장음표시 사용
331쪽
113 PARS II. TRIN. II. LIB. II. CAP. II. q. VI.
naturalis, vel peculiares admonitiones, ut jura serventur, vel ut actio. nes fiant majore robore, & authoritate. Id vero Plane est citra, prae ter, vel ultra jus a & aliunde est sine dubio beneficium , quum ipsa juris declaratio reddat certum actionis valorem , liberetque a re morsu con. frientiae . Idem dicito de similibus religiosorum coetuum Privilegiis, quae dummodo sint citra jus commune , propria privilegia sunt. as 7 Obj. Fenvia contra II. Ad L. Privilegium conventionale non est simplieiter Privilegium . Nam I.' quod offertur ex conventi Oue, aut pacto , est debitum; at Privilegium est gratia, quae debito opponitur: s.' ejusmodi Privilegium non posset esse persenale , id est personae privilegiatae illigatum , sed deberet esse reale , id est suapte natura transiens ad heredes , ac subcessores , adeoque perpetuum , incapa Tab ipso concedente revocari ; etenim fundatur non in persona, sed in pacto: quod quidem eii contra vulgarem sententiam . 258 N. MAM. Ad I. prob. D. Mi. est debitum, simulque est gratia, quatenus est facultas concessa alicui citra id , quod a jure habet, C. serus, N. quia nihil refert ad rationem Privilegii, quod ejusmodi facultas cone edatur ex debito, vel ex liberalitate . Quo sensu N. Mi. Ad a. N. AU. quia privilegium conventionale fundatur in Pacto , tanquam in oecasione , Sc caussa , ob quiana conceditur , non tanquam infundamento , cui aduectatur concellio, cui nempe pactum est occaso , non
vilegium p ADsERO I. Potest solus concedere , qui potest legem for re, Queia Privilegium est peculiaris roncessio contra , leti citra legem tantis versasem : ergo ad illud exhibendum requiritur jurisdictio legislatrix Heinc sumnii Prinei pes spiritales possunt privilegia erogare in rebus spiritalibus , & temporales in temporalibus . II. Solus potest recipere qui si alteri subditus, vel aliquo modo inferior. Quia dare, & reci-Pere quasi correlata sunt, & reciproca: ergo si Superior duntaxat Po si dare, potest duntaxat eiusdem subditus recipere. Deinde licet Privilegium generatim non requirat subjectionem , tamen semper suPPO.nit privilegia tum aliquatenus inferiorem hoc ipso quod privilegium a d. ceperit. Heine legislator nequit sibi proprie Privilegium concedere, quia non est sibi subditus, nec potest eximi a lege, qua non tenetur md .
Ω6o Obj. primo contra I. Ads. Ad concedendum Privilegium sunfficit potestas legislatoris impropria. Nam r. . Privilegium tantum est lex impropria , scilicet privata : ergo non requirit potestatem simpliciter legislatricem , qualis est suprema gubernatrix . I. Privilegium a Prout concedit aliquid contra legem , a qui Paratur dispentationi; at multi, qui nequeunt legem ferre, possunt dii pensare: ergo & privilegia
332쪽
conferre 3' privile olum prout dat aliquid praeter legem, fae pe conceditur a Principe privato, qui potis non est jus uicere, e . g. donando alicui Privilegium honoris in domo sua, & a Civitate etiam non lii. Prema , e. c. exemtio civis a tributis n ergo. asii N. AU. Ad I. prob. N. s. quia est Vera lex; etenim qua alios obligat, ne noceat privilegiato , communitatem respicit: hoc ergo pacto potestatem simpliciter legislatricem exposcit . Quod si Privile gium non sit juri communi contrarium , sed municipali, tunc exiget cum proportione potestatem legislatricem municipalem - Ad a D. Iti. in aliquibus comparatur dii pensationi, C. in omnibus, A . nam di Ipen. siuio intelligitur ex se te transiens pro uno, vel altero facto, at Privi Iegium eae 1e se permanens. Et D. AD. multi possunt dispensare proprie , sine facultate legislatoris , N. eum facultate , C. sed cum ilia tamen possiunt & ipsi privilegium donare. Ad 3. illi favores , aliique similes sunt Privilegia tantum analogice, uti l unt analogice leges illae, quas pater in familia, Sc magister in ichola statuit: proprium vero Privilegium, etiam quum eo needit aliqui .l praeter ius, transit in jus commune ab omnibus observandum , comparate ad privilegiarium , adeoque derivari debet ab h. bente pote itatem jus commune conde udi.
