Joannis Baptistae Genér ... Theologia dogmaticoscholastica perpetuis prolusionibus polemicis historicocriticis necnon sacrae antiquitatis monumentis illustrata tomus primus sextus Tomus tertius partem secundam de Deo principio et fine creaturarum quo

발행: 1771년

분량: 464페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

intrinseea Angeli impotentia , sed ex substractione divini cone ursus .a'. qui elicit actus liberos, potest illos cognoscere : ergo & Angelus. qui eos non elicit. 3' substantia, & voluntas unius Angeli posIunt naturaliter cognosci ab alio Angelo: ergo etiam actus liberi illius, tania quam effectus naturaliter eontenti in illo principio . 4.' Angelus cognoscit alienos actus liberos externos, habitus, & species residentes in alieno intellectu creato; itemque passiones, & actus adpetitus sensitivi :ergo pariter actus liberos internos. s.' si quis Deum comprehenderet. etiam noiceret ejus actus liberos , atqui Angelus superior comphehendit inferiorem t ergo. 6 etsi actus liber dependeat a solo Uajo, e. g. cognoscitur a Deo, quin Proinde ejus libertas, & moralis potestas dominatrix violetur e ergo & ab Angelo . 7.' Magi ope daemouis revelant aliquando secreta cordium: & daemones energumenis adsilientes noscunt imperia interna sibi imposita ab Exorciliis .

,ominum . Et similia alibi. Unde vulgatus Albav. praescitis rertim , ει eor-δtim fotas ea Deus , nec enim sum cordis abscoudita , veI δει tira vident.

Id quod aliquibus est simpliciter fide laimum q). Et quidem ordo mo

rabis universi postulat, ut voluntas si plene moraliter libera, cum potestate dominatrice morali erga inos actus liberos, qua tamen non gauderet , illos actus omnino coacte , & meticulo te eliciens, si nequiret aliis penitus absconuere e quare similes actus exigunt sciri naturaliter duntaxat ex directione , seu revelatione Voluntatis, a qua eliciuntur. '88 Ad i. prob. D. A. addito consensu elici eutis actus liberos , tanquam conditione extrinseca , & necessaria , ut species actu reprae lententillos actus in Angelo, C. non.addito consensu , N. A. & Cov. Actus liberi, licet non sint supernaturales , adiurgunt tamen supra entia naturalia, quatenus prodeunt a causia altioris ordinis , nempe libera. Ada. N. Cong. quia ex primo nihilo laeditur potestas moralis dominatrix elicientis actum liberum 9 immo potius ex fecundo. Ad 3. N. Cov. quia illa subitantia, & voluntas prout est Principium vage indisserens actus liberi celari nequeunt , quum snt de ordine physico universi a secus actus liberi, utpote de ordine morali. 89 Αd 4. D. A. cognoscit haec omnia materialiter sumta , C. prout sunt effectus intrinsecae libertatis , aut quoties ex illis deveniretur iaeertam notitiam actuum liberorum , N. Ad s. D. Mi. comprehendit in--feriorem quoad perfectiones necessarias, C. quoad liberas, si ei ab inferiore, seu Deo non revelentur, N. Ad 6. N. Cov. quia aeque depe uindet ille actus a Deo concurrente , ac a C ajo operante e non item ab A a. gelo . Ad p. daemon ut pote acutissim iis , revelat Per Nagos ex conjecturis, non ex certa scientia . Daemon item cognoicit imperium inter.

num , quia ad ipsum dirigitur ab Exore ista cr9.

Tom. III. N f. LII.

112쪽

98 PARS II. TRACTI. LIB. II. CAP. I.

De U oluntate Augelica . oo QUAESTIO I. Num , 8c qualis sit in Angelo Voluntas, ia

puro statu suae naturae spectata p ADs ERO . Est quidem uti in anima rationali. Fide constat, Sc ratione; quia ubi est intellectus, ibi est voluntas . Porro in sacro Codice voluntaria opera Angelis tribuuntur 9 e. g. V. I a. 2I. & I. Retr. I. la. Iob q. 48. ω a. P tr. q. Apoc. 7. 3. Est item ipsi adpetitus irascibilis , & concupiscibilis cum omnibus suis actibus e. g. amoris , odit , spei , audaciae &c., si nempe sumatur adpetιtus prout abstrahit ab operandi modo materiali, & corporeo cr). Capax quoque habetur naturalium habituum , qui propriis actibus adquiruntur O . Quia quum non sit summe perfecta, est indifferens circa varia objecta , ad quae per habitus potest reddi facilior ad actus exercendos. Angelis demum fortasse in prima creatione infusae sunt virtutes morales Perse adquiri biles , omnino perfectae ; quoniam in via, quam brevi sine Percurrerunt, minus apte illas propriis adhibus naturalibus perfecissent.

