장음표시 사용
91쪽
fuit Jus inve iuuan , quemadmodum stans uiaren tum calefieri exerceriqua posset, quo libentiusta cibo uteretur, la corporis motu non removeretur Sub 1ti ingebat caput loro altius, quam ut prioribus pedibus plane terram posset attii gere. Ueinde post verberibus cogebat exsultare, o calces remucere. Qiu motus non minus1ticlorem excutIebat, quam si in patio decurreret. Uuo tactum est, quod omnibus mirabile est vi-lum, ut umenta aeque nitida ex castello educeret, qualia complures menses in obsidione fuis-let, ac si in campostribus ea locis habuisset. Intra conclusione, Notiescunque voluit, appara itimo munitiones Antigoni alias incendit, alias issecli 'enuit autem se uno loco, quamdiu lu1 hiems. quod castrum subsidia habere non poterat, ne appropinquabat, simulata deditione, dum de conditionibus traetat, praefectis Antigoni imposuit seque ac suos omnes extraxit
hunc Olympias, mater quae fuerat AleXair ciri, quum literas e nuntios misisset in Asiam, O mulium, utrum repetitum Macedoniain Veniret nam tum in Epiro habitabath eas res occuparet huic ille primum suasit, ne se moveret, oe X spectaret, quoad Alexandri filius restarum ac pisceretur. Sin aliqua cupiditate rapere tur in uacedoniam, omnium iniuriarum oblivi-
Iceretur, c in neminem acerbiore uteretur imperio. Iorum nihil ea fecit. Nam in Macedoniam prosecta est, Octb crudelissime se pessit. cet ut autem ab Eumene absente, ne at retur, Philippi domus familia inimicissimos stirpe in quoque interimere, ferretque opem liberis Alexandri. Quam veniani si sibi daret, quam ri-Iὶulm Xercitus pararet, quos sibi subsidio adduceret. id quo facilius faceret, se omnibus praelectis, quoi ossicio manebant, misisse literas. ut ei Parerent, ejusque consiliis uterentur. Mis rebus Eumenes perino tu satius duxit, si ita tu-siliet fortuna , perire bene meritis resere utein grati diu, quaar ingratum vivere.
92쪽
- go nilim comparavit quod una erant Macedones
complures nobiles, in iis Peucestes, qui co Poris custos fuerat Alexandri, tum auten obtinebat eisdem Antigenes, cujus sub imperio phalanx erat Macedonum invidiam Verens , quam tamen effugere non potuit si potius ipse alienigena summi imperii potiretur , quam alii Macedonum, quorum ibi erat multitudo : in principiis nomine Alexandri statuit tabernaculam , in eoque sellam aur Fi cum sceptro ac diademate uis poni , eoque omnes quotidie convenire, ut ibi de summis rebus consilia ca- Perentur credens minore se invidia fore , si specie imperii nominisque simulatione Alexandri, bellum videretur administrare quod de fecit. Nam quum non ad Eumenis principia, sed ad regia conveniretur, atque ibi de rebus deli-
heraretur, quodammodo latebat quum tam euser eum unum gererentur omnia.
Cis P. VIII. Ii in Paraetacis cum Antigono conflixit, non
a s acie nitrii eta, sed in itinere eumque nrale occeptum in Alediam hiematum coegit redire. Ipse in finitima regione Persidis hiematum copias divisit, non ut voluit, sed ut militum cogebat oliuatas. Namque illa laalanx Alexandri Magni, quae Asiam peragrarat, deviceratque Persas, inveterata cum gloria, tum etiam licentia, non parere se ducibus, sed imperare postulabat :ut nunc veterani faciunt nostri. Itaque pericu tum est, ne faciant, quod illi fecerim sua intemperantia nimiaque licentia , Ut Omnia e dant, neque minus eos, cum quibus steterint,
quam adversus quos fecerint. Quod si quis illorum veteranorum legat facta, Paria horum cognoscat neque rem ullam, nisi tempus, interes bejudicet: sed ad illos revertar. Hiberna .lmserant non ad usum belli, sed ad ipsorii in luxuriam longeque inter se discesserant. Hoc Antigonus quum coni perisset, intelligeretque se parem non es e paratis adversariis, statuit aliquid sibi consilii novi si e capiendum. Duae erant
viae, qua ex Medis, ubi ille hiemabat, ad ad-
93쪽
versanorum hibernacula posset perveniri quarun1 brevior per loca deserta, quae nemo incolebat Propter aquae inopiam, ceterum dierum erat fere decem. Illa autem, qua omnes commeabant, altero tanto longiorem habebat anfractum sederat copiosa, omniumque rerum abundans Haz1 proficisceretur, intelligebat prius adversarios rescituros de suo adventu, quam ipse tertiam partem confecisset itineris. Sua per loca sola contenderet , sperabat se inprudentem osteni oppresturum. Ad hanc rem conficiendam, im- PeraVlt quam plurimos utres atque etiam culleos comparari post haec pabuliun praeterea cibaria cocta dierum decem utque quam minime seret agnis in castris. Iter, quod habebat, omnes celar die Paratus, qua constituerat, proficiscitur.