QUAESTIO III. Num Privilegium requirat scripturam.
S Promulgationem p ADsERO I. Non scripturam. Quia iussicit Princi Pis potestas , S voluntas latis declarata verbo, vel alio signo, uti pro Pria lex . o l I. N in promi gaiionem rei pectu habito ad privilegia tum, quia in i lici requiritur &' tu incit simpliciter notitia Privilegii, cui non resistat e hane enim iaci iam conditionem censetur postulare Princeps Pro recta gubernatione, quum illud erogat. Et aliunde Privilegia tum C ii quaedam UOnario , quae abique donatarii notitia , & consensione nota exsiti matur sortiri essectum : Iecus respectu aliorum, quos tanquam lex Obligat a .i non impediendum ulum Priψilegii . Nec iis denique Promulgatio debet elle sollemnis , nisi Privilegium sit uni veciali lege
a63 Obj. primo contra I. Acis . Privilegium requirit scripturam . Nam I. ' Privilegia ponuntur inter ea, quae in scriptis redigi debent, ex Cap. Porro q). & ex Cap. Contra morem r9. a.' Saepe per specialem Pontificis gratiam concessum eii , ut sua vivae vocis oracula valerent saltem in conicientia: ergo non scripta, per se te non Valentis
z.' ex regulis Pontificiae Cancellaria s) Ponti scis Priυi Iegium non scriptum nemini suffragatur, ac censetur gratia informis , & tui per femela. q.' Saltem Privilegium, quod dicitur reseripium , aut quod iures cri. n Ex L. Omnes populi . s. de iust. de jure & ex plerisque aliis. o Coiisentiunt vulgo TT. & Iuriis
riti eum Suar. c. a. n. a. MI. pu. s. . . ne I
333쪽
3 ao PIRI II. TRA . II. LIB. II CAP. II. l. VI.
reseripto habetur, dicit essentia sua scripturam; nam rescriptum idem est, ac seriptum iterum, iterumque ; quin etiam ad rescriPtum non quaevis scriptura potiulatur, sed authentica originalis t .
26 N. N. Alc. Ad I. prob: non debet scribi Privilegium, ut smpliciter valeat , sed ut valeat in foro judiciali , sicubi eum modum probationis jus positivum postulet; si quidem ex quo fiat Privilegium Verbo renus, jus impetranti adquiritur , ex Cap. Si probe . u), nisi aliud exprimat erogans Privilegium . Ad a. N. Cou. quia liberum est Pontifici suum Privilegium hoc, vel alio modo concedere : ac illa quidem oracula valebant simpliciter , tametsi in foro judiciali nequirent perscripturam ,probari.
