Leipziger Studien zur classischen Philologie

741쪽

dunt in primis saucibus Orci in malorum προω -OπOGας. Ulmus ) ibidem somniorum. c) Pervenit ad Aeherontem, quem cumba caerulea ) Charo h) pervehitur, glauca ulva praetextum.

Net. XIV 122 ide eodem Aenea . Sen. H. s. 669: non caeca tenebris in-eipit primo via: tenuis relictae lucis . . nitor fulgor que dubius Nerg.: incertam 270, . . . ludit aciem e. q. s. Apud Lucianum in Elysio est to λυκαυγές, iat. II l23.2i Lusum posteriorum vocat Wilamo Witatus Vergilii de monstris sigmentum in Homer. Quaest. p. 140 adn. Sed quae illic disputavit, nescio miniuria disputata sint. Etenim, nisi salior, iam multo ante Vergilium in Oreo positae sunt monstrorum umbrae, quod vel ex Banarum loco conligi lieet ex tragico poeta desumpto v. 473 sqq. , ubi praeter Gorgonaes Tithrasias Echidna, Argi Panopiae spolium, memoratur s4733. Quid 3 elixae ille θηρίων δεινοτάτων τοπος v. l43. 278. icum Empumi nonne optime eum Vergilio congruit 3 Non magni momenti est, quod Vergilii Ioeus extra flumen, intra est Aristophanis. Ex vulgi opinionibus i et mysteriorum fortasse3ὶ persuasum mihi est poetam hoc sumpsisse. Nec video, cur Gorgo Homerica φασμα, non umbra Sit accipienda. Etiam Milthhoeser fAns yeder Lunst 229 adn. 1 Vergilianum illud ex vulgo repetit. Num vero illa monstra praecipue Etruscorum in sculpturis i iam ante Vergilium in Orco posita fuerint i Centauri saltem et Chimaera , ut arbitrantur Milehhoefer p. 229 et Elardus Meyer Chandarven u. Lentauren, ego archaeologiae Cum universae tum Etruscae vix medioeriter peritus non discepto. 31 Ulmum funestas inter arbores fuissa quod sciam disertis testimoniis firmari nequit: nisi quod circum Eetionis sepulcrum nymphae πτελάας ἐφυτευσαν Ζ 4l9 cs. Reliny u. Bohnhorsi Ensere Pssamen etc. p. 43; vide Philostratum sHer. p. 140 Κays. , qui imitatur Homerum circa Protesilai tumulum ulmos mirae naturao conlocans; Leuca insula, Achillis sedes. λευκαις et πτελέαικ funestis arboribus sertur obsita ibd. p. 2ll K. Sed ulmus, praesertim quam 'pendulam' vocant, fronde nigra Orco somniisque

bene convenit.

43 Et cumbae color pingitur Alexandrinorum more minuta quaeque et in grandibus spectantium: licet iam AeSchylus μελαγκροκον ναυσTOLOν θεωρlδα dixerit iSept. 836 , ' caerula ' illud vero Alexandrinum est epitheton; conferas hos locos: IIemesiana tem Ath. XIII bri B: Mρων κυa- νῆν έλκεται εἰς ἄκατον; Theocr. XVII 49: παροιθ' ἐπὶ ναα κατελθεῖν κυανεαν; Properi. II 28, 39 sq. Baehr.: caerula ratis. Hue eodem facit quod et ulva glauca memoratur: iam Polygnotus ulvam in Acheronte pinxit Paus. X 28, 1; item poetae Alexandrini illi, qui verbis pinxerunt, IIem hian. l. l. δονακας; Verg. Georg. IV 47S: Cocyti deformis harundo tex Alexan-

742쪽

Acheruntica.

d) Inhumatorum iuxta flumen errat turba, qui Homericis versibus deseribuntur. Palinurus ad Elpenoris expressus exemplar mortem narrat. ) eὶ Charo ramo viso mitigatus ) ad ipsum Oreum Aeneam cum Sibylla transmittit. Aenean cumba umbrarum aegre sustinet. δ) l) Cerberum ossa medicata sopit sacerdos. γdrino ; Prop. II 27, 13; Stat. Silv. V 283: alga; cf. Auson. Cupid. Cruc. 6. Item harundo glauca in Acheronte picta est in tabula Esquilina, qua Ulixisnecyomantea repraesentatur i- Baumeister. inb. 939 . CL et Imagines, quas composuit Duhnius Dium. Arch. 188b p. 2sqq. et Roscher s. v. Charon.