sit QUAESTIO II. Quo pacto Voluntas angeliea libera sit λ Αω

sERo r. Est libera eisdem libertatis dotibus & proprietatibus, quibus iu- structa est voluntas humana . Sane PR. agminatim liberum arbitrium

sa Et inde quidem colligitur ut fide sanctum, daemones non esse Angelos suapte natura pravos. Id quod expresse tradunt CC Bracbaren. I. Ob Interan. II. I J Carthagin. IV. Ce) Tum PR. cum Leon. P.

D3 II. Est libera quoad actus singulos distributive , mn quoad om nes collective sumtos r unde non potest ab omni prorsus actu unquam cessare Oo . Quia non habet puram omissionem ; atqui aliunde non deest Angelo advertentia lassiciens, ut actum aliquem exerceat: ergo & ipsam

o Lege Suar.l. 3.c. I. RM.q. 3. sub init. t Α dierunt Scotus, Maior, aliique v. & cum Suar. l. 3. c. I a. n. 3.

113쪽

DE ANGELO. M EST DOGM. SCHOL os

amandi eessationem per actum positi viam exercebit. Sicut autem intel- Iectus Angeli semper , & necessario aliquid cogitat , ita & voluntas semper aliquid vult . Multa denique δc in omni genere praeclarisIima

est voluntatis Angelieae persectio cr) .s QUAESTIO III. Num Angelus sit arbitrii inflexibilis i

stis decretis, ita ut quod semel ex plena deliberatione deere verit, re- voeare nequeat λ ΑDsERo r. Non est Physice inflexibilis cu), sed duntaxat moraliter . . Ratio primae Partis 3 quia alias perseverantia boni Angeli in bono adcepto tribueretur naturae; itemque daemonum obstinatio in malo, contra P P. Nihil autem est , quod voluntatem post electionem cogat, qunm una sit voluntas immutabilis, nempe divina, quippe quae cum suis decretis identificatur . Ratio secundae, quia si non adcedat varietas cognitionis circa decreti objectum , non nisi summe di f. 1ie ulter cessabit Angelus ab amore objecti, quod tanquam sibi melius,& gratius elegerat 3 ut patet etiam in nostra electione, quam imperisfectiore cognitione fecimus . Consentit eximia Patrum cohors sa) e quibus unus audiatur Damascentis , ubi disserens de libertate Angelorum et haec habet: solem autem id, quod increatum est, muIari, converti ne non Foteri . Porro rationale omne potestate liberum est . . . desse ulter Angeli

in maIum mobiles , sed non immobiles : nunc mero G immobilas , non vatura ,

sed gratia, of adbaesisve ad id qtiod sum bonum est. Ergo si quando audias aut ipsum Damascenum , aut alium ex recentioribus Patribus Angelos inflexibiles adserentem, facile putaveris, eum non nisi moralem

immobilitatem in proposito intendisse . Plura dabunt laudati pro Adserto Theologi , quos consulas . Ex iisss D. Daemones fuerunt physice capaces poenitentiae r immo ex vero smili argumento ad eam a summo Creatore invitati sunt per su

effertur sunt mi Creatoris amor & misericordia erga illas nobilissimax R primas suarum manuum creaturas ; qui pPe quas Omnes voluerit , dum in via essent, 1alvas fieri, & ad Poenitentiam exspectari, quemadmodum id ipsum voluit erga Iudam ac Iudaeos Deicidas , qui forte gravius in Deum deliquerant, quam plures ex Angelis apostatis. Pluin N a ri-

o De quἰbus plura proxime laudati

u i ita Greg. Arim. In a. sent q. s. dist.

s. ar. 2 Suar. l. s. c. lo. Retav. l. I. c. II.

