장음표시 사용
171쪽
Ir DIssERTATIO TERT IAjudicant: de cujus tutelae ratione vide disserentem oti ii. sicubi Dionem Pructum.. Noctuam certe sapientiae Symbolum a it praeterea nummus aureus magni. Constantini , in quo eadem in cippo cum epigraphe
SAPIENTIA PRINCIPIS PROVIDENTISSI
M I. Hinc Nomia imposita columnae Trajani in nummo ejusdem Seguini, quo providentia illius Principis, duraturo apud posteros indicio notaretur. Ut minus jam mirum videatur, sub Noctiue Symbolo eandem Minervam apud Ariptios depictam, quod tradidit Lib. ii. de alicubi Philostratus. Ita quoque, Columbas VCP vix Apoll-. priorum nonnulli nummi rariores addicunt. Quor ferri etiam possunt insignes Erycinorum in Sicilia, &duo inter alios apud Parutam depicti, cum Columba in utroque, & cum Veneris, tum biformis senis gie.
172쪽
DE PRAEs T. ET UsU NUMIs M. IasQuibus nummis singularem quandam lucem faenerantur duo praeclari scriptores 'Athenaeus ac , Α- lib. ij.
manus, cx quibus intelligimus festum fuisse apud Var.t. Erycinos dictum Α'-γωμα, proficiscentis nempe V neris , quod nullae tum essent Columbae, alias circa templum illius Deae frequentes , alterum vero, selemne dictum KαGγωγέα seu revertentis Deae, quo Columba nuda & purpurea praevolabat rursus ad Deae fanum , sequebantur aliae. Signant utique rei memoriam cum columba illa priori nummo expres.sa in corona laurea, tum vel maxime hinc Erycina,
illinc itidem Columba in posteriori depictae. Quo
spectare etiam observo alium Nummum Erninorum Gazae Mediceae, in quo illinc caput virile ornatum spolio leonino, hinc Pharetra, Clava, & Columba conspiciuntur , quorum illa ad Herculem Erycis in eo tractu victorem, haec ad sacrum Veneri l cum , &Festi ac Columbae hujus memoriam omnino sunt referenda. Alias eodem nomine, sed alterius generis festum Ephesiis celebratum legas in Astis Martyris Timothei apud Photium. Mitto V Cod.eeiri. ro tricipitem Cerberum, quem Plutoni vindicat Tral-p g lianorum Nummus pulcherrimus Mediceus. Causas vero adserent Mythologi & Symbolorum intem
pretes, nec enim nugari hic vacat. Serpentem vero& Draeonem Felicitatis, Victoriar, Salutis symbolum frequenter fuisse , non apud AEgyptios solum, sed
apud Graecos etiam & Romanos , tot Nummi ci rissime ostendunt, ut mirer eruditissimum Gera tium id inficias ivisse. Res enim obvia ex priscis in numentis , quamvis non id promiscue cum Joanne Tristano, ad omne Serpentum genus retulerim, sed ad illos maxime, quos δωρονας, seu pro bonis
173쪽
Geniis habitos , ex Servio discimus, de de quibus L
Vos quoque qui cum lis innoxia numina terris , Serpitis aurato nitidi fulgore Dracones.
