장음표시 사용
51쪽
lasciviam significavit is igitur condicione accepta reconciliatus puellae pro se tamen Volusium substituit eiu8que annales, quos contumeliosa adpellatione cacatae chartae notat, ad Solvendum Votum comburi iubet sic enim re vera c. XXXVI accipiendum eSSe cum e V. 94. ubi pessima puella iocos lepideque dieitur Votum suum fecisse, tum o v. 18, ubi verba at vos interea' certam quandam oppositionem indicant, necessario colligitur, perspexitque iam Baehrensius analeci Catuli p. 15, quamquam id ipsum quod ad convincendum in primis aptum est non animadvertit hoc autem poematium ex eis quae paullo ante X- posuimus intellegitur circiter idem tempus quo c. XCV scriptum SSe, et, Si recte in universum, ut confidimus, supra de carminum Catullianorum quae ad Lesbiae amorem spectant ordine
temporibusque disputavimus, anno 691 6 fere medio scriptum est hine etiam quando Cinnae Zmyrna et annales Volusii dita sint probabiliter nobis videmur definire posse utrumque opUS sub initium eiusdem anni publicatum esse arbitramur. - de Volusio nihil praeterea notum est. nam quod post Haupti in quaestionibus Catullianis disputationem opusc. I, p. 71 s. vulgo credunt significari hoc n0mine Tanusium Geminum, id nuper P. E. Onnenburgius in commentat histor Arnoldo chaos oro dicatis p. 158 s. iure mihi inpugnasse Videtur, quamquam
argumentationem eius non totam adprobo ne adducor ut aliter
iudicem lectis eis qua SehWabius annal philol. t. XXIX, p. 380 s. ad defendendam veterem opinionem attulit nititur ea loco quodam Senecae philosophi qui epist. 93 11, postquam adversarium haec dicentem induxit: non tam multis vixit Mo-trona philosophus annis quam potuit', ad ea ita respondet: et paucorum Versuum liber est et quidem laudandus atque utilis: annales Tanusii scis quam ponderosi sint et quid vocentur.' ubi extrema verba ad ignominiosum ilhid cacata charta quod Catullius de vastis ollisi annalibus dixit referri putantur quam
conte turam etsi SpeciOSam eSSe non negamus, cum Seneca manifesto dictum aliquod et in vulgus notum et parum Verecundum in mente habuerit, tamen conphira inpediunt quo minus ei fidem tribuamus primum enim annales Tanusii versibus scriptos fuisse, sicut Volusii, ne vestigium quidem ullum est quod indicet, nec mediocriter erravit Schwabius, cum qu Cat. p. 280 id e loco Senecae colligendum esse contenderet deinde, cum Suetonii in Iul 9 testimonio constet Tanusium historiam scripsiSSe, e qua
praeter illum Phitarchus quoque in Caes. 22 o Strabo XVII, p. 829 cons. B. Niosius mus Rhen. t. XXXVIII, p. 601)haUSerunt, ad eandem Senecae verba respicere Veri sane similo
est, neque probabilitati huius sententiae id istaei quod philo-
52쪽
XLVI PROLEGOMEN Asopitii ni innie A quos Suet Oilius ii Storiari Vocavit, quando saepe veteres isto modo vel sinii liter titulos librorum histori eorum variare solent quodsi ita res s liabet, Volusius 'atullianus non potos esse nnus ius in rodibilo est enim Suetonium et 'lu inrclium ad tertexendani Caesaris vitam opere versibus facto
iis is osse, nedum illum tali operi nomen historiae indidisse idque eodem loco cum II. I ibuli odietis et C. Curionis orationibus
