장음표시 사용
461쪽
I . D I s s E RT ATIO QU INT A noxiis Regibus dictus, sicut a civitatibus ante, ac γtiam aliquamdiu post dominationem Caesarum, in e rundem Nummis signatur , qua ratione & DEos v cat Senatores, aevo adhuc suo Claudianus,
In vi.Coas. En quales memini turba verenda D Eos;
HORO & s ACER O Do etiam appellatus a Theodorico Var. lib. iv. apud Cassiodorum, constat eum de se prae ere, qui ors A CRI ORDINIS cupissa maprae mire; & s ACER SENATus itidem ut in superioribus Nummis, apud Juvenalem,
Satyra xi. Conjugium quaeris, vel SACRI in parte SENA TusFg e velis.
quomodo & sanctum Senatum Carthaginensium dixit divinus Maro, Pura Magistrat que legunt, sanctumque Senatum. Hinc & Apologeticum Justini, inscriptum Imperatori; o IEPAT E ΣΥΝΚΛ II TR, sacroque Senatui, totique populo Romanorum. Unde faciunt, ut Senatus sui exemplo, & juxta Judaeorum Metropolim, R o M Α ipsa se era &sacrati sima passim dicta fuerit , quod illi & novae
dein Romae Byzantio ut peculiare adtributum, Caesarum Constitutiones passim largiuntur. Immo contigit, ut cadem juxta amplissimum ordinem, divinoctiam nomine & cultu fuerit adsecta ; unde Θ EA Ps is non semel in priscis nummis occiirrit appellata, sicuti a Poeta TERRA QUM DE A gentiumque R M A: scilicet postquam juxta Manilium,
Lib. i v. Balia in summa, quam rerum maxima ROMAI suis terris, COEL o Qu E adjungituri a. Praeclarus prae Nummis aliis cum hac appellatione, aut unusaereus Christinae Augustae, in quo caput muliebre cum inscriptione SE AN PnMHN ΚΑΛΗ N; aut ab aer Mediccus, in quo caput turritum cinctum diad
462쪽
DE PRAEs T. ET USU NUMIS M. mate, Θ EAN Psa MHN, in aversa vero parte, caput laureatum itidem & regium praeterea vinculum, Θ EONCTNΚΛHTON. Quo refereiadum mihi videtur illud nomen blasphemia,quod septem capitibus inscriptum gestasse legitur bestia aut mulier in sacro Revelationum Apoc. xcirlibro , & quod alias Hieronymus ac Prosper ad Urbis 'appellationem retulerunt, Romae cum alibi, tum in ejusdem Nummis itidem miliarem. At cum
vix ante Antoninorum tempora eadem occurrat in monumentis antiquis, quorum aevo demum templum URBI AE T E RN erectum accepimus; longe Utique probabilius, immo extra dubium meo judicio positum existimarem, ad illud DEAE nomen respexiste sacrum scriptorum, ROM AE pridem & potissimum a Graecis Asiae urbibus passim additum , ut vel clarissime arguunt venerandae istar Nummorum reliquiae. Hinc a ctiam Romae dicata occurrit in priscis Elogiis, &Sacerdotum Romae Augusti in iisdem mentio, ut
jam supra vidimusJ Iερεως ΘΕΑΣ PΩMHΣ ὰ Σες-οῦ ΣομTbe Griit Ut non mirum proinde cur Claumano saepe ut Dea invocetur, o Numen amicum, aut di potens, alibi, O Dea, nec legum fas est occurrere matri. ν In v I.