5, Charontis imago Etruscorum Charunti quaedam videtur debere, quo de es. Ambrosch de Charonte Etrusco, Muelleri timuer II 102 sq. , I vhn. Diurn. Arch. t 8S5 p. 2, ROScheri Lex. s. v. Cf. etiam Dantium Inf. III l09 con occhi di brayia; 97 lanose . . . occhi di flamme; quae apud Vergilium respondeant, VideS. 1 in Ad v. 310 es. Dant. Ins. III 112. - Ut Elpenor tecto, n vi Palinurus delapsus est, uterque somno captus. Per genitorem προς τ' αλοχον καὶ πατρος λ 67 et spes surgentis Iuli iniλεμάχου κτλ. 68 obseerat Palinurus Aeneam, aut sepeliat ipsius ossa fλ 72sqq. Rut secum transfluvium traducat ipsum illoc apte Vergilius de suo addidit).23 Etiam illud: nullae insidiae - limen o. 399 sqq. imitati sunt complures poetae: Ov. Vet. X 21: non huc . . . descendi . . . uti villosa colubris Terna Medusaei vincirem guttura monstri: Stat. Thob. v I 95: nam nec ad Herculeos . . . raptus: Nec Venerem inlicitam . . Rusi Intramus Lethen: fugiat ne tristis in antrum Cerberus aut nostros timeat Proserpina currus; Dant. Ins. XII 90: non e ladron ne to anima Dia s Pro Dantio haec Vergilius loquitur. ut pro Aenea illa Aeneidis verba Sibylla . 33 Cumba, quae sub pondero Aeneae 'multam accepit paludem', vivi mortuorumque discrimen egregie pingit: ipsis rem oculis videria videre, corpus herois ingens et leves umbras. Rhetorice exornavit Seneca H. f. 775: cumba populorum capax Succubuit uni: sidit et gravior ratis etc. Decorem Vergilii erassis coloribus obleviti Melius et ad Vergilii mentem Dantius re usus est Ins. VIII 28: Tosto che ii duca ed io uel legno fui, secando se ne va Pantica prora i Phlegyae delP acqua piu che non mol con ait i. Vivum et hie Dantium inter tenues umbras quasi oculis vides. Qui etiam aliis alibi artificiis suam vivi imaginem a mortuis eximie distinxit: velut inde quod montium labem solus pedibus movet, nondum mortuum eum esse Chiro sentit Ins. XII 29 sq. 80: Siete vot accorti me quel diretro move rio ch' ei toeca' In Purgatorio, ubi Iam non nox inferna regnat, umbram golus faciens ab animis distat cf. de Plutarcho p. 324 adn. 3. Quod vivi poetae et deiunctorum diserimen etiam Goethius significavit i Ausmaret. Litterat. 1826 pari. XXIX 611 sq. ed. Hemp. .

743쪽

6. Orci variae sedes turbaeque deseribuntur: ψ Insantium locum vagitu i) strepentem bὶ excipiunt ), qui salso damnati crimine mortis, cum Minoe. c) Qui manus sibi ipsi intulere, et ) in silva murtea amore perempti sequuntur. ) d In ultimis arvis bello claros ) videt et prisci aevi et Troianae militiae melos armatos Deiphobus). Via eum in duas se

50l s. f. Vide etiam Mercurium Lethaeo vimine 'serrea lumina' Cerberi sopientem Stat. Theb. II 30. Dantius VI 26: il duca mio . . prese la terra e . . . . lia stato dentro alle bramose canne sci Cerbero . CL Schmidtii fabulas recentiorum Graec. p. 80sq.: ubi triceps draco, qui in antro ies. Cerberiantrum e. g. Stat. Theb. VIII 97ὶ habitat, item placatur terra in os iniecta

2ὶ Iuxta videntur conloeati. quia nihil utrique pecearunt iustoque maturius periere lut fero iam Heynius . di Hae turbae quomodo vel num omnino segregaudiue Sint, ambigo.

