장음표시 사용
31쪽
I acare non possit, re insecta redire existimat. Omnino de . liis rebus incerta et Varia ad nos asseruntur. Jactatum esta nonnullis eum ad Lutiteranos inclinasse. Huius rei praeter rumorem nulluS auctor erat. Turca, ut existimo, nihil minus cpiam de pace cogitat, praesertim nunc Malli Ona recepta
a crucis eris illis equitibus: in qua civitate recuperata tantum nos lucri fecimus, quantum damni in Hliodo amissa acceperamuS. Venetis res non ita placet. De Gallorum in Italiam adventu falsa sunt, quae audisti. Itali quidem dimissi sunt,
accepto tamen prius trium menSium Stipendio, adeo ut nonnullis rex non tam eos a se dimittere, quam in Italiam mittere Voluisse Videatur. Hoc nuper ad nOS allatum est, reginam nonnumquam in Venationem exire Solitam, sectarique cervos, Veluti alteram Diana1m: equum Vero tanta Velocitate
incitare, ut quodam die regem ipsum anteverterit, ac dum peP devia et saltus ad latratus canum, modo huc, modo illuc Vagatur, prior ad cervi interempti spectaculum pervenerit. Haec laetiora sunt et leviora; quae sequuntur graViora. Rex Ligures omnes severissimis edictis propositis primo quoque tempore e Gallia iussit excedere. Edictorum multa Sunt capita: unum quod ad novas tabulas pertinet, quorum tertia pars ad debitorem, duae reliquae ad regem redeunt. . quanta in trepidati0ne sint amici nostri Ligures, tu existimare potes. Rumor est eos apparare omnia ad bellum necessaria
Rex quid in animum induxerit, divinare non possum : multa tamen concurrunt, ut bellum proxima aestate fore existimem. Non minimum signum, quod audivi de quodam certo homine, regem ad exaedificandas naves longas animum adiecisse; quae
tu nemini dixeris. Quid praeterea 3 quid Θ dicebant reginam
ad fratrem Velle proficisci. Hactenus de rebus publicis, ut quodque Veniebat in mentem, tibi scripsi, non Latiale 'Ilii-dens, quod in hac epistola magna ex parte facere neglexi, sed aperte. Audi nunc pauca de privatis. Dinae literae eodem fere tempore a Georgio redditae, in quibus hoc significabat,
se Tholosam recta proficisci, causam non explicans: tantum
adscribebat, se de voluntate patr0ni id facere: hortabatur, ut,
32쪽
si vellem, Romam Venirem; fore mihi omnia cum Jacobo communia: nihil fere proeterea , Misi se nostras literas accepisse, et alia Pipedam, quod ex amicorum literis iam intellexeram ; fratris enim et amicorum iam triduo ante literas acceperam. Tholosse feliciter omnia. Qui iurisdictioni ordinariae praeerat, regi a libellis est. Michael Faber in fratris locum
successit. De matrimonio reS confecta clam, tamen ex animi
sententia. Quid quaeris 3 ut ad eorum felicitatem , ita ad meam laetitiam, quam ex his rebus capio, nihil addi vidisti:
uterque pius, uterque meus civis, uterque mihi amicissimus.
Ego quidem quodammodo mihi tribui existimo, quod illis
datum est. De morte Domini ab Anna puto te audivisse, cuius loco Patus ius pontificium interpretatur: est a bonis literis non abhorrens: gaudeo tales Viros augeri honore. Rector Saxensis Tholosae est. Rescripsi ad omnia, nisi de Haloandro: sed hoc erit alterius epistolae argumentum. Bene vale et valetudinem tuam cura diligenter. Saluta ex me Ludo vicum, tum Franciscum, et alios amicos, si qui sunt Ma- Posticae, qui nos ament. Sed heus tu, ne tibi, quod ad me scribas, desit, exercete in hac deliberatione, Romamne mihi eundum transacta hieme putes. In altera i arte haec insunt: oratoris humanitas et eruditio, quibus studiorum meorum ratio nititur; suspicio levitatis, quum bono loco sis, Velle alio transfugere: Stultitiae reparehensio, quae veniam non habet, si me facti postea poenitebit. In diversam partem ista impellunt: Venetiis non esse consenescendum: Videndam Romam necessario; nullum tempus magis idoneum inveniri posse, quam dum noster Jacobus illic est, qui et se et sit' defert, et quodammodo meum adventum cupere Videtur; inconstantiam ab eo abesse, qui annum et quinque menses Venetiis vixerit: Stultum non esse, qui studio rerum pulcherrimarum inde se commovet: me per literas Graecas usque eo progressium, ut per
me possim nonnihil consequi. Quae me magis his omnibus pungunt, memini me tibi Patavii dicere: tu haec omnia diligenter expendes, et ubi primum per Otium licebit, per lile-
33쪽
ras, quid tibi placeat, significabis: quas tu non nisi certo homini. De discessu illius scin quem dico 8 scriptorem illum antiquitatum - nihildum certi habes. Iterum vale et me , ut facis, ama. Venetiis 2 Calend. Octob. 1531.