posuisse huc accedit piod Plutarctius ex Tanusio M. Catonem in senatu censuisse refert ast sarem Usipetibus Tencteris pie propter violatam a tiroconsule idem dedendum esse ea igitur ros ad annum 699 55 isertinet. Volusii autem annales supra demonstrasSe nobis Vide inur non post annum 69 60 in lucem editos esse sed fac instoriam Tanusii ab annalibus eius diversam hosque Versibus perscriptos fuisse, quae Iautitii est sententia: ne tum quidem nullus Scrupulus reStat neque enim ullo modo intellegitur qua tandem causa adductus sit Catullus ut pro Tanusii nomine aliud substitueret, et quidem nomen non ab ipso excogitatum aut vulgare, Sed genti Homanae proprium nam
quod cliWabius u. at p. 281 ad hane difficultatem paullulum infringendam coniecit necessitudinem aliquam inter utriusque poetae familiam intercessisse, id etiam Si firmiore fundamento quam Sola patriae communione niteretur, tamen neminisu sideret reputanti Catullum ne a Caesare quidem aperte adoriendo abstinuisse, quamvis patrem suum hospitii iure eum illo
coniunctim eSSe Sciret omnino autem demonstrari non potest
in carminibus Catullianis ficta nomina inesse praeter Lesbiae et LeSbii, quorurn quae sit causa patet. nam sentulae et Ipsitillae nominum alia est ratio quae cum ita sint, praeStat poetam epicum illorum temporum adgnoscere cui verum nomen erat Volusio, aliunde eum non magis nobis notum quam Suffenus et Caesius conparentque Volusii saepius in transpadanis inscriptionibus, veluti in Veronensi C. L L. V, 1 n. 3620 et in Brixiana ibid. n. 769). Duo pigrammata CX et XI Catullus contra Aufilenam
quandam emisit, quae poetae iram eo OVerat ut munera eius crebro acciperet, Sed promiSSum metum praestare nollet eam mulierem nuptam si iis se epigrammatis alterius exordium docet,
Veronensem fuisse e carminis inprimis versiculis merito colligitur, ubi Caelius et Quintius, flos iuvenum Veronensium, ille fratrem puella Aufilenum, hic ipsam Aufilsenam deperire dicuntur et legitur hoc nomen in conlpluribus inscriptionibus Veronae aut in agro Veronensi repertis C. I. L. V, 1 n. 3506 3507. 4008 eons praeteream 4129), nisi quod ibi constanter At illenus et Aufilena incisum est, quas formas MommSenus ceuSet etiam
53쪽
PROLEGOMENA XLVIIapi id Cati illum restituendas esse, fortasse recte, praeSertim cum
e CX CXI 1 codex Xoniensis duplex l exhibeat idem c. C stondit Catulli amorem Aufilenae in tempus foedere eius
cum Clodia postserius incidere. Caelio enim amanti poeta V. 5 8S. magis favet propterea quia is Verum se amicum praestitit, cum Vesana' inquit, meas torreret flamma medullas', quae Verba non possunt nisi ad Lesbiae amorem referri cons. p. XIV et c. VII 10. itaque ViX errabimus, si tria ista carmina quae ad Aufilenam
spectant anno 699 55 et 700 54 adsignamus eadem mulier
nescio an suerit contra quam Catullus pugillaria sua sibi reddere nolentem c. XLII hendecasyllabos suo tamquam cane con- Vocat. Transpadanam enim eam fuisse inde eum aliqua probabilitato concludas quod catuli ro Gallicani ridere dicitur de mutina autem et ipsa Transpadana, quae carminibus vicinis XLI et XLIII perstringitur, tamen cum Ellisio cogitare
nolim ob eam causam quod cum hac Mamurrae amica non multum omnino poeta rationis habuisse Videtur, eaque Scortum erat pretio etsi magno redimendum. Aufilenam contra, mulierem, ut Vidimus, Vir nuptam, non palam Sese in meretricia ita conlocasse eum per Se intellegitur, tum carminis CX Versus Xtremi confirmant, estque veri simile paullo maior0 Catullo cum hae ISum interceSSisse, quoniam Saepe se munera ei detulisse significat CX ). itaque poetam aliquando codicillos apud Aufilenam