aut cur tonare illa cidem dicatur, quod jam an te innui. Hinc&Senatui ac Romae ut DEo&DEAE I cmpla jam olim ab Urbibus Atiae decreta, ut vulgo notum ;ac Scnatui quidem ctiam sub Caesarum dominatione, recenti adhuc scilicet nec dum oblitcrata illius ordinis, cui adsticverant, veneratione, ut paulo ante e Tacito vidimus. De Templo vero Romae simul Augusto decreto, obvia res, cum aliunde, tum ex vulgari Nummo cum I cmpli cssagie & inser. R o M. & A u G. sicut
alias de Urbis Templo Claudianus,
Conveniunt adtecta Deae. In 1. Conini xl. l. Il
463쪽
tatibus Asiaticis, ac primum omnium a Smyrnaeis, ut Annal. iv. Co nomine se jactant apud Tacitum;θριι rinios T E M- PLuM URBIs ROMAE saluisse M. Porcio Consuis erc. flante adhuc Punica urbe. Neque mirum proinde aut novum , eundem honorem quondam aut SENATu I, aut URBI tributum hominum non solum sed Deorum
etiam genitrici juxta Rutilium, ab iisdem populis e
hibitum quoque CAEsAR Inus rerum dominis, iis. que vivis etiam, nec dum DIVIS. Hinc non pauci Assiaticarum civitatum & Coloniarum nummi, cumGE ΟΥ&DEI appellatione, in honorem Au GusTI, Lib.v. Ben. LIVI aliorumque percussi: juxta Appianum ne
pe, qui tradit viventem adhuc Augustum ab Urbibus Diis suisme adnumeratum. Quod rumat etiam Victor Schotti, & Horatius de eodem,
praesenti tibi maturos largimur honores, Iuranda que tuas per nomen ponimus a F ;
& quibus adstipulantem vide Servium ad illud Poetae, Namque erit illi mihi semper Deus. Ubi notanda eruditi j Grammatici glossa: Id es seps mortem se dum vivit.
Alii Imperatores post mortem in numerum referuntur De rum ; Augustus Templa visus meruit; quod & in eodem prudentes arguisse monet Annalium scriptor. Inter plures autem id genus Nummos Graecarum civitatum, qui DEI appellationem Augusto tribuunt, unus o In Colle- currit mihi nuper Amphipolitarum Macedonum, ii gio Cl- 0- ter collectos olim a doctissimo Simondo nummos,
cum Inscr. SEΟΣ ΚΑΙ ΣΑ P ΣΕΒΑΣΤΟΣ, in aversa
vero parte Europa tauro insidens, & inscr. Α M M Π o-RIT. Hanc tamen DEI vel DOMINI appellatio-In Flae- nem sibi tribui praesenti non est passus, ut Philo de e dem refert. Certe nummus Tarr conensium in Hispania,
464쪽
DE PR as l. ET IIS U NUMIS M. Irnia, post mortem ejus signatus cum inscr. DEO Ausus To, quam renovavit itidem Gallienus, cujus aureum nummum singularis raritatis notavi in Cimeliam chio Regio Parisiensi, cum capite Augusti laureato,& inscr. DEO Aucius To; in anteriori vero parte cum Gallhelii ipsius effgie, ac inscript. GALLIE NusA u G. At vero eandem appellationem inter ejus su cestres , sed Augusti nominis & fastigii dehonest menta, CAIuM ac DOMITIANuM impie vid mus ambivisse. De C AI o etiamsi non adessent, praeter domesticos testes, ejusdem Philonis ac Josephit stimonia, quorum iste eundem Templis & Aliaribus Origiis. per totum orbem, exceptaJudaea, cultum docet, iidem faceret sequens Nummus ab Iliensibus percus. ξ δ''siis, Olim Lomeniani nunc Regii Gallorum Musei, &cui similem habet Gaza Christinae Reginae , in quo hinc Caius & Augustus cum inscr. ΓΑΙΟC ΚΑI CAP
caesar Imperator Augusti , illinc vcro Romae & Senatus capita, ac Pallas erecta cum hasta & aegide, ac inscript.
