장음표시 사용
361쪽
343 PARS II. TRACT II. LIB. IV
eandem epistolam, hom. 24. in epist. ad Ephesios , ho m. ad Neophy
VII. S. Ambrosias negavit aperte peceati traducem in comment. iaepist. ad Romanos ad cap. 5. ra. inquiens super σο tu quo omues peccat -ν ut is est & alia mors, quae secunda dicitur in gehenna , quam nonis peceato Adae patimur , sed ejus occasione propriis peccatis adquir; - ,, tur, a qua boni immunes sunt, tantum quod in inferno erant, sedis superiori, quasi in libera , qui ad coelos adscendere non poterant; ,, sententia enim tenebatur data in Adam, quod chirographum in de
is cretis morte Christi deletum est . LVIII. 23
adnot. 236. eaque deinde exeripsit Beliarm. de amisi. grat. c. s. n. 8. sqq. Et vcro S. Doctorem adlatis ex eodem varIis restimoniis pro Dogmate peceati orIrinalis iidem Scriptores strenue ibidem in verum sensum interpretantur a purganc re. vindieant post Audusinum.
Hic autem re lib. I. prioris commen- rarii contra Iulianum cap. C. n. an l. si aes rursum I. I. operis impers contra eundem Iulianum cap. s 2. col. 896. in tona. Io. edit.
Naurinae, postquam multos ex Oriente de Occidente pro traduce peceati laudavit lya. tres , iis denique adjunxit Chrysostomum , citato cjus textu ex ho m. de Lazaro resuscitato , ac in sensum Catholicum luculenter exposito textu alio , quem Iulianus obje
Ecquis autem tantis UIndicibus & patro. nis pro Viro alias de fide sanctorum mogmatum benemerentissimo facillime non ad 'tileverit λ Los ubi citantur conside . Nec in hanc rem praetereundus Biassuetius in de- sensione Traditionis & SS. Patrum lib. s. Cap. I. sqq. usque ad I 4. nec item cit. De Ru- μέ c. as. n. a. nec denique L eqvien. iii l. a.
TI Aee est in Ambrosium Medio-
lanensem Antistitem crimina tio MieMeias Seroeti Anab aptistae in locis
ςQmmunibus ap. laud. Sixt. Senens l. 6. adnot. 38. quo nempe illum in patrocinium erro. ris suae sectae vel invitum pertraheret Porro Dinosi Servili commentarium cla
ATI O. Joan. Damascent e. 3o. nota postrema . Quid vero , reponis , ubi videmuς,. Heterodoxos, aut dubiae religionis viros ii pro Dogmate , illuc vero contra Dogma verba facere , illico contra ipsos desinimus , pugnantia loqui, simpliciter adversari Dominati , Errones elle, quin dignemur nita eos benigna interpretatione donare I quum veru adparet Chrysostomus, aut si initis alter Ecclesiae Doctor , pugnantia pariter disserens in speciem , scilicet pro Dogmate & contra Dogma , nobis erro non est , immo potius pia ubi opus est interpretatione donatus, inis dubius Dogmatis adsertor pronuntiatur λCeterum ratio discriminis in promtu est. Quippe ex laudabili quadam praeseri4ptione nobis indubium est , egregios illoc viros, sidet Doetinata, quae ex vetustissima universae Eeeleilae traditione certo constanta tenuisse: quo circa ubi lapsi videntur, si alias Dogma docuerint, seu de lapsii ad evidea.
tiam urgeri nequeant , aequum est, ac ra. tio exposcit , ut eorum orationem insanuin, sensum , ac Dogmati contonum deducamus Contra vero concludendum in seripta homi.
nusia alterius geueris ae sublestae fides qui non videat tATIO. reperio apud Atἶanasium in hist. SocinIanis.
mi ad par. 2. cap. 3. p. 22 s. sqq. ubi catalogum Servetanorum seriptoria in contexuit , audapud alium ex Haereleologis, qui de Servet facti a Sc dictis sermonem iustituunt . Apud
unum ivit. Alenrn b. ad sec. xv I. cap. 2. art. II. V. I. video nonniinquam notatos libros 4.
Serveli de regeneratioue , seu de baptismo a
362쪽
VIII. Neodoreuus Cyrensis Episto pus nonnulla incusatur disseruisso adversiis propagationem peccati Adamici in posteros : e. c. in exposi.tione Psalmi L. p. q. q) adfirmare Videtur Peceatum Adae non pervasisse poste nos nisi ratione occasionis & exempli , ita ut nihil aliud fuerit peccatum Adae in nos transfusum , quam incitatio quaedam ad Peccandum , quae nos veluti per certos gradus ad Peccandum indueit. Idem aperte videtur intendere in expositione Epistolae ad Roman. cap. s.