uo in statu essent res tuae, cognoscere Sane laborabam, quo etiam mihi gratiores fuerunt literae tuae. ProbatuP mihi sane Studiorum tuorum ratio. Unum Vide, ne, dum nimium festinas, Osrendas uspiam, aut etiam te praecipitem des. Nolo damnare institutum hoc tuum, quod in istum angulum te abdideris: iam enim hoc praeteriit et in integro non est. HOC solum peto, ne tantus studiorum ardor animum occupet tuum, ut interim Valetudinem non cures: qua Scilicet amiSSa, amplissimi fructus industriae ingeniique tui in discrimen a enient. quod Marosticae potius quam Bassant tabernaculum tuum, constituisti, quod ad solitudinem quidem pertinet, quam tu magnopere Optare videbaris, non ita multum interest. De rebus meis quid ego tibi scribam 8 nuper Patavii non satis recte habebam; nunc nim plane restitutus. Quod causa fuerit profectionis, puto te ex Jacobi nostri literis intellexisse. In studiis eandem ego Viam Sequor, quam antea: Orator tamen quotidie de pristina diligentia 'nonnihil remittit, erga me tamen idem est qui fuit. 2uodsi eum vel tantillum immutatum SenSero, nae ego statim ad Georgium. De libris Germanicis allatus est totus Aristophanes Graecus. Authenticae Graecae, quas ad te mitto, emptae sunt VII libris Venetis. Lugdunil exicon Hebraicum valde copiosum eXeusum est. De Simulatione qu0d ego scripseram, ad Simonem non pertinebat: quem Virum bonum et amicum minime sucatum cognoVi: aut, si
aliter est, mihi plane imposuit. Vuod ad res Mediolanenses
Pertinet, certum nescimus, quo auctore Marchio Mustrensis haec misceat: Omnia sunt densissimis simulationum integumentis
ivxoluta. Rex quidem prae se fert, se nihil minus velle; tu
34쪽
de eius voluntate coniecturam facito. Res Gallicae bono sane loco Sunt, et uti Sporamiis, erunt meliore. Bene Vale. VenetiiS.
uum mihi redditae fuissent priores literae tuae inter prandendum , a prandio statim Vixdum perlectis libros de Oratore dedi Bellonio, qui se nocte sequenti Patavium traiecturum confirmaret: quos ex postremis intelligo tibi non esse redditos , teque id iniquo animo ferre. Ego Vero etiam aliquando molestius tuli: ab eo die Bellonium non vidi. Noviodunensis episcopus commutaVit hospitium: non possum convenire hominem, et quum conVenero, ne irasci quidem licebit. Si perferre non potuit, aut reddere mihi debuit, aut curare, ut liber ad te perferretur. Allati sunt libri e Germania, inter quos Codex: eum ad te misissem, sed pertimui pretium: Venit enim X Marcellis Venetis. Excusus est recens libellus Baysii oratoris nostri, de re Vestiaria, cui adiunctus est tractatus de Vasculis, cuius lectio ita me delectavit, ut ea causa tardius tuis literis responderim. Si quaeris quanti duobus Marcellis; scribe an eos mitti tibi velis. Cura si placet, ut reddantur literae, quas uiua cum tuis accipies, Paulo, quae quidem, quum mihi a Pandolpho datae sunt, aliter obsignatae non erant. Chandonio dices, sic factum de fasciculo
literarum, ut iusserat: me etiam cum Oratore loquutum de
eo, quod me tacente satis intelligis. Ille se nihil magis velle; queri etiam quod nescisset, quum alter tantolpere de discessu urgeret. Nunc nescio, quo pacto is retardatus est, Vel quod Sensit, quod inter nos agebamus, vel quod . aliquid aliud minime successit. Si tamen discedet, ita fiet ut volumus. Bene vale. VI Non. Mart.
