장음표시 사용
51쪽
rum audacius tumultuari. Criminabatur enim, Episcopos in Conci fio Romano temere judicium reddidisse, nec de iis, Chiae acta fuerant . ut par erat, consultasse: Caecili num dignum non esse , qui Sacei otium gereret. Imperator primum reisondit, sese sio habere, universis contentionibus finem illos Episcopos sepisse, qui in Romano Concu3io sententiam 'nunciaverant , quandoquidem probatissimus qui siue rudieaverat . Sie ipse Constantinus scripsit in epistola ad Elafium . ii υe ut alii legum. ad Ablabium Vi- earium Africae , II quoque re stire eomenit, quod ex si rum s Danaeislis innerunt, alerentes. quoi minus dignus ιdam Caecilianus cultu sinceris mae religionis habeatur . . . respondo
mum In rea eos is factare, eum res fulsene apud Urbem Romam ab idoneis Dbovis est minatae . Sed nihilos ius mentissimus Princeps, quum totus eliet in concilianda inter dissidentes amicitia. frequentiorem Synodum Arelati eonvocavit. Nefas enim esse ce fuit, sele cognitionibus praeesse de negotiis, quae religionem spectarent. Augustinus in
Epistola x62. hoc ipsum prodit . Neque enim ausus es Christanus Imperator fe eorum tumul vo us O fallaces querelas fisjere , ut de iudicio 'ismarum , ρσι Nomae Merarit. - Iudicaret, Ies actos, ut diai, Episcopos dedit. Congregatis Episcopis , quos Constam
tinus evocaverri. res agi eoepta est . Donatistae cum Caeciliano duo ex postularunt, quod
Martyres, ademptis alimentis, necare stiaduisset iussu Mensurii Antistitis sui, de quod deinde in Episcopum esset cooptatus ab iis, qui libros Sacros Ethnicis Tyrannis i didissent. Sed synodus ab utroque crimine eximium virum liberavit: nam prorsus ci e insontem es integrum pronunciavit. Ab ea Arelatensium Patrimi sententia ad Impe torem Provocarunt Lucianus , Caelio , Fidentius dit Nassutius Episcopi Mammarius presbyter, I oratisiarum principes. Is cum in spem venisset, id facile sore ut fivotis eorum annueret , inter dissidentes diuturna disiensio tolleretur, tandem assiduis taquotidianis que is victus de tota caussa cognoscere decrevit. IX. Sed quonam iure, dispiciamus. Ipse Constaminua satis docuit, mustoritatem sibi non esie, ut de sis' negotiis censeret, quae Religionem respicerent . HOC declararit , ' eum semel in Romano concilio . M iterum in Arelatensi de schismate Donati s Itinum
deliberare Pastores imperavit. Idqne ipsum non re lavit . quin confiteretur, Cum eum caussae iudicem suae M cognitorem Donatistae ex ptarunt. Dum enim Plaesules nondum
ab Arelatensum Urbe seleelsissent , ad eos Imperator hare seripsit de iis Donatistas, qui ad ipsum provocaverant e Qtiae iis tos Donatillis ranta vesania perseverat, cum ineredibili arranantia persuadeant sibi. quae me dici, nee credi fas eji. de si enses a ino judicio dato. yro quo meum Iadisium eos eo diri postulare, tuae ins malignitatia ι eo νυ dein pectoribus persterae φ Quotiens a me iam ipso impruidbmis aditionibus δει f. ne coMima responsione oppresi s Qui utique si hoe ante oeulos habere Doluissent , mι nime hoc. ipsum interposuissent. Moum D seium postulant. qui irae judicium Cur ι eu
G . Dico 'exivi , ut Ie Deritas habet, Sacerdotum judicium ita debet haberi ac Sι ira Dominus residens italare . . . . O rasida furoris audacia ' Sisis in eausis Gentium se Flet , i amessatiomm interpos erunt. Equidem Gentes minora interdum judicia refugiet τι ubi , tima deprehendi potest, magis ad majora judicia auctoris te interpod itae: au VPαι- imirum s conferre Ime litae . Quid hi detractores Iegis. qui rementes caeli se Dicινω meum putat erime posculaniam . sic tiro de c Miso Samaereret -Nee Iam proicor aere sine utia vcriori disquisitione , si per Iemet prodiderunt facinora sua . Inimi depistolam describit Norii rus p. I. cap. xI- in Historia Donati Irarum . Negavitetum Imperator , per Divinas leges sibi licere de eontroversiis iudicare , quae in e solii aucos Orthodoxos intercedebant , idque magis , quod de iisdern in duod conciliis coetus sacrocum Pasiorum sententiam dixerat . Eam ob causain illis u . est , qui imperatorium iudicium expetierant. eosdemque ob id ipsum asperiori s Vς bis excepit . Ergo, si Constantinum auctorem I audiamus . nullum ei sus inerat , quo inter Donatilias bi CallMlicos iudex sederet. Quod si ille demum ad eam CaM, cognoscendam accessit nam tu famem Caeciliarium & Donatistas improbiis mos Phunciavit o , non ita se gessit , quasi id ruris sibi attribueret, aut audicium tuum