Ra,ert de creat. c. ου q. 4. Brat l. Io. c. IT.& pene quotquot Electici audiunt. x lia e tr. d 66. n. io. Comp. d. 8O. . Σ. n s. ι iv. cit. q. I. n. a. re 3. γ Eos receialuerunt Suar. & Pεων. proxime laudati. si L. a. de fide orthod. cap. 3. a Adlerunt concepi is verbis Sam rauin a. Petri a. disp. s. p. m. I as. sqq. Grandia de Angei. q. 64. art. a. Scolus , aliique ap. occum uiros disp. 74. n. ιο. b In cap. t 4. Isaiae . e Catech. a.

114쪽

ribus, Praeter alia, hoc argumentum egregie persequitur laudatus

merovias omnino consulendus .

OBIECTIONES.

06 obj. eontra II. Ads Saltem pravi Angeli in via impotentes fuerunt ad poenitentiam falutarem , ex defectu auxilii . Nam I.' ita censent PP. Damale. Aug. Fulgen. Greg. Isidor. Proi p. Nyssen. ab ipsique specialiter putant datum homini locum poenitentiae , ex 2. Pet r. a. Augetis peccautibus non pepereii Detis . a.' vocatio ad poenitentiam Uenit a Christo ut Redemtore ; qui tamen Angelos non redemit. 3.' si Possent poenitere, cur e tot myriadibus, nec unum Poeni ruit ps7 N. N. Adf. Quia non minus decuit Deum, cui proprium e 1 miis sereri femper est parcere, Angelorum in via mitereri, quam hominum rquocirca in illo praelio, Apoe. II. boni suadebant malis , ut resipisce- Tent , quoniam possie noverant . Ad I. prob. oppositum docet Gril. Ibero b loquiens, uesimus, quanta ille Deus P ω Avgelis condonaverιt: in dtilet evim est iHis r eique eonsonant Basl. Nusen. Hieron. ι Et textus adductus Potius probat, quod Deus potuit parcere, & auimum Paratum habuerit. parcendi illis . modo resipuissent. 98 Ad a. habuerunt gratiam per Christum boni , ne caderent , dc mali ut rei urgerent et at non dicuntur redemti , quia redemtio ab solute est de peccato. Una Beatissima Virgo dicitur redemta praetervati Ve, quatenus inclusa non est in pacto Adae. Ad a. ratio pol issima haec est ι quia praeterquam quod omnes per culpam nimium excaecati sunt,

Contra impotentiam moralem nemo operatur; quamobrem Vulgo ad lerunt I T. nullum hominem eum communi gratia cuncta venialia vita

re Posse moraliter . Ex iis igitur apertissime liquet , cur ex tot Apoitatis Angelis ne vel unus quidem sese ad Denna converterit , uti fert vulgatissima Theologorum sententia GJ . Quia nempe quum snt omnes arbitrii moraliter inflexibilis, culpa sua universi caruerunt auXilio moraliter necessario ad eam pervicaciam physice infringendam .

tura boni

bet creationis possibilitatem ; de quidem sue de Angelo 1ermo sit, sive de qualibet alia substantia m . Nam ex saniore Philosophia, omnis

creatura intelligens suapte natura libera est: ergo ferri potest ac debet Iibere vel in bonum vel in malum , atque adeo nequit necessario &suaPte natura esse perpetuo determinata vel ad bonum, vel ad malum, nec in ordine sh pernaturali , ut probabilius videtur , nec in naturali. Hue tandem recidunt cetera , quae pro Adlerto excogitare possis Rr

istosque aA. proxime laudatos .

115쪽

DE ANGELO. M EIT DOGM. SCHOL. xor OBIECTIONES.

oo Obi. primo . Possibilis est Angelus , aut alia quaelibet substan.

tia intelligens suapte natura bona , seu impeccabilis. Nam I.' Angeis Ius est suapte natura immortalis, uti & anima rationalis: possibilis est homo proxime impraedestinabilis per merita: Christi humanitas est li bera, & tamen incapax inconsiderationis , Peccati, & proprii praecepti, ex vi unionia hypostaticae; itemque beatus in caelo ex vi beatae visionis: ergo possibilis est Angelus, qui esset ejusmodi ex natura sua , se Deo fiat uen te . a ' datur sensus limitatus ad aliquod sensibile , e. g. oeu.lus ad coloratum, quin possit sonorum adtingerer 8c est possibilis intellectus limitatus ad judicia, impotens discursum elicerer ergo & voluntas libera limitata ad unum bonum, nempe lionestum, quin possit tur.