35쪽
Redditae mihi fuerunt tuae literae una cum his, cpiae Jacobo et Alixantio descriptae erant. De Oeconomo, quod Romam iverit, non magis tu miraris, quam ego. Orator quidem ubi rescivit, iniquo sane animo tulit: ille enim ad Lauretanae xirginis, quod Volo obstrictus es Set, se Velle prOscisci dixerat. Tulit autem casus, ut interim, dum abesset Orator, eius Opera magis egeret quam unquam antea. Des acto eius quis Sit meus sensus, puto te intelligere. Nihil apertius scribo: Vides inter quos mihi Vivendum sit. HaeceSt Sane mea ratio, ut, quantum quidem in me est, Osrendam neminem. Verum haec et alia, Si quae erunt, praesenti Sermoni reservemus. De Georgio quae scribis, omnia sane mihi iucundissima fuerunt. De animo eius erga me nunquam mihi
dubium fuit, semperque in eo, si mihi discendum esset, tutissimum perfugium posui, quam spem mihi adhuc praecisam
non esse gaudeo. Quamquam enim, qu0modo nunc est, bono loco Sunt Omnia, et ego summa erga me Oratoris benignitate fruor, tamen quis scit an perpetua lisee erunt 3 et tamen
ego, prius quam ex Italia discedo, Videre Romam cogito. quod utinam aut exiguo sumptu aut etiam nullo facere possim: in qua re si quis hoc tempore iuvare me potest, Georgius n0ster imprimis p0test, a quo epistolam de rebus Omnibus mihi asseras Velim: sed quae pondus habeat: quo enim longior eo gratior futura est: et tu pro Vectura, Si bene te novi, nihil exiges: ego quidem certe nihil dab0. Sed heus
tu, quis fratri meo me cum Oratore Vivere nuntiavit Z Ego sane de ea re nihil ad eum memini me scribere. Eum autem et Omnes amicos de industriae celabam, id metuens, quod evenisse iam video. Omnino literas permutationis mihi mitti a fratre Volo: Si erit opus, utar: si non erit opus . nihil nocebunt. Episcopum Noviodunensem mihi saluta, si tamen meam illi salutem non ingratam fore existimas. Ad eum non scripsi: primum enim salis temporis non habebam, quum has
36쪽
festinanter, ut Vides, scripserim: deinde res prorsus me du-siciebat : ne ad te viidem, Miid scriberem, habuissem, nisi ex
tuis literis argumentum mihi natum esset. Hanc epistolam cum Georgio nostro communicabis, cui et Jacobo Dei nolo plurimam salutem. Bene Vale. Venetiis.
Ep. IX.LIDE M. Etsi nihil habebam, quod ad te scriberem, tamen, quod
literas ad Noviodunensem meas ei ver te reddi Vellem, facere non potui, quin hanc schedulam quoque ad te exararem. Ad episcopum Noviodi mensem scribo: discedens enim a me petierat: alioquin nunquam hoc mihi sumpsissem. Hortor ut literas sua benignitate complectatur et ex ea re potissimum
laudem petat; ac quod episcopi nostri in canes et equos Calendos insumunt, ipse eosdem sumptus in viris bonis iuvandis et ornandis faciat. Tu, si videbitur, epistolam, priusquam reddas, leges, ut possis, si opus erit, meam cohortationem
Sermone tuo subsequi. Cupio sane, quod commodo tuo fiat, te adesse, quum leget, ut non solum orationem sed etiam Vultum legentis mihi per literas exprimere possis. Non est Satis aequus Ciceronianis; fures exclamat, ubi quid a Cicerone sumptum Videt. Scripsi tamen, quoniam ita se Velle Ostenderat: quod meum obsequium, si ei gratum non erit, non committam, ut sim iterum molestus. Bene Vale. Venetiis. IV Non. Januarias.
Ep. X. ΕΙ DE M. De petitione tua Ludovicus tuus caetera tibi exponet,
hoc ex me cognosce. Nuper quum Patavium ab Oratore miS-Sus essem, quum id diligenter, cuius causa Veneram, curassem, Ρlacuit experiri, an possem res sane turbulentaS componere.