reliquisse, quos ea postmodo flagitanti reddere recusavit, fortasse quin Versiculos continebant in laudem puella scriptos, facile ad credendum est denique a fido non abhorret quod estphalius p. 181 Suspicatus est municipem istum Catulli in c. XVII propter segnitiem suam et uXoris aetate forin quo florentis neglectionem ludibrio habitum maritum eiusdem mulieris fuisse quod Si verum eSt, hoc poematium factum osse adparet ante quam Catulliis Aufilenam sollicitare inciperet. - res item Veronenses et BriXianae c. LXVII tanguntur in quo qui nominantur aut Significantur homines provinciales, illi quidem nobis plane ignoti Sunt sed
univerSae poematis ratione non Sunt tam ObScurae quam Vulgo
putantur, recteque eas mihi videtur explicasse Munro p. 1604. conloquitur Catullus in hoc carmine cum innua domus Veronensis olim, dum a Casicilio Balbo maiore habitabatur, honestae, Sed quae mortuo illo, cum Caecilius Balbus filius in matrimonium ivisset, inpudicitia novae uxoris polli ita esset ea mulier, etSi iam ante Brixia viro fuerat nupta, tamen virgo domum Caecilii
intra88 ferebatur, cum prior eius maritus propter inertiam aut infirmitatem corporis matrimonium non conSummaSSe Videretur.
Verum pater coniugis illius Brixiani, ita narrat ianua, nurum Euan StupraVerat sive inpio amore flagrans seu quia sterili filio
54쪽
liore doni dari cuperet, neque illi luondam Brixia desuerant qui mi anuliere reni liaberent noui inatim di eruntur ni oecli istius ' istunt ius tui dati et Cornelius, tertius ita describitur ut Transpadanos i atuli aequales luis inteli egeretur latere non potuerit line Omnia poeta ianuam ex oro ipsius domina submissa voco cum nucillis de flagitiis sui constabulanti audivi Argo
singit iam sui Catullum bono novit vix dubitabit quin is, postquam ipse istam mulierem temptavit ab ea lue pretia efit, conponendo turpi lio colloquio cupiditatem ultionis expleveriti eum moribus poetae etiam c. III cohaeret, elii gramma in Silonem lenonem Scriptum, quod Verbo tetigisse satis est. IIomines a Catullo versibus inrisos aut proscissos tantum non omnes percenSuimus, paucissimoSque qui restant aptius una cum amicis poetae, ad quos iam progredimur disputando, commemo- Tabimus in eadentilii parte etiam de duabus puellis adhuc nondum prolatis, cum quibus Catullo aliquamdiu usus fuit, brevissirno Tinentionem faciemus ceterum haud pauca eorum quae huc pertinent supra, ubi res ferebat, praecepimus. Primum Flavium quendam attingimus, quem amore SUOS celantem poeta c. VI amice cavillatus est hi quis fuerit ignoratur neque magis notu Camerius, quem diu per Urbem quaesitum nec inventum Catullus iocoso carmine LV X hortatur ut ubi tando lateat sibi denuntiet, cupere enim SeSe morem SuUm in Sermone ei Xponere cons ad n erit ibi eum v. 6 Magni ambulatio commemoretur i. e. porticus theatri a Pompeio iterum consule Xaedificati, adparet hoc carmen ante annum 699 55 extremum Scribi non potuisse, probabiliterque insequenti demum anno Scriptum St, quando, num prius porticus a Pompei theatro
adiecta populi usui patuerit, dubitari licet hinc intellogitur
amorem cuius Catullus in fine poematii Camerium participem esse vult nullo modo posse ad Lesbiam referri. De Omnino aliud istius foederis vestigium in corpore carminum nobi SerVato
