장음표시 사용
371쪽
ss 3 PARS II. TRA . II. LIB. III.
XVII. Meardus Simonitis, natu Gallus, Oratorii Berullani alumis
nus, fato functus tria. II. April. septuagenario major , tanquam tu.
Omnes protulerat Bajus, nec omnes in Balo damnati sunt. id quod praeterea comprobant a pertis ine Bullae verba, quae in exordio se habent is ma2 no etenim moerore . , adiici inur , quod plerique spectatae alio. ,, quin probitatis di doctrinae in varias len- ,, tentias oste tisionis N periculi plenas tum M verbo, tum scriptis prorumpunt , dequeri eis etiam in scholis invicem controver- , , tantur, cujusmodi sunt sequentes is . . . .
Re dein siit, finem Bullae loquitur Pontifex, non de uno , sed de pluribus earum , quas
recitavit, illesium is adsertoribus . , , Ailde , quod permultae , praeter eas quas modo adtulimus , positiones in Bulla expressae nec quoad verbum . nec quoad se in sina exstent inter opuscula Baji , quem ad modum hie idem in citatis apolodiis ad Pium U. & ad Cardin. Simonetam saepitis adsex eranter , & naerito quidem , re potuit.
Quin & ipse Auclior in sua consessione , seu errorum revocatione sub au. Is 8o. a 4. Marr. ex Baianis p. IS 2. satetur, , plu- , , rimas is ex damnatis a Pio sententiis te-nii isse ae in lucem edidi Ile ; at omnes si tenuisset, vel edidisset , plane ,, Omnes,, dixit ter . Docemur praeterea ex Baianis p. Iε a. in Codiee M s. qui praeseret explicationem articulorum a Pici V. damnatorum a Mich.
Bajo I. ovanti in Seholis Theologorum facta sula an Is o. hae e pet scibi is ad talios ,, articulos se dicit . Mee sine dubio falsus, fiant se recte damnantur , sed non fiant mears, haec nunquam regitavi , nee in libris n. eis,, invenietix . ssEx iis vero minus caute Ripalda in cit.
comment. disp. I. leci. I l. n. C. p. 23. & La dcrch. ad an. Is 57. n. 24. p.-T. censuerunt Cum vulgo , eos omnes articulos , utpote 'rcpertos in cipusculis Baii, vel isto uim do. ctrinae adprἰme consentaneos, in Bajo con sigi r ut ut enim id suerit, praeadlata documenta judicio istorum Scriptorum apertissime refragantur . Del. tae quidem sunt cἰrea an . Is 6 . a
udo eo Tiletano collectae , opera cultisda in P. Codestidi I. eodii Minoritae , ad Sede in Apollolicarn , tanquam censura dignae pro 'poli Dones illae, dum servebant in Academia Lovanienti contentiones circa doctrinam Baji, inter liunc ejulque adlectas, di alios adversarios, ex Baianis p. 9S.; non autem ab unctexceptae B jo, verum etiam a Ioan . Hesse-lio, & a quibusda in regularibus Doctoribus. qui eas vel in libris editis, vel in codicibus in schola dictatis, vel voce tenus in publicis disputationibus effutierant, ut conjicere licet ex epist. Cardinalis Graii vellani ad Philip . t I. Hispan. Regem , quae exsat a p. mehesn in his l. Baj.anismi, in adpend. n. 3. p. o. qui di
nobile uni sentit in l. r. hist. p. 38. p. 87. Divei sis itaque aut lioribus iplae jure ad- pinetendae', quantumvis maximam parcem , ut reor , Bajuin spectent, seu doctrinam ab eo primitus evulgatam ; quidquid contra suadere connitatur cit inrberon. in Bajanis p. 22 q. sqq. lndeque putaverim factum esse , ut universae Bullae illeses I .ijo vulgo adjudicentur pro criptae 3 eo maxime quod ab eo duntaxat Romanus Ponti tex quaesierit ac obtinuerit proscriptarum thesiuin palino
Quod autem Bajus cum aliis novam L avanti doctrinam sparserit, atque orthodoxis dogmatis parum contonam , Hleoqile a pluribus doctoribus enixis viribus oppugnatam,
testniis nium faciunt Andreas fabritius Dueis Bavariae apud Sedem Apostolican orator, di Beuarminuι in quodam processu aut grais pho ap. Ladere1 ad an . is 67 p. 36 s. sqq. Audi Eubrisitim , juratum testem, , An-M no iss I. Michael Bajus, Theoloetiae Ma. gister, una cum Joan. Heileis, quo tem is pore praecipui Theologi Aeademiae Lo. vaniensis ad secundam Congregationem C. is Tridentini profecti erant , coeperunt in ,, vulgus spargere nova religionis dogmata, , di abstrulas quasdam opinio ues , quibus is Lutheranorum lecta plurimum adjuvari ,, videtur H Enarrat insuper aliquos Bajanae doctrinae uae vos a variis A cadem iis perstrictos N ab advertariis in publicis conceristationibus consucatos.