Ad 3. D. A. pro foro judiciali, C. quia se videntur illae rein gulae statuere: simpliciter , & quoad suum effectum , N. Ad q. rescri-Ptum vocatum est, quasi respontum scriptum, & ita quasi anto uomassice adpellata sunt Imperatorum responsa ad dubia juris, quae interrogantibus exponebant, & induebant vim legis cae . Inde nomen de
rivatum est juri canonico, quod duplex distinguit Rescriptum: scilicet justitiae , quod datur ad jus dicendum , aut explicandum ; & gratiae ,
qtio gratia confertur , ut puta beneficium ecclesiasticum , dignitas &c. itaque s privilegium concedatur rescripto gratiae insertum , erit scri P tum ex adcidenti , scilicet ratione rescripti. α66 Obj. feeundo contra I i. Ads In privilegiario non requiritur notitia Privilegii, ut hoc suum effectum sortiatur . Nam a.' voluntas Principis ex sese essicax est, ac superior, & independens a volunta I subditi ad suum effectum t ergo potest privilegia tum reddere subditum, etiam inscium , & sub ignorantiae conditione: ergo. a.' Libertas testamento relicta , ad qniritur ignoranti Θ' : pariter ergo Privilegii beneficium. 3. 'Ex Autiant. χ Privilegium aequiparatur legato 3 hoc
autem a morte testatoris adquiritur legatario ca) : ergo pariter - q. Privilegium jam concessum , etiam inscio privilegiario, nequit a con cedente revocari, praesertim si fuerit remuneratorium , ex Cap. Si tui absenti V . ergo. s.' Privilegium non exposcit notitiam in eis , quibus est damno ce): ergo nec in eo, cui est bono. 6.' non requirit ad ceptationem in privilegiario: ergo nec notitiam. p. ' Privilegium ex iis mens a lege e. g. matrimonium in tertio gradu , suum cito sortitur effectum in privilegiario, etiam ignaro ; adeo ut hic valide contrahat matrimonium, priusquam noverit, Privilegium fuisse concessum : ergo.
267 N. AU. Ad i. prob. N. Cov. ultimam . Quia nihilominus non censetur agere Princeps ex hac plenitudine potestatis. Ad a. D. A. adquirit radicaliter, C. adaequate , & formaliter, N. A. R Coii. sub eodem
iὶ De nupt. Di ponat. Collat. 4. a L, cum pater. s. Surdo . T de te
c Ex cap. I. de conces. praebem in Ga
334쪽
dem sensu . Ad 3. D. Ma. aeqniparatur in eo, quod utruinque servandum sit, C. in omnibus, N. quia diversae sunt utriusque conditiones. Et D. M i. adquiritur radicaliter , 8c dependenter a legatarii consensu, C. forma liter , & inde pendenter, N. Mi. & Cov. sub hoc sensu . Lega. tum est quaedam donatio, sicut Privilegium. Ad 4. N. A. quod nullo textu probatur. Privilegium est favor omnino liberalis r adeoque re- voeabilis. Textus ille loquitur, non de Privilegio proprie dicto , sed de bene fieti Eeeles astici collatione, quae quum debeat si eri , ideo est irrevocabilis ante dissensum beneficiarii. a68 Ad s. N. Con. quia solum hujus est Privileginm, non autem illorum. Ad 6. N. A. Notitia a nobis adserta non est cognitio utcuminque Privilegii, sed prout conjuncta cum consensu privilegiarii, in quo sita est adceptatio: haec autem extra prodire debet , ut privilegium sortiatur effectum , & quidem ex cordata mente Principis beneficium elargientis, ex vulgatissima Interpretum expositione. Ad 7. N. A. quia pro hoc, & pro omni Privilegio tenet ratio adducta pro Adserto; nisi aliud constet de mente concedentis privilegium c .a6 QUAESTIO IV. Num in concessione Privilegii eausia honesta requiratur λ ADFIRMO de concessione licita. Quia ut actus humanus sit honestus , debet fieri ex caussa rationabili r alioqui si quidem argueretur Princeps de prodigalitate, ae vitio adceptionis Personarum. NEGo de concessione valida . Quia Privilegium semper est de re, quae a sola concedentis voluntate pendet; quando scilicet voluntarie concedit; nam si falsa caussa ei proponatur, concesso invalida est, deceptio enim impedit voluntarium Θ).
o QUAESTIO V. Num Privilegio uti tenearis p NgGo D.