Pe amare, limitatio enim creaturae consona est. Heine 3' potuit Deus producere adpetitum sensitivum , determinatum tantum ad bonum do. Iectabile, naturae sensitivae consentaneum et ergo & adpetitum rationialem determinatum tantum ad bonum honestum , naturae rationali ad prime consonum. q.' non repugnat lapis impeccabilis ex eo, quod non

subjietatur Dei dominio in ordine ad libere peccandum: ergo nec Λωgelus , aut alia lubstantia intelligens.

ao 1 D. Adf. possibilis est de potentia Dei abioluta, C; quia potest absolute Deus eondere naturam sub diversa specie libertatis, potem etiam scilicet, non ita univerialem , sed determinatam duntaxat ad ama dum bonum honestnm r de potentia ordinaria ad temperata rerum exigentiis, prout eas naturae Author ordinavit , Ν. quia voluntas libe-Ta , prout eam de secto novimus, est potentia universalis , habens pro objecto omne bonum, uti intellectus habet omne verum . Idque ut sumis

Tnnm voluisse intelligendi simi Patres co) ubi creaturis cunctis liberis

naturalem peccabilitatem ad cribunt . II eine generatim probationes,

Et iam permissis , aut coneessis in bono se usu antecedentibus, nihil eonfi ciunt contra Angelum possibilem de potentia ablbinia ι sectis contra possibilem de potentia ordinaria; hic enim, & non ille lupponitur praeditus potentia universali ad omne bonum; adeoque exigens natura sua Posse deficere a prima regula hove statis . Nec vero aliter eludi posse videtur vis pari ratum .

I Oa Ad I. prob. N. Cou. sub sensu exposito. Nam Angelus exigit non destrui, & homo est physiee potens disΠntire omnibus anxiliis; at Rngelus idem specie cuni actualibus exigit libertatem illimitatam, de indifferentem ad omne bonum: item Christi humanitas, & Beatus illis

gaudent privilegiis ob formas supernaturales ; unde non est, cur illi a gaudere exigat natura Angeli ratione sui, ne pariter exigere dicatur via

de re Deum intuitive . Ad a. 8c 3. N. Cou. sub eodem sensu . Ad q. N. pariter Cou. quia lapis , quum sit peccati incapax , perfecte Deo subjieitur, etsi nequeat ipsi peceatum permitti 3 non ita Angelus, quem Deus nequiis

116쪽

io a PARS II. TRA . L LIB. II. CAP. I.

quiret suo fine privare per obdurationem p).aos Obj. ferendo. Possibilis est Angelus suapte natura determinatus

ad malum. Nam I.' voluntas divina est perfecte libera, & habet objectum universalissimum, etsi determinata sit ad nunquam operandum nisi bene; ergo voluntas creata potest esse libera, quamvis determinata sit ad semper male Operandum; poterit enim hoc, aut illud malum ope. xari. a' daemon Ob statum damnationis determinatus est ad turpe, uti Angelus ob statum beatitudinis ad honesium : ergo & determinari potest ad turpe ex natura sua. ro D. Adg smil ter : de potentia absoluta Dei, C. de ordinaria, N. Constat a paritate impeccabilitatis . Neque vero ejusmodi Α ngelus esset determinatus ad peceandum formaliter , nam ubi est nativa neces.stas inevitabilis, deest formale peccatum ; neque amaret turpe ut tur Pe, sed ut adprehensum sub ratione boni delectabilis, uti evenit nunc daemo ni . Heinc ad I prob. N. Con. de potentia ordinaria , ob diversa in indolem libertatis divinae, & creatae , ex iis, quas hucusque novimus , scilicet , ad bonum, & malum indisserentes. Ad a. N. Con. s militer ; nec enim est, cur possit ab intrinseco, & natura rei provenire, quod tantum a caussa extrinleca, operante Deo ut Authore superno, ortum ducit.

COROLLARI M.