ubi tanquam in sede propria intrudisse credi
potest suum in traducem peccati errorem , Ambrosiano testimonio suffultum . Et vero ut ut sit de ejusmodi opere ,
elusque Authore , fidem duee Bessirmino
mox laudato l. 4. c. 9. n. r. adhibeo Six. Senensi, alias veraci de satis adcurato : ac evestigio palam facio portentosam hallue ina. tionein , ne fraudem dixerim Servet auan . Principio enim petperam et actatus ille Mediolanetis, Ambrosio adseribitur. Id quod fugit quidem Senensem , non vero Bellaemiis num. Plane illum ab vetustis iude temporibus pro vero Ambrosiano agnoverunt, citaruntque cum laude plurimi r ut puta tuo Carnotens Petrus Lombardus, Raban. Mari rus, Hinc marus Remens. Eeclesia Liigdu neniis, Concit. Aquilranense III. Amalarius, Haymo, Caelius Sedulius denique , qui in- Claruit a n. circ. 432. Qisin etiam apud editiones operum Anibrosii tanquant legitimum laetum , eundem pene hucusque legimus . Ceterum ex stilo , materia , ordine, adsertionibus , dogmatibus laudati commentarii, in suspieionem ipse primum voeatus, communi tandem Criticorum adsensu eerto supposititius cujuspiani Ambrosiastriς peran liqui , ac sorte Ambroso Syuchroni, laetus habitus est. Ita olim jure eensuerunt Erasmus , Mal- donatus, Turrianus, Bellarii inus, Posse vi nus; hodieque itidem censent quotquot Cri. tici audiunt , cum Caveo, Nat. Alexand. Dupinio, Maurinis Editoribus operum S. Ain brosi, quos lege sis in t. a. in adpendice , In admonitione in eadem spuria commentaria in xis r. epistolas Divi Paulli, quae proserunt p. 26. sqq. Deinde non nisi per insolent illimam audaciam , summumque nefas potuit servetus pro stio errore adferre Ambrosium i tum , qui toties peccati traducem una cum eluvest cris catholice adstruit ; illum inquam Ambrolium, cujus conspicua pro saucio dogmate testImonia non se inel eum laude Ingem ἱ-
navit Augus inus , agens contra Iulianum Eclanenteni cum priori in opere I. I. c. s. i. 1 o. , tum in altero , quod dicunt opus impersedium , l. r. c. Sa.
Illum denique Ambrosium , quem idem Serveti proavus Rularius Haeretiarches in al. 3. pro libero arbitrio hocce elogio dignatus est, teste Acimo. de grata Christi contea Pelag. de Caelest. cap. 3. n. 47. tu ζ. I edir.
,, Beatus Ambrosius Episcopus inquieis ille in cujus praecipue libris Romanais elucet fides, qui scriptorum inter Latinoxis flos quidam speciosus unituit , cujus iidemri & purissimum in Scripturis sensum , ne,, inimicus quidem ausus est reprehendere. , , Et hune tamen Ambrosium in dogma quod saera Scriptura perspicue stabiliit, Erronem secerte ρPostremo quicumque ille fuerit objectἱ commentarii A lithor, & quidquid ipse in praefatis verbis intenderit quemadmodum satis apte in remim sensum exponuntur a citatis Senensi de Beliar: n. at ibidem tamen proxime se pro traduce peccati praelatus ille est. ri Manifestum liaque est in Adam omisis nes peccasse quasi in massa; ipsa enim pers, peccatum corruptus, quos genuit, omnes,, nati sunt sub peccato . Ex eo igitur cun- ,, cti peccatores , quia ex eo ipso sumusis omnes , hie enim beneficium Dei perdiis die, dum praevarieavit , indignus ficausis edere de arbore vitae , ut moreretur . Quid ergo subsequentia fastose protulit Ser.. vetus, haec vero tacuit λ Haec hominis fraus de hallucinatio , prudenti cuiquam minime serenda . Addenda iis , quae verus S. Aminbrosius in confirmationem sacri dogmatis vere , diserteque conscripsit ita l. de poenit. c. 3. n. 3. & l. a. de fide resurrecti l. a. n. 6. ita altera demum Apolog. Davidis c. I 1 . II.
363쪽
3D PARS II. TRACT. H. LIB. III.
p. ia. r Tum in Epito me divin. decretor. cap. LI. docuit, inui. tos fuisse viros lanctos , qui in lege naturae ab initio conditae viventes, Adae peccato non fuerunt obnoxii fateri demum videtur in dia. Iogo 3. qui Ini pa tibilis inscribitur ι mortem non nisi ex peccatis aestione commissis , aut ex natura Adami facta mortali per Peccatum, prodiisse , nec rosteros esse illius noxae participes. IX. Arvobitis vulgo itinior, qui Secuto v. inclaruit, in expositio. ne Pialmoruin ad Ps L. tib negasse videatur cuiquam Adamici
Peccati traducem in haec verba ,, Non enim dixit, cum iniquitatibus, M aur cum Pez caris concepit me mater; dicendo enim matrem in suisis iniqui alibus eum concepisse, & in peccatis seculi peperisse signavit, is quia omne peccatum corde concipitur & ore consummatur. Hic au- ,, tem qui naicitur sententiam Adae habet, Peccatum Vero su una non
r Ad p. 4r . . in l. 3. Oper. so Pag. Iaa. In t. q. ejus oper. lG Pag. a Zo. iub sin. in t. q. Oper. ADNOTATIO, ' T Ndicatas Theodoreti positiones be-1 nignis adjectis interpretationibus
C. 4. De Rubcis c. 26. Et ipli quidem sibi rem
conscere gratulantur. Eoo tamen iis Doctorum commenta tionibus adjiciendos duxero textus alios a
quibus idem Autlior peccati traducem disertisimo sernione cuiquam adserere videa tur. Videlicet haec scripsit in cit. epito me div. decr. p. 28 . R. H divina autem mise- ,, ricordia , quum omnes homines ellent iub, , maledicto , & peecati laqueis essent ir- ,, retiti , per unius justitiam dedit omnibus,, salu: em . ,sTum paucis interiectis , , quando unus,, peccavit, omnes condemnati sunt; nune, , autem quum omnes peccaverint , omni .