52쪽
eerdotum sententiis ante erret . Quis hanc invidiam Imperatori conflaret , qui res ab Episcmis judicatas pari loco atque auctoritate existimaverit, ac si Deus ipse censui Disty Illud igitur egit, tanquam is , qui omnia sive ex lege live sine lege sacere studuerit, ut Africanarum Ecclesiarum saluti prospiteret, quae in magno diuerimine ver sabantur. Hoc Augustinus docuit in Epistosta i62. , Donatis post Synodum Arei
tentem as tuum rursus Imperatorem provocare maluerunt. Qua in re ἰllos ouemadmodum detestitur , audisis. At e utinam saltem ipsius judicio. inueni mis animostatibussula finem posuistis, atque, Oe eis 'se eest, ut de illa ea a pas Episcopos judicaret, a san-λtis Antii cibus Demam posea petiturus, dum tamen illi quod ulterius dicerene, non ha herent , β ejus flententiae nota obtemperarent ad quem 'si provocamerant; se O illi aliquan cederent veritari. His ti fides adhibenda sit. Imperator primum cognἰtionem detreetavit de rebus de quibus Donatistae Cum catholicis certamen iniverant, deinde eam suscipe re in animum induxit, quod spem optimam conceperat, Molesias omnes in Africa post judietum suum quieturas. Paraverat enim a sanctissimis Episcopis veniam petere ob hoc ipsum , quod de nepotiis iudicasset, quae ditionis non erant suae, eamque libi omi nabatur, ii quod iuscepisset, te liciter succederet. Atque haec quidem declarant, id quod in caussa Donatiliarum Constantinus gessit, argumento non esse, cur dicamus penes Christianos Princ pes auctoritatem residere ad reddendum iudicium de Religione . Verum concedamus, Imperatorem quaestioni Praesuine tanquam Iudicem, ad quem ea pertinebat. Grotius nihilolaciua nihil habet, quod ad rem suam iγroficere possit. Duplex enim erat quaestio, altera an Caecilianus ad Sacerdotium legitime esset admotus idque ipsum iure administraret, altera vero an idem ea crimina admisisset, quae sibi Donatiliae objiciebant. Prime quaeritionis universa ratio erat sacra, quam, quum ad Synodos Co stantinus detuli fiet, nunquam exercuit. Postrema autem publica erat. Nam requiri cum proconsularia, tum municipalia acta & caetera id genus monumenta oportebat, ex quibus crimina probari possent. Hanc ipsam Imperator Synodis commiserat , eandemque, evocatis Meciolanum Caeciliano ejusque adversariis, talidem solus ipse habuit. Hoc facile intelligi par est ex decreto, quod Constantinus sic concepit, ut non diceret, Caecilianaen legitime in Episcopum fui in cooptatum, sed pronunciaret, eundem ab iis criminibus esse liberum, de quibus fuerat postulatus. Contra vero Donatistas omnium esse improbi; limos celatuitu publicis pinnis affecit. Hujusmodi decretum memoriae prodidit A gustinus in Breviario Collationis tertiae cap. I9. Recitatum in judicium Cousantini, quemadmodum se inter partes causam Caeciliani cren se , ad Eumalium mearium Afrisaeseris set . quo remotis omnibus arbitris Caecllianum innoeentem , illos calumniosesimos com- ,εrile resutus es. Itaque Imperator legem in Donatistas scripsit, ut universa eorum loca in quibus conventus agerent, Fisco vindicarentur , quod Augustinus nos docuitia 'sola 63. O 165., tum in libro secundo adversus Petilianum .
53쪽
I. Commemorae Gratias Theodosum quasi eum , qui ad vindicanaeum Hollanteorum ordinum auctoritatem asserri posset. Dum-tatur quo consilio tum Theodosius , tum ceteri orthodoxi Principes Synodorum d
II. Perela Arminianus oblicare Senatores, qui in Concilio Calaiadonensi I eratoriis incit munus obierunt. Attamen iis huus
mori partes solum fuisse commisibas doc
tur ut de ordine rerum gerendarum e Nerent , operamque darent, ne ulla Pati iabus ris ferre. III. Opponitur Constan laus msonatus . Sed facile Uenditur, eum in tertio C-Politam eoneilla DEMI HIE , as quam lassia tuendus erat, Patronum , se . IV. Dilaitis mentio de Augusis , qui in quarto GPolitano fuerunt . Hi Nero ρο- Iam dixerunt . sese in Synois nee Iudiacum , nee myrimrum potestatem exercere.
