장음표시 사용
61쪽
'oluptate persu terunt, in ellitissima suerunt, consi in ilia, translaticia sunt. Non injucunda: fu runt, non insuaves a contrariorum Permutatione. Peli qua citra contex:um commode ostendi non possunt. Nunc igitur experiamur. Tua me liter aemagnopere dele far Ent 'delectarunt mirum innaodum tua me literae major c.n in modum metuo delectarunt iterae. Hactenti Spraeter composi-rionem nihil seriare mutatuna est. Tuis iteris sum magnopere te lectatus. Delectatus sum majorem in modum tuis literis. Hic genus verbi duntaxat est ommutatum Epistola tua me vehementer exh: aravit tua qui leni pilio a silm vehemeaver exli: lararus tuae liter uim non incit ocriter animiam meum refecerui si humanitatis tua scriptis finia non mediocriter animo refectus amantisi mis literis tuis incredibilem cepi voluptatem : Hyperbole, relatio Amamissimae tuae literae incredibilem mini voluptatem attulerunt novam cluandam Paetitias nilae schedae mihi pene rerunt ouis ex schedis mirificam hae titiam concepi tum natam gaudium scripta mihi apportarui ilis e scriptis sum- utri mihi gaudium Latum it ex Excelletitiae tua: Ilteris magnam . tulimus volup t em : Et hic relatio est. Cetera sibi quisque facile annotabat. Ex Fausti mei literis plurimum hausi voluptatis ciliis scriptis haud vulgaris mihi voluntas accessit Epistolatu alia munice delectatus ex Fauilinis literis mirificum quoddam oblectamentum percepi ; tum literae sane quam delectarunt animum meu . at inel fabili gaudio tuae me schedulae perfuderunt Hic Metaphora est. Tuis ex literis nova tu adam delectatione sui perfusus incredibili laeti ia tua me scripta delibutum reddiderunt: Et hic me aphora. Haud parum delectamenti tua mihi conciliavit pistolae legendis tuis literis oppido quam sum delectati s lectio tuarum iterarum si a gulari voluptate delinivit mentem meam admodum delectabilis mihi
tua fuit epistoli eximia quadam laetitia tuae me li-
62쪽
s DECo Pl A VERI.teiae asse cerrante tuis ex liter singulari sum affectus laetitia: maximae voluptati mihi tua fuit epistolae summo oblectamento mihi tua scripta fuerunt incredibili gaudio mihi tua fuit epistoli nimis quam
iucunda nobis tua fuit epistola vix credas fi 'ν rere in tuis scriptis acquiescam. Ita M. Tulquenter utitur acuuiescere, pro oblectari, Summae jucunditatis nobis tua fuit epistoIa suavissu aenai hi tuae fuerunt lite r tuis e literis singularis mihi profecta est laetitia e tuae liter fecerunt ut prorsus exili rem gaudio tuis acceptis literis at titia gestiebam ubi mihi tuae sunt redditae literae, Iaetitia sum expletus lectis tuis amantistrata istiteris , nova quadam laetitia correptus sum 'acceptis tuis literis , incredibilis voluptas cepit
cinimunt meum : inusitata laetitia me tua demulsit epistola quod ad me scripseris, id mihi tam Iucundum sui, quam quod jucundissimum quod
ad me tuas dederis literas . id vehementer fuit grat Em quod me tuis dignatus es literis , eo nihiani hi potuit accidere gratius: Tu et iterulae oppi
do gaudibundum effecerunt, tuis iterulis oppido quam laetabundus sum effectus quod me tuis lite-xis certiorem reddidisti, fuit id ibi non gratum
I nodo, verum etiam jucundUm cum tua ad me
Perferretur epistola, vidisse me gaudii magnitudine gestientem quod me saltem epistola salutaris, id profecto voltipe ruit literis tuis nihil asterri potuit optatius epistola tua ad nos venit vehementer expectata literis tuis nihil afferri potuit desideratius. In his tribus Metalepsis est, aut certe Synecdoche. Nam jucunda solent accidere , qu B a- nopere desideramus. Non possunt non esse jucunissimae Erasino Faustinae literae, non injucunda mihi tua fuit epistolaci neutiquam insuaves mihi tuae venerunt lite ne haudquaquam ingrata mihi tua scripta acciderunt tam mihi dulcis tua fuit epistola, quam ea quae sunt dulcissima literas tuas multa Cum voluptate perlegi epistolam tuam non sine