insit necesse est at nihil obstat quin eum estphalio p. 225 de ea muliereula cogitemus cui poeta c. XXXII 1 blandum nomen Ipsitillae a Voce ipsa, i. e. domina', formatum indidit, aut, si maVis, de Postumia ista quae in carmine XXVII profusae hilaritatis lono ut bibendi magistra ebrioso acino ebriosior infertur. - pergimus ad Veranium et Fabullum familiarissimos Catulli, de quibus quae erui possunt a carminibus I XII
XIII XXVIII XLVII potonda sunt igitur o carminis XX HII
exordio ambos in cohorte Pisonis cuiusdam sive proconsulis sive propraetoris fuisse intellegitur scripsit autem haud dubie Catullus hoc poematium, postquam Veranium et Fabullum e prOVincia ad suos redisse cognovit, sed n0ndum ab ipsis nuntium
55쪽
accepit quaerit enim primium quid agant numque paullulum tueri illinc reportaverint, deinde eos pari fuisse casu in Pisonis
cohorte, atque ipse in Memmii, Suspicatur neque enim recte Brunorus p. 635 e V. 11 conclusit poetam amicos iam praesentes salutare immo Catullus, ut insequentia Verba demonstrant, Xeis tantummodo qua ipse Romae de Pisone in urbem reverso animadvortit nihil illos in hoc comitatu lucratos esse colligit. itaque, cum initio carminis amicos cohortem inanem vocat aptis sarcinulis et expeditis', eos describit ita ut Roma in provinciam abeuntes, non inde redeuntes conspeXit. Statuendum est igitur, quemadmodum Catulliis e peregrinatione Bithynica primum Veronam profectus St, Si Veranium quoque et Fabullum ex itinere reduces, priusquam Romam Venirent, patriam urbem adiisse.
quos et ipsos fuisse provinciales facile sibi persuadebit qui c. XXVIII, quod poetam Roma eis ObViam misisse certum est, cum carminibus X et XIII in dubio itidem Roma scriptis conparabit, ne inprobabile est eos Veronae aut in vicino aliquo Gallia cisalpina oppido natos fuisse. nam Veranii familiam Catullus bene nosse videtur cons c. IX ), inveniunturque mulierum nomina Verania et Fabulla in inseriptionibus oronensibus C. I. L. V, 1 n. 3787 et 344 1 4). sod ut ad c XXVIII redeamus, produnt hi versiculi simul tam recentem iram in Memmium ut dubitari nequeat quin eodem sero tempore
atque . , in quo V. 12 S. Simillima in illum opprobria leguntur, Scripti sint, . . non multum post Catulli se Bithynia reditum ipso etiam anno 698 56. quod si recte se habet, sequitur ut Veranius et Fabullus eodem anno cum Pisone, quo Catullus eum Memmio, in provincia versati sint eodemque fere tempore,otsi paullo illo tardius, inde decesserint quaenam ista provincia fueritis c. XXVIII non perspicitur sed cum e XII 14 s. poeta Fabullum et Veranium sudaria Saetaba ex Hiberis sibi dono misisso dicat, idemque e. IX s. Veranii sui suaves de ea terra narrationes cum desiderio Xpectet, iure hinc colligere videmur amicos Catulli Pisonem in Hispaniam secutos SSe, malumusque de Hispania citerior cogitare, ubi Saotabis oppidum lini cultura celebre situm erat quam provinciam a. 697 57 Pisonem aliquom
pro praetore administrasse nullo confirmatur testimonio sed sufficit, credo, ne alium quidem noVisse qui Hispaniam citeriorem tum temporis obtinuerit, eumque non omnes certe Pisones
nobi in notitiam venerint, quidni aliquem do ea familia illam
pr0Vinciam eo quem diXimus anno rexisse e Catullo concludamus cuius carminibus si destituti essemus, ne Memmium quidem praesidem Bithyniae fuisse sciremus hae est Bruneri quoque p. 36 sententia. contra Iungelau8Senu p. 20 cum eoque