V. Deelaratur quid ditioni tuae attribuerine Theodositas in venio ae menico Concilio O Iusinianus in quin . G. Tandem perseitur nee Carolum misy um fui uam esse . quia Hollans
Proceribus prodesee . D enim neque Aima num cultu decernere potuit , noc in
Esipandum O Felirem iudicium redditit. I. T Isseruimus equidem de Constantino: nune de aliis ab illo Imperatoribus, quo 1 ipse Grotius protulit. De Theodosio dixit, ipsum Priesulum rogatu & adm
nitu ἐπε4ε φισασ3M Ho fusagio e probase . quae Constantinopolitanum Primum Concilium censuerat . At vero nec Praesulibus in votis fuit, eam a Theodosio me toruatem impetrare, quae sententiam suam quasi omni vi carentem roboraret, nec ImPCCator instituit iudicium de publieis sacris perferre . Nanque illi ab Imperatore reipsa Petiverunt, ut quod Synodus de Religione decreverat, id in fidem reciperet suam , NPorm efficeret, ut eius decretis omnes in Catholico orbe parerent: Nee sario, inquiunt, acta sume θροῶ as Tuam Pietatem referimus. Oramus igitur Clemeneiam Tuam , ut siti ris ruae Pietatis 'metur Synori fleragium sein et Theotasius autem cum Deo Imperator deservire exoptaret , publieum praesidium Sunodo tulit , sive quini eodem recidit, fustragis sua Synodum eo robavit. Omnes quidem Principes a Constantino, saepe monentibus Episcopis es in his Romano Ponti fiee, in officio suo esse duxerunt. quidquid in Synodis scitum esset de Religione, numine suo vindicare . Exilii mabant vero nullam iis adiungi posse vim, quae in Synodis iure sociatis decreta fuerant . Cur nanque secus cogitare potuissent, cum eadem Deo placuisse putarent Hoc ergo sib propotuerunt in illis legibus. quas de confirmatais Synodis rogarunt , ut planum mcerent , ad conservandam Religionem & defendendam Melesiam praesidio fore Publi eum Imperium. Hanc tutelam Ephesina Synodus a Theodosio & Ualentiniano ex xi Vit , cum ad eos scripsit, Omnes ad potesatem Tuae Pietatis confugιmus: orantes, ur e quae contra Nesorium O eum Nesorio Antientes acita sunt, vim Mam habeant: qu ro acta sunt ab ejus defensoribus . ea nulla stat atque Irritu bb) . Quid enimvero Pri ci Pes agant , cum oecunienicas synodos confirmant , explorate percipi potest ab H
54쪽
quae Maresanus Imperator de Calchedonens concilio petetulit . Ille cum In concilium venisset, in ea quam habuit , oratione sic ex iis est dicere , Nos ad si sem eonfirmandam , non ad potentiam obsensendam exemplo Religios Principis Costumini in Gras. Doluimus υ) . Cumque perorasset , ad omnia , quae de Religione Calchedonenses Patres summa sententiarum consensione decreverant , ab Aetio Archidiacono Politanae Urbis eruditus est: statim ea probavit, bc poenas ab iis publicas repeti jussit, qui eontra de Christo sentirent μ). Dimissa Calchedonenti Synodo Marcianus alterum edi otium ad G Politanos cives. perrogavit 0 , in quo Synodi decreta tanquam ab ipso Deo edita commendavit; ia ne adversus ea disputaretur, sancitis poenis prohibuit. Sic enim loquitur . Saero Nosse Serenitatis edicto innerandam Synodum confrinantes , admonuimus universos , ut de Religione ae putare desinerent, quoniam tot Denerabiles Saoerdotes , nisi Deo , ut credeaIam est . auctara ad indaginem Deritatis non potuerunt persenis. M). Denique Marcianus , valentinianus ad Palladium P etorio Ptae laetiam , aut quod est in Graecis , ad Tatianum Priefectium Urbi de Vindomalum Magi Iimum Divinorum Oillatorum o tertium edictum de Calchedonensi concilio scripserunt : Ea igitur. inquiunt. quae sunt secundum trisinam doctrinam a rruerenda Synodo Calehe nens deerrea, illa sti qua Deum colimus, per omnia serranti censuimus , atque censemus ). Ex quo iubent illos , qui ab Euruchis partibus stabant, itidem , atque Manichaeos , poenis affici , hoc est bonis amissis ab orbe Romano exterminari : de libris vero eorundem sancimi , ut igni quidem comburantur, sed auctores capitis subeant surphesum . Haec Marcianus. Neque enim ceterorum Principum diversa fuere studia, qui post illum Romano Imperio praefuerunt. Omnium unus Justinianiis commemorancus est. Is in ea constitutione naem τυ quam adversus Anthimam haereticum conscripsit , satis eam explicavit operam , quam ad comprobandas acumenicarum Synodorum sententias Imperatores adiecerunt: eo nimirum rem rediisse, ut Religio, quam Catholica Ecclesia sanciverat , publice ascita esset : Nanque de C-Politanae Synodi sententia , quae contra Anthimum prolata est , ille sic affirmat, eam fmam Nosrumhab t Imperium u) : ouid autem Imperio egit suo ad eius firmitatem y Interdicimus, inquit, ei dumo ) eommorari in hae felici Civitate, O ejus regione, quia etiam in f 2 qu j In Adi. 6. Concilii Caleneae Tom. v m. Cone. est. Florentiae . Hμως γ aes
o In eod. Boliter, Civibus nostris GPolitanis , at in edit. Grabbi , ad GPolia
d) In tertia parte eorum , prae at Synodum Calchedonensem pertinent, tom. UM T.