Ios Ex iis radicitus plane subvertuntur commenta illa, quae Olim nonnulli male feriati homines in hanc rem confinxerunt: e. c. Porpbrior, qui Posuit daemones quosdam suapte natura pravos & fallaces; alii, qui r) aperte vulgarunt, diabolum non arbitrio, sed natura sua pravum esse; alii demum, qui adseruisse videntur cr) daemones ab Angelis genitos ex feminis, fuisse omnes ex vi ibae originis immundos spiritus . Has quidem angelicas naturas neutiquam exstitisse alias probarunt Patres ubi de origine mali adversus Manichaeos & Priscillianistas; nos vero ulterius addimus, nee eas iub hac rerum providentia

exsistere potuisse io.

De Numero , ordine, Disinctione inter Angelos.

166 QUAESTIO I. Quantus sit Angelorum Numerus p ADs ERO . Suis

Perat Omnem humanae mentis captum , & numerationem ci P. Congruentiae plures adferuntiar ab A A. At ratio primaria huius numeri est omnipotens Dei Voluntas , de qua uobis constat Per Scrixturas , e. g. Per Dun. 7. Iob. 25. Apoc. s. Fixus eorum numerus non nisi divinando

ra Lodeni te ite Aug. de Gen. ad liti

117쪽

DE ANGELO. MUA EST DOGM. SCHOL ros

statui potest . Unum mihi verosimile, quod sit major eorum numerus, quam omnium hominum futurorum, uti Sc quod ex Angelis numerus electorum sit multo major , quam reproborum. Et Primum quidem a quia euilibet homini suus deputatus est Angelus custos ex infima hie. rare hia r secundum vero, quia de dracone Lucifero dicitur Apoe. I a. quod solum cauda trahebat tertiam partem stellarum, id est Angelorum

reproborum . Totus hic numerus eodem uno momento creatus est, quem.

admodum vulgo supponitur Potius quam probetur cat .

lo QUAESTIO II. Qualis est tantae Spirituum Reipublieae ordo p

ADsERO. Distribuitur in tres Hierarchias, id est saeras classes , vel princi patus, & novem choros , quorum ternos singulae Hierarchiae complectuntur. Ergo prima Hierarchia est contemplatrix , continens Seraphim, Cherubim, Thronos . Secunda est Gubernatrix , continens Dominationes, Virtutes , Potestates. Tertia est Exsequutri X ordinum Providentiae , conintinens Principatus, qui praesident Regnis , Archangelos, qui Princibus, Angelos, qui privatis perlonis , . Ratio hujus distributionis est, quia ubi pulcritudo, ibi S ordo ; ubi autem ordo, ibi & sub ordinatio , albique priores, & alii posteriores. Io 8 Quod vero distributio haee non sit arbitrarie conficta, sed sh Iido gaudeat fundamento, plane liquet. Primum enim in Scriptura habentur Angeli , Archangeli, Principatus, Rom. 8. Throni, Domina tiones, Principatus , Potestates, Colos. I. Virtutes, I. Cor. Is . Cherubim, Gen. 3. Nebr. 9. Seraphim, Isai. 6. Deinde in hane distributionem eon. spirant PR., tum graeci, tum latini, cum DiVitas ca), & Greg. ab . Ii- denique Hierarchiarum distinctionem, & ordinem ex variis Angelorum muneribus, suae naturae, ac gratiae respondentibus desumunt. Unde idem est communis Ecclesiae sensus ι . to QUAESTIO III. Num Angeli vel omnes, vel aliqui in v ieem specie ant 'solo numero disserant ρ Ros ERO i. Plures Angeli disserunt spe. cie infima, quatenus differunt in aliqua differentia ultima, e . g. tali ter intelligentis , volentis &c. eb. Quia ex re. tb Angeli inaeqna.

Iibiis gratiae donis praediti sunt a Deo pro inaequalitate naturae: unis de arguunt, Luciferum praestantissimis donis ornatum fuisset ergo. Aein super ad Empyrei pulcritudinem ea videri potest valde conveniens, opporinna dc necessaria speeterum diversitas, a paritate inferioris uni- r

versi. . .

IIo II. Vel in omnibus, vel in pluribus Angelorum speciebus atomisa κ) Lege Peram L 1. e. I 4. 3c Is . Gram En de Angei. q. s . art, s. Ferrime . dig. I 36. νὶ Ex Scripturis , dc PP. ut sule Suar.

c. I 3.