R deedit M.Lrmin. haec adtestans is An- , , te annos circ. 3 . coepit Lovanti nova
quaedam doctrina de eratia , justitie alio 4M ne , meritis operum , aliisque id genus,, argumentis . Author primus fuit Doctoris Michael Baji . qui etiam hodie superest . Is adjunxit sibi Io. a Lovanio , qui no ri vana illam doctrinam mirabiliter auxit . - Eos sequuti sunt Thomas Gozaeus, alii- ,, que nonnulli ex novis Magistris, ex qui
372쪽
temperantioris critices homo plerisque carpitur , quod p) orthodoxam Ecclesiae fidem de peccato originis Plurimum adtenuare , aut plane labefacti re videatur, Quippe traditionem interrumpit; Pa tribus errores dogmati Oppositos adtingit, puta Clem. Alexandrino, Chrysollonio, Theodoreto, aliis; argumenta, quibus Augustinus contra Pelagianos pugnabat pro dogmate ceu non concludentia parvi fain
s, bus unus .... Joan. Len saetis .... opposue-
runt se novis illis opinionibus D. Ruaris,, dus Tapper Decanus .... Judocus Tiletas, nus, Cunerus Petri .... Euttiychius Leo D dius Franciscanus & si qui sunt alii .... is Habes ergo , adcepta a Bajci origine , novitatem thesium a sancta Sede proscriptarum , quas propterea facile fieri potuit, ut, etiam nihil diserte adserente Bajo , ad eum ipsum omnes Sapientum exlistimatio , vel
Ex hisce praeterea gravissimis documentis , quae in Bajanis porro desiderantur , subinverti landitus videntur ea molimina vinis
diciarum , quibus Gerberonius ille in adversarios Baji , inimo in Apostolicam Sudem . ceterosque sui delicii censores ini pudentissiamus iuxta ac serocissimus, Bajum smioris
doctrinae magistrum , nullaque ferine erro. ris labe pollutum suo tamdiu proscripto com
mentario comition strate conatur . Qura vi
delicet deperditam caussam suam Iansentanam infirmiori hoc suffulciat patrocinio. Exploratum quippe est ex multis testibus , si fides Duehesnis l. q. 22. P. 3o I. νIansenium commentarios theologicos primum praenotasse Apologia Rui , quod poste, a, ne odio essent Romauae curiae , in titulum illum Aetlsinus commutavit. Nullum prosecto non movet lapidem Gerberonius ut Heroem suum ad astra estexat . Insignem ejus pietatem cxtollit, ingenium nrarum in modum evehit , eruditi nem percelebrat , mcrita erga Ecclesia in Cliristi commendat , doctrinae ortliod Oxiam illibatam depraedicM ω Quid tum vero λ Et nos perplures dotes in Bajo amamus, ubi haec ingenue pros rentem in autographo mox citato Bezormianum audimus ,, Vir est praedictus Michaela, magno ingenio praeditus , Sc in D. Ait is gusti iii Iectione maxime versatus t sertur H In histor et it, ea de praecipuis nova Tel amenti Interpretibus cap. 7. N alias. ω Eum prae teteris acetrime reda ingui B. uetus iu deseus tuae traditionis R,, universa ejus opera novies perlegisse i ad ,, haec prudentiam , pietatem & humilita- , Ic in lingularem praesesert, , Nee dissimi istia quidem de Bajo eneomia protulerunt Op-mertis in Chrono log. ad an . is 89. Suveritur in nomenclatore scriptor. infer. Germa.