4ὶ Didonem animadverte lupum qui dicitur irascentis ad Maeis exemplar adumbratam a. 543. Redit hie typus in Statii Theb. IV 609, ubi

minus exspectaveris: Laium dico. qui ad sanguinem non accedit 'immortalo odium spirans'. - Quod ipsum se insontem Didonis morte Aeneas

adfirmat culpa in deos conlata. Homeri est A bb9: Zεὴς Ουδέ τις ἄλIoc αιειος, quamquam iure maiore Aeneas illud iv. 46l dicit. Cf. T 86 el. 273 et a 33 . Nescio, num animadversum sit Schillerum Homericos illos locos expressisse Mariae StuMt acl. III, 4 i certe antiqua est seutiendi ratio :Ieh bis nichi schulds, rar seid auch nichi sehul iis; Εin borer Gei sistim aus dem Abgrund aus, Den Bara in unsem Eerren et u en trianaen. Mitatur Vergilii loeum etiam Silius XIV 73: Diomedes Aeneae pacem serens

haec dicit: 'quicquid ad Idaeos Xanthum Simoentaque uobis . . Sudatum . , haud nostirum est, egere dei duraeque sorores': cs. vergit.: sed me iussa deum . . . egere 460. 463. Non temere etiam vocem illam Silium expressisse dico: nam vel minutias et ipsas praesertim minutias Silius exprimit imitando. 5 Qui multo minores quam in λ partes agunt. - Deiphobus dolo uxoris peremptus quodammodo Agamemnoni Homerico respondet iλ . Id quod tetigit iam Hernius ad I. - Quod Ribbeckius in v. 4S6 frementes

cum P praesert sed. inu. cf. etiam adnot. crit. tu ed. mai. , frequentes codicum H R repellit: adsentior, tamen non ob eam causam. qu&m Prolem. 294 delendit: pulchrum, inquit. videtur Troianos etiam apud inser visu Aeneae pugnae quodam studio exardescere cf. v. 489. 90. Immo veroqvste subsequuntur censeo ostendere fremendi verbum de murmure positum esse laetantium et cupide undique quaeritantium. Cf. turbam

744쪽

Αeherenti ea.

353 partes findat, quarum altera ad Tartara itur, altera ad Elysium i), hanc incedunti e) Tartari sequitur imago muris saepti ), Phlegethonte cireumfusi: ad portam Tisiphone. Longe it clamor punitorum. δὶ Nam Rhadamanthus subigit peccatores fateri. 'Paradigmatum' continuatur, sed nobilis et rebus et sorma, recensus. ) d Ramo in regia Orci deposito in laetali ci. Prop. IV I, 5b: nam geminast sedes turpem gortita per amnem Turbaque diversa remigat omnis aqua: Unda Clytaemestrae stuprum vehit altera Ecce coronato pars altera vecta phaselo ete. i Simile discrimen ap. V. FI. I 832 .2i Ut is l3; Hes. Theog. 732.3J Do clamore damnatorum iam procul audito cf. p. 330 adu. 4. Dantius Ins. IV 26 in primum circulum intrans audit di sospiri me Lauraeterna fac evan tremare.