Vides ut superiora simul illustret, quae de Romae diu, nitate diximus ac veneratione Senatus, apud urbes Asiaticas, etiam sub priorum Caesarum imperio. Simialem DOMITIANI vesaniam arguit adhuc hodie ejus
465쪽
IS DIssERTATIO QUINTA nummus, in quo stans Imperator, ante figurae in genua lapis eum adorantes conspiciuntur. Equidem Caesarem illum DEI nomine, nona Statio jam forte aut Martiali, sed ab universis Graecis appellatum, prae aliis, docet simul & sugillat Dio Chrysostomus. At vero inusitata & singularis quaedam nominis hujus inscriptio,
quae AURELIANO tribuitur, in nummo aereo, inspect o mihi in urbe Galliae principe apud illustrem S
dubium posita apud praeclaros Galliae antiquarios , &mihi quoque, si me principibus Achivis inserere liceat, taIis omnino visa. Sed en rarissimi & unici nummi ectypum, quod petenti lubenter indulsit Vir, qui non solium oret aere vetusto, sed & Regii aerarii inter alios cura , & fide saepc in arduis probata. Non ergo adscititius, aut post mortem domum Distiatius iste D E U s, instar eorum, quos exagitat non semel Momus apud Lucianum : quamquam nec Cretensis esset, qui juxta Diodorum plerosque Deos apud se natos praedicabant. Alias idem etiam DEI nomen, C Α-RUM Augustum gestasse, non auctor solum Calpurnius, sed fusdem Nummi inscripti, DEO ET D 111NOCAαo Au G. similis aurei cssigiem, deprompti e Cimcliarchio illustrissimi Coiberti, habes hic beneficio omni laudis genero, Ornatissimi Carcavi; cujus fidei ac industriae de Maecenatis simul sui, & augusti insuper Regis vere Regia dc incomparabilis
466쪽
DE PRAEs T. ET Us U NUMIS M. I9 Nummorum juxta ac Librorum Gaza seliciter commissa est. Perperam autem vir incomparabilis, ad Carum desun- Animia..ctum jam & consecratum similes nummos refert; quum desint tamen ibi selita consecrationis vci nomina symbola. Equidem praeter rationes alias , & coaetaneos auctores, qui docent Carum adhuc superstitem id nomen adfectasse, ut jam olim ad Juliani Caesares monui, DI v I non DEI nomen consecratis olim. Augustis perpetua quadam observatione tributum constat in Romanis id genus monumentis; ut praeter Auctores, vulgo etiam e Nummis notum. Immo hinc ipsius CARI, mortui tum & consecrati, superstitcs adhuc Nummi, clim D I v I clogio & Aquila aliisque
consecrationis notis, ac inscr. DIVO CARO P Εα-sICo, aut D Ivo CARO PARTHICO; ut qui nempe vivus adhuc DEus, sed privata magis ambitione dictus sit, post mortem demum publica auctoritate
Divus vocaretur. Graeca enim fuit S E O T, ut iam
tum, seu in Deos post mortem relati Imperatoris, non vero Romana appellatio; quamquam vel a Coloniis, vel a Gallieno, candem defuncto quoque Augusto tributam supra notavimus. Sed de Consecratorum iam minibus aut symbolis agetur alibi, & peculiari, si Deus annuat, opere, quod adfectum habemus de Consecratione veterum tam Gentilium quam Christianorum.' Hic enim spectamus non defunctos, sed superstites divinis nominibus adfectos in antiquis id genus monu-Ggg a mentiS
467쪽