bus volentibus salus proposita est per s- έα Pag. ni. 6s. edit. Basileens Isaa. ADNOTATIONES. I. v Nde hἴc Author excusari polis poni posse non dubitarunt laudati Senen
1 videtur, quod per . . se pec- l. 6. adnot. 237. λαν m. cap. 9. n. P. O. o, catum Litim non habet ,. subintelligat Ai ex. Sec. v. diit. 2I. p. 297. suum , hoc est personale ipsius , qui nasci- Et vero quum ex alus capitibuν in eo. eur, poccatum . Que ui in modum eum ex- dem Psaliuorum columei uario videatur Ar-1 . novius M dem . Rursus ibIdem, , salvamur , non lege, ., sed misericordia laei sali item adipiscen- ,, te s. Lex enim justitiae omnes ad suppli- ,, cluna ducebat , Omnus enim peccatores,, constri uti uimus. , Inli per in cit. dial. 3. cadem p. 132. disserens de poena mortis, quam Adae poosti ri ob ejus noxam incuri erant , se dialo. ico ritu prolequitur is Oethodoxus. A pec- , cato igitnr oppugnabatur hominum natu- ,, ra . Hoc enim in iervitutem redigens obia sequentes, di ad vessini uni patrem ad duo ,, eebat , & acerbissimae proli trant mitte.
Sub iis itaque positionibuς nitida elu.eet Theodoreti si se de laticio Dormate, ex canone nuper tradito pag. 348. Adnot. quidquid fortasse alias minus caute perscri- plerit, quemadmodum di laudat. Posuet. mPrito sulpicatur .
364쪽
X. Pseudo Jbstinui in quae itionibus E rei ponsionibus ad Orthod, xos haec decernit xu is atque illud ex Job. aq. s. a quis enim mundas
nobius Pelagianis favere , erit fortasse quihoe loci pariter si picetus , ut ei idem adstipuletur, neg re in eo qui nascitur , pec. catum Iumn , hoe est Ad mi, leu ab Ada mo pro rectu iu dc pro p Eatum . Quod vero Pelagi mi erroris tali rine alias adspersi sint ejus commentarii , ι laudobleure liquet. Namque in Psalm s. . p. i 2I. ad si mrat . quod in arbitrio sit hominis, ut credat prius, ut dum crediderit , erat iam conte quatur . Ι l 'lalmum deinde vi. P i 42. fert , probari non poste , quod Deus per
electionem personae unum velit, alium re incutet .
Tum in Psalmum Io 3. p. I s 3. apertaeneoat ceu hau elicum, Deum alios praede sinasse ad benedictione in , alios ad maledictionem . Praeterea in Plal. t 2 o. p. lτ8. rur. sum docet , salutem a nostris vitibus dependere. Idem denique, ut plura id genusinissa faciam , disputat in D lalmum i 2 . . p. i82. 1irgo ne saltem in dubium revocari polsit , an verbis recitatis intenderit Arnobius Pelastiano doqmati suffragari λNisi sorte dixeris, eo ς errores decursu temporis e Pelagian' quopiam calamo in commentarios irrepsille . Quae tamen excusatio , n: ca quidem opinione , liaud raro
sallit. lΙ. Quod huius Arnobii personam, patrἰamque spect it, inter Eruditos cle iis omisnino non convenlt . Jure creditur advcrius Erasmum & Laurerit. de la tuearro in editio. ne eorundem commentariorum non ello Ar-nci hium illum L ctantii Magistrum , es scri .ptorem septem librorum contra gentes, ted alium integro sere seculo iuuiorem , cujus sui ipta sortasse tanquam apocripsit decrut suci de libris apocrypnis Geuitius Papa in Romana synodo centorio uigmate confixit. Cujas vero fuerit , diligentius disputatur . Gallis , cum tirino vi sui plena. adlsellarm. in Arnobio juniore , & Nit. Aleae. ad Sec. v. c. 4. acl. 25. isti e Gallus est , ad se ut lente caveo ubi de Arnobio juniore , in hist. liter. quoniam , inquiunt , commerita. rioc suos super Psalmos dedicavit Laurentis& Rtirico hibdopi, , ixti habemus lieic p l. , ae de de sine hausitatione conj:ctant, illum se In responsi ne ad quaest. lxxxvi Il. congregat. S. Mauri a I a Laurentium esse Leont Ium Arelate usum Episcopum , Rusticum vero Narbonensem , qui
Quo tamen isti jure pro Laurentio sub-IlItuant Leontiun , non adsequor . At ne v ro , permissa etiam hac fraude , leti cras latii advertentia , Hispinus vir , Brittannus , Aser , aut alterius gentis . illis i p lcopis literarum commereio familiaris, non prate rat quam optime secundum naturam retumi, fi, amicitiae, vel urbanitatis gratia commentarius iii scribere , quorum nempe hor tatu illos exaraverat tVerum csto , Gentilibus sui; opus in ser; plerit Arnobius . At enim in Africanai cel clia plures reperio sub Seculum V. coisru idem nominum Episeopos. Exempli gratia interfuerunt Concilio Carthag inensi contra Pelagianos an. 4i C. Rustici duo ; Concilio Carthag. vi i. an. 4isi Laurentius Ico litantis , provinciae Mauritaniae Caesareensis legatus a Conventui Carthaginensi an. 48 . Eitieus ripas ensis e provincia Numidiae, de Rusteus Percitanus e provincia Uyzaceisna. Eos excepimus e colluctione Harduiniana ad eos annos. Potuit ergo Arnobius Aser ex proba. biliore cooiectura laudatis A. icanis Laurenis tib N κ uisio sua aetate flore utibus comini Dentalios nuncupare.