4 In peccatorum recensu de uv. 600 sqq. , ad quem pertineant, vehementer disputatum est. Qui, si Sana omnia sunt, ad uionem et Pirithoum necesse est reserantur. Quod quibusdam non placuit. Ac potest quidem memoriae res defendi. Duo enim loci, quos Iam praeceptos videbam, patroni vulgatae lectioni exsistere videntur: v. Fl. II 192 sqq. et Stat. Theb. I Tl2 sqq. Lemnias enim uxores cum viris, quos necaturRe sunt, dicit accubare Viaerius, ut 'adcubat attonitum Phlegran et Thesea iuxta Tisiphone saevasque dapes et pocula libat iTormenti genus, et nigris ampleetitur hydris'. Quas signavi voces, apud Vergilium item Occurrunt v. 605. 6; epulae v. 604 - dapes. 'Tormenti genus' ex Aen. VIII 487sumpsit. Furia, inquit poeta, scelestis illis pocula praegustat dapesque famem eorum vexatura. Quod recte explicatum esse docet Statii ille locus: Megaera Ieiun um Phlegyan subter cava saxa iacentem Aeterno premit ae cubitu: dapibus que profanis Instimulat: sed mixta famem fastidia vincunt.' Hinc elucet famis poenam non solum Tantalo, sed etiam aliis illo tempore tributam esso et eos qui aliis eam tribuerunt in descriptione Vergiliano illo ancipitis interpretationis loeo usos esse. Ac Pirithoi et Ixionis cupiditatem eius modi poena apte vindicari dixeris, cui Vergilius doctissimus poeta etiam saxi poenam addere potuerit. Ex Servio quidem redargui ista non possunt. Qui etsi Tantali fabulam ad locum quode agimus adscripsit iquas propter similitudinem ab eius auctore comparata esse potuit , tamen eundem locum in v. 616 scholio refert ad Ixionem. Sed poena apud Verg. et illos non eadem est. Hoc enim interest, quod apud illos Furta eorum ieiunia ad foedissimas dapes etiam invitat, apud hune a splendidissimis fereulis arcet. Quare cum splendidae illae dapes eum saxo iunctae Tantalum paene videantur monstrare, deinde semper tenendum sit fac praecipue in sexto: cf. de eo Jul. Hyginum3 in opere

745쪽

loea deveniunt suo sole inlustria, Eridano irrigata. Τ) Qui de aliqua re meriti purique sunt, vates, sacerdotes, inventores ibi congregati sunt: nivea omnes innocentiae signo) vitta sllat cincti. Suum quisque, quod vivum delectavit, munus exerret

g) Patrem videt. ) h) Filio Anchises Lethen ) cum sutaris

ostendit. i) Ingenioso iactu ad nexuit poeta recensum gentis

Aeneadum intertexto nobili Marcelli epis0dio). kὶ Per Soae niorum portam ) elephanto insignem discedit. in

non perfecto nos versari, nescio an ad Tantalum haec liceat referri gire lacuna posita 'quos super' mutabis cum Ribbeckio in 'quo super' testin Ri sive ad calcem v. 599 adicies ' et ' Madvigianum. - Phlegyas tquessi ceterum et apud Indos indagavere L Bhrgulli, ut Ixio Pindaricus in velis civola rota aeria iubet τον ευεργέταν ἀμοιβαῖς. . ἐποιχομένους τίνωλv Pyth. II 24 , miserrimus admonet: discite iustitiam etc. t Procul tenendas est Dantius Par. XVIII st. Iὶ Pindari haud ambigua imitatio in nonnullis cognoscitur, seiI st. Thren. 129. 30: τοῖσι λάμπει μὲν ι ενse αεIIo v coli. Ol. II 61 Rq. - solea suum v. 64l Verg. και τοὶ μὲν Τπποις γυμνασίοις τε spars in graminei exercent membra palaestris et seq. 6421, τοὶ δὲ φοριιθγεσσι τέρπονται sp3Πpedibus plaudunt choreas et carmina dicunt . - Virota beatis tributa pratorum monent, in quibus tuitiati versari putabantur, cs. o. g. Axioebi 371 D: παντο Οι Dιμῶνες ανθεσι ποικίλοις ἐαριζομενοι; Ar. Ran. 3Σ. Εtiam in Germanorum sabulis ad viret a decedunt boni: Grimm . MytholII 686: praes. cs: smo im semer den ιδι tuot, den seriumet diu rari unci ist im ouch ver sparι diu mise, an der Blanchesistr sput mit andem steriuOsten, die sta nihi erfluosten im Flore carmine . Cf. Simroek Myoοι Enchir. p. l7b et Mannharditi German Mythen p. 444 sqq. - Vide eum Dautium paganorum Elysium adumbrantem Ins. IV: virota manserusi illi. 118 prato di 'esca perdurat; purpureus sol tactus est un ' ch' emisperio di tenebre vincta s68, es. 103. 116 loco luminoso , Eridasa Mn bet flumicello fl08 . Noe beati sunt Incolae: sembianeta aper trista ne sieta i84 . 2, - Anticlea λ 152 sqq. Frustra ter amplectitur simulacrum iri, Patroclus 99, Anticlea λ 206. I di CL Plato rep. 62l Α. Ad v. 748 vide Platonom ibd. 6Ib A Fiναι δὲ τ ην πορHαν χιώέτ : Phaedr. 248 Ε.4ὶ Quamquam singulare est figmentum portarum, quarum reruumbris inimirum somnio apparentibus altera patet, altera somniis fusisti. e. eis quae sub foliis haerent v. 28383, minime tamen videtur, quo VF. 893-96 simpliciter eiciamus et mutemus v. 898 eum Nauctio inti

