncilio ex υi traiticini, , ,huhὸ.ε q
76쪽
1x. atu pientissimorum Imperatorum Ferdinandi & Maximiliani Georgius Cassiander eon. scripsit . Itaque omnes Protestantium Doctores exemplum habent , quod, si optima rebus suis esse consultum velint , ad imitandum sibi proponant . Nanque Ominamur, Q. , u sublatis partium studiis veterum Patrum scripta legerint, non modo de semen-iu:' aliquid remissuros, quod & feeit Grotius, ita ultro ad petendam Pacem cam
IV. Nunc quod coepimus. Igitur nee Regibus, neque Imperatoribus, sed iis , qui, Eccletiam administrant, hoc est Episeopis ea inest potestas , ut deliberare possi ut de Deilianda inter diversos Christianos eonventus societate: Quae tamen Potenas alior sum non est accipienda, atque reipsa valet. Neque enim ne ipse quidem Episcoporuni mPli simus ordo, tametsi Sacnorum sit Rector in Ecclesia, hujusmodi Henorica scri ivere PQ eit, qualia a Regibus sanciri posse Grorius rei lii maverat. Hic enim e.ia Faederi , quod Percutiendum esset, leges expetebat, ut dissidentes coniurarent in Religionis und/mentis, quae pauca quidem este dogmata dicebat, ita libere disseiuirent in c.eteris,. δ ib in incumenicis Conciliis inter Patres convenerunt. Contra Catholica cclesia Religioni shae derogare nihil potest , quam ab Poliolis Rcceptam nunquam intermisit. Pacem cum uniυersis dissidentibus coetibus exoptat . has tamen conditione positi ut illi ne in uno quidem domate , qvod ipsa tenet, secum discrepenI , sed R universia Drthodoxa Fide eonsentiant . Hoe consilium Ecclesia ad conjunge qam ami diam inter suos Sc haeretiem eonventus cepit , idque unum in re Potuit. anque lie habeamus oportet . eam doctrinae M legum consensu contioeri , & quam-Via in Plures Orbis societates dioisa sit, tamen natura sua esse unam , sive sententiis udi 'silmontem & congruentem. Id ex Scripturis perspicuum est se . quod idem M air docent . Si mel situ Dei est, inquit Chrysostomus, eo ensrus O una es nou autum Corrauhi, fies etiam in unii ἐν sis terrarum GHe. Eectetae enim nomen non segre-εε tum . Ita concordia o renuensius nom n os M . Chrysostomum Theophylaetus d acr)bi. H. Ad hos antea nriminandus erat Clemens Alexandrinus, qui assi at , Ec-U- fi cietatem ex multis , in una inritate coniurantem M . sene Constantinus πιδgHu , L/ m esse Catia iram moloiam Iuum Doluit Deus: cuius membra, multis lia Versi que maxime laris dispὸrsu me, uno tamen Apiritu Me es Litana voluntat 3 mi r 93 itaque omnes veteres Patres , eum Catholicam Ecclesiam dicunt , loci -xem intelligunt in uniuersa Apostolim do rina secum consentientem , 9 diversam . . Ribus, qui diserepant, eon.entibus. Cyrillus Hierosolymitanus, Catholi- νου-rita, tholice O sine ullo tritio , nempe incorrupte & integre 4 omnia d n dem venire in hominum Genitionem f). Clemens, quem paulo ante Vimus , Solam ese dirimus antiquam O Catholitam Ecelesiam in unitatem
77쪽
cxficiorum sum um consuetudine dis ungit. Atque iidem Patres his ipsis haereticis quos eontineri in E Iesia mori, beatae immortalitatis ademerunt. Ad eos Ismatim Maretur Theolo-α - et in
Neque enim visere foris possum, eum Domus Dei una sie, O nemini λ, , li qui tur , Abia, posit f . Nec opus est ceteros Patres commemorare: om. io, mn isdem lententiam loquuntur. Accedit , quod hoc argumentum Theo μα- ις 'im ς' simus sane dc pietate commendati simius Ni lius tam copiose peti is in do ijs qui ad idem aggrederentur . nihiI reliquum sereset. Nos ex illo erim ogmaticis Institutionibus cn. Itaque argumenti sententiam ita coriniciis. di mu in re Catholleae Ecclesae per Ieges, quibus eam Christus eondidit , o v , non Τν ipsa dissentiunt in aliquo dogmate . sive m ipem erigere aeterem Plarare , qui abs scidus ineundum fit inter Ecclesiam atque eos coetus , qui Ou Pr ter, uidem henotica scribi debent ab in mentes Coneiliis, si is etiam , ἰςei3 emnt , ita fice, ut res omnes iatras habeat Catholica Religio. Evolvatur resi α' Nomano Pontiari . acumenica Concilia ad Eeelesiae meietatent, evocarunt Aricita Gestarum iusto- Macedonianos, EutVchianos , Nestorianos aliosque inreticos . Dei i , raminianoa , in ullo Catholicae Religionis dogmate due arent , he ne aliis qci M' Conditionibus RG iis, quibus Cath lici uterentur, fidem exprimerem . Contra auxem Verbis , Atque rebuS, quae mediae erant , nee ad Religionis destrinam , sed ad n uenant de iis tant. Nanque existimarinat, humis i dissensum non ossicere , nori- minam . peri in retur. Sic Concilia iste gesserunt , quod, cum perspicuum iit societas inI, Pliaribus