Haud itaque immerito , saltem ex hoe capite , Arnobium hunc adpellarimi Asium 7.an. Donesus citati operis , ab Erasmo pruditi & emendati, E 1itor an. 1522. α Ixt. Scu. l. a. p. 32 s. in Arnobio . Quod si Gallus cum Oudino in supplem. ad bibliotii. Bellarmini in Arnobio janiore, insi'at , velitque h. pii eo aut Montiueti pro Lauren is, etiam Leontios si buit Asriea sub Seculum v. e. e. tu Conv. Carthag an. 8 . Leontium Bure ensem e provineta Numidiae , ac Lontium Decorianense in e By
Porro citatus proximo Secens ut osten. dat Arnobium mille Augustino Synclaramma, advocat Concilium Cartilaginei ic , cui una cum Avetustino intersiisse ait κιι ficum quem iadam & Laurentium ico sititium . ligo vero
solum lego i apud Harduin .ὶ in C. Carth.
p. m. 47S. ex editiuue Benedicti ut sodalis e
365쪽
is erit a sorde γ Nemo certe , etiamsi veI uva dies sit vita illitu super ter.
ram , nullo modo convenit infanti: vita epim Pro vitae instituto po. ,, sita eli , infans autem ut vitae instituto caret, ita & vita. XI. Rau. Erigena & Sestus dictus, gento Britannus, de quo varia varii 3b vehementer erroris incusatur quod adieruerit, in Adamo non Peccasse naturae generalitatem, sed uniuscujusque individuam volunta.
tem. En tibi Authoris verba et . A Non igitur in illo Adamo b peceavit, quod in illo Deus crea.
vii , in quo tamen omites peccaveravi Rom. 5. II. ac per hoc in is ipso omnes moriuntur 3c consequenter omnes Puniuntur . Proinde se rectissime creditur, quemadmodum in illo Deus genoralem humaniis generis creare voluit substantiam , ita & omnium hominum pro. priam substituit Voluntatem. Si enim in uno eommunis omnium &ri corporalis 3c spiritualis naturae humanae plenitudo sit constituta,ri necessario ei inerat singulorum voluntas propria: non iraque in eo M Peecavit naturae generalitas , sed unius cujusque individua volum M tas, Haec ille . At I. R
,n. 4IG. Rusticum, non autem Augustinum, dic in C. vr i. Carth. an. 4is. Augustinuitio Laurentium, non vero Rusticum, Scito demum, hunc Arnobium in m. positione Psalmi ros. p. m. 145. sese inter Pr teros collocare . A D N o
C Cio equidem, textum hunc possuo utcumque interpretari cum Ber ero mox cit. aliisque , aci mentcm Autho. ris , de peccato personali actione conrinisso ;tum pro s ancto dogmate adduci quadantenus posse cum eodem Fert ac De Rubris cap. 24. i. g. responsum ad quaestionem cra. Ecquid autem vindicemus, ceu dogmati haud nocentem, seu potius faventem huius authoinritatem Scriptoris , quem medullitus Pela. gianum suus id ita demonstrat commentarius 8 Et nemo unus quidem , reor , id no stum pronuntiatu dixerit temere estusum , qui singulas eas quaestiones una cum responsionibus serio expendat, & cum dogmatis, sensi 'ite Pelagianae factionis coiiserat . Porro si audias laudatum proxime Saa. Mauraeum Editorem in admonitione tracta- γὶ Ap. & cum Oudin. in e mmentis
de Seriptoribus ad Secul. I x. S in supple. ment. in Joan. Scolo, Ant. Arnoldo de perinpetuitate fidei realitatis corporis di sano ui
tui piae fixa, scriptor hie ex illo Syrorum
numero fuit, quos Mar. Mercator in comis monitorio testatuμ sentetula conjunictos fuisse
eum Theodoro Mopsiaesteno , Pelagiani rumprotoparente ; eiusque actas collocari potest in Secuto v. intra illud tempus , quod ab ejectis Pelagianis Episcopis ex tuis hcelesiis.
ad turbas Nestorianae haereseos ei fluxit. Nestorius vero au. 428. suae tragacdiae iniistium iacit.