Verum de his agetur mox uberius. Sic Elephantis dat turnitas vitae prae caeteris animalibus Aristoteli tradita, T E R N ITA TIs nomine ac Symbolo in iisdem non . semel adumbratur. Inde haud ignotus ille Porim,it. A- Elephas apud Philostratum, cui torquem aureum ab poli.lib. i. Alexandro injectum, eundemque ultra quadringentos annos resert vitam produxisse. Occurrunt praeterea
iidem Elephantes lychnum ceu facem proboscide go stantes, in praeclaris aliquot Nummis Antiochi Di nysii, ministerio haud alieno a reliqua hujus animalis industria tot scriptoribus decantata, & de qua inter alios Manilius,
Cumque Elephanu loqui , tantamque Utare loquenta Artibus humanis varia ad flectacula molem. Certe spectaculo hic minus admirando, quam eosdem videre funambulos in Theatris Romanorum Α, aut alias pila ludentes, aut in munere gladiatorio Germanici, tennibus epulis admotos, earundem pro muscidum opera, ut moderatos convivas, cibum ac potum decet ter sibi ministrantes. Nota res ex Seneca, Suetonio,
AEliano, aliisque id genus probatis aut oculatis auctoribus. Sed quod magis appositum, ut vel inde pateat, unde morem illum horum Elephantum acceperit Julius Caesar, de quo diserte tradit Suet
nius , adscendisque ad lumina quadraginta ELEPHANTIs dextra Suesiastra LYCHNYCHos gesantibus. L. xivm. Idem narrat Dio, quoad illos Elephantas,
174쪽
FERENTIBUS deductiu es, quamvis in eo distat-tiant, quod ille in Capitolium, hic domum a coena deductum ea pompa Caesarem narrent. Unde jam optinor, minus erit ingratum id genus λυπιοφορον Elephanta producere, qualem cum Gara Palatina & Medicea, tum suis & majorum meritis amplissimus Ioachimus Camerarius noster mihi subminiitravit, harum qu que lautitiarum cupidus sectator. Neque vero mirum in Syriae Regis nummo innatum videre Elepitantem, qui apud veteres legit, succcs res Alexandri passim usos Elephantis, & teste Agatharchia cap. i. apu lde, institutam quondam Elephantum a Philadelpho
Venationem , aut vero apud 'Athenaeum & h Plutaria ' chum observavit, Seleucum inter hujus Antiochi Dc- , ii: D m. cessbres, dictum , ob copiam datorum xtio illi Elephantum, haud aliter nempe ac de Rege P uin India memorant nonnulli, vocari illum Regem alborum Elephantum. Unde.& Strabo illustratur, qui Lib. x V i in regione Syriae prope Laodiceam quingentos Elc- phantas ab codem Seleuco ali selitos narrat. Ex quo nummo illud praeterea collisas, Suetonio Dchnuchos& Dioni λαμ ααδαι in simili Elephantum ministerio dictos, nihil aliud revera, quam δισας seu faces exstitis,
175쪽
128 DIssERTATIO TERTIA se, quas utique Vocci, δας, promiscue veteribus usurpatas, ex ' Athenaeo dis cas & h Polluce. Neque debuit certe, ut obiter hoc assidam, lychnuehus ille Ciceronisii olus, tantum negotii eruditis antiquariis facessere, in cujus explicatione aestuantes videas Cl. Smithium & Fortunium Lic tum, ac postremum inprimis miras loci illius emendationes tentantem in opere de lucernis antiquorum p stremae revisionis. At consuluissent Athenarum, qui
diserte , seu Lychnuchi ligneoli, ut verbum sonat, dicit Alexin meminisse, neque illum dissimilem Obeliseolychno, cujus Theopompus meminerit, & de
quo videndus etiam Pollux. An vero felicius eidem Liceto, aliisque successerit, λυχνοφορους, non jam Et phantas, sed Dracones ex Nummis antiquis itidem producere, infra alio loco distutietur. Alias vero ta das seu faces accensas, non jam in Elephantis pr
muscide conspicuas, sed Vulpium caudis adligatas j xta Samsbnis factiim, apud Ovidium legisti proculdubio, unde & Vulpes Lycophroni ac Hesychio λαμ πιμελῆς dicta videtur, ut erudite observat doctissimus B