niae, Miraeus in elogiis belgie is ubi de Mi-es . Bajo , Veser. An oras in biblioth. belgica . Novimus itidem , plausuque collaudamus ejus in ecclesiam merita , praeter alia , ob erudita opus cilla , quibus orthodoxa dogmata peracriter ac teliciter propugnavIt adversus Calvinum , ejusque adsectam Philippo
Matnixiun Sanctaldegondum . Ceterum quantum ad ortliodoxiam , eam ipte humanitus oli in temeratam suisse protestatus est in sincera errorum Consussione per haec verba is Fateor insuper phiri in ,, inas ex itidem sententiis in Diana nulla is proscriptis in nonnullis libellis a mo,, olii a , ω ante emanatam Sedis Apostoli - ,, cae super eis censuram , conseriptis & in se lucem editis contineri & defundi , etiam ,, in eo sensu in quo reprobantur . De ui- , , que declaro me impraesentiarum ab iis, , omnibus recedere , de damnationi a san-o cta Sede factae adquiescere , neque postis hae ullam earum docere aut defendet ο
Plura supersunt in pote in eam caussam Bajinam disper se diisserenda ubi occurrerint alii te serendi errores in Plano diplomate confixi . Conserendi intcrea , si vacat & li. cer, Ripa l. cit. in prooem. disp. I. D Lademe h. cit. an. ISOT. p. 36 sqq. Livin. Moerhist. controv. de auxit. l. I. c. 16. a p. 49. &l. 6. c. 25. a P. I 8. Dr Camps de hacr. Jans. l. a. disp. r. c. s. dc disp. z. cap. 9. Lla Io. Dueh n. cit. l. i. dc a. PG:hius in iὲist. haer. aria BQ ut . una cum Editore Italo Contin. SS. Patrum , In tom. I s. ejus operum novissiluae editionis de an. Iγ67. lib. s. c. 3. dc
373쪽
prout habent Versio vulgata & antiqua Itala , prae vocibus illis iu
glio, quae Peceati traducem aperte evincunt, totus ille est ut indueat Versionem quatruus, quia , eo quod, utpote quae ad Pelagian iam s enissum facilius detorqueri potest; & quod caput est , an Optare arguitur recen rium Hyper criticorum , Groilo duee , sententiam , quod nempe ex lapsu Adae Peccatum non contraximus , sed poenam dunta
tempus est ut convertamur. ADNOTATIONES. I. Aee omnia pluraque idem ar. I tumentum eo acernentia in
laudato commentario adserit & prblixa oratione insectatur doctissinius Praesul Melden. sis ; ac Ricardum subiit de tanquam Pelagianismi & Soeinianismi fautorem certum proclamat , in dubiuinqtie Erronem in dogma de peccato originis .
Profecto i nili mea sallit memoria &diligentia nusquam simonius in suo tractatu diserte negavit peccatum Orie nis , aut quidquam ex propria 'sententia co istituti eontra veram rationem cjus puccati, ipsi utque propagationem I nec uiquam in suo Bollue. tius vel linum decretorium adtulit textum cx Simoi,io , qui oppositu na ad cui dentiam concluderet ; sed ea duntaxat produxit argumenta , quae id ipsum , mea opinione , probabiliter utcumque suaderent , minime vero persuassirent , ac manifeste convince
isto siquidem vera sint quae nuper dedimus ex Bossuetio contra Simoni uni ; lite nihilominus potuit sinἰpliciter tenere dogma de peccato originis, aliorum doctus alit ho ritate Patrum , aliis saeri codicis textibus , aliis universae Eeelesiae traditionibus aut desinitionibus, 'quin propterea de consensu cum recentibus Hypercriticis evident; demonstra, tione redargui possit . t Recole superius dicta ubi de L rasn o p. 3 a. in Adnot. 1 Ex iis vero fortasse quilpiam senserit , Simoni uni haud certis Erronibus adeentendit in elis , sed ut summum tu spectis vehementer de errore
in sanctum dogma. heo vero, si quid adsequor, pene di. xerim, hele Simoni uni sicut di alias in editis commentariis potius audacem , ac summopere intemperantem criticum S igna. rum rheologum , quam tenacem a calliolicum
sele ollendere. Compertnm quippe csi apud Eruditos, eum linguarum orientalium peritis sinitin quidem , Theologiae vero perpa
rum callentem fuisse : tum in scripUs res theD-loeticas & biblicas coneernentibus quaestiones intricare, inepta dubia in sublinii ora mylleria ingerere , horum probationes adten Marc. vel eludere, traditionis certitudinem infirma re , Patres passi in reprehendere atque ex tripode judicare , Protecta iti uim interpretatio isnibus inhaerere , doctrinae integritatem ac perpetuitatem ambiguam reddere, Occidenis tales Patres cum Orientalibus pugnantes ex
hibere. Quare id genus opera ab Iudicibus
Romanis nigro theta inusta lunt. Hace vero omnia potius glor: Olae magni Critiei , quam intemperat itiis me ambieis bat , ac is norantiae de rebus theologicis tribuel em . quam haeresi oblitinato animo adsertae . Merito tamen calii pandus est , itidemqite demonstrandae ejuldum in iei l l a , a uindacia , impudentia ; inratio ejusmodi comis mentar torum leti io non nisi piis , doctis ,
cauti ii e lectoribus con mittenda .