ro D IssERTATIO QUINTA mentis. Inde vero profectus paullatim mos ille inpriamis sequioris aevi haud ignotus, ut Numinis, Avernitatis ac Perennitatis, aut similibus vocibus compellarentur Romanorum Caesares; ac eorum Edicta, Immortalis Lex, Oraculum, Caelesti Iudicium , Sacra litterae, sacrar sponsa, divinum arbitrium , apud Symmachum aliosque passim efferantur , sicut &sacras corum aures, Videre a- Lib. vii. pud eundem licet. Unde jam olim Martialis, cui αxp C aris aurestui alicubi dicitur, Numen habet Caesar ,sacra est vis, aura potestas. Dὸ colhω- Minus vesana hic forte aut importuna MAGNxmmς di δ' appellatio, a Provinciarum aut rerum gestarum am-'' plitudine desumpta, nec Alexandro solum, sed ejus
--M. dem Successoribus nonnunquam concessa. ANTI CHo certe, celebri non tam ampliata, quam immin ta a Romanis magnitudine, M A G N I tamen appellationem jam olim adhaesisse, si non aliunde, utique ex
ejusdem nummis constaret, inscriptis A N T I o X Ο ΥMEΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ . Eadem quoque in alterius Iu GO ANTIOCHI EPIPHANIs nummo occurrit a Com- i,' magenis percussis, BACΙΛ ETC ME T. ANTIO Xoc En I pΑNHC ΚΟMMATH Nn N. Ptolemaeum Lagi, Lib. xvii. alias Soterem, Munum etiam vocat Justinus; ita tamen ut cognomentum illud continuo gestasse, inde argui non possit, quod nec Nummi, Lapides, vel antia qui Auctores docent. Ptolemaeo tamen ejuslem N poti eam tribuit Monumentum Adulitanum supra assi
Quam eandem quoque appellationem patri ejus Phi- Lib. xii. ladelpho largitur Demetrius Phalereus apud Jos phum, in fronte litterarum, quas ad eum scribit, ut Ptolemaeis familiarem redditam agnoscas. Transiit v ro illa frequentius ad Arsacidas, quam ab antiquis Persarum
468쪽
DE PRAEs T. ET UsU NUMIs M. 2Icinim Regibus , ut vulgo notum, sunt mutuati; unde & Xerxes METAΣ Vice cognominis in Graecis Scal, geri Excerptis ad Eusebium vocatur, & Artaxerxes se Pag. 313. Magnum Regem inscribit cum apud Esdram, tum in capite litterarum apudJosephum. Hinc apud Graecos Lib. xl. seriptores Qto nonnunquam M E Γ Α Λ Ο T nomine, Origm omissa etiam Regis aut alterius nominis mentione, eosdem designari videas , ut apud Isocratem de Artaxet xe rursus , τ 3 MET AN Epistol. ad; χειρησεις, M A G N U M vero cognominatumsubvertereremabs. Quamquam Persarum & Medorum Reges, qui ne minimam partem Asiae tenerent, inique se MDgnos Reges nuncupasse, visum fuerit Alexandro, ut au- Lib. vi t. Elor est Arrianus. Eandem tamen iis peculiarem, aliis autem inconcessam observat Dio Chrysostomus eo loco , quem vidi postea illustri Brisonio quoque adno
NoΣ -- ; Ubale etiam ct MAGNUs REx solus Esse vocatur. Hinc consueto more non Artabanus solum apud Herodianum MEPΑΣ Βαειλοί. vocatur, Lib. . .
sed Caracalla etiam litteris ad eum scriptis, ME T ΑΛ Ο Υ Βαmλεως filiam ambire sese profitetur: scilicet ut Lib. i in sub blanda honoris & adfinitatis illius specie incautumcundem opprimeret. In Nummis tamen Severi A n-G A α V s Edessae Regulus MAGNUs etiam vocatur, ΑΒΓ ΑPOC ME T. ΒΑΣΙΛΕΥΣ; quod in ludibrium Parthorum Regis tributum ei a Severo cxistiniat Tristanus. At alia penitior, quae cum aliosque antiquarios fugit, ratio hujus appellationis , quod nempe desienorum Reges vulgo A BG Α R I, hoc est Magni Arabum lingua vocarentur: eorum autem Filii Asa A- Rr seu Parvi , ut diserte in Catalogo Gassaniorum Rogum videre licet apud Orientalis litteraturae caliciatis-
469쪽
r 22 DIssERTATIO QUINTA imum Pocokium. Et certe hoc A B G A R I familiare
Edessae Regulis nomen, de quo jam supra quaedam