Nam quod in alicujus favorem factum est, non debet in ejus gravamen detorqneri , - Η eine generatim Privilegium non deperditur per non usum , quantumcumque continuatum, nisi illud cedat in aliorum gra-Vamen ; quia tunc gravati adversus privilegiatum praescribere posisunt b) . Et pro hoe tantum eventu intelligendae sunt leges, statuen. Ies , Privilegia amitti per non usum. videli licet vel decennio integro, Vel tempore a prudentibus designando ; cujusmodi sunt ex Iure communi lex I. g. de nundinis & ex Iure Hispanico lex qa. tit. 18. P. 3.
a r QUAESTIO VI. Quo tandem pacto Privilegium amittatur λΑDs ERO . Amittitur i.' per renuntiationem expressam, & validam privilegiati. Et quidem externe manifestatam, & aliquo modo a Prinei- Tom. III. S s Pe
Cain vulgari senteatia ex cap. L
335쪽
'aeta a PARS II. TRAcr. II. LIB. II. CAP. II. g. VII.
pe a de ptam. a.' per abusum Privilegii ci) ; ubi tamen adeesserit Iudi eis sententia Uo. 3.' Per ut utra contrarium , si hic sit voluntarius, S suapte natura repugnans exemtioni concessae Per privilegium, cum voluntate 1 e a istringendi Obligationi, a qua Privilegium eximebat: tune enim adest tacita renuntiatio saltem Pro eo a ct i. q.' Per validam re- iocationem cone edentis Privilegium, vel Subcesibris, scilicet quando ju-Di ad si caussa tum pro privilegiarii non iii bdito , tum pro subdito :nimirum ad revocandum Privilegium & mere gratuitum, & rem ua ratorium, & quodvis aliud onerosum cl).
ς VII. De Iege non scripta , seu de Consuetudine.
απα QUAESTIO I. Quid, & quot uplex est λ ADsERor. Est ius
moribus iustitutum, quod vim legis adlequitur m) tr. Qitum sit proprio
lex, easdem patitur divisiones , ac lex. Heine est canonica , quae videlicet ex perfrequenti Clericorum usu est introducta , & civilis , quae ex usu laicorum . Tum communis, quae est in tota Ecclesia, vel in Regno aliquo ; nationaliis, aut provincialis, quae natione aliqua se a Provincia ; municipalis, quae in una civitate. Sollemnior divisio amplectitur eam , quae est juxta legem, quae Praeter legem, S quae com
suetudinem , ut habeat vim legis p ADsBRo. Requiri inr I.' quod sit rationalis , id est de re honesta , & utili Reipub. Quia pro lege suscipitur : ergo eandem habere debet cum lege aequitatem co). a. ' Quod sit praescripta, id est continuata per decennium, quod sussieit etiam in materia canonica, quae est praeter jus p) . Quia jura solum requirunt ad inducendam consuetudinem longum tempus; at decennium est longum tempus, 3c infra illud non reputatur cq . x74 7.' Quod contineat frequentiam actuum, qui publice , ac voluntarie fiant ex intentione introducendi consa et udinem. Quippe constetudo pro Iege suseipitnr : ergo scut ad rationem legis requiritu cin legislatore intentio ferendi illam , ita ad consuetudinem requiritur in iis, qui illam introducere possunt Para major pars communitatis
mantic. citi. c. a. Asor cit. c. a 3. Aibasin. sit. c. I. q. l . Ic inter cit. p. i s6. sqq.
terpretes cum cit. A oria l. s. c. II. di Suar.
lib. I. c. I. N a. ex D. I u. u De singulis luculenter ex more cita
336쪽
antentio eam introdueendi c O . Quot vero actuum p PrudentIs arbitrio relinquendum est s . Quia id pendet ab exigentia materiae s potest
enim sufficere unicus actus in uno quoque anno, e. g. observatio talis
festi, vel jejunii a modo possitnt Plures requiri, e c. Publica oratio saepius in anno fieri solita &e.Ω7s q.' Consensus legislatoris , quatenus hic satis exprimitur iuc. fili. de Consera. 3c L. de quibus. s. de legibus, ubi diserte habetur, consuetudinem rationabilem, & praescriptam legitime., posse legi derogarer ergo ex Iure canon leo, & civili non requiritur alter Principis com sensus ci . Quamdiu vero consuetudo non praevalet adhuc vi praescri- Ptionis, requiritur , & lassicit consensius , qnem vocant interpretati- una, quatenus eam scit Legis Iator di tolerat, vel non impedit. Quia consensus iste tacitus aequiparatur ex Presse.