summa voluptate recepi qui mihi tuas reddidit literas, is mihi gaudiorum cumulum detulit: dictu mirum,qtiam me tua ceperit epistola schedie quas abste
63쪽
Lia: ER PRIMus. te missas accepi, nova quadam gaudiorum luce pectus meum serenarunt literae tuae quicquid in animo moeroris erat, id omne protinus excusserunt: miram animo persensi voluptatem , cum tua nobis redderetur epistola tuis ex literis voluptas insolita animo incessit meo tuae literae fuerunt in auila, ut astatim gauderem tuis literis effectum est, ut totas exultarim audi, dici vix queat, quantum .nihi laetitiae tuis extiteris obortum sit vix possina sermone consequi, quantum gaudiorum ex tua
mihi natum sit epistoli diectu mirum est, quantum voluptatum nobis ex tuis affulserit literi Deum immortalem l quam ingens gaudium nobis et a provenit epistol Papae, quantas laetitiae caullas nobis tirae literae suppeditarunt iii boni, quantam Vim gaudiorum tua mihi scripta subministrarunt malorem laetitiam tuae mihi tabellae attulerum, quam
p Saxe possim: plurimum voluptatis nobis tuus
tabellarius apportavit vix credas quantum acer viam laetitiae literae tuae in animum invexerunt meum verbis eloqui nequeam, quantis gaudiis merita oneravit epistola Cur autem sic verear loqui zumTerentius dixerit muli is commoditatibus one
a tum diem Tuae me liter gaudiis onustum reddidere tuis litetis valde sum gavisus tuis literis anice sum laetatus tua scripta nobis uberrimam inuria copiam offuderunt laeti si ima mihi tuatin epistola tuis literis actum est, ut prorsus frontem ex parrexerim : visis tuis literi ἰς, protenus animi mei rontem explicui inter legendum ea quae ad me scripsisti, inna quaedam voluptas animo ob epsit meo; simul atque tuas inspexissem literas
nova quaedam audiorum vis mentem occupaviam eam inspectis tuis literis , incredibilis quidami aestus laetitiae , pectus subit meum acceptis humanissimis literis tuis , immensa quaedam laetitiam totum obsedit moriar, si quicquam una maccidit jucundius tuis literis dispeream, si quid in ira suavius obrigit tuis literis ita me Musae aene ament, ut nihil antehac accidit tuis literis ἶratius : cave credas rem ullam obiici a fortuna
64쪽
quam tuae sunt terae: ii piucharus es aninio meo , tam juvali tuae lite iste: tua mihi excitau:
ti up aestatuae nobis attulerunt iterae elegana tuas literas legens, insolita quac
tua praebuit epistolaci tota tam elegans epistola
em epistola novam animo meo voluptatem ad spe sic et uisi-
statim animus mihi laetitia ineffabiri prurire coepit: quid ego tibi nunc reseram quae voluptas acceptis i iis literis 1 imum Erasini tui titillarit' animus gaudio velut exuli abat , cum tua mihi redderetur pistolari ut lubens tuam accepi epistolamo postea -
P lio, cum acciperem literas 3 iterarum tuarum lepos praecipua quadam obaptat remoratus est animum meum' non possum non vehementer gaudere , quoties tua scripta ad nos advolant: me merum mihi tua suerunt liter eo quicquid literarum abs te proficis itur il mihi s ccaro ac melle fuere videtur opiparis iterarum tuarum pulis summu inime ref ita, tua scrip sui ua vis ambrosia sua schedulae fuere vel mensis Sic in lautiores , liv. a Ului . . , nullieluti deliciar, quas cum tuis literis conferre velim nausea in omnia prae tuis literis , inter legendum amantillimas literas tuas. Erasmi Pectus gaudio bb u abat chartae digitis tuis exaratae,