II. Distertatione ni hauc de Erronibus circa traducem peccat retractabimus infra , si Deus dederit, ubi de Sacramento Bapti l .
374쪽
DE PECCATO ORIGINIS. RTAEST DOGM. SCHOL. 35i CAPUT PRIMUM. De personali Adami Lapsu .
S. I. De lege Adamo imunm. 389 QUAESTIO I. Quodnam mandatum praeeipuum Deus
Adamo iniunxerit λ ADs ERO . EX Genesi a. Praecepitque ei dicens , ex omui Iuno Dradis eomedes en Dei liberalitatem , & sussicioni iam alio. rum fructuum ad congrnam hominis substentationem ) de ligno autem Seleuitae Ioui , ω mali ne comedat eu proprie & ex integro praeceptum tu quocumque evim die comederix ex eo, morte morieris en comminationem ) . Haec autem duo ostendit, nimirum, quod gravissimum fuerit praeceptum illud, & sub gravi reatu obligans, uti aperte colis 1igas ex gravitate poenae , seu potius materiae ac finis praeeepti a &quod unica comedendi actio latis RPerque fuerit ad gravem Praece.
Pti transgressionem cr).s o QUAESTIO II. Quae ratio sormalis praecepti λ ADs ERO .
Praecipua, seu tota ratio fuit obedientia erga Deum , suique praece Pti recognitio. Quia latum est ad probandum Proto parentis obedientiam , S ejus valorem iudicandum in hac re singillatina . Ita sentiunt
dem licet praeceptum forte ligaret ratione alterius virtutis, e .g. tem. Perantiae , 1eu justitiae ; tamen gravis obligatio vel tantum, vel praecipue , ae proxime ex ratione Obedientiae orta est a nam si praecepti transgressio sub una ratione gulae , vel furti consideretur , abs dubio est de re levi.
ssi Obi. Nee tota, nee Praeeipua ratio praecepti fuit obedientia. Nam I.' poterat Deus multa alia Praecipere, in quibus non minus ostenderetur divinum dominium , & Obedientia commendaretur . . Immo per omnia alia Praecepta naturae , & gratiae , quin etiam ex eceptis beneficiis poterat homo se Deo subditum recognoscere t ergo ex alio fine hoe praeceptum adcepit . a.' congruentius est , & negotii excellentia dignius, quod praeceptum impositum fuerit ad exer i-tium fidei, spei, & caritatis , ut Putat Ruperi. et . 3.' leges positi. vae constituunt medium in materia Virtutum : adeoque faelum, ut sperim. III. Z a cifiea
375쪽
eifiea obligatio praecepti ad illam virtutem pertineat , quae in tali materia versatur ; at in materia praecepti Adamitici duplex virtutis ratio reperitur, nempe iustitiae, aqua defecit Adam, consumens fructum non suum, invito Domino; tumque temperantiae , a qua Pariter defecit, edens fructum vetitum, gula devictus e ergo ratio praecepti illius, praeter obedientiam , quae est ratio generica pro quavis lege, fuit speeifiea ratio justitiae, & temperantiae .ssa Θl. N. Adg Ad I. prob. V Cou. quia interdum tota ratio ficti est voInntas facientis, quae saepe nos latet. At congruum fuit opponi praeceptum in tali materia , quae ex sola transgressione voluntatis Dei prava esset; heie enim ostenditur inobedientiae pravitas, nam ex sola ratione obedientiae abstinere honum fuit, & comedere malum, quod tale alias non esset seclusa prohibitione. Ad a. N. AU. Nulla ratione Probatur illa major congruentia. Probatio obedientiae erga sinum Coa.ditorem fuit motivum sati, dignum primo Praecepto, quo Deus hominem adstrinxit . Ad 3: obligatio , sicut & finis legum pendet a v luntate legislatoris, qui in hac, vel illa virtutis materia medium ponit prout rationabiliter vult; Deus autem , esto intenderit per pra ceptum Adae iustitiam , Ac temperantiam , primario tamen intendit obedientiam , dum ei ostendit 1uam vim legislatricem , & coercitia vana co9s UAESTIO III. Num id praeeeptum habeat rationem Propriae legis p ADFiRMo cum Tertuniano, qui bb praeceptum ill nd pri-nnordia em legem cordatissime nuncupavit. Etenim ce non fuit personale tantum, 1ed commune: soli Adae quidem revelatum, sed tanquam lex perpetua, & generalis, ligatura insimul Evam , & omnes suos P seros, in statu innocentiae na1cituros, si perdurasset. Haec autem lex qua talis , aeque , S eodem modo obstrinxit Adamum , & posteros a hos se ilicet pro suo tempore, quum capaces essent Praecepti: adeo ut di Adam potuisset alias perionaliter delinquere , quin istud Peccatum incurrissent posteri; ae itidem isti, Adamo non peccante, si comedi Dsent 1cienter de ligno vetito, legem violassent. 504 Adde, quod ex Rom. s. omirer in Adam peccaveFuut: omnibus itaque in Adamo imposita est lex , quam transgredientes Peccaverunt omnes. Porro Deus injungens Abrahae praeceptum circuncisionis, addidit, ei filii tui, non vero imponens Adae mandatum , de quo disserimus, Per Verba, ve comedas. & tu quocumque die comederis &e. tibi nulla fit mentio de filiis ; quoniam Abraham Perlona erat Particularis, Adam vero generalis. Heinc.