a 6 Cbj. piέmo contra I. Ads. Nec justum justo, nee rationabile Tationabili contrarium est ; at lex Principis est justa , & rationabilis rergo talis non est consuetudo legi contraria. Secundo. Consuetudo hae semper incipit cum peccato; nequit enim inchoari, nisi per justae Ie- gis transgressionem ; at Praescriptio , quae mala sido incepit, non est va- 1ida et ergo neque consuetudo, quae est contra legem.'7 Ad primum . D. Mi. Iex Principis , quando viget, C. quando non viget ipse , sed opposita consuetudo , N. ; haec enim tunc est justa, Sc rationabilis, quia est rationi consonum , ac Reipub. expediens,ine culpa ultra progrediatur, ne ve cives ad observantiam rei perquam difficilis, ob inveteratam consuetudinem tanto tempore adstringantur .. Ad scaudam N. Cou. Disparitas ; quia privatas praescriptionis Valor cirisca rem alienam, pendet simplieiter a bona fide ejus, qui praestribit. ne alioqui furta foveantur: atque adeo sine bona fido nulla est praeseri- Ptio: at valor consuetudinis non pendet a fide utentium ea, sed a consensu Principis, qui dum eam tolerat pro bono Reipub., hoe ipso suam legem Penitus tollit , ae censetur dare consuetudini praescriptionem asmul cum adsensu communitatis. a 8 Obj. tertio contra m. Adsert. Nulla commu uitas supremoelegislatori subjecta, potest legem per statutum ferre r ergo nec Potest Per quamcumque actuum frequentiam inducere consuetudinem legam lem , seu habentem vim legis. aps D. A. nulla potest proxime illam legem ferre, C; quia nulli ad illam ferendam datus est supremi Principis consensus e remo te , N. quia potest ad illam consensus Prineipis haberi. Et haec quidem Potestas remota sufficit , ut simul eum taeito eonsensu Principis , actu Fatiente, & adprobante, possit quaevis perfecta communitas inducere aegem non scriptam, seu consuetudinem. Sie enim laici indueunt su
θ Coiis. Suar. c. I . n. I. & cap. I n. 6. Pa. q. s. cit. lib. c. cap. a. q. a. Mon lic. u. II. cap. 6. P . 34 sin Ex Suar. e. IO. n. 3. eum Baldo &c. t Adcinunt, praeter alios. Suar. II. n. 6. di l. s. q. u. Ia
337쪽
; a PARI II. CRACT. II. LIB. II. CAP. II. s. VII.
eonsuetudine legem ecclesiasticam , cujusmodi est lex je junii, & festi
observandi; quum soluin habeant potentiam remotam ferendi ecclesia. Bicam legem per statutum . Quod Vero latius quandoque extendatur communitatis facultas ad inducendum jus per consuetudinem , a Jur provenit, quod vim illam consuetudinis Probat , ac saepe confirmat . Heine N. Con. lib. 28o Obj. quarto contra I v. Adf. Ob universalem doctrinam illius praecitati capitis nequit praesumi sussiciens Principis adprobatio in qualibet consuetudine. Nam t.' non omnis consuetudo adprobatur a Principe, sed multae tantum permittuntur. aliae adprobantur . a.' specialis conis
suetudo est lex specialis : ergo specialem legislatoris consensum prae requirit, qui esse nequit absque speciali consuetudinis scientia, dc adprobatione. 28 1 N. AV. Ad i. prob: textus ille loquitur de consuetudine rationabili, & legitime praescripta , quam Princeps, etiam permittens, adprobat, non de alia . Ad a. D. Gus prae requirit specialem consensum , id eit proprium , & manifestum , C. id eii ita singularem , ut unicam consuetudinem comprehendat, N. quia unus, S specialis consensus p teli pluribus conluetudinibus delervire , quum sub ratione univertati particularia quaeque spe etsi ea , & individua coiit inentur x .