L. de coelesti hierata .cu Hom. ιε. in Evang. δὲ Lege Suar. l. r. c. I I. Rhod d. I. q. r. c. 3. s. s. ea D. n. Seor. &e. ap. & cum Suar.

c. I a. n. S.

118쪽

ro PARI II. TRACT L. LIB. II. cap. I.

mis , plures solo numero disserunt ce) . Quia ad universi pnteritu dianem spectat non solum ordo per se, sed etiam ordo per adcidens . Et aliunde non repugnat multiplicitas numerica Angelorum , uti nec animorum rationalium I quum distinctio numerica non petatur a materia, sed ab intrinseca rei entitate, quae quidem a propria limitatione habet suum praedicatum individuale, ratione cujus non excurrit ad aliud. Im mo creatura numerice immultiplicabilis universim repugnat a quia Omnipotentiam coarctat 3 illa enim posita , non Potest Deus a creatura coa-

smili participari.

O B IECTIONES.IlI Obj. primo contra I. Ads. PP. aliqui doeent, Angelos omnes esse unius speciei . Nam Basil. comparat illam unitatem cum uniatate divinarum Personarum 3 Nyssen. eandem comparat cum unitate animorum: Vulgatus Athan. 29 fert, daemonem differre ab Angelo non essentia , 1ed voluntate et Ansel. b) habet, omnes Angelos esse ejuidem naturae. N. PP. loquuntur ae unitate generica Iub conceptu Angelus, aut Spiritus , non do specifica sub aliis conceptibus . IIa Obj. seeundo contra II. Ads. Repugnat duos Angelos solo nu- .mero disserre intra eandem speciem atomam. Nam r.' ita adierit D. Th. f . a.' ideo tres Persenae divinae non disserunt solo numero, quia nullum dicunt ordinem ad materiam , quae est radix unica individualitatis; sed nee Angeli illum dicunt ordinem ad materiam et ergo. 3.' Deus ob suam perfectissimam actualitatem non est multiplicabilis numero et ergo nec Angelus, qui ad eam maxime adcedit. Ir 3 N. N. AU. Ad. I. prob. oppositum statuunt Scot. Bonav. Dar.

Alen. Gabr. Capreol. Ferrar. alii P. Ad a. N. Ma. sed quia unaquaeque Persona gaudet praedieato essentiali notabiliter diverso ab alia . Ad 3. Nov. quae si legitime fluat, nec specie multiplicari possent Angeli, quemadmodum nec Deus. ω . De loco Angelico .

114 QUAESTIO I. Quid sit Praesentia Angeli in loco p ADsERO .

Esi Angeli ad locum correspondentia definitiva , non circunscripti a. Quia Angelus eorrespondet indivisibiliter 1patio reali, estque totus in toto, & totus in quavis spatii Parte . Nam hoc ipso est, ac concipitur Angelus a tali loco indistans positive et ergo & illi praesens . Eouem

o Seot. Albere. Suar. c. I s. n. I s. ἔγ- Λ L. 2. eur Deus homo. c. al. ao. l. I. c.I . Perrim. dilI. I 36. Orandiu q.so. in Heicq. so. a. 4. re alibi .art. 6. contra Thomisticam Scholam , cui fa- λὶ Ap & cum Suar. cic. c. I s. a n. s. vel Grauadus noster. ' Mol. heie q.so. a. 4. nec non alii ex juuioribus f L. 3. contra Eunom. mox indicati .

119쪽

modo in nostra sententia explicatur praesentia , vel ut aiunt ubicatio definitiva animae rationalis separatae.

OBIECTIONES.