746쪽

Acheruntica.

355 Aeneae quidem Descensum unde sumpserit poeta, quaerentibus prima eius initia in ipso mytho indagare licet. Mythum enim procul dubio secutus Naevius heroem pinxerat Cumis Sibyllam consulentem. Cui quae Naevius dedit, sive soliis istis sive voce sola indieata, legere videmur apud Vergilium inde ab II 441 Heleni divino ori tributa: tibi Italiae populus venturaeque bella Et quo quemque modo fugiasque Ierasque laborem, -- pediet. Quae promissa nescio an in sexto quidem 83 sqq.) non

sobrio poetae iudice in Melanges Greeo-Rom. III 89 sqq. Iam Statius adversus adludit Silv. V 3, 28S: indo lex Orco tamen venias io pater melior, qua porta malignum cornea vincit ebur, somniquo in imagine monstra, quae solitus. bi Non parvae voluptatis est Inter se comparare vergilii carmen et, qui iad Gallicum exemplar, Prolere. Behagheli CXLII sqq. hoc expressit, poetae Henrici de Volde klu descriptionem i eiι 586 sqq. . Anchisas iussu cum Sibylla degressus heros ad flumen venit flammis undans, iuxta quod nudae. nive glacieque et ab dracontibus leonibus aliis bestiis vexatae . currunt animae die vor menesten j en somiste marendare homen, den dat leven mar benomen pon her semes Aulian enu da dolen solden nM ende arbeit, ment es den meisιer dochis tit, dat mansi furde odio die stoet 2987. Hi Vergilii sunt insepulti l taro Phlegethontem nigra rate navigans diabolus lactus est unguibus acutis terribilis: conto sisa liboum, verberat animas. Transmissus Aeneas magnopere veritus, ne cumba mergatur nimas ex fluvio, cui oblivia nomen est videt potantes. Ferrum vaginR eripero, item ac Vergilianus Aeneas, iubetur a vate iAen. VI 260 , sed ut gladii luee tonebras dissipet iloehte dis dὰ mede 3187 cs. Behaghel. ad v. in crit. append. t Cerberum ad Inferni portas positum magicis verbis sopIt Sibylla. Per portam ingressi infantes conspiciunt i328l naciat ende blδι , dein die da tot wὰren vanminnen i 329b , denique eos qui mortui erant dorch ri erakap: propinquos cum viderit, pudet Aeneam i3331 , quod eos deseruit spulchrum . Tartarum spectat irine stro te borra . . . mure nas iserin eude glaede xan fure: Flegeton dar Ombe stor, 33bb sqq. . Lamontis auditis Sibyllam sciscitatur, quae poenas depingit. In trivio deinde ramum squem e solo ltraxerati infigit, ut reverso signum sit tot he sich dii bekende, ala hemeder mende t In laeta loca intrat frustraque patrem osculatur i360b . Ad fluvium purum fgemmis alveus ornatus, futuram gentem suturasque urbes ostendit Anchises. - Aeneas in istis misellam personam agit quodcumque monstrum pavens. Et ut gladiatores duo iShahespearius ait Christiana et pagana opiniones ubique se verberant.

747쪽

plane saeta videantur Anchises illud pro Sibylla doeet cl. VI

S90sqq.). Iam Naevius Cimmeriam suam Sibyllam appellaverat st. 19B.), utpote quae uecyomantei celeberrimi esset sacerdos illius, quod Ulixem visisse dicebant Graecorum auctores gravissimi quodque Naevio Campano notissimum non esse non

potuit. Pronum ergo erat hinc Descen Rum neetere.