α8a QUAESTIO III. Quas leges possit consuetudo abrogare p
RDs Eno I. Nequit abrogare legem divinam positivam , aur naturalem ;ei si possit eam interpretari, id est indicando. & exponendo divini Legislatoris mentem γ . Quia nulla est potetias humana contra i plana . U. Potest abrogare jus gentium. Quia quod tantum est contra jus gentium non est intrinsece malum , quum oppositum non sit de intrinle-ca obligatione naturalis legis, e . c. quod 1ervitus amittatur, & pleraque id genus alia cet). II r. Potest abrogare legem humanam , cum C a nonicam etiam quoad Sacramentalia, tum civilem ab; de quidem tametsi lex humana si irritans, aut prohibens consuetudinem ipsi contrariam: quandoquidem legitima consuetudo vim legis habet. Adde con .suetudinem , subsequuta adversa consuetudine posse abrogari, ob eandem
a 3 Obj. primo contra m. Ads. Ex L a. cap. aquae su longa eouis
fetudo, Sc ex cap. Consuetudinis. dist. II. non usque adeo valet consuetuis do, ut aut rationem, aut legem Vincat. Dcauri. Nequit ipsa introdu-
ei sine Prinei pis consensione; at nequit Princeps juste contentire in transgressionem suae legis, quae justa est : ergo . Tertio . Ex L. 3. f. Divus . g.
υ Cons. Suar. c. s. an. T. Saman. citi. pu. 3. 3. 2. Gioal. proxime adlegatus q. a.
xὶ Consu .endus cir. Suar. cap. IS. annm. 8. γ Suar. c. I T. n. s. Λ ὶ Nobiscuin sentium Suar. c. q. a. 6. Pal. s. a. n. II. contra plurimos secus opi
a Suar. cap. I 8. n. a. & alii frequentissime . b) Lege sis Suar. c. IR SP ao. Pug. c ζ.
ptl. s. h. a. BGa t. cit. c. 8. Gibal. cit. cap. 4. per tot. Salmant. citi. c. o. pun. 4. ρ. a.
338쪽
de sepult. viol. statutum municipale factum Post legem eivilem, ei qua contrarium, ei non derogat et ergo idem dicendum de consuetudine, quoniam ad pari a judicantur. Δ84 N. Ad primum . Textus loquitur de consuetudine debitis eo nia
ditionibus non inli ructa, seu cui supervenit lex contraria, ipsam revo cans. Aut . intendit , quod sua Vi nequeat contra Voluntatem Principis obtinere; cum quo tamen stat Optime, ut talis esse Pollit, quae ostendar, virtute alicujuς legis aut voluntatem Principis , aut rationem esse nauista tam . Ad secundum . Princeps adsensu suo adprobat abrogationem sitae legis, quae proinde ex tune non ultra ligat, adeoque nec patet ira 'sgressioni, cui ipse contentiat. Ad tertiam N. Cov. & paritatem; quia aliud disponit Jus sit per conluetudine: & meritos lex enim ad Onam O. danda est moribus eorum , pro quibus fertur, quorum Propterea rationais bili eonsuetudini deferre debent legislatores ; quae tamen ratio non miliistat in statutis municipalibus, quae fiunt per potestates inferiores, quae
non nisi ex speciali concessione valent quidquam fiatur e contra leges co) .a8s QUAESTIO IU. Quo tandem pacto consuetudo revocetur pRDs ERO . Per posteriorem legem contrariam, si addatur clausula, nouob laute conferti lue. Quod si haee non addatur, talis debet esse repugnantia inter legem , & consuetudinem , ut non possit utraque Obler-Vari. Ac insuper requiritur voluntas, adeoque scientia consuetudinis in Principe, per quem fit revocatio, de qua voluntate, ac scientia con. iter . Ut vero consuetudo immemorialis, ut a junt, censeatur revocata, non sufficit, quod in lege adponatur particula distributiva , voli obstavis te quacumque coi uetudive in contraritim ; sed addendum est , etiam immemoriali , vel quid aequivalens . Quia talis consuetudo valde specialis in Jure reputatur , multaque specialia importat privilegia quo circa sub generali regula non comprehenditur coae .