e) In Iarina epigrarae , iidem Augusti Palladio Praefecto Praetorio , in Graeea
Nero, Uι αυτοὶ λο υστοι τοῖς λυῖα α Λω υσιν , iidem Augusti iisdem Praesesiis: Astu tum Pero an ea fuerat rescriptum , quod sentinianus O Marcianus as Tatianum O in
eomalum miserant.. i Ibidem, τὰ κουσα σην ἀρχαιοτατην τοι νυν διδασκαλὶαν υπὸ τῆς προῦσκυνντης συνόδου της ἐν Κωλχουλνεων μισθοτα, κατ' ἐκεινον την πιστιν, δἰ ἐς τόν θεον σε.7ρμιεν, φυλατ τεσθαι δια παντοι ἐξειπνίσαμεν , και 2l ζομεν .
55쪽
qualibet nobisi urbe 60 . Hor modo orthodoxi Imperatores sese ster e , ex quo perspicuom est, eos, cum a cumenicarum Synodorum doctrinam confirmare dieuntur. id reipsa eniti , ut eam praesidio suo tegant , Sc in eos , qui non obtemperant, quasi in Cae laneas leges peccassent . publice animadvertant . Quod argumentum Pluribus exornavit vir canonum scientia expellentillimus Petrus de Marca οὶ . II. Sequamur Grotium. Is deinde commemorat de Senatoribus & Judicibus , quos in Calchecionense Concilium venire Imperator Marcianus iussit , eos quidem de iis , quae agebantur, fusagium tulisse, saepe interloquutos esse , de Diosco, o judical- se . denique ad decretum, in quo duas in Christo ineste naturas dixeranu Patres , addidisse, lias quidem in eo ita is habere ut altera cum altera nec confusa sit . nec ab ea seposita , neque in eandem immutata Ouam fidenter ista Ginuus , quasi nihil suspicaretur . eos . qui libros litos legerent, ad evolvenda Calahedonensis concilii acta accessiuros. Nanque ex iis accurat2 cognosci potest , complures Senatores multosque Procties, qui Iudices nominantur . ab Imperatore Calchemnensi Concilio sutile p sectos non quidem eo consilio ut de rebus ad satra pertinentibus, decernerent , sed ut imperio suo turbas cohiberenu. Renunciatus primum fuerat Strategius Ilithynue cc salaria , qui, in hoc eodem concilio adesset . quod in N ea Bitthyni e urbe pnimum convenerat . Is vero ista praeditus erat potestate, ut si Monachi Clerici tumultuarentur. eos statim pacared, atque agendarum rerum ordinem servaret . Hoc iudicant litterae, quas ad eum Augusta Marciani. coniux milit sc . Transtulit dei ivle Marcianus Calchedonem Concilium . quo , cum Strategius proiicisti non potuitiet, Se natores ta Procerex venerunt . Igitur putemus necesse est . his eandem aueloritatem fui ite creditam , quam sibi mandatam strategius habuerat'. Ipsi enim vero prosesii tun .se non tanquam Judices. cognitionibus de dogmate praeesse, sed quo omnium primi Religi nem ab Episcopis ita Concilio docereatur N) . Quod ipsum de iisdem. c alchedonente Patres millimarundi. Eos. rogaverat Dioscorus. cum semel atque iterum in Concilium vocatus essed, ne quaestioni cie rebus sitis deesie Senatores & Judices paterentur. Responsitata vero est, non oportere in Episcoporum. Senatu Magistratus suc e , si de cieris
κρατυνξλ αι , Quidam vero , sicut cognovimus, cum sint soliti turbate Sc contundere
Deo placitam diiciplinam , summenientes in Nicaea Clerici ae Monachi atque laici
tumultus facere tentant, contendentes. Contra ea ,. quae nobis placuerunt. necessario has
pias literas ad tuam direximus claritatem ut cum omni disciplina considente Encta Synodo sine aliqua commotione atque contentione , quae a Domino Christo revelata fuerint , communiter ab omnibus confirmentur. d) Sic enim Diseopos aiuntur actione secanda ibiae pag. VI. Scientes igitur quialc Deo rationem reddituri estis .... pro nostris omnibus, qui & doceri quae ad Religionem Pertinent , reete desideramus , dc omnem ambiguitatem auferri nobis ex omnium lanctorum Patrum concordia & consensu M consona expositione id doctrina , Graece
56쪽
rebus in eo reseratur D . Igitur quidquid ille Procerum Sc Judicum Senatus interfatus est QT quidquid iudicavit in Calehedonensi Concilio, id totum eo pertinuit, ut omnia juste M legitime gererentur. Sic in prima actione Legati Apostolicae Sedis recusarunt, quominus Dioscorus Alexandriae Antistes inter caeteros Episcopos sederer . Nanque illum eiusmodi esse loco censuerunt, ut causam potius dicere, quam iudicare de R Iigione deberet Quid Magistratus susserunt quaestionem institui de iis , quae crimini Dioscoro data fuerant , ex quo aeta C-Politanae Synodi sub Flaviano , item pseud