sos QUAESTIO IV. Num lex ista peculiare pactum inter Deum,
di humanum genus imbiberit , quatenus respexit Adamum ceu ca Puttotius M C00su litor Ara ista hete d. Oper.f. ' In lib. coni. Iudaeos cap. r.
ver. d. 44. i. s. ce Consentiente Mat. proxime cit. . IT.
376쪽
DE PECCATO ORIGINIS. si ατ DOGM. SCHOL. 363
totius generis, prout in eo virtute continebatur λ ΑDsERO I. Uere hoe
pactu ni Dei eum Adamo interfuit, scilicet de conservanda sibi, & posteris Iustitia originali, si obediret; de amittenda vero, si praevaricaretur r quo satis perspicue habetur c quod alias explicatu disse illimum
est ) Adae voluntatem reputatam esse moraliter Omnium posterorum voluntatem is Favent sacrae Literae v. c. ex Gen, 7. 14. interprete Au
mo parente. Inter Scholasticos vero nostros primus hujusce pacti adiertor dicitur Scottis a Suarerio, Durandus a Catharino . Ipsum deinceps tanquam verisimillimum propngnarunt plurimi l).s 96 Porro tale pactum , t eu foedus postulabat non modo Dei bonitas , quae non Patuit szse commodius exserere , quam hominem sibi parentem ad se propius recipiendo , 8c communione tua beando a led& ipsius hominis, ae felicitatis adpetitus, ipsius eordi a summo Conis di toro impressus . t I. Vero similiter non fuit proprie pactum , quatenus tale est vinculum , quod ex formali duorum con 1ensione oritur, ae pendet a immo potius conditio, vel institutio ex peculiari Dei v luntate, quam Deus sese libere , smulque totam naturam humanam prout capiti ex decreto suo illigatam , obitrinxit. sp ara. Ejusmodi foedus includit lex illa ; nee enim aliter ex natura, & vi solius legis potuisset ita omnibus hominibus imponi, nisi quum singuli geniti essent, ae Praecepti capaces, uti patet ex ceteris legibus , hae excepta r ergo quod lex illa aliter adligarit posteros in Adamo, non fuit ex sola legis natura, sed ex eo paeta, .idest ex Pe entiari Dei institutione . Iv. Uerosi in ilius habuit Adam hujulce pacti notitiam; ex qua si quidem multum adcrevit sui peceati gravitas m . Nee enim alias jure diei posset , peccatum originis fuisse Adamo re, ae posteris interpretatione voluntarium ser) .
Obj. contra i. Ads. Commentitium est ejusmodi pactum. Z E a Nam
vi In epist. ad Rom. c. s. sal Honis l. de jejunio . i In epist. ad Coloss c. a. ihi In lib. de Incarnat. I) videlie et Catharis. l de casu hom.