Obj. Angelus non est in loco univoce eum corporibus, sed tantum aequivoce, &abusive: adeoque non est proprie loco praesens. Nam t.' ex D. Th. I) esse in loco aequivoce dicitur de corpore , ω Augeo r& eonsentiunt D. Aug. Boet. Nazia n. cmb. a.' esse absolute, & simpliciter. in loco , importat esse in illo tanquam mensuratum , contentum,& ei reun seriolum ab illo: idque Angelo nequit proprie convenire . 3. res eo modo est in loco, quo modo illum contingit 3 atqui Angelus 1 o Ium potest habere contactum metaphoricum erga locum corporen m. x 16 N. AU. Nam absolute dicunt Scripturae & PP. Angelotesse in coelo, daemones ejectos e corporibus obsessorum &e. Ad I. prob. etiam ex D. N. n) esse enim in aliquo demittete, vel cireu criptive, es pars ejus , quia est esse in loco : at plane non esset pars, nisi esset piloprie in loco. Reliqui PD. eum Damasic. ob non denegant proprium locum intelligentiis , sed locum duntaxat ipsas circunscribentem. Ad a. N. A. sed solum importat esse aliquem loco intime praesentem , ac in distantem ; quod uni voce convenit Spiritui, ac corpori, uti ratio substantiae eunde ex D. N. p) propriis e Deo in Deo esse eonvenit, est ubique . Ad 3. res eorporalis, C. spiritalis, N. Nisi velis, intimam rei spiritalis praesentiam, & indistantiam a loco, esse spiritalem, seu virtualem contactum, idest aequivalentem contactui corporali. Ratio ergo praesentiae in loco aeque proprie convenit definitivae , ae circunscriptio

III Reliquae de loco angelico Quaestiones, quas huc Scholas iei

entilare eonsueverunt, potius mea opinione curiosae sunt ac metaphysicae, quam theologicae ; nec ipsae quidem , quod videam , uti pleraeisque aliae, concernentes alia capita, ad rem Theologicam quidquam . conferunt e quocirca ipsas, uti & alias adsimiles, haud inviti praeteris mittimus.

De motu Angelico . I 18 QUAESTIO I. Num Angelus motu proprio ab nno in alium

locum gaudeat p ADF3RMO . Quia in Angelo est intrinseca potentia motrix, Per quam saepe movetur. Constat ex Scripturis, ubi saepe dicuntur Angeli a loco ad locum transire; & ex ipsa ratione vitae main Tom. III. O ni fe-

a num. R.

120쪽

vere possit λ ADsERo r. Potest movere corpora naturalia , & alium Spiritum, qui sibi non resistat , per eandem potentiam , qua ille se ipsummovet cet). Quoad corpora constat ex multis Scripturae locis. Quoad alium Spiritum paret ex eo, quod quid magis proportionatum viileatur unus Spiritus respectu alterius , quam corpus respectu Angeli. Nec enim est, cur virius ad etficiendum hune motum excedat virtutem activam.

Iao ii. Movet ii Ia Ange Ins b , producendo in eis impetum ., vel motum , qualem nos projectis imprimimus t motum stille et illi , cui manet immediatus 1, ac impetum illi, cui non manet proximus e).Αt mea tamen opinione, quae impetum abnuit d) illa movet vi quadam Io eo moti, a, sibi a Deo roncessa, non obstante penetrabilitate propria s etenim juxta plures ce Potest Angelus virtute naturali reddiaetu impenetrabilis.

O BIECTIONES

tent in aere, ut vulgo dicitur, daemone illos vehente, fit cluntaxat in eorum imaginatione et ergo idem dicendum de ceteris Angelorum motibuς erga corpora . Seeuudo . Nequir Angelus immutare corpora motu alterationis, producendo in eis materiales qualitates aut modificationes rergo neque motu locali ; qui est aliqua alteratio . Tertio. Heine Angeli possent ad nutum sitae voluntatis universum subverterct , homines Occidere &c. quod videtur absbrdum .iaa Ad prim tim . Concilium so Ium adserit tanquam fide certum , falli sagas saepissime, quum solum imaginarie Vehantur a daemone saepissime r semper vero, quatenus de Iusiae crederent, quum equitarent in aere, comitem habuisse Dianam, quam ut Deam colebant. At ex Script nra constat, Angelum traduxisse Philippum Diaconum in Azotum , &animam Larari in sinum Abrahae, religasse quoque daemonem in eremo superioris Aegypti &e. Ad secundum. C. A. quia non est ratio eUincens, Angelum posse illas qualitates educere ex aliquo subjecto praejacenti, uti nec formas, quas vocant shbstantiales , ad quas illae disponunt: adeoque posset efficere in materia totam dispositionem, requisitam ad animae in

Suar um citaris

ιγ In communi sententia o e Rhod. proxime cit. s. a. d) In dissertationibus physicis ubi olim egimus de motu locali. e Ap. 6c eum Vineret. Tosca in cursuptillos. ubi de Angelis . f Relato in cap. Discopi. 26. q. s.

SEARCH

MENU NAVIGATION