Ita doctissimus sanni auraeus disserit. nee spernendis quidem conjecturis ductus. Fum consulere ne pigeat . Ut ut vero sit dehiseti gestis historicis, alias sane perobseu tis, nobis semeiae Pelagianismum in paginis commentarii disseminatum perscnsiile , ut ejus subinde architecti auctoritate ita juie minimi curemus
eap. 3. Nati Alex. ad Sec. I x. diff. I . Caves hist. lita ad an. .s8. In lib. de diu. praedest. Cap. I p. n. aquem recitat Mavduin. in suis si agmentis depraedest. t. I. p. IIa ATIO
catholica desciscentem , quasi nempe nega. ret peccati traducem , s. nuantius , Trecensis Episcopus, perstrinxit io correctione
366쪽
XII. Reir s abaetardus in sacrum de peccato originis dogma peccasse videtur. Quippe in libro Scito te it vi cap. I . haec scripsit ,, sed is quum Parvulos originale peccatum die inviis habere, vel nos omnesis secundum Apostolum in Adam peccasse, tale eit ac si diceretur, aD Peeeato illius or ginem nostrae poenae vel damnationis sententiam is incurrisse . is ca) Et haec quidem innuisse videtur in Epistoli CLxxxviii. G D ad Episcopos 3c Cardinales Curiae Romanae Clarae, Tom. III. Y v val-
libri Ioan . Seoti de Praedest In. t. cap. IS. P. 4ς 2. a P. cit. Mavguin. , tum Hortis Eccle. siae Liigdunentis nomine inter erroneas disinitiones reposuit, acerbeque oppugnavit in lib. adversus erroneas di finitiones Ioan. Scoti Erigenae, cap. I s. ap. laud. Matieuin. p.693. NM. Alex. proxime cit. dis s. I . h. 4. eam numero vigesiniam primana producis in catalogo propositionum , quas in Joanne Prudentius & Floruς reprelienderunt. Nullam ex ipsis propositionibus quas enumerat 36. aperta inurit censura e verum ex titulo paragra plii Sc ex animo Natalis adversus doctrinam Erigenae ceti omnino heteroclitam & falsam, eas omnes, arbitror, dicere voluit erroneas .
Ergone i mistis ad loca opportuniora lubricis lii aestionibus, persisnatu & doctri
nam aliam Erigenae concernent hiis 3 nobis haec sua thesis ceu erronea re pus arida , quam obrem inter Errones cubare sutis Author
cogendus' At minime gentium 3 quippe medullitus probabilem , immo saniorem Theologiam continet. Quid autem san iis, certiusque , quam quod non nisi cuiusque indiuidua voluntas peccare possit aut peccato originis , aut personali quidquid vero nomine natura veniat , si ab eo voluntatem exceperis, peceat minime.
Profecto ex adsert7s in Tract. I. Lib III.
Cap. I. n. 31 s. p. Is p. suit Adani constitutus caput quoad animos viventium hominum , quatenus ejus voluntati illioavit Deus posterorum omnium voluntates , non vero
l um ex postmodum adserendis in hocce Lib lII. nulla alia est caulla ni oraliter esse iens peccati originis, ac voluntas Adae N posterorum prout contenta In Adae voluntate . Nec deinccps aliud est penes posteros , quam transgresso divini praecepti a Librum sub hoc t Itulo, erutum a Benec soneto O. R ex Codice Ms. Monaste rit S. Emmerammi Ratisbonens ejusdem Ordinis, edidit Bernard. Pelius in thesauro no. Adamo iniuit icti , aequi pollenter aut interis prelative profecta ab voluntatibus eorundem, voluntati Adami moraliter subclusis. Haec qui teneas , catholice lentis, &ne latum quidem unguem a regula fidei ab. Dedis . Quid ergo erravit Erigena , ubi haec
Quod si Canonem in Tom. I p. 3s3.
super propolitione theologice erronea no neglexeris, haec illa propositio est , quae advertuur doctrinae apud omnes Catholicos communi l ensu indubitata ter receptae . Ecquis autem Catholicus Doctor non teneat indubitanter , voluntates individuas homi ntim , non veto quidpiam aliud , in Ada. Do peccasse ρ Contra igitur cironee cogitant quicumque hac in re iecus ac Erigena cen
At in eo , inquis, erravit Scotus , quod praemisit , nou itaque tu Adamo peccavit na rurae generalitas . Neque vero id ipsum ia-teor; quo iam sub iis vocibus ad oti tu iple comprehendit quidquid sub nomine natura esse in homine intelligitur, videlicet & animam & corpus ; hoc autem nullatenus pec cante , restat ut non puccarit naturae geneis ralitas, scd specialitas , nempe anima, seu
si demum in hae quaestione sucus fir
gena , vocibusque ad sauiorem hunc lenia in minus adcommodis mentem suam explicue. riet, ut summum erit de voce quavitio, ipseque probabitur ello errasse pluilosophice
quoad modum loquendi ; nequaquam vero theologico adversus Dogma se traduce peccati . Iure iracue ab albo Erminum uoltrorum expungendus , quidquid incassum reclament Prudentitis , Hortis, Nat. Adexau der ; nimio sortasse disputationis aettu abrepti in hominem , quem cetera curi haereticum , ac non nisi haereses procudentum audiebant. visi. a necdor. tona. 3. par. a. p. 627. sqq.