N peee. Orig. Suar. de Op. s. dier. l. s. c. araa n. i 8. & in is a. di ip. 9. de pecc. orig. sect. a. n. as. sqq. Salmeron in epist. ad Rom. c. s. disp. 4s. aqq. in x. 1. I. disp. I s. c. I. a. Arriir de op. sex dier. disp. 4 4 iect. a. nur n. l tr. de pecc. ori'. c. I. Bilmari in I. a.disi. 6. de pecc. oris . arti a. E M. Turretianus , Gene vensis Pastor Iustitui. Theolog.elzncticae par i. de locis, loco S, quaest. I. de foedere naturae , cum pluribus etiam Prointestintibus &e. contra alios lecus lentientes eum Don . Soto de nat. α grat. l. I. c. I . Sylvio in I. R. q. Si. ar. l. quaeri s. Ianie nio I prens. de statu nat lap. l. l. c. I s. de alias, Episcopio instit. theolog. l. a. c. 1. Re- nonstrantium grege heic , Henrico a S. IognM. in ethica a Dor. I. I. l. IO Par. s. c. q. s. dic. Et iis quidem potissimum favere videtur cit. De Rubeis cap. 41. im ita Thom. s. p. q. l . a. 4. cit. Suaran. as. Arria a n. I
377쪽
Nam x.' Ejus nunquam meminit Augustinus, etiam quum ejusdem usus maxime sibi necessarius esset ad refellendas Iuliani objeetiones. a.' repugnat, quod voluntas alterius reputetur voluntas mea, quando ego nequeo eam impedire , imperare , vel determinare a at posteri Adactnon exsistentes non potuerunt ejus voluntatem Sce. 3.' nequit Deus transferre bruti adpetitum in meam voluntatem et ergo nec illam in Adae voluntatem. ' non potuisset Deus esseere , ut peccante Adamo , Peccarent liberi, quos ipse ante peccatum procreasset , aut alii etiam , qui ab ipio per naturalem propagationem non descendissent rergo neque ut ipsi peccarent Post Adae Peccatum nati. sv Tum s.' nequit Deus transfundere voluntates nostras in Christi, seu alterius Sanisti voluntatem in ordine ad meritum , adeo ut per ejus sanctitatem simus formaliter justi r ergo nee in voluntatem Adae in ordine ad culpam, adeo Scc. 6' totum Peccati origina. 1is fundamentum est pactum , quo voluntates Posterorum translatae sunt in Adae voluntatemr ergo quum Deus sit unica pacti caussa. erit& causa peccati. 7.' si ego exstitissem , quando cum pacto est Adae in-ju netum praeceptum , non potuissem absque peccato adserere, me ratum habiturum quidquid ab eo gestum in eo negotio fuisset a ne scilicet memet exponerem peceandi periculo et ergo non potuit Deus eo Pacto meam transferre voluntatem in Adae voluntatem , ut quidquid ille ageret, agerem & ego .coo K. MAU. Ad r. prob. V. A. Eius meminit Aet. I. I 6. cine. I . lib. 3. de pecc. mer. & serna. qa. de divers. & I. de bapt. parvulor. c. ID. ubi inquit, omves peccaverunt , quia Omver uuat bomo fuerant .
Nec meminit ex preme in concertationibus cum Iuliano, ne no Uis sesct dissi eultatibus innodaret. Et nos quiddim illud propugnamus quia verisimile , non quia omnem resecans dissicultatis nodum. Ad a. Mua. quia voluntas tutoris et moraliter , & interpretatione voluntas pupilli, &voluntas capitis reputatur voluntas omnium membrorum , quin ramea Pupillus, & membra determinare postini voluntatem tutoris, ac ca Piistis. Die smiliter de Adamo prout est constitutus caput morale Polie-
cor Ad 3. N. Coa. quia brutum qnando exsistit non est ea pax liberae operationis , uti homo . Ad 4. N. A. de potentia Dei absoluta . quia potuit Adam constitui caput morale etiam ipsorum , uti constitutus est Christus illorum, qui ante iplum exstiterant. Tune vero natura pacti esset omnino diversa , ut patet; ac si illi essent ornati gratia , malitiam peccati originalis , gratiae adversam non contraherent co). Ad s. N. Cou. quia ut sim formaliter justus requiritur actualis gratia, meae animae inhaerens; ut vero sim formaliter injustus per Peecarum originale , sussicit in me reatus peccati , a me commissi in meo capite morali , Sc nec revocati , nee a Deo condonati . Simili
Ex dicendis insta Par. III. ubi de oppositione metaphysica gratiae saactilicantis
378쪽
pacto dicimur formaliter peccatores habituaIes. Soa Ad 6. D. A. est fundamentum, idest conditio, sine qua non fuisset peccatum, C. secus, N. A. & Cou. Nec enim Deus dicitur causissa Peccati, eo quod sit uniea caussa sui praecepti prohibentis, & liber. tatis creatae, sine quibus conditionibus non esset peccatum. Ad 7. vel N A. quia possem prudenter judicare , Adamum tanta pollentem gratia, & prudentia minime peccaturum; vel C. A. & N. Con. quia Deus Potest multa ex supremo suo dominio absque peccato iacere, quae non