hus cum ut Concisiis vel Romano Pontilaci in gerenaa ulmor Vincia pubito, '
ferant eorumque consilium meannur. Atque hoc ipsum praesidium 1 Imperatores attulerunt , in quibus unus Theodosius Magnus e-- ς', Urin c O 23. ouam necesse est . rem oretraetaω- 'ξ ' Π R mitempti, imperium suscepit, cum Orientis Ecelesia in plures β j at Arrint omnium Terum potiebantur : Nanque RemhbΗ- -----. ςQRtor a se in . Imperatores Constantilas & Valens qui ad Arianas partes RRU Prae ueramdus Catholi, Fidei decretum iamdiu condiderar, pertus iniri. - . Caena .r Υn 'consentirent, Ecelefiae esse adscriptos . Haec Fides incolam. V Π , qui in .e bat in Romam Eceleta, quam Damasus administrahat atque egre te had me ariae , in qua re
78쪽
rus erat Episeopus. I ptur Imperator omnium gravissimus legem promulgavit, in qua cum omnes ad Catholicam societatem evocaret , iis eandem imposuit fidem , quam Nicaena Synodus scripserat , 9 tum Romanus Pontilax , ac Petrus Alexandrinus sequebantur : quo facto publicam Catholicae Ecclesiae auctoritatem ad ungere studuit: Huiusmodi enim Legem ad Populum Urbis GPolitanae misit, e qua in omnes Orientis Provincias deserri posset. Sic vero edixit , Cum tos Populos , quos Clemenesae nostrae regit temperamentum , in rati Molumus Religione υersari quam Dioinum Petrum Apostolum tradidis, Romanis Religio vuque nune ab 'so insinuata declarat: quamque Pontificem Damasium Aqui elaret, O Petrum Alexandriae Di opum , virum Apostolicae G rilautis, ut seundom Apostilisam disciplinam . mantelicumque doctrinam Purris o Filii O Spiritus Sancti unam Deitatem sub parili Majestate O Iub pia Trinitate ereiamus sex Hoc edictum. ita scriptum est, quivis ut intelli at , rem imam, qaeae agitur, G Th dosium, tanquam ad Eeclesiae tutorem periinui e . Nanque nee ille iudicavit de do-etrina , quam Ariani docebant . neque is ανιν Religionis formulam condidit , qua omnes sociari cives imperavit , sed Nicaenam ridem publice rogavit , quam nimirum Apostolicam disciplimum, munde iramqu/ doctrinam dixit , & quam Romana Ecclesia, Damalus Pontifex bc Petrus auexandrinus sibi habebant. Atque negotium Tneodosius Prudenter gessit, idque ex pristo patrum instituto, qui Orthodoxam esse Religionem, quae in Romana Eeclesia esset asina , eerio praesudicio existimabant : quod Huribus visputavit vel Jacobus Gothoilaedus φὶ. Nos plura non addimus. Habemus euim e Plicatum omnem. ut arbitramur, ecclesiasticae tolerantiae loeum, qui Paucis his ex ni potest . amplissimum Episcoporum ordinem is Coaeiliis incumenicis, siue Romanos Pontifices consulere de sanciendo foedere eum dissidentibus Christianis debere. Cumque Uri indora Ecclesia nee illos tolerare, nec complaxa tuo continere possit ἰ qui ab ea in dogmate diisentiunt , foederis tales esse scribendas leges , ut , sal Nis omnibus Catholicae Religionis rebus, peragatur, sed Regibus atque Imperatoribus ot fletum eiei a inis Tq. II. cod Thisae fidi de fide Catholim . Videamus quid Sozolaeus de hoc eo Hano Mnostiset sex semis lib. 7. eap. 4: E γνω , inquit , - πρὸσ E ω σαπιάζειν εἰε
m ., im ut PQ li in marias ierias divisi erant . ac praecipue Conliantinopoli . Cum igitur apud se reputasset satius esse, ut suam de Divinitate sententiam ipsis subditis suis Palam praedicaret, ne vim inferre videretur repente invitis, quid colendum esset Prae CtPlendo I hessalonicae positus legem dedit ad Populum Urbis C-Ρoiit; ae . Pei rem tedae erum animo sone , ut illine tanquam ex arce totius Inqκ:rii , rescriPtum iuuin reliquis quoque Ciritatibus Breui innotesteret . Significabat autem eo rescripto , Vellete. in omnes subditi tui eam Heligionem tequerentur, quam Perrus Apostolorum Prin- Pa Romanis ab initio truci isset , 9 quam eo tempore Damasus Rominae Urbis MI 'iscopus , ac mirus AJeκα inerinus servarent . Utque eorum dumtaxat Ecclesia , q4 Divinam Trinitarem aequat i Itonore colerent , catholica nominaretur : qui vero aliterrentirent, haeretιCI diCerentia - infamesque essent , seque scirent lapplicio asciendo. - η In Comm. ad LeA. Ge.