ephesinae prolata sunt, antequam ille condemnarem . Per idem tempus de Theodor to certatum est. Nanque Leo Romanus Pontis, orthodoxum Episcopum illum existimaverat. Contra IEgyptii Praesules eundem haereticum habent & Synodo dei rellunt. Magistratus ad cohibendas concertationes decernunt. Theodoretum inquam. accusatoremis Synridum venire. Sed nondum conquiescentibus AEgyptiis, hos illi ita increpuerunt. diores ilia p putares neque Diβορορ recent. neque parribus prosune M . Ad hoc in secunda activiris Episeopos commonefecerunt , ne comperendinarent, sed statim quae terent de Religionis dogmate et duxerunt vero . universam rem bene ac sapienter admini lirari posse , si omnes Patriarchae , ex provincia quisque suae unum aut duos Episcopos deligerent . qui Catholicum dogma e licarent idque palim pecterrent i ut 1: omnes consentirent, concors Synodi decretum conciperent . sin qui assensionem cohi-endi, eum iis solum. disputationem facilius haberent .. Hi et tamen e ventus d missus est, quin ulla inita esset ratio de constituenda fide . In quarta actibne iidem Magistratus auctores sunt ut Synodus de dogmate 'accuratius.disi diret: cumque ea in Leonis Papae epistolam, consensisset, siatim iusserunt. Anatolium Constantinopolitante Urbis Anii. 1titem eum illix Episcopis, quos sibi ascivisse , a torum quibus ea res haerebat, cunis elationem regere A. eosdemque ab omni dubitatione liberare . Quibus rebus confectis Synodum sic assati sunt, Ouod placuit re nendo concilio, ipsum nos doreat se,. Atque ita in cineris conventibus Magistratus de ordine cavent, ad eum conserinndum ad vi
ei lant, de quidquid eodem spectat, in Concilio decernunt, sed Religionis dogmata ab
Exposuimus quo munere Senatores iis Calehedanensi Concilio' sancti sunt. Neque enim , ctim de Dioscoro adium est . eum ipsi condemnarunt sed iudicio , quod in illum Pontifex Romanus omnesque Episcopi reddiderant , publicam firmitatem adiu xerunt . Quaestio de Dioscoro in primo Calchedonensi conventu commota est. Leonis Legati , ceteri Praesules illum reum. lacerant de iis omnibus , quae' in pseudo. ephesino Concilio adversias Flavianum gesta fueranT. Senatores . cum acta illius Concilii promi iussissent, ita interloquuti sunt. Videtur nobis secundum quod Deo placitumst IUtum ela. β placuerit Ginlismo O pientisimo Domino nostro . eidem poenae Di Icorum Heverendusemum Duevum Alexandriae Iubjarere O a sincto Concilios naum regulas ab Piso ali dignitate fieri alienum H. Quibus Uerbis illi audi inem byncm sequuntur, cu ua sussu. Dici rus tanquam reus in Concilium intromittendus,
a) Acton. tertia ibid. mp. Ima. Quando enim quaedam regularia emininantur , neque Judices, neque aliquos Laicos intei esse oportet', - ἰ irae ἐν-
57쪽
erat, SInodo sessores sunt, ut eandem a Dioscoro eaenam sumant , RH- is sum mo cum scelere a Flaviano remit verat: Sic Senatores, quibus Patres si cirri applauadunt. Haee jusa uentia, jusus Senatas sa) . Igitur in terito Calchedonerisi conὐenta ad dicendam caussam Uioicorus semel, iterum M tertium vocatus est. Qiamque vaditimonium nunquam promisisset Pluribus criminibus absens esset convie hos , Synodi judicium aecepit. Primi , qui in eum sententiam dixerunt , Apostolicoae Sociis Legati fuerunt b) . His omnes ordine Praesules consenserunt. Decretum est iat T loleorus non modo Episcopi dignitate , sed Meerdotis munere submotus in privatia haberetur Ita Synodus centuit , ne consulto quidem Senatu. Quam ob rem iPsi Sematore, in quarto Calchedonensi conventu testati sunt, Synodi decreto DiOim m smisse nefa riorum scelerum, quae admiserat , condemnatum . In hanc esim sente tiam uni risi, Coneilii Patres alloquuntur, Vesra fietas de Dioscoro, qui a Vobis damnatus est i ηο.rante Dio vertice O nobis . . . dabit rationem Deo so.