multum fere spatium confecerat, quum Nium castrorum ejus suspicio adlata est ad Eunae nem, hostem appropinquare. Conveniunt duces quaeritur, quid opus sit facto. Intelli e-bant omnes tatu celeriter copias ipsorum contra-ὶ non osse, quan Antigonus adfuturus videbatur. Ile omnibus titubantibus,m de Ebus summis desperantibus, Eumenes ait, si celeri ratem vel uri adhibere δε imperata facere, quo clante non fecerint, se rem expediturum. . Nam quoi diebus quinque hostis transisse posset soci lectimim, ut non minus totidem dierum spatio retardaretur quare circumirent, suas quisque copias contraheret Ad Antigoni autem refrenandum impetum, tale capit consilium. certo annitit homines ad infimos montes, qui obvii erant itineri adversariorum: hisque petae cepit unprima nocte quam latissime posint, ignes facianc quam maXlmos, atque hos secunda vigilia minitant, tertia perexiguos reddant & adsimulata castrorum consuetiuline suspicionem injiciant hostibus, his locis esse castra, ac de eorum adventu praenuntiatum idemque postera noete faciant. Quibus inperatum erat , diligenter praecepturucti rant. Antigonus tenebris obortis ignes conspicatur credit de suo adventu esse aliditum,&advertarios duc suas contraxiste copias Ituat
conlitniau, quoniam inprudelites adoriri noli
94쪽
st CORNELII NEPOTI sposset, sectit iter suum .illum an ractum longiorem copiosae viae capit, ibique diem utriunopperitur, ad lassitudine in sedandam militum, ac reficienda jumenta, quo integriore exercitu de-
Α P. X. I Iic Eumenes callidum imperatorem vicit con-- -- filio, celeritatemque inpedivit eius neque tamen multum profecit. Nam invidia ducum, Cum quibus erat, perfidiaque militum Macedo-34um Veteranorum, quila superior pnaelio discessisset, Antigono est deditus, quum exercitus iter ante epa ratis temporibus jurasset, se eum defensurum, nec unquam deserturiim. Sed tanta fuit nonnullo rem virtutis obtrectatio ut idem amittere mallent, quam cum non prodere. Atque hunc Antigonus, quum ei fuisset infestissimus, conse astet, si per suos esset licitiam, quod cit, nullo se plus acljuvari posse intelligebat in his
Tebus, quas impendere jam apparebat omnibus. Inminebant enim Seleucus, Lysimachus, Ptolemaeus, opibus jam valentes cum qui biis ei de summis rebus erat dimicandum. Sed non passi sunt hi, qui circa erant quod videbant, Eumene recepto, Omnes prae illo parvi futuros. Ipse aurem Antigonus adeo erat incensus, ut, nisi magma spe maximarum rerum, leniri non posset.