S-d quum mihi Venetias primo quoque tempore redeundum
37쪽
esset, re tentata quidem, sed non perfecta discessi. Nunc audio, non Solum res placatas non esse, quod Optabam, sed, quod minime omnium Vellem, et quod ne accideret semper
Sum Veritus, Jacobuni nostrum superioribus diebus a nescio. quo Oppressum duobus Vulneribus acceptis Vix evasisse. Dis-Υumpor mehercule nOStrorum animos ita exarsisse, ut re levissima usque ad Verbera et caedem sibi decertandum putarint. Hic ego quid tibi consilii dem, non video. Quodsi
potes sine illorum, qui tibi student, Offensione, malim te penitus hanc petitionem abiicere, quam ut rem in dimicationem periculi plenam deduci patiare. quamquam enim tu
neminem tua causa ad arma Venire Vis, tamen Vereor, ne tu omnium malorum auctor fuiSSe Videare. Hoc meum consilium sat scio non probaturos eos, quorum animi hac recenti iniuria maxime sunt exulcerati: Sed tu Voluntatis amicorum
ita demum rationem habere debes, si sine illorum periculo res obtineri potest. Quis enim iure non laudet Ciceronis consilium , qui maluit in exilium abire, quam suorum civium corpora telis improborum obiicere Θ prius tamen quam ad haec ultima descendas, praesens, si quidem te tuto esse Patavii putabis, aut si id non potes, per literas absens Limantii
animum quavis ratione tentes Vesim: Oportet enim candidatum ambire, I rehensare, Supplicem esse. Ad extremum, si
precibus nihil pr0ficies, omnia potius deponas censeo quam ullius salutem in discrimen adduci patiare. De libris tuis quid actum sit, ex literis Baptistae bibliopolae intelliges, qui huic negotio praefuit. Bene Vale. Ep. XI. EIDEM. De Demosthene quoniam te vehementer desiderare quum ex superioribus literis, tum ex proximis perspexi, petii a legato et facile impetravi: commemoraVi tua erga me Summa merita, Veteremque inter nos necessitudinem, quam ego laedere et non mediocriter Violare Viderer, si tu, qui pro tuis
38쪽
in me ossiciis omnia a me exspectare debeas, non acciperes: quod ego sine meo incommodo, si tamen, ut ipse Iellet, adduceretur, praestare possem. Permisit igitur, ac lubens, neque, Si Verum scire Vis, antea de eius humanitate et facilitate dissidebam, sed prohibebar pud0re, aut etiam metu, ne Ρeterem. Tuis Vero literis perlectis, ubi te non modo cupere, Verum etiam sperare cognoVi, demisi pudorem et fregi meipsum; roga' i gratum me esse pateretur: respondit humanissime, se ne de suis quidem libris, quos habet, negaturum fuisse. Itaque habes quaterniones Demosthenis, quos Petebas. De Dictionario confeci, emptumque est octo libris: compactum nullum erat, et ne hic ligandum curarem bibliopola
ipse auctor mihi fuit, et quod exspectandum diutius fuisset, et quod non minoris quam Patavit, et quod improbos huiusmodi
homines rationem quaestus non operis habere solitos, confirmaret. De Lagaro, Si me amas, ut coepisti, omnia etiam minima perscribe. Num quamquam ego non indiligenter Cicero-.nem legere nunc mihi Videor, magnum tamen adiumentum adfert audire ea, quae Vocet in dubium Vir in istis studiis multum versatus. Quod Ostendis, te non ante scripturum, quam argumentum nactus eris, mihi quidem placet, sed tum bene longam epistolam mittito: sic enim neque tam Saepe tua studia interpellabis, et me tamen Omnium rerum certiorem facies. Pecunia ad me fideliter perlata est: sex solidis minus expensum quam acceΡtum: hos, quum VoleS, PeΡetes. Jacobus mihi diutius debere noluit; eum mihi saluta rogaque ut, si quando Videbitur, cum meo hospite de pecunia mihi debita agat. Equidem, quicquid extorquere poterit, lucro deputabo. Arnoldi nostri literis non respondeo: nihil enim necesse eSt. De causa nOStra curabo diligenter: cui quidem,
quod perspicero potui, legatus faVet ex animo. Bene Vale. V Calend Decemb.