367쪽
3s PARS II. TRACT. II. LIB. III
valIensis Abbas S. Beruardus , inquiens is Legite 5 Abae lardi librum
qui inscribitur Scito te ipsam, & animadvertite, quanta 8c ipsi si I- is vescant segete sacrilegior uin atque errorum: quid sentiat. . . de ori. ginali peccato . ,, Haec rursum Abae lardus adseruisse fertur is sciendum est , quod ri quum dicitur originale peccatum est in parvis, hoc dicitur pro poe- na temporali & aeterna , quae debetur eis ex culpa primi parentis ...., Similiter dicitur, in quo omnes peccaverunt: ideo scilicet quia lentio,, narium omnium erat in illo, qui peccavit. Non tamen inde proveri nit , quod omnes peccassent qui non erant ; & qui non est , nota es peceat. ,, c Et vero Abae lardus ubi feliciter resipuit, errorem in haec verba
revocavit: Ex Adam , in quo omnes peccavimus , tam culpam, stiam poenam nos eo atravisse adfero 3 quis tuitis peccatum nostrorum quoque peccatorum omnium origo exnitit atque caussis d' XIII. Avo omi sub Seculum xl l . statuerunt , peccatum Originis non modo secundum carnem traduci , sed etiam secundum animam putantes utique , non carnem duntaxat , sed & animam ex traduce esse; atque adeo ex anima Peccatrice infecta corruptione originali peccatricem animam trahi . Hoc autem fides catholica respuit apud Magi-Πrtim sentent. qui errorem refert & confutar. e
XIV. Auo,omi de Seboia Doctores sub idem seculum arbitrati sunt , peccatum originis nihil aliud esse , quam poenae reatum pro delicto Adami , hoe est debitum aut obnoxietatem, qua addicti sumus Sc obnoxii temporaneo atque sem Pirerno supplicio pro personali Adae peccato . Et in hac quidem sententia Peccatum originis nec culpa , nec poena est , sed reatus duntaxat, Vel obnoxietas ; atque ea ratione Peccatum illud dicitur esse in parvulis, quoniam ii pro primo Adae peccato rei sunt poenae, quemadmodum Pro Peccato iniqui Parentis secun
dum justitiam. fori extulant quandoque silii.
o Haee habemus in cap. 8. inte eapstula haeresum Petri Abae lardi , quae Joan. Durandus Roma in Isit ex mendoso Codice Vatieano ad Mabillonium , qui ea prae-ni: sit laudatae epistolae Iso. S. Bernardi . io In Apologia , seu conseisione fidei Abae lardiana , tom. i. ejiadem Operum edit. I 6I6. post pracsata Apolo det. O Lib. a. dili. 3I. lit. A. & Bia ADNOTATIONESω D I. Platonem istam retulit, ac L I ut salsam pluribus consulavit idem Magiuer sentent. a. dist. 3Ο. Ipsa in
in comment. m eandem dist. eι roneum dixit, ac reprobavit S. . Duriandus vero nunquam non acutissi-
nriis juxta ae audacissimus , in simili com-n ei tar: qu cst. s. sententiam iptam iis depingit coloribus, iisque interpretamentis e ponit, ut eandem re iaciat, etsi nominatione divertam. cum illa, quam idem Durandus i . amplectitur ἐ quae videlicet
peccati originis notionem sistit in absentia justitiae originalis cum debito habendi ea iaci d gnitate carendi eadem . Et mox subjungit is quod dHimatem ,, alii quos nempe exagitarunt Magiaer ast,, S. Thom.rr nomiuaut reatum , concor is dantec
368쪽
XV. Ambrosius Politus citharistis , Episcopus Minoriensis , & ALbertus Pu sitis Campen sis , duo clarissima orthodoxae doctrinae lumina, Pessime audiunt apud plerosque omnes Doctores catholicos, ceu indu bii Errones, nee obscure Tridentinae Synodo fb injurii; quod nem.
Pe , quasi eorum, quos proximo Articulo memoravimus, silicitato er TOre, docuerint , peccatum originis re ipsa in Adamo peccatum fui sise , in ceteris vero per imputationem et Ium nihil esse in parvulis, quod veram habeat rationem peccati , sed duntaxat reatus vel obno
dantes in re signifieata . sed disserentes Ina, nominatione e teneamus ergo rem quae M ab omnibus tenetur communiter , re ver-
,, bosi , sententiosi, calumniosi & malitio- ,, si homines disputent cle nominibus . ,sQuibus plane , ut nemo non videt, proapudio te nimis carpit Meldentis Episcopus Magistrum de S. Thomam , quod eam pur- strinxerint Anonymorum opinionem, re ipsa, prout ab illis proposita , & a binis prim tibus se holae luminibus intellecta est , aper te falsam S erroneam , quasi & modus ipsae loquendi in gravioribus di saeptationibus Theologo minime curaudus sit . Sed hane tamen insolentiam Durandi nec serre, nec silentio praetermittere licuit Ainbrosis Curharino 3 hic enim in commen. tario de peccato originali diso. 4. & s. in eam 23nquam nimis injuriam Angeli eo Doctori , quem unice impetitum putat, aut meminit, acerrime , ac jure quidem optimo invehi
II. Huius erroneae opinionis , ut sibilia seliolasti eos insectetur, meminit D. Frave. Luddeus in instit. dogm. l. 3. c. Z- . t q. p. m. ST . nec non alias nostrarum adsimiles innuit , quas jactat suos depulisse majores in Consessione Aligustana, ubi adcuratam pec .cati originis definitionem , ex Augustino &.Anselnio colluciam tradidere. Eccur autem sodes non meministi, Bud de , errorum etiam atque haeresum , quasoluit e tuo grege sodales effutierant , e. c. ..eobus Faber Stapulensis, Bv reus, & alii quos nuper indicavimus ' Cur prope innumeros hominum ex aliis sectis, tuae agnas Ad sess. s. ubi de peccato originali. ρὶ Ita quidem Catharin. in opus c. delapsu hominis di pecc. originali cap. o. nec- Λ D N O ') o Rae e eteris Bellarminus de amis Lgras. l. s. c. 16. Catharinum M
