De fide et symbolo : documenta quaedam nec non aliorum SS. patrum tractatus

발행: 1889년

분량: 258페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

in suis visionibus edocet sex quibus Valde operosum est nunc exempla ponere, quia Satis amplis narrationibus dilatatur. Et ido scire de his plenius volentem ad ipsas magis recensendas remittimus viSiones. Sed et Ap0stolus diei de eo, Ne quia os eduout ullo modo: quoniam nisi dis 8sio venerit primum, et revelatu fuerit homo 'eoonti, situ perditionis, qui advorsatur et X- tollitur uper omne quod dieitur Deus aut quod colitur, ita ut in templo Dei edeat, o8tendens e tanquam ,δρ te Deu8. Et paulo post, Et uno erelabitur iniquu8, quem Dominus eaus intersolet Uiritu oris ui et evilouabit eum illuminatione adventu δui ouju3 8 adventu3leoundum opera Satanoe in omni virtute, ignis, et prodigiis mendaeibus. Et item, paulo p0st, Et ideo mittet illis Deus operationem erroris, ut redant mendacio, ejudioentur omnes qui non rediderunt veritati. Propterea ergo Proph0ticis et Evangelicis atque Apostolicis Vocibus nobis praenuneiatur hie error, ne quis pro adventu

Christi adv0ntum crudat Antidhristi. Sed, sicut ipse Dominus didit, Cum direrint vobis, De Christus hio, out Eoo illis, nolite redere. Venient enim multi pseudo-ohristi et pseudoprophetoe et e lueent multos. Sed quomodo demonstraverit judicium veri Christi videamus: Si eut fulgur, inquit, do Oriente re/plendet usque in Oeoidentem, ita erit adventus filii hominis. Cum ergo adven0rit verus Dominus Jesus Christus, sedebit, et judietum statu0t: sicut ut in Evangoliis dicit, Et segregabit opes ob hordis, id est, justos ab injustis: sicut

Apostolus seribit, Quia omnes nos far oportet ante triabunal Christi, et i reo, Fiat mi usquisque propria c0rp0riis, prout ge88it, ire bona sive mala. Judicabitur autem non solum pro gestis, sed et pro cogitatis, Secundum quod

172쪽

ipso Apostolus dicit, Inter o invioem ogitationibu ao-ousan tibus aut etium defendentibus, in die quo judieabit Deus Ooulta hominum. Sed de ista sussciant. Post haec ponitur in ordin fidui, 35. Ei I SPIRITU SANCTO. Ea quae in superi0ribus paulo latius do Christo sunt tradita, ad inearnationis et passioni ejus mysterium pertinent. Quae, dum media intercedunt personae ipsius coaptata, Sancti Spiritus c0mmemoration om paulo longius reddiderunt. Caeterum si solius Divinitatis rati habeatur, eo modo quo in principio dicitur, 'Crudo in Deo atro omnipotente, Vos post haec, Indosi Christo, Filio ejus unico, Domino nostro, V ita jungitur Et in Spiritu Saneto. V Illa voro omnia quae de Christo memorantur ad dispensationem carnis, ut diximus, spectant. Igitur in Saneti Spiritus memoratione adimpletur mysterium Trinitatis. Sidutonim unus dicitur ator, et alius non est ater, et unus dieitur unigonitus Filius, et alius unigonitus Filius non est, ita et Spiritus Sanetus unus est, set alius non potus esse Spiritus Sanctus. Ut ergo sat dis

tineti porsonarum, ametioni Voeabula Sesternuntur,

quibus Illo utor intelligatur, ex quo omnia, et quia Ipso non habeat patrem oste Filius, tanquem qui X Patro natus sit; etinio Spiritus Sanctus, tanquam de

utroquo prooedens' et cuncta sanetificans. Ut autum

una adumque in Trinitate Divinitas d0ceatur, sicuta Bisbo Fol and thors sad tanquam de Dei ore procedens V roading hic is confirmed by Venantiu FortunatuS, Who, here, as olsowhoro in his Commentar on the postles Croed incorporatos Rufinus' mortis illi his own Ut fiat distinctio Por-

Sonarum, Vocabula secernuntur Pater, e quo omnia, et qui non

habet patroni Filius ex Patro genitu Spiritus Sanctus o Dol

ore procedens et cuncta sanctificans. '

173쪽

IN SYMBOLUM APOSTOLORUM. 159

dictum si in Deo Patre V credi, adjecta praepositione in,' ita odi in Christo, Filio rius, 'ita et in Spiritu Sancto ' memoratur. Sed ut mani stius fiat quod diximus, ex OBSequentibus appr0babitur. Sequitur amque post hunc Sermonem, 36. SANcTAM EccLESIAMA REMISSIONEM PECCATORUM;

ΠΠJU CARNI RESURRECTIONEM. I 0 dixit in sanctam delusiam, ' nec in remissionem peceatorum, Vnec in carnis resurrectionem. V Si enim addidiss0t 'in' praepositionem, una cum Superioribus eademque

vis fi0ret. Nunc aut0m in illis quidem vocabulis, ubido Divinitatu ordinatur fidos, in Do Patro' dicitur, c in Jesu Christo Filio jus, in Spiritu Santito; V in caetoris oro, ubi non de irinitatu sed do

creaturis ae mysteriis sermo est in ' praepositio non additur, ut dicatur in sancta Ecclesia; ' se sanctum delusiam ' credendam esse, non ut Deum, sed ut Ecclesiam Deo congregatam. Et remissioni peccatorum V credant esse, non in remissiOnom peccatorum; V resurrectionem carnis,' non in resurrectionem carnis. V Hac itaque praepositi0nis syllaba Creator a creaturis secernitur, et divina separantur ab

humanis. Hic igitur Spiritus Sanctus est, qui in Veturi Testamento Legem et Prophotas, in Novo Evangeliac Apostolos inspiravit. Unde et Ap0stolus dieit, Omnis oriptura divinitus inspirata utilis est ad oeendum. Et ideo quae sunt Novi ac Voturis Tostamenti

Volumina, quae, Secundum majorum traditionem, per

ipsum Spiritum Sanctum inspirata creduntur, et Ecclosiis Christi traditu, compotens videtur hoc in loco,

ovidenti numero, sicut ex Patrum monumenti accepimus, designare.

174쪽

37. Itaque ut0ris Testamenti omnium primo Moysi quinquo libri sunt traditi Genesis, Xodus, ovilicus, Numeri, Deuteron imium ; OS haec esus I avo, Ju-didum simul cum Ruth; quatuor p0st hae Regnorum libri quos Hebraei du08 numerant Paralipomen0Π, qui Diorum dicitur libor et Esdrae duo, qui apud illos inguli computantur, et HeSter: rophetarum vero Esaias, Jeremias Ezechiel et Daniel praeterea duod0cim rophetarum liber unus. Job quoquo si salmi David singuli sunt libri Salomon vero tros Ecclesiis tradidit, Proverbia, Ecclesiastes, Cantida Canticorum. In his concluserunt numerum librorum Veteris Testamenti. Novi vero quatuor Evangolia, Matthaei, Marci Lucae, et Joannis; eius Apostolorum, quos describit Lucas; Pauli Apostoli Epistolae quatuordueim: etri Apostolidus, Jacobi fratris Domini t Apost0li una; Judae una; 0annis tres; pocalypsis Joannis. Hae sunt

quae a res intra Canonem concluserunt, et ex quibus fidoi nostrae assertiones OnStare Voluerunt.

38. Scisendum tamen est, qu0 et alii libri sunt, qui non Canonici, sed Ecclesiastici a majoribus appellati sunt id est, Sapientia quae dicitur Salomonis, et alia Sapiontia quae dicitur filii Syraeli, qui libor apud Latin0s hoc ipso sentiali vocabulo Euclesiasticus appellatur; quo vocabulo non auctor libelli, sed scripturaequalita cognominata est. Rusdem vero ordinis est libellus obiae, 0 Judith et Maccabaeorum libri In Novo vero Testamento, libellus qui dicitur astoris Sive ermes, qui appellatur Duae vis vel Judicium Petri. Quae omnia logi quidem in Ecclesiis voluerunt, non tamen proferri ad auctoritato sex his fidei confirmandam. Caeteras vero scripturas pocrypha nomi-

175쪽

IM SYMBOLUM APOSTOLORUM. 161

narunt, quas in Ecclesiis legi noluerunt. Haec nobis a patribus tradita sunt, quae, ut diXi, Opportunum visum est hoc in loe designare, ad instructionem eorum qui prima sibi deles se ac fid0 elementa suscipiunt, ut sciant, ex quibus sibi fostibus verbi Dei haurienda sint

39. Tondi deindo ratio fidei ANcΤΑ EccLEsIAM. Causam jum superius diXimus, cur non dixerint etiam hic In sanctam Ecclesiam. II igitur qui supra in uno Deo credere edocti sunt sub mysterio lini latis,

credere tiam hoc debent, unam esse eel fiam sanctam, in qua est una fides et unum baptisma, in qua unus Deus creditur Pater, et unus Dominus, Josus Christus, Filius Rus et unus Spiritus Sanctus. Ista est ergo Sancta Ecclesia, non habens maculum aut rugam. Multi ni et alii Ecclesias congregaverunt, ut Marci0n, et Valentilius, et Hubion et Manichaeus, et Arius, et caeteri omnes haeretici. Sod illae Ecclesiis non sunt Sine macula vel ruga 0rfidiae. Et id codicebat do illis Prophtita, Odi Eoolesiam malignant inm, et eum impiis non sedebo. De hau aut macelesia, quae

fid0m Christi int0gram servat audi quid dicit Spiritus

Sanctus in Canticis Canticorum: Uncis3 oolumbu mea: una est peifecta genitri ei uoe. Qui ergo hanc fidi m in Ecclesia suscipit, non declinet in concilio vanitatis, tcum iniqua gerentibus non introeat. Constitium amque vanitalis est quod agit Marcion, qui negat Patrem Christi Deum osse Creatorem, qui per Filium Suum secerit mundum. Constitium vanitatis est quod Ebi0nd0ctit, ita Christo erodi debere, ut circumetsi Carnis,

et obsorvatio sabbati, set sacrificiorum sidonnitas, laetor- aeque omne obsUrvantiae se undum Pgis ii oram tene-

176쪽

antur. Concilium est vanitatis quod docet Manieliseus: primo quod Seipsum Paracletum Dominavit, tum de- indu quod mundum a malo factum dicit Deum Creatorem negat, eStumentum Vetu repudiat, unam bonam, aliam malam naturam sibi invicem adversantes asserit, coaeterna Deo animas hominum, Secundum

Pythagoraeos, in ph cudes et animalia et bestias redir0 per diverso nascendi circulos adstruit, resurreetionem carni ΠOStrae negat, passionem Domini et nativitatum non in veritate cartiis, sed in phantasiis fuisse confirmat. Conuitium vanitatis est quod uulus Samosat onus et ejus post hunc Succe880r, holinus, asseruit, Christum non fuisse ante Soeula nutum ex atre, sed ex Maria coepisse, et non Eum Deum hominem natum, sed ex homine Deum factum existimat. Concilium vanitatis

est, quod rius atque un0mius docuit, qui Filium Dei non ex ipsa atris substantia natum, sed ex nihilo creatum volunt, et Filium Dei habere initium, o minorem esse atro sed et Spiritum Sanctum non solum minorom esse Filio, sed et mittendarium asserunt.

Conditium vanitatis si et quod illi aiunt, qui Filium Do quid0m de substantia atris fatentur, Sanctum

vero Spiritum separant et secernunt cum utique unam eandemque Virtut0m et divinitatem Trinitatis

Osto dat Salvat0 in Evangelio, cum dicit, sistiscis omne gente in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sunoti. Et est aperte impium separari ab homine quod divinitus jungitur. Concilium Vanitatis est et hoc, quod lim congregavit pertina et praVa contentio,

asserens Christum carnem quidem humanam SuSeepiSSe, non tamen et animam rationalem cum utique et carni, et animae, et Sensui humano, ac menti una eademque

177쪽

Ι SYMBOLUM APOSTOLORUM. 63

sulus a Christo collata sit. Sed ot illud concilium vanitatis est, quod Donatus per Asrieum, traditionis Eccle-

Siam criminando, contraxit, et quod Novatus sollicit vit, lapsis poenitentiam denegando, et Secunda nuptiuS, cum forte iniri eas necessita exegerit, condemnando. IIu ergo Omnes, Velut congregationes malignantium,

fuge. Sed et eos, si qui illi Sunt, qui dicuntur SSerere, qu0 Filius se non ita videat vel noverit utrem,

sicut noscitur Ipse et videtur a Patre Vel regnum Christi esse finisendum aut carnis reSurrectionem OUin integram naturae sua Substantiam reparandum Guturum Dei justum erga omnes negare judicium Diabolum a debita absolvi damnatione poenarum. Ab his, inquam, omnibus idolis declinet auditus Sanctum vero Ecclesiam tene, quae Deum Patrem Omnipotentem, et unieum Filium Rus Jesum Christum Dominum OS-trum, et Spiritum Sanetum, concordi et con Sonu Substantiae ratione, profitetur, Filiumque Dei natum ex

Virgine, pa88um pro Salute humana, a TeSurrexiSSeu mortui in ea carne in qua natus est credit Eundem denique venturum Judicem omnium Sperat in quo et remiSSi peccatorum et cares resurrecti praedicatur. 40. Verum de EMIssIONE EccΑΤ0BUM Sumuere debet sola cr0dulitas. Quis enim causas aut rutionem

requitat, ubi indulgentia Principis es, Cum t0rreni regis liberalitas diseussioni non sit Obno Xia, ab humana temerit ut disdutitur divina largitio Θ Solontenim cum irrisi0n adversum nos diuere agani, quod ipsi 0 decipiamus, qui putemus crimina, quae opere commiSS Sunt, Verbis posso purgari. Et aiunt, un-

178쪽

ot adultur non vid0ri qui adulterium perp0travi, Quo , modo ergo hujuscemodi criminum reus sanctus vobis ossidi subit vid0bitur 3V Sud ad haec, ut dixi, m0lius

fido quam ratione respondeo. Rex enim est omnium qui hoc promisit terrae coelique D0minus est qui haec pollic0tur. Non vis ut qui me se terra hominem sedit, credam quod ex criminos me faciat innocent0m otqui me, cum SSem caestus, fecit Videro, vel cum essem surdus, audire, qui mihi claudo gressum reddidit, innocentiam mihi perditam non poturi recuporares Et ut veniamus ad ipsius naturae testimonium Occidere hominem non semper criminosum est, sed malitia non legibus occidere criminosum est. Von ergo factum me in talibus, quia interdum et recto fit, sed animus male congulens damnat. Si ergo animus in me, qui criminosus est effectus, et in quo fuit origo vitii, corrigatur, cur tibi videar non posse inn0cens effet, qui prius fuseram criminosus Si enim, ut supra ostendi, On-stu quod non in aut sed in voluntate sit crimen, sicut mala Voluntas, auctore malo daemone, peccatomo i morti fecit obnoxium, ita in b0num voluntas mutata, auetore b0n Deo, innocentiae m0 0ddidit tritae. Similis causa et in caeteris est criminibus. Hoc modo fides nostra non invenitur naturalibus rationibus adversari dum remissio leuatorum On e Sti8, quae mutari non posSunt, sed animo, quem de malo in bonum converti certum est, deputetur. 41. Sed et ultimus sermo isto P RESURRECTIONEM RNIS pronunciat, Summam totius perfectionis Succincta brevitate concludit. Quamvis etiam de hoc non solum a gentilibus, sed et ab haereticis fides impugnetur Ecclesiae. Nam Valentinus rosurrectionsem carnis

179쪽

IN SYMBOLUM APOSTOLORUM. 65

omnimodo negat, et Manichaei, sicut Supra ostendimus. Sod isti Esaiam quid murophetam dicentem, ReSurgent mortui, et usoltcbuntur qui unt in epularis, audire Π0luerunt; nec Danielem Sapientissimul proteStantem, Quia uno reδurge=ὶ qui sunt in terro pulvere hi quidem in ita=n eternam, hi autem in opprobrium otconfusionem eternum. Tamen Vel in Evangeliis, quae recipere videntur, discere debuerunt a Domino et Sal-Vatore nostro, adducaeos docente, dictum, Quod autem roSurgant mortui, non legistis, quomodo dioit Moysi in rubo, Teus Abraham, Deus Laco, Leus aeo L Leus

autem non δι mortuorum, e visentium. In quo etiain quae sit et quanta resurrectionis gloria in Superioribus memoravit, cum dixit, in re8urreotion autem mortuorum neque nubent, nequo nube=ὶtur, e erunt iout angeli Dei. Resurrectionis autem virtus angelicum hominibus confert tutum, ut qui de terra resurrexerint non iterum in terra cum pecudibus, Sed in caelo cum vngelis vivant quos tamen ad hoc ratio vitae purioris admisserit, illos scilicet, qui jam nune ConserVantes animae suae carnem in castis pudicitiae actibus, obedientis Sancti pilitus subjugaverunt, et omni eam vitiorum labo tenuatam, atque in Spiritalem gloriam sanctificati0nis virtute mutatam, Angelorum quoque meruerunt inserre consortiis. 42. Sud infid0les clumant et dicunt, uomodo potest ear0, quae putrefacta dissolvitur, aut tu pulVerem Vertitur, maris etiam interdum profundo sorbetur fluctibusque dispergitur, recolligi rursum, et redintegrari in unum, et Oisus ex ea hominis reparari Ad quos primum interim respolisionem sermonibus Pauli faciamus. dicentes eis. Insisteni tu, Quod eminu non

180쪽

τὰ eatur nisi prius moriatur. Et quod emina8, non corpus quod futurum 8t eminu8, e nudum granum fritioi, aut alioujus oeterorum geminum: Deu cutem dat illi orsus prout fuit. Quod autem in seminibus, quae tu in terram acis, per annos singulos fieri vides, hoc in tua carne, quae lege Dei ominatur in torra, futurum esse non credi. Cur, quaeso, tam anguStuso invalidus divinae potontis aestimator os, ut disper Sum Unius0ujusque carnis pulVero in suam rationem colligi et reparari posse non redas An DO CONSORS, cum videas quod etiam mortes ing0nium demersas in profundum terrae metallorum senas rimatur, et artificis oeulus aurum Videt, in quo imperitus terram utut 8 Haec cur non concedimus Et qui fecit hominem, quando tantum is qui ab Ipso factus est assequi potus, Et cum auri SSe propriam Venam, et urgunt aliam, aeris quoque longe disparem, ferri ac plumbi diversam, intra speciem terrae latero, mortale deprehendat ingenium, divina virtus invenire posse a diseernere non putabitur miHSevi HSque camis proprium censum, etiam si Videatur dispersus ξ43. Sed ad haec font0mus animas quae defieiunt infido naturalibus rationibus adjuvare. Si quis diversa

Semina in unum permis00at, et haec indiserota seminutvel passim spargat in terram, nonne uniuSeujHSque Θ- minis granum, quocunque loci aetum fuerit, competenti tempore secundum naturae uae Speciem germen produeit, ut Statum suae formae suique corporis reparet 8 Ita ergo uniuscujusque carnis Substantia, quamVis 'rie diverseque dispersa sit, ratio tamen ipsa quae inest unicuique carni est immortulis, quia immortalis animae caro est, X eo tempore quo Seminati in terram cor-

SEARCH

MENU NAVIGATION