S. I I. De natura, ct gravitate lapsus Adami .
6o 3 QUAESTIO I. Qua oeeasione obvenerit Adamo Iapsus p A
SERO . Ad eum tentatus est , ac proxime inductus ab Eva , postquam ipta deliquerat, quin tamen propterea comminationem mortis in vita sua experiretur. Quia ex Gen. 3. 6. ει ιntit de fructu illius , ω eomerit, Mitis e viro suo , qui comedit. Itaque non fuit proxime tentatus a serpente , uti Eva , sed ab ista tantum g & quidem non modo oblatione fructus vetiti, sed etiam verbis importunis, & narrando colloquium cum serpente habitum , & exeellentias ab isto sibi promissis, s fructum e teret , quoniam socium in crimine adpetebat. Haec porro colligere fas eli ex superbia conniventis Adami, quain sine dubio Eva Praelato colloquio proposito excitavit q).6o QUAESTIO II. Quid formaliter Adae lapsus p ADsΕRo.
Gravis, S libera transgressio divinae legis, Praeadsertum pactum includentis . Sie enim satis idonee intelligitur, peccasse Adam persona-1iter , & in ipso posteros omnes originaliter . Et vero , ut posteri intelligantur sic in Adamo peceam , nee fuit necessaria Adami eon se a. so circa pactum, nec necessaria de eo notitia, quod nempe ipse tae. rit se constitntus hominum Caput. Illud quippe pendebat omnino a divino decreto et ergo hujus notitia in Adamo quoad hune eL ctum Prorsus impertinens fuisset . At congruum fuit, ut aliunde suam dignitatem Adam agnosceret, e. g. ut gratus beneficio, cautius eam euin
SERO. Primum peccatum fuit superbia . Quia ex Euae tentatione illi. co concepit in animo inordinatum excellentiae adpetitum circa seleuintiam a
Consule Rhod. t. r. d. 4. de pecca- de op. sex d er. l. 4. c. g. n. 7. sqq. his q. a. s. a. ρ. 4. rὶ Recolas proxime dicta β. I. Quaest. Consentiunt vulgo re Lege Belia m. IV. Platet. ia UaOpsi par. a. c. 4. l. a. de amissi grat. l. a. c. s. sub M. di Ia r. sin
379쪽
366 PARS IL NACT II. LIB. III. CAP. I. q. II.
tiam , & similitudinem eum Deo s) . Et quidem in eo innocentiae
statu prima voluntatis inordinatio , moraliter loquendo, non poterat versiari circa objectum sensile , e. g. circa in Ordinatum amorem erga uxorem , sed circa spiritale aliquod ti) . Primiani itidem Evae peccatum fuit superbia , sibi nata ex serpentis suasione γὰ.6o6 Secundum Adae peeeatum non fuit infidelitas , vel pee a. tum contra fidem Dei verbis , ac praeceptis, seductione aliqua intercedente commissunt . Quia ex I. Tim. a. Adam uou es sedaritis; mulierantem seducta in praevarieatiove fuit e mulier subinde a Deo rogata, quare hoc feeini , respondit, serpenr Geσιι me ; Adam vero inquisitus ait , mulier dedit mi/ι , ει comeri . Quocirca adposite censuit Aug. Θ 9 quod Adam seiens pradensque peecavit. Heinc PP. permulti, qui Σ) Adae videntur tribuere seductionem , idest infidelitatem, aut haeresim, loquuntur de seductione praetica, non de speculativa , vel
de Operis errore, quo omnis peccans dicitur errare . Fuit ergo in Or.dinatus amor ad uxorem . Quia ca) Adam comedit de ligno , ut eo placeret uxori et ergo praecessit ad comestionem , eamque caussavit ni mia in uxorem benevolentia ; tenebatur enim eam corrigere ; at ita blaude , ae remisse cum illa se gessit , ut ejus delictum adprobasse videretur .
So7 Tertium peceatum fuit ligni comestio ; in qua reperitur malitia furti, gulae, ae peculiaris inobedientiae. Haec autem antonomaissice Adae lapsus nuncupari consuevit . Alia tribuuntur peccata Ada. mo , sed quae non ita eerta sunt, & quidem vel ad praedicta revoca notur, vel ad circunstantias tantum adgravantes. Ultimum Peccatum fuit ejus apud Deum excusatio , si credimus Gregorio M. in eam ex
culationem graviter disserenti b . OBIECTIONES.co 3 Obj. primo. Primum Adae peceatnm illud est, ex quo Pee-
eatores originali peccato eonstituti sumus ; at ex ROm. II. per inobedientiam unius hominis peceatores eon iuuti sunt multir ergo fuit inobedientia . Seetindo . Ex Ambr. eb eo ordine diabolus Grinum rentavit, qua Primum bominem demisit; at Christus primum tentatus est de gula , ex Nait. 4. die vi Iapides ini panes fiant i ergo primum Adae peccatum fuit gula. Tertio. Adam, diabolo suggerente peccavit s at diabolus eum pupugit , scientiam repromittens, ex Gen. 3. ergo Prima Adae in Ordinatio fuit adpetitus scientiae, quod pertinet ad Pravam curiositatem , non ad superbiam .
1 Lepe nov. e. I 6. I 8. Fces C. ImI4. & is. AU. l. H. de Gen. ad lit. c. 3o. Ec 4. ciU. c. I 3. Leon. P. ser. s. de nativ. Greg. l. . mor. c. 9. I h. a. a. q. I 63. a. I. ec a. ιὶ Ut voluit Statur. i. Uidendui Suar. l. 4. c. 3. a n. 13. x Loquimur eum cit. Aug. l. II. de Gen. ad lit. c. s. cui etiam adstipulantur cit. Mag. in a. diu. 21. Beliarm. cit. l. a. si Φ.
c In c. 4. Luc. de prima sint. Cluisti Domini.
380쪽
DE PECCATO ORIGINIS. aQUAEST. DOGM. SCHOL. 36
6oo Ad primum t Adam non fuit inobediens primario ob moti eum formale in obedientiae , i ed ob motivum Propriae excellentiae, quam inordinate voluit, hac enim inordinatione deficiente , defecisset pariter inobedientia , siquidem ex Aug. db homo elatus superbia Dasioni serpentis obediens , praecepta Dei eomtemst. At enim ex Eceleg ro. iniistitim omnis peccati superbia . Heinc N. Ma. Ad secvndum: Ambr. loquiis tur de complexione peccatorum Adae, gulam quoque continente, sed quae tamen derivata est a superbia , suadente diabolo primum Evae. aritis seut dii, ex Geu. 3. Ad tertium et Pariter scientiae adpetitus subis ortus est a superbiae adpetitu ; hunc enim prius suggessit daemon , in. quietis , eritis siccit Hi , & illum Posterius , addens , stentes bouum .
6io Obi. quarto. Amor inordinatus erga uxorem fuit primum Adae peccatum. Nam a.' quum fidam a Deo de Peccato argueretur, respondit, mulier , qnam deristi mihi foetam , dedit mibi de ligno , ω eo. medi , quo innuit , ductuna fuisse amore nimio uxoris , quam utique noluit contristare, cibum Oblatum recusando r quod quidem Deus viis detur admittere, reponens Adae, quia audisti vocem uxoris tuae, ει eo. n. edisi. a.' id saepe inculcat Aug. e . s.' in Adamo cognitio sui fuit post cognitionem aliarum rerum 1ensilium e ergo dc Potuit primum Peccare amore nimio alterius objecti sensilis, nempe uxoris . . vid tur e se eommunis Catholicorum sensus quod Adam comederit, ut uxori placeret . SI Adam peccavit nimis remisse , ac indulgenter auis
diendo uxorem , cujus verba abrumpere debuerat , ae reprehendere; at illa lethalis in agendo remissio non potuit Pertinere ad amorem nimium 1 uae excellentiae , sed sauae uxoris.
6ii Ad quartum. N. A . Ad I. prob. stulte Adam unum peeis
ea tum excusasset Peccato alio : desumsit ergo duntaxat occasionem ex .eusationis ex naturali societate uxoris . Nec aliud Deus innuit. Ad arAug. admittit in Adamo Peccatum nimii amoris ante esum ligni, non vero quod fuerit Primum ante superbiam. Ad 3. Prem. A. & N. Con. quia potuit postquam habuit aliarum rerum, & 1ui cognitionem, iniscipere peccando ex amore sui . Ad 4. r haud censent communiter , quod illud peceatnm fuerit primum . Ad se illa remissio ad utrumiaque nimium amorem Pertinebat, quia ex utroque suboriebat ite D. Gia Obj. quinio. Eva commisit peccatum infidelitatis, proposi.tioni serpentis adnuens et ergo & Adam , Evae propositioni similiter adnuens . Sexto . Prosper Perspicue adserit , Adamum perdidisse fi
Ad quintum. N. Cou. ob Paulli testimonium , quod plures in suum sensum detorquere minus apte nituntur . Et vero Evae infidelitas non fuit cum pertinacia, Sc lar mali haeresi , non credendo