Capricomu, qui non tantum inter signa coelestia, sed Augusti etiam Sigilla & Nummos locum invenit, in iisdem & altero Nummo Hadriani rariore abundam tiam & felicitatem notat. Apes ob multiplicem industriam & mellis praestantiam, Sapientiae etiam & dignitatis symbola, plurimi Graecorum, Romanorumque Nummi arguunt, quorum aliquos illustravit non ita pridem hujus veteris et Antiae optimus interpres, PAtrus Bellorius noster. Aquitam praeterea mitto, perpetuum quoddam Providentiae, Divinitatis & Imperii,g
minas autem Aquilas Orientis & Occidentis in iisdem
176쪽
DE PRAE set. ET USU NUMIS M. I 29 symbolum, Phoenicem aeternae dc novae Vitae, Upupam aut Guniam Pietatis, Cornicem Concordiae, Bovem autem
Fertilitatis, aliaque id genus m is trita, quorum etiam causam quis ignorat ρ Quamvis alias Boves miseriaes in lum ob perpetuos illius animalis labores, & insemnis vi s malum portendere, duo somniorum interpretes cum Ei us apud Josephum, tum Astra Lib. Antipsychus in Oneirocriticis contendant. A M.c. II. FORMA s vero Animalium terrestrium, aereorum, Cirea roR-
aquatilium, vulgo minus notas, aut de quibus dissentiunt nonnunquam prisci & recentiores Naturae consulti, iidem Nummi in conspectit ponunt. Sic HIP-ropo TAMUM Philippi & Otacillae Numismata, setis arguunt, quare idem Equi non selum, sed Bovis nonnullis veterum, aliis Porci Marini etiam nomine nuncupetur. Ita enim in iis expressus est, ut cauda &dentibus Aprum, pedibus autem divisis & mole corporis, Bovem referat, caetera foede simus, &ad Aristotelis potius, quam Herodoti aut Diodori descripti
nem comparatus. Neque tamen recentioribus accedo,
qui proinde a sela magnitudine Equi Marini vel Flumimi illis verius nomen illi inditum credunt , quum diserte Aristoteles &jubam instar Equi, & vocem ejusdem seu Hist. Ani- hinnitum, interiora denique Equo & Asino similia reserat , unde etiam Hippopotami nomen illi adhaesisse Ur crediderim. Accedit insuper alia maxillarum, ventris, ac pedum, nisi quod divisae sunt ungulae, cum Equo similitudo , quam illi quoque tribuit Achilles Tatius:
ὀπλ , hoc est, quod ad ventrem pes que attinet Equus c. QD est, nisi quod Hiifas habet ungulas, non ut Vulgo Inte preteri ιι as. Unde quoque de eadem bellua Calpumnius ο
177쪽
13o D IssERTATIO TERTIA Eclog.vii. o E QU ORU Μ nomine dignum Se deforme pecus , quod in Ego nasiitur amni. ista riparum venientibus irrigat undis.
Sed praeter Achillem ilhim, diligentem utique ac d mesticum pictorem huj animalis, patebit res clarius ex sequenti ejus schemate, obvio jam in Cimeliis A
tiquariorum. En, juxta optimos auctores, caput hujus bellua r tundum &grave ε; resimum rostrum , cauda Apri , juba ac venter velut Equi; ungulae instar Boum divisae, ncque tamen caedem Qtum bifidae, ut vulgo Plinius, Ammianus, aliique etiam e reccntioribus tradidere. Sed pravior adhuc error Ammiani, qui easdem bifidas, ut ibi legitur, ungulas ad speciem Equorum tribuit huic latae in nuperis editionibus; ac proinde loco', ut omniano crederem, in tam absurdo mendo vel corrupto, vel
hiulco. Equidem novi Equum prodigii locoJulio Cinsari natum, fissis in duas partes prioribus ungulis, si fi-Lib.xxxvii. des habenda Dioni Canio. Sed hoc nihil ad Ammi tib. xxii. num, Cujus haec verba vulgo referuntur; Hippopotamiq-que generantur in istas partibus ultra animalia cuncta ra tione carentia sagacissimi, ad s PE CIEM E-ORUM H in habentes ungulas , cauda que breves. Quis postrema
hae gravissimo auctori credat excidisse ρ Non ego cem te : unde loco quorum , libenter Potin legerem, utique
178쪽