Atque ex iis, quae dispunta sunt . facile quivis intelligit , quam nucla fur Ges. tim dixerit, Senatores in Calchedonensi Synodo decretum de Relici rict iudidiis, sive ad decretum, quod baodua Condiderat, arbitratu suo plui Uerba dicitiarixissὰ Di inmu, quod gelium est. Synodas de Fide deaeeverat Paucis , Sane a thou thmioeoi Ira ibatur, in Sym3ola Ila addatur Q . Romani Praesul Q Triudueri inicietis Episcopi contenderunt , ex epistola Papae Leonis Catholici dogmatis in libri in ' euratius esse explicandam: His reliqui Praesules dissenserunt. N Πqiae Diata ne i ἡ creto, quod summo omnium consentu editum erat, satis praesidii inessest uri 'Isiauea pietas tegi posset. In eo certamine Senatus Praesules mgavit, arx Ira laticii, i 'consentirent. Cumque omnes hoc assi assent , ille eos commonuit , ut εω ν, Leonis decretum conciperent alsae evulgarent so . Auctor nimirum Sori, pyixψὲ Patres pluribus exprimerent id ipsum quod iidem decreverant, hoc voDo ' au R dum estet, ex iis colligerent, quae ipsi in Concilio probaverant . . I
b Ib. Promunt enim sententiam his Derbis , Sanctissimus &Piscopus magnae & senioris Romae Leo per nos & per praesentetri sciri Archim una cum ter beatissimo , , omni laude digno beato Peteo Apothciita I9 SYnodum Catholicae Ecclesiae , , rectae Fidei fundamentum , nudavit eum to eit Peti'gnitate , quam etiam ab omni sacerdotali alienavit ministerio , Q. . --Piscopatus dia
e) Io. Magnificentimini S gloriolissimi Iudices dixerunt --. Quod ex duabus naturis est , suscipio, duas non suscipio . Nariae V sr- scorus dicebat pileopus Leo duas naturas dicit esse in Christo unitas inQciri s autem Archi ter dic inseparabiliter . Quem igitur sequimini φ Sanctii limum i V , inconvertibili-sdorem Reverendissimi Episcopi clamaverunt : Ut Leo, sic H vmnem , an Di dieunt. Eutychianiliae sunt. Leo recte exposuit: inmisieratissilii. frius . Qui contra
tioni seeundum iudicium t incliti imi Patris ) noliri Leonis: si Si reo addite destrii-ia Cluilio inconverubilitet, bc inseparabili ur Sc inconsulte.
58쪽
e qui veress dissidebant, amicitiam & pacem conciliare, idque agebat, quia ullum de steris sibi judicium tribueret. III. Pergit Gyotius de veteribui Imperatoribus eorumque rebus gestis commemor re , quasi confidat, illius Imperii, quod in Religionis negotiis Hollandiae oediaibus de derat . in antiquitate exempla invenire . Igitur ad ea , quae dixerat de Calchedonense Concilio de de Senatoribus , qui in eo alluerunt, statim addit , in tertia C-politana Synodo sive in sexta in cumenica Constantinum Pomnatum dc Synodum iustisse , ea sente, Iudices, quos is praesecerat, & Synodum imperasse , deinde eundem Synodi deerela legisse iisque assensionem adhibuisse . Maec enim ille. Nos vero miramur, er diti Ismum sane dc doctissimum virum ita fuisse abreptum studio factionis sitae , ut, cum saepe vera labis confundat, ea ipsa , de quibus nunc disputat , nulla arie partiatur . Praefuit quidem Constantinus, eoque dilectente praefuerunt Proceres Us ,σιι
in sexta incumenica Synodo, sed agendarum rerum conserinndo Ordini, non iis, quae habebantur contra Monothelitas, de Religione cognitionibus. Id valent verba, quae iapluribus illius Synodi conventibus initio leguntur . Praesente piissono O Gripo dile- resimo mapno Impera ore Consiantino. Aderat is in Concilio non tanquam diiceptator M Judex. sed tanquam Fidei, ad quam primus instituendus erat, custos Sc Patmnus. Q d ipse fitetur in iis verbis . quae Gregorius II. Papa laudavit in Epistola ad
Leonem Isaurum . Neque eum illis ranquam Imperator sedebo , aue imperio se loquis . sies tanquam unus ex illis, O prout stituerim Pontifices, exequar. Atque sextae Synodi Patres in Sunodica Epistola ad Agathonem ripam palam dicunt . Imperatorem in eo fuiste Rudio, ut admonitu suo ad constituendam Religionem Synodum impelleret : Per lectis, inquiunt. Perae eonfisionis litteris a et eque a laterna beatitudine ad pii imum Imporatorem misis, Con urino mobis ad decernendum hortatore, qui Dirinitus imperat . qua adjutore impietatis errorem evertimus. Imperator quidem synodo subscripsit, Consantia
uus in Chriso Deo Rex ae Imperator Romanorum luimus o consensimo, at singuli Episcopi in haec verba , N. 'sopus doniens sub V : ex quo apparet i Constantinum auditorem Episcoporum fuisse, qui , cum Catholicum dogma ab iis accepisset , idque eredidisset, Synodo subseripsit ad fidem , quam eidem adhibuerat. declarandam.