tis an rboritas , fed non adeo et im suam extendunt, ut Uum Uiucaui, aut m s res et ergo nequit lex posterior consuetudinem anteriorem abrogare. N. N. Cou. universm adceptam. Nam textus loquitur de consuetudine
Pr Rescriptionis , in qua maxime solent seu da fundari; huic quippe non Praejudicant romanae leges, non enim tollunt jura , & dominia per eon, suetudinem praescriptam comparata γ . Cetera de consuetudine , immo de reliquis legum materiem spe elantibus cumulatissime Aut bores, quos hoc libro adlegavimus, & tau quam duces sequuti sumus. Ac prae ceteris Eximius noster Suareatur.
339쪽
fg 'omplectimur sub titulo statum naturae Iapsae in bina eapita
distinctum ; videlicet Peccatum, quod fuit personale, dc prismum in Adamo, originale vero in suis posteris, quatenus ab Adamo, tanquam ab origine , vel prima caussa derivatum est : quare de ipa agimus, tum qua Adamum , tum qua Poneros concernit; praemisso tamen, de more, prooemii loco, Plurium de hUc argumento Erronum censu.
De Erronibus erga peccatum Originis
HI TORIA s 88 r Ultifarie in ejusmodi peceati originis, maxime quidem areani POLLMICA. 10 prout ad omnes homines Adami posteros penetravit, ex si
stentiam , indolem, conditiones , emeta jam a primaevis usque christiana Eeclesiae Seculis erratum est ; cum Heterodoxis hominibus, tum catholicis Doctoribus. Anne itidem sapientibus Ethnicis p Quum it Penitus eam noxam nescierint , ipsam subinde penitus praeteriisse deprehendantur , OPOrtet. Porro ipsis summae erant admirationi effecta Iabis originalis 3 nimirum tot hominis , alias divina quadam mente praediti, Passiones, re belliones, aerumnae; quasi hominem, non mater, sed noverca natu Ta Procreasset, uti amare conqueritur Tullius , instar plurium audiendus, in haec verba r dixerim , non a matre fed a noverca natura edi gum esse sominem in vitam , eorpore nudo , fruiti C.' infirmo auimo anxio' ad mHenias, humili ad terrores , motu ad labores, provo ad libidines , iugno tamen velut obrutus inesset uvis quidam divinas mentis . Haec ille , iisque similia e Seholis Paganorum plurimi. Et vero quum illorum caussam , divina tantum revelatione cognitam, ii omnes nescierint, &noxae Originalis notionem, indolemque ignorasse quis dubitet 8 Itaque Ex Hebraeis I. Rabbivi agnoscunt quidem quod materiale culpae originalis di cunt, dum concupiscentiam , fomitem, pravosque ad fetius fatentur 3 ra dicem vero , privationem scilicet originalis justitiae , non agnoscunt, Pravos autem adfectus, qui ab labe originis procedunt, Oriri putant a fomite malo, quem Rirer baraa , latine figmentum malum nuncupant atque implantatum a Deo eredunt in corde hominis in ipso nativitatis
Iis autem Rabbinis, sancti dogmatis ignaris , singillatim adcensi
340쪽
inr RabIenti Ha si os , qui qmna primum novisset, animam antequam in lucem prodeat, in nraterno utero tu qui uari peccato, vano motus aris gmnento, sibi ab Antonino Imperatore, quem Philosophum dixerunt, objecto, quod nempe viscera materna dilaceraret peecatum, si hoc animae implantatum sit in i plo utero , fallam Antonini sententiam amplexus est, quodvis animae denegans Peccatum in materno utero con
stitutae : quod & idem illico confirmavit ex verbis illis Geneleos 8. ai. quae se legebat , quouiam figmentu
Magn. rabbi. . toni. a. in dist. de pece. origin. p. q. . Ergo ne ignoratio hate , vel error in peccatum originis toti universiai Iudaicae Sy. nagogae adscribendus Profecto idem Rariolare. propendere videtur , adieritque limpliciter Ser ous in prae. lectionibus tona I. disp. 3. praelect. I. p. m.