fectus cus codum quaesisset, quemadmocium servari vellet ut acerrimum, inquit, leonem, aut rerocissimum elephantum. Nondum enim statue Tat, serVaret eum , nec ne Veniebat autem ad Eumenem utrumque genus hominum: qui propter Odium fractum oculis ex ejus casu capere Vel-Ient: qui propter veterem amicitiam colloqui, consolarique cuperent multi etiam, qui c-jus formam cognoscere studebant, qualis esset, quem tam diu, tamque Valde timuissent cujus in pernicie positam spem habui sient vietoriae. in Eumenes, quum diutius in vinculis esset, ait Onomarcho, Penes quem summa imperii erat custodiae, se mirari, quare jam tertium diem sic teneretur. Non enim hoc convenire Antigoni prudentiae, ut sic de uteretur victo, qui aut inter
95쪽
sica, aut missum fieri juberet. Hic quum ferocius Onomarcho loqui videretur, quid tu, inquit,aia imo si isto eras, cur non in praelio cecidisti Potius, quam in potestatem inimici veniret IIuic Eumenes, utinam quidem istud evenisset inquit: sed eo non accidit, quod nunquam cum fortiore1um congressius. Non enim cum quoquam arma Contuli, quin is mihi succubuerit. Non enim virtute hostium, sed amicorum eis ita decidi.
eque id falsum. Nam dignitate fuit honesta,
o viribus ad laborem ferendum irinis, neque tam magno corpore, quam figura venusta.
hoc Antigonus quum solus constituere non auderet, ad consilium retulit. Hic, quum plerique omnes primo perturbati admirarentur, non jam de eo sumtum esse supplicium, a quo tot annos adeo sient male habiti, ut saepe ad desperationem forent ad dueti, quique maximos duces in terge cistet: denique in quo uno esset tantum, ut, quoad ille viveret, ipsi securi est non possent; tia tersecto, nihil habituri negotii essent. Postremo, si illi redderet salutem, quaerebant, quibus amicis es et usuriri sese enim cum E :-m ne apud eum non suturos. Hic, cognita consilii Voluntate, tamen usqua ad septimum leni delibe nandi sibi spatium reliquit Tunn autem, quum jam Vereretur, ne qua seditio exercitus -TIretur, Vetuit ad enm quenquam admitti,4 quotidianum victum amoveri iussit. Nam negabat, se ei vim adlaturum, qui aliquando fuisset ami-Cus Ille tamen non amplius, quam triduum, fame fatigatus, quum castra moverentur, insciente Antigono, jugulatus est a custodibus.
1 Eumenes annorum quinque quadraginta, quum ab anno istes ino uti supra ostendimus septem annos Philippo apparitis leto tre-ciecim apud Alexandri in eundem locum obtinui siet, in his uni equitum alae prae uisset, ostautem Alexandri Magni mortem, imperator exercitus duxisset, summosque duces Partim repulisset, partim interfecisset captiis non Antigoni virtute, sed Macedonum periurio, talem habuit exitu vitae Iu quo quanta suerit Omnium op -
96쪽
po Con. Nn I, II NEPOTI s ni eorum, qui post Alexandrum Magnil in reges appellati, ex hoc facillime potest judicari, quod nemo Eumene vi Vo rex appellatus est , sed praefectus iidem post liujus occasum, statim regium ornatum nomenque sumserunt : neque quod initio praedicarunt, se Alexandri liberis regnum servare, id proeliare voti ierunt uno propugnatore sublato, quid sentirent, aperuerunt. Hujus sceleris principes fuerunt Antigonus, Ptolemaeus, Seleucus, Lysimachus, Cassander Antigonus autem Eumenem ni ortuum Propinquis ejus sepeliendum tradidit. Iimilitari honesto funere, comitante toto Xercitu, lium averunt: silique jus in Cappadociam ad matrem atque uxorem liberosque ejus deportanda cura
DII OCIO ATHENIENSIS, etsi saepe
in exercitibus praefuit, summosque magistratus cepit tamen multo ejus notior integritas vitae, quam rei militaris labor. Itaque hujus memoria est nulla, illius autem magna fama e X QUO O-gnomine Bonus est appellatus. Fuit enim perpetuo pauper, quum divitistinuis esse posset propter frequentes delatos honores , potestatesque summas, quo ei a populo dabantur. Hic quum a Rege Philippo munera magna pecuniae rePU-diaret, legatique hortarentur accipere, simulque admonerent, si ipse his facile careret, liberis ta- naen uis prospiceret , quibus dissicile es)t iii
summa Paupertate tantam paternam tueri gloriam : his ille si mei similes erunt, idem ilic, inquit, agellus illos alet, qui me ad hanc dignitate ita perduxit sin distina iles sunt futuri, nolo meis inpensis illorum ali augerique luXuriain.