65쪽
L P R Im I S. Ficordi meo sunt , quicquid scriptorum abs te redditur nihil si gaudium tua spirat epistola festum diem attulit is, qui tuas attulit litera L triumphum adduxit, qui tuum adduxit epistolium is ullum ego nectar tuis scriptis anteposuerimo an ego ullum mel Atticum cum tuis amantissimis literis contulerim i saccarum non est saccarum , si cum literis tuis Componatur in ulli mortalium tam sepit potus quam mihi literae tuae sapiunt: Quod sitienti vinum, hoc mihi tuae sunt iterar: quod apibus Cytisum , quoa 'lignae frondes capellis quod urso vel hoc mihi iunt literae epistola tua celsitudinis mihi fuitqu0vis melle mellitior ubi recepissem tantopere cxped fatas tuas li:eras, dixisse Erasmum plane gaudiis ebrium. Ut redditae sunt abs te literae, statim vidisse nos nimia quadam litia tu si emulentos: Quana unice te diligo, tam unice tuis epistolis delector nil nisi merum delicium tua mihi scripta videntur: non tam palato blandiuntur ullae Cupediar, quam animum meum tuae litterae deliniunt nullae lautitiae suavius t tillant palatum, quam tua scripta mentem titillant. O ut est: δε αν, id si plata travo' luptatum , at u it, qui uas reddidit iterasci coluptarum is apportavi tabellio tuus. tuis ad me redditis ii eris gaudiψrum λα , adduxit is , qui schedas pertu iliti s mihi lane tuae litera suerunt Uἰod Persis, Gος εγκέφαλ es , Iovis ceribrum, quemadmodum junt Gi ci. In his porro si qua videbuntur ejusmodi ut in oratione soluta vix toleranda putentur, memineri, hanc exercitationem ad carminis quoque compositionem accommodari, Ape jam ad eundem modum in ahera quapiam sententia variandi facultatem experiamur inaque deligatur, natura non admodum foecunda , neque ad varierarem idonea, quo raragis VPouear, quantum possit haec commutandi ratio, si ulla atque exercitatione confirmetur. Hanc igitur sententiam suma
66쪽
SEMPER DUM VIVAM.tui memineio.
P Rincipio adverbio Semper nullum respondet
idem pollens , neque in aliam vocem deflecti potest. Deinde, vivam nullum item habet simile in verbum es unicae vocis, id est, neutralis, nec ullum ex se propagat nomen , praeter vitam. Deinde, meminero, non solum unicae vocis est verbum , verum etiam mancum, et mutilum seneque sterile, utpote a quo nulla soboles proficiscatur, praeter Memor et Memoria. Porro duo verba quae his apponuntur, Mori oblivisci videlicet, ipsa sunt tum manca tum sterilia tamen aggredIemur. Ceterum variandi rationes ex superioribus per se rector agnoscet Semper dum vivam, tui memine-r, nunquam, dum vivam tui non meminero nunquam quoad victurus sum , me tui capiet oblivio haud unquam dum vixero. tu animo excideris naeo: nunquam donec vivam,mihi venies in oblivionem nunquam quoad in vivis ero tui nobis veniet oblivio non prius tui meminisse desinam,quam ivere: non me ante tui memoria quam vita ipsa reliquerit usque dum spirabo , tui memor fuero donec hac luce fruar tu animo haerebis me e vivorum contubernio citius emigraverim, quam tui memoria nostro e pectore demigrarit ipse prius e vivis excelsero, quam Morus e nostra excelserit memoria ilux haec me prius deficiet quam tui immemor es e coeperoci vitam serius destituet, quam tam chari capitis recordatio idem dies mihi tui memoriam eriplex, qui vitainci eadem tu oblivionem tui no- his est addu iura, quae mortem : deni nostrae , tui memoriae, vitaeque firmis erit dum memor ipse mei fueroci tui meministe neutiquam pigebit non alius
nostrae tui memoriae, quam lucis erit interitus is solus dies tui memoriam extinxerit, qui vitam ante mei ipsius, quam tui oblivisci incipiam : nostro e pectore non prius labetur Mori memoria . qua iam
haec animari Drae es unam mortem , nullus omnino
67쪽
L M us. Spe mihi casias expectorabit egone tam jucina di con- ictoris unquam unius queam obliviscidium dei num Mori sui oblivisci poterit Erasmus, cum ipse sui desim et memor est e dum mihi sensus ullus mei reliquus fuerit, tu semper animo nostro observaberis cordi meo charior es,quam ut vivo quidem in obli- ionem venire possis intime nostris in praecordiis repositus est Morus,sicut pr*ter unam mortem,ntilla res illum queat eruere Orco tradar ipse prius quanal te mandem oblivioni dum spiritus his oculis , his manibus imperabit tu pectori insidebis meo dum
spiritus hos reget artus,tui meminero quam diu su pererit in nobis halitus, non quievero tui non me
minisse dum in vivis agam , usque viret in me tui
memoria is mihi dies vitae finis erit, qui tui oblivior ierit initium idem casus hanc animam, teque meo revellet animo: donec si perstitem esse sinent nuperi, tu perpetuo recordabor dum quicquam alis caloris in hoc pectore palpitabit , tui memoria non evanescet Non mihi diuturnior vita futura est, quam tuorum in me meritorum memoria: noni
mihi brevior fuerit tui memoria, quam ipsa vitarnon minus durabilis erit tui capitis recordatio,quam haec ipsa vita me mihi eripiet is dies, qui tui memoriam adimet ipse mihi subducar priusquam te in memoria habere destitero haud longior eriti hi lucis hujus functio, quam tuae benignitans memoria: non mihi posterius suppetet vivere, quam
tui meminimes extra me fuero citius, quam O rus intra hoc pectus esse desinet vita haec tuique memoria pari stadio ad metam deCurrent prorsus non erit Erasmus, cum Mori immemor erit. Non
extabit hoc caput, ubi tam singularis amici quivero oblivisci donec supra teriam acturus sum, non
committam , ut obsolescat apud me tuae Comitati memoriari donec communem hunc aerem hauriam, tu crebro animo occursabis meo nun-.
quam serius futurum est Erasmo vitam i quam tui memoriam obtinere non ante de te cogitandi finem fecero, quam Atropos silum fatale secuerit:
si qua dies unquam tui paritura est obliviscentiam
68쪽
C certe nunquam antecessi, babit placi Sol hic , qui videt omnia videbit non memorem uici or uni tionem his e praecordiis emovebit donec ullata portio in artubus residebit , Morus ab Era cogitatione nunquam aberit. Q anti f
Vria aderit, tu a mente mca nunquam e ab iturus.
Eous ii manebit hujus an inas corpus illique co-Piria, tu a mea memoria nullo tempore ejungeris. Prius animus corpori, quam tu animo meo praesen, esse desines spiritus ipse citius ex li: jus Cotsculi domicilio demigrabit, qualm animo impI . i. ii mago tui deleatur Que diuturna ueri apud met u memoria ac vi lit&vivendi ld de te cogitandi iri eta lon .uc Oribus ponacriis tui recordatio claudetur, quam ipsa vitari quoa illla vena mihi vitali tempore saliet, dulce ueritusque tui meministeri quantum mea Lach sis ala testamen extenderit , tantundem extendetur mea tui memoria is aliena mihi d vivendi, taetec'gitandi mens xluoad co oris molem satias vivificus sustinebit , animum maxime tui
memorem una lucis usiam , alitum in- emne an mo ferai et dum
st, mens quidedantis mala quam diu supero noc ox:
: frui, non mihi contigerit oblivisci tui brutibus scirpet,quam tam cha I. AInici, irrilia ei ura et obii vi centia : ipse prius ex ciclero, quam tui vulaus imago. Viventi'. il- dc n. Eias C. O .haud ullaquam excidet Porus nulla
69쪽
diuturiaitas aevi, tu a uic me memoriam obliter abi
non, nisi mecum , tui extinguetur memoriaci antes alem diem e nostra memoria non liminaberis: ante obitum non desistam tui meminille ante suprema funera non cessabo tui memor est. non an te ista vitae stamina tui queam oblivisci vivo Iein Erasino, Vorica memoria haud unquam i fluet tui apud ine memoriam nulla unquam aetas anti tu abito ante summum diem non abrogabitur in me nae moria tui si ulla neque locorum , neque temporum injuria efficiet ouo minus tui quam marci me meminerim in vita omnem vitam tui memineres haec vita quam longa continget, curritui memoria semper erit conjuncti 3 ad ipsum usque rogum me tui memoria prosequetur mei sensu carebo priusquam conjunctissimi hominis carbturus sima recordatione a meis ipse membris di in trahar, antequam tu animo meo divellareo mors mihi citius acciderit, quam oblivio tam dilecti capitis certum est mortem oppetere potiuS, quam rui memoriam non jugiter obtinere . Non nisi me sepulto Qui recordatio sepelietur in me tui quidem aut mecum aut nunquam est interitura memori donec exspirem ipse spirabit in me
Mori mei memoria, donec apud superos agitabimus, nunquam mihi incesse tuae benignitatis oblivio Ante obitum nunquam animo meo tui incurret oblivio , sic enim loquitur Seneca Nihil tam arduum haec vita mihi gignere queat, ut tui memoriam ex his praecordiis possiet eae tunderes nulla res tam atrox mihi possit in hac exoriri vita , quae: tui conciliet oblivionem : vivo nihil possit existe re , quod mihi tuae erga me humanitatis constet obliviscentiati sic in me radices epit memoria tui, ut a nullis omnino casi is, qui quidem vivis soleant accidere, si iram quam cellura his nimirum
monumentis animo meo consecratus es, ut ea nullum aevi pactum valeat demoliri, ni forte mors,clunihil rerum mortalium non cedit nisi ipse mortalis es em non dubitarem hanc de te meria oriam
70쪽
tua merita erexerunt, ut ea , quoad me tellus sustinebit, nullo casu sit diruenda. His titulis Morus inscriptus est cordi meo, ut eos nulla temporis injuria possit unquam exedere non nisi una cum aetate tui recordatio in me consenescet. Ipse mihi prius cxCutiar, quam Mori nomen ex adytis cordis exigatur id unum tibi & confirmo irae flabo donec
in mortalium numero futurus sum , tu e scrinio memoriae nostrae nunquam dimovebere ut omnia tem
pus possit, certe hoc unum illi non licebit unqNam ut vivo mihi tui paria oblivionem temper hic ani-Πaus tui cum primis meminerit, neque id me dies, quamlibet longa dedocebit donec me tellus alet, unum illud nunquam quibo dediscere videlicet tam
chari sodalis se nil donec futurus sum sm- ονιο , i. e. I . ut Homerico utar verbo, Mori emoriam continenter obtinebo quoad mihi continget inter σιτ ν δ ντας id ejt, cibi mede iter, ut Homerice loquar, annumerari, nunquam hoc de pectore Mori vul usu ibetur ζ AG meson, et piλαγάνα ου. ρη , id eu, donec ad im viventibu si mihi genua moveantur. Illa II. quemadmodum inquit Homerus, tu mihi nunquam
cs obliviscendus, ἐμοῦ ντ H χθονὶ δερκομε νοιο, id est Ie vivente , ct in terra con pecto Iliad. I. Ut est aput Homerum, nunquam te usseret oblivi tui memoriam perpetuo , pariter cum ipso vitae pro- pressu, producam superstiti Erasino sublimitatis irae memoriam nudus unquam dies expunxerit corpore quidem abs te distrahi potero verum animo te semper intuebor, quoad vitam numina largientur : donec aura vitalis hos artus moderabitur, tu a nostris cogitationibus nullo momento es ab staturus usque adeo penitus his praecordiis tui impressa est mera oria ut nudo unquam pacto videatur eradendi ut omnia tempore marces Cant, tili certe memoria ad occasum usque vitae apud me vigebit arctius Morum meum animo O Oplexus