In re exornanda quos imitatus sit, ad singulos plerum- quo locos dictum est: Homerum Apollonium Pindarum in primis adhibuit. Philosophica in parte Platonicis et Stoicis usus est sententiis. Quarum alteras a populi ingenio non alienas suisse notum est; Lethe vero Platonica ad ne lae et carminis omnino consilium ei opus erat vide insta). ) - Quod diverso rum philosophorum conflavit opiniones, nemo cavilletur: eam

minis gratia oportebat; quid disciplinam curabit poeta 7 Falsi

ii Iam in Hesiodeis carminibus Ulixes errans in Italiam pervenerat: cf. Eratosthenes Strab. p. 23 C., ITheog. 10l3 M.t, de Catalogis ΚirchhossDie Odyssea p. 3l8 sq. et Wilamo ita Hom. Iers. p. 169. Forissae in Avernum Ulixem duxerant Aeschylus in Pυχαγωγοῖς ses. Fritzschium in M. Ran. 12663 et Sophocles in Niπτροις iis. inc. 682 . Deinde videas praesertim Strab. 244 C. et Lycophr. 695 sqq. te Timaeo 33 Cf. etiam schol. A. Rh. I' 41, Philetam apud Parthen. II. Nitzschii ad Odyss. ad Odysseam Adn. III p. XXXIII sq. 2, Aliquid simile est, quod ex Romanorum opinione genii l. e. d functorum animae hominibus nascentibus ta Mania 3, quae est mater aviave manium γ secundum Festum ex Orco remitti videntur cf. Muellertartiuer II 94 et 10b et Preller Myth. Rom. I IS et 84. - Stoicos aperte sapit illud v. 730 sqq. scf. Zeller. III l, 19S; Cic. N. D. III 14, 36: nil esse animum nisi ignem; etiam cum Enn. Εpieh. fr. b V. 'vigor igneus' Vergili eonsentit cf. Zelier III 2, 84 adn. 2 et etiam ea quae antecedunt i νους Stoicus est εἰς ἄπαν του κοσμου μερος διηκων D. L. VII 13 Scf. Zeller. Hist. Philos. III l, 138 sqq. . Etiam plura in philosopha hae parta Stoicis deberi voluit Hirgelius Enterochungen et . Ciceros philos. Schri en II l p. 25 adn. l. Etenim Vergilii versuum inde a 679 argumentum ex Zenonis republica contendit desumptum esse, hanc enim, quam contra Platonis librum cognominem scriptam statuit, ut illum. mytho, etiam ad Platonici exemplar composito, conclusam fuis8e: quo mytho Stoicorum eum doctrinas cum vulgaribus conflavisse. Quod vel propterea probabile ducit, quod istum librum traditur Zeno scripsisse ἐπὶ τῆς Του κυνος Ουρὰς. - Duae sunt res, quibus Biraelius in primis

748쪽

Aeheruntica.

357 profecto sunt, qui vergili omnino in carminibus certae philo. sophiae rationes indignentur non inveniri Falsissime m. q. S.

Τeusset. Litt. Hist. g 22b, 6 . Suam philosophiam habet ut

poeta. nititur. Primum satu Vergilius inferior ingenio iudicandus est, quam ut ipse ex philosophis et vulgi opinionibus tam grandem imaginem contexuerit. Quod nego. Aliud enim est invenlra i quod Vergilio non ita contigit , aliud se ite eligere plectisque apte uti. Eligere autem