T idem quum prope ad annum octogesimum prospera perVeni siet fortuna, extremis temporibus magnum in odium pervenit suorun1 civium. Primo quod cum Demade de urbe tradenda Autinata conseias erat ejusque consilio
97쪽
Demolthenes tria ceteris, qui bene de republ. mereri existimabantur, populi scito in exilli uinerant expulsi. Neque in eo solitan offenderat, quod Patriae male consuluerat, sed etiain, quod amicuit fidem non praestiterat. Namque auctus adsutusque a Demosthene, eum, quem tenebat, ascenderat gradum quum adversus Charetem eum subornaret ab eodem in judiciis, quum capitis causi ura diceret , defensus, aliquoties liberatus Iscesi erat. Hunc non solum in peri- ciuis non desendit, sed etiam prodidit Concidit autem maXime uno crimine: quod, quum apud eum summum esset imperium populi, dicanorem Casi in dri praefectum insidiari Piraeeo Athenientium a DorcIllo moneretur idemque Pollularet, ut provideret, ne commeatibus ci-VItas Privaretur hic , audiente populo Thocion negavit esse periculum, seque ejus rei ob-tidem fore pollicitus. Neque ita multo post Nicanor iraeeo est: potitus. ad quem recuperandem quum populus armatus concurristet, ille non modo neminem ad arma Vocavit, sed ne armatis quidem praeest voluit sine quo Athenae
rum una populi causiam agebat, altera opti- raratum in hac erat Phocion Demetrius Phalereus harum utraque Macedonum patrociniis nitebatur. Nam populares Polus perchonti favebant: optimates cum Cassandro sentiebant. Interim a Polysperchonte Cassander Macedonia purusus est quo facto populus superior factus, statim duces adversariae factionis capitis damnatos patria pepulit in his Phocionem e Demetrium Phalereum deque ea relegatos ad Polus perchontem misit , qui ab eo peterent , ut sua decreta confirmaret. Iuc eodem prosectus est Phocion. duo ut Venit , caussan apud Philippum regem
Verbo, re ipsa quidem apud Polus perchontem jus 1us est acere namque is tum regis rebus Praeerat. Hic quum ab Agnonide accus itus esset, quod Purae eum Nicanori prodidi siet: ex consilii
dintentia in custodiam conjectus, Athenas dedu
ctus It ut ibi de eo legibus sieret vilicium.
98쪽
Taue ubi pei Nentum est, quum propter aetatem - - pedibus jam non valerct, Vehiculo qne Portaretur, magni concursus sunt facti quum alii, reminiscentes Veteris famae aetatis misererentur; plurimi aer ira exacuerentur, propter proditionis suspicionem Piraeeici maximeque, quod adversus populi commoda in senectute teterat. Qua de re ne perorandi quidem ei data e 1l facultas, dicendi caussam. Inde judicio legitiniis quibusdam confeci is damnatus; traditus estiui decim viris, quibus ad supplicium, more Atheniensium , publice damnati tradi solent. Hic qtriti ad mortem duceretur, obvius ei fuit Em- Phyletus, quo familiariter fuerat usus. Is quum jacrimatis dixis et quam indigna perpeteris Phocion huic ille, at non inopinata, inquit et hunc enim exitum plerique clari viri liabuerunt Athenienses. In hoc tantum ui odium multitudinis, ut nemo ausus sit eum liber sepelire. taque a servis sepultus est.
magnus omnium judicio hic vir extitit. Namque inii uni contigit, quod nescio an ulli, ut patriam, in qua erat natus, OPPresiam a tyranno liberaret , dc a b cusis, quibus auxilio crat misius, inveteratam servitutem depelleret: totamque Siciliam, multos annos bello veXatam, a barbarisque oppressam, suo adventu in pristinum restitueret. Sed in his rebus non simplici fortuna conflictatus est , , id quod dissicilius
putatur, multo sapientius tulit secundam , quam adversam fortunani. Nam quum frater ejus Timophanes, dux a Corinthiis delectus, tyranniden per milites mercenarios occupasiet, particepsque regni possct este tantum abiit a societate sceleris, ut ante tulerit suorum civium libertatum fratris saluti: patri ae parere legibus quani
99쪽
spicem , conamunemque affinem , cui Bror exEisdem parentibus nata nupta erat, fratrem IV-rannum interficiendum curavit. Ipse non modo manus non attulit, sed ne adspicere quidem fra- tennim sanguinem voluit. Nam dum res conficeretur, procul in praesidio fuit, ne quis satelles Posset succurrere. Hoe praeclarissimula ejus facinus non pari modo probatum est ab omnibus. Nonnulli enim laesam ab eo pietatem putabant, invidia laudem virtutis obterebant. Mater Uer post id factum, neque domum ad se filium admisit, neque adspexit, quin eum fratricidatuinpiumque detestans compellaret. Quibus rebus
ille adeo est commotus , ut nonnunquam ita finem facere voluerit, atque ex ing' atorum hominum conspecti u morte decedere.