lU. Acredimus ad C- litanim quartum , sive ad octavum incumenidum Conesis Fum . in quo Grotius putat, Augustos eadem sui Te ustra auctoritate, quam remnatus in tertio C-Politam, sibi vindicaverat . Hoc ipsum cum Gmtio nobis convenit . Seiaporro in expromendis Imperatorum partibus . quas in ut que Concilio susceperunt, illud est , quod eum isso instat certamen . Nos enim , contra atque disputavit ille, lentimus tam Ρogonatum, quam Basilium, Constantinum de Leonem in Episcoporum Concilia venita , illum quidem in tertium , hos Uem in quartum C-Pothinum , ut publicum Ecessitae pnesidium ferrent, es quidquid Pastores de sacris censuiment, contra haereticos summo Imperio defenderent. Atque Grotius quidem disserit sine auctore.
Nobis Uem testes sunt iidem Augusti , quorum de jure disputatur . Illi enim palam pro ei si sunt in Synodis, sese nec Judices , nec Cognitores fuisse rerum Divinarum , sed in iis tedisse, ut omnium primi ad Catholieae Ecclesiae iidem instituerentur, quam numine tueri suo deberent. Sic Basilius in ima pagella se .
M Namque octavim aecumenicum Synodum asiatur his Derbis, Quid amplius dicam non habeo, quam quia nullo modo nobis licet de Ecclesiasticis caussis sermonem m vere , neque penitus resistere integritati Ecelesiae Sc universali Synodo advertari. Hoc enim molligare dc quaerere Patriarcharum , Pontificum Sc Sacerdotum est , qui in oegimine officium sortisi sunt. qui iane illeandi, qui ligandi Si solvendi potestatem habent, qui Ecelesiasticas Si caelestes adepti sunt claves . non nostrum qui Pasci d bemus , qui sanctificari , qui ligari , vel a ligimento solvi egemus . Quantaecumquctenim Religi istic lapieuun laicus eae istat, vel etiamsi universa virtute interius Polleat,
59쪽
V. Quid porro Grotius statim assimat , Theodosium Ephesime , ω Itamniam
C Politanae iecundae sive quintae in menteae Synodo quos voluere, EPii QOPos Praeesse nomine & mandato suo iussisse & in iisdem unodis per eos ipsoS Weligionem administrasse , quibus imperium commiserant idum . Is sane omnia Peliae His itar ut cc perat . nec quae discrepant , accurate partitur ' Thedosius quidem EPrie trio primo Coneuio Candidianum Comitem praefecit . ea solum cum auelocitate , riz Moriaclicis Scia Clericos, qui in Ephesinam Urbem convenerant- in ossicio comi QTQt , si tu multuarentur , Urbe depelleret , ad haec caveret ut a e nstituendis Welinionis rebui Synodus caperet initium , ta Prosules , nulla illata vi . sed libem PrometPerit . quod tirent υ). Ad hoc edixit , ne ille de Fidei quaestionibus censeret , c Hisceptaret, aut iisdein praeesset, eam ob caussam . quod tota illa res ad Ecclesiariam Pastores per tineret . Nanque illum interesse Concilio iussit. ω kee o consitio , Me cum quasi nibus O eontroversiis, quae circa Fidei dogmata incidunt, nihil qui quam communis habearet. Nefas enim est, eum , qui sinissmorum Etificoporum catalogo Ma cris ras non es .eihi siris negotiis O cons stationibus Afe immiscere b). Tenem. in ira P - quam pote statem in Ephesino Concilio Imperator Candidiano Comiti mandavit Cognitionibus autem de Religione Romanus Pontifex Caelestimis sive illius Legati P . fuerant Coa ellit acta evolvamus. Primus conventus habitus est. eonfiden ibas relisio riui ni, A sa
Arehis sopi locum obria at o Iuvenali Hierosolymorum . . - ου HEQta enim omnium primi dinumerari solent . Nobis porro testes Gai Calchedonenina P tros in uuibas uerunt Juoenalis Hierosolymitanus, Paulus Anthedonis. N Euseb Ma inlaγoruenit unii, qui inter ipsos Ephesinos Patres consederant . Illi vem in decreto L. . lConcilii Reelores dixerunt Glesilaum 9 Cyrillum H. Ad imIUUM. . Mucianus - iadonee laleus est, ovis vorari non desinet . Rursusque Emsconus , RQ viis virtute destituatur , tamen Pastor est quamdiu in Pontificalcis krici. mni Neii ,3 Quae ergo nobis natio est, in ordine ovium constiuatis, Pastores υὰθ - ςrς . ur discutiema Oportet . nos cum timore es fide sineera hos adire u oti ix tereri , cum lint innistri Domini omnipotentis , di nihil amplius qci, iri 'ς ς ς rum V