omnium quoscumque novi Romanorum et antiquorum paene omnino POE-tarum optime scivit vergilius. Ac Stoicas doctrinas quod intexuit, non mirabitnr qui meminerit etiam alibi eas poetam intexuisso sGeorg. IV 219 . Nescio omnino, num Epicureus Vergilius ista scripserit. Notissimum enim sane est Sironis eum iuvenem disciplina usum Essa: sed praeter Ioeum iuvenilis carminis bucolicorum iVI 31 sqq. minimo Epieureus videtur poeta. Sod Stoica doctrina inest posterioribus poematis cf. Georg. l. l. et necyiae locum. Quid Τ inde non pronum est putara postea vergilium se magis Stoicae adplicasse disciplinas' Noe mirum quod Letham ex Platone adsumpsit, n&m et poeticam vim non exiguam illa fabula habet es vel maxime ad eonsilium vergilio tali fabula opus orat vide infra . 'At tui ad alterum transeam argumentum Zenonem Vergilio similem finxisse mythum probabile est: Zeno enim solus fortasse Sisicorum piorum animas non in aeriis campis ies. p. 375 adn. I , sed in Orci templia eonlocavisse traditur itare. Inst. VII I .' Unde sequitur ad populi religiones eum accommodavisse doctrinam: ex mytho istud sumptum esse . ne dicam mytho Vergilio simili, non sequitur. 'At sunt tamen in ipso Vergilio, ex quibus Stoicum mythum exemplar

fuisse suspiceris.' Inspiciamus. Imprudentes animas a sapientibus post mortem erudiri Stoici docebant testo Tertulliano de an. 54. 'Unde Anchisae sermonem ad talis apud Zenonem orationis exemplum fictum esse saei lis est coni tura.' Mino' Omitto quod istam Stoicorum opinionem num et Zeno professus sit, ne constat quidem: nam ad eos Stoicorum Tertulliani verba pertinent, qui 'sapientes sub lunam relegavere, imprudent ea prostraverunt circa terram'; quod Zeno non fecit ses. supra . Sed eius modi do rerum principita poenisque orationem inserere nonne poetae satis pronum fuisse censes 7 Cf. etiam p. 359 adn. l. In poenarum deinde ratione tinde a 7353 Inveniri, quas Stoicos monstrent concedendum est conlato Lact. Inst. VII 20: ox Zenone num ista fluxerint, nemo geli. Sunt autem quaedam voces Vergilio et Laetantio communes: Lact. l. l. inelut bilem trahunt sucum labemque terrenam . . et vera. 744. 47 infectum eluitur scelus . . eonereta labes: Lact.: quae stabes cum temporis diuturnitate penitus inhaeserit

749쪽

Iam quae ipse in Venerit, pereen8eamus. Nova est singulorum locorum et turbarum diligona discriptio ) - ut accuratissima omnino est compositio, arte et consilio adumbrata, arte quidem Homero superior; nova

et Verg. 737 sq.: penitusque necesse est multa diu concreta modis inolescere miris. Unde sortasse concludendum opineris ex Varrone ista ab utroquct sumpta esse iquem sane Zenone et ipsum uti potuisse coneedo . At incertissimum est. Facilius inde istas Rimilitudines explicem. quod vergilii versuum memor Lactantius haec scripserit. videtur autem non nullius momenti esse cum Lactantio poetam non conspirare in hac re quod quemque fecit manes suos patientem: nam Stoicorum ap. LaCt de poenis doctrina ad 'impios' pertinet, quorum fucus in elui bilis est. Ad Vergili opinionem melius quadrat Seneca ad Marciam 23: 'antequam obducerent et altius terrena conciperent, liberati leviores ad originem suam revolant ianimi ab humana conversatione cito dimissi, et facilius quicquid est illud obsoleti illitique eluunt', cf. 25: 'paulum dum expuris gatur et inhaerentia vitia situmque omnis mortalis aevi excutit'. Zenonem talia docuisse non proditur certe. - Denique Letham ex Zenonis republica sumptam esse, qui Platonis imagine usus videatur, verisimilo putant - haec enim Hiraelii ni fallor mens est. At primum eiusmodi doctrinam apud Stoicos viguisse equidem ignoro i Son. ep. 36, 10 asserre possis: sed aliter interpretatus est Zeller ΙΙP l 204 adn. b cf. etiam tbd. p. 155 adn. i s. f. . Deinde num Zenonis interfuerit illud fingere, nescimus: satis contra profecto erat, cur Vergilius Letham iudueeret: in qua nepotum recensus nititur cf. p. 360. Cur re certa missa incertiora optemus 3 Facile ergo credes ex Platone, quem poeta doctissimus optime novit, eum illud sumpsisse. Zenonis igitur in honorem immines Vergilium

non patior.