56쪽
L PROLEGOMEN Arocentiores sui de personis Catulliani scripserunt tantum noti omnes Veranium et Fabullum comites suisse statuunt L. Calli urnii 'isonis Caesonini, sui do consulatu a. 696 58 gesto in Incedoniam tirovincinui sibi destinatam abiit nequo ante annum 699 55 sivo ni odium sive extremum illinc revertit cons Schwnt, itaqΡ. 250 8.). luod si statuitur, carmina IX et XII, in suibus Vorani ot nil ulli in Ilis pnnia pere inatio commemoratur, carminibus XXVIII et XI VII, o luibus eos comites Pisonis
fuisse intellegitur, necessario separanda sunt a tamen talis est carminum omnium clune Catullus ad lios amicos misit aut in quibus eorum mentionem fecit ratio atque condicio ut per se multo veri similius Sit continuo sese Xcepisse ea quam longe diversis temporibus scripta esse, id quod magis etiam infra adparebit, ubi seriem rerum, qualem nobis mente formaVimus, X-
ponemus deinde, Si c. XXVIII anni 699 55 dimidio altero
demum condidisset poeta, i. e. circiter anno et sex mensibus post suum e Bithynia reditum, vi eum tam exacerbato in Memmium animo futurum fuisse arbitramur denique Veranium Fabullumque, aeque atque Catullum, in cohorte propraetoriS, non proconsulis fuisse nescio an cum disio comment. p. 72 exliis verbis ut milii, qui meum secutus Praetorem' c. XXVIII 4.)probabiliter colligi possit contra haec non multum Valet, Opinor, quod nomina vappae, verpae, verpi Priapi, quibus Catullus Pisoni
insultat XXVIII 5. 12. XLVII ), moribus L. Pisonis Cae-Sonini, quales a Cicerone orat in is et si et de pro v. consul. 1 6 describuntur, conveniunt, minusque etiam ponderis reliqui loci habere mihi videntur a Schwabio p. 247 s. ad
stabiliendam Iungelausseni Sententiam ex eodem oratore On- gesti his Xpositis ad reliqua quae hue pertinent poemata ordine enarranda conVertimur carminibus I sit XIII earmini XXVIII tempore proximi poetam adparet respondere ad amieorum epistu-Jas quibus eum SalutaVerant brevique Romae sese adfuturos esse nuntiaVerant atque in priore quidem ad Veranium misso laetitiam qua se hunc ob nuntium perfundi sentit pulcherrimis versibus Xprimit alterum autem carmen ad Fabullum datum leporibus redundat ac facetiis nam cum Fabullus Romam profecturus amico Scripserit Sperare se fore ut paucis diebus apud eum cenare OSSit, iocose rescribit poeta, si bene ille apud ipsum cenare cupiat, ei omnia ad id necessaria secum adferenda esse,
cum ipsius Saeculia plenus aranearum sit quam inopiae On-RSSionem Optime congruere Vide cum eis quae Catullus paullo ante utrique amico aperuerat, sibi in Bithynia plus Xpensum quam aeceptum eSSe V. c. XXVIII 6 s. cum adnot. critica quod autem poeta addit se unguentum Fabullo contra oblaturum
57쪽
PROLEGOMENA LIosse puellae suae a deis amoris dono datum, mirum est quantum
lilii SeliWabius p. 2424. cons etiam p. 245 s. ut estphalius
p. 150 s. concluserint Verba enim ista ad Lesbiam cum referunt, c. XIII vigento etiam Catulli erga eam amore Scriptum AESSeeXiStimant. qua quidem opinione iam illud debebat detinero quod poeta V 4 candidam puellam amie ad cenam adferendam esse ait. quanto igitur rectius Bruti erus p. 636 8 iudicavit, cum istam Catulli puellam in carmine ex meris iocis conposito Strictim Ommemoratam una cum unguento eius divinitus delato omnino sietam AESSe censeret sequitur ut He c. XLVII dieamus id Scriptum AESSe adparet, cum Veranius et Fabullus Itomae advenissent atque cum Catullo conquesti essent sibi a Pisone Porcium et Socrationem, homines nobis ignotos qui et ipsi praetorem in Hispaniam comitati erant, praepoSito eSSO. NUOS Um poeta in urbem reversos de lucro in provincia facto luxuriosa