nostra ordinis, requirere. πβ , quae sunt γρώμμα ἀποσταλεν ἐν ψεξανδρεία Κυριλ ν Ε σι ανγ , κώεμι - λς habent , θ. ονουμεων ἐπισκτως id es . sacra epistola misia Alexandriam ad ubique Metropolitanos Episcopos . Nanque idem Da e , & ad omnes απανταγῶ των aπρ in κατας , Imperialibus litteris tum ci K ύριλλον κήει τωι
uim ad omnes ubique sanetissimarum Eccletiarum Episcopos missi h Qγrillum ipsum, H In E sola ad Synodum ipsam pari. I. cap. 3S, Και
60쪽
XL Illia lete, quam de .confirmandi, CaIehedonensibis, placitis rogavie. ω iisdem Ephesin iactetoribus commemoravit sa) . Quid pluribus opus est y De omnibus vero , qui Gai stinum & Cyrillum ephesi nos Praesides nominarunt, ite habeamus necessie est, eos exi nimasse , Cyrillum praesedisse loco Romani Pontificis. Nanque Coelestinus aute Syn dum ephesimam ei sacram vicem suam mandaverat, ut Catholicae Fidei consuleret, Nestoriumque, si in haeresi insisteret sua, comdemnaret ν). In hanc sententiam Mennaab Politanus Episcopus loquinar o, sic Sc iuniores Graeci lentiunt M) . An vero C stinus Iegatione 6,yrillum a leaverit . miiss Arcadio , Proiecto de Philippo , uuinii nomine Synodo adessent , erudiae disputant Petrus de Maro o , Natalis Al xander D aliique complures.
Proximum vero est ut de Iust anci edisseratur. Atque is cum quintam Synodum convocasset, Patricios in eam mitit, qui in rebus agendis ordinem conservarent idque diligenter studerent, ne Ρωlules negligerent de tribus eapitulis, hoe est de Ibae Prae sulis Edesseni epistola ad Marim Periam, de Theodori Mopsilesteni libris, Si de The doreti disputatumibus contra Cyrillum alexandrinum sententiam dicere . Neque enim Imperator cogendae Synodi con illium cepit sine Episcoporum rogatu & Vigilii R mani Pontilicia au. toritate . Vigilius enim ad Eutychium patriarcham C-Ρolitanum haec rescripsit, Vorrum is Hrium eognostentes annuimus , ut de eribus capitulis, Ut quiabus quaestio nara es, facio regulari e noentu . Iemata multate, messiis lucrosanctis Evim gessis , collationem eum unitis fratribus habeamus. O finis detur placitus Deo O eom niens his , quae a inciis quatuor fiunt definita Conciliis . . Ergo Grotius confidenter et sine teste arbitratur, Concilii praesides fuisse Patricios M Magistratus , quos iii il- tu' Imperator miserat. Etenim Eutychius per id tempus C-Politanus Patriarcha certum habuit, in Synodo, quae h benda esset, aut Vigilio, aut iis, quibus Ust auctoritatem suam crediderit, esse
jectus, praesidentibus Coelestino Romane Uetas Sc Cyrillo Alexandrinae civitatis Episcopis. M Sic enim Caelesinas ad Cyrillum stribit. Quamobrem nostrae sedis auctoritate adscita, nostraque vice Sc loco eum potetiate usus, oulinodi non absque exquisita imveritate sententiam exequeris. Nempe ut nisi decem dierum intervallo . ab hurus nostrae admonitionis die numerandorum nelariam doctrinam suam conceptis verbis anain thematizet . . . . illico Sanctitas tua illi Ecclesiae prospiciat.
o In Confessona Fidei, quae eon ista es Vi ilia Papae Consituto se de SVnodo ephema , In Lehatis suis atque Vicariis idest beatissimo Cyrillo Alexandrinae Urbia Epucopo , Arcadio BL Projecto Episcopis . 9 Philippo Presbytero , beatissimus C
testinus Papa lenioris Romae noscitur praesedisse. d) Theodorus Basemon ad Photia nomoeanonem eis. VII I. eap. I. in Bullati a Minris eanonici vereris , quam adornarunt Gulisimus Gellius O marisus Ius.llus Chris
δου δέ seras , cum non posset c.αlestiuus Conciliis adesse Eptas i ta judieare Nest xium, vitum est , ut sancto CyRllo a Caelestino permitteretur huic Synodo priendere.