39쪽
Quamquam pervetus est nostra coniunctio magnisque tuis erga me Officiis et meritis, meaque in te observantia adeo corroborata, ut levis aliqua suspicio, quae Vulgares amicitias dissolvere potest, in nostram Sane cadere non possit: tamen interdum vereri cogor, ne tu de me secus existimes
quam Vellem. Id nunc propterea scribo , quod, quum hic esset bibliopola Realtinus, sic loquebatur, quasi paucis diebus post Codicem et Authenticas esset habiturus: quod si
factum esset, quoniam tu eos libros te velle mihi ostenderas, si per me stetisset, quominus eos iam haberes, equidem salvum ius amicitiae nostrae non putarem. Sed scito libros illos in tabernam adhuc allatos esse, ut tu potius Vanitatem horum hominum accusare quam Ossicium in hac re
meum desiderari possis. Nullum fere diem intermitto, quin
hominem conveniam: is praeteriti temporis accusationes nescio quas assert. Quum autem rogo, num Ρropediem, sic respondet ut quum tu aderas, ubi primum allati erunt, me fides et diligentia tibi non deerit. De lineis risi mehercule, sed sacile patior te in ea re Velle Ludovici tui fidem liberaro: equidem huius rei iudicium facere non poteram, sed quicquid habui iudustriae, totum id consumpsi, quo tibi satisfacerem. Quod si pluris empti sunt quam par est, aut tibi minus dignae tuae liberalitate videntur, ego fidem meam et diligentiam tibi praestiti: sed tu homini harum rerum penitus rudi negotium
dare minime debuisti. Itaque te ipsum accusa: aureum quidem totum in eam rem impendi, at tu quin ne pluris emerem, praescPipseras noli commo Veri, mercatus sum ad eam Summam, quam Volebas, XXX solidis nostratibus, aut etiam minoris: reliquos enim habeo quattuor Marcellos argenteos: cupio tibi hanc emptionem non solum ratam, Sed etiam gratam esse. Lagarum non Velle Sua mysteria proferre, ferout debeo: neque Vero miror, quod inter nos liceat dicere,
Italos sui similes esse. Quoniam igitur de ratione sua nos
40쪽
ille celat, artificium aliquod excogitabimus: quum diligenti
lectione tum exercitatione quotidiana fortasse nonnihil consequemur. Speramus quidem Certe. Quod autem non SO-lum Ciceronem, sed alios quoque ex Latinis attingendos Putat, non 3 ideo, quid Budaeo succenseat. De Cervolo quae in extremo literarum adscripsisti, mihi sane iucundissima fuerunt. Bene enim illi cupio: tu, quod Opus praeclare, Deo adiuvante, instituisti, vide ne inchoatum relinquas. Urge igitur Occasionem; hortare hominem ad meliorem literarum lectionem: cuius quidem rei perficiendae tu nonnullam spem Ostendis. Scripseram ad te, Reynaldum nihil meis literis respondisse: quod si fecit, ne mea studia interpellaret, gratum est. Si vero satisfactionem meam non accepit, atque adeo offensus est, Π leste fero. Tu si mihi eum iratum esse cognosces, ecquid mihi succenseat, perscribas Velim: si nihil eiusmodi erit, eum meis verbis salutato. De Verbo Consulo, tu nescio quid mihi dixisti, quod ego aliter apud Ciceronem non uno in loco legisse mihi videor: tu si quid Lagarus super hac voce praeceperit, mihi quum Scribes, apertius exposueris: ego locos, in quibus aliter scriptum est,
ad te mittam. Quid adhuc 3 quid Θ Pecuniam mihi ab hospite debitam equidem in perditis habeo, nisi industria tua
et Jacobi mei procuratoris recuperetur. Bene Vale. Venetiis. II Calend. Januar.
EIDEM. Quae mihi mandaras per literas, ea omnia diligenter
Cura Vi. Loquutus sum cum Panchato: pecuniam dabit, quum Voles, sed tibi ipsi. Quum rogarem, literarum aliquid ut ad te daret, respondit, nihil opus esse: et tamen se de hac rescripturum ad filium, quem Patavii habet. Literas tuas illi Commisi, sed iussit inscribi, ut pro Vectura solverent ii, quibus redderentur. Hoc praeter exspectationem meam Sane