monuimus) haud aliter ac Ptolemaeis vel Antiochis in vicina Syria ες AEgypto, egregie firmant plures corum Nummi sub Marco, Severo, & Gordiano obvii. Unde omnino corrigendum patet Lampridii locum in vita Severi, ubi Persaracm Regem Abgarum sebedisse dicitur:
M M. Au- qui locus haud immerito suspectus magno Casati bono, Ni p*g alibi tamen ut genuinus ab codem adseritur. Rusdemorroris conscius hodie Victor Schotti de Severo itiadem , subacis Persarum Rege Abgaro; in quibus locis vocem Persara omnino expungendam liquet, ac restia tuendam ejus loco aut Edessenorum, quorum R. gulis proprium Abgari nomen, non Persis , unde etiam Pag. 7io. Abgarus vocatur in Dionis Excerptis Petreskianis, ubi male Αἰδέω ης scriptum occurrit, quod alibi jam monui. Praeterea obscura tum crat Persarum mentio, quum Parthorum adhuc floreret imperium, quibus erant obnoxii, & a quibus devictis PARTA 1-CI cognomen, quod Nummi eidem tribuunt, retulit Severus. Accedit adnexa mentio apud Lampridium devictae Arabiae, cujus portio quaedam erat Edesseno-
Annal. lib. rum Regiatim, ut Vel CX Tacito colligas , Rexque Ar zii s. ii bunet Abgarus advenerat, & mox, quo 'retu raude A
gari non Abbarib qui semenem ignarum sesummam fomtunam in luxu ratum, multos per dies attinuit apud o pidum
Edessam. Quae omnia certe haud valde recondita miror cruditissimis interpretibus ad hunc Lampridii locum non animadversa, & quorum praeclaram quandam &majorem lucem acceptam ferimus nummis Abgarum sub eodem Severo referentibus. Nec minus Occo arguendus, cui Abgarus in Gordiani Pii mimmo obvius, pro Parthorum Rege traditur, quo tempore rursuS muratis
470쪽
DE PRAEs T. ET USU NUMIS M. q. 23.
tatis vicibus Parthia Persarii in imperio accesserat. Unde etiam postea Persicae ditioni finitima evasit haec Edessa, Romani alias juris tacta, immo Romanorum, ut vel nummi arguunt, Colonia) sicut utrumque lepitur in Historia Gotthica Prisci Rhetoris, τ' E'δεων Pω- Edit. Reg. ριπιων πιλ , θ Περσων χωρος, Edesse Romanorum p-g γ'
oppido, sinitimae autem Persarum aetioni. Quae vicinia somte Persarum, Lampridio ac Victori illo aevo imposuit, si errorem cum non librariorum, sed Auchorum incuriae malit quis imputare. Cui Edessae, ut obiter hoc ad- dam, hoc alicubi testimonium perhibet Chrysosto
multis quidem agrestiorem, magis autem piam. Quod vero illam MAGNI appellationem adtinet, ut Cain quo-edit. SaVidque minorum gentium Dynastis ac Regulis usurpatam scias, hinc Chaganus Dynasta litteris ad Mauritium Imperatorem scriptis, Magnum Dominum se ipsum in iisdem indigitat, τῆ3α πλεῖ τ Κωριπιων ὀ X-ν D ME- Theoph. ΓΑΣ ΔΕ ΣΠ o THΣ. Unde non mirum eundem hunc MErAΛΟΥ ΒΑΣΙ Λ ΕΩΣ titulum Caesaribus fre- 44 .R... quenter ab auctoribus tribui; ut ab Oppiano etiam Sc-
vero & conjugi J ilice sub initium clegantissimi operis,
& passim Diocletiano, Constantino, Constantio, Arcadio , Justiniano , ab Eusebio aliisque scriptoribus Christianis, Gregorio NagianZeno, Synesio, Procopio, aliisque, quale & summo Jovi tribuit Venus apud
quem da inem REX MAGNE laborum. Sicut nempe inter Deos Gentilium alii M A G N i, ita inter Reges, De Dis MAGNIs obviae passim Inscriptiones antiquae, & de quibus Manilius, D i quoque MAGNos Maesivere DLos. Unde clamor ille Ephe