convivia instruere, sodales contra Suo egere Videret, Stomachus ei motus est, Vehementerque illos una cum Pisone alitore adoritur. - nune etiam iam quaestionem apte inferemus quae
supra disserenda erat, quando c. XII Videatur Scriptum esse, in quo Catullus Asinium Marrucinum unum e sudariis Saetabis a Fabullo et Veranio ex Hispania sibi dono missis in convivio
Surripuisse criminatur quod carmen dubitari non potest quin poeta absentibus itiam rumici conpoSuerit, iraeSertim cum v. 124 linteum ab Asinio subductum non pretii causa, sed ut mnemosynum sui sodalis sibi carum esse dicat at tamen cum
manifesto Romae conditum sit hoc poematium, nequit anno 697 57ad8ignari, quippe quo Catullus in Bithynia vixerit. itaque ad
ver insequentis anni deducimur, putamusque Oetam isto VerSiculos decisses brevi post 'uam Verona, rubi tum ii itinere Bithynico primum paucos dies commoratum esSe Scimus, Romam Venisset qui etsi, ut Vidimus, aliquo tempore post Veranium et
Fabullum in provinciam abierat. tamen inullo pilus illis in Italiam aevertit neque tui, temporii definitioni illo modo repugnat quod Pollio, Asinii Marrucini frater, puer' dicitur. qui cum Tacito dial c. 34 auctore altero et vigesimo aetatis anno Catonem inccusaverit qua He actione ion
Drumannus II, p. 3 et V, p. 201) sequitur ut a. 79li in
lucem sit editus erat igitur cum Catullus c. XII scriberet, undeviginti annos natus poteratque optimo iure a poeta aliquanto
adulescentis certis finibus circumscripta est cons Manuti comment. In Cic. epist. ad dam. II 1, p. 14, et 146 ed Lips.). Vixque Catullus ad hominis natu etiam minori. iudicium do furtis Asinii Marrucini ita ut in h0e carmine fecit provocare
58쪽
potuit, nec iiiiiii erit e versibus - colligere nobis videmur suisso tum Pollionem iam iii aetate qua ei conviviis interesquii corol. - transi inus ad Varum, ad quem 'atullus c. XXII misit. quod cum totu in do Susieno malo ioeta sit, hinc ingenua studiantque arte Varo curae fuisse intelleratur idem haud dul, io homo in carminum non multum ,ost Catulli ex Bithynia reditum scripto Oinmemoratur, ubi quid negotii tirocaeitas i uel launi amico amatae iactanti sese poetae exhibuerit et idissime describitur quo in carmine id quod primis duobus versiculis narratur Varum utique prodit aetate Catullo proximum fuisse. esSe autem eum liopularem poetae P. Alfenum Variam Crernonen Sem, iuriSconsultum clarissimum et consulem anni 7 15 39 confHengenus in C. I. L. I, p. 467. IOS. Kleinius ast consul. p. 3), ut pridem conplures grammatici Suspicati erant, hodie potest pro
explorato haberi. nam et temporum rationes Optime conveniunt, nec leve ei sententiae a patriae Transpadanae communione I rae-Sidium paratum est, Videturque poeta, ut A. tessiingius i. c. p. 354 coniecit, illis Varus me meus ad uos amores Visum
duxerat e foro otiosum non in aeumine Sua Otia cum negotiis amici forensibus conponere huc accedit quod Catullus c. XXX ad Alfenum amicum Scripsit, quem eundem Varum iurisconsultum Sse conSentaneum St. cuius carminis quae Sit ratio supraeXPOSUi, neque quiSquam, puto, inde quod poeta ardore Clodiae flagrans moraeque inpatiens his asclepiadeis se a sodali qui suum