79쪽
iniunctum ut Resisteibus publicum adjungant praesidium in buum rix e cilia . si 'vi. Nune de politiea Tolerantia , quam , si vi i st Het Hi Iiberta, adumenda non est , Arminiam affirmant , legibus esse Pery Iesu raciendamquε i. x-rii Miea Illi ciuidem constituunt, Omnes eos, qvs Rel gymm P in 1- iure rectotam
mentis in amicis colloquiis Operam Ud A E DIIQ
dunt. ab errore revocandos. Putant autem, se non esis , P inta iisdem Mis,ti ei, repeti poenas 9 l, nisi CiVitatis tranquillitum idum -ος rid . atque ad id
80쪽
Betendum Religionem tanqram caussam praetendant. Neminem , inquit Limborchius, Heligionem mira rani emam fiam a lecti Magistratus coxae, nec exercitium Religi nis a sua φ υ in privatis Hibus per tam aut edictorum meritate impediat . . . lices ramo illi improδω ae turbulintos homines, Neligionem praetendentes , quoties contra Minges Politicas delinquunt. pro facii rationa punire Q. His eadem Arminianorum Pri GFtius docuit. Nanque omnes leges, quas contra haereticos scriptas in utroque Odice invenimus, in eum sensiim accepit, quasi earum latores de hu)uimodi haereti- Cir lolum edi κerint , qui susterstitionem & dogmata Imperio contraria docuerint , aut ero contra publica iussa ab ineunda pace eum dissidentibus conventibus audacter ansemos avocaverint b , idque ipsum non semel contendit 0 . Ex quo adparet, eundem n sententia, ut existimet, haereticos ab Imperio en liberos, antequam aut in luperiticionem desciverint , aut in civiles leges peccaverint. Atque ille hactenus quidem. Nos paulo post dicemus, quorsum hi modi imp haereri ei' caelidus proponitur , tandem evadat. Nuae paucis damus , in Christianorum reincipum esse munere, ut, quod e Republica atque e Religione fore omnes intelligunt, publicum Imperium praesidio Me palam laetant ad coemendos hi retiem , quos Catholica E esui tales judieavit . Harum partium Principes Scripti r d mmme est . Nanque Apostolus dixit , iis gravi de cauta gladium esse c-- mr tum ad ultionem eorum omnium , qui recta non sequuntur , & qui officio voagRudent , contra vero ad munimentum eorum, qui legibus quidem non P ter me tum Darem sed eas colunt , quia id inutare maxime sudiciant o . Hebraei mi perinde atque Romani gladium sive pugionem Potestatis atque Imperii insigne h duerunt 0 . At enim qui ab Ecclesia Cathesica deficiunt esque in dogmate di-ic Pant , Iidem idcirco ossicium suum deserunt , nee restit laesunt . Id enim cum mnitet , ergo sequi rur , ab iis eas esse dandas pisas , quas Principes imposuerint. I tquae in eo Christianorum Imperatorum exponendo iure veteres Patrem M Principes Contentiunt: In Me Rages, inquit Augustinus, 'ut eis diuinitus pRecipitur, D Vιοπς ι quantum Reees sum, si in suo Regno bona iubeant, mala prohibuant non fi μ' in μαμ ne α humanam I inclem, inrum etiam quae pertinens ad DBinam H ΦΩonem f).Sic enim doetissimus Pater edisserendo effecit, eos Principes reste vicem VRm tuitie metos, qui multa poenarum genera is pertinaces Donati a sanciverunt in
controversia amae minae rere .g mrogarist, Me arcerent lhulentos compescerent