tis, errores eiusdem generis tacuisti e Cue systemata satis heteroclita eui Lutheri , tul eii , tui Rem nitri non memor isti λQuod si Majores tui Consessioni stae ab irae doctrina de peccato originis Scholasticorum eorruptelas , ut ais , Aepulerunt, de tuorum p riter constatrum corruptelas alias
lovge insigniores depulisse & castigalia nostros
poteras indicare. Deinde qui in laudato Magistro eum Seholasticorum errorem perlegisti , poteras haec primum ejus verba serio animadvert re et , , de hoc enim , inquit, nempe de diis finitione peccati ori inis Sancti Docto. ,, res sub obscuritate loquuti sunt, atque is Seholastici lectores varia senserunt. H quo plane innuere voluit s pientissimus Magisteti in tanta obscuritate summe difficulter tum temporis efferri potitillic adcuratam de traduisce peccati descriptionem . Praeterea quum tradis pauciorum Sebois Iasticorum errorem , cur praeteris aliorum e Sehola Doctorum , ac prae primis Alagi. stri ae Thoinae consutationem erroris, p. sisque receptam & illustratam , quae tibi pla. euit, Augustinianam definitionem ρ Sed tuae tamen caritati non Seholam vindicare , sed exsibilare si iecurrit. Nec ea demum Augustanae Consessio. nis , quam nimis fastose jactas , definitio peceati traducem constituens in concit piscentia Ec justitiae Originalis absentia, tanti habita est a sapientibus , ut omnium calculos sibi adlei υ erit : quin imino illam pleraeque Seholae ceu illegitimam abnuunt, validisque argumentis convellunt. non PDhius in suis conrroversiis tractatis incomitiis Ratisponensibus , controv. I. de pecco originis . TATIO. Pighium insectatus est tanquam errones , &cuvi Tridentina Synodo haud obscure pu
369쪽
s 36 PARS II. NA . II. LIB. III.
XVI. Misbael Bajas hae e adseruit comparate ad dogma de pec
cato originis. I.' is rid rationem & definitionem peccati non perti- ,, net Voluntarium, nec definitionis quaestio est , sed cavlIae originis, ,, utrum omne pereatum debeat esse voluntarinna b ... a.' Undori Peccatum Originis vere habet rationem peccati sine ulla relationeis ac respectu ad voluntatem, a qua Originem habet cr) ... 3.' pee- , , catum originis est habituali parvuli voluntate voluntarium 8c ha- is bitualiter dominatur parvulo , eo quod non gerat contrarium V ,, luntatis arbitrium .,, Tum 4. dc ex habituali voluntate dominante sit ut parvulus,. decedens s ne regenerationis Sacrament O quando usum rationis ccn-M sequutus est, aetii aliter Deum odio habeat , Deum blasphemet &M legi Dei repugnet l . . . s.' omne scelus ejus eii conditionis , ut ,, suum authorem & omnes posteros eo modo insicere pol Iit, quo iu- ,, fecit prima tr. ias gressio m ... 6.' quantum est ex vi trant gresso-
,, nis tantum meritorum malorum a generante contrahunt qui cum D miis
gnantes . Ceterum fortasse non Ita urgenta sellarminiana tela, ut nequeant pluribus solide retundi. Practerea , me judice, utriusque adcu- fati Scriptoris hac de re plane intricatissima commentarii S adsertiones benignius recipi pollent , aut exponi . Nec juvat quidem , nec vacat prolixiores huc ad texere vindietas. Perlegant adeurate , quaeso utriusque commentarii doctrinam , positiones, argumenta
perdocti quiuite & critici Theologi , eaque
sint ut cum aliis hae de re opinionibus i i Schola sat frequentibus conserant ; di speraverim considenter , eos in meatu senten. tiam facile concellii ros .
Quid i quod Catharin iis , vita functus
an . IS Sq., norat Optime sensum decreti Tri.
dentini , quippe cujus prioribus sessionibus
saepitis cuili laude interfuit; quin tamen de sua sententia , primum edita suli an . Is a.di saepius recusa , a multis de adprime doctis ac bene Catholicis , ut idem testatur, mirifice adprob: ta , vel ne uno quidem api
Audi , precor , censuram perinsignis Theologi & Interpretis Sumeronis , qui etiam a ridentino intersuit, in cap. s. ep. ad Rotn.
δ) lst in nulla Plaua Propositio xlv l.
ferturque eruta ex lib. I aji de peccato originis cyp 7. quemadmodum re quae proxime iubi equitur .
t E' Prop. xlvi t. vel potitis pars at tera pro λoli io iis quadragesimae sextae . - Lil Prop. xlvm, eruta ex eodem disp. 46. sub sinem ,, nullus neque d ictius, ,, ncque solidius de hoc articulo impe deis peceato ori inis ditietuit , uiuo judicio ,
,, atque Ambiolius Catharin iis . ,, Pighius inli per , deitatus , si Possevino fides , aia. Is 6 a. , permodeste suam proferet ad sortionent, paratus eam primus at)j ccre quamprimum aliam quis tulerit probabiliorem , certioremque . Sic ipse in laudata conistrov. ρ e via tamen . sol. verio m. a T. editis Paris. ι 5 s. Pighiiun a certo errore vῖndicare videritur, Theologus quoque Tridentinus, Dominicus Sotvr in I. l. de nat. de grai . 9. ac praeis terea Va*q. in I. a. t. I. dii p. 2. cap. 2. Opianionem Pighii & Catharini inter minus proobabiles recensui , minime vero inter eir
Heic demum non agitur apud eos Authores de propagatione peccati in omnes Adami posteros, quam Catholice prostemur δsed de eadem propagatione , quatenus cia rius de expeditius in tanta sententiari ilia varietate dusistri queat. Satius itaque fuerit tantos Viros benigniore saltem inierpretati
ne donare. p. I. & ap. Ripald. in comment. coni. Ba jum & Bajan. disi'. a. cap. f., etiam Ex cap.