in eo amore auXilium promiSisset proditum esSe queritur, familiaritatem inter ambos per omne vitae patium turbatam e SSe concludet. - progrediamur ad Septumium, cuius et Acme mutuus
amor c. XLV suavissime depingitur hic quis fuerit ignoramus, egregieque hariolatur estphalius qui p. 157 . de eo coniecturae periculum feeit Acmen libertam natione Graecam fuisse Schwabius p. 316 ex ipso nomine haud iniuria collegit. idem et mnerus p. 4 ex . 21 S., ubi Septumius puellam
suam malle dicitur quam Syrias Britanniasque ' recte effecerunt non ante aditam a Caesare Britanniam nuntiumque de ea re Romam autumno anni 699 55 perlatum poema hoc conditum esse. - Septumio apte Manlium Torquatum adiungimus, cuius cum Vinia Aurunculeia nuptias poeta praeclaro carmine LXIcelebravit nomen eius gentile . 1 et 222 adfertur, cognomen V. 216 perspicitur, vitam nobilitatem V 212 et sequentes indicant non est igitur ullo modo dubium quin amicus hic Catulli e notissima familia patricia oriundus fuerit, pote Stque nuptiale carmen ad L. Manlium Torquatum, filium cognominis consulis anni 689 65, praetorem anni 705 49, pertinere quamquam quae Schwabius p. 3404S. praeter temporum ratione ad
59쪽
stabiliendam hanc coniecturam attulit, ea nimis levia sunt omnia partimquo in falsissima de . LXVIII opinione nituntur neque idem p. 339 iure negasse mihi videtur de T. Torquato eo quem Cleor a. 709 45 in orat pro Deiotaro D32 optimum adulescentem' dixisset cogitari posse, quoniam adulescentis nomen latissime patere inter omnes constat quod vero sponsa Manlii Catulliani primum V. 16 Vinia, deinde V 864. Aurunculeia Vocatur, duplex nomen gentilicium Schwabius p. 334 caligorum secutus haud dubio recte ita explicavit ut eam a Vinio quodam adoptatam
Iam do poetis non nullis Catulli familiaribus exponendumost. c. XXXV Verona ad Caecilium Novocomensem, quocum Catulliis conloqui cupiebat, missum est, docentque Se Versiculi extremi illum tum poemate quodam in honorem Cybeles scribendo
oecupatum fuisse quod quidem opusculum sitne absolutum umquam atque editum neScimuS, quando omni eius poetae memoria solo carmine Catulliano continetur non potuisse autem Catullum hos hendecasyllabos ante annum 695 5 scribere SehWabius
p. 295 recte X commemoratione Novi Comi effodit, quod nomen Comum oppidum eo demum tempore quinque millibus colonorum per Caesarem illuc deductis accepisse scimus cons. Drum annus
III, p. 218 et 382). - . XXXVIII ad Cornificium scriptum
est hune esse cognominem Oetam horum temporum, quem Ovidius trist. II 436 inter auctores levium carminum amatoriorum enumerat, cuiuSque mortem Hieronymus ad annum Abr. 1976,
i. c. 713 41 adscripsit, eo minus dubitari potest, quo certius ex ultimis huius carminis versiculis Catullus ad 0eium artis scribere cognOScitur qui cum amicum sibi graviter a0grotanti nihil solacii attulisse queStus sit, postremo paullum quid adlocutionis maestius lacrimis Simonideis ab eo postulat, quibus verbis non errant qui Catullium poematium aliquod ad commovendam miserationem magis etiam aptum quam 1gubria Simonidis carmina a Cornificio petere statuunt. - de C. Helvio Cinna Zmyrnae auctore et C. Memmii praetoris una cum Catullo in Bithyniam comite