1ὶ Incertissima et tenuissima Oreum eiusque turbas discernendi initia apud Hesiodum i Theog. 746 - 806 et Aristophanem s n. 141 post υμνην καὶ λὶρία. . εhα βορβορος πολις καὶ σκῶρ sl 45 ἐντεῆ9εν ii 54ὶ .. καλὰ στονὶ habes. Vergilius primus locorum accuratam et perspicuam imaginem adumbravit. Gradatio egregia haec est: Homerim poesis simplicissime tu viros et feminas dispertit defunctos, Elysium et Tartarum ex deorum arbitrio, non ex animi virtutibus, certis quibusdam tributa fingit; Vergilii totus Oreus secundum peccata tripertitus est, medius ille inter Elysium et Tartarum locus secundum vitae genera descriptus vel adumbratus; Dantii ad amussim accurate concepta est trium illorum regnorum dispositio. quas tota pendet a vitiorum virtutumque discriminibus i Simplicitas apud Homerum, ratio optima in vergilio, animi altitudo ingens cum ratione iuncta in Dantiano carmine. - Cf. et p. 334.

750쪽

Aeheruntica.

illa, quae aevum sola permovere potuit ), philosophicae

doctrinae cum argumento artissima coniunctio. Poetae vero ara in eo perspicitur, quod non solum apte intexuit, quae omnes tum animo Versarent, sed etiam ad carmen Suum rerumque cursum magnum inde fructum cepit egregio illo nepotum recensu invento. Quod inventum quam ingeniosum fuerit, etiam summi post poetae imitationibus suis agnoverunt. in Novam dein induxit virgam illam auream, quam ex antiquis populi superstitionibus videtur sumpsiMe δ) - nec profecto temere, sed Aeneae, Si per se spectas nimis audax facinus, deorum sie adsensu ut iustum disque gratum sancitur; quod ni fecisset, Aeneae praecipuam Vim, quae est in pietate, imminuisset. Nova est ossa illa, qua 'sepelitur somno' Cerberus, quam cum μεLooυτη illa ad placandum canem mortuisl Talia de summis rebus carminibus intermixta in deliciis poetae populusque habebant inde ab Euripide et Alexandrinis. Cf. Ap. Rhod. A l494ως γαλ κτλ. iinter D. Orph. labin recenset Abel; iure 3 . Inter Romanos vide Ε . Annal. initi fr. 9 V.; Verg. Aen. I 740: Iopas inou recte versus intellegit Roscher Selene Mn. 3143; Georg. IV 219 sprudentia apum ansam praebuit et Sil. It. XI 456: Teuthrantis earmen; Stat. Theb. VI 360: ipse Apollo coram Musis de rerum natura canit; Claud. Rapt. Pros. I 24b: originem mundi acu pingit Proserpina icf. Orph. fr. 211 Abel. , stellae auro accendit, flumina purpurea landit etc. iunde cum Ditis domus postremo acu pingat, aptissime et tenerrime ad argumentum poeta transitum parditi; denique es. Propertium, qui et in elegiam talia intexuit III b, 23.2ὶ Cf. Ηeynii ad Aen. VI Exc. XIV. 3ὶ Ad mythum, eis qui tum legebant notum im3steriorum' , verba longo post tempore visum' iv. 409ὶ spectare patet; ad quemnam, me latet. - In fabuli a popularibus per flores ad occulta aditum patefieri saepius narratur. Id quod ex eis etiam quae Sch Wari Eius conlegit iis orem. Vol sylaube p. 7l sqq. , cuius ceterum rationem nisi laeso, Ratis constaties. praecipue p. 74 lde visco quas a Celtis 'arbos auri' dicitur; vix recte errorem poetae sumit Κech Ann. Flech. CXVII 792 sqq. t et p. 78; quod

Secundum Sax. Gramm. p. 31 H. Suecorum regem Η ing refert a muliercula fasciculi florum vernorum - cicutarum - ope ad inseros deduci, temere refert; cf. locum . Vide etiam Mann bardui Germanische Mythen P. i53.

라틴어 텍스트