Io ejusdem libri. I) Esi tyrop. xlix. ex codem capires
370쪽
minoribus nascuntur vitiis , quam qui cum majoribus cir) ... γ', nemo praeter Christit in est sine peccato Originis i lieinc B. Virgo se mortua est propter peccatum ex Adam contractu ni, omnesque ejus is adfl ctiones in hac vita, sicut aliorum j astorum , fuerunt ultionesis Peccati actualis, Vel originalis . ,,
α δ pita , . iii in exorbites a sen
D catholi o iustinere postis , palicis ita didit Geuitas theologiae Lυνaniensis in breoi explieatione docti inae, quam pollulare visa est dam uatio articulorum Planae IIuliae , cap. 7. P. IT . sq. ap. B una , quae cum ceteris Bajiopusculis famigeratus ille Gabrita Ger ero. nius , ut suae Iausenianae cauisae suppetias ferret , edenda curavit Coloniae Agiippi- ae l696. , vel potius fictis Coloniensibit x typis tu Hollandia , ubi e Gallia profugusti apostata delitescebat, ut monet Ladoch. ad an . Is 6 T. p. 367. , adjectis p aisim notis&-aninia duellionibus e penu suo . Sed di ad lingulos quoque articulos sicut & ad ceteros in eodem diplomate proscriptos subjectis adnotationibus ordine re spondit Ba tis in apologii missa ad S. Pium V. sub an. is 6 9. 8. ian. & brevitis in Apologia altera conscripta ad Cardinat. Simo . ne tam a p. cit. Baiana a p 8 . di p. I si. sqq. Iam tibi rei pol det ad proposita capita P Pg. 1 os . ios io 3. eorum doctrinam tanquam a se intellectam in selisu eatholico exisponere adnititur, at graviter identidem conqueritur , ca ab adversariis , a quibus ad sui anxii in Pontificem perstrinςenda censit ris delata sunt , male collccta esse ex suo libro de peccato originis , linistreque adulterata .l t hoc quidem ut ut sit de doctrina , quam ibi expliuae Author , ne prolixiorem dister atio iem instituet e coeamur ultro fa
tendulii eli cuicumqtie perd ligenter evolventi cxpendensique citata Bajani libelli de peecato originis loca , e quibus cxccrpta vulgo seruntur haec capita , quae propreica non
Bajo , :ed alii , vel aliis auctioribus adpingi
Quod pertinet ad artῖculum 7. v loco posit tim , sate tur laudat Ripa A eum iu Lajinis libris desiderari , ac idem itajiis inaenue adsitiDat in respo isione ad p iai. in Baianis, se anteliac eam quacstioue in uua
T I o N ES. Alia: quidem hἰe Idem artieulus Intet alios xvii ipsi imputatus , hae sub finem adjecta deductione is unde Iob palliis est ecis omnes martyres propter sua peccata is a Facultate Theologie a Parisiensi a s. is 6O. RT. Iun. irae censura confixus est is haec Pro. o ,, sitio pro onambus luis partibus est hae is retica , di B. Mariae sauciisque omnibus D injuriosa is ap. Basana p. 6. dc 26 Dccensuris ejusmodi decreti plura inserius in Prolus. de grat. justificante Tom. U. Bajus tamen illico hanc inter alias centii ram ex eo etiam cap te confutavit ex Bajavis p 26. sqq. , quod propolitio adserens , B. Uirginem peccati originis labe conceptam elle, minime ceu haereti ea lit damnanda a . Ecquis autem propterea Bajuni jure carpserit
Porro ubi disputatur , an Ss. Dei paramaculam peccati Originis conti axerit, du plex adserri posset opinio e diametro ad ver
sa . Prima quidem iustinuit olim cum V in cevtis Bandelis , sententiam negantem esse impiam , blaspheniam , haereti eam . Altera vero contra docuit eum Ac demieis Parr en Abus aduersus Ioan . Maldonatu in , cui praeia verae Baius , adlirmantem sententiam elle haeret icam , utpote fidei orthodoxae pror
Uerum utraque plane fallit , quum in hanc controveisi ira nihil hucusque manifeste definier i E celesia ; esto nonnulli summi Hierarchae nandellianam opinionem vel aperte , vel virtute perstrinxeritu. Recole quae in hanc rem superius disseruinius in Tona. I. p. 24. sqq. II. Sane propositiones universae , quas primum proscripserat Diana Bulla , cui in iistium Ex omnibus , vul*o adscribiliatur Bajoramquam omnium authori , & nos quidem cum vulgo perfreqt iter loquuti sumus ubi de proscriptis ejusmodi articulis hucusque in eiderat seri 'O . Re ipla tamen ex mor indicatis i'ec omne.