298. ubi ait sese belli in indieere pro sancto dogmate Hebraeis, quippe qui nihiI pro eo
ex antiquo Foedere, emus unius fustragio niaruntvr , extundi posse sibi pusunt. Et vero rem aliter se habere , haud Ines feaeiter cuiquam probari videatur . Primum enim Authoros aliqui anti-Judaici, qui hujusce gentis anti-dogmata e documentis ejusdem excerpta literis commendarunt , coli
futaruntque, ubi de sancto dogmate dii Ieru nr,
praetelisum errorem Iudaicum omnino reticent . e. c. celebratissimus ille Catalanus Rarmundus Martintus in pugione fidei par. 3. dist. a. c. 6. & γ. ibique cjus illustrator Ius danista in observationibus , quae capita illa exeipiunt; tum Galatin. de Arcan. l. 6. c. s. N 6., quae , ut plura alia , ex laudatis Maristinii capitibus mutuatus cst 3 Putili. denique Beroertis in Cabbatismo judaleo. christiano deis
Feruntur itidem ex Hebraeἰs IterpretI-bus, qui textus aliquos Saeri Codicis exponunt de peccaro originis, e. c. Author libri Neve Dialis , David Elmehist , doctores alii Rabbini ap. cit. Bartoloce. pag. 52. sqq. tum R. Moy h haddarichan , R. 5alomah , K. Samuel, cum plerisque aliis ap. citi. Martin. Galatin. Volsinium e quin immo iidem ipsi
Iaudatos Hebracos, aliosque propemod in innumeros in scenam producunt, ceu aper. re interpretantes gravitatem , pravitatemquem eordis hominis malum a pueritio s
ATIO. peeeati or in is sub varia nomInum intelIL gentia ; quod videlicet adpellitant figmentum
malum, concupiscentiam , plasna, sermentum , fomitum pravum , malum quoslibet etiam sanctissimos pervadens; quibus tamen, me judice , potius e Scti pcceati originis ex ponere forsan intenderunt Iudaei, quam idem peccatum ab Adamo propagatum . Conser iii hanc rem Hebraeorum cisata ap. laudatos
Intu per in Talinuri saepe adseritur diser.
tis verbis peccatum originis ; sic enim e. c. in tract. Sanhedrin , cap. I t. liaec habenturis quum peccatum sit privatio gratiae , p is steri A lami nascentes privati gratia , pec-
,, catores etiam nascuntur ,, quibus adcinit
R. Men.lehem Rastanatensis , lect. Pereschis ex Mid raseli Tecillim , inqniens,, quo die creatus,, est Adam .... quando ille peccavit , to- , , tus mundus peccavit, cujus peccatum nos,, portamus & patimur. Tum in eodem Talmude tract. Beraeos.
hoe est de benedictionibus, cap. I. sic scribi is tur is finis hominis est ad mortem et causa , , quoque est , quia peccavit species huma- ,, na , id eli natura ex qua quitque constat . ,, sive peccatum Adami de Evae is Heine ad Genes 3. ao. ubi dicitur Adamus statim post
peccatum uxorem nuncupasse Evam , quia ipsa fuit mater omnis viventis, hoc nomen o ipsamque nominis rationem ita exponunt Inisterpretet Hebraei in lib. Deror haminor , sect.
Bereschit is quia ipsa fuit caussa , cur posteris, cum peccato eonciperentur ,, Lege cit.
Volsinium in observat. ad laud. cap. 6. Martinii , p. m. Αγιο jam vero quis cordatissitne non colliis ligat, saltem Talnaudistas Hebraeos , suo Tali audi religionisi me juxta ac tenacissilie addictos , in eaudem ivisse sententiam