'rursus Πacusarum potitus est cujus adver2rii opem a Corinthiis petierunt, ducemque Golia bello uterentur, postularunt. Huc Timoleostinissus, incredibili felicitate Dionysium tota Sicilia depulit. Quum interficere posset, noluit: tutoque Ut Corinthum perveniret, effecit: quocivirorumque Dion ua oriun opibus Corinthii saepe adjuti fuerant, cujus benignitatis memoriam Volebat exstare Deamque praeclaram victoriam ducebat, iam i plias esset clementiae, quam crudelitatis: Postremo, ut non solum auribus acciperetur, sed etiam oculis cerneretur, quem & ex quanto regno ad quam fortunam detrusisset. Post Dionysii decessum cum Hiceta bellavit, qui a GVersiitus iterat Dionysio quem non odio tyrannidis disiensisse , sed cupiditate , indicio fuit quod ipse, expulso Dionysio, imperium dimittere noluit. Hoc superato, Timoleon maximas copias I artia poniensium apud Crimestum flumen fugavit, ac satis habere coegit, si liceret Afri- CZm obtinere, qui jam complures annos possesJonem Siciliae tenebant. Cepit etiam Mamercum, Italicum ducem hominem bellicosum iotentem , qui tyrannos adjutum in Siciliam venerat.
100쪽
urbes desertas videret, conqvisivit, quos potuit, primum Siculos deinde Corintho arcessivit colonos , quod ab his initio Syracusae erant conditae Civibus veteribus ua restituit, novis bello vacuefactas posib Tones divisit, urbium maenia disjecta, fanaque deserta refecit, civitatibus leges libertatenaque reddidit S ex maximo belli, tantum otium totae insulae conciliavit, ut hic conditor urbium earum, non illi qui initio deduxerant, videretur Arcein Syracusis, quam munierat Dionysius ad urbem obsidendam, a fundamentis disjecit cetera tyrannidis propugnacula denio litus est , deditque operam , ut quam minime multa vestigia servitutis manerent. Quum tantis esset opibus, ut etiam invitis im-
Perare Post et, tantum autem haberet amorem omnium Siculorum, ut nullo recussim te regnum
obtineret maluit se diligi, quam metui. Itaque quun Primum potuit, imperium deposuit, privatus Syracusis, quod reliquum vitae fuit, vi-Σit neque vero id inperite fecit. Nam quod ceteri reges imperio potueriint, hic benevolentia tenuit. Nullus honos huic defuit: neque polleares ulla Syracusis gesta est pubtice, de qua priussit decretum, quam Timoleontis sententia cognita. Nullius unquam consilium non modo antelatum, sed ne comparatum quidem et t. neque
id magis benevolentia factum est, quam Prudentia.
A P. IV. ii quum aetate iam provectus esset, sine ul-- - - lo morbo lumina oculorum amisiit quam calamitatem ita moderate tulit, ut neque cum que rentem quisquam audierit, neque eo minus privatis publicisque rebus interssuerit. Veniebat autem in theatrum, quum ibi concilium populi liaberetur, propter valetudinem vectus umentis juncistis, atque ita de vehiculo, quae Videbantur, dicebat: neque hoc illi quisquam tribuebat superbiae. Nihil enini unquam, neque insolens, neque gloriosum, ex ore ejus exiit qui quidem , quum suas laucies audiret praedicari , nunquam aliud diyit, quam se in ea re maximas diis gratias agere , atque habere , quod quum Siciliam