iam supra quae necessaria Videbantur attuli quibus quod nunc addam non habeo nisi unum hoc, pigramma illi id Pompeio iterum consule factum e. XIII Cinnae inscriptum esse, unde hunc pari contra potentes in republica odio cum poeta Veronensi coniunctum fuisse iure colligitur. - tria carmina, XIV L XCVI, Catulliis ad C. Licinium Calvum oratorem et poetam miSit, prae terea de eodem in c. III egit, suntque quattuor haec poematia Summae inter utrumque familiaritatis testimonia ex quibus carmen , seriptum a Catullo postridie quam cum Licinio congreSSu erat multumque versiculi. faciendis cluserat, tempore
60쪽
Liv PROLEGOMEN Apri inuin osse in lico. ii, i ii in illius lepore Molii suo adeo se
incensum osso consit tu ut domum reversus cupiditate inicumrovison li no somnum sui dona capere Osfiet, eum tu inpenκ oratu tolosi dori sui explendi sibi saciat copia in silla Omnia recentem tunc coniunctionem Videntur indicaro liui carmini epi amma XCVI sul, idio, quod ad mortem mulieri a Calvo amatae nomine Quinti lino ierit not. eius unera ipsum Calvum elegi cecinisse
I'roperitus III 31 90 d. Lachin tostis est iam cum Catullii qepigi ninnant suo Quintiliam, si quid ali omnino destinetis a
dolor desiderioquo ut 0rstitiam accidere OSSit, non tam minu- turn in orto sua dolere quam amore Calvi gaudere enuntiet, manifesto ad lugubria amici de obitu eius mulieris carmina modo odita est icit, pr0babiliterque Spem ab ipso elegoriam auctore declaratam isto modo confirmare voluit nam verba Calvi a Charisio p. 101 K. servata nece forsitan hoc etiam gaudeat
ipsa inis' fr. 17 d. . ueli. elegia in Quintiliam scriptae
desumpta esse Lachmannus ad Propert. p. 14 haud dubie recto suspicatu est. Vid praeterea Haustius opuSc. I, p. 214 S., qui epigrammatis Catulliani rationem probe perspexit. do Quintilia nihil aliunde nobis notum. Sed cum Cati lim Sciamus XOrem habuisse, ad quam epistulae eius adseruntur a Diomede p. 376 K. neque enim e numero Scriptorum ibi laudatorum Calvum eum Henrico eilio removerim, quamquam verba Tammati ei aliquid mendi contraxisse certum est , nihil idetur causae esSe cur de alia muliere cogitemus, ViXque ille, ut Schwabius p. 265 monuit, micam in carminibus Vero nomine adpellaturus fuisset. porro c. XIV ut scriberet Catullus Saturnalici ioco Calvi adductus est, qui libellum noVa peSSimorum quorundam poetarum opuscula continentem ad amicum miserat id igitur donum Catullus eodem Saturnaliorum die remisit additis his hendecasyllabis, in quibus, ut Catinam familiariter carpat, pro certo Sumit eum horribilia ista poemata a cliente quodam aecepi SSe, Suspicaturque munus a Sulla litteratore datum esse et amico gratulatur quod tam digna laboribus suis praemia capiat quae quidem cavillatio sane ingeniosa est, quoniam con Stat Saturnalibus, sicut amicis ab amicis, ita etiam patronis a clientibus Varii generis munuscula offerri solita Sse cons. Prelleri mythol. Rom. II, p. 1 odit tertiae ab H Iordano curatae perSpicitur autem existis verbis Calvum eo ipso tempore in causa aliqua impeditiori patronum adfuisse Sullae hi quis fuerit nescimus sed eum litterator a Catullo dicatur, fortasse recte Muretus Cornelium Epicadum grammaticum, L. Sullae dictatoris libertum, significari
censuit qui eum mori OnVenienter nomen patroni accepisset, fieri potuit ut etiam cognomine etsi manu miSSi non conceSSo