apposite ad rei veritatem, & ad Nummorum simul ac auctorum fidem. In eo enim non ad Equorum , sed ad Boum speciem acccdit Hippopotamus, quod divisas habeat ungulas, in quo maxime ab Equis differt, ut bone notavit Achilles Tatius. Sic Plinius; Major in allia rudine in eodem Nilo bePua His potamin editur ungulis bim is, QUALEs Bonus. Et pridem Aristotcloe, solatili , gignit AEgyptus, juba Equi , UNGULA QSALIs Bonus. Mole quoque corporiS maximo Bovi similem tradit laudatus modo Achilles, non Horos quidem Phthius, sed Alexandrinus Sophista. Unde factum etiam, ut non tam into Equos, quam intor Boves relatum fuerit a multis scriptoribus hoc animal. At sciolus aliquis antiquarius, habita ratione nominis hujus sene, aliorumqtie cum Equo communium, locum Ammiani ab aliquot jam feculis videtur interpolasse, cui accessit postea infelix Gelonii in codem supplendo industria. Agnovit quoque lectionis vitium doctissimus Ammiani editor, sed non sanavit , neque verum 2Esculapium velim me hic omnino praestare, ubi nullum a si rimis libris remedium. Siquis malit proinde, levi distinctione poterit locum juvare, ultra
animalia cuncta ratione cainentia sagacissimi , ad steriem mmm, bifidas habentes ungulas, caudasque breves: ut haec postrema non adspeciem Equorum referantur, sed singula sejunctae sint proprietates hujus animalis , quibus Equum juxta, Bovem & Aprum refert. Alias frequentem ejus figuram videas non in Nummis solum saec laribus, sed in aliis percussis in AEgypto, maxime in quibus Nilus adumbratur. Unus enim ille, ut notum, ex portentosis maxime Fluvii illius incolis; unde printer vulgaris honorem arundinis, qui illi cum fluminibus aliis solennis, adjacens Hippopotamus, tan-
179쪽
13r DIssERTATIO TERTIA quam germanus illius & peculiaris flatus, Parentem a guit in nummis aliquot HADRIANI cum inscr. NILUS. Neque absimiles occurrunt aliquot Nummi Traj
ni. Circumstantes etiam nonnunquam pueros obsiem
Ves; sicut eosdem quoque praefert Statua Nili Vaticana, & cjusdem fluvii mλυγόνου esagies apud Philostr tum ; quos alias in AEgyptiis NILI pictitris familiares notast jam olim Heliodorum, &-F NMλου dictos alibi memini me legisse. Sed praeter modo adlegatos, via deas quoque Niloticum hunc vel AEgyptium Elephantem, ut vocatur Achilli Tatio haec bellua, Hebraeorum autem juxta doctissimum Bochartum, in praeclaris aliquot Nummis AEgyptiis Claudii ac Neronis
G se Modiceae. Alias revera Varinos, superiori nempe parte equina, inferiori autem in piscem desinentes videas cum in denariis Atratinorum gentis Semproniae apud Ursinum, tum in variis maritimorum locorum Nummis. Omitti vero hic nequit sine nota in-λόι signi error eruditi Antiquarii,.qui ludis saecularibus a L. c Philippo Imp. celebratis, h. e. millenario ab U. C. quo
Areseh. superior Nummus percussus, cum ferae hujus effigie, Tis xvi, eandem nunquam ante Romae spectatam confidenter In Anton. adseruit. At praeter Capitolinum, ''Lampridium
Plinium & Ammianum consulere potuisset,
180쪽
qui aedilitate Scauri hoc est tribus & ultra ante Philippum taculis) primum Romae conspectum hoc an,
mal , ac per plures dein artateS in urbem deductum tradunt. Quod vero addit idem Marcellinus sua aetate Lib. x x rinon potuisse eandem seram amplius inveniri, adsentitur ei quoque Themistius; quamViS prorime ante Orat. x. Ammiani aetatem, Cari nempe ac filiorum temporiabus, decorasse adhuc Hippopotamum amphitheatriacas voluptates, liqueat ex adlato paullo ante Calpurnii loco. Neque sequutis Ammianum aetatibus , fefellit Editorum industriam, qualiscunque praedicata hujus animalis sagacitaS. Neque minori voluptate adficiunt obvii passim in iisdem Nummis ELEPHANTEs, modo bijuges, m do quadrijuges curribus juncti, n*n terroris amplius, sed triumphalis pompae apud Majores vestros argumenta. Hinc productus etiam paullo ante
Elephas, & ex simili ministerio, J. Caesari olim exhibi
to, obiter illustratus. At vero non praetereundus hoc loco ornatus ac loricatus ad pugnam Elephas ; unde v terum quorundam auctorum loca de hoc more haud parum lucis scenerantur